အခန်း ၁၇၉ ဝေဟင်ကဘာလုပ်နိုင်လဲ။
ကောင်းရွှယ်ပင်း၏ ဒေါသတကြီးဖြစ်နေသော အမှုအရာကို မြင်သောအခါ ဇွန့်ဝမ်နှင့် ချမ်းကျင်းရီတို့က တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ကြည့်လိုက်ကြပြီး၊ ဒီတစ်ချိန်တွင်လည်း ဘလိုပြဿနာလာရှာမည်ကို နားမလည် နိုင်ကြတော့ချေ။
"လုယောင်ယောင် "
ကောင်းရွှယ်ပင်းက ယဲ့ကျန်းကို လှမ်းအော်သည်။
"မိန်းကလေးကောင်း တို့ဘာများကူညီပေးရမလဲ"
ယဲ့ကျန်းကလည်း ယဉ်ကျေးစွာသာ ပြန်ဖြေသည်။
ဇွန့်ဝမ်နှင့် ချမ်းကျင်းရွီတို့က ကောင်းရွှယ်ပင်း တစ်ယောက်တည်း ရောက်လာခြင်းမဟုတ်သည့်အတွက် အံ့ဩ သွားသည်။ ဒီတစ်ချိန်တွင် သူမဟာ ရွှီဝှေးရွီနှင့် မင်းသမီးလျိုဟွားကို ခေါ်လာသည်။
ယဲ့ကျန်းက မဖိတ်ခေါ်ထားသော ဧည့်သည်များကို မြင်ရသည့်တိုင်အောင် တောက်ပစွာပြုံးနေသေးသည်။
အနားသို့ရောက်လာသည်နှင့် ကောင်းရွှယ်ပင်းက လက်ညှိုးထိုးပြီး ဒေါသတကြီး အော်သည်။
" နင်ဘလိုတောင်လုပ်ရဲတာလဲ အရှက်မရှိဘူး နင်ငါ့ကိုဒီလိုဆိုးရွားတဲ့နည်းလမ်းနဲ့ မောင်းထုတ်မယ်လို့ မထင်ထားမိဘူး။ လုယောင်ယောင် ဟွန်း နင်အရမ်းတော်တယ်ထင်နေတာလား"
ယဲ့ကျန်း၏အမူအရာကမူ အပြစ်ကင်းစင်နေသေးသည် ။
"မိန်းကလေးကောင်း တို့လည်း မင်းကတို့နဲ့တစ်ခန်းတည်းမနေချင်ဘူးဆိုတာကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းမေးခဲ့ပြီးပါပြီ၊ တို့မှာလည်း ဒါကိုဖြေရှင်းနိုင်တဲ့နည်းလမ်းရှိတယ်လို့ ပြန်ပြောခဲ့တာဘဲမဟုတ်ဘူးလား "
"ရွှယ်ဘင်းရေ မင်းမျှော်လင့်မထားဘူး မဟုတ်လား။ ဒီမိန်းကလေးက ကုန်သည်မိသားစုက မွေးလာတာ ၊ ဒီတော့ ပိုက်ဆံနဲ့ဖြေရှင်းရတာကို သဘောကျတယ် အကယ်ဒမီမှာတောင်မှ ကုန်သည်စွမ်းရည်တွေကို သုံးနေတုန်းဘဲ လေ"
လျိုဟွားက စိတ်အချဉ်ပေါက်စွာ ပြောလာသည်။
ရွှီဝှေးရွီကမူ လျိုဟွား၏အနားတွင် တိတ်ဆိတ်နေသည်။ သူမဟာ မင်းသမီးနှင့် ဆိုးဆိုးရွားရွားမိတ်ဆွေဖြစ်ခင်က တည်းက မင်းသမီးပြောသမျှဟာ မှန်ကန်ခြင်းရှိရှိ မရှိရှိနာခံပြုံးပြရမလိုဖြစ်နေသည်။
"ငွေသားတွေရှိတာဘယ်လောက်ကောင်းလိုက်သလဲ"
ယဲ့ကျန်းက တခစ်ခစ်ရယ်ပြီး လျိုဟွားကို စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။
"အစောပိုင်းခေတ်ကတည်းက ငွေသားက ကပ်ဘေးတွေကို ဖြေရှင်းဖို့ အသုံးပြုလေ့ရှိကြတယ်။ "ဒါကိုတို့က ဒီ တစ်ကြိမ်မှာ သုံးတာ ဘာများမှားနေလို့လဲ။ လုမိသားစုက ဒီလိုမျိုးအသုံးပြုတဲ့အချိန်မှာ အဆင့်နိမ့်ရာ ရောက်ပြီး တော့ မင်းသမီးက အသုံးပြုတဲ့အချိန်မှာတော့ မြင့်မြတ်သွားတယ်လို့ ဆိုလိုတာပါလား"
