SLM CNMLEEERRR
Bölümü 3 defa yazıp krizler geçirdiğim için acısını sizden çıkaracağım kdhsjdbsj. Nihahaha.
80bin okunmaya ulaşmak üzereyiz aşklar.
Bence buna kıyak bir 120 yorum 50 oy gelir. Ne dersiniz?(yorumları satır arası yapın pokunuzu yiyim ya)
Keyifli okumalar dilerimm <3
Eylül;
Uyandığımda Kuzey'in kollarındaydım. Emir başkan Serkanlarda kalacağını söylemiş daha da gelmemişti.
Çayı demlemek için su koyduğumda bedenime arkadan sarılan ellerle gülümseyerek Kuzey'e döndüm.
"Günaydın güzelim."
"Günaydın." dedim bedenimi ona döndürerek.
"Umut yazdı , hep beraber buraya geleceklermiş öğleden sonra."
"Bende baş başa vakit geçiririz sanıyordum." dedim Kuzey'in kollarının arasında ona daha da yaklaşarak.
Belimdeki eli sıklaşırken yüzünü yüzüme yaklaştırdı, "İstersen kovabilirim."
Gülerek, "Saçmalama Kuzey, onlar bizim arkadaşlarımız." dedim.
"Sende benim sevgilimsin." kalbim küt küt atarken Kuzey tepkimi inceleyerek "Öylesin değil mi?" diye sordu.
Ne diyecektim?
Onunla öpüşmüştüm.
O halde sevgilim olur değil mi?
"Eylül?" Kuzey'in belimdeki eli gevşerken umutla yüzüme bakıyordu.
"Evet," utangaçca ayak parmaklarımı büktüm "sevgilinim."
Kuzey gülümseyerek çenemden tuttu, belimdeki eli sıklaşarak beni kendine yaslarken, "Eylül o parmaklar ne?" diyip çorabımın içinden bükülen parmaklarımı gösterdi, "Sen utandın mı?" derken gülüyordu.
"Gülme. Utanınca bükülüyor onlar otomatik." dedim bakışlarımı kaçırarak.
"Otomatik mi?" Kuzey kıkırdarken tersçe ona baktım ardındansa bende gülmeye başladım.
"Hmm o halde sevgilini öper misin? Sevgilim." Kuzey'in bastırarak söylemesi beni güldürürken parmak uçlarımda yükselerek dudağının kenarına minik bir buse kondurdum.
"Sevgilim." dedim onu tekrarlayıp gülümserken.
"Çok yakıştı dudaklarına bu söz. Acaba bende yakışır mıyım?" Kuzey'in çapkın bakışları dudaklarıma kayarken elimi dudaklarının üzerine koyup onu uzaklaştırdım.
"Dünde sen uzaklaşıyordun benden. Hiç bakma öyle. Kahvaltı yapacağız daha marş marş." elimi Kuzey'in dudaklarından çektiğimde çocuk gibi bana bakıyordu.
"Ama-"
"Aması yok Kuzey." dedim gülerek.
Kuzey beni birden kendine çekerek yüzümün her yerine minik öpücükler kondurmaya başladı. "Sen beni öpmezsen," boynuma bir buse kondurup bu seferde yanağımdan öptü, "ben seni öperim güzelim."
Beni öpücüklere boğarken bir yandan gülüyor bir yandan onu ittiriyordum. "Ya Kuzey çekil."
"Çekileyim öyle mi?" dudağıma bir buse kondurması ile gözlerim hayretle açıldı.
"Hiç bakma öyle." diyip bu seferde burnumdan öptü.
"Sen benim sözümü bana karşı mı kullanıyorsun?" dedim bir kaşımı kaldırarak.
"Yaparım arada." diyip göz kırptı Kuzey.
"Hadi Kuzey kahvaltı hazırlayacağız daha uzatma." diyip önümü döndüm.
Kuzey elini karnıma koyarak sırtımı göğsüne yasladı. "Eylül biraz romantik ol ya. Bu nedir kızım?" diyip çenesini omzuma koydu.
"Sabahları huysuz oluyorum. Ve ayrıcada açım, bunun etkiside var tabi."
"Sen hep böylesin bebeğim. Genel olarak huysuz-"
"Tamamla bakayım o cümleyi." dedim elimdeki bıçağı gülerek kaldırırken.
Kuzey'in gözleri şaşkınla açılırken gülüp yanağımdan öptü, "Bir şey demedim hatun."
"Hanımcı da beyefendi."
"Tabii." dedi Kuzey uzatarak.
Kahvaltıyı beraber hazırladıktan sonra çayımızda içerek bizi bekleyen bulaşıklara göz attık.
"Sen durula ben makineye atayım."
"Hayır, sen durula ben makineye atayım."
