#Zawgyi
အလွေလးနဲ႔ေတြ႕ၿပီးေနာက္ အိမ္ကိုသာ
တန္းတန္းမတ္မတ္ေရာက္လာခဲ့သည္။
အိမ္သို႔ေရာက္လို႔ ကားကိုေသခ်ာရပ္ကာ
အလွေလးရဲ႕ထမင္းဘူးေလးကို ရင္ခြင္ထဲ
ပိုက္ကာ ျပံဳးျပံဳးႀကီးဝင္လာခဲ့သည္။
" သား မင္းဘယ္ေတြေလွ်ာက္သြားေနတာ
လဲ၊ဒယ္ဒီတို႔မင္းကို ရွာေနတာ "
လက္ထဲကသတင္းစာကိုခ်ကာ သူ႔သားကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္ရင္း ဆိုတယ္။
" ကြ်န္ေတာ္ဆံပင္သြားေျပာင္းတာ၊မနက္ျဖန္
အတြက္မပူပါနဲ႔၊ကြ်န္ေတာ္အကုန္ျပင္ဆင္
ထားတာမို႔ ဒယ္ဒီ့ရဲ႕သားအျဖစ္ကိုမနက္ၾက ထုတ္ျပလို႔ရပါၿပီ "
ထယ္ေယာင္းအေျပာေၾကာင့္ မစၥတာကင္မ္
ျပံဳးကာ ေခါင္းညိမ့္ေနတယ္။သူ႔သားက
အသက္ကသာငယ္ေသးတာ။အရာရာ
ေတြးတက္လြန္းၿပီး ေတာ္တယ္။
ငယ္ငယ္ထည္းက သူ႔မွာသားရွိတယ့္လို႔သာ
ေဖာ္ျပထားရတာ။သူ႔သားရဲ႕ပံုစံက
ဘယ္ပံုစံရွိတယ္ကအစ ေျပာျပတာမဟုတ္။
အခုမ်ားသာထုတ္ျပလိုက္ရင္ သားကိုသမက္
ေတာ္ဖို႔သူေတြရွိလာလိမ့္မည္။
မစၥတာကင္မ္ေခါင္းညိမ့္ရင္း ေတြ႕သြားတာက သူ႔သားလက္ထဲက ထမင္းဘူး။သိခ်င္လို႔ ေမးလိုက္မိတယ္။
" သားလက္ထဲက ဘယ္ကေလးရွိက
ထမင္းဘူးလဲ၊ဘယ္ကေလးအတြက္မ်ား
သားကဝယ္လာတာလဲ "
သူအေပၚတက္ဖို႔ရွိေသး ဒယ္ဒီ့အေမးေၾကာင့္
လက္ထဲကထမင္းဘူးကို ငံု႔ၾကည့္လို႔ျပံဳးကာ
ဒယ္ဒီ့ကိုျပန္ၾကည့္လို႔ေျဖလိုက္သည္။
" ကေလးႀကီးေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ထမင္းဘူးေလးေလ၊ျပဳတ္က်က်န္ခဲ့့လို႔
ဒီယုန္ထမင္းဘူးေလးကိုသိမ္းလာတာ "
" သားကဒီထမင္းဘူးကို ဘာလုပ္မို႔လဲ "
ထယ္ေယာင္းအေျပာေၾကာင့္ ဒယ္ဒီက
မ်က္ခံုးပင့္လိုက္ကာ ထပ္ေမးတယ္။
မနက္ကပင္ မိဘေတြနဲ႔စိတ္ဆိုးၿပီး
ေျခဦးတည္ရာေလွ်ာက္သြားတဲ့သူက
အခုၾက ျပံဳးျပံဳးႀကီးနဲ႔ျပန္ေရာက္လာလို႔
အံ့အားသင့္ကာ ေမးလိုက္သည္ေလ။
ထုိသည္ကိုထယ္ေယာင္းက ျပံဳးကာ
" ကြ်န္ေတာ္အေပၚတက္ေတာ့မယ္၊
ၿပီးရင္နမ္ဂြ်န္တို႔နဲ႔ ညဘက္ခ်ိန္းထားတယ္ "
ဒယ္ဒီ့ကိုအလွေလးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သိပ္မေျပာခ်င္ေသးတာမို႔ စကားေျဖဆိုကာ တက္သြားတယ္။ထယ္ေယာင္းက အေပၚထပ္သို႔သြားေရာအေဖျဖစ္သူက သက္ျပင္းခ်ကာ ေခါင္းခါ၍ သတင္းစာျပန္ဖတ္ေနတယ္။
" အကို သားျပန္ေရာက္ၿပီလားဟင္၊
ဒီေကာင္ေလး တစ္ေန႔လံုးအိမ္မကပ္ပဲ ေလွ်ာက္သြားေနေတာ့ စိုးရိမ္ေနတာ "
မီးဖိုခန္းထဲကထြက္လာတဲ့မစၥကင္မ္က
ေယာက်ာ္းျဖစ္သူအတြက္ ႏြားႏို႔ခြက္ကိုင္လို႔
အနားကိုေရာက္လာကာ သူမသားကို
ေမးေလ၏။
" ခုနေလးတင္ တက္သြားၿပီ၊အခ်စ္ရာ
မနားေသးဘူးလား၊တစ္ေန႔လံုး ထမင္းခ်က္ ေနတာကိုကြာ "
ေယာက်ာ္းျဖစ္သူကစိတ္ပူလို႔ေျပာတယ္။
ထိုသည္ကို မစၥကင္မ္ကရယ္လို႔
" ကြ်န္မက အကိုနဲ႔အေဖက ကြ်န္မရဲ႕
လက္ရာကိုႀကိဳက္တယ္လို႔ ေျပာေနေတာ့
ဒီကလည္း မခ်က္ပဲမေနႏိုင္ေတာ့တာပဲ၊
အခုသားလည္းေရာက္ေနတာဆိုေတာ့
ကြ်န္မကခ်က္ေကြ်းမို႔ေလ "
" ကိုယ္တို႔သားက ခဏေနနမ္ဂြ်န္တို႔နဲ႔
ခ်ိန္းထားတယ္တဲ့၊သားသြားမွာမို႔ ညစာကို
ကိုယ္တို႔နဲ႔စားမွာ မဟုတ္ေသးဘူး "
" အင္းေပါ့၊သားလည္း လူပ်ဳိေလးဆိုေတာ့
အေပါင္းအသင္းေတြနဲ႔ ေတြ႕ခ်ိန္ရွိတာပဲ၊
လႊတ္ေပးလိုက္ပါ အကိုရဲ႕ "
မစၥကင္မ္ဟာ သူမသားေလးကိုတအားပဲ
ဂရုစိုက္တယ္။ဝမ္းနဲ႔လြယ္ၿပီးေမြးထားရတဲ့
သားေလးမို႔ ငယ္ငယ္ထည္းကအလိုလိုက္မိ
ပါရဲ႕။ကြ်န္မနဲ႔ဆိုမဆိုးတက္ေပမဲ့ သူ႔ဒယ္ဒီနဲ႔
အဖိုးေပၚကိုသိပ္ဆိုးသည္ေလ။ထိန္းမႏိုင္ရင္
တစ္ခါတစ္ေလသူမ ေျပာရင္ေတာင္ မရပါ။
အခုလည္းငယ္ေပါင္း သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔
ညဘက္အျပင္ထြက္မွာတဲ့။သားကေတာ့
သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ဆို တက္ႂကြေရာ။
သားကခပ္ေအးေအးမို႔ သူမကလည္း
လက္ခံေပးတာျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္လည္း မစၥကင္မ္မသိတာက
ကင္မ္ထယ္ေယာင္းဟာ သူမ,မသိေသးတဲ့
အျခမ္းရွိေသးတာပင္။ထိုအရာဟာ
ကင္မ္ထယ္ေယာင္းရဲ႕ ဆိုးသြမ္းမႈ!
အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ဖုန္းဆက္ကာ
သူငယ္ခ်င္းတို႔ကို ညဘက္ေတြ႕မည္ဆိုတာ
သတိေပးလို႔ ေရမခ်ိဳးခင္အနားေပးသည့္
အေနျဖင့္ king sizeက်ယ္တဲ့အိပ္ယာထက္
လွဲခ်လိုက္ကာ ေတြ႕ခဲ့ရသည္ေလးကို
မွတ္ယူကာေတြးလ်က္။
မိုးေရစိုမွာဆိုးလို႔ မွတ္တိုင္ကိုေျပးေနတဲ့
ပံုရိပ္ေလးက တကယ့္ကိုလွေရာ။မွတ္တိုင္
ေစာင့္ရင္း အလွေလးကသူ႔အေဖာ္ေတြနဲ႔
ျပံဳးရယ္ေနခဲ့တာ။တကယ့္ကိုသေဘာက်လို႔
ကိုယ္ရူးေနၿပီ အလွေလးရာ!
ကိုယ့္က ဘယ္သူ႔မွရင္မခုန္ႏိုင္ခဲ့ဘူးေလ။
ဒါေပမဲ့ သူေလးေၾကာင့္၊အလွေလးေၾကာင့္
ရင္ခုန္သြားတာမ္ို႔ ကိုယ္သေဘာက်တယ္။
ထပ္ၿပီးလည္း ကိုယ့္ကမင္းအေၾကာင္းေတြ
စံုစမ္းၿပီး အလွေလးအနားကိုလာမွာမို႔
ကိုယ့္အပိုင္ျဖစ္ေပးရေတာ့မယ္ !
ဒါဟာကင္မ္ထယ္ေယာင္းရဲ႕ ကတိစကားတစ္ခုပဲ!အလွေလးက
ေမြးထည္းက ကင္မ္ထယ္ေယာင္းရဲ႕
အပိုင္ဆိုတာပဲ ျဖစ္လာရမွာ!
အခုမွသတိထားမိေတာ့ ဖုန္းထဲကအလွေလး
ရဲ႕ဓာတ္ပံုေလးကို သူရိုက္ထားမိတာပဲ။
အျမန္ပင္ဖုန္းကိုယူၾကည့္လိုက္ေတာ့
သူ႔ကိုစိတ္ဆိုးေဒါသထြက္ေနတဲ့ပံုစံနဲ႔
ၾကည့္ေနခဲ့တာ။သူကလည္းကားထဲကေန
ေငးေနရတာမို႔ အလွေလးရဲ႕စိတ္ဆိုးေနတာကို
အျမန္အမိအရ ရိုက္ထားလိုက္မိတာ။
" ခ်စ္စရာေလးကြာ၊အလွေလးက ကိုယ့္ကိုၾက
အေတာ္စိတ္ဆိုးေနတာပဲ၊ေနာက္ဆုိ အလွေလးရဲ႕
စကားအတိုင္း ကားကိုသတိထားေမာင္းပါ့မယ္ "
ထယ္ေယာင္းေျပာၿပီး ရယ္ေနကာ တေရးေလာက္ေမွးလိုက္သည္။ညၾက
သူ႔ေဘာ္ဒါေတြနဲ႔ Barသြားဖို႔တိုင္ပင္ထားလို႔
အလွေလးအေၾကာင္းထုတ္ေျပာျပရမည္။
ဘာလို႔ဆို သူငယ္ခ်င္းေတြကအခ်စ္ေရးနဲ႔
ပတ္သက္ရင္ အေတြ႕အၾကံဳအမ်ားဆံုးပါေလ။
ညေနေရာက္ေတာ့ Barမွာေတြ႕ဖို႔ဆံုးျဖတ္ထားလို႔
ေရခ်ိဳးကာထမင္းဘူးေလးကိုၾကည့္မိျပန္ေတာ့
ျပံဳးကာ GUCCI T-Shirtကိုဝတ္ၿပီး Style pant
အနက္ကိုဝတ္လို႔ အေပၚထပ္တြင္ Leather Jacketကိုဝတ္ကာ ေရႊေရာင္ဆံပင္တို႔အား
သပ္တင္ထားေတာ့ ခပ္မိုက္မိုက္။
ျပင္ဆင္ၿပီးေနာက္ မွန္ကိုခဏၾကည့္လို႔
ဆံပင္ကိုထပ္မံသပ္တင္လိုက္ၿပီး
ခပ္ဟဟရယ္လိုက္သည္။
" ဟက္... ကင္မ္ထယ္ေယာင္းကိုရမဲ့
ပိုင္ရွင္အလွေလးကေတာ့ ကံေကာင္းၿပီကြာ "
ဩရွရွအသံပိုင္ရွင္က ရယ္တာအစ
နားေထာင္ေကာင္းတယ္။သူ႔ကိုယ္သူ
ဂုဏ္ျမႇင့္ကာေျပာလိုက္သည္။ၿပီးေနာက္ေတာ့
ထယ္ေယာင္းက ကားေသာ့ကိုေဝွ႕ယမ္းလို႔
ေအာက္ထပ္ဆင္းလာေရာ အိမ္ေတာ္၌
လူႀကီးေတြစံုလို႔။
" ေျမး ေရာက္တုန္းေလးအိမ္ကပ္ပါကြာ "
အဖိုးျဖစ္သူက အေပၚထပ္ကေနဆင္းလာတဲ့
ထယ္ေယာင္းကိုေတြ႕လို႔ ေမးၾကည့္တယ္။
အဖိုးျဖစ္သူရဲ႕စကားေၾကာင့္ ထယ္ေယာင္းရဲ႕
ေျခတံရွည္ေတြက ေလွ်ာက္ေနရာကေန
ရပ္တန္႔သြားကာ
" ကြ်န္ေတာ္Barသြားမလို႔ေလ အဖိုးရာ!
မနက္ျဖန္Companyမွာ ရႈတင္ရွိတယ္လို႔၊
အဲ့ဒါၿပီးရင္ ညေနၾကကြ်န္ေတာ္က အဖိုးတို႔ရဲ႕တစ္ဦးထည္းေသာ အေမြဆက္ခံသူ
ျဖစ္ေၾကာင္းေၾကာ္ျငာခ်က္လုပ္ဖို႔ သတင္းစားရွင္းလင္းပြဲကို လာခဲ့မယ္လို႔
ကတိေပးထားတယ္ေလ "
အဖိုးေျပာမဲ့စကားေတြကို သိေနသူပမာ
မ်က္ေမွာင္ၾကံဳကာေျပာလိုက္ေရာ အဖိုးက
ခပ္ဟဟရယ္ရင္း ျပန္ေျဖသည္။
" ဖိုးေျမးက မွတ္ထားေသးတာပဲ၊မနက္ျဖန္
ညေနၾက ပြဲလုပ္မွာမဟုတ္ဘူး၊မင္းရဲ႕ရႈတင္
ၿပီးတာနဲ႔အဖိုးတို႔က ေၾကာ္ညာမွာ၊ညၾက
ပါတီရွိတာမို႔ မင္းကိုပုိလို႔ပြဲထုတ္ရမွာ "
" အခ်ိန္ေျပာင္းသြားၿပီမလား၊ဒါပဲဗ်ာ!
ကြ်န္ေတာ္သြားေတာ့မယ္ အဖိုး !အာ..ေမ့လို႔! အေဒၚႀကီးဆြန္း!ကြ်န္ေတာ့္အခန္းကိုလာရွင္းၾကရင္
အခန္းထဲက အံဇြဲေပၚမွာတင္ထားတဲ့ ထမင္းဘူးကို
လံုးဝမထိနဲ႔လို႔ မွာထားလိုက္တယ္၊အဲ့ထမင္းဘူးက
ကြ်န္ေတာ္ျပန္လာလို႔ ေနရာေရြ႕ေနတာျမင္ရင္
ရွင္းတဲ့သူေတြကို အလုပ္ထုတ္မယ္လို႔ေျပာလိုက္ပါ "
" ဟုတ္ပါၿပီကြယ္ သားေလး "
ထိုသို႔ခပ္ျပတ္ျပတ္ေျပာကာ ထြက္သြားေရာ
ကင္မ္ထယ္ေယာင္းရဲ႕အေဖက မ်က္ေမွာင္ၾကံဳ႕လို႔
ထြက္သြားတဲ့သူ႔သားမ်က္စိတစ္ဆံုးလိုက္ၾကည့္ကာ
" မလြယ္ဘူး၊ေဖေဖ့ေျမးက တကယ့္ကိုမလြယ္တာ၊
ကြ်န္ေတာ္သိေနတယ္၊သူ႔အေမေရွ႕ၾက က်ားေပါက္ေလးလိုလိုနဲ႔ ကြယ္ရာၾကေဖေဖ့ေျမးက
အေတာ့္ကိုဆိုးေနတာ "
" မင္းကငါ့ေျမးကိုေျပာရေအာင္ မင္းတုန္းကေရာ
ဘယ္ေလာက္လိမၼာေနခဲ့တာလဲဆိုတာ ေျပာပါဦး..
ကင္မ္ထယ္ေဆာင္း "
သူ႔ေျမးကိုေျပာေတာ့ သိပ္သေဘာမက်တဲ့ေဖေဖက
သူ႔ကိုပတ္ၿပီးစကားစလာပါတယ္။ဒီလိုပါပဲ!
ကင္မ္ထယ္ေယာင္းက ကင္မ္မ်ိဳးႏြယ္ရဲ႕ တစ္ဦးထည္းေသာသားမို႔ အလိုလိုက္ေရာ။
ငယ္ငယ္ထည္းက အဖိုးကေရာ၊အေဒၚကေရာ၊
သူအျပင္၊ခ်စ္ဇနီးကပါ အလိုလိုက္တာေၾကာင့္
ကင္မ္အိမ္ေတာ္ရဲ႕ အဖိုးၿပီးရင္ေျမးျဖစ္သူက
အေဖကိုေက်ာ္ၿပီး ဘုရင္တက္ျဖစ္ေနတာ။
" ေအးေလ အေဖေျပာတာမွန္ေနတာပဲ၊နင္တုန္းက
ထိန္းလို႔ကိုမရတာေလ အံ့ဩစရာ...ဒါနဲ႔မ်ား
ငါ့တူေလးကို ဆိုးတယ္ေျပာေနေသးတယ္ "
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကင္မ္ထယ္ေဆာင္းလက္ေျမႇာက္
အရွံုုးေပးလိုက္ပါၿပီ။သူကေတာ့ ငယ္ငယ္ထည္းက
သားေလးဆိုၿပီးအလိုလိုက္ရတာ။အခုၾကေရာ
ကိုယ့္အေပၚပါဆိုးလို႔။အလိုလ္ိုက္မိတာေတာင္
မွားၿပီရဲ႕ဟု ေတြးမိပါေသးတယ္။
" ဒီပံုတိုင္းဆို အေဖ့ေျမးကိုထိန္းမဲ့သူေပၚလာဖို႔ပဲ
ဆုေတာင္းရေတာ့မယ္ "
" အခ်ိန္တန္ေတာ့ ေပၚလာပါလိမ့္မယ္၊မင္းလိုမ်ိဳး တဇြတ္ထိုးဆိုရင္ေတာ့မင္းရဲ႕ေသြးေတြအမ်ားႀကီး
ရွိေနတယ္လို႔ သတ္မွတ္လိုက္မယ္ "
" ဟာ အေဖကကြ်န္ေတာ့္ကိုဆို သိပ္ေျပာတာဗ်ာ "
ထိုစကားအဆံုးအေဖရဲ႕ရယ္သံႀကီးဟာ
က်ယ္လ်က္။ထို႔အတူTVၾကည့္ေနတဲ့
ကင္မ္ထယ္ေဆာင္းရဲ႕အစ္မျဖစ္သူမွာလည္း
ရယ္ေမာလ်က္။
~
" ရား!ဆုိေတာ့ မင္းကအလွေလးနဲ႔ေတြ႕တယ္ေပါ့ "
ဟိုေဆာ့က ဘရန္ဒီတစ္ခြက္ကိုေမာ့ခ်လို႔
ထယ္ေယာင္းရဲ႕အလွေလးအေၾကာင္းကို
ေျဖေနသည္။သို႔ေသာ္ ထယ္ေယာင္းမွာ
ဟိုေဆာ့က သူေခၚသလိုလိုက္ေျပာလို႔
မ်က္ေမွာင္ၾကံဳကာ....
