မနက်လေးနာရီထကာ ခရီးသွားဖို့ ပြင်ဆင်ပြီးသည်နှင့် ခင့် အခန်းထဲဝင်ကာ အိပ်မောကျနေသော သူမချစ်ရသူကို ငေးကြည့်ပြီး နဖူးကိုခပ်ဖွဖွလေးနမ်းကာ ပြန်ထွက်ခဲ့လေသည်။
"သမီး...သွားတော့မလို့လား"
"ဟုတ်ကဲ့"
"ကားကို ဂရုစိုက်မောင်းနော်"
"ဟုတ်ကဲ့....ခင့်ကို စိတ်ချမယ်နော်"
"တစ်ခုခုထပ်ဖြစ်ရင် ကိုစိုင်းကို ပင့်လိုက်"
"စိတ်ချပါသမီး" စိတ်ချလက်ချသွား"
"သွားပြီ"
ကားပေါ်တက်ကာ ဖုန်းနံပါတ်တစ်ခုကို နိုပ်လိုက်သည်။
"ငါ ထွက်လာပြီ"
"အသင့်ပြင်ထားတော့"
______________
"one....two....သုံး..."
"run"!!!!!!!
"ဒိုင်း....ဒိုင်း...two "
"and " ဒိုင်း....three""
"အပြေးသန်တာ ဘယ်သူလေးများဖြစ်မလဲကွယ်"...ဟင်း..ဟင်း..ဟင်း"
တံခါးပေါက်သို့ ရုန်းရင်းဆန်ခက်အသက်လုပြီး ထွက်ပြေးနေသည့်လူအုပ်စုကို အဝေးမှ စနိုက်ပါသေနတ်ဖြင့် ပစ်ကာဆော့ကစားနေသောသူမ ၏ အပြုံးများသည် ကျောချမ်းချင်စဖွယ်အတိ။
"Ok"
"one minutes"📢📢
"54 second "
"43 second "
"20 second "
"time over" !!!! close the door!!!
"ဒိုင်း...ဒိုင်း...ဒိုင်း...ဒိုင်း"....
"ဟူး...game over"
"Clean up"
""boss ထမင်းပြင်လိုက်ရတော့မလား""
"နေတော့" အပြင်သွားစရာရှိသေးတယ်""
"ညနေပိုင်း ချိန်းထားတာရှိပါမယ်"
"ဘယ်သူ"
"Mr park "
"အော်.... ပြောင်ကြီးလား"
"အချိန်မှီပြန်လာမယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ"
___________
"ဘန်း...ဘန်း...ကျမ ပစ္စည်းတွေကို ဘယ်လိုတာဝန်ယူပေးမှာလဲပဲ သိချင်တယ်"
သေနတ်ကိုင်ကာ ခြောက်လန့်နေသော အမျိုးသမီးရှေ့တွင် ဒူးထောက်လျက်သားနှင့် ယောကျာ်းနှစ်ယောက် ထိုအမျိုးသမီးကို မော့ပင်မကြည့်ရဲ။
"ကျွန်....ကျွန်တော်တို့ တောင်းပန်ပါတယ်"
"တို့....အားမနေဘူး"
"တစ်ရက် အချိန်ပေးမယ်"
"နစ်နာသွားတဲ့ တန်ကြေးပြန်လိုချင်တယ်"
