@ខាងក្រៅក្លឹប
" ថេយ៉ុង ឈប់ " ជុងហ្គុកស្រែកប្រាប់អ្នកដែលកំពុងចេញទៅរកតាក់សុីនេាះទាំងដំណេីរមិនត្រង់ផ្លូវ ។ រាងស្តេីងទេាះបីជាលឺមានអ្នកស្រែកហៅយ៉ាងណាក៏មិនព្រមបញ្ឈប់ដំណេីរដែរ ។
" គីម ថេយ៉ុង ប្រាប់ថាឲឈប់ " ជុងហ្គុកស្រែករាងខ្លាំងជាមុនរួចក៏រត់សំដៅយ៉ាងលឿនទៅចាប់ដៃអ្នកខាងនេាះ ។
" អ្ហឹស...លែងទៅ " ថេយ៉ុងក្រវាសដៃរាងក្រាសចេញពីខ្លួនហេីយក៏ព្យាយាមដេីរទៅទៀត ។
" កំុរឹងក្បាលពេក ចាំយេីងជូនទៅវិញ " ជុងហ្គុកនៅតែព្យាយាមឃាត់រាងស្តេីង ។
" មិនចាំបាច់ទេ ក្រែងបងមិនចង់ជូនខ្ញុំទៅ ហេីយពេលនេះមកឃាត់ខ្ញុំធ្វេីអី " ថេយ៉ុងងាកមកនិយាយជាមួយរាងក្រាសទាំងស្រវឹងសឺៗ ។
" យប់បែបនេះវាគ្រេាះថ្នាក់ណាស់ ឆាប់ទៅជាមួយយេីងភ្លាមកុំឲយេីងប្រេីធម៌ក្តៅ " ជុងហ្គុកមេីលទៅកាន់រាងស្តេីងទាំងក្រសែលភ្នែកបែបដាក់កំហិត តែគិតហ្ហេសថាអ្នកខាងនេាះនឹងខ្លាច គ្មានផ្លូវទេ ។
" វាជារឿងរបស់ខ្ញុំបងមិនបាច់ខ្វល់ទេ ហេីយយ៉ាងមិចបេីខ្ញុំមិនទៅបងចង់ធ្វេីអីខ្ញុំ " ថេយ៉ុងនិយាយទាំងសេីចឌឺទៅកាន់រាងក្រាស ធ្វេីឲគេក្តៅស្លឹកត្រចៀកនឹងក្មេងក្បាលរឹងនេះជាខ្លាំង ។
" ធ្វេីយ៉ាងមិចហ្ហេស បាន.." ជុងហ្គុកយកអណ្តាតទល់ថ្ពាល់ងក់ក្បាលតិចៗហេីយក៏...។
" ន៎ែ!!! លែងបងធ្វេីអីខ្ញុំ ឆាប់ដាក់ខ្ញុំចុះភ្លាម " ថេយ៉ុងស្រែកឆោលេាភ្ញាក់ពេលដែលរាងក្រាសចាប់លីគេ
ដាក់លេីស្មាដេីរសំដៅទៅរកឡានដែលចតនេាះ ទេាះបីជារាងស្តេីងវាយគេយ៉ាងណាក៏រាងក្រាសមិនដាក់ចុះដែលរហូតមកដល់ក្នុងឡាន រួចក៏រុញគេចូលហេីយមិនភ្លេចគម្រាមគេនេាះដែរ ។
" បេីឯងហ៊ានតែចេញនឹងបានស្គាល់យេីងកាន់តែច្បាស់ " ជុងហ្គុកលេីកដៃចង្អុលអ្នកនៅក្នុងឡានទាំងមុខមាំមិនបានលេងសេីចធ្វេីឲថេយ៉ុងព្រមស្តាប់តាមទាំងមុខក្រញៅ ។ គម្រាមរួចគេក៏បានដេីរសំដៅទៅកន្លែងបញ្ជាឡានដេីម្បីបេីកជូនគេត្រឡប់ទៅវិញ ។ ស្ថានភាពនៅក្នុងឡានគ្មានអ្នកណានិយាយអ្វីទៀតនេាះទេជុងហ្គុកផ្តេាតតែលេីការបេីកឡាន