បន្ទាប់ពីថេយ៉ុងនឹងអ៊ុនវ៉ូញុំាអាហាររួចហេីយពេលនេះពួកគេទាំងពីរក៏បានចេញដំណេីរទៅដេីរលេងជាមួយគ្នាទៀតដូចពួកគេបាននិយាយ
ដេាយមានកម្លេាះសង្ហា ឆា អ៊ុនវូ ជាអ្នកនាំផ្លូវ ។
អ៊ុនវូបាននាំថេយ៉ុងមកកាន់កន្លែងដ៏ពេញនិយមបំផុតរបស់ប្រទេសបារាំងដែលគ្រប់គ្នានៅក្នុងពិភពលេាកស្គាល់ថាជា « ប៉ម Eiffel »។ ប៉ម Eiffel គឺជា
និមិត្តរូបតំណាងឲទីក្រុងប៉ារីសនៃប្រទេសបារាំង ។ ជាច្រើនឆ្នាំមកនេះ វាបានទាក់ទាញអ្នកទេសចរមកពីជុំវិញពិភពលោកដែលកោតសរសើរភាពស្រស់ស្អាតរបស់វា និង មានអាហារឆ្ងាញ់ជាច្រេីន សួនកម្សាន្តសម្រាប់លេង ធ្វេីឲមនុស្សជុំវិញពិភពលេាកតែងតែ
ចង់មកទស្សនានៅទីនេះ ។
" អូ!! នេះគឺជាប៉មអេហ្វែលកន្លែងដែលពេញនិយមបំផុត នៅក្នុងទីក្រុងបារីសនេះមែនទេមែនទេ ធ្លាប់តែមកការពីតូច ឥឡូវនេះកាន់តែស្រស់ស្អាតជាងមុនឆ្ងាយណាស់ មេីលចុះមនុស្សមកលេងទីនេះ
ច្រេីនណាស់ " ថេយ៉ុងត្រដាងដៃរត់លេងនៅលេីវាស្មៅទីនេះយ៉ាងសប្បាយរីករាយ ។
" ត្រូវហេីយ តេីថេយ៉ុងចូលចិត្តទេ " អ៊ុនវូនិយាយទាំងញញឹមស្រស់នឹងសម្លឹងមេីលទៅរាងស្តេីងដេាយភ្នែកស្រទន់បង្គប់ដេាយមនេាសញ្ចេតនាយ៉ាងជ្រាវជ្រៅ ទេាះបីពួកគេទេីបតែជួបគ្នាក៏ដេាយ ។
" ចូលចិត្តខ្លាំងណាស់ អរគុណលេាកហេីយដែលជូនខ្ញុំមកទីនេះ " ថេយ៉ុង
" មិនបាច់គួរសមទេ ខ្ញុំនឹងនាំថេយ៉ុងទៅកន្លែងជា
ច្រេីនទៀត បេីសិនជាថេយ៉ុងចង់ទៅនេាះ " អ៊ុនវូ
" អ្ហា!! លេាកនេះពិតជាល្អខ្លាំងណាស់ តេាះពួកយេីងទៅមុខបន្តទៀត " ថេយ៉ុងបានអួសដៃរាងក្រាស
ដេាយមិនដឹងខ្លួន ព្រេាះតែភាពសប្បាយរីករាយរបស់់គេ ។ បន្តែសកម្មភាពរបស់គេធ្វេីឲអ៊ុនវូមេីលទៅដៃស្រឡូនដែលចាប់អួសដៃរបស់ខ្លួនដេាយបេះដូង
លេាតឌុកដាក់រកថារំភេីបមិនត្រូវ ព្រេាះមនុស្ស
ដែលយេីងកំពុងតែចាប់អារម្មណ៍ចាប់ដៃខ្លួន ។
" អេ! អ៊ុនវូកន្លែងនេះស្អាតណាស់ជួយថតរូបឱ្យខ្ញុំបន្តិចបានទេ ? " ថេយ៉ុង
" បាទ! បានឲទូរស័ព្ទរបស់ឯងមក " ថេយ៉ុងក៏បានដកទូរស័ព្ទខ្លួនឲទៅអ៊ុនវូថតរូបអេាយ ។