ဟုတ်သည် ထိုအမျိုးသမီးသည် Rose ။ယခု သူမရောက်နေသောနေရာသည် ထိုင်းနယ်စပ်တွင်။ သူမ တရားမဝင်လုပ်ကိုင်သည့် လုပ်ငန်းတွင် အမှားအယွင်းရှိသဖြင့် လူကိုယ်တိုင်သွားရောက်ရခြင်းဖြစ်သည်။
သစ္စာဖောက်သောသူများ နှစ်ဖက်ချွန် လုပ်သောသူများကို
ဂိမ်းကစားသလို သတ်ပစ်သည်။
အမဲလိုက်သည်ဟု ခေါ်ရမည်။ သူမသည် တန်ရာတန်ကြေးထိုက်ထိုက်တန်တန်ပေးထားလျက်သားနှင့် သူမအပေါ် သစ္စာဖောက်သည် အကောက်ကြံသည်ကို မကြိုက်။ အထူးသဖြင့် သာကူးများ သာပေါင်းညှာစားများကို ပို၍ မလိုလား။
ယခုလည်း သူမ ဆုံးရှုံးသွားသောငွေကြေးပမာဏ မှာ သိန်းပေါင်းမြှောက်များစွာပင်။
"ဟူးး"
"လွမ်းတယ်" ခင်"
______________
""တီ....တီ...တီ""
အိမ်ရှေ့ဟွန်းတီးနေသော သူမသည် အပြုံးချိုချိုဆင်မြန်းလက် မခုတ်တတ်သောကြောင်လိုပင်။ ပြသနာများအားလုံးဖြေရှင်းပြီးသည်နှင့် လွမ်းနေရသော ကောင်မလေးမျက်နှာလေးကို မြင်ချင်စောနှင့် ညတွင်းချင်းပြန်လာခဲ့လေသည်။
ညနေစောင်းကတည်းက မောင်းလာရသော ခရီး ၊နောက်နေ့ ညနေစောင်းမှ အိမ်ရောက်သည်။ လမ်းခရီးတွင် လုံးဝမနားပဲ တောက်လျှောက်မောင်း
နှင်လာခဲ့သောကြောင့်သာ။
""သမီး ပင်ပန်းနေရောပေါ့"
"နားလိုက်အုံး"
"အပေါ်ကတစ်ယောက်ကော အဆင်ပြေရဲ့လား"
"နေတော့ကောင်းပါပြီ" အစားပဲ သိပ်မစားတာ"
တစ်ပတ်လောက်မမြင်ရသော မျက်နှာလေးကို တွေ့ချင်ဇောနှင့် လှေကားပေါ်သို့သာ ဦးတည်ပြီးပြေးတတ်သွားတော့သည်။
"ခင်"
"လွမ်းလိုက်တာ"
ခွင့်ပြုချက်မရပါပဲ ပြေးဖက်ထားလိုက်မိသည်။
"ကျမက ရှင်သေပြီထင်တာ"
"စိတ်မပူပါနဲ့.....တို့က လူမိုက်ဆိုတော့....အသက်ရှည်တယ်""
"လွှတ်စမ်း"
"မလွှတ်နိုင်ဘူး" လွမ်းလွန်းလို့...."
"ကျမ အသက်ရှူကြပ်နေပြီ" ဖယ်စမ်း"
Rose ဖက်နေရာမှ လွှတ်ပေးလိုက်ကာ....
"တို့ ဒီည မင်းဆီလာလို့ရမလား"
"ဟင်"
"ကျမ ငြင်းလည်း ရှင်အဓမ္မလုပ်ဖို့ ကြိုးစားမှာပဲကို ထူးထူးဆန်းဆန်း ခွင့်လာတောင်းနေသေးတယ်"
Roseအနည်းငယ် ပြုံးလိုက်ပြီး ခင့်
ဆံပင်စများကို အနည်းငယ် ဖွဖွလေးကိုင်ကာ နမ်းရှိုက်လိုက်ပြီး....
"တမ်းတတယ်"
"........."