ကောင်းရွှယ်ပင်း၏ မျက်နှာက ဒေါသကြောင့် နီရဲနေသည်။ သူမဟာ ကျော်ကြားသော မိသားစုကောင်းတစ်ခုမှ ဖြစ်သော်လည်း သူမဟာ ထိုအဆင့်အတန်းနှင့်မမှီလောက်အောင် ဒေါသကြီးသည်။ အမျိုးသမီးအကယ်ဒမီ ဝင် ခွင့်ရခဲ့ခြင်းက သူမ၏မိသားစုဟာ တော်ဝင်မင်းသမီးနှင့် မင်းသမီးလျိုဟွားကို အသားကုန် ဖားယားကာ လက် ဆောင်များပေးခဲ့ခြင်း ကြောင့် ဖြစ်သည်။
အနာဂတ်တွင်သူမက တော်ဝင်သမားတော်ဖြစ်ရန် မျှော်လင့်ထားသည်။ တစ်နည်းအားဖြင့် မိသားစုကို အောင် မြင်ကျော်ကြားမှုအဆင့်အတန်းများကို ယူဆောင်ခြင်းပေးနိုင်ရန် မျှော်လင့်ထားသည်။ ဖြစ်နိုင်သည်မှာ သူမ၏ ကံကြမ္မာက ကောင်းမွန်နေပြီး ဧကရာဇ်၏အာရုံကိုပင်ဖမ်းစားကာ နန်းတော်ထဲတွင် ဝင်ခွင့်ရလာသည်။
"ဒါပေမဲ့ ငါအခွင့်အရေးလိုအပ်နေတယ် "
မမျှော်လင့်ထားစွာပင် လုယောင်ယောင်ဟာလည်း သူမနှင့် တစ်ချိန်တည်းအလိုလိုဝင်လာမည်ဟု မထင်ထားမိ ချေ။ လုယောင်ယောင်ကို စမြင်ကတည်းက ခြိမ်းခြောက်မှုကိုခံလိုက်ရသည်။
ဒီတစ်ယောက်က အလိုလိုနေရင်း တောက်ပလွန်းနေတယ်။ သူ့အနားမှာ ဘယ်သူဘဲရပ်နေရပ်နေ တောက်ပမှုအ ရောင်က ဆုံးရှုံးရမှာဘဲ။
" နင်ပြောတော့ နင်ရွှေ့ပြောင်းဖို့ နည်းလမ်းကောင်းရှိတယ်လို့ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းပြောသွားခဲ့တာမဟုတ်ဘူးလား။ ဘလိုဖြစ်ပြီး စကားက ပြောင်းပြန်ဖြစ်သွားတာလဲ"
ယဲ့ကျန်း၏ ကောက်ကျစ်မှုကို တွေးလေလေ သူမက ဒေါသထွက်လာလေလေဖြစ်လာသည်။
" အာ တို့က အဲ့ဒီလိုများ ပြောခဲ့မိလို့လား "
ယဲ့ကျန်းက အံ့ဩသွားဟန် ဖြစ်သွားသည်။
"တို့တော့ အခန်းက ကောင်းတယ်လို့ထင်တာဘဲ မင်းက တို့နဲ့မနေချင်မှတော့ တို့က ဒီနေရာကိုတစ်ယောက် တည်းနေနိုင်အောင် ငွေပိုပေးလိုက်တယ်လေ ဘလိုဘဲဖြစ်ဖြစ် အရင်ရက်က တို့ငွေထည် တွေအများ ကြီးရထား တော့ ကောင်းကောင်းသုံးဖို့ နေရာလိုအပ်နေရုံဘဲရှိတာ"
လျိုဟွား၏မျက်နှာက မဲ့လာသည်။ ယဲ့ကျန်းရထားသောပိုက်ဆံက မည်သည့်နေရာက လာတယ်ဆိုတာ သူမ ကောင်းကောင်းသိသည်။ အရာအားလုံးက သူမ၏ငွေသားများဖြစ်သည်။
မင်းသမီးလျိုဟွားက ယဲ့ကျန်းကို လိုက်ကြည့်သည် " လုယောင်ယောင် နင်နန်းတော်ထဲမှာရတဲ့ ပါးရိုက်ချက်က မနာဘူးလား"
အခြားမိန်းကလေးများက ထိုစကားကို ကြားသောအခါ အံ့ဩသွားကြသည်။ ထို့နောက် သူမ၏မျက်နှာကို ကြည့် လိုက်ကြသည်။
" စိုးရိမ်ပေးတဲ့အတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ် မနေ့က မတော်တဆ တို့ရဲ့မျက်နှာက ထိခိုက်သွားတယ် ဒါပေမဲ့ ဒီ နေ့ မယ်တော်ကြီးကိုယ်တိုင် ချီးမြှင့်ပေးတဲ့ နှင်းကြာပန်းလိမ်းဆေးဆီကြောင့် မနာကြင်တော့ပါဘူး"
သူမ၏အသံက လူတိုင်းကို ပါးစပ်အဟောင်းသား ဖြစ်သွားစေသည်။
လျိုဟွားက ယဲ့ကျန်း၏မျက်နှာကို စူးစိုက်ကာ ကြည့်သည်။ မှန်ကန်စွာပင် ထိုနေရာပင် မည်သည့် လက္ခဏာမှပင် မရှိတော့ချေ။
မယ်တော်ကြီးက အဖိုးတန်တဲ့ လိမ်းဆေးဆီတောင်ပေးလိုက်သေးလား။