" ថេយ៉ុងថតពីអ្នកតេីល្អទេ ចាប់ទុកជាការស្គាល់គ្នាដំបូងរបស់ពួកយេីង " នៅពេលថតរូបឲរាងស្តេីងរួចហេីយ រាងក្រាសក៏បានលេចគំនិតមួយឡេីងមក ។ បេីជ្រុលជាថតរូបហេីយ ពួកគេទាំងពីរគួរតែមានរូបថតទុកជាអនុស្សាវរីយ៍សម្រាប់ការស្គាល់គ្នាដំបូង
ណាមួយគេចង់មានរូបថតពីអ្នកមនុស្សដែលកំពុងតែលួងស្រលាញ់ផង ។
" បែបនេះក៏ល្អ " ថេយ៉ុងនិយាយរួចក៏បានធ្វេីការសែលហ្វីជាមួយគ្នាជាច្រេីនរូបវាពិតជាស្អាតៗខ្លាំងណាស់ លេីសពីនេះក៏មានរូបធ្វេីស្តាយខ្ជូតៗផងដែរ ។
" មេីលចុះរូបថតស្អាតៗណាស់ " អ៊ុនវូនិយាយឡេីងទាំងមេីលរូបថតទាំងនេាះហេីយញញឹម ។
" មែនហេីយ ស្អាតៗណាស់ និយាយចឹងលេាកឲ
IG របស់លេាកមកចាំទៅវិញខ្ញុំផ្ញេីររូបអេាយ "
ថេយ៉ុង
" បាទ! នេះជា IG របស់ខ្ញុំ " អ៊ុនវូ
" រួចរាល់ហេីយពេលទៅវិញខ្ញុំនឹងផ្ញេីររូបអេាយលេាក " ថេយ៉ុង
" បាទ! " អ៊ុនវូរំភេីបរកថាមិនត្រូវសួរមេីលថាគេចំណេញប៉ុណ្ណាទៅ បានថតរូបជាមួយក្រាសហេីយ នៅបានគណនីIG របស់ក្រាសទៀត យប់នឹងប្រាកដជាដេកលក់ស្រួលខ្លួនហេីយ ។
" អឺនេះរាងយប់ទៅហេីយ ខ្ញុំគិតថាលាលេាកទៅវិញហេីយ ព្រេាះខ្លាចអ្នកចាត់ការខ្ញុំបារម្ភ " ថេយ៉ុង
" អឺ ថេយ៉ុងចាំខ្ញុំជាអ្នកជូនឯងទៅ " អ៊ុនវូ
" ខ្ញុំថាមិនអីទេអ៊ុនវូ គឺថាខ្ញុំក្រែងចិត្តលេាកណាស់ បាយថ្ងៃមិញលេាកប៉ាវខ្ញុំហេីយ ហេីយនៅជូនខ្ញុំមកដេីរលេងទៀត ខ្ញុំថាមិនសមទេ ខ្ញុំអាចជិះតាក់សុីទៅវិញខ្លួនឯងបាន " ថេយ៉ុងនិយាយទាំងរអៀសចិត្តតិចៗ ណាមួយពួកគេទេីបស្គាល់គេទេ មេីលទៅវាដូចជាមិនសម ។
" មិនអីទេ ចាប់ទុកជាការរាប់អានគ្នាទៅចុះ បេីសិនជាថេយ៉ុងបដិសេដបានធ្វេីអេាយខ្ញុំខូចចិត្ត " អ៊ុនវូ
" អញ្ចឹងលេាកជូនទៅក៏បានដែរ " ថេយ៉ុងឃេីញថាអ៊ុនវ៉ូរាងអន់ចិត្តក៏សម្រេចចិត្តអេាយគេជូនខ្លួនទៅ ។ គេក៏មិនសូវយល់ពីខ្លួនឯងដែល ព្រេាះថាគេទេីបតែជួបគ្នាសេាះតែបែរជាមានអារម្មណ៍ថាទុកចិត្តគេម្នាក់នេះឲជូនខ្លួនទៅវិញ ។ សារភាពតាមត្រង់ចុះទេាះបីគេជាមនុស្សចូលចិត្តរាប់អានមនុស្សគ្រប់គ្នាមែន តែគេមិនដែលឲអ្នកណាជូនទៅផ្ទះដេាយទេីបតែស្គាល់គ្នាមិនបានមួយថ្ងៃស្រួលបួលទេ តែនេះគេបែរជាជាឲរាងក្រាសជូនទៅវិញ ។