"Ya Kuzey ben sevmiyorum bulaşık ellemeyi. Sen durula öler misin?"
"Ölerim." diyip güldü Kuzey.
"Komik mi eşek?"
"Eşek?"
"Eşek severim."
"Çok sağol Eylül. Aldığım en mükemmel iltifattı."
"Ha başkalarından da iltifat alıyorsun yani. Kim o kadınlar?" diyip güldüm.
"Ben nasıl bir kadına gönlümü kaptırdım Yarabbim." diyip tavana bakarak iç çekti Kuzey.
"Aşk olsun." diyip kıkırdadım.
"Naz yapmasan olacak da... Neyse."
"Gördük dün gece kim naz yapıyor." diyip yandan bir bakış attım Kuzey'e.
Kuzey bulaşıkları durulayıp bana uzatırken, "Dün geceki naz değildi bebeğim. Sadece... Sadece o an daha ileriye gitseydik kendimi durduramazdım. Ortada resmi bir şeyimiz olmadığından kaynaklı da kendimi seni kullanmış gibi hissederdim. Seni kırdıysam özür dilerim." dedi.
Aşk dolu bakışlarım Kuzey'e kayarken o elindeki bardağı suya tutmakla meşguldü.
İki yanağını da sıkarak dudaklarını büzmemle Kuzey ne olduğunu şaşırarak bana baktı. "Ya sen beni kırabilir misin adam? Şu tipe bak yerim." Kuzey'in yanağını yavaşça ısırdığımda o hâlâ bana bakmakla meşguldü.
Isırdığım yeri elimle silerek bir de öpücük kondurdum. Geri çekilip Kuzey'e baktığımda kızarmış bir şekilde gülümseyerek bana bakıyordu. "Bir an yirmi yıl küçüldüm sandım." demesiyle kıkırdadım.
"Çocuk gibisin." dedim yanaklarına bakarak.
"Çocuk gibi miyim?" Kuzey birden kalçamdan tutup kaldırarak beni tezgaha oturtunca ona bakakaldım.
Gözlerim gözlerinin üzerindeyken o daha bir süre bana baktı. "Peki beni hep çocuğun gibi sever misin?"
"Severim." dedim gülümseyip ayaklarımı sallayarak.
Kuzey heyecanıma kıkırdayarak, "Kendi çocuklarımızı peki?.. Sever misin?" dedi.
Kalbim yerinden çıkacak gibi olduğunda ellerim titremeye başladı, konuşamadım. Bu bir evlilik teklifi miydi? Ama her şey, her şey çok hızlıydı.
"Eylül?" Kuzey'in eli çenemi kavrarken kendimi ona yaklaştırdım.
"Ben... Ben severim. Severim tabii. Ama... H-hiç düşünmedim... Bir çocuğum olabileceğini yani." gözlerimi bir kaç kez kırpıştırarak Kuzey'e baktığımda nazikçe gülümsedi.
"Bir tane olacağını kim söyledi?" Kuzey'in karakter hemen çapkınlığa giriş yapınca göz devirdim.
"Afedersin Kuzey ama anın içine sıçtın yani."
"Ben?"
"Hayır ya, sen değil Emir."
"Bak o olabilir, daha önce yapmışlığı var." diyip güldü Kuzey.
"Ah ah, gerçekten delisin."
"Sana deliyim." Kuzey'e bakarak resmen sırıttığımda yüzünü yüzüme yaklaştırdı. Elimi aramıza koyarak gülüp, "Olmaz." diyip tezgahtan indim.
"Denemekten zarar gelmez." Kuzey kollarını yeniden bana doladığında kurtulmak istercesine debelendim. İkimizde kahkahalar atarken gülüşlerimiz zil sesiyle kesildi.
...
"Daha önce hiç altıma işemedim." Umut bir yudum alırken hayretle ona baktım.
"Lan nasıl altına işemedin? Küçükken illaki olmuştur." dediğimde Burak, "Umut zaten altı yaşına kadar bezle gezdi. Saymıyor onları." diyip güldü.
"Eylül 12 yaşına kadar yatağa işediği için ona garip kaçıyor arkadaşlar. No problem devamke."diyip gülen Sude'nin suratının ortasına yastığı fırlattım.
"Aha kız kavgası." diyip ayaklanan Umut'u Kübra tutarak yerine oturttu, "Hiç umutlanma bunlarınki max bu kadar sürüyor. "
Umut oflayarak yerine otururken ağzındaki çekirdek kabuğunu Burak'a üfledi.
Burak ense köküne yapıştırdığı esnada Kuzey onlara sabır çekercesine bakıp başını omzuma yasladı.
"Ben hiç aldatılmadım."
Kuzey bir yudum alırken ona baktım.
"Seni aldatan hayat bize neler yapmazdı zaten yiğidim."