သူမ၏ နှလုံးသားထဲတွင် မနာလိုမှုက မြင့်တက်လာသည်။ သူမဟာ မယ်တော်ကြီးထံမှ ချစ်ခင်သဘောကျမှုကို အချိန်တန်ကြာ ကြိုးစားခဲ့ရသည်။ ထိုသို့သော အထူးတလည်ဆက်ဆံခံရမှုမျိုးကို မပိုင်ဆိုင်ခဲ့ဘူးသေးချေ။ ယဲ့ကျန်းကမူ ပထမဦးဆုံးတွေ့သည့်နေ့မှာတင် ထိုသို့လုပ်နိုင်ပေသည်။
" လုယောင်ယောင် နင်အကယ်ဒမီထဲကိုလာပြီး မင်းကို ဝမ်ဖေးကိုခုတုန်းလုပ်ပြီး အနိုင်ယူကြည့်လို့ရမယ်မထင် နေနဲ့ " မင်းသမီးတို့က ဘယ်သူ့ကိုမှ အနိုင်မကျင့်ပါဘူး။ မိန်းကလေးကောင်းက တစ်ယောက်တည်းနေချင်ရင် တို့က ဒေါ်လေးဝမ်ကို ပေးထားတဲ့ ပိုက်ဆံကို ပြန်ရအောင်ယူပြီး တို့ကို ကြည်ကြည်သာသာထွက်သွားခိုင်းလိုက် တာက မကောင်းဘူးလား" ယဲ့ကျန်းကတည်ငြိမ်စွာပြောလိုက်သည်။
ကောင်းရွှယ်ပင်း နှာခေါင်းရှုံ့သည်။
"ဟွန်း နင်ကဘယ်လောက်ပေးလိုက်လို့လဲ" "တစ်သောင်းထောင့်နှစ်ရာပါ" ယဲ့ကျန်းက ပြောသည်။
ကောင်းရွှယ်ပင်းက ပိုက်ဆံကိုရအောင်ယူနိုင်လျှင်ပင် သူမက အကျိုးအမြတ်ရအုံးမည်ဖြစ်သည်။
" နင်... "ကောင်းရွှယ်ပင်းမျက်နှာက ဖြူဖျော့သွားသည် သူမတွင် အခန်းခကို ပေးချေပြီးလျှင်ပင် ငွေလျှမ်းတစ် ဆယ်ကျော်သာ ကျန်ရစ်တော့သည်။ သို့သော် ယဲ့ကျန်းကမူ ထောင့်နှစ်ရာပင်သုံးလိုက်သည်။
လျိုဟွားက ကောင်းရွှယ်ပင်းကို ကြည့်သည် "ဟွန်း ဒီမိန်းကလေးကို ပိုက်ဆံပေးပြီးမောင်းထုတ်လိုက်" ကောင်းရွှယ်ပင်းက ဒုက္ခများသွားသည်။
ငါက အဲ့ဒီထောင့်နှစ်ရာကို ဘယ်ကရမှာလဲ ငါဒီပမာဏအများကြီးရမယ်ဆိုရင်တောင်မှ ဒေါ်လေးဝမ်က လက်ခံ မှာမှမဟုတ်တာ။
ကောင်းရွှယ်ပင်းက ဒေါ်လေးဝမ်ထက် ချဉ်းကပ်ခဲ့ချိန်က ဒေါ်လေးဝမ်ဟာ ကျောင်းမှတာဝန်ခံများထဲမှ တစ် ယောက်ဖြစ်ကြောင်း မသိခဲ့ဘဲ အစေခံဟုသာထင်သဖြင့် ရိုင်းပျခဲ့သည်။ ထိုအမျိုးသမီးအိုကြီးကိုပင် သူမက အစေခံတစ်ယောက်လို မောက်မာစွာဖြင့်ပြောခဲ့သည်။ မင်းသမီးလျိုဟွားက ထိုဒေါ်လေးဝမ်ကို ယဉ်ကျေးစွာပင် ဦးညွတ်မှသာသူမက အခြေအနေကို နားလည်သွားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
သို့သော် အားလုံးက နောက်ကျသွားခဲ့လေသည်။ ဒေါ်လေးဝမ်ဟာ စိတ်ပျက်နေသည်။
" ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် မင်းသမီးလျိုဟွားက မိန်းကလေးကောင်းရဲ့ကိုယ်စား ငွေထည်ကိုယ်စားပေးလို့ရနေတာဘဲ "ယဲ့ကျန်းက အကြံပေးလိုက်သည်။
လျိုဟွားဟာ ယဲ့ကျန်းကို မုန်းတီးစွာစိုက်ကြည့်လာသည်။
ဒီမနက်အစောပိုင်းတွင် သူမ၏ မိခင်က မင်းသားငယ်ထံ ငွေလျှမ်းနှစ်သောင်းကို ပေးပို့ခိုင်းခဲ့ရသည်။ ထို့ကြောင့် ရက်အနည်းငယ်ထည်နေတဲ့ တော်ဝင်မင်းသမီးဟာ ငွေလျှန်းသောင်းကျော်ဆုံးရှုံးခဲ့ပြီးသားဖြစ်သည်။ လျိုဟွား အနေနှင့် မိခင်ထံမှ ငွေလျှန်းထပ်တောင်း၍ မဖြစ်နိုင်တော့ချေ။
