EZIK

E1◆

Ben Mina 17 yaşındayım. Saçlarım kumral gozlerim yeşil bence çok cirkinim her ne kadar arkadaşlarım güzelsin dese de her neyse. Babam ile yaşıyorum annem kazada vefat etti. Benim cok yakın dostlarım var.Onlar Asya, Cenk ve Zeynep onlar beni bugüne kadar hiç yalnız bırakmadılar orta okuldan beri arkadaşız. Her şeyimi bilirler. Ve artık hep yazacağım Günlüğüm içime atıp kimseye soyleyemedigim duygularımı yazacağım. Biliyorum dostlarıma her şeyi söylerim ama duygularımı açıklayamam söyleyemem kimseye sadece buraya yazacağım duygularımı kimse bilmeyecek ama ben icimdekileri dökerek rahatlayacagım şimdi devam edemem babam geliyor yarın yeni bir sayfa yeni bir güne başlayacağım çünkü yarın taşınıyoruz..

Taşınmak istemiyorum ama annemin mezarının olduğu yere gitmemiz gerek aslında hem gitmek hem gitmemek istiyorum arkadaşlarımı bırakacağım. Onları çok özleyecegim. Babam:

"Minaaa hadi aşağı in küçük eşyaları kamyona taşımada yardım et!"

"Tamam baba geliyorum " aşağı indim ve annemin yaptığı çerçeveleri özenle yerleştirdim. Annem çerçeve yapardı büyük boydan hep o annemin yaptığı aynalı çerçeveler de kendimi izlerdim annemi hayal ederek.

Eşyaların hepsi girince bizde evden ayrıldık ve babamla bugünlük otelde kaldık. Of inanmıyorum İstanbul'da gıcık kuzenim de var Allah'tan kız kardeşi ile anlaşıyorum. Neyse zaten pek görüşmeyiz bence. Yatakta bu düşüncelere dalarken uykum geldi ve hemen gözlerimi kapattım.

**

Sabah erken kalktım ve babam da uyanmıştı.

" Günaydın baba"

" Günaydın küçük hanım heyecanli mısın?"

"Aaa hayır sanırım arkadaşlarıma veda edemeden gidiyorum"

"veda edemeyeceğini kim söyledi yüzünü gözünü yıka hazır ol yanlarına gidiyoruz seni bekliyorlar"

"ciddi misin babaa yaşasın! " dedim ve babamın boynuna atladım babamda bana sarıldı hemen hazırladım ve lobide beni bekleyen babamın yanına uçtum.

" Hadi babişko ben hazırım"

"Tamam kızım" hemen arabaya atladım ve Asyagilin evinin önünde beni bekliyorlardı. Arabadan indiğim gibi Asya'ya sarılmam bir oldu gözlerim doldu Asya'nın da aynı şekilde oldu.

Asya: "Şimdi gidiyor musun ya özlerim ben seni"

"Hayır salak geri geleceğim seni bırakacağımı sanıyorsan yanılıyorsun benden kurtulamazsın"dedim ve kahkaha attı.

"şöyle Asya gül biraz" sıra Cenkteydi Cenk'e sımsıkı sarıldım onu özleyeceğim hemde çok beni hiç yalnız bırakmadı abim gibi.

"ağlama Mina lütfen geri geleceksin sen demedin mi?"

"dedim ama sizi bırakıp gitmek çok zor"

"sümüklü ben seni çok özleyeceğim şimdiden özlüyorum" dedi ve yanağıma sulu bir öpücük kondurdu bende ona kondurdum sonra Zeynep'e sarıldım en çok dırdırımı çeken oydu.

Onunla çok komik vakitler geçirirdim. Zeynep hüngür hüngür ağlamaya başladı.

"Zeynep ağlama salak!"

"Ya Mina gitme ya"

"olmaz Zeyno ara beni sakın unutma!"

" unutur muyum hiç aptal!"

"sakın beni unutmayın hepinizi uşenmem gelirim buraya keserim beni arayın"

Cenk: "eger geliceksen ben şimdiden unuttum"