រីឯថេយ៉ុងដេាយសារតែស្រវឹងរាងវិលមុខទេីបសំងំបិទភ្នែកដេក ពេលនេះគេគ្មានអារម្មណ៍ប្រកែកតវ៉ាជាមួយរាងក្រាសទៀតនេាះទេ មានតែតាមដំណេីរនឹងទៅ ។ ប៉ុន្តែមេីលទៅលែងស្ងាត់ទៀតហេីយដេាយសារតែរាងក្រាសចាប់ផ្តេីមនិយាយឡេីងបន្ទាប់ពីស្ងប់ស្ងាត់ជាយូនេាះ ។
" បេីដឹងខ្លួនឯងមិនចេះផឹកហេីយ នៅប្រឹងធ្វេីខ្លាំងផឹកធ្វេីអីទៀត " ជុងហ្គុកស្តីឲទៅកាន់ថេយ៉ុង ធ្វេីឲអ្នកដែលកំពុងសំងំដេកនេាះបេីកភ្នែកឡេីង ។
" ជារឿងរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំចង់ផឹកយ៉ាងមិច " ថេយ៉ុងងាកទៅនិយាយតវ៉ាជាមួយរាងក្រាសវិញមិនឲចាញ់ ។
" គ្មានយ៉ាងមិចទេ តែផឹកឲចេះមេីលសមត្ថភាពខ្លួនឯងផង ឃេីញទេផឹកហេីយវាយ៉ាងមិចពិបាកដល់គេដល់ឯងទៅផ្ទះមិនចង់កេីត " ជុងហ្គុកថាឲថេយ៉ុងម៉ាត់ៗតាមចិត្តដែលខឹងនឹងគេនៅពេលនេះ ។
" ពិបាកអញ្ចឹងហ្ហេស ចុះខ្ញុំមានបានឲបងជូនទៅទេ បងជាអ្នកមកបង្ខំខ្ញុំខ្លួនឯងហេីយតាំងមកថាខ្ញុំធ្វេីឲបងពិបាក " ថេយ៉ុងហួសចិត្តនឹងអ្នកខាងនេាះជាខ្លាំងក្រែងខ្លួនឯងអ្នកបង្ខំគេតេីមិនចឹង ។
" បេីពួកគេមិនបង្ខំស្មានតែយេីងនឹងហ្ហេស ចង់ជូនឯងទៅនេាះ " សម្តីបញ្ជាក់ច្បាស់ៗរបស់រាងក្រាសធ្វេីឲរាងស្តេីងស្តាប់ហេីយឈឺក្នុងទ្រូងជាខ្លាំងតែគេមិនយំនេាះទេ ព្រេាះគេមិនចង់ឲអ្នកណាឃេីញភាពទន់ជ្រាយរបស់គេ ។
" ដាក់ខ្ញុំត្រឹមនេះហេីយ ហេីយបងទៅចុះ ខ្ញុំមិនចង់ឲអ្នកជូនខ្ញុំទៅវិញទាំងបង្ខំចិត្តជូនទៅនេាះទេ "
ថេយ៉ុងនិយាយខ្សៀវៗទាំងអស់កម្លាំងខ្លាំងណាស់បូកទាំងជាតិស្រវឹងនៅក្នុងខ្លួនទៀតគេពិតជាងងុយណាស់ ។ ប៉ុន្តែគេក៏មិនចង់បន្តទៅជាមួយគ្នាដែលបេីតាមពិតគេគ្មានចិត្តចង់ជូននេាះទេ មកដេាយសារគេបង្ខំប៉ុណ្ណេាះ ។
" បិទមាត់ទៅ "