"ငါက ကောင်းရွှယ်ပင်းကိုယ်စားပေးဖို့ ငွေလျှန်းထောင့်နှစ်ရာကို ဘယ်ကရမှာလဲ"
ကောင်းရွှယ်ပင်းက မင်းသမီးလျိုဟွား၏ စိတ်အခြေအနေကို မသိချေ။ မည်သို့ပင်ဆိုစဉ် ဒီလိုအခြေအနေမျိုးပင် သူမ၏မိတ်ဆွေဖြစ်သူက ဝင်ရောက်ကာ ပြောဆိုလာပေးခြင်းမရှိ၍ အရှက်ရသွားကာ မခံမရပ်နိုင် ဖြစ်သွား သည်။ သူမရှုံးကြောင်း ဝန်မခံလိုလျှင်ပင် အခြားနည်းလမ်းမရှိတော့ချေ။
"ငါက ဘာလို့ နင်နဲ့တန်းတူနိမ့်ချရမှာလဲ ငါနင့်ရဲ့ကစားပွဲမှာ ဝင်ပါဖို့ငြင်းဆန်တယ် လုယောင်ယောင်"
သူမက ထိုသို့ပြောပြီး ထွက်သွားသည်။
လျိုဟွားက ရှေ့နှစ်လမ်းတိုးလာသည်။ ထို့နောက် ယဲ့ကျန်းကို မုန်းတီးစွာ စိုက်ကြည့်ပြီးနောက် ခြိမ်းခြောက် သောလေသံ ဖြင့် ရုတ်တရက် ပြောလိုက်သည်။
" လုယောင်ယောင် နင်အကြာကြီးမောက်မာလို့ ရမယ်ထင်မနေနဲ့ လုမူရွှမ်းက နင့်ကို ငြိမ်းငြိမ်းချမ်းချမ်းနေခိုင်းမှာ မဟုတ်ဘူး လူတိုင်းက သူမကို ကြောက်တယ် သူမနင့်ကို လုပ်လာမဲ့အရာတွေက ပိုပြီးတော့တောင်ကြောက်စရာ ကောင်းလိမ့်မယ်"
ယဲ့ကျန်းက သူမကို ပေါ့ပါးစွာကြည့်သည်။ သူမဘာပြောချင်ကြောင်းနားလည်သည်။
" နင့်ရဲ့ဝမ်ဖေးအမှားက နင့်ကို ဘယ်လိုဆက်ဆံမလဲ ဆိုတာကို ငါစောင့်ကြည့်နေမယ်" လျိုဟွားကပြောသည်။
" မင်းသမီး မင်းသမီးက ဘာလို့ ဝမ်ဖေးကို ကြောက်တာလဲ "
ယဲ့ကျန်းကလည်း သံသယဝင်သွားသလိုမျိုးမေးလိုက်သည်။
လုမူရွှမ်းက မည်သို့သောလူမျိုးဖြစ်ကြောင်း သူမကကောင်းကောင်းသိသည်။ သို့သော် သူမ၏ဝမ်းကွဲဖြစ်နေ သည့်အလျောက် မကောင်းသော စကားများကို အပြင်တွင်ထုတ်ပြောရန်မသင့်ချေ။
လျိုဟွားရဲ့မျက်နှာက ပျက်သွားသည်။ " ငါကဘာလို့ကြောက်ရမှာလဲ" မင်းသမီးက မကြောက်ရင် ဘာလို့ ဝမ်းကွဲညီမရဲ့ရှေ့မှာ မုန်းကြောင်းပြောနေတာပါလိမ့် ဝမ်ဖေးက ကြင်နာတတ်ပြီး နူးညံ့ညင်သာတဲ့ လူမျိုးပါ ဝမ်ဖေးကလူတိုင်းကို အမြဲတမ်းညင်သာစွာ ပြုံးပြတတ်လေ့ရှိတယ် ဝမ်ဖေးရဲ့ ညီမတစ်ယောက်အနေနဲ့ ဝမ်ဖေး ကြောင့် အမြဲတမ်း ဂုဏ်ယူနေခဲ့ရတာပါ ဒါကိုဘယ်လိုများ တို့တွေရဲ့ ကြားကို သွေးခွဲတဲ့စကားမျိုးပြောရတာပါလဲ"
လျိုဟွားက ဒေါသထွက်သွားပြီး ရယ်သည် " နင်က လုမူရွှမ်းကို ဖားနေရင်တောင်မှ နင့်ကိုနန်းတော်ထဲဝင်ခိုင်း မှာမဟုတ်ဘူး" "နောက်ဆုံးတစ်ခေါက်က ဝမ်ဖေးကသာ တို့ကိုနန်းတော်ထဲဝင်ဖို့ ဆင့်ခေါ်ခဲ့တာပါ"
ယဲ့ကျန်း၏မှတ်ချက်က လျိုဟွား၏မျက်နှာကို ဖြတ်ရိုက်လိုက်သလိုဖြစ်သွားသည်။ သူမ၏မျက်လုံးက စူးစိုက် ကြည့်ရလွန်းသဖြင့်ပင် နာကြင်ကျိမ်းစပ်လာသည်။ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာအားဖြင့် ယဲ့ကျန်းကိုမရိုက်ရသည့်အတွက် လည်း နောင်တရလာသည်။
"နင်စောင့်ကြည့်နေလိုက် ဒီမင်းသမီးက နင့်နဲ့မပြီးသေးဘူး" လျိုဟွားကထိုသို့အော်သည်။
.....