" ဟိုေဆာ့ အဲ့ဒီနာမည္က ငါသီးသန္႔ေခၚဖို႔!
မင္းတို႔ေခၚဖို႔မဟုတ္ဘူး ! "
" ေအးေလကြာ၊မင္းကလည္း ငါတို႔ရဲ႕ငယ္ဆံုးေလး
One and Onlyႀကီးကအခုမွ အခ်စ္ေတြ႕လို႔
နာမည္လွလွေလးကို တစ္ေယာက္ထည္းပဲ ေပးမွာေပါ့ကြာ "
နမ္ဂြ်န္ကဝင္ေျဖေပးသည္။ထယ္ေယာင္းက
သူေျပာတာကို ေခါင္းညိမ့္လို႔ေထာက္ခံေနတယ္။
နမ္ဂြ်န္တို႔ကေတာ့ ထယ္ေယာင္းရဲ႕ခ်စ္တက္မႈ
ႀကီးကို အံ့ဩေနလ်က္။မနက္ကေလးတင္မွ
ေတြ႕တဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို သေဘာက်မိသြားတာတဲ့။ဟိုကသူ႔ကိုေတာင္
စိတ္ဆိုးတဲ့အမူအရာျပသြားတာေတာင္
ဒီကျပံဳးျပံဳးႀကီးကို ႏူးညံ့ျပေနတာ။
ေသခ်ာတာေတာ့ နမ္ဂြ်န္ၿပီးရင္လူပ်ိဳဘဝက
ကြ်တ္ဖို႔ ထယ္ေယာင္းမ်ားေနာက္ကလိုက္မလားပဲ
လို႔ထင္မွတ္ရပါသည္အထိ။
" ဒါနဲ႔ေနစမ္းပါဦး၊မင္းကသူ႔ကိုေတြ႕ဖို႔မရွာေသး
ဘူးလား၊တကယ္ေတာ့ မင္းကဦးေအာင္ေနရာ
ယူထားရမွာေလကြာ၊မင္းျပတဲ့ပံုအတိုင္းသာဆို
လူေလးက လွလွေလးကြ "
ဟိုေဆာ့ကေျဖေတာ့ ထယ္ေယာင္းေတြးစစျဖစ္
သြားတယ္။ဟိုေဆာ့ကိုေတာင္ အၾကည့္စူးစူး
ေပးဖို႔မေမ့ပါ။
" ဟိုေဆာ့!လွလွေလးဆိုတာ ငါပဲေျပာမယ္ကြာ၊
မင္းကၿငိမ္ၿငိမ္ေလး နားေထာင္ေပးေလ၊
အလွေလးက ကင္မ္ထယ္ေယာင္းအပိုင္မို႔
မင္းတို႔ေတြကို အလွေလးနာမည္ေပးသိသြားလည္း
ကင္မ္ထယ္ေယာင္းရဲ႕အပိုင္လို႔ပဲေခၚရမယ္ "
" အရမ္းပုိမေနနဲ႔ အခုမွအဆင့္၁ေတာင္ မစရေသးဘူး ! "
နမ္ဂြ်န္ကေျပာေရာ ထယ္ေယာင္းက အၾကည့္ခပ္စူးစူးၾကည့္ကာ လက္ထဲက
ဘရန္ဒီခြက္ကိုေမာ့ခ်လို႔ သတိရဟန္ဆုိေရာ။
" ယြန္းဂီမေရာက္ေသးဘူးလား!သူဘာေတြ
အလုပ္ရႈပ္ေနတာလဲ "
" ထံုးစံအတိုင္းသူ႔အတြင္းေရးမွဴးနဲ႔ ကြိဳင္ေနမယ္ထင္တာပဲ၊သြားမလုပ္နဲ႔ ယြန္းဂီကို၊
သူကသာအတြင္းေရးမွဴးပတ္ခ္နဲ႔ မတည့္တာ၊
ညညဆိုအတြင္းေရးမွဴးအိမ္ျပန္ရင္ လိုက္ေခ်ာင္းတာေလ အျမဲကို၊အခုလည္း
လိုက္ေခ်ာင္းၿပီးမွလာမယ္ထင္တယ္ "
ဟိုေဆာ့ကေျဖသည္။
" ငါေနာက္က်သြားတယ္၊ေဆာရီးကြာ...
ထံုးစံအတိုင္းအိမ္ျပႆနာရွင္းေနလို႔ "
ေျပာေနတုန္းရွိေသးေရာက္ခ်လာၿပီး ထယ္ေယာင္းေဘးဝင္ထိုင္ကာသူ႔အတြက္ထားတဲ့
ခြက္ကိုကိုင္ယူကာေမာ့ခ်ရင္း ေျဖသည္။
သူ႔အေျဖေၾကာင့္ နမ္ဂြ်န္ေရာဟိုေဆာ့ကရယ္ေန
ေတာ့တယ္။
သူတို႔သိတာေပါ့။ေရခဲတံုးႀကီးကအတြင္းေရးမွဴးကို စိတ္မခ်လို႔ လိုက္ေခ်ာင္းေနတယ္ဆိုတာ။ယြန္းဂီက
ဟန္မပ်က္ေအာင္ ေသာက္ေနရင္း ထယ္ေယာင္းက
သိခ်င္လို႔ စေနာက္လိုက္တာေၾကာင့္ လန္႔သြားတယ္။
" ယြန္းဂီ!မင္း အတြင္းေရးမွဴးကိုႀကိဳက္ေနတယ္ဆို၊
အခုေတာင္လိုက္ေခ်ာင္းၿပီး ျပန္လာတာလား "
ထယ္ေယာင္းအေမးေၾကာင့္ ယြန္းဂီကေဘးဘက္ရွိ
နမ္ဂြ်န္နဲ႔ဟိုေဆာ့ကို အၾကည့္ပို႔လိုက္မိေတာ့ ဟိုႏွစ္ေယာက္က ' မတက္ႏိုင္ဘူး ' ဟူသည့္အထာျဖင့္ လုပ္ျပလာသည္။
သည္ေတာ့မွယြန္းဂီလည္း သက္ျပင္းရွည္ခ်ကာ
ေခါင္းညိမ့္ရင္းေျဖတယ္။
" ဟုတ္တယ္၊ငါလိုက္ေခ်ာင္းေနတာ၊ခုနေလးတင္
သူနဲ႔သူငယ္ခ်င္းစကားေျပာေနတာကိုျမင္လို႔ေလ၊
သူကအသားဝယ္ၿပီး သူ႔သူငယ္္ခ်င္းအိမ္အထိ
သြားေနလို႔ငါကလိုက္ပို႔မယ္လို႔ ေခၚသြားလိုက္တာ၊
သူ႔သူငယ္ခ်င္းက ဟိုေရာက္ေရာေအာင္မေလး...
လူေလးကသာ လွတာကြာ!ရုပ္ကေၾကာက္ဖို႔
ေကာင္းလြန္းလို႔၊ငါ့ကိုဆိုၾကည့္ေနတာမ်ား
မေက်နပ္လို႔ၾကည့္ေနတဲ့အတိုင္းပဲ "
" မင္းကဆ်ာပတ္ခ္နဲ႔အဆင္ေျပေနၿပီပဲကို "
နမ္ဂြ်န္ကေျပာလိုက္ေတာ့ ယြန္းဂီကမ်က္လံုးတစ္
ဖက္မွိတ္ျပလို႔ ဟုတ္ေၾကာင္းေထာက္ခံေနတယ္။
" မင္းေျပာေတာ့ဆ်ာပတ္ခ္ကစြာတယ္ဆို၊
အခုၾကဆ်ာပတ္ခ္က မင္းမဲ့ၿငိေတာ့မွာလား
အဟြန္း!ဘာလဲ...နမ္ဂြ်န္ၿပီးရင္ မင္းအလွည့္လား၊
ထယ္ေယာင္းအလွည့္လား... "
ဟိုေဆာ့ကစလိုက္တယ္။ယြန္းဂီကေတာ့ ထယ္ေယာင္းအေၾကာင္းကို နားမလည္ဟန္ျဖင့္
ဟိုေဆာ့အားေမးသည္။
" ငါ့အလွည့္ကေတာ့ထားပါ၊ဘယ္လိုလုပ္ ထယ္ေယာင္းကပါလာရတာလည္း!ဘာလဲ..
သူ႔အိမ္က သူ႔ကိုအိမ္ေထာင္ခ်ေပးမို႔တဲ့လား "
" မဟုတ္ဘူး အခ်စ္ေတြ႕လာလို႔ေလ "
ယြန္းဂီအေျဖကိုနမ္ဂြ်န္ၾကားျဖတ္ေျဖေရာ
ယြန္းဂီမွာအံ့ဩသြားရတယ္။ကာယကံရွင္
ထယ္ေယာင္းကေတာ့ မ်က္ခံုးႏွစ္ဖက္ပင့္ျပလို႔
' ငါမင္းထက္အရင္ဦးမည္ ' ဆိုသည့္ပံုစံကို
ေျပာျပလိုက္သေယာင္။
" ထယ္ေယာင္းသာအခ်စ္ေတြ႕တဲ့ေန႔ ငါတို႔အားလံုး
ကိုယ္စီကားဝယ္ေပးရမယ္လို႔ ေျပာခဲ့တယ္ေလ၊
အခုမင္းတို႔ငါ့ကို ဝယ္ေပးသင့္ၿပီေလ...ဟက္...
ေပးလိုက္ေတာ့ တစ္ေယာက္တစ္စီးစီ၊Brandမ်ိဳးစံု
ဆိုလည္းငါကစိတ္မဆိုးဘူး...လက္ထပ္ဖို႔အတြက္
လက္ထပ္လက္ဖြဲ႕ေပးထားလို႔ရတယ္ "
ထယ္ေယာင္းကဆုိလိုက္ေရာ သူငယ္ခ်င္းသံုးေယာက္က လန္႔သြားၾကတယ္။
ကားဝယ္ေပးၿပီးရင္ေတာင္ လက္ထပ္တဲ့ေန႔ၾက
ထပ္ေတာင္းမွာဆိုတာႀကိဳသိေနလိုိ႔ တိတ္သြားတာ။
ထယ္ေယာင္းလည္း တိတ္သြားၾကတဲ့သူေတြေၾကာင့္
ရယ္ကာ သူကပင္အရင္စကားဆက္လိုက္တယ္။
" ငါကေနာက္တာပါကြာ၊အဲ့ဒီအစား မင္းတို႔က အခ်စ္ေတြ႕ဖူးတဲ့သူေတြဆိုေတာ့ မင္းတို႔ကပဲ
ငါ့ကိုအၾကံေပးၾကစမ္းပါ၊ဒီညေတာ့ ဒီဝိုင္းကို
ငါရွင္းမွာမို႔ အၾကံေတြေပးကြာ ! "
" ေအးကြာ..ထယ္ေယာင္းကိုအၾကံဝိုင္းေပးၾက
တာေပါ့၊ "
ခြက္ကိုကိုင္လို႔ မ်က္ခံုးပင့္ကာေျပာလိုက္ေတာ့
အားလံုးကေထာက္္ခံကာ ခြက္ခ်င္းတိုက္ၾကတယ္။
" ခ်ီးယားစ္! ငါတို႔ထယ္ေယာင္းႀကီး ! သူ႔အပိုင္ေလးကို ရပါေစ ! "
အားလံုးခြက္ခ်င္းတိုက္လိုက္ၾကကာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ စကားဆက္ၾကၿပီးေနာက္
အိမ္ကိုသာျပန္လာခဲ့ၾကသည္။ထယ္ေယာင္းမွာ
အိမ္ေရာက္ေရာ ကုတင္လွဲခ်ကာအံဇြဲေပၚက
ေနရာမပ်က္ရွိေနတဲ့ထမင္းဘူးေလးကိုၾကည့္လို႔
ျပံဳးလိုက္သည္။
" အလွေလးက ကိုယ့္ကိုအသည္းယားေအာင္
လုပ္သြားလို႔ အမ်ားႀကီးတာဝန္ယူရမယ္ကြာ "
ထိုသို႔ေျပာလိုက္ၿပီး အလွေလးရဲ႕ပံုရိပ္ကို
အေတြးထဲစြဲမွတ္လို႔ အိပ္စက္အနားယူေတာ့တယ္။
~
" ကူညီပါေဂ်ာင္ဂုေလးရယ္ အစ္မနဲ႔ေဂ်ာင္ဂုေလးကို
ဌာနမွဴးက ခိုင္းလိုက္တာ၊ဒီေန႔ဥကၠထႀကီးရဲ႕သားက
ရႈတင္အျမန္လာမွာမို႔တဲ့၊ရႈတင္ႀကီးၾကပ္သူေနရာကို
ေဂ်ာင္ဂုေလးကို ထည့္ေပးခ်င္လို႔တဲ့ "
" ကြ်န္ေတာ္မွမလုပ္ခ်င္ေတာ့တာ အစ္မရယ္ "
အခုဆိုရင္ေတာ့ ကူးေလးမွာစိတ္ညစ္ေနရၿပီ။
ဌာနမွဴးကသူ႔ကိုဆို ဌာနမ်ားေျပာင္းေစခ်င္ေနလား
မသိဘူး။အခုေတာင္ အရင္ကModelအတြက္
ရႈတင္အျပင္ဆင္ပိုင္းလုပ္ေပးတာကို သေဘာက်သြားတယ္ဆိုၿပီး အခုလည္းတာဝန္ယူ
ခိုင္းျပန္ေတာ့ ကူးေလးစိတ္ရႈပ္မိ၏။
ကူးေလးမွာႏႈတ္ခမ္းေလးခြ်န္လို႔ စူပုတ္ေနတာ
ေတြ႕ေရာ အစ္မယြန္းဟယ္မွာအကူအညီကို
မနည္းေတာင္းရသည္။
" ကူညီပါေဂ်ာင္ဂုေလးရယ္၊ဒီတစ္ခါလည္း
ေမာင္ေလးေဘးမွာ အစ္မရွိေနတာပဲကို၊အရင္လိုပဲ
ရႈတင္အျပင္အဆင္ေတြလုပ္ေပးရမွာပဲေလေနာ္ "
အစ္မယြန္းဟယ္က ကူးေလးလက္ခံလာေအာင္ ထိန္းေျပာေပးတယ္။ကူးေလးမွာေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းဆူ
ကာ စာရြက္ေတြကိုၾကည့္ရင္း....
" အစ္မယြန္းဟယ္ ကြ်န္ေတာ့္ကူးကိုဘာေတြ
ေျပာေနတာလဲ၊ကူးမႀကိဳက္ဘူးဆို မလုပ္နဲ႔ေလဗ်ာ "
လာပါၿပီ၊ေမာင္ပိုကဲမင္ဂယူလာပါၿပီ။
သူ႔ဟာေလးကိုဘာမွေတာင္ မလုပ္ရေသးတာကို
လူကိုဆိုဆူမယ္ဆိုတာခ်ည္းပဲ။အခုလည္း
သူ႔ကိုတအားစြတ္စြဲေနသည္မို႔ စိတ္ကိုေလွ်ာ့ကာ
" ေဂ်ာင္ဂုေလးကို ငါကအတင္းမခိုင္းပါဘူးဟယ္၊
အခုကလိုအပ္လြန္းလို႔ပါ၊ဌာနမွဴးက ငါ့ကိုခိုင္းတယ္၊
ေဂ်ာင္ဂုေလးနဲ႔ငါ့ကို ရႈတင္ႀကီးၾကပ္သူသြားလုပ္ခိုင္း
တယ္ေရာ္၊ငါကအဆင္မေျပဘူးဆိုၿပီး ျငင္းေပမဲ့
ဟိုတစ္ခါေဂ်ာင္ဂုေလးက ေမာ္ဒယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕
Backgroundေတြကို ေသခ်ာလုပ္ထားတာကို
ဒါရိုက္တာႀကီးကသေဘာက်တယ္ဆိုရာကေန
ဌာနမွဴးက ငါ့ရွိေရာက္လာေတာ့တာပဲ "
အစ္မယြန္းဟယ္ရဲ႕စကားအဆံုး မင္ဂယူက ေခါင္းညိမ့္လို႔ ကူးလက္ေလးကိုကိုင္ကာ
ေခ်ာ့ေမာ့လို႔စကားဆိုရၿပီ။
" ကူးကိုဒီေလာက္အားကိုးတာကို ကူးကမသြားရင္
ရိုင္းရာၾကမယ္ေလဗ်ာ၊ကူးက အျမင္ရွိလို႔ဒီလို
လာေရြးခိုင္းတာဆိုေတာ့ ကူးကအရမ္းေတာ္တာကို
ဂယူနဲ႔ညေနျပန္ရင္ ကူးစားခ်င္တာသြားစားမယ္ "
" ဂယူကလည္း ကူးကိုအစာနဲ႔လာဆြယ္ေနတယ္၊
ကူးက မလုပ္ခ်င္လို႔ေျပာတာမဟုတ္ဘူး၊ဒီဌာနမွာ
ဒီေလာက္အလုပ္မ်ားတာကို ကူးကကူညီခ်င္တာ၊
အခုကဥကၠဌႀကီးရဲ႕သားအတြက္ ကူညီရမွာဆိုလို႔
ကူးကအလုပ္ေတြပိုမ်ားမွာ၊ကူးစီစဥ္တာနဲ႔ သူအႀကိဳက္မေတြ႕ရင္ အားလံုးပါအေျပာခံရမွာ "
" ေဂ်ာင္ဂုေလးေျပာတာမွန္ေပမဲ့ အခုေဂ်ာင္ဂုေလးကေသခ်ာၾကည့္ေပးရံုပါပဲ "
ကူးေလးကိုလက္ခံလာေအာင္ ဂယူကေရာ၊
အစ္မယြန္းဟယ္ကေျပာေပမဲ့ ကူးေလးမွာေတာ့
လက္ခံရခက္ေနသည္။သူေျပာသလိုအဲ့ဒီ
သူေဌးသားသူလုပ္ျပတဲ့ ဒီဇိုင္းကိုသေဘာမက်ရင္
ပိုအလုပ္ရႈပ္ေနမွာေလ။
ကူးစဥ္းစားေနတာကိုဂယူက ကူးရဲ႕လက္ကိုဆြဲ
ယူကာငံု႔နမ္းလိုက္ၿပီးေျပာသည္။ဟ္ိုအစ္မကေတာ့
မ်က္ႏွာကိုရွက္လို႔ တစ္ဖက္သာလွည့္ထားတယ္။
" မြ!ကိုယ္နဲ႔ကူးနဲ႔ အလုပ္ႀကိဳးစားရမယ္ေလလို႔
ေျပာထားဖူးတယ္ေလ၊ဒါမွ ကူးျဖစ္ေစခ်င္တဲ့
အန္တီ့ဆႏၵကိုေရာ၊ဂယူတို႔လက္ထပ္ဖို႔အတြက္
အဆင္ေျပမွာေလ "
ဂယူကေခ်ာ့ေမာ့့လိုေျပာလိုက္ေရာ ကူးကခ်က္ခ်င္း မ်က္ႏွာျပန္ဝင္းလာကာ အလုပ္လုပ္ဖို႔လက္ခံတယ္။
" အင္းပါ၊ကြ်န္ေတာ္လာၾကည့္ေပးမယ္၊
အစ္မယြန္းဟယ္ေရာ၊ဂယူေရာစိတ္မပူနဲ႔ေနာ္၊
ကူးႀကိဳးစားၾကည့္မွာပါ၊အစ္မယြန္းဟယ္ပါ
ေတာ္ၾကအခက္ေတြ႕ေနမွာဆိုးလို႔ "
" အမေလး..အစ္မယြန္းဟယ္အခက္ေတြ႕မွာ
ဆိုတာထက္ မင္ဂယူကေျပာလိုက္လို႔ လက္ခံတယ္လို႔သာ ဝန္ခံပါ ေဂ်ာင္ဂုရွီးရယ္ "
အစ္မယြန္းဟယ္ကစေရာ ကူးေလးကရွက္သြား
ပါသည္ေလ။ရွက္ရင္းကေန အိတ္ေတြကိုယူရင္း
အစ္မယြန္းဟယ္ကိုပါ ေမာင္းထုတ္ေနတယ္။
" အစ္မယြန္းဟယ္ကလည္း!ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕
အိတ္ယူၿပီးလာခဲ့မယ္ သြားႏွင့္ေတာ့၊ဂယူ...