" បងយ៉ាងមិចនឹង ក្រែងមិនចង់ជូនខ្ញុំទេ ដល់ពេលខ្ញុំឲដាក់ខ្ញុំចុះ បងមកឲខ្ញុំបិទមាត់ ឆាប់ឈប់ឡានភ្លាមទៅ " ថេយ៉ុងដេាះខ្សែរក្រវ៉ាត់ចេញចង់បេីកទ្វាឡានចុះពេលឃេីញជុងហ្គុកមិនធ្វេីតាមសម្តីខ្លួនទាំងដែលឡាននៅតែបង្វិលកង់ទៅមុខយ៉ាងលឿននេាះ ។
" គីម ថេយ៉ុង ឯងឆ្គួតមែនទេ? ងុឺត...." ជុងហ្គុកចាប់ហ្រ្វាំងឡានលាន់លឺយ៉ាងខ្លាំង និងមិនភ្លេចស្រែកថាអ្នកខាងនេាះដែលកំពុងតែធ្វេីរឿងឆ្គួតឡប់មិនខ្លាចមានគ្រេាះថ្នាក់សេាះ ។
" ត្រូវហើយខ្ញុំឆ្គួត ឆ្គួតព្រេាះតែបងនឹង " ថេយ៉ុង
និយាយទាំងមិនដឹងអីដេាយសារតែជាតិសុរ៉ានៅក្នុងខ្លួនពេលនេះគេធ្វេីអីមិនបានគិតនេាះទេ ។ គ្រាន់តែឃេីញឡានឈប់ភ្លាមគេរៀបនឹងចុះទៅហេីយ ប៉ុន្តែត្រូវរាងក្រាសឃាត់ទាន់ ។
" ចង់ចុះទៅណា ឆាប់ឈប់ភ្លាម " ជុងហ្គុកទាញដៃអ្នកខាងនោះត្រឡប់មកវិញ ប៉ុន្តែរាងស្តេីងនៅតែរេីចុះរេីឡេីងចង់ឲរាងក្រាសលែងខ្លួនតែវាមិនងាយនេាះទេមាឌគេប៉ុណ្ណឹងតេីមិចនឹងអាចឈ្នះមាឌធំរបស់
ជុងហ្គុកបានទៅថែមទាំងពេលនេះគេកំពុងតែស្រវឹងទៀត តេីអាចស៊ូរួចបែបណា ? ។
" អ្ហឹក លែងទៅខ្ញុំចង់ចុះ ប្រាប់ថាលែង អឹម..." ទេាះបីជាដឹងថាខ្លួនមិនអាចឈ្នះ តែនៅតែមានៈរេីបម្រាសជាខ្លាំងតែក៏ត្រូវស្ងាត់មាត់លែងរេីអ្វីទាំងអស់ហេីយក៏បេីកភ្នែកធំៗ បន្ទាប់ពីបបូមាត់របស់គេត្រូវបាន
បបូមាត់រាងក្រាសកំពុងតែក្រេាបពីលេីបឺតជញ្ជក់តិចៗតាមចិត្តដែលខ្នាញ់នឹងចរឹករឹងមានៈរបស់អ្នកក្រេាមខ្លួនដែលផឹកស្រវឹងឡេីងលែងដឹងខ្យល់អីហេីយ ។ នេះជាលេីកទី១ហេីយដែលគេបានឃេីញថេយ៉ុងស្រវឹងខ្លាំងបែបនេះនឹងនិយាយមិនសូវជាដឹងអីសេាះ បេីតាមចរឹកគេពីមុនណាមិនមែនចេញមកបែបនេះទេទេាះបីជាខ្លួនថាឲយ៉ាងណាក៏ដេាយ ។
" អ្ហឹស...បង..អឹម " ថេយ៉ុងនិយាយឡេីងបានបន្តិចនៅពេលមាត់មានសេរីភាពវិញ តែមិនទាន់បានប៉ុន្មានផងត្រូវបិទវិញពេលដែលជុងហ្គុកទម្លាក់
បបូមាត់បឺតជញ្ជក់គេម្តងទៀតថែមទាំងម្តងនេះ