Telegram မှာ အပိုင်း ၄၈၂အထိ ရောက်ပါပြီနော်။
Zawgyi
အခန္း ၁၇၉ ေဝဟင္ကဘာလုပ္ႏိုင္လဲ။
ေကာင္း႐ႊယ္ပင္း၏ ေဒါသတႀကီးျဖစ္ေနေသာ အမႈအရာကို ျမင္ေသာအခါ ဇြန႔္ဝမ္ႏွင့္ ခ်မ္းက်င္းရီတို႔က တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ၾကည့္လိုက္ၾကၿပီး၊ ဒီတစ္ခ်ိန္တြင္လည္း ဘလိုျပႆနာလာရွာမည္ကို နားမလည္ ႏိုင္ၾကေတာ့ေခ်။
"လုေယာင္ေယာင္ "
ေကာင္း႐ႊယ္ပင္းက ယဲ့က်န္းကို လွမ္းေအာ္သည္။
"မိန္းကေလးေကာင္း တို႔ဘာမ်ားကူညီေပးရမလဲ"
ယဲ့က်န္းကလည္း ယဥ္ေက်းစြာသာ ျပန္ေျဖသည္။
ဇြန႔္ဝမ္ႏွင့္ ခ်မ္းက်င္း႐ြီတို႔က ေကာင္း႐ႊယ္ပင္း တစ္ေယာက္တည္း ေရာက္လာျခင္းမဟုတ္သည့္အတြက္ အံ့ဩ သြားသည္။ ဒီတစ္ခ်ိန္တြင္ သူမဟာ ႐ႊီေဝွး႐ြီႏွင့္ မင္းသမီးလ်ိဳဟြားကို ေခၚလာသည္။
ယဲ့က်န္းက မဖိတ္ေခၚထားေသာ ဧည့္သည္မ်ားကို ျမင္ရသည့္တိုင္ေအာင္ ေတာက္ပစြာၿပဳံးေနေသးသည္။
အနားသို႔ေရာက္လာသည္ႏွင့္ ေကာင္း႐ႊယ္ပင္းက လက္ညႇိဳးထိုးၿပီး ေဒါသတႀကီး ေအာ္သည္။
" နင္ဘလိုေတာင္လုပ္ရဲတာလဲ အရွက္မရွိဘူး နင္ငါ့ကိုဒီလိုဆိုး႐ြားတဲ့နည္းလမ္းနဲ႔ ေမာင္းထုတ္မယ္လို႔ မထင္ထားမိဘူး။ လုေယာင္ေယာင္ ဟြန္း နင္အရမ္းေတာ္တယ္ထင္ေနတာလား"
ယဲ့က်န္း၏အမူအရာကမူ အျပစ္ကင္းစင္ေနေသးသည္ ။
"မိန္းကေလးေကာင္း တို႔လည္း မင္းကတို႔နဲ႔တစ္ခန္းတည္းမေနခ်င္ဘူးဆိုတာကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္းေမးခဲ့ၿပီးပါၿပီ၊ တို႔မွာလည္း ဒါကိုေျဖရွင္းႏိုင္တဲ့နည္းလမ္းရွိတယ္လို႔ ျပန္ေျပာခဲ့တာဘဲမဟုတ္ဘူးလား "
"႐ႊယ္ဘင္းေရ မင္းေမွ်ာ္လင့္မထားဘူး မဟုတ္လား။ ဒီမိန္းကေလးက ကုန္သည္မိသားစုက ေမြးလာတာ ၊ ဒီေတာ့ ပိုက္ဆံနဲ႔ေျဖရွင္းရတာကို သေဘာက်တယ္ အကယ္ဒမီမွာေတာင္မွ ကုန္သည္စြမ္းရည္ေတြကို သုံးေနတုန္းဘဲ ေလ"
လ်ိဳဟြားက စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္စြာ ေျပာလာသည္။
႐ႊီေဝွး႐ြီကမူ လ်ိဳဟြား၏အနားတြင္ တိတ္ဆိတ္ေနသည္။ သူမဟာ မင္းသမီးႏွင့္ ဆိုးဆိုး႐ြား႐ြားမိတ္ေဆြျဖစ္ခင္က တည္းက မင္းသမီးေျပာသမွ်ဟာ မွန္ကန္ျခင္းရွိရွိ မရွိရွိနာခံၿပဳံးျပရမလိုျဖစ္ေနသည္။
"ေငြသားေတြရွိတာဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္သလဲ"
ယဲ့က်န္းက တခစ္ခစ္ရယ္ၿပီး လ်ိဳဟြားကို စိုက္ၾကည့္လိုက္သည္။
"အေစာပိုင္းေခတ္ကတည္းက ေငြသားက ကပ္ေဘးေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔ အသုံးျပဳေလ့ရွိၾကတယ္။ "ဒါကိုတို႔က ဒီ တစ္ႀကိမ္မွာ သုံးတာ ဘာမ်ားမွားေနလို႔လဲ။ လုမိသားစုက ဒီလိုမ်ိဳးအသုံးျပဳတဲ့အခ်ိန္မွာ အဆင့္နိမ့္ရာ ေရာက္ၿပီး ေတာ့ မင္းသမီးက အသုံးျပဳတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ျမင့္ျမတ္သြားတယ္လို႔ ဆိုလိုတာပါလား"