ကူးသြားေတာ့မယ္ေနာ္၊ေန႔လည္စာေတာင္
အစ္မယြန္းဟယ္နဲ႔စားျဖစ္ရင္ ဂယူက
အခ်ိန္မွန္စားေနာ္ "
" ေကာင္းပါၿပီဗ်ာ၊ကိုယ့္ကူးေလး အလုပ္လုပ္တာ
အဆင္ေျပပါေစဗ်ာ၊ဂယူနဲ႔အျပန္ေတြ႕မယ္ "
" အြန္း....ဂယူ "
ဂယူ႔ကိုႏႈတ္ဆက္လို႔ ယြန္းဟယ္ေရာ၊ကူးေလးေရာ
အတူရိုက္ကူးေရးလုပ္မည့္ေနရာသို႔ လာခဲ့ၾကတယ္။
ဥကၠဌႀကီးရဲ႕သားမလာခင္ေနရာေသခ်ာခ်ိန္ကာ
Backgroundလွလွေရြးရမည္ဆိုတာမို႔ ကူး
တကယ္စိတ္လႈပ္ရွားတာေတာ့အမွန္ပင္။
~
တစ္ဖက္မွာေတာ့ ကင္မ္ထယ္ေယာင္းမွာ အိမ္မွာထည္းက ေသခ်ာျပင္ဆင္လာေသာ္လည္း
ဟိုေရာက္လို႔အဝတ္အစားလဲရင္ ထပ္ျပင္ဆင္မွာမို႔
ုSuitအျပည့္မဝတ္ဘဲ Shirtအျဖဴကို တံေတာင္ဆစ္အထိေခါက္တင္ထားကာ Style pantျဖင့္တြဲဝတ္လို႔ ဆံပင္ကိုစုသပ္တင္ထားကာ အေပၚမွာ Tiger Faux Fur LongLine Coatကိုဝတ္လို႔ Gucci Horsebit leather ကိုဝတ္ၿပီး ကားေနာက္ခန္းကေန အခန္႔သား ေျခခ်ိတ္ကာထိုင္ေနသည္။
" ေယာင္းဝူ ငါစံုစမ္းခိုင္းထားတဲ့ ငါ့အလွေလးအေၾကာင္း သိရၿပီလား၊မင္းကိုငါ
မနက္သိခ်င္တယ္လို႔ ေျပာခဲ့တာမလား "
ထယ္ေယာင္းရဲ႕ ဩရွရွအသံၾကားထဲ အနည္းငယ္ေတာ့မာထန္သည့္အသံပါ၏။
ဘာလို႔ဆို သူ႔တပည့္ေယာင္းဝူကမသိဘူးလို႔
ေျပာလိုက္ရင္ ကင္မ္ထယ္ေယာင္းက ေသာင္းက်န္းဖို႔ဆို အဆင္သင့္ပါေလ!
" ဟုတ္ကဲ့ အကုန္သိရပါၿပီ "
ေယာင္းဝူရဲ႕စကားေၾကာင့္ ထယ္ေယာင္းျပံဳးကာ
သေဘာက်လို႔ ေခါင္းညိမ့္ေနတယ္။
" ငါလိုခ်င္တာ အဲ့လိုအကုန္သိရဖို႔ပဲ၊ေတာ္တယ္!
မင္းကိုခဏေန မုန္႔ဖိုးေပးမယ္ ! အခုေတာ့
ငါ့အလွေလးအေၾကာင္း ေျပာျပဦး "
ထယ္ေယာင္းကသိခ်င္ေနၿပီမို႔ သူ႔တပည့္ကို
ေျဖရန္ေမးလိုက္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းကိုပင္ I padကို
ထုတ္ကိုင္ကာ စေျဖေတာ့သည္။
" နာမည္ကဂြ်န္ေဂ်ာင္ဂုပါဆရာ!
အသက္က26ႏွစ္ပါ... "
" ဘယ္လို?အလွေလးက 26ႏွစ္??? "
" ဟုတ္ပါတယ္ဆရာ "
ထယ္ေယာင္းအလြန္အမင္းအံ့ဩသြားတယ္။
အလွေလးကသူ႔ထက္ေသးလ္ို႔ဆိုကာ အသက္ပါ
ငယ္မယ္ထင္ၿပီး သူ႔ကိုယ္သူေတာင္ကိုယ္လို႔
သံုးႏႈန္းေနတာ။သို႔ေသာ္ မထင္ရက္စရာက
သူ႔ထက္ေတာင္3ႏွစ္မွ်ႀကီးတာတဲ့ေလ။
လွလြန္းလို႔အသက္က အရြယ္တင္တာပါေပါင္းလို႔
အသက္ငယ္ငယ္ေလးလို႔ထင္လိုက္တာပဲ။
" ဒါဆိုေမာင့္ရဲ႕ကိုကိုအလွေလးေပါ့ အဟြန္း! "
သူရယ္ရင္း'ကိုကိုအလွေလး'ဟုသံုးႏႈန္းလိုက္တယ္။
ထိုသည္ကိုအေရွ႕ကသူရဲ႕တပည့္ေယာင္းဝူက
ခပ္ေယးေယးျပံဳးေနတဲ့ သူ႔ဆရာကိုၾကည့္ကာ
ေနာက္ဆက္တြဲကိုထပ္ေျပာသင့္၊မေျပာသင့္
စဥ္းစားေနမိတယ္။
ဘာေၾကာင့္ဆိုဒီတစ္ခါစကားက ပိုလို႔ကိုအေရး
ႀကီးတာမို႔ပါေလ။ဒါေၾကာင့္မို႔ ဆရာစကားစမည့္
အခ်ိန္ကိုသာေစာင့္လိုက္တယ္။
" သူေဌးေလး ေရာက္ပါၿပီ "
ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့လည္း ကားကCompanyသို႔
ေရာက္လာခဲ့သည္။ကိုကိုအလွေလးေၾကာင္း
ေတြးရင္းကေန ကားကရပ္သြားတာမို႔ ထယ္ေယာင္းအလိုမက်ျဖစ္သြားကာ ေယာင္းဝူကို
မွာလို႔ိ ကားထဲကေနဆင္းသြားတယ္။
" ေနာက္မွငါ့ကိုဆက္ေျပာေတာ့ "
ထယ္ေယာင္းစကားခပ္ျပတ္ျပတ္ဆိုလို႔မွာရင္း
မ်က္မွန္အနက္ကိုေကာက္တပ္ကာ Style pantထဲ
လက္ထည့္ကာ ဆင္းသြားသည္။
ထယ္ေယာင္းကကားေပၚကဆင္းသြားေပမဲ့လည္း
တပည့္ျဖစ္သူေယာင္းဝူကေတာ့ ေနာက္ဆက္တြဲကို
ႀကိဳေတြးကာ ေျပာသင့္၊မေျပာသင့္ျဖစ္ေနရတယ္။
ဒါေၾကာင့္ပဲအေနအထားပ်က္မွာကိုထိန္းကာ
ဆရာ့အေနာက္ကေနသာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းလိုက္
တယ္။
KIM VICTORYဟူသည့္စာတန္းကိုၾကည့္ရင္း သူ႔အပိုင္အေဆာက္အဦးႀကီးကိုၾကည့္ကာ
ရယ္လိုက္မိသည္။ေသခ်ာကိုေဆာက္ထားတာပဲ။
သူအထဲကိုဝင္ေရာ အားလံုးကကင္မ္ထယ္ေဆာင္းရဲ႕
သားမွန္းႀကိဳသိၾကၿပီးၿပီးမို႔ လာေရာက္ႏႈတ္ဆက္
တယ္။ထိုစဥ္ ကင္မ္ထယ္ေဆာင္းကလည္း
သားျဖစ္သူကို လာေရာက္ေစာင့္ေနေလရဲ႕။
" လာေသးတာပဲ၊ဒယ္ဒီကငါ့သား ကတိဖ်က္ၿပီ
ေတာင္ထင္တာ၊ေန႔လည္က် ကိစၥရွိေသးတာ
မေမ့ဖို႔ေမွ်ာ္လင့္တယ္ "
" ကြ်န္ေတာ္သိတယ္ ဒယ္ဒီ!ဒယ္ဒီသြားစရာရွိတယ္
မလား၊ကြ်န္ေတာ့္ေဘးမွာ ေယာင္းဝူရွ္ိတယ္၊လိုအပ္
တာဆိုသူ႔ကိုေျပာလိုက္မယ္ "
" ဟုတ္ၿပီ၊ဒယ္ဒီတို႔ေစာင့္ေနမယ္ လာခဲ့ကြာ "
ဒယ္ဒီ့အေျပာကို သူေခါင္းညိမ့္လိုက္ၿပီး
အေပၚသို႔elevtatorျဖင့္တက္လာခဲ့သည္။
" အားလံုးလည္း ကြ်န္ေတာ္ေျပာၿပီးၿပီဆိုေတာ့
ေကာ္ဖီသြားေသာက္ဦးမယ္ေရာ္၊ၿပီးရင္ေတာ့
ျပန္လာခဲ့မယ္ေလ "
" တစ္ေယာက္ထည္းမေသာက္ရဘူးေလ၊
အစ္မလည္းေသာက္မွာေပါ့ကြယ္၊လိုက္္ခဲ့မယ္
အတူသြားၾကရေအာင္ "
ဆိုရင္းႏွစ္ေယာက္အတူတူ ထြက္လာခဲ့ၾကသည္။
ေကာ္ဖီစက္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ အစ္မယြန္းဟယ္က
သူ႔အတြက္ေကာ္ဖီတစ္ခါထည္းထည့္ေပးရင္း
ေကာ္ဖီေသာက္လို႔ စကားေျပာေနၾကသည္။
" အာ...အစ္မယြန္းဟယ္၊ကြ်န္ေတာ္သန္႔စင္ခန္း
ခဏေလာက္သြားဦးမယ္ေနာ္ "
" အင္း...သြားေလ၊အစ္မဒီကေန
ေကာ္ဖီေသာက္ရင္းေစာင့္ေနမယ္ "
အစ္မယြန္းဟယ္က ကူးေလးရဲ႕ေကာ္ဖီခြက္အျပင္
စာရြက္ေတြကိုပါကမ္းယူရင္းေျပာေတာ့ ကူးေလးလည္း သန္႔စင္ခန္းဘက္သို႔ထြက္လာတယ္။
ထိုစဥ္ ထယ္ေယာင္းကလည္း elevtatorထဲမွ
ထြက္လာကာ ေရွ႕ကိုတည့္တည့္ၾကည့္ကာ ေလွ်ာက္ေနစဥ္....
ျမင္ကြင္းထဲဝင္လာတဲ့ သူေလးကိုထယ္ေယာင္းက
ၾကည့္ရင္းကေနအံ့ဩေနတယ္။အနားနီးေရာ
ထယ္ေယာင္းကေသခ်ာၾကည့္ေနခဲ့သည္။
မေန႔ကပံုစံေလးလိုပင္ ဆံပင္ရွည္ကိုေနာက္ညႇပ္၍
အလယ္ခြဲေလးေရွ႕ခ်ထားၿပီးမ်က္မွန္တပ္ထား၏။
အေရွ႕ၾကည့္ေလွ်ာက္ေနတဲ့သူေလးက သူ႔ကို
ျမင္ပံုမရပါဘဲ ေဘးခ်င္းကပ္ရပ္ျဖတ္သြားတယ္။
သို႔ေပမဲ့ သူကေတာ့ထိုအလွေလးကိုၾကည့္ကာ....
" ကိုကိုအလွေလး.... "
ထယ္ေယာင္းအံ့ဩသြားကာ မ်က္မွန္ကိုခြ်တ္လို႔ လည္ျပန္လွည့္ျပည့္ကာ ရြတ္ဆိုလိုက္တယ္။
သူကေတာ့ ထိုေနရာမွာတင္ေက်ာက္ရုပ္ႀကီးလို
ရပ္ေနေပမဲ့ အလွေလးကေတာ့ တစ္ေနရာကို
ထြက္သြားေခ်ၿပီ။
သူျမင္လိုက္တယ္။အလွေလးက အလုပ္ခြင္ကဒ္ကို
ဆြဲထားေသးတာ။ၾကည့္ရတာ !အလွေလးက
ဒီမွာအလုပ္လုပ္ရတာ့ျဖစ္မည္။သူရင္ဘက္ကို
အုပ္ကိုင္ကာ အဆမတန္ရင္ခုန္ေနမိသည္။
ပံုစံေလးကေတာ့ ဆြဲမက္ဖြယ္ေကာင္းေအာင္
သူ႔ကိုေႁခြသြားျပန္တယ္။!
" ကိုကိုအလွေလး ေမာင့္ကိုျပဳစားသြားျပန္ၿပီ ! "
ထိုသို႔ရြတ္ဆိုကာ အလွေလးထြက္သြားတဲ့ ျမင္ကြင္းကိုတစ္ဆံုးလိုက္ၾကည့္ကာ
ေဘးကေယာင္းဝူကို ၾကည့္လိုက္သည္။
" အလွေလးကဘယ္ေနရာကို တာဝန္ယူထားရတာလဲ! "
" ဒီဇိုင္းေတြကို စီမံခန္႔ခြဲတဲ့ကိုယ္စားလွယ္ပါ၊
ကိုယ္စားလွယ္ဆိုင္ေတြကို သူကိုယ္တိုင္စီစစ္ပို႔
ေပးရတဲ့သူပါ ! "
" ဟုတ္ၿပီ၊ေနာက္မွေနရာအသစ္စီစဥ္တာေပါ့၊
မဟုတ္ရင္ ကိုကိုအလွေလးပင္ပန္းတယ္ "
ထယ္ေယာင္းထိုသို႔ေျဖလိုက္ၿပီး တစ္ခါထည္း
အလုပ္ျမန္ျမန္ၿပီးေအာင္ ဓာတ္ပံုရိုက္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ကင္မ္မ်ိဳးႏြယ္ရဲ႕သတင္းစာ
ရွင္းလင္းပြဲကိုသြားၿပီး ဒီကိုျပန္လာကာ ကိုကိုအလွေလးနဲ႔ ရင္းႏွီးေအာင္ၾကံရမည္။
~
အခန္းထဲေရာက္ေရာဒါရိုက္တာႀကီးက အသင့္ေရာက္ေနၿပီးေနရာေသခ်ာရိုက္ဖို႔ကို ပံုစံရွိေနေပမဲ့ ဆံုးျဖတ္ေနရတယ္။ဘာလို႔ဆို
ထယ္ေယာင္းက ေသာင္းက်န္းေနတာမို႔ပင္။
Backgroundစီစဥ္ေပးသြားတာကိုလည္း
သူကုိယ္တိုင္အလိုမက်ေနသလိုပင္။
ဒုန္း !
စားပြဲကိုထု၍ ေသာင္းက်န္းေနသည့္ အဆိုးေလးကင္မ္ထယ္ေယာင္းပါေလ။
အားလံုးကေတာ့ ကင္မ္ထယ္ေယာင္းရဲ႕
အေၾကာင္းကိုၾကားထားတာမို႔ လန္႔ေနတယ္။
" ဒီအေရာင္ကဘာလဲ!မင္းတို႔က ေျပာေတာ့ေသခ်ာ
နားလည္တယ္ဆို!ငါဝတ္ရမဲ့အဝတ္နဲ႔ဒီရိုက္မဲ့
အေရာင္က Perfectျဖစ္မယ္လို႔ထင္တာလား "
" ေတာင္းပန္ပါတယ္၊အဲ့ေကာင္ေလးက ဟိုတစ္ခါ
အေရာင္ေရြးေပးတာေတာ္လို႔ ကြ်န္ေတာ့္ကိုသူ႔ကိုပဲ
ျပန္ၿပီးသူ႔ကိုပဲ တာဝန္ေပး__ "
ဒုန္း ! ဒုန္း !