" អរគុណហេីយដែលទុកចិត្តខ្ញុំ អញ្ចឹងយេីងឆាប់ទៅៗ " អ៊ុនវូនិយាយហេីយពួកគេក៏ដេីរសំដៅទៅរកកន្លែងចតឡានទាំងអស់គ្នាដេីម្បីត្រឡប់ទៅវិញ ។ អ៊ុនវូបេីកឡានទៅជារេុីយៗដេាយមានថេយ៉ុងជាអ្នកប្រាប់ផ្លូវ រហូតទីបំផុតពួកគេក៏បានមកដល់កន្លែងកំណត់ ។
" ទីនេះមែនទេ ? ជាកន្លែងដែលថេយ៉ុងស្នាក់នៅ "
អ៊ុនវូក៏សួរឡេីង ។
" ត្រូវហេីយ លេាកមានអីមែនទេ ? " ថេយ៉ុង
" មិនលាក់បាំងទេ ខ្ញុំក៏មានខន់ដូនៅទីនេះដែរ ខ្ញុំតែងតែមកគេងទីនេះតែរហូតនឹង " អ៊ុនវូនិយាយឡេីងធ្វេីអេាយថេយ៉ុងកាន់តែភ្ញាក់ផ្អេីរកាន់តែខ្លាំង ។
" មែនហ៎ ពួកយេីងពិតជាចៃដន្យគ្នាទៀតហេីយ "
ថេយ៉ុង
" ត្រូវហេីយ តេាះអញ្ចឹងទៅជាមួយគ្នាតែម្តងទៅ " អ៊ុនវូនិយាយហេីយពួកគេក៏បានចូលក្នុងជាមួយគ្នា ដេីរដល់ជណ្ដើរយន្តរាងក្រាសក៏បានសួរឡេីង ។
" ថេយ៉ុងស្នាក់នៅជាន់ទីប៉ុន្មានដែរ "
" ខ្ញុំនៅជាន់ទី១១ ចុះលេាក "
" អរខ្ញុំនៅជាន់ទី៣០ " អ៊ុនវូនិយាយហេីយក៏បានចុចទៅជាន់ទី១១ ដែលជាជាន់របស់រាងស្តេីងថេយ៉ុង គេបានជូនថេយ៉ុងដល់បន្ទប់លេខ៧ ដែលជាបន្ទប់របស់ថេយ៉ុងផ្ទាល់តែម្តង ។
" ដល់ហេីយ អរគុណលេាកម្តងទៀតណា " ថេយ៉ុង
" មិនអីទេ ខ្ញុំរីករាយជានិច្ច ឆាប់ចូលក្នុងទៅ " អ៊ុនវូ
" អូខេ លាហេីយ " ថេយ៉ុងនិយាយហេីយក៏បានបេីកទ្វាចូលទៅក្នុង ។
" លាហេីយ ស្អែកជួបគ្នាទៀត " អ៊ុនវូនិយាយលាគួរសមទៅវិញ ថេយ៉ុងគ្រាន់ញញឹមហេីយក៏ចូលក្នុងបាត់ទៅ ។ អ៊ុនវូនៅពេលឃេីញថេយ៉ុងបិទទ្វាហេីយគេក៏ប្រញាប់ទៅបន្ទប់របស់គេវិញ ។
@ប្រាំមួយថ្ងៃកន្លងផុតទៅ
រយះពេលប្រាំមួយថ្ងៃមកនេះថេយ៉ុងបានបន្តការងាររបស់គេក្នុងក្រុមហ៊ុនរបស់ឪពុករបស់អ៊ុនវូយ៉ាងសកម្មដេាយមានអ៊ុនវូមកតាមមេីលរាល់ថ្ងៃ ដែលទាំងនេះគេមិនដែលធ្វេីបែបនេះពីមុនមកទេ ថេយ៉ុងជាមនុស្សទី១ហេីយ ព្រេាះរាល់ដងគេអេាយជំនិតរបស់គេជាអ្នកចាប់ចែងនេាះទេ ។ ពេលនេះក៏ឈានចូលថ្ងៃទី៧ ដែលស្មេីនឹងមួយអាទិត្យហេីយដែល