ေကာင္း႐ႊယ္ပင္း၏ မ်က္ႏွာက ေဒါသေၾကာင့္ နီရဲေနသည္။ သူမဟာ ေက်ာ္ၾကားေသာ မိသားစုေကာင္းတစ္ခုမွ ျဖစ္ေသာ္လည္း သူမဟာ ထိုအဆင့္အတန္းႏွင့္မမွီေလာက္ေအာင္ ေဒါသႀကီးသည္။ အမ်ိဳးသမီးအကယ္ဒမီ ဝင္ ခြင့္ရခဲ့ျခင္းက သူမ၏မိသားစုဟာ ေတာ္ဝင္မင္းသမီးႏွင့္ မင္းသမီးလ်ိဳဟြားကို အသားကုန္ ဖားယားကာ လက္ ေဆာင္မ်ားေပးခဲ့ျခင္း ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
အနာဂတ္တြင္သူမက ေတာ္ဝင္သမားေတာ္ျဖစ္ရန္ ေမွ်ာ္လင့္ထားသည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ မိသားစုကို ေအာင္ ျမင္ေက်ာ္ၾကားမႈအဆင့္အတန္းမ်ားကို ယူေဆာင္ျခင္းေပးႏိုင္ရန္ ေမွ်ာ္လင့္ထားသည္။ ျဖစ္ႏိုင္သည္မွာ သူမ၏ ကံၾကမၼာက ေကာင္းမြန္ေနၿပီး ဧကရာဇ္၏အာ႐ုံကိုပင္ဖမ္းစားကာ နန္းေတာ္ထဲတြင္ ဝင္ခြင့္ရလာသည္။
"ဒါေပမဲ့ ငါအခြင့္အေရးလိုအပ္ေနတယ္ "
မေမွ်ာ္လင့္ထားစြာပင္ လုေယာင္ေယာင္ဟာလည္း သူမႏွင့္ တစ္ခ်ိန္တည္းအလိုလိုဝင္လာမည္ဟု မထင္ထားမိ ေခ်။ လုေယာင္ေယာင္ကို စျမင္ကတည္းက ၿခိမ္းေျခာက္မႈကိုခံလိုက္ရသည္။
ဒီတစ္ေယာက္က အလိုလိုေနရင္း ေတာက္ပလြန္းေနတယ္။ သူ႔အနားမွာ ဘယ္သူဘဲရပ္ေနရပ္ေန ေတာက္ပမႈအ ေရာင္က ဆုံးရႈံးရမွာဘဲ။
" နင္ေျပာေတာ့ နင္ေ႐ႊ႕ေျပာင္းဖို႔ နည္းလမ္းေကာင္းရွိတယ္လို႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းေျပာသြားခဲ့တာမဟုတ္ဘူးလား။ ဘလိုျဖစ္ၿပီး စကားက ေျပာင္းျပန္ျဖစ္သြားတာလဲ"
ယဲ့က်န္း၏ ေကာက္က်စ္မႈကို ေတြးေလေလ သူမက ေဒါသထြက္လာေလေလျဖစ္လာသည္။
" အာ တို႔က အဲ့ဒီလိုမ်ား ေျပာခဲ့မိလို႔လား "
ယဲ့က်န္းက အံ့ဩသြားဟန္ ျဖစ္သြားသည္။
"တို႔ေတာ့ အခန္းက ေကာင္းတယ္လို႔ထင္တာဘဲ မင္းက တို႔နဲ႔မေနခ်င္မွေတာ့ တို႔က ဒီေနရာကိုတစ္ေယာက္ တည္းေနႏိုင္ေအာင္ ေငြပိုေပးလိုက္တယ္ေလ ဘလိုဘဲျဖစ္ျဖစ္ အရင္ရက္က တို႔ေငြထည္ ေတြအမ်ား ႀကီးရထား ေတာ့ ေကာင္းေကာင္းသုံးဖို႔ ေနရာလိုအပ္ေန႐ုံဘဲရွိတာ"
လ်ိဳဟြား၏မ်က္ႏွာက မဲ့လာသည္။ ယဲ့က်န္းရထားေသာပိုက္ဆံက မည္သည့္ေနရာက လာတယ္ဆိုတာ သူမ ေကာင္းေကာင္းသိသည္။ အရာအားလုံးက သူမ၏ေငြသားမ်ားျဖစ္သည္။
မင္းသမီးလ်ိဳဟြားက ယဲ့က်န္းကို လိုက္ၾကည့္သည္ " လုေယာင္ေယာင္ နင္နန္းေတာ္ထဲမွာရတဲ့ ပါး႐ိုက္ခ်က္က မနာဘူးလား"
အျခားမိန္းကေလးမ်ားက ထိုစကားကို ၾကားေသာအခါ အံ့ဩသြားၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ သူမ၏မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ လိုက္ၾကသည္။
" စိုးရိမ္ေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ မေန႔က မေတာ္တဆ တို႔ရဲ႕မ်က္ႏွာက ထိခိုက္သြားတယ္ ဒါေပမဲ့ ဒီ ေန႔ မယ္ေတာ္ႀကီးကိုယ္တိုင္ ခ်ီးျမႇင့္ေပးတဲ့ ႏွင္းၾကာပန္းလိမ္းေဆးဆီေၾကာင့္ မနာၾကင္ေတာ့ပါဘူး"
သူမ၏အသံက လူတိုင္းကို ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္သြားေစသည္။
လ်ိဳဟြားက ယဲ့က်န္း၏မ်က္ႏွာကို စူးစိုက္ကာ ၾကည့္သည္။ မွန္ကန္စြာပင္ ထိုေနရာပင္ မည္သည့္ လကၡဏာမွပင္ မရွိေတာ့ေခ်။
မယ္ေတာ္ႀကီးက အဖိုးတန္တဲ့ လိမ္းေဆးဆီေတာင္ေပးလိုက္ေသးလား။