"Aldatılmamamın sebebi hiç kimseyle olmamam güzelim." gözlerim hayretle açılırken, "Şaka mı?" dedim. Sesim biraz yüksek çıkmıştı ki tüm gözler üzerimize döndü.
Kuzey gülümseyerek göz kırptı, "İlk aşık olduğum kadınsın Eylül." yanaklarım kızarırken hızlıca önüme dönerek saçlarımla yanaklarımı kapattım.
Yalandır ya.
Herkesin ilki olmuştur sonuçta.
Bu devirde nasıl ilkin ben olabilirim ki?
Yapma Kuzey gerçekse kalpten giderim.
Kuzey saçlarımı sıcacık parmakları ile usulca yanağımdan çekerek içli bir öpücük kondurunca bedenimden bir titreşim geçti. Tek bir dokunuşu yetiyordu kalbimin atması için...
"Hiç fake hesap açıp dayı işletmedim." Sude sırıtarak millete bakarken Kuzey hariç hiç birimiz içmedik.
"Yuh be enişte. Sen de amma temiz çıktın ha. Tamam hadi doğruyu söyle valla bizden sır çıkmaz." diyip güldü Sude.
"Yapmadım ki. Neden uğraşayım öyle işlerle."
"Ergenlik dönemlerinde falan da mı hiç olmadı?" dediğimde Kuzey cıkladı.
"Biz profesyonel olmuştuk bu işte de Kuzey efendi hep ayıp olmaz falan diyordu. Nımuslu adamın hali başka." Umut kahkaha atarken onu Burak tamamladı. "Dayılardan kazandığımız parayla okul gezilerine katılıyorduk."
Kübra gülerek, "Bizde Sude ile yapmıştık onu. Eylül sadece işletiyordu ama biz paralarını da yiyorduk. Bizim safoloz da kıyamıyordu." diyip saçlarımı okşadı.
"Sağol ya." dedim gülerken.
"Sıktı bu oyun." dedi Kuzey ayaklanarak.
"Nereye?" diyip peşinden bende kalktım.
"Biraz hava alacağım güzelim. Sen eğlenmene bak."
"Bende gelebilir miyim?" dedim çoktan koluna girip onunla bahçeye yönelirken.
"Satılma hızımızı görüyor musun Kübra?" diyen Sude'ye dönerek dil çıkarıp geri Kuzey'e döndüm. Kuzey ise kıkırdayarak bana baktı.
Dışarıda yağmur çiseliyordu, hava yeni yeni kararıyordu. Kuzey girişten ceketlerimizi alarak üzerimize attı.
"Sorman hata." diyerek saçlarımdan öptü. Gülümseyerek ona baktığımda ayakkabılarımızı da giyerek dışarıya çıktık.
Hiçbir şey demeden öylece yağmur altında dolaşırken Kuzey'in eli belimi bularak beni kendine çekti. Başımı omzuna yaslayarak ona baktığımda gözlerini kırpıştırarak bana baktı.
(Son Feci Bisiklet- Beni rahatta dinleyin 😭😭)
Kuzey;
İnce bedeni benim yanımda minicik kalırken başını omzuma yaslamış alttan alttan bana bakıyordu.
Gökyüzünden düşen yağmur tanecikleri usulca kahverengi kirpiklerinin üzerine düşerken uzun kirpiklerini defalarca kırpıştırdı.
Kahveliklerinin arasına yeşiller serpilmiş bu güzel gözlerle bana böyle bakarak istediği her şeyi yaptırabileceğinden habersizdi Eylül.
Temmuz ayına rağmen yağmur soğukluğu ile kızarmış burnu ve yanakları ile çok tatlı görünüyordu.
Bir süre sadece bana baktı, bakışlarına dayanamayarak gözlerimi ondan ayırıp yola diktim. Seni sokağın ortasında sanki yıllar sonra ilk defa öpüyormuş gibi öpebilirdim Eylül.
Yürüdük sadece sokak boyunca yürüdük ve sahile indik. Hiç bir şekilde konuşmadık, birbirimize sarılarak yürüdük. Eylül'ün bakışları ise bir an olsun benden ayrılmadı.
Gözlerini kapatarak kokumu içine çektiğinde büyükçe yutkundum.
"Kuzey?" dediğinde , "Hmm." diye bir yanıt verdim ona bakarak.
Eylül yanıtıma kıkırdarken birden duraksadı, utangaçca gülümsediğinde gelecek olan soruyu az çok tahmin etmiştim.
"Gerçekten hiç aşık olmadın mı?" dedi gözüne düşen damlalardan kurtulmak adına kirpiklerini kırparak. Yapma işte kızım bunu, çok tatlı oluyorsun.