" ေသာက္ပိုေတြမေျပာနဲ႔!Backgroundကို
ဘယ္သူဆင္တာလဲေျပာစမ္း !!! "
ထယ္ေယာင္းကေသာင္းက်န္းေနစဥ္ တံခါးဖြင့္ထားတာကို ဝင္လာတဲ့ကူးေလးပါေလ။
အားလံုးကသတိမထားမိေပမဲ့ အစ္မယြန္းဟယ္က
အေၾကာင္းစံုေျပာျပတယ္။ခုနကသူသန္႔စင္ခန္းသြား
တာၾကာသြားတာမို႔ အစ္မယြန္းဟယ္က
သူ႔ကိုမေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ အရင္ဝင္သြားေတာ့
အေၾကာင္းစံုသိေနရျခင္းျဖစ္တယ္။
အခုလည္းေသာင္းက်န္းကာ Backgroundစီစဥ္သူ
ကိုေမးျမန္းေနတာမို႔ ေဂ်ာင္ဂုမွာလန္႔ေနေသာ္လည္း
အားတင္းကာ ေျဖလိုက္တယ္။
" ကြ်န္ေတာ္ပါ... "
ထယ္ေယာင္းေဒါသထြက္လို႔ အသက္ရႈသံတို႔ဟာ
နိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည့္ျဖစ္ေနတယ္။သို႔ေသာ္ ၾကားလိုက္ရတဲ့အသံခ်ိဳေလးေၾကာင့္ သူ႔ဟာ
ေဒါသထြက္ေနတဲ့အရိပ္အခ်ည္ေတြ ေျပာင္းလဲသြားတယ္။
တစ္စိုးတစ္စိမွ်မရွိေတာ့ဘဲ အသံခ်ိဳေလးပိုင္ရွင္
ကိုကိုအလွေလးကို မမွိတ္မသုန္စိုက္ၾကည့္ေနတယ္။
ကိုကိုအလွေလးမွာလည္း သူ႔ကိုေတြ႕ေတာ့
အံ့ဩေနပံုရတယ္။မူပိုင္ၾကယ္ေရာင္လိုမ်က္ဝန္း
ေလးကဝိုင္းစက္လို႔ သူ႔ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတာ!
လွလိုက္တာ!ကိုကို႔အလွေလးရဲ႕ပံုရိပ္ကို ေမာင္အနီးကပ္ျမင္ေနရေတာ့ ေမာင့္ရင္ခုန္သံေတြက
တကယ္အစိုးမရေတာ့ဘူးကြာ။
ကူးမွာလည္း ထယ္ေယာင္းရဲ႕ပံုစံကိုၾကည့္ကာ
အံ့ဩေနတယ္။ဟိုေန႔က ကားကိုေမာင္းလာတဲ့လူ။
ကေလးေလးကို တိုက္မိမလိုျဖစ္သြားတဲ့ဒီလူက
ဥကၠဌႀကီးရဲ႕သားတဲ့။
ဝတ္ပံုစားပံုကခန္႔ညားၿပီး၊မ်က္ႏွာကလည္း ဆြဲေဆာင္မႈေကာင္းတယ္။ၿပီးေနာက္ မ်က္ဝန္းစူးစူးတို႔ဟာ ရဲတင္းစြာပင္သူ႔ကို ၾကည့္ေနတာ။
" ဆရာ!သူကေျပာေနၿပီေလ ! "
ၾကားကပင္ေယာင္းဝူကပဲ အၾကည့္စိုက္ေနတဲ့
ႏွစ္ေယာက္သားကို စကားျဖတ္လိုက္တယ္။
သည္ေတာ့မွအၾကည့္ေတြခြာသြားၿပီး ထယ္ေယာင္းက ေခ်ာင္းဟန္႔ကာ...
" အဟမ္း..ဘာမွမျဖစ္ေတာ့ဘူး၊ဒါရိုက္တာႀကီး ဒီပံုစံနဲ႔ပဲျမန္ျမန္လက္စသတ္ရေအာင္ "
" ဟိုကြ်န္ေတာ္တို႔ျပန္ေျပာင္းေပးဖို႔__ "
ဒါရိုက္တာႀကီးကအရဲစြန္႔လို႔ေျပာလိုက္တယ္။
ထိုသည္ကိုထယ္ေယာင္းက....
" ငါမင္းကိုမလိုေတာ့ဘူးလို႔ေျပာေနတယ္ေလ!
ငါ့ကိုျပန္စကားေျဖေနတာလဲ!ငါဒီပံုစံကို
ႀကိဳက္လို႔ရိုက္တာ!မရွည္နဲ႔!ငါသြားစရာရွိတယ္၊
အခုေလာေလာဆယ္ကိုစရင္ ငါအခုဝတ္ထားတာနဲ႔
ရိုက္မယ္! "
" ဟုတ္ကဲ့ စီစဥ္လိုက္ပါ့မယ္ "
ဒါရိုက္တာႀကီးမွာလန္႔ကာ အျမန္ပင္ရိုက္ကူးေရး
စဖို႔လုပ္ရတယ္။ကူးေလးကေတာ့ ထိုေနရာမွာပင္
ေၾကာင္အံ့လ်က္။ခုနကပင္ သူ႔ကိုဆူဖို႔လုပ္ေနၿပီး အခုမွအလုပ္မ်ားတယ္ဆိုၿပီး ျဖစ္သြားတာပဲ။
ေတာ္ေသးရဲ႕!ခုနကေတာ့ သူ႔ရဲ႕အလုပ္ကကယ္
သြားလို႔ေပါ့။မဟုတ္ရင္ဒီလူက သူ႔ကိုဆူသြားမွာ!
ေနာက္ဆိုရင္ေတာ့ သတိထားရမယ္!
ထိုသည္ႏွင့္ရိုက္ကူးေရးစခဲ့သည္။စစခ်င္းမွာ
ပံုစံမ်ိဳးစံုposeေပးကာ ရိုက္ေနေတာ့ ကူးက
စိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္။
ထိုလူကဂယူနဲ႔ကအရပ္ခ်င္းတူသလို၊ေခ်ာတာခ်င္း
လည္းတူတယ္။သို႔ေပမဲ့ဒီလူၾက မ်က္ႏွာမွာ အရွိန္အဝါေတြေရာ ေတာက္ပေနတာ။
ေခ်ာေမာခန္႔ညားမႈကအထင္းသား။ဝတ္ထားတဲ့
Tiger Faux Fur LongLine Coatနဲ႔
လိုက္ဖက္မႈႀကီးကထင္းေနတာ။ၿပီးေတာ့လည္း
ေနာက္ထပ္အဝတ္အစားနဲ႔ပါ လိုက္ဖက္ေနတာ။
ၾကည့္ရတာ ဒီဇိုင္နာေတြအသည္းအသန္ခ်ဳပ္ေနတဲ့
Chita longCoatက သူ႔အတြက္သီးသန္႔ထင္တယ္။
ဒီတစ္ခါေတာ့ထယ္ေယာင္းမွာ အထဲ၌အက်ႌဝတ္မေနဘဲ ေအာက္ကStyle pantျဖင့္သာ။အေပၚက သူခုနကဝတ္တဲ့ Tiger Longcoatကိုဝတ္တယ္။သူဝတ္ရင္းကေန
သူ႔ၾကည့္ေနတာကိုသိသည္ထင္ လွည့္ၾကည့္ကာ
သူ႔ကိုမ်က္လံုးတစ္ဖက္မွိတ္ျပေတာ့ သူမ်က္ႏွာေရွာင္လိုက္တယ္။
ဂယူကလြဲလို႔ သူ႔မ်က္လံုးထဲေပၚမေနေစခ်င္ဘူး။
ထယ္ေယာင္းလည္း သူ႔ကိုၾကည့္ေနတဲ့ ကိုကိုအလွေလးကို မသိမသာမ်က္လံုးေလး
မွိတ္ျပရာမ်က္ႏွာကစူပုတ္ကာ တစ္ဖက္သို႔
လွည့္သြားခဲ့တယ္။
ေနာက္ထပ္poseအတြက္ ထိုင္ခံု၌ထိုင္ကာ
သူ၏Six Packတို႔အားေပၚေအာင္ထားၿပီး
ကူးကိုၾကည့္ေနျပန္ေတာ့ ကူးမွာမ်က္ႏွာကို
တစ္ဖက္သို႔လွည့္သြားၿပီး မသိခ်င္ေယာင္
ေဆာင္ေနေတာ့တယ္။ထယ္ေယာင္းကေတာ့
သေဘာက်လို႔ျပံဳးကာ ကင္မရာေရွ႕မို႔
မ်က္ႏွာျပန္တည္ကာ poseေပးရသည္။
အစ္မယြန္းဟယ္ကေတာ့ ထယ္ေယာင္းက
ကူးေလးကိုၾကည့္ေနတာဆိုတာကို
သတိထားမိေနတာျဖစ္သည္။
အတန္ၾကာေတာ့....ပံုေတြအားလံုးရိုက္ၿပီးေရာ
ဒါရိုက္တာႀကီးက ထယ္ေယာင္းကိုပံုတစ္ပံုခ်င္းကို
ေသခ်ာျပသေနသည္။ထယ္ေယာင္းကေတာ့ ပံုေတြနဲ႔
သူ႔backgroundကလိုက္ဖက္တာမို႔ ျပံဳးလိုက္ၿပီး
ေရြးခ်ယ္ေနတယ္။
" အင္း...မဆိုးပါဘူးပံုေတြအားလံုးက...
ဒါေပမဲ့ ငါ့poseေတြကိုစိတ္တိုင္းမက်လို႔
ထပ္ရိုက္္ခ်င္တယ္ "
ထပ္ၿပီးပံုအသစ္ရိုက္ခ်င္တယ္ဆိုတာထက္
ကိုကိုအလွေလးကို အၾကာႀကီးျမင္ခ်င္လို႔
ေျပာလိုက္တာျဖစ္သည္။ဒါရိုက္တာႀကီးက
ထပ္ရိုက္ခ်င္တယ္လို႔ေျပာေရာ လက္္ခံတယ္။
ထိုစဥ္ နားပါးသူထယ္ေယာင္းဟာ ကူးတို႔
ေျပာေနတာကိုၾကားလိုက္ရတယ္။
" အစ္မယြန္းဟယ္...ကြ်န္ေတာ္ဗိုက္ဆာေနၿပီ၊
သူကလည္းဓာတ္ပံုထပ္ရိုက္မယ္ဆိုေတာ့
စားမဲ့အခ်ိန္ေနာက္က်ေတာ့မွာပဲ... "
" အစ္မလည္းဆာတာေပါ့၊ဒါေပမဲ့ဒါက အစ္မတို႔
လူခြဲထြက္စားလို႔မရေသးဘူး၊ေတာ္ၾကာ အစ္မတို႔ကို
ဆူေနရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ "
အစ္မယြန္းဟယ္က တိုးတိုးေလးျပန္ေျဖေတာ့
ကူးေလးမွာဗိုက္ဆာေနဟန္ျပန္ေျဖသည္။
" ကူးမနက္ကဘာမွမစားရေသးပါဘူးဆုိ၊
မနက္ကတင္ပဲေကာ္ဖီတစ္ခြက္ပဲဗိုက္ထဲ
ဝင္ရေသးတာ "
ကူးေလးရဲ႕စကားကိုၾကားေရာ ထယ္ေယာင္းမွာ
စိတ္ပူသြားတယ္။သူကသာ အၾကာႀကီးေနခ်င္လို႔
ထပ္ရိုက္ဦးမည္ဟုေျပာလိုက္ေပမဲ့ အလွေလးက
ဗိုက္ဆာေနတာမို႔ သူရပ္မွျဖစ္ေတာ့မည္။
" မရိုက္ေတာ့ဘူး၊ငါေရြးထားတဲ့ပံုေတြကို တင္လိုက္ပါ၊ငါ့ကိုေတာ့ပံုအကုန္ပို႔ေပးလိုက္!
ေယာင္းဝူကို ဒီနားကိုလာဦး "
" ဟုတ္..ဆရာ၊ဘာျဖစ္ခ်င္တာရွိလဲဗ် "
ထယ္ေယာင္းကေခၚေရာ ေယာင္းဝူကအေျပးတယ္။
သည္ေတာ့ ထယ္ေယာင္းက....
" ဒီကလူေတြအားလံုးကို ေန႔လည္စာေကြ်းလိုက္၊
ကိုကိုအလွေလးကို အခ်ိဳတည္းဖို႔မုန္႔ပါ ထည့္ေပးလိုက္၊အမ်ားႀကီးမခ်ိဳေစနဲ႔!
ငါ့ကဒ္ထဲကပဲသံုးမယ္!အခုေတာ့ ေနာက္ထပ္တစ္ေနရာကိုသြားရေအာင္ "
" ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ! "
ထယ္ေယာင္းကလိုအပ္တာေတြမွာၿပီးေနာက္
ေယာင္းဝူကေသခ်ာလိုက္လုပ္ေပးတယ္။
ထယ္ေယာင္းကေတာ့ လာတုန္းက အဝတ္အစားကိုျပန္လဲလို႔
ကားေပၚသို႔အရင္ေရာက္သြားတယ္။
ေယာင္းဝူကေတာ့ မွာလိုက္တဲ့အစားစာေတြထဲ
ကူးေလးအတြက္သီးသန္႔အထုပ္ကို ကိုင္ကာ
အခန္းထဲကိုျပန္ေရာက္လာတယ္။အခုထိ
အားလံုးကမျပန္ၾကေသးဘဲ အခန္းထဲမွာ ပစၥည္းသိမ္းေနၾကတာမို႔ က်န္ေသာသူေတြကို
ေန႔လည္စာထုပ္ေတြေပးလိုက္တယ္။
" ဂြ်န္ေဂ်ာင္ဂုအတြက္ သူေဌးကေပးလိုက္တာပါ၊
Chocolate Cakeကအခ်ိဳမမ်ားတာမို႔ သံုးေဆာင္ပါ၊ၿပီးေတာ့ Backgroundအတြက္
ေက်းဇူူးတင္ပါတယ္တဲ့ "
" ဟုတ္ကဲ့ ရပါတယ္၊ဒီကေက်းဇူူးတင္ပါတယ္ "
ကူးေလးကေယာင္းဝူေပးတာကို လက္ခံယူလိုက္
ေတာ့ ေယာင္းဝူကႏႈတ္ဆက္ၿပီးထြက္သြားတယ္။
ေယာင္းဝူလည္းထြက္သြားေရာ အစ္မယြန္းဟယ္က
ဝမ္းသာအားရစြာေဘးနားသို႔ေရာက္လာခဲ့သည္။
" ငါတို႔ေဂ်ာင္ဂုေလးက ကံေကာင္းလိုက္တာ၊
Chocolate Cakeေလးကစားေကာင္းမဲ့ပံုပဲ၊
အမ်ားႀကီးစားေနာ္၊အစ္မကေတာ့
အရမ္းအားက်ေနၿပီ....ဟီးဟီး... "
" အစ္မကလည္း သူေဌးကသေဘာရိုးနဲ႔
ေက်းဇူးတင္လို႔ေပးတာပါ၊မဟုတ္တာေျပာတာ
ၾကားသြားရင္ ေဒါသထြက္ေနဦးမယ္၊ၿပီးေတာ့
ဂယူသိသြားရင္မေကာင္းဘူး "
ကူးေလးက စိတ္ေကာက္သလိုေလးေျဖကာ
ထထြက္သြားေရာ အစ္မယြန္းဟယ္ကေတာ့
သတိထားမိတာမို႔ သူေခါင္းခါေနတယ္။
" ေသခ်ာတယ္ေနာ္!ဟြင္း...ငါထင္ရင္လြဲခဲတယ္ "
~
ညေနေရာက္ေတာ့ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲအၿပီး
ထယ္ေယာင္းCompanyသို႔ ျပန္ေရာက္လာခဲ့
တယ္။အထဲေတာ့မဝင္ေပမဲ့ ကားကိုCompany ေရွ႕မွာရပ္လို႔ သူ႔ကိုကိုအလွေလးကိုေစာင့္ေနတယ္။
ဒီအခ်ိန္က ကိုကိုအလွေလးရံုးဆင္းမည့္အခ်ိန္မို႔
ေစာင့္ေနတာျဖစ္သည္။
" ေယာင္းဝူမနက္က ကိုကိုအလွေလးလက္ထဲကို
ေသခ်ာထည့္ေပးလိုက္ရဲ႕လား "
ေန႔လည္က ကိုကိုအလွေလးရဲ႕လက္ထဲကို
ထမင္းမေရာက္မွာဆိုး၍ ေမးရျခင္းျဖစ္တယ္။
ေဘးလူေတြကိုမယံုဘူး!မဟုတ္ရင္ ကိုကိုအလွေလးထံက ညႇပ္စားသြားၾကမွာ။
သူပဲလူေတြအေၾကာင္းသိတယ္။
" ဟုတ္ကဲ့ထည့္ေပးလိုက္ပါတယ္ "
ထိုအခ်ိန္တြင္ေကာင္းကင္မွတစ္ဆင့္ မိုးမ်ားရြာ
သြန္းလာတာမို႔ ထယ္ေယာင္းမွာ မ်က္ေမွာင္ၾကံဳ႕
မိျပန္ပါသည္။ကိုကိုအလွေလးနဲ႔ေတြ႕ရမယ္ဆို
မိုးေတြကရြာခ်လာေရာ။
ထိုအခ်ိန္သူေမွ်ာ္ေနတဲ့ ကိုကိုအလွေလးက
ထြက္လာတာမို႔ ထယ္ေယာင္းမွာ စိတ္ပူသြားတယ္။
တစ္ေယာက္ထည္းထြက္ခ်လာတာမို႔ ့လက္ထဲမွာ
ထီးလည္းမေတြ႕တာေၾကာင့္ သူထြက္ေဆာင္းေပး
မွျဖစ္ေတာ့မည္။ဒါေၾကာင့္မို႔ ေယာင္းဝူကို...
" ေယာင္းဝူ ကားအေနာက္ခန္းမွာ
ထီးပါတယ္မလား.... "
" ပါတယ္ဆရာ...အေနာက္နားမွာပါ "
ထယ္ေယာင္း သူ႔LongCoatကိုခြ်တ္ကာ
အျမန္ပင္ထီးအနက္ကိုယူ၍ သြားေဆာင္းေပး
ဖို႔လုပ္လိုက္စဥ္ ကိုကိုအလွေလးနားကိုကပ္ကာ
ေရာက္လာတဲ့လူတစ္ေယာက္။
ထိုလူဟာကိုကိုအလွေလးရဲ႕ခါးကိုဖက္ကာ...