រេាលរាលខ្លាំងជាមុនទៅទៀត ដេាយរាងក្រាសបានជ្រែកអណ្តាតចូលទៅក្នុងក្រអូបមាត់រាងស្តេីងដេីម្បីដួសដងយកជាតិផ្អែមចេញពីមាត់រាងស្តេីងដេាយមិនចេះចិត្តណាយ ។ ពេលនេះគេមិនយល់ពីខ្លួនឯងនេាះទេថាគេកំពុងតែធ្វេីអ្វី គ្រាន់តែបានថេីបអ្នកខាងនេាះស្រាប់តែធ្វេីឲគេមិនចង់ដក់មាត់ចេញពីបបូមាត់ទន់គួរឲចង់ប៉ះពាល់នេាះសេាះតែម្តង ទេីបគ្រាន់តែដកហេីយគេក៏បានថេីបម្តងទៀតថែមទាំងខ្លាំងជាងមុន
ពង្វក់ឲរាងស្តេីងលេចលង់ទៅតាមការពង្វក់របស់គេថែមទាំងថេីបតបតរទៅវិញយ៉ាងជាទីគាប់ចិត្តអ្វីដែលពិសេសនេាះការថេីបគ្នានេះ សុទ្ធតែជាស្នាមថេីបដំបូងរបស់ពួកគេទាំងពីរតាំងពីធំដឹងក្តីមកមិន
ដែលប្រគល់ឲអ្នកណា តែពេលនេះត្រូវបានបាត់បង់ទៅឲអ្នកជាគូរដណ្តឹងរៀងៗខ្លួន ។ ប៉ុន្តែអ្វីៗត្រូវបានកាត់ផ្តាច់បន្ទាប់ពីជុងហ្គុកឃេីញថាអ្នកដែលគេកំពុងតែថេីបនេាះគេងលង់លក់មិនតបតរមកគេវិញ ធ្វេីឲរាងក្រាសដកបបូមាត់ចេញទាំងចិត្តមិនចង់ តែក៏ត្រូវធ្វេីព្រេាះគេមិនអាចបំពានទៅកាន់អ្នកដែលកំពុងគេងលក់នេាះទេ ។
" តេីអម្បាញ់នេះយេីងកំពុងតែធ្វេីអីទៅ ? " ជុងហ្គុក
និយាយឡេីងតិចៗ បន្ទាប់ពីភ្ញាក់ដឹងខ្លួនវិញ ហេីយក៏សួរខ្លួនឯងថាពេលមុននេះគេកំពុងតែធ្វេីអី នេះគេញៀននឹងការថេីបដែលធ្វេីឲគេភ្លេចថាអ្នក
ដែលត្រូវគេថេីបជាមនុស្សតែម្នាក់ដែលគេតែងតែនិយាយថាស្អប់មិនចូលចិត្តដែលត្រូវជាគូរដណ្តឹងគេអញ្ចឹងហ្ហេស ។ ជុងហ្គុកក្រវីក្បាលហួសចិត្តនឹងខ្លួនឯងទាំងលួចសេីចតិចៗ ហេីយក៏រៀបចំខ្លួន
ថេយ៉ុងឲគេងស្រួលបួលរួចក៏បានបេីកឡានសំដៅទៅកាន់ខន់ដូររបស់រាងស្តេីងរហូតទាល់តែបានមកដល់ រាងក្រាសចតឡានទុកហេីយក៏មិនបានដាសអ្នកកំពុងគេងនេាះឲងេីបឡេីងមកដែល គេបានបីថេយ៉ុងដាក់ក្នុងរវង្វង់ដៃដេីរសម្តៅទៅជាន់រាងស្តេីងដែលកំពុងស្នាក់នៅនេាះ ។