"Ben aşkı seninle öğrendim Eylül. Aşka inanmazdım. İlk görüşte aşka ise hiç inanmazdım." başımı eğerek gözlerimi kapatarak güldüm. Dudaklarımı yalayarak, "Şansa ki ikiside beni buldu. Ben sana ilk görüşte aşık oldum."
Eylül kollarını boynuma doladığında ellerim belini buldu. Birbirimize sımsıkı sarıldık. Konuşmadı ama kalp atışlarından ne demek istediğini anladım. Eylül konuşamazdı böyle anlarda, berbat etmekten korkardı.
Kokusunu içime iyice çektim, bu kokuyu ezberlemek istiyordum. Kalbimin bir yerlerine kazımak...
"Biliyor musun Eylül? Ben yağmurdan nefret ederdim." Eylül başını gömdüğü omzumdan kaldırarak bana baktı.
Başını gökyüzüne kaldırıp gülümseyerek, "Yağmurdan nasıl nefret edebilirsin ki?" dedi.
Gökyüzü gözyaşlarını boşaltırken Eylül'ün gülümsemesini izledim. Damlalar güzel boynundan süzülerek gerdanına akarken bakışları yeniden beni buldu.
"Ederdim... Bir zamanlar." durdum gözlerim gözlerini buldu. "Seni yağmurda tanıdım. Seni yağmurda sevdim. Yağmur bana seni bağışladı güzelim. Seni tanıdığım günden sonra yağan yağmurların hepsi sendin benim için." Gözlerim ilerideki bir bankı buldu, bankın hemen yanında oradan yıllardır ayrılmayan bir pamukşekerci vardı.
"İlk bu sahilde karşılaştım seninle." ellerinden tutarak onu banka doğru ilerletirken dolu gözlerle bana bakıyordu. "Bu bankta." Eylül'ün gözleri bankı bulduğunda yeniden bana baktı.
Eylül gülümsedi. "Bu bank olduğunu nereden biliyorsun? Yeme beni Kuzey." dedi gözünden bir damla yaş düşerken.
"Pamuk şekercinin yeri hiç değişmedi." dedim gözünden düşen o yaşı silip gülümserken.
Eylül sahibi yerinde olmayan boş pamuk şeker arabasına baktı. Gözleri yeniden bana döndüğünde iç çekti.
"Kuzey."
"Evet güzelim?"
"Neden ben?" gözlerinden yaşlar akmaya başladığında ne olduğunu anlamadım ama onu kendime çekerek sıkıca sarıldım.
"İyi misin?"
"Çok iyiyim. Mutluluktan ağlıyorum zaten salak." diyip güldü ama hâlâ ağlamaya devam ediyordu. Eylül'ün bu hallerine bende güldüğümde gözyaşlarını silerek parmak uçlarında yükseldi.
"Kuzey, valla ben sana aşık oldum ya." diyip güldü.
Bende onun gibi karşılık verdim. "Valla bende sana aşık güzelim ne yapacağız?" güldüğüm zaman gülüşüm Eylül'ün dudakları tarafından hapsedildi.
Elleri saçlarımı bulurken bende belinden sımsıkı tutarak kendime yasladım. Dudaklarını geri çekmesiyle gülümseyerek bana baktı. "Az önceki sorunun yanıtını vermişimdir umarım."
"Ben tam anlamadım nasıl?" diyip çapkınca sırıttığımda Eylül'de kıkırdayarak minik bir buse kondurup geri çekildi.
"Hasta olucağız Kuzey. Eve gitmeliyiz."
"Evde devam ederiz öyleyse." diyip göz kırptım.
"Evde çocuklar var Kuzey."
"Kovarız." Eylül dediğime gülerken yağmur hız kazandı.
Bardaktan boşalırcasına yağmaya başlayan yağmurla ceketimi çıkararak ikimizinde başına örttüm.
Eylül'le birbirimize bakarak gülmeye başladığımızda ikimizde hasta olacağımız bilinciyle başımızın üzerindeki cekete sıkıca tutunarak eve doğru koşmaya başladık.
Woaaa, umarım beğenmişsinizdirrr.
Bölüm atamayacağım diyip 1700 kelime yazan koca yürekli Sude. kdbsjdbsjdbs
Kıyamıyorum size ya. Hiç birinizi tanımasam da içimde bir samimiyet oluştu. İstemesinizde istesenizde arkadaşımsınız artık itiraz yok.
Bu bölüm çok hoşuma gitti bu aşk kuşları ya. Ponçik ponçik yiyeceğim cidden tiplere bak.
Bir arzunuz isteğiniz varsa yazın aşkolar gerçekleştirmeye çalışayımm ---->
(Çiftleşme isteyenler yeto kdbsjdbsj Yazamam diyorum aaa utanırım. Belki sonra ehem."