ပါးကိုအနမ္းေပးလိုက္တယ္။ကိုကိုအလွေလးက
ထိုလူဖက္တာကိုျပံဳးလို႔ ထိုလူရဲ႕ရင္ခြင္ထဲေတာင္
ဝင္ကာ ျပံဳးရယ္ေနတယ္။သူနဲ႔ေတြ႕တုန္းကလို စူပုတ္ေနတဲ့ပံုစံမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲျပံဳးရယ္ေနတာတဲ့ေလ။
" ဟ့...! "
အေဝးကေနရပ္ၾကည့္ကာနာက်င္သြားေသာ ႏွလံုးသားကိုအုပ္ကိုင္လို႔ ေပ်ာ္ရႊင္ကာ စကားေျပာေနတဲ့ သူခ်စ္ရတဲ့သူနဲ႔တစ္ျခားသူရဲ႕
ေပ်ာ္ေနပံုကိုၾကည့္ရင္း သူနာက်င္ေနတာ။
ၾကည့္ေနရင္းကေန သူ႔လက္ထဲကထီးဟာ ျပဳတ္က်သြားခဲ့တယ္!!ဘာေၾကာင့္ဆို
ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕မာနခဲေလးကိုကိုအလွေလးက
ထိုလူရဲ႕ပါးကို ေျခဖ်ားေထာက္လို႔
နမ္းလို္က္တာတဲ့ !!!
နမ္းလိုက္တာေတာင္လူအမ်ားေရွ႕မွာေလ!
လူေတြအားလံုးရဲ႕ေရွ႕မွာေလ!သူကေတာ့ နာက်င္လြန္းလို႔ မိုးေရထဲရပ္ေနေတာ့တယ္ !
ထို႔အတူသူ႔တစ္ကိုယ္လံုးကို စိုရဲႊလာတဲ့
မိုးေရစက္ေတြနဲ႔အတူ မ်က္ရည္က်ဆင္း
သြားခဲ့သည္ေလ။
ပထမဆံုးနဲ႔ေနာက္ဆံုးရင္ခုန္ရသူကို သူလက္လႊတ္မည္မဟုတ္ပါ။ဒါေၾကာင့္မို႔
ထိုမ်က္ရည္ေတြၾကား နာက်င္စြာျပံဳးလိုက္ကာ...
" စေတြ႕ထည္းက ကိုကိုအလွေလးက
ေမာင့္အပိုင္မို႔ ေမာင္ကရေအာင္ယူမယ္! "
To be continued ~
ေနာက္ပိုင္းၾက ကင္မ္ထယ္ေယာင္းရဲ႕ Sideတစ္မ်ိဳးကိုျမင္ရေတာ့မွာမို႔ စစပိုင္းေတာ့
အခ်ိဳေလးေတြနဲ႔ေရာခ်ေပးသြားပါတယ္။
Update done !
28ရက္ေန႔နဲ႔29,30အပ္ဖို႔မေသခ်ာပါဘူး။
ဘာလို႔ဆို ကြ်န္ေတာ္တို႔ပူတူးေလးရဲ႕3Dကို
Streamေပးရမွာမို႔ အားလံုးFightingပါ!
ၿပီးတာနဲ႔ျပန္ေတြ႕ပါ့မယ္ဗ် !
> >
#Unicode
အလှလေးနဲ့တွေ့ပြီးနောက် အိမ်ကိုသာ
တန်းတန်းမတ်မတ်ရောက်လာခဲ့သည်။
အိမ်သို့ရောက်လို့ ကားကိုသေချာရပ်ကာ
အလှလေးရဲ့ထမင်းဘူးလေးကို ရင်ခွင်ထဲ
ပိုက်ကာ ပြုံးပြုံးကြီးဝင်လာခဲ့သည်။
" သား မင်းဘယ်တွေလျှောက်သွားနေတာ
လဲ၊ဒယ်ဒီတို့မင်းကို ရှာနေတာ "
လက်ထဲကသတင်းစာကိုချကာ သူ့သားကိုတစ်ချက်ကြည့်ရင်း ဆိုတယ်။
" ကျွန်တော်ဆံပင်သွားပြောင်းတာ၊မနက်ဖြန်
အတွက်မပူပါနဲ့၊ကျွန်တော်အကုန်ပြင်ဆင်
ထားတာမို့ ဒယ်ဒီ့ရဲ့သားအဖြစ်ကိုမနက်ကြ ထုတ်ပြလို့ရပါပြီ "
ထယ်ယောင်းအပြောကြောင့် မစ္စတာကင်မ်
ပြုံးကာ ခေါင်းညိမ့်နေတယ်။သူ့သားက
အသက်ကသာငယ်သေးတာ။အရာရာ
တွေးတက်လွန်းပြီး တော်တယ်။
ငယ်ငယ်ထည်းက သူ့မှာသားရှိတယ့်လို့သာ
ဖော်ပြထားရတာ။သူ့သားရဲ့ပုံစံက
ဘယ်ပုံစံရှိတယ်ကအစ ပြောပြတာမဟုတ်။
အခုများသာထုတ်ပြလိုက်ရင် သားကိုသမက်
တော်ဖို့သူတွေရှိလာလိမ့်မည်။
မစ္စတာကင်မ်ခေါင်းညိမ့်ရင်း တွေ့သွားတာက သူ့သားလက်ထဲက ထမင်းဘူး။သိချင်လို့ မေးလိုက်မိတယ်။
" သားလက်ထဲက ဘယ်ကလေးရှိက
ထမင်းဘူးလဲ၊ဘယ်ကလေးအတွက်များ
သားကဝယ်လာတာလဲ "
သူအပေါ်တက်ဖို့ရှိသေး ဒယ်ဒီ့အမေးကြောင့်
လက်ထဲကထမင်းဘူးကို ငုံ့ကြည့်လို့ပြုံးကာ
ဒယ်ဒီ့ကိုပြန်ကြည့်လို့ဖြေလိုက်သည်။
" ကလေးကြီးလေးတစ်ယောက်ရဲ့ ထမင်းဘူးလေးလေ၊ပြုတ်ကျကျန်ခဲ့လို့
ဒီယုန်ထမင်းဘူးလေးကိုသိမ်းလာတာ "
" သားကဒီထမင်းဘူးကို ဘာလုပ်မို့လဲ "
ထယ်ယောင်းအပြောကြောင့် ဒယ်ဒီက
မျက်ခုံးပင့်လိုက်ကာ ထပ်မေးတယ်။
မနက်ကပင် မိဘတွေနဲ့စိတ်ဆိုးပြီး
ခြေဦးတည်ရာလျှောက်သွားတဲ့သူက
အခုကြ ပြုံးပြုံးကြီးနဲ့ပြန်ရောက်လာလို့
အံ့အားသင့်ကာ မေးလိုက်သည်လေ။
ထိုသည်ကိုထယ်ယောင်းက ပြုံးကာ
" ကျွန်တော်အပေါ်တက်တော့မယ်၊
ပြီးရင်နမ်ဂျွန်တို့နဲ့ ညဘက်ချိန်းထားတယ် "
ဒယ်ဒီ့ကိုအလှလေးနဲ့ပတ်သက်ပြီး သိပ်မပြောချင်သေးတာမို့ စကားဖြေဆိုကာ တက်သွားတယ်။ထယ်ယောင်းက အပေါ်ထပ်သို့သွားရောအဖေဖြစ်သူက သက်ပြင်းချကာ ခေါင်းခါ၍ သတင်းစာပြန်ဖတ်နေတယ်။
" အကို သားပြန်ရောက်ပြီလားဟင်၊
ဒီကောင်လေး တစ်နေ့လုံးအိမ်မကပ်ပဲ လျှောက်သွားနေတော့ စိုးရိမ်နေတာ "
မီးဖိုခန်းထဲကထွက်လာတဲ့မစ္စကင်မ်က
ယောကျာ်းဖြစ်သူအတွက် နွားနို့ခွက်ကိုင်လို့
အနားကိုရောက်လာကာ သူမသားကို
မေးလေ၏။
" ခုနလေးတင် တက်သွားပြီ၊အချစ်ရာ
မနားသေးဘူးလား၊တစ်နေ့လုံး ထမင်းချက် နေတာကိုကွာ "
ယောကျာ်းဖြစ်သူကစိတ်ပူလို့ပြောတယ်။
ထိုသည်ကို မစ္စကင်မ်ကရယ်လို့
" ကျွန်မက အကိုနဲ့အဖေက ကျွန်မရဲ့
လက်ရာကိုကြိုက်တယ်လို့ ပြောနေတော့
ဒီကလည်း မချက်ပဲမနေနိုင်တော့တာပဲ၊
အခုသားလည်းရောက်နေတာဆိုတော့
ကျွန်မကချက်ကျွေးမို့လေ "
" ကိုယ်တို့သားက ခဏနေနမ်ဂျွန်တို့နဲ့
ချိန်းထားတယ်တဲ့၊သားသွားမှာမို့ ညစာကို
ကိုယ်တို့နဲ့စားမှာ မဟုတ်သေးဘူး "
" အင်းပေါ့၊သားလည်း လူပျိုလေးဆိုတော့
အပေါင်းအသင်းတွေနဲ့ တွေ့ချိန်ရှိတာပဲ၊
လွှတ်ပေးလိုက်ပါ အကိုရဲ့ "
မစ္စကင်မ်ဟာ သူမသားလေးကိုတအားပဲ
ဂရုစိုက်တယ်။ဝမ်းနဲ့လွယ်ပြီးမွေးထားရတဲ့
သားလေးမို့ ငယ်ငယ်ထည်းကအလိုလိုက်မိ
ပါရဲ့။ကျွန်မနဲ့ဆိုမဆိုးတက်ပေမဲ့ သူ့ဒယ်ဒီနဲ့
အဖိုးပေါ်ကိုသိပ်ဆိုးသည်လေ။ထိန်းမနိုင်ရင်
တစ်ခါတစ်လေသူမ ပြောရင်တောင် မရပါ။
အခုလည်းငယ်ပေါင်း သူငယ်ချင်းတွေနဲ့
ညဘက်အပြင်ထွက်မှာတဲ့။သားကတော့
သူ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ဆို တက်ကြွရော။
သားကခပ်အေးအေးမို့ သူမကလည်း
လက်ခံပေးတာဖြစ်သည်။
သို့သော်လည်း မစ္စကင်မ်မသိတာက
ကင်မ်ထယ်ယောင်းဟာ သူမ,မသိသေးတဲ့
အခြမ်းရှိသေးတာပင်။ထိုအရာဟာ
ကင်မ်ထယ်ယောင်းရဲ့ ဆိုးသွမ်းမှု!
အခန်းထဲရောက်တော့ ဖုန်းဆက်ကာ
သူငယ်ချင်းတို့ကို ညဘက်တွေ့မည်ဆိုတာ
သတိပေးလို့ ရေမချိုးခင်အနားပေးသည့်
အနေဖြင့် king sizeကျယ်တဲ့အိပ်ယာထက်
လှဲချလိုက်ကာ တွေ့ခဲ့ရသည်လေးကို
မှတ်ယူကာတွေးလျက်။
မိုးရေစိုမှာဆိုးလို့ မှတ်တိုင်ကိုပြေးနေတဲ့
ပုံရိပ်လေးက တကယ့်ကိုလှရော။မှတ်တိုင်
စောင့်ရင်း အလှလေးကသူ့အဖော်တွေနဲ့
ပြုံးရယ်နေခဲ့တာ။တကယ့်ကိုသဘောကျလို့
ကိုယ်ရူးနေပြီ အလှလေးရာ!
ကိုယ့်က ဘယ်သူ့မှရင်မခုန်နိုင်ခဲ့ဘူးလေ။
ဒါပေမဲ့ သူလေးကြောင့်၊အလှလေးကြောင့်
ရင်ခုန်သွားတာမို့ ကိုယ်သဘောကျတယ်။
ထပ်ပြီးလည်း ကိုယ့်ကမင်းအကြောင်းတွေ
စုံစမ်းပြီး အလှလေးအနားကိုလာမှာမို့
ကိုယ့်အပိုင်ဖြစ်ပေးရတော့မယ် !
ဒါဟာကင်မ်ထယ်ယောင်းရဲ့ ကတိစကားတစ်ခုပဲ!အလှလေးက
မွေးထည်းက ကင်မ်ထယ်ယောင်းရဲ့
အပိုင်ဆိုတာပဲ ဖြစ်လာရမှာ!
အခုမှသတိထားမိတော့ ဖုန်းထဲကအလှလေး
ရဲ့ဓာတ်ပုံလေးကို သူရိုက်ထားမိတာပဲ။
အမြန်ပင်ဖုန်းကိုယူကြည့်လိုက်တော့
သူ့ကိုစိတ်ဆိုးဒေါသထွက်နေတဲ့ပုံစံနဲ့
ကြည့်နေခဲ့တာ။သူကလည်းကားထဲကနေ
ငေးနေရတာမို့ အလှလေးရဲ့စိတ်ဆိုးနေတာကို
အမြန်အမိအရ ရိုက်ထားလိုက်မိတာ။
" ချစ်စရာလေးကွာ၊အလှလေးက ကိုယ့်ကိုကြ
အတော်စိတ်ဆိုးနေတာပဲ၊နောက်ဆို အလှလေးရဲ့
စကားအတိုင်း ကားကိုသတိထားမောင်းပါ့မယ် "
ထယ်ယောင်းပြောပြီး ရယ်နေကာ တရေးလောက်မှေးလိုက်သည်။ညကြ
သူ့ဘော်ဒါတွေနဲ့ Barသွားဖို့တိုင်ပင်ထားလို့
အလှလေးအကြောင်းထုတ်ပြောပြရမည်။
ဘာလို့ဆို သူငယ်ချင်းတွေကအချစ်ရေးနဲ့
ပတ်သက်ရင် အတွေ့အကြုံအများဆုံးပါလေ။
ညနေရောက်တော့ Barမှာတွေ့ဖို့ဆုံးဖြတ်ထားလို့
ရေချိုးကာထမင်းဘူးလေးကိုကြည့်မိပြန်တော့
ပြုံးကာ GUCCI T-Shirtကိုဝတ်ပြီး Style pant
အနက်ကိုဝတ်လို့ အပေါ်ထပ်တွင် Leather Jacketကိုဝတ်ကာ ရွှေရောင်ဆံပင်တို့အား
သပ်တင်ထားတော့ ခပ်မိုက်မိုက်။
ပြင်ဆင်ပြီးနောက် မှန်ကိုခဏကြည့်လို့
ဆံပင်ကိုထပ်မံသပ်တင်လိုက်ပြီး
ခပ်ဟဟရယ်လိုက်သည်။
" ဟက်... ကင်မ်ထယ်ယောင်းကိုရမဲ့
ပိုင်ရှင်အလှလေးကတော့ ကံကောင်းပြီကွာ "
ဩရှရှအသံပိုင်ရှင်က ရယ်တာအစ
နားထောင်ကောင်းတယ်။သူ့ကိုယ်သူ
ဂုဏ်မြှင့်ကာပြောလိုက်သည်။ပြီးနောက်တော့
ထယ်ယောင်းက ကားသော့ကိုဝှေ့ယမ်းလို့
အောက်ထပ်ဆင်းလာရော အိမ်တော်၌
လူကြီးတွေစုံလို့။
" မြေး ရောက်တုန်းလေးအိမ်ကပ်ပါကွာ "
အဖိုးဖြစ်သူက အပေါ်ထပ်ကနေဆင်းလာတဲ့
ထယ်ယောင်းကိုတွေ့လို့ မေးကြည့်တယ်။
အဖိုးဖြစ်သူရဲ့စကားကြောင့် ထယ်ယောင်းရဲ့
ခြေတံရှည်တွေက လျှောက်နေရာကနေ
ရပ်တန့်သွားကာ
" ကျွန်တော်Barသွားမလို့လေ အဖိုးရာ!
မနက်ဖြန်Companyမှာ ရှုတင်ရှိတယ်လို့၊
အဲ့ဒါပြီးရင် ညနေကြကျွန်တော်က အဖိုးတို့ရဲ့တစ်ဦးထည်းသော အမွေဆက်ခံသူ
ဖြစ်ကြောင်းကြော်ငြာချက်လုပ်ဖို့ သတင်းစားရှင်းလင်းပွဲကို လာခဲ့မယ်လို့
ကတိပေးထားတယ်လေ "
အဖိုးပြောမဲ့စကားတွေကို သိနေသူပမာ
မျက်မှောင်ကြုံကာပြောလိုက်ရော အဖိုးက
ခပ်ဟဟရယ်ရင်း ပြန်ဖြေသည်။
" ဖိုးမြေးက မှတ်ထားသေးတာပဲ၊မနက်ဖြန်
ညနေကြ ပွဲလုပ်မှာမဟုတ်ဘူး၊မင်းရဲ့ရှုတင်
ပြီးတာနဲ့အဖိုးတို့က ကြော်ညာမှာ၊ညကြ
ပါတီရှိတာမို့ မင်းကိုပိုလို့ပွဲထုတ်ရမှာ "
" အချိန်ပြောင်းသွားပြီမလား၊ဒါပဲဗျာ!
ကျွန်တော်သွားတော့မယ် အဖိုး !အာ..မေ့လို့! အဒေါ်ကြီးဆွန်း!ကျွန်တော့်အခန်းကိုလာရှင်းကြရင်
အခန်းထဲက အံဇွဲပေါ်မှာတင်ထားတဲ့ ထမင်းဘူးကို
လုံးဝမထိနဲ့လို့ မှာထားလိုက်တယ်၊အဲ့ထမင်းဘူးက
ကျွန်တော်ပြန်လာလို့ နေရာရွေ့နေတာမြင်ရင်
ရှင်းတဲ့သူတွေကို အလုပ်ထုတ်မယ်လို့ပြောလိုက်ပါ "
" ဟုတ်ပါပြီကွယ် သားလေး "
ထိုသို့ခပ်ပြတ်ပြတ်ပြောကာ ထွက်သွားရော
ကင်မ်ထယ်ယောင်းရဲ့အဖေက မျက်မှောင်ကြုံ့လို့
ထွက်သွားတဲ့သူ့သားမျက်စိတစ်ဆုံးလိုက်ကြည့်ကာ
" မလွယ်ဘူး၊ဖေဖေ့မြေးက တကယ့်ကိုမလွယ်တာ၊
ကျွန်တော်သိနေတယ်၊သူ့အမေရှေ့ကြ ကျားပေါက်လေးလိုလိုနဲ့ ကွယ်ရာကြဖေဖေ့မြေးက
အတော့်ကိုဆိုးနေတာ "
" မင်းကငါ့မြေးကိုပြောရအောင် မင်းတုန်းကရော
ဘယ်လောက်လိမ္မာနေခဲ့တာလဲဆိုတာ ပြောပါဦး..
ကင်မ်ထယ်ဆောင်း "
သူ့မြေးကိုပြောတော့ သိပ်သဘောမကျတဲ့ဖေဖေက
သူ့ကိုပတ်ပြီးစကားစလာပါတယ်။ဒီလိုပါပဲ!