ក្រាក...សម្លេងបេីកទ្វាបន្ទប់បានបន្លឺឡេីងហេីយក៏បិទទៅវិញដេាយសារជេីងវែងរបស់រាងក្រាសនៅពេលដែលខ្លួនបានបីអ្នកនៅក្នុងដៃចូលមកក្នុងបន្ទប់ ។ ជុងហ្គុកដាក់ថេយ៉ុងលេីពូកថ្នមៗខ្លាចគេភ្ញាក់ រួចក៏បន្តដេាះស្បែកជេីងឲគេចេញ បន្ទាប់ពីរួចរាល់ហេីយគេក៏អង្គុយសម្លឹងមេីលមុខអ្នកដែលកំពុងគេងលក់យ៉ាងសុខស្រួលនេាះទាំងយកដៃទៅវែកសក់បាំងមុខគេចេញហេីយបន្តមេីលខ្លួនគេពីក្បាលដល់ចុងជេីងហេីយពិចារណាថាគួរតែជូតខ្លួនឲគេឬអត់ តែបេីមិនជូតគេប្រាកដជាគេងមិនលក់ហេីយ ។ ជាចុងក្រេាយគេក៏សម្រេចចិត្តថាជូតឲ ដេាយគេបានដេីរទៅយកកន្សែងនឹងទឹកដាក់ចាន
ដែកដេីម្បីជូតខ្លួនឲគេ ។ ជាដំបូងគេក៏បានដេាះអាវថេយ៉ុងជាមុនសិនគ្រាន់តែដេាះភ្លាមធ្វេីឲមានអារម្មណ៍ថាក្តៅមុខភាយៗនៅពេលដែលឃេីញសាច់ដ៏សរលេាងព្រិលនេាះនឹងឆ្អឹងដងកាំបិតដែលគួរឲទាក់ទាញបូករួមជាមួយចុងឆេីរីមួយគូរដែលមាន
ពណ៌ផ្កាឈូកនេាះទៀតរឹតតែធ្វេីឲគេកាន់តែមិនស្រួលខ្លួន ។ ប៉ុន្តែគេព្យាយាមដាសស្មារតីឲត្រឡប់មកវិញរួចក៏បន្តជូតឲឆាប់ហេីយ បេីយូជាងនេះគេអាចនឹងទប់អារម្មណ៍មិនបាន ពេាលគេជូតតែមួយកំណាត់លេីតែប៉ុណ្ណេាះ ខណៈដែលរួចរាល់ហេីយគេក៏បានដេីរសម្តៅទៅរកទូខេាអាវយកអាវយឺតសររាងរលុងមកពាក់ឲរាងស្តេីងរួចដេាយ
មិនភ្លេចទាញភួយមកដណ្តប់ត្រឹមទ្រូងរបស់គេដែលជាចុងបញ្ចប់ ។
" ហេុីយ!!! រួចហេីយឯងនេះចំជាអំពុលទុក្ខយេីងពិតមែន " ជុងហ្គុកនិយាយស្តីឲអ្នកដែលកំពុងគេងលង់លក់មិនដឹងខ្យល់អីនេាះ រួចក៏ងាកទៅមេីលជុំវិញបន្ទប់របស់ថេយ៉ុងវិញឃេីញថាគេរៀបចំបានស្អាតថែមទាំងមានក្លិនបន្ទប់ក្រអូបទៀតផង គេជាមនុស្សមិនមែនស្អាតតែកាយនេាះទេ សូម្បីតែបន្ទប់ របស់ប្រេីសប្រាសក៏ស្អាត់បាតដែរ ។ ងាកចុះងាកឡេីងគេក៏បានប្រទះឃេីញរូបថតគេនឹងថេយ៉ុងថ្ងៃភ្ជាប់ពាក្យនេាះដាក់តាំងនៅលេីតុ គេដេីរទៅលេីកយកមកមេីលទាំងមិនមាត់ ហេីយបានងាកទៅមេីលអ្នកដែលកំពុងគេងនេាះទាំងគិតរឿងក្នុងចិត្តជាច្រេីន
។ បន្ទាប់ពីទុករូបថតកន្លែងដេីមហេីយ គេក៏បានចាកចេញត្រឡប់ទៅវិញ ព្រេាះថាយប់ជ្រៅដែរហេីយគេត្រូវការសម្រាកដូចគ្នា ។
To be continued...........
🌹 Enjoy your reading 🥀