သူမ၏ ႏွလုံးသားထဲတြင္ မနာလိုမႈက ျမင့္တက္လာသည္။ သူမဟာ မယ္ေတာ္ႀကီးထံမွ ခ်စ္ခင္သေဘာက်မႈကို အခ်ိန္တန္ၾကာ ႀကိဳးစားခဲ့ရသည္။ ထိုသို႔ေသာ အထူးတလည္ဆက္ဆံခံရမႈမ်ိဳးကို မပိုင္ဆိုင္ခဲ့ဘူးေသးေခ်။ ယဲ့က်န္းကမူ ပထမဦးဆုံးေတြ႕သည့္ေန႔မွာတင္ ထိုသို႔လုပ္ႏိုင္ေပသည္။
" လုေယာင္ေယာင္ နင္အကယ္ဒမီထဲကိုလာၿပီး မင္းကို ဝမ္ေဖးကိုခုတုန္းလုပ္ၿပီး အႏိုင္ယူၾကည့္လို႔ရမယ္မထင္ ေနနဲ႔ " မင္းသမီးတို႔က ဘယ္သူ႔ကိုမွ အႏိုင္မက်င့္ပါဘူး။ မိန္းကေလးေကာင္းက တစ္ေယာက္တည္းေနခ်င္ရင္ တို႔က ေဒၚေလးဝမ္ကို ေပးထားတဲ့ ပိုက္ဆံကို ျပန္ရေအာင္ယူၿပီး တို႔ကို ၾကည္ၾကည္သာသာထြက္သြားခိုင္းလိုက္ တာက မေကာင္းဘူးလား" ယဲ့က်န္းကတည္ၿငိမ္စြာေျပာလိုက္သည္။
ေကာင္း႐ႊယ္ပင္း ႏွာေခါင္းရႈံ႕သည္။
"ဟြန္း နင္ကဘယ္ေလာက္ေပးလိုက္လို႔လဲ" "တစ္ေသာင္းေထာင့္ႏွစ္ရာပါ" ယဲ့က်န္းက ေျပာသည္။
ေကာင္း႐ႊယ္ပင္းက ပိုက္ဆံကိုရေအာင္ယူႏိုင္လွ်င္ပင္ သူမက အက်ိဳးအျမတ္ရအုံးမည္ျဖစ္သည္။
" နင္... "ေကာင္း႐ႊယ္ပင္းမ်က္ႏွာက ျဖဴေဖ်ာ့သြားသည္ သူမတြင္ အခန္းခကို ေပးေခ်ၿပီးလွ်င္ပင္ ေငြလွ်မ္းတစ္ ဆယ္ေက်ာ္သာ က်န္ရစ္ေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္ ယဲ့က်န္းကမူ ေထာင့္ႏွစ္ရာပင္သုံးလိုက္သည္။
လ်ိဳဟြားက ေကာင္း႐ႊယ္ပင္းကို ၾကည့္သည္ "ဟြန္း ဒီမိန္းကေလးကို ပိုက္ဆံေပးၿပီးေမာင္းထုတ္လိုက္" ေကာင္း႐ႊယ္ပင္းက ဒုကၡမ်ားသြားသည္။
ငါက အဲ့ဒီေထာင့္ႏွစ္ရာကို ဘယ္ကရမွာလဲ ငါဒီပမာဏအမ်ားႀကီးရမယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ ေဒၚေလးဝမ္က လက္ခံ မွာမွမဟုတ္တာ။
ေကာင္း႐ႊယ္ပင္းက ေဒၚေလးဝမ္ထက္ ခ်ဥ္းကပ္ခဲ့ခ်ိန္က ေဒၚေလးဝမ္ဟာ ေက်ာင္းမွတာဝန္ခံမ်ားထဲမွ တစ္ ေယာက္ျဖစ္ေၾကာင္း မသိခဲ့ဘဲ အေစခံဟုသာထင္သျဖင့္ ႐ိုင္းပ်ခဲ့သည္။ ထိုအမ်ိဳးသမီးအိုႀကီးကိုပင္ သူမက အေစခံတစ္ေယာက္လို ေမာက္မာစြာျဖင့္ေျပာခဲ့သည္။ မင္းသမီးလ်ိဳဟြားက ထိုေဒၚေလးဝမ္ကို ယဥ္ေက်းစြာပင္ ဦးၫြတ္မွသာသူမက အေျခအေနကို နားလည္သြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ အားလုံးက ေနာက္က်သြားခဲ့ေလသည္။ ေဒၚေလးဝမ္ဟာ စိတ္ပ်က္ေနသည္။
" ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မင္းသမီးလ်ိဳဟြားက မိန္းကေလးေကာင္းရဲ႕ကိုယ္စား ေငြထည္ကိုယ္စားေပးလို႔ရေနတာဘဲ "ယဲ့က်န္းက အႀကံေပးလိုက္သည္။
လ်ိဳဟြားဟာ ယဲ့က်န္းကို မုန္းတီးစြာစိုက္ၾကည့္လာသည္။
ဒီမနက္အေစာပိုင္းတြင္ သူမ၏ မိခင္က မင္းသားငယ္ထံ ေငြလွ်မ္းႏွစ္ေသာင္းကို ေပးပို႔ခိုင္းခဲ့ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ရက္အနည္းငယ္ထည္ေနတဲ့ ေတာ္ဝင္မင္းသမီးဟာ ေငြလွ်န္းေသာင္းေက်ာ္ဆုံးရႈံးခဲ့ၿပီးသားျဖစ္သည္။ လ်ိဳဟြား အေနႏွင့္ မိခင္ထံမွ ေငြလွ်န္းထပ္ေတာင္း၍ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ေခ်။
"ငါက ေကာင္း႐ႊယ္ပင္းကိုယ္စားေပးဖို႔ ေငြလွ်န္းေထာင့္ႏွစ္ရာကို ဘယ္ကရမွာလဲ"