"တို့... ရေမိုးချိုးလိုက်အုံးမယ် ဘေဘီ"
Roseထွက်သွားတော့ ခင့်မှာ ကုတင်ပေါ်စိတ်ပျက်လက်ပျက်ထိုင်ချလိုက်သည်။ ထိုအမျိုးသမီးမရှိသော နေ့များတွင် အသက်ရှူချောင်ခဲ့သမျှ
ယခုတော့ ခံရပေအုံးမည်။ ထိုအမျိုးသမီးသည် အသက်သည်သာသုံးဆယ်ကျော်နေပေမယ့် တဏှာကကြီးလွန်းသည် မဟုတ်လား။
"စိတ်တွေလည်း ညစ်ပါတယ်"
"သေသာ သေလိုက်ချင်တော့တယ်"
_______________
"မရုန်းပါနဲ့လား ခင်ရယ်"
နမ်းဖို့ကြိုးစားနေသော ခင့်ကို အချစ်ရည်ရွှမ်းနေသော ဂရုဏာမျက်ဝန်းဖြင့်ကြည့်ကာ တောင်းဆိုနေလေသည်ကြောင့် ခင် အံ့သြမိသည်။
တိုးဝင်လာသော နှုတ်ခမ်းတစ်လွှာသည် ရိုင်းစိုင်းခြင်းမရှိပဲ သိမ်မွှေ့နူးညံ့နေပြန်ပါသည်။ ယုယုယယနှုတ်ခမ်းစုပ်နမ်းပြီး အထဲသို့တိုးဝင်ရန် တောင်းဆိုနေသော လျှာဖျားလေးဟာလည်း ပူပူနွေးနွေးအိစက်
လျက်။ ခင်ပါးစပ်အနည်းငယ် ဟပေးလိုက်တော့ ခင့်လျာဖျားလေးတွေကို ကလိနေပြန်သည်။
လက်ချောင်းများသည်လည်း မငြိမ်မနေပဲ ခင့် ရင်သားများကို ညင်ညင်သာသာ ဆုပ်ကိုင်ဆော့ကစားလို့။
ယနေ့ညတွင်တော့ ခင့် ခံစားချက်များ ခါတိုင်းနှင့်မတူ ထူးဆန်းနေသည်။ ရင်တစ်ဒိတ်ဒိတ်ခုန်နေပြီး လည်ချောင်းများပင် ခြောက်ကပ်လာသည်။
တစ်ခနအကြာတွင်တော့ ခင့် အဝတ်များကို ဆွဲချွတ်နေလေပြီး သူမ အဝတ်များပါ ချွတ်လိုက်သည်။
ခင့် တစ်ကိုယ်လုံးကို ညင်ညင်သာသာ ပွတ်သပ်နေသည်ကြောင့် ခင် ကြက်သီးပင် ထမိသည်။
"ခွင့်ပြုမယ်မလားဟင်"
"..........." ခင် တိတ်ဆိတ်နေသောကြောင့် အနည်းငယ်ပြုံးကာ လွမ်းနေရသော ရင်သားများကို စားသုံးလိုက်တော့ ခင့် ခါးများပင် ကော့တတ်သွားသည်။
လက်များသည်လည်း အငြိမ်မနေ ခင့် ပေါင်တံသွယ်သွယ်လေးများကို ပွတ်သပ်ပေးနေသေးသည်။
တစ်ခနကြာသော် နယ်ကျော်ချင်လာသော roseလက်ချောင်းများ ခင့်မူပိုင်ဆီသို့ ရောက်လာပြီး ကွဲကြောင်းအတိုင်း ပွတ်ဆွဲကာနေတော့ စိုစိစိုစိအရာကို ခံစားမိသွားကာ ကျေကျေနပ်နပ်ပြုံးလိုက်ပြီး....
"အချစ်ရည်တွေထွက်နေပြီပဲ"
".........."
ခင့်ကို ကြည့်လိုက်တော့ မျက်နှာလေးက နီရဲလို့ ရှက်လို့နှင့်တူသည်။
Roseကျေကျေနပ်နပ်ကြီး အချစ်ခရီးကို စတော့မည်ဖြစ်ကာ...
"တို့....စတော့မယ်နော် ဘေဘီ"
"အား....ဖြည်းဖြည်း"
"ခနလေးပဲ...ပြီးရင် ကောင်းသွားလိမ့်မယ်"
ထွက်နေသောအရည်များနှင့် လိုက်လျောညီစွာ အသွင်းအထုတ် ညင်ညင်သာသာလေး ပြုလုပ်ပေးနေသည်။
"အား...အင်း...ဟင်း.."
ရမ္မမီးများပိုပြင်းလာသော အသံနှင့်အတူ Roseမြန်မြန်ဆန်ဆန် လုပ်ရှားပေးလိုက်ပြီး ခါးကော့ကော့တက်သွားသော အမျိုးသမီးကို ကြည့်ကာ
လှုပ်နေရာကနေရပ်လိုက်ပြီး မူပိုင်နှစ်ခုကို ထိကပ်လိုက်တော့သည်။။
နူးညံ့သောအရာနှစ်ခုပေါင်းစပ်လိုက်သောအခါ အခန်းထဲတွင် နူးညံ့သော အသံများ ပျံ့လွှင့်လျက်......