ကင်မ်ထယ်ယောင်းက ကင်မ်မျိုးနွယ်ရဲ့ တစ်ဦးထည်းသောသားမို့ အလိုလိုက်ရော။
ငယ်ငယ်ထည်းက အဖိုးကရော၊အဒေါ်ကရော၊
သူအပြင်၊ချစ်ဇနီးကပါ အလိုလိုက်တာကြောင့်
ကင်မ်အိမ်တော်ရဲ့ အဖိုးပြီးရင်မြေးဖြစ်သူက
အဖေကိုကျော်ပြီး ဘုရင်တက်ဖြစ်နေတာ။
" အေးလေ အဖေပြောတာမှန်နေတာပဲ၊နင်တုန်းက
ထိန်းလို့ကိုမရတာလေ အံ့ဩစရာ...ဒါနဲ့များ
ငါ့တူလေးကို ဆိုးတယ်ပြောနေသေးတယ် "
နောက်ဆုံးတော့ ကင်မ်ထယ်ဆောင်းလက်မြှောက်
အရှုံးပေးလိုက်ပါပြီ။သူကတော့ ငယ်ငယ်ထည်းက
သားလေးဆိုပြီးအလိုလိုက်ရတာ။အခုကြရော
ကိုယ့်အပေါ်ပါဆိုးလို့။အလိုလိုက်မိတာတောင်
မှားပြီရဲ့ဟု တွေးမိပါသေးတယ်။
" ဒီပုံတိုင်းဆို အဖေ့မြေးကိုထိန်းမဲ့သူပေါ်လာဖို့ပဲ
ဆုတောင်းရတော့မယ် "
" အချိန်တန်တော့ ပေါ်လာပါလိမ့်မယ်၊မင်းလိုမျိုး တဇွတ်ထိုးဆိုရင်တော့မင်းရဲ့သွေးတွေအများကြီး
ရှိနေတယ်လို့ သတ်မှတ်လိုက်မယ် "
" ဟာ အဖေကကျွန်တော့်ကိုဆို သိပ်ပြောတာဗျာ "
ထိုစကားအဆုံးအဖေရဲ့ရယ်သံကြီးဟာ
ကျယ်လျက်။ထို့အတူTVကြည့်နေတဲ့
ကင်မ်ထယ်ဆောင်းရဲ့အစ်မဖြစ်သူမှာလည်း
ရယ်မောလျက်။
~
" ရား!ဆိုတော့ မင်းကအလှလေးနဲ့တွေ့တယ်ပေါ့ "
ဟိုဆော့က ဘရန်ဒီတစ်ခွက်ကိုမော့ချလို့
ထယ်ယောင်းရဲ့အလှလေးအကြောင်းကို
ဖြေနေသည်။သို့သော် ထယ်ယောင်းမှာ
ဟိုဆော့က သူခေါ်သလိုလိုက်ပြောလို့
မျက်မှောင်ကြုံကာ....
" ဟိုဆော့ အဲ့ဒီနာမည်က ငါသီးသန့်ခေါ်ဖို့!
မင်းတို့ခေါ်ဖို့မဟုတ်ဘူး ! "
" အေးလေကွာ၊မင်းကလည်း ငါတို့ရဲ့ငယ်ဆုံးလေး
One and Onlyကြီးကအခုမှ အချစ်တွေ့လို့
နာမည်လှလှလေးကို တစ်ယောက်ထည်းပဲ ပေးမှာပေါ့ကွာ "
နမ်ဂျွန်ကဝင်ဖြေပေးသည်။ထယ်ယောင်းက
သူပြောတာကို ခေါင်းညိမ့်လို့ထောက်ခံနေတယ်။
နမ်ဂျွန်တို့ကတော့ ထယ်ယောင်းရဲ့ချစ်တက်မှု
ကြီးကို အံ့ဩနေလျက်။မနက်ကလေးတင်မှ
တွေ့တဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက်ကို သဘောကျမိသွားတာတဲ့။ဟိုကသူ့ကိုတောင်
စိတ်ဆိုးတဲ့အမူအရာပြသွားတာတောင်
ဒီကပြုံးပြုံးကြီးကို နူးညံ့ပြနေတာ။
သေချာတာတော့ နမ်ဂျွန်ပြီးရင်လူပျိုဘဝက
ကျွတ်ဖို့ ထယ်ယောင်းများနောက်ကလိုက်မလားပဲ
လို့ထင်မှတ်ရပါသည်အထိ။
" ဒါနဲ့နေစမ်းပါဦး၊မင်းကသူ့ကိုတွေ့ဖို့မရှာသေး
ဘူးလား၊တကယ်တော့ မင်းကဦးအောင်နေရာ
ယူထားရမှာလေကွာ၊မင်းပြတဲ့ပုံအတိုင်းသာဆို
လူလေးက လှလှလေးကွ "
ဟိုဆော့ကဖြေတော့ ထယ်ယောင်းတွေးစစဖြစ်
သွားတယ်။ဟိုဆော့ကိုတောင် အကြည့်စူးစူး
ပေးဖို့မမေ့ပါ။
" ဟိုဆော့!လှလှလေးဆိုတာ ငါပဲပြောမယ်ကွာ၊
မင်းကငြိမ်ငြိမ်လေး နားထောင်ပေးလေ၊
အလှလေးက ကင်မ်ထယ်ယောင်းအပိုင်မို့
မင်းတို့တွေကို အလှလေးနာမည်ပေးသိသွားလည်း
ကင်မ်ထယ်ယောင်းရဲ့အပိုင်လို့ပဲခေါ်ရမယ် "
" အရမ်းပိုမနေနဲ့ အခုမှအဆင့်၁တောင် မစရသေးဘူး ! "
နမ်ဂျွန်ကပြောရော ထယ်ယောင်းက အကြည့်ခပ်စူးစူးကြည့်ကာ လက်ထဲက
ဘရန်ဒီခွက်ကိုမော့ချလို့ သတိရဟန်ဆိုရော။
" ယွန်းဂီမရောက်သေးဘူးလား!သူဘာတွေ
အလုပ်ရှုပ်နေတာလဲ "
" ထုံးစံအတိုင်းသူ့အတွင်းရေးမှူးနဲ့ ကွိုင်နေမယ်ထင်တာပဲ၊သွားမလုပ်နဲ့ ယွန်းဂီကို၊
သူကသာအတွင်းရေးမှူးပတ်ခ်နဲ့ မတည့်တာ၊
ညညဆိုအတွင်းရေးမှူးအိမ်ပြန်ရင် လိုက်ချောင်းတာလေ အမြဲကို၊အခုလည်း
လိုက်ချောင်းပြီးမှလာမယ်ထင်တယ် "
ဟိုဆော့ကဖြေသည်။
" ငါနောက်ကျသွားတယ်၊ဆောရီးကွာ...
ထုံးစံအတိုင်းအိမ်ပြဿနာရှင်းနေလို့ "
ပြောနေတုန်းရှိသေးရောက်ချလာပြီး ထယ်ယောင်းဘေးဝင်ထိုင်ကာသူ့အတွက်ထားတဲ့
ခွက်ကိုကိုင်ယူကာမော့ချရင်း ဖြေသည်။
သူ့အဖြေကြောင့် နမ်ဂျွန်ရောဟိုဆော့ကရယ်နေ
တော့တယ်။
သူတို့သိတာပေါ့။ရေခဲတုံးကြီးကအတွင်းရေးမှူးကို စိတ်မချလို့ လိုက်ချောင်းနေတယ်ဆိုတာ။ယွန်းဂီက
ဟန်မပျက်အောင် သောက်နေရင်း ထယ်ယောင်းက
သိချင်လို့ စနောက်လိုက်တာကြောင့် လန့်သွားတယ်။
" ယွန်းဂီ!မင်း အတွင်းရေးမှူးကိုကြိုက်နေတယ်ဆို၊
အခုတောင်လိုက်ချောင်းပြီး ပြန်လာတာလား "
ထယ်ယောင်းအမေးကြောင့် ယွန်းဂီကဘေးဘက်ရှိ
နမ်ဂျွန်နဲ့ဟိုဆော့ကို အကြည့်ပို့လိုက်မိတော့ ဟိုနှစ်ယောက်က ' မတက်နိုင်ဘူး ' ဟူသည့်အထာဖြင့် လုပ်ပြလာသည်။
သည်တော့မှယွန်းဂီလည်း သက်ပြင်းရှည်ချကာ
ခေါင်းညိမ့်ရင်းဖြေတယ်။
" ဟုတ်တယ်၊ငါလိုက်ချောင်းနေတာ၊ခုနလေးတင်
သူနဲ့သူငယ်ချင်းစကားပြောနေတာကိုမြင်လို့လေ၊
သူကအသားဝယ်ပြီး သူ့သူငယ်ချင်းအိမ်အထိ
သွားနေလို့ငါကလိုက်ပို့မယ်လို့ ခေါ်သွားလိုက်တာ၊
သူ့သူငယ်ချင်းက ဟိုရောက်ရောအောင်မလေး...
လူလေးကသာ လှတာကွာ!ရုပ်ကကြောက်ဖို့
ကောင်းလွန်းလို့၊ငါ့ကိုဆိုကြည့်နေတာများ
မကျေနပ်လို့ကြည့်နေတဲ့အတိုင်းပဲ "
" မင်းကဆျာပတ်ခ်နဲ့အဆင်ပြေနေပြီပဲကို "
နမ်ဂျွန်ကပြောလိုက်တော့ ယွန်းဂီကမျက်လုံးတစ်
ဖက်မှိတ်ပြလို့ ဟုတ်ကြောင်းထောက်ခံနေတယ်။
" မင်းပြောတော့ဆျာပတ်ခ်ကစွာတယ်ဆို၊
အခုကြဆျာပတ်ခ်က မင်းမဲ့ငြိတော့မှာလား
အဟွန်း!ဘာလဲ...နမ်ဂျွန်ပြီးရင် မင်းအလှည့်လား၊
ထယ်ယောင်းအလှည့်လား... "
ဟိုဆော့ကစလိုက်တယ်။ယွန်းဂီကတော့ ထယ်ယောင်းအကြောင်းကို နားမလည်ဟန်ဖြင့်
ဟိုဆော့အားမေးသည်။
" ငါ့အလှည့်ကတော့ထားပါ၊ဘယ်လိုလုပ် ထယ်ယောင်းကပါလာရတာလည်း!ဘာလဲ..
သူ့အိမ်က သူ့ကိုအိမ်ထောင်ချပေးမို့တဲ့လား "
" မဟုတ်ဘူး အချစ်တွေ့လာလို့လေ "
ယွန်းဂီအဖြေကိုနမ်ဂျွန်ကြားဖြတ်ဖြေရော
ယွန်းဂီမှာအံ့ဩသွားရတယ်။ကာယကံရှင်
ထယ်ယောင်းကတော့ မျက်ခုံးနှစ်ဖက်ပင့်ပြလို့
' ငါမင်းထက်အရင်ဦးမည် ' ဆိုသည့်ပုံစံကို
ပြောပြလိုက်သယောင်။
" ထယ်ယောင်းသာအချစ်တွေ့တဲ့နေ့ ငါတို့အားလုံး
ကိုယ်စီကားဝယ်ပေးရမယ်လို့ ပြောခဲ့တယ်လေ၊
အခုမင်းတို့ငါ့ကို ဝယ်ပေးသင့်ပြီလေ...ဟက်...
ပေးလိုက်တော့ တစ်ယောက်တစ်စီးစီ၊Brandမျိုးစုံ
ဆိုလည်းငါကစိတ်မဆိုးဘူး...လက်ထပ်ဖို့အတွက်
လက်ထပ်လက်ဖွဲ့ပေးထားလို့ရတယ် "
ထယ်ယောင်းကဆိုလိုက်ရော သူငယ်ချင်းသုံးယောက်က လန့်သွားကြတယ်။
ကားဝယ်ပေးပြီးရင်တောင် လက်ထပ်တဲ့နေ့ကြ
ထပ်တောင်းမှာဆိုတာကြိုသိနေလို့ တိတ်သွားတာ။
ထယ်ယောင်းလည်း တိတ်သွားကြတဲ့သူတွေကြောင့်
ရယ်ကာ သူကပင်အရင်စကားဆက်လိုက်တယ်။
" ငါကနောက်တာပါကွာ၊အဲ့ဒီအစား မင်းတို့က အချစ်တွေ့ဖူးတဲ့သူတွေဆိုတော့ မင်းတို့ကပဲ
ငါ့ကိုအကြံပေးကြစမ်းပါ၊ဒီညတော့ ဒီဝိုင်းကို
ငါရှင်းမှာမို့ အကြံတွေပေးကွာ ! "
" အေးကွာ..ထယ်ယောင်းကိုအကြံဝိုင်းပေးကြ
တာပေါ့၊ "
ခွက်ကိုကိုင်လို့ မျက်ခုံးပင့်ကာပြောလိုက်တော့
အားလုံးကထောက်ခံကာ ခွက်ချင်းတိုက်ကြတယ်။
" ချီးယားစ်! ငါတို့ထယ်ယောင်းကြီး ! သူ့အပိုင်လေးကို ရပါစေ ! "
အားလုံးခွက်ချင်းတိုက်လိုက်ကြကာ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် စကားဆက်ကြပြီးနောက်
အိမ်ကိုသာပြန်လာခဲ့ကြသည်။ထယ်ယောင်းမှာ
အိမ်ရောက်ရော ကုတင်လှဲချကာအံဇွဲပေါ်က
နေရာမပျက်ရှိနေတဲ့ထမင်းဘူးလေးကိုကြည့်လို့
ပြုံးလိုက်သည်။
" အလှလေးက ကိုယ့်ကိုအသည်းယားအောင်
လုပ်သွားလို့ အများကြီးတာဝန်ယူရမယ်ကွာ "
ထိုသို့ပြောလိုက်ပြီး အလှလေးရဲ့ပုံရိပ်ကို
အတွေးထဲစွဲမှတ်လို့ အိပ်စက်အနားယူတော့တယ်။
~
" ကူညီပါဂျောင်ဂုလေးရယ် အစ်မနဲ့ဂျောင်ဂုလေးကို
ဌာနမှူးက ခိုင်းလိုက်တာ၊ဒီနေ့ဥက္ကထကြီးရဲ့သားက
ရှုတင်အမြန်လာမှာမို့တဲ့၊ရှုတင်ကြီးကြပ်သူနေရာကို
ဂျောင်ဂုလေးကို ထည့်ပေးချင်လို့တဲ့ "
" ကျွန်တော်မှမလုပ်ချင်တော့တာ အစ်မရယ် "
အခုဆိုရင်တော့ ကူးလေးမှာစိတ်ညစ်နေရပြီ။
ဌာနမှူးကသူ့ကိုဆို ဌာနများပြောင်းစေချင်နေလား
မသိဘူး။အခုတောင် အရင်ကModelအတွက်
ရှုတင်အပြင်ဆင်ပိုင်းလုပ်ပေးတာကို သဘောကျသွားတယ်ဆိုပြီး အခုလည်းတာဝန်ယူ
ခိုင်းပြန်တော့ ကူးလေးစိတ်ရှုပ်မိ၏။
ကူးလေးမှာနှုတ်ခမ်းလေးချွန်လို့ စူပုတ်နေတာ
တွေ့ရော အစ်မယွန်းဟယ်မှာအကူအညီကို
မနည်းတောင်းရသည်။
" ကူညီပါဂျောင်ဂုလေးရယ်၊ဒီတစ်ခါလည်း
မောင်လေးဘေးမှာ အစ်မရှိနေတာပဲကို၊အရင်လိုပဲ
ရှုတင်အပြင်အဆင်တွေလုပ်ပေးရမှာပဲလေနော် "
အစ်မယွန်းဟယ်က ကူးလေးလက်ခံလာအောင် ထိန်းပြောပေးတယ်။ကူးလေးမှာတော့ နှုတ်ခမ်းဆူ
ကာ စာရွက်တွေကိုကြည့်ရင်း....
" အစ်မယွန်းဟယ် ကျွန်တော့်ကူးကိုဘာတွေ
ပြောနေတာလဲ၊ကူးမကြိုက်ဘူးဆို မလုပ်နဲ့လေဗျာ "
လာပါပြီ၊မောင်ပိုကဲမင်ဂယူလာပါပြီ။
သူ့ဟာလေးကိုဘာမှတောင် မလုပ်ရသေးတာကို
လူကိုဆိုဆူမယ်ဆိုတာချည်းပဲ။အခုလည်း
သူ့ကိုတအားစွတ်စွဲနေသည်မို့ စိတ်ကိုလျှော့ကာ
" ဂျောင်ဂုလေးကို ငါကအတင်းမခိုင်းပါဘူးဟယ်၊
အခုကလိုအပ်လွန်းလို့ပါ၊ဌာနမှူးက ငါ့ကိုခိုင်းတယ်၊
ဂျောင်ဂုလေးနဲ့ငါ့ကို ရှုတင်ကြီးကြပ်သူသွားလုပ်ခိုင်း
တယ်ရော်၊ငါကအဆင်မပြေဘူးဆိုပြီး ငြင်းပေမဲ့
ဟိုတစ်ခါဂျောင်ဂုလေးက မော်ဒယ်တစ်ယောက်ရဲ့
Backgroundတွေကို သေချာလုပ်ထားတာကို
ဒါရိုက်တာကြီးကသဘောကျတယ်ဆိုရာကနေ
ဌာနမှူးက ငါ့ရှိရောက်လာတော့တာပဲ "
အစ်မယွန်းဟယ်ရဲ့စကားအဆုံး မင်ဂယူက ခေါင်းညိမ့်လို့ ကူးလက်လေးကိုကိုင်ကာ
ချော့မော့လို့စကားဆိုရပြီ။
" ကူးကိုဒီလောက်အားကိုးတာကို ကူးကမသွားရင်
ရိုင်းရာကြမယ်လေဗျာ၊ကူးက အမြင်ရှိလို့ဒီလို
လာရွေးခိုင်းတာဆိုတော့ ကူးကအရမ်းတော်တာကို
ဂယူနဲ့ညနေပြန်ရင် ကူးစားချင်တာသွားစားမယ် "
" ဂယူကလည်း ကူးကိုအစာနဲ့လာဆွယ်နေတယ်၊
ကူးက မလုပ်ချင်လို့ပြောတာမဟုတ်ဘူး၊ဒီဌာနမှာ
ဒီလောက်အလုပ်များတာကို ကူးကကူညီချင်တာ၊
အခုကဥက္ကဌကြီးရဲ့သားအတွက် ကူညီရမှာဆိုလို့
ကူးကအလုပ်တွေပိုများမှာ၊ကူးစီစဉ်တာနဲ့ သူအကြိုက်မတွေ့ရင် အားလုံးပါအပြောခံရမှာ "
" ဂျောင်ဂုလေးပြောတာမှန်ပေမဲ့ အခုဂျောင်ဂုလေးကသေချာကြည့်ပေးရုံပါပဲ "
ကူးလေးကိုလက်ခံလာအောင် ဂယူကရော၊
အစ်မယွန်းဟယ်ကပြောပေမဲ့ ကူးလေးမှာတော့
လက်ခံရခက်နေသည်။သူပြောသလိုအဲ့ဒီ
သူဌေးသားသူလုပ်ပြတဲ့ ဒီဇိုင်းကိုသဘောမကျရင်
ပိုအလုပ်ရှုပ်နေမှာလေ။
ကူးစဉ်းစားနေတာကိုဂယူက ကူးရဲ့လက်ကိုဆွဲ
ယူကာငုံ့နမ်းလိုက်ပြီးပြောသည်။ဟိုအစ်မကတော့
မျက်နှာကိုရှက်လို့ တစ်ဖက်သာလှည့်ထားတယ်။
" မွ!ကိုယ်နဲ့ကူးနဲ့ အလုပ်ကြိုးစားရမယ်လေလို့
ပြောထားဖူးတယ်လေ၊ဒါမှ ကူးဖြစ်စေချင်တဲ့
အန်တီ့ဆန္ဒကိုရော၊ဂယူတို့လက်ထပ်ဖို့အတွက်
အဆင်ပြေမှာလေ "
ဂယူကချော့မော့လိုပြောလိုက်ရော ကူးကချက်ချင်း မျက်နှာပြန်ဝင်းလာကာ အလုပ်လုပ်ဖို့လက်ခံတယ်။
" အင်းပါ၊ကျွန်တော်လာကြည့်ပေးမယ်၊
အစ်မယွန်းဟယ်ရော၊ဂယူရောစိတ်မပူနဲ့နော်၊
ကူးကြိုးစားကြည့်မှာပါ၊အစ်မယွန်းဟယ်ပါ
တော်ကြအခက်တွေ့နေမှာဆိုးလို့ "
" အမလေး..အစ်မယွန်းဟယ်အခက်တွေ့မှာ
ဆိုတာထက် မင်ဂယူကပြောလိုက်လို့ လက်ခံတယ်လို့သာ ဝန်ခံပါ ဂျောင်ဂုရှီးရယ် "
အစ်မယွန်းဟယ်ကစရော ကူးလေးကရှက်သွား
ပါသည်လေ။ရှက်ရင်းကနေ အိတ်တွေကိုယူရင်း
အစ်မယွန်းဟယ်ကိုပါ မောင်းထုတ်နေတယ်။
" အစ်မယွန်းဟယ်ကလည်း!ကျွန်တော့်ရဲ့
အိတ်ယူပြီးလာခဲ့မယ် သွားနှင့်တော့၊ဂယူ...