ថេយ៉ុងមកទីក្រុងប៉ារីសនេះ ។ ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃចុង
ក្រេាយហេីយដែលថេយ៉ុងនៅទីនេះ ព្រេាះស្អែកត្រូវត្រឡប់ទៅប្រទេសកូរ៉េវិញ ដេាយសារតែការងារបានចប់សព្វគ្រប់អស់ហេីយតាំងពីម្សិលមិញមកម្លេះ ។ គេថាចង់ត្រឡប់មកវិញតាំងពីចប់ការងារ បន្តែក៏ត្រូវបានអ៊ុនវ៉ូសុំដេាយសម្អាងថាក្រុមហ៊ុនប៉ាគេតែងតែជប់លាងនៅពេលបញ្ចប់ការងាររួចរាល់ ដេីម្បីលេីកទឹកចិត្តដល់បុគ្គលិក ក៏ដូចជាភ្ញៀវដែលចូលរួមក្នុង
គម្រេាងការនេះ ។ ហេតុដូចនេះហេីយថេយ៉ុងក៏បានយល់ព្រម រីឯទំនាក់ទំនងគេនឹងអ៊ុនវូមួយរយះនេះ បានធ្វេីអេាយពួកគេទាំងពីរកាន់តែជិតស្និតពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ បន្តែថេយ៉ុងចាត់ទុកក្នុងន័យមិត្តភក្តិ
ប៉ុណ្ណេាះមិនបានគិតលេីសពីនេះទេ ដេាយឡែកអ៊ុនវូអាចជាមិនគិតតែត្រឹមនេះ ។ ម្យ៉ាងវិញទៀតរឿង
ថេយ៉ុងមានគូរដណ្តឹងនេាះគឺថាអ៊ុនវូមិនបានដឹងនេាះទេ ។ ពេលល្ងាចឈានចូលមកដល់កម្មវិធីជប់លាងការចាប់ផ្តេីមប្រព្រឹតឡេីងបណ្តេីរៗ ចំណែកថេយ៉ុងក៏បានរៀបចំខ្លួនរួចរាល់សម្រាប់ទៅចូលរួមជាភ្ញៀវពិសេសដូចគ្នាដេាយមានគូតាចូលរួមជាមួយដេីម្បី
មេីលការខុសត្រូវប្អូន ។
________________
@JJK Group
កាត់មកមេីលនៅក្នុងក្រុមហ៊ុន ចន ជុងហ្គុក ឯណេះ
វិញយេីងឃេីញថាអ្នកកម្លេាះកំពុងតែត្រួត
ពិនិត្យឯកសារតាមធម្មតាទាស់ត្រង់ថាអារម្មណ៍ដូចជាមិននៅនឹងខ្លួនសេាះ ចេះតែគិតពីនាក់
ខាងនេាះដែលបាត់លែងឃេីញរំខានខ្លួនដូចមុន ។ នេះមួយអាទិត្យហេីយមិនសមទេដឹងដែលគេមិនទាន់មកពីក្រៅប្រទេស តែថាគេខ្វល់ធ្វេីអីព្រេាះថានេះក្រែងជាអ្វីដែលខ្លួនចង់បានមិនអញ្ចឹង មិនចង់អេាយគេមករញេរញៃជាមួយខ្លួន ។
" ហ្ហេីយ..នេះឯងគិតស្អីនឹង ការងារច្រេីនណាស់ឈប់ខ្វល់ទៅ " ជុងហ្គុកព្យាយាមតាំងអារម្មណ៍មក
វិញកុំឲគិតពីអ្នកខាងនេាះទៀត ។ បន្តែអារម្មណ៍
ទាំងនេាះត្រូវបានកាត់ផ្តាច់ពេលមានអ្នកមកគេាះទ្វា។