ေကာင္း႐ႊယ္ပင္းက မင္းသမီးလ်ိဳဟြား၏ စိတ္အေျခအေနကို မသိေခ်။ မည္သို႔ပင္ဆိုစဥ္ ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးပင္ သူမ၏မိတ္ေဆြျဖစ္သူက ဝင္ေရာက္ကာ ေျပာဆိုလာေပးျခင္းမရွိ၍ အရွက္ရသြားကာ မခံမရပ္ႏိုင္ ျဖစ္သြား သည္။ သူမရႈံးေၾကာင္း ဝန္မခံလိုလွ်င္ပင္ အျခားနည္းလမ္းမရွိေတာ့ေခ်။
"ငါက ဘာလို႔ နင္နဲ႔တန္းတူနိမ့္ခ်ရမွာလဲ ငါနင့္ရဲ႕ကစားပြဲမွာ ဝင္ပါဖို႔ျငင္းဆန္တယ္ လုေယာင္ေယာင္"
သူမက ထိုသို႔ေျပာၿပီး ထြက္သြားသည္။
လ်ိဳဟြားက ေရွ႕ႏွစ္လမ္းတိုးလာသည္။ ထို႔ေနာက္ ယဲ့က်န္းကို မုန္းတီးစြာ စိုက္ၾကည့္ၿပီးေနာက္ ၿခိမ္းေျခာက္ ေသာေလသံ ျဖင့္ ႐ုတ္တရက္ ေျပာလိုက္သည္။
" လုေယာင္ေယာင္ နင္အၾကာႀကီးေမာက္မာလို႔ ရမယ္ထင္မေနနဲ႔ လုမူ႐ႊမ္းက နင့္ကို ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းေနခိုင္းမွာ မဟုတ္ဘူး လူတိုင္းက သူမကို ေၾကာက္တယ္ သူမနင့္ကို လုပ္လာမဲ့အရာေတြက ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ေၾကာက္စရာ ေကာင္းလိမ့္မယ္"
ယဲ့က်န္းက သူမကို ေပါ့ပါးစြာၾကည့္သည္။ သူမဘာေျပာခ်င္ေၾကာင္းနားလည္သည္။
" နင့္ရဲ႕ဝမ္ေဖးအမွားက နင့္ကို ဘယ္လိုဆက္ဆံမလဲ ဆိုတာကို ငါေစာင့္ၾကည့္ေနမယ္" လ်ိဳဟြားကေျပာသည္။
" မင္းသမီး မင္းသမီးက ဘာလို႔ ဝမ္ေဖးကို ေၾကာက္တာလဲ "
ယဲ့က်န္းကလည္း သံသယဝင္သြားသလိုမ်ိဳးေမးလိုက္သည္။
လုမူ႐ႊမ္းက မည္သို႔ေသာလူမ်ိဳးျဖစ္ေၾကာင္း သူမကေကာင္းေကာင္းသိသည္။ သို႔ေသာ္ သူမ၏ဝမ္းကြဲျဖစ္ေန သည့္အေလ်ာက္ မေကာင္းေသာ စကားမ်ားကို အျပင္တြင္ထုတ္ေျပာရန္မသင့္ေခ်။
လ်ိဳဟြားရဲ႕မ်က္ႏွာက ပ်က္သြားသည္။ " ငါကဘာလို႔ေၾကာက္ရမွာလဲ" မင္းသမီးက မေၾကာက္ရင္ ဘာလို႔ ဝမ္းကြဲညီမရဲ႕ေရွ႕မွာ မုန္းေၾကာင္းေျပာေနတာပါလိမ့္ ဝမ္ေဖးက ၾကင္နာတတ္ၿပီး ႏူးညံ့ညင္သာတဲ့ လူမ်ိဳးပါ ဝမ္ေဖးကလူတိုင္းကို အၿမဲတမ္းညင္သာစြာ ၿပဳံးျပတတ္ေလ့ရွိတယ္ ဝမ္ေဖးရဲ႕ ညီမတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဝမ္ေဖး ေၾကာင့္ အၿမဲတမ္း ဂုဏ္ယူေနခဲ့ရတာပါ ဒါကိုဘယ္လိုမ်ား တို႔ေတြရဲ႕ ၾကားကို ေသြးခြဲတဲ့စကားမ်ိဳးေျပာရတာပါလဲ"
လ်ိဳဟြားက ေဒါသထြက္သြားၿပီး ရယ္သည္ " နင္က လုမူ႐ႊမ္းကို ဖားေနရင္ေတာင္မွ နင့္ကိုနန္းေတာ္ထဲဝင္ခိုင္း မွာမဟုတ္ဘူး" "ေနာက္ဆုံးတစ္ေခါက္က ဝမ္ေဖးကသာ တို႔ကိုနန္းေတာ္ထဲဝင္ဖို႔ ဆင့္ေခၚခဲ့တာပါ"
ယဲ့က်န္း၏မွတ္ခ်က္က လ်ိဳဟြား၏မ်က္ႏွာကို ျဖတ္႐ိုက္လိုက္သလိုျဖစ္သြားသည္။ သူမ၏မ်က္လုံးက စူးစိုက္ ၾကည့္ရလြန္းသျဖင့္ပင္ နာၾကင္က်ိမ္းစပ္လာသည္။ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာအားျဖင့္ ယဲ့က်န္းကိုမ႐ိုက္ရသည့္အတြက္ လည္း ေနာင္တရလာသည္။
"နင္ေစာင့္ၾကည့္ေနလိုက္ ဒီမင္းသမီးက နင့္နဲ႔မၿပီးေသးဘူး" လ်ိဳဟြားကထိုသို႔ေအာ္သည္။
.....
Telegram မွာ အပိုင္း ၄၈၂အထိ ေရာက္ပါၿပီေနာ္။