ကူးသွားတော့မယ်နော်၊နေ့လည်စာတောင်
အစ်မယွန်းဟယ်နဲ့စားဖြစ်ရင် ဂယူက
အချိန်မှန်စားနော် "
" ကောင်းပါပြီဗျာ၊ကိုယ့်ကူးလေး အလုပ်လုပ်တာ
အဆင်ပြေပါစေဗျာ၊ဂယူနဲ့အပြန်တွေ့မယ် "
" အွန်း....ဂယူ "
ဂယူ့ကိုနှုတ်ဆက်လို့ ယွန်းဟယ်ရော၊ကူးလေးရော
အတူရိုက်ကူးရေးလုပ်မည့်နေရာသို့ လာခဲ့ကြတယ်။
ဥက္ကဌကြီးရဲ့သားမလာခင်နေရာသေချာချိန်ကာ
Backgroundလှလှရွေးရမည်ဆိုတာမို့ ကူး
တကယ်စိတ်လှုပ်ရှားတာတော့အမှန်ပင်။
~
တစ်ဖက်မှာတော့ ကင်မ်ထယ်ယောင်းမှာ အိမ်မှာထည်းက သေချာပြင်ဆင်လာသော်လည်း
ဟိုရောက်လို့အဝတ်အစားလဲရင် ထပ်ပြင်ဆင်မှာမို့
ုSuitအပြည့်မဝတ်ဘဲ Shirtအဖြူကို တံတောင်ဆစ်အထိခေါက်တင်ထားကာ Style pantဖြင့်တွဲဝတ်လို့ ဆံပင်ကိုစုသပ်တင်ထားကာ အပေါ်မှာ Tiger Faux Fur LongLine Coatကိုဝတ်လို့ Gucci Horsebit leather ကိုဝတ်ပြီး ကားနောက်ခန်းကနေ အခန့်သား ခြေချိတ်ကာထိုင်နေသည်။
" ယောင်းဝူ ငါစုံစမ်းခိုင်းထားတဲ့ ငါ့အလှလေးအကြောင်း သိရပြီလား၊မင်းကိုငါ
မနက်သိချင်တယ်လို့ ပြောခဲ့တာမလား "
ထယ်ယောင်းရဲ့ ဩရှရှအသံကြားထဲ အနည်းငယ်တော့မာထန်သည့်အသံပါ၏။
ဘာလို့ဆို သူ့တပည့်ယောင်းဝူကမသိဘူးလို့
ပြောလိုက်ရင် ကင်မ်ထယ်ယောင်းက သောင်းကျန်းဖို့ဆို အဆင်သင့်ပါလေ!
" ဟုတ်ကဲ့ အကုန်သိရပါပြီ "
ယောင်းဝူရဲ့စကားကြောင့် ထယ်ယောင်းပြုံးကာ
သဘောကျလို့ ခေါင်းညိမ့်နေတယ်။
" ငါလိုချင်တာ အဲ့လိုအကုန်သိရဖို့ပဲ၊တော်တယ်!
မင်းကိုခဏနေ မုန့်ဖိုးပေးမယ် ! အခုတော့
ငါ့အလှလေးအကြောင်း ပြောပြဦး "
ထယ်ယောင်းကသိချင်နေပြီမို့ သူ့တပည့်ကို
ဖြေရန်မေးလိုက်တော့ ချက်ချင်းကိုပင် I padကို
ထုတ်ကိုင်ကာ စဖြေတော့သည်။
" နာမည်ကဂျွန်ဂျောင်ဂုပါဆရာ!
အသက်က26နှစ်ပါ... "
" ဘယ်လို?အလှလေးက 26နှစ်??? "
" ဟုတ်ပါတယ်ဆရာ "
ထယ်ယောင်းအလွန်အမင်းအံ့ဩသွားတယ်။
အလှလေးကသူ့ထက်သေးလို့ဆိုကာ အသက်ပါ
ငယ်မယ်ထင်ပြီး သူ့ကိုယ်သူတောင်ကိုယ်လို့
သုံးနှုန်းနေတာ။သို့သော် မထင်ရက်စရာက
သူ့ထက်တောင်3နှစ်မျှကြီးတာတဲ့လေ။
လှလွန်းလို့အသက်က အရွယ်တင်တာပါပေါင်းလို့
အသက်ငယ်ငယ်လေးလို့ထင်လိုက်တာပဲ။
" ဒါဆိုမောင့်ရဲ့ကိုကိုအလှလေးပေါ့ အဟွန်း! "
သူရယ်ရင်း'ကိုကိုအလှလေး'ဟုသုံးနှုန်းလိုက်တယ်။
ထိုသည်ကိုအရှေ့ကသူရဲ့တပည့်ယောင်းဝူက
ခပ်ယေးယေးပြုံးနေတဲ့ သူ့ဆရာကိုကြည့်ကာ
နောက်ဆက်တွဲကိုထပ်ပြောသင့်၊မပြောသင့်
စဉ်းစားနေမိတယ်။
ဘာကြောင့်ဆိုဒီတစ်ခါစကားက ပိုလို့ကိုအရေး
ကြီးတာမို့ပါလေ။ဒါကြောင့်မို့ ဆရာစကားစမည့်
အချိန်ကိုသာစောင့်လိုက်တယ်။
" သူဌေးလေး ရောက်ပါပြီ "
ကံကောင်းချင်တော့လည်း ကားကCompanyသို့
ရောက်လာခဲ့သည်။ကိုကိုအလှလေးကြောင်း
တွေးရင်းကနေ ကားကရပ်သွားတာမို့ ထယ်ယောင်းအလိုမကျဖြစ်သွားကာ ယောင်းဝူကို
မှာလို့ိ ကားထဲကနေဆင်းသွားတယ်။
" နောက်မှငါ့ကိုဆက်ပြောတော့ "
ထယ်ယောင်းစကားခပ်ပြတ်ပြတ်ဆိုလို့မှာရင်း
မျက်မှန်အနက်ကိုကောက်တပ်ကာ Style pantထဲ
လက်ထည့်ကာ ဆင်းသွားသည်။
ထယ်ယောင်းကကားပေါ်ကဆင်းသွားပေမဲ့လည်း
တပည့်ဖြစ်သူယောင်းဝူကတော့ နောက်ဆက်တွဲကို
ကြိုတွေးကာ ပြောသင့်၊မပြောသင့်ဖြစ်နေရတယ်။
ဒါကြောင့်ပဲအနေအထားပျက်မှာကိုထိန်းကာ
ဆရာ့အနောက်ကနေသာ ဖြည်းဖြည်းချင်းလိုက်
တယ်။
KIM VICTORYဟူသည့်စာတန်းကိုကြည့်ရင်း သူ့အပိုင်အဆောက်အဦးကြီးကိုကြည့်ကာ
ရယ်လိုက်မိသည်။သေချာကိုဆောက်ထားတာပဲ။
သူအထဲကိုဝင်ရော အားလုံးကကင်မ်ထယ်ဆောင်းရဲ့
သားမှန်းကြိုသိကြပြီးပြီးမို့ လာရောက်နှုတ်ဆက်
တယ်။ထိုစဉ် ကင်မ်ထယ်ဆောင်းကလည်း
သားဖြစ်သူကို လာရောက်စောင့်နေလေရဲ့။
" လာသေးတာပဲ၊ဒယ်ဒီကငါ့သား ကတိဖျက်ပြီ
တောင်ထင်တာ၊နေ့လည်ကျ ကိစ္စရှိသေးတာ
မမေ့ဖို့မျှော်လင့်တယ် "
" ကျွန်တော်သိတယ် ဒယ်ဒီ!ဒယ်ဒီသွားစရာရှိတယ်
မလား၊ကျွန်တော့်ဘေးမှာ ယောင်းဝူရှိတယ်၊လိုအပ်
တာဆိုသူ့ကိုပြောလိုက်မယ် "
" ဟုတ်ပြီ၊ဒယ်ဒီတို့စောင့်နေမယ် လာခဲ့ကွာ "
ဒယ်ဒီ့အပြောကို သူခေါင်းညိမ့်လိုက်ပြီး
အပေါ်သို့elevtatorဖြင့်တက်လာခဲ့သည်။
" အားလုံးလည်း ကျွန်တော်ပြောပြီးပြီဆိုတော့
ကော်ဖီသွားသောက်ဦးမယ်ရော်၊ပြီးရင်တော့
ပြန်လာခဲ့မယ်လေ "
" တစ်ယောက်ထည်းမသောက်ရဘူးလေ၊
အစ်မလည်းသောက်မှာပေါ့ကွယ်၊လိုက်ခဲ့မယ်
အတူသွားကြရအောင် "
ဆိုရင်းနှစ်ယောက်အတူတူ ထွက်လာခဲ့ကြသည်။
ကော်ဖီစက်ရှေ့ရောက်တော့ အစ်မယွန်းဟယ်က
သူ့အတွက်ကော်ဖီတစ်ခါထည်းထည့်ပေးရင်း
ကော်ဖီသောက်လို့ စကားပြောနေကြသည်။
" အာ...အစ်မယွန်းဟယ်၊ကျွန်တော်သန့်စင်ခန်း
ခဏလောက်သွားဦးမယ်နော် "
" အင်း...သွားလေ၊အစ်မဒီကနေ
ကော်ဖီသောက်ရင်းစောင့်နေမယ် "
အစ်မယွန်းဟယ်က ကူးလေးရဲ့ကော်ဖီခွက်အပြင်
စာရွက်တွေကိုပါကမ်းယူရင်းပြောတော့ ကူးလေးလည်း သန့်စင်ခန်းဘက်သို့ထွက်လာတယ်။
ထိုစဉ် ထယ်ယောင်းကလည်း elevtatorထဲမှ
ထွက်လာကာ ရှေ့ကိုတည့်တည့်ကြည့်ကာ လျှောက်နေစဉ်....
မြင်ကွင်းထဲဝင်လာတဲ့ သူလေးကိုထယ်ယောင်းက
ကြည့်ရင်းကနေအံ့ဩနေတယ်။အနားနီးရော
ထယ်ယောင်းကသေချာကြည့်နေခဲ့သည်။
မနေ့ကပုံစံလေးလိုပင် ဆံပင်ရှည်ကိုနောက်ညှပ်၍
အလယ်ခွဲလေးရှေ့ချထားပြီးမျက်မှန်တပ်ထား၏။
အရှေ့ကြည့်လျှောက်နေတဲ့သူလေးက သူ့ကို
မြင်ပုံမရပါဘဲ ဘေးချင်းကပ်ရပ်ဖြတ်သွားတယ်။
သို့ပေမဲ့ သူကတော့ထိုအလှလေးကိုကြည့်ကာ....
" ကိုကိုအလှလေး.... "
ထယ်ယောင်းအံ့ဩသွားကာ မျက်မှန်ကိုချွတ်လို့ လည်ပြန်လှည့်ပြည့်ကာ ရွတ်ဆိုလိုက်တယ်။
သူကတော့ ထိုနေရာမှာတင်ကျောက်ရုပ်ကြီးလို
ရပ်နေပေမဲ့ အလှလေးကတော့ တစ်နေရာကို
ထွက်သွားချေပြီ။
သူမြင်လိုက်တယ်။အလှလေးက အလုပ်ခွင်ကဒ်ကို
ဆွဲထားသေးတာ။ကြည့်ရတာ !အလှလေးက
ဒီမှာအလုပ်လုပ်ရတာ့ဖြစ်မည်။သူရင်ဘက်ကို
အုပ်ကိုင်ကာ အဆမတန်ရင်ခုန်နေမိသည်။
ပုံစံလေးကတော့ ဆွဲမက်ဖွယ်ကောင်းအောင်
သူ့ကိုခြွေသွားပြန်တယ်။!
" ကိုကိုအလှလေး မောင့်ကိုပြုစားသွားပြန်ပြီ ! "
ထိုသို့ရွတ်ဆိုကာ အလှလေးထွက်သွားတဲ့ မြင်ကွင်းကိုတစ်ဆုံးလိုက်ကြည့်ကာ
ဘေးကယောင်းဝူကို ကြည့်လိုက်သည်။
" အလှလေးကဘယ်နေရာကို တာဝန်ယူထားရတာလဲ! "
" ဒီဇိုင်းတွေကို စီမံခန့်ခွဲတဲ့ကိုယ်စားလှယ်ပါ၊
ကိုယ်စားလှယ်ဆိုင်တွေကို သူကိုယ်တိုင်စီစစ်ပို့
ပေးရတဲ့သူပါ ! "
" ဟုတ်ပြီ၊နောက်မှနေရာအသစ်စီစဉ်တာပေါ့၊
မဟုတ်ရင် ကိုကိုအလှလေးပင်ပန်းတယ် "
ထယ်ယောင်းထိုသို့ဖြေလိုက်ပြီး တစ်ခါထည်း
အလုပ်မြန်မြန်ပြီးအောင် ဓာတ်ပုံရိုက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ကင်မ်မျိုးနွယ်ရဲ့သတင်းစာ
ရှင်းလင်းပွဲကိုသွားပြီး ဒီကိုပြန်လာကာ ကိုကိုအလှလေးနဲ့ ရင်းနှီးအောင်ကြံရမည်။
~
အခန်းထဲရောက်ရောဒါရိုက်တာကြီးက အသင့်ရောက်နေပြီးနေရာသေချာရိုက်ဖို့ကို ပုံစံရှိနေပေမဲ့ ဆုံးဖြတ်နေရတယ်။ဘာလို့ဆို
ထယ်ယောင်းက သောင်းကျန်းနေတာမို့ပင်။
Backgroundစီစဉ်ပေးသွားတာကိုလည်း
သူကိုယ်တိုင်အလိုမကျနေသလိုပင်။
ဒုန်း !
စားပွဲကိုထု၍ သောင်းကျန်းနေသည့် အဆိုးလေးကင်မ်ထယ်ယောင်းပါလေ။
အားလုံးကတော့ ကင်မ်ထယ်ယောင်းရဲ့
အကြောင်းကိုကြားထားတာမို့ လန့်နေတယ်။
" ဒီအရောင်ကဘာလဲ!မင်းတို့က ပြောတော့သေချာ
နားလည်တယ်ဆို!ငါဝတ်ရမဲ့အဝတ်နဲ့ဒီရိုက်မဲ့
အရောင်က Perfectဖြစ်မယ်လို့ထင်တာလား "
" တောင်းပန်ပါတယ်၊အဲ့ကောင်လေးက ဟိုတစ်ခါ
အရောင်ရွေးပေးတာတော်လို့ ကျွန်တော့်ကိုသူ့ကိုပဲ
ပြန်ပြီးသူ့ကိုပဲ တာဝန်ပေး__ "
ဒုန်း ! ဒုန်း !
" သောက်ပိုတွေမပြောနဲ့!Backgroundကို
ဘယ်သူဆင်တာလဲပြောစမ်း !!! "
ထယ်ယောင်းကသောင်းကျန်းနေစဉ် တံခါးဖွင့်ထားတာကို ဝင်လာတဲ့ကူးလေးပါလေ။
အားလုံးကသတိမထားမိပေမဲ့ အစ်မယွန်းဟယ်က
အကြောင်းစုံပြောပြတယ်။ခုနကသူသန့်စင်ခန်းသွား
တာကြာသွားတာမို့ အစ်မယွန်းဟယ်က
သူ့ကိုမစောင့်နိုင်တော့ဘဲ အရင်ဝင်သွားတော့
အကြောင်းစုံသိနေရခြင်းဖြစ်တယ်။
အခုလည်းသောင်းကျန်းကာ Backgroundစီစဉ်သူ
ကိုမေးမြန်းနေတာမို့ ဂျောင်ဂုမှာလန့်နေသော်လည်း
အားတင်းကာ ဖြေလိုက်တယ်။
" ကျွန်တော်ပါ... "
ထယ်ယောင်းဒေါသထွက်လို့ အသက်ရှုသံတို့ဟာ
နိမ့်ချည်မြင့်ချည့်ဖြစ်နေတယ်။သို့သော် ကြားလိုက်ရတဲ့အသံချိုလေးကြောင့် သူ့ဟာ
ဒေါသထွက်နေတဲ့အရိပ်အချည်တွေ ပြောင်းလဲသွားတယ်။
တစ်စိုးတစ်စိမျှမရှိတော့ဘဲ အသံချိုလေးပိုင်ရှင်
ကိုကိုအလှလေးကို မမှိတ်မသုန်စိုက်ကြည့်နေတယ်။
ကိုကိုအလှလေးမှာလည်း သူ့ကိုတွေ့တော့
အံ့ဩနေပုံရတယ်။မူပိုင်ကြယ်ရောင်လိုမျက်ဝန်း
လေးကဝိုင်းစက်လို့ သူ့ကိုစိုက်ကြည့်နေတာ!