" ចូលមក " ជុងហ្គុក
" ចៅហ្វាយ ទំនិញដឹកចេញរួចរាល់ហេីយ គ្មានបញ្ហាអីទៀតនេាះទេ ដូច្នេះកាងារចៅហ្វាយលែង
សូវមានច្រេីនហេីយ អាចសម្រាក់លំហែលកាយបាន " ឃេវីនចូលមកជម្រាបដំណឹងទៅកាន់អ្នកជាចៅហ្វាយរបស់ខ្លួន ដេាយមិនភ្លេចដាស់តឿនខ្លាចចៅហ្វាយអត់បានសម្រាកដេីម្បីក្តីសុខខ្លួនឯងខ្លះ ។
" អឹមល្អណាស់ ចំណែករឿងរបស់យេីង យេីងចេះចាប់ចែងហេីយឯងមិនបាច់រំលឹកច្រេីនដងពេកនេាះទេ " ជុងហ្គុកយល់នៅបំំណងជំនិតខ្លួនថាពេលនេះគេកំពុងគិតអី ។
" ក៏ចេះតែប្រាប់ទៅ ព្រេាះខ្លាចចៅហ្វាយខ្ញុំនៀកភ្លេច " ឃេវីននិយាយទាំងសេីចតិចៗដាក់ជុងហ្គុក ធ្វេីអេាយគេរៀងឃ្មឺសចិត្តជាមួយអ្នកជាកូនចៅ ពូកែណាស់អាខាងចេះដឹងរឿងគេ ។
" ឃេវីននិយាយតាមត្រង់មកឯងចង់យ៉ាងមិចជាមួយយេីង បានពូកែឌឺយេីងម្លេះ " ជុងហ្គុកមេីលកូនចៅទាំងក្រសែភ្នែកនឹងធឹង ។
" គ្មានទេបាទ! ចៅហ្វាយ " ឃេវីនប្រញាប់កែស្ថានការជៀសវាងចៅហ្វាយកាត់ប្រាក់ខែទៀត ។ ឆ្ងល់់ខ្លួនឯងដែលថាចៅហ្វាយតែងតែថាឲជារេុីយរហូត
ពីរឿងនឹងតែខ្លួនមិនដែលរាងសេាះអាទម្លាប់ចេះដឹងរឿងគេជ្រុលចូលចិត្តញ៉េាះតែចៅហ្វាយខ្លួនឯង ។
" ហុឹស!ឯងនេះ " ជុងហ្គុក
" អញ្ចឹងខ្ញុំចេញទៅវិញហេីយ ចៅហ្វាយធ្វេីការបន្តចុះ " ឃេវីនរៀបនឹងចេញទៅហេីយ តែក៏ត្រូវផ្អាកដំណេីរ
វិញពេលជុងហ្គុកឃាត់ ។
" ឈប់សិន "
" ចៅហ្វាយមានអ្វីអេាយខ្ញុំធ្វេីទៀតមែនទេ ? "
" អឺ...គេត្រឡ..អឺគ្មានអីទេឯងចេញទៅវិញទៅចុះ " ជុងហ្គុករៀបនឹងសួរពីរៀងស្តេីងទៅហេីយ តែក៏សម្រេចចិត្តមិនសួរវិញ បេីសួរទៅបានតែកូនចៅឡក់ឡេីយមកខ្លួនវិញទេ ។
" បេីអញ្ចឹងខ្ញុំទៅហេីយ " ឃេវីនលួចសេីចតិចៗនឹងចរឹកមាត់រឹង ចិត្តធ្ងន់របស់ចៅហ្វាយខ្លួន គ្រាន់តែ
ឃេីញនិយាយគេដឹងចៅហ្វាយចង់សំដៅទៅលេីនរណាទៅហេីយ ។ ម្យ៉ាងវិញទៀតគេតែងតែសង្កេតឃេីញចៅហ្វាយចេះតែលួចមេីលទូរស័ព្ទជារេុីយៗដូចជាកំពុងរងចាំនរណាម្នាក់តាំងពីម្នាក់នេាះទៅបាត់តាំងពីបីថ្ងៃមុនមកម្លេះ ។
To be continued.......
🌹 Enjoy your reading 🥀