လှလိုက်တာ!ကိုကို့အလှလေးရဲ့ပုံရိပ်ကို မောင်အနီးကပ်မြင်နေရတော့ မောင့်ရင်ခုန်သံတွေက
တကယ်အစိုးမရတော့ဘူးကွာ။
ကူးမှာလည်း ထယ်ယောင်းရဲ့ပုံစံကိုကြည့်ကာ
အံ့ဩနေတယ်။ဟိုနေ့က ကားကိုမောင်းလာတဲ့လူ။
ကလေးလေးကို တိုက်မိမလိုဖြစ်သွားတဲ့ဒီလူက
ဥက္ကဌကြီးရဲ့သားတဲ့။
ဝတ်ပုံစားပုံကခန့်ညားပြီး၊မျက်နှာကလည်း ဆွဲဆောင်မှုကောင်းတယ်။ပြီးနောက် မျက်ဝန်းစူးစူးတို့ဟာ ရဲတင်းစွာပင်သူ့ကို ကြည့်နေတာ။
" ဆရာ!သူကပြောနေပြီလေ ! "
ကြားကပင်ယောင်းဝူကပဲ အကြည့်စိုက်နေတဲ့
နှစ်ယောက်သားကို စကားဖြတ်လိုက်တယ်။
သည်တော့မှအကြည့်တွေခွာသွားပြီး ထယ်ယောင်းက ချောင်းဟန့်ကာ...
" အဟမ်း..ဘာမှမဖြစ်တော့ဘူး၊ဒါရိုက်တာကြီး ဒီပုံစံနဲ့ပဲမြန်မြန်လက်စသတ်ရအောင် "
" ဟိုကျွန်တော်တို့ပြန်ပြောင်းပေးဖို့__ "
ဒါရိုက်တာကြီးကအရဲစွန့်လို့ပြောလိုက်တယ်။
ထိုသည်ကိုထယ်ယောင်းက....
" ငါမင်းကိုမလိုတော့ဘူးလို့ပြောနေတယ်လေ!
ငါ့ကိုပြန်စကားဖြေနေတာလဲ!ငါဒီပုံစံကို
ကြိုက်လို့ရိုက်တာ!မရှည်နဲ့!ငါသွားစရာရှိတယ်၊
အခုလောလောဆယ်ကိုစရင် ငါအခုဝတ်ထားတာနဲ့
ရိုက်မယ်! "
" ဟုတ်ကဲ့ စီစဉ်လိုက်ပါ့မယ် "
ဒါရိုက်တာကြီးမှာလန့်ကာ အမြန်ပင်ရိုက်ကူးရေး
စဖို့လုပ်ရတယ်။ကူးလေးကတော့ ထိုနေရာမှာပင်
ကြောင်အံ့လျက်။ခုနကပင် သူ့ကိုဆူဖို့လုပ်နေပြီး အခုမှအလုပ်များတယ်ဆိုပြီး ဖြစ်သွားတာပဲ။
တော်သေးရဲ့!ခုနကတော့ သူ့ရဲ့အလုပ်ကကယ်
သွားလို့ပေါ့။မဟုတ်ရင်ဒီလူက သူ့ကိုဆူသွားမှာ!
နောက်ဆိုရင်တော့ သတိထားရမယ်!
ထိုသည်နှင့်ရိုက်ကူးရေးစခဲ့သည်။စစချင်းမှာ
ပုံစံမျိုးစုံposeပေးကာ ရိုက်နေတော့ ကူးက
စိုက်ကြည့်နေမိတယ်။
ထိုလူကဂယူနဲ့ကအရပ်ချင်းတူသလို၊ချောတာချင်း
လည်းတူတယ်။သို့ပေမဲ့ဒီလူကြ မျက်နှာမှာ အရှိန်အဝါတွေရော တောက်ပနေတာ။
ချောမောခန့်ညားမှုကအထင်းသား။ဝတ်ထားတဲ့
Tiger Faux Fur LongLine Coatနဲ့
လိုက်ဖက်မှုကြီးကထင်းနေတာ။ပြီးတော့လည်း
နောက်ထပ်အဝတ်အစားနဲ့ပါ လိုက်ဖက်နေတာ။
ကြည့်ရတာ ဒီဇိုင်နာတွေအသည်းအသန်ချုပ်နေတဲ့
Chita longCoatက သူ့အတွက်သီးသန့်ထင်တယ်။
ဒီတစ်ခါတော့ထယ်ယောင်းမှာ အထဲ၌အင်္ကျီဝတ်မနေဘဲ အောက်ကStyle pantဖြင့်သာ။အပေါ်က သူခုနကဝတ်တဲ့ Tiger Longcoatကိုဝတ်တယ်။သူဝတ်ရင်းကနေ
သူ့ကြည့်နေတာကိုသိသည်ထင် လှည့်ကြည့်ကာ
သူ့ကိုမျက်လုံးတစ်ဖက်မှိတ်ပြတော့ သူမျက်နှာရှောင်လိုက်တယ်။
ဂယူကလွဲလို့ သူ့မျက်လုံးထဲပေါ်မနေစေချင်ဘူး။
ထယ်ယောင်းလည်း သူ့ကိုကြည့်နေတဲ့ ကိုကိုအလှလေးကို မသိမသာမျက်လုံးလေး
မှိတ်ပြရာမျက်နှာကစူပုတ်ကာ တစ်ဖက်သို့
လှည့်သွားခဲ့တယ်။
နောက်ထပ်poseအတွက် ထိုင်ခုံ၌ထိုင်ကာ
သူ၏Six Packတို့အားပေါ်အောင်ထားပြီး
ကူးကိုကြည့်နေပြန်တော့ ကူးမှာမျက်နှာကို
တစ်ဖက်သို့လှည့်သွားပြီး မသိချင်ယောင်
ဆောင်နေတော့တယ်။ထယ်ယောင်းကတော့
သဘောကျလို့ပြုံးကာ ကင်မရာရှေ့မို့
မျက်နှာပြန်တည်ကာ poseပေးရသည်။
အစ်မယွန်းဟယ်ကတော့ ထယ်ယောင်းက
ကူးလေးကိုကြည့်နေတာဆိုတာကို
သတိထားမိနေတာဖြစ်သည်။
အတန်ကြာတော့....ပုံတွေအားလုံးရိုက်ပြီးရော
ဒါရိုက်တာကြီးက ထယ်ယောင်းကိုပုံတစ်ပုံချင်းကို
သေချာပြသနေသည်။ထယ်ယောင်းကတော့ ပုံတွေနဲ့
သူ့backgroundကလိုက်ဖက်တာမို့ ပြုံးလိုက်ပြီး
ရွေးချယ်နေတယ်။
" အင်း...မဆိုးပါဘူးပုံတွေအားလုံးက...
ဒါပေမဲ့ ငါ့poseတွေကိုစိတ်တိုင်းမကျလို့
ထပ်ရိုက်ချင်တယ် "
ထပ်ပြီးပုံအသစ်ရိုက်ချင်တယ်ဆိုတာထက်
ကိုကိုအလှလေးကို အကြာကြီးမြင်ချင်လို့
ပြောလိုက်တာဖြစ်သည်။ဒါရိုက်တာကြီးက
ထပ်ရိုက်ချင်တယ်လို့ပြောရော လက်ခံတယ်။
ထိုစဉ် နားပါးသူထယ်ယောင်းဟာ ကူးတို့
ပြောနေတာကိုကြားလိုက်ရတယ်။
" အစ်မယွန်းဟယ်...ကျွန်တော်ဗိုက်ဆာနေပြီ၊
သူကလည်းဓာတ်ပုံထပ်ရိုက်မယ်ဆိုတော့
စားမဲ့အချိန်နောက်ကျတော့မှာပဲ... "
" အစ်မလည်းဆာတာပေါ့၊ဒါပေမဲ့ဒါက အစ်မတို့
လူခွဲထွက်စားလို့မရသေးဘူး၊တော်ကြာ အစ်မတို့ကို
ဆူနေရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ "
အစ်မယွန်းဟယ်က တိုးတိုးလေးပြန်ဖြေတော့
ကူးလေးမှာဗိုက်ဆာနေဟန်ပြန်ဖြေသည်။
" ကူးမနက်ကဘာမှမစားရသေးပါဘူးဆို၊
မနက်ကတင်ပဲကော်ဖီတစ်ခွက်ပဲဗိုက်ထဲ
ဝင်ရသေးတာ "
ကူးလေးရဲ့စကားကိုကြားရော ထယ်ယောင်းမှာ
စိတ်ပူသွားတယ်။သူကသာ အကြာကြီးနေချင်လို့
ထပ်ရိုက်ဦးမည်ဟုပြောလိုက်ပေမဲ့ အလှလေးက
ဗိုက်ဆာနေတာမို့ သူရပ်မှဖြစ်တော့မည်။
" မရိုက်တော့ဘူး၊ငါရွေးထားတဲ့ပုံတွေကို တင်လိုက်ပါ၊ငါ့ကိုတော့ပုံအကုန်ပို့ပေးလိုက်!
ယောင်းဝူကို ဒီနားကိုလာဦး "
" ဟုတ်..ဆရာ၊ဘာဖြစ်ချင်တာရှိလဲဗျ "
ထယ်ယောင်းကခေါ်ရော ယောင်းဝူကအပြေးတယ်။
သည်တော့ ထယ်ယောင်းက....
" ဒီကလူတွေအားလုံးကို နေ့လည်စာကျွေးလိုက်၊
ကိုကိုအလှလေးကို အချိုတည်းဖို့မုန့်ပါ ထည့်ပေးလိုက်၊အများကြီးမချိုစေနဲ့!
ငါ့ကဒ်ထဲကပဲသုံးမယ်!အခုတော့ နောက်ထပ်တစ်နေရာကိုသွားရအောင် "
" ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ! "
ထယ်ယောင်းကလိုအပ်တာတွေမှာပြီးနောက်
ယောင်းဝူကသေချာလိုက်လုပ်ပေးတယ်။
ထယ်ယောင်းကတော့ လာတုန်းက အဝတ်အစားကိုပြန်လဲလို့
ကားပေါ်သို့အရင်ရောက်သွားတယ်။
ယောင်းဝူကတော့ မှာလိုက်တဲ့အစားစာတွေထဲ
ကူးလေးအတွက်သီးသန့်အထုပ်ကို ကိုင်ကာ
အခန်းထဲကိုပြန်ရောက်လာတယ်။အခုထိ
အားလုံးကမပြန်ကြသေးဘဲ အခန်းထဲမှာ ပစ္စည်းသိမ်းနေကြတာမို့ ကျန်သောသူတွေကို
နေ့လည်စာထုပ်တွေပေးလိုက်တယ်။
" ဂျွန်ဂျောင်ဂုအတွက် သူဌေးကပေးလိုက်တာပါ၊
Chocolate Cakeကအချိုမများတာမို့ သုံးဆောင်ပါ၊ပြီးတော့ Backgroundအတွက်
ကျေးဇူူးတင်ပါတယ်တဲ့ "
" ဟုတ်ကဲ့ ရပါတယ်၊ဒီကကျေးဇူူးတင်ပါတယ် "
ကူးလေးကယောင်းဝူပေးတာကို လက်ခံယူလိုက်
တော့ ယောင်းဝူကနှုတ်ဆက်ပြီးထွက်သွားတယ်။
ယောင်းဝူလည်းထွက်သွားရော အစ်မယွန်းဟယ်က
ဝမ်းသာအားရစွာဘေးနားသို့ရောက်လာခဲ့သည်။
" ငါတို့ဂျောင်ဂုလေးက ကံကောင်းလိုက်တာ၊
Chocolate Cakeလေးကစားကောင်းမဲ့ပုံပဲ၊
အများကြီးစားနော်၊အစ်မကတော့
အရမ်းအားကျနေပြီ....ဟီးဟီး... "
" အစ်မကလည်း သူဌေးကသဘောရိုးနဲ့
ကျေးဇူးတင်လို့ပေးတာပါ၊မဟုတ်တာပြောတာ
ကြားသွားရင် ဒေါသထွက်နေဦးမယ်၊ပြီးတော့
ဂယူသိသွားရင်မကောင်းဘူး "
ကူးလေးက စိတ်ကောက်သလိုလေးဖြေကာ
ထထွက်သွားရော အစ်မယွန်းဟယ်ကတော့
သတိထားမိတာမို့ သူခေါင်းခါနေတယ်။
" သေချာတယ်နော်!ဟွင်း...ငါထင်ရင်လွဲခဲတယ် "
~
ညနေရောက်တော့ သတင်းစာရှင်းလင်းပွဲအပြီး
ထယ်ယောင်းCompanyသို့ ပြန်ရောက်လာခဲ့
တယ်။အထဲတော့မဝင်ပေမဲ့ ကားကိုCompany ရှေ့မှာရပ်လို့ သူ့ကိုကိုအလှလေးကိုစောင့်နေတယ်။
ဒီအချိန်က ကိုကိုအလှလေးရုံးဆင်းမည့်အချိန်မို့
စောင့်နေတာဖြစ်သည်။
" ယောင်းဝူမနက်က ကိုကိုအလှလေးလက်ထဲကို
သေချာထည့်ပေးလိုက်ရဲ့လား "
နေ့လည်က ကိုကိုအလှလေးရဲ့လက်ထဲကို
ထမင်းမရောက်မှာဆိုး၍ မေးရခြင်းဖြစ်တယ်။
ဘေးလူတွေကိုမယုံဘူး!မဟုတ်ရင် ကိုကိုအလှလေးထံက ညှပ်စားသွားကြမှာ။
သူပဲလူတွေအကြောင်းသိတယ်။
" ဟုတ်ကဲ့ထည့်ပေးလိုက်ပါတယ် "
ထိုအချိန်တွင်ကောင်းကင်မှတစ်ဆင့် မိုးများရွာ
သွန်းလာတာမို့ ထယ်ယောင်းမှာ မျက်မှောင်ကြုံ့
မိပြန်ပါသည်။ကိုကိုအလှလေးနဲ့တွေ့ရမယ်ဆို
မိုးတွေကရွာချလာရော။
ထိုအချိန်သူမျှော်နေတဲ့ ကိုကိုအလှလေးက
ထွက်လာတာမို့ ထယ်ယောင်းမှာ စိတ်ပူသွားတယ်။
တစ်ယောက်ထည်းထွက်ချလာတာမို့လက်ထဲမှာ
ထီးလည်းမတွေ့တာကြောင့် သူထွက်ဆောင်းပေး
မှဖြစ်တော့မည်။ဒါကြောင့်မို့ ယောင်းဝူကို...
" ယောင်းဝူ ကားအနောက်ခန်းမှာ
ထီးပါတယ်မလား.... "
" ပါတယ်ဆရာ...အနောက်နားမှာပါ "
ထယ်ယောင်း သူ့LongCoatကိုချွတ်ကာ
အမြန်ပင်ထီးအနက်ကိုယူ၍ သွားဆောင်းပေး
ဖို့လုပ်လိုက်စဉ် ကိုကိုအလှလေးနားကိုကပ်ကာ
ရောက်လာတဲ့လူတစ်ယောက်။
ထိုလူဟာကိုကိုအလှလေးရဲ့ခါးကိုဖက်ကာ...
ပါးကိုအနမ်းပေးလိုက်တယ်။ကိုကိုအလှလေးက
ထိုလူဖက်တာကိုပြုံးလို့ ထိုလူရဲ့ရင်ခွင်ထဲတောင်
ဝင်ကာ ပြုံးရယ်နေတယ်။သူနဲ့တွေ့တုန်းကလို စူပုတ်နေတဲ့ပုံစံမျိုးမဟုတ်ဘဲပြုံးရယ်နေတာတဲ့လေ။
" ဟ့...! "
အဝေးကနေရပ်ကြည့်ကာနာကျင်သွားသော နှလုံးသားကိုအုပ်ကိုင်လို့ ပျော်ရွှင်ကာ စကားပြောနေတဲ့ သူချစ်ရတဲ့သူနဲ့တစ်ခြားသူရဲ့
ပျော်နေပုံကိုကြည့်ရင်း သူနာကျင်နေတာ။
ကြည့်နေရင်းကနေ သူ့လက်ထဲကထီးဟာ ပြုတ်ကျသွားခဲ့တယ်!!ဘာကြောင့်ဆို
ကျွန်တော့်ရဲ့မာနခဲလေးကိုကိုအလှလေးက
ထိုလူရဲ့ပါးကို ခြေဖျားထောက်လို့
နမ်းလိုက်တာတဲ့ !!!
နမ်းလိုက်တာတောင်လူအများရှေ့မှာလေ!
လူတွေအားလုံးရဲ့ရှေ့မှာလေ!သူကတော့ နာကျင်လွန်းလို့ မိုးရေထဲရပ်နေတော့တယ် !
ထို့အတူသူ့တစ်ကိုယ်လုံးကို စိုရွဲှလာတဲ့
မိုးရေစက်တွေနဲ့အတူ မျက်ရည်ကျဆင်း
သွားခဲ့သည်လေ။
ပထမဆုံးနဲ့နောက်ဆုံးရင်ခုန်ရသူကို သူလက်လွှတ်မည်မဟုတ်ပါ။ဒါကြောင့်မို့
ထိုမျက်ရည်တွေကြား နာကျင်စွာပြုံးလိုက်ကာ...
" စတွေ့ထည်းက ကိုကိုအလှလေးက
မောင့်အပိုင်မို့ မောင်ကရအောင်ယူမယ်! "
To be continued ~
နောက်ပိုင်းကြ ကင်မ်ထယ်ယောင်းရဲ့ Sideတစ်မျိုးကိုမြင်ရတော့မှာမို့ စစပိုင်းတော့
အချိုလေးတွေနဲ့ရောချပေးသွားပါတယ်။
Update done !
28ရက်နေ့နဲ့29,30အပ်ဖို့မသေချာပါဘူး။
ဘာလို့ဆို ကျွန်တော်တို့ပူတူးလေးရဲ့3Dကို
Streamပေးရမှာမို့ အားလုံးFightingပါ!
ပြီးတာနဲ့ပြန်တွေ့ပါ့မယ်ဗျ !
> >