Hepsinin gittiğini sanarak geriye yaslandım, biraz yanlız kalmaya ihtiyacım vardı benimde korkularım va kaygılarım vardı tabi sonuçlar nasıl çıkacaktı ve süreç nasıl ilerleyecekti hiç bir şey bilmiyorum hayat beni bir yandan çok mutlu ederken öbür yandan beni yerlerde sürüklemeye yemin etmişti sanki, kafamı cama çevirip dışarı izledim yanımda ki monitör yüzünden başım şişmişti. Kapı aralandı, Mert Hakan girdi elinde bi poşetle.
"Sen eve gitmedinmi?" gözlerimi kocaman açtım, geldiğinde çok sevinmiştim
"Hayır? Eceleri evlerine bırakıp sana kek aldım" yanıma gelip poşetten kek'i çıkardı
"Ya gerçekten bıraktın mı eve?" kafasını salladı
bu çocuktan harbi iyi baba ve eş olurdu
"Gel buraya öpücem" kollarımı açtığımda düşünmeden hemen yanıma oturdu, yüzünü alıp iki yanağına da öpücük kondurunca yüzümü inceledi
"ama bana bu yetmez" gülümsedi, dudaklarımı dudaklarına koydum ve onu öptüm kocaman gülümsedi ve bu sefer üzerimde eğilip kollarını belime doladı
yaklaşık bi on dakika böyle devam edince geri çekildim, dudaklarımız şişmişti artık "bir şey mi oldu?" endişeyle yüzüme baktı kafamı salladım, elimi sakallarının üzerinde gezdirdim
"yok ama nefes konusunda biraz zorlaniyorum" kafasını salladı yüzünde ki üzgün ifadeyle, kafasını omuzuma koydu
"çok klişe olacak belki ama sana bir şey olursa ben cidden yaşayamam" omuzuma doğru mırıldandı, elimi yanağına koyup sakalını sevmeye devam ettim avucumun içini öptü gülümsedim
"güzel düşünelim, güzel olsun mertim" kafasını kaldırıp yüzüme baktı "mert'İN?" sırıttı
"Off o kadar çok ismin var ki ne diyeceğimi şaşırıyorum bazen yaaa" dalga geçince kolumu ısırdı hafif, şok olup yüzüne baktım
"Kızım abartma be, Mert - Hakan" elleriyle ikisini ayırarak anlatınca güldüm "ama sen bana aşkım desen de olur yani benim için bir sıkıntı yok?" göz kırptı
"orasına bakarız be" gözlerini devirdi, elimi eline aldı biraz ellerini inceledim yüzüğünü hep takması beni mutlu etmişti
"Güzel yüzük seçmişim ama dimi?" güldüm kafamı sallayıp
"Benimle evlenmek için resmen bahane ariyormuşsun be mert"
"Böyle güzel bir kadını bulmuşum, nikah kıymasam kendime kıyardım valla" saçlarını arkaya doğru ittim
"böyle deme düşüncesi bile üzüyor beni" alnımı alnına dayadım, gülümsedi "ben hiç fenerliden başka birine aşık olucağımı düşünmezdim mesela ama"
"kurban ol lan Beşiktaşıma" ondan ayrılıp kollarımı göğsümün önünde bağdaştırdım
"sana kurban olurum ama o dediğin olmaz be güzelim" yanağımdan makas aldı, birazda ben trip atayım kafamı çevirdim
"güzelim ya sende biliyorsun tabi sana dayanmadığımı hemen trip atiyorsun dimi?" hafifce çenemden tutup kendine çevirdi
"maçıma gelsen formamı bile giymezsin bu bana koyar"
"benimde kocam, rakibimde oynuyor napalım aşkım her şey istediğimiz gibi gitmiyor hep hayat böyle" arkama yaslandım, sırıttı
"sen ne dedin?" üzerime eğildi sırıtarak
"ne demişim?" bir şey anlamamıştım
"biraz önce ne dedin?" daha çok yaklaştı, kafamda aynı cümleyi kurunca anladım
"Kocam dedim" yüzünde ki gülümseme büyüdü, yüzümü öpücüklere boğdu
"sen bana hep öyle de" gözlerime baktı, gülümsedim bu çocuk çok tatlıydı
"yaani baka-" cümlemi bitirmeden beni öptü, ona eşlik ettim "bidaha bakarız deme" öpüşmemizin ortasında dudaklarıma mırıldandı
"bak-" yine öpünce bu sefer güldüm "tamam valla nefes alamiyorum ama" diyince hemen üzerimden kalktı
"Özür dilerim bi yerin mi ağrıdı?" biraz rol yapiyim bari bu kadar endişelenmişken, sol göğsümü tuttum gözlerini kocaman açtı
"Ben çok özür dilerim" elini elimin üzerine koydu ama sonra yanlış anlarım diye geri çekti gülmemek için kendimi zor tuttum "ne yapiyim doktoru mu çağırayım şimdi?"
"Sakin ol yok bir şey" elini tuttum sıkıca "benimle böyle ilgilenmen çok güzel, kendimi çok şanslı hissediyorum Mert" elini öptüm
"Bana bidaha böyle şaka yapma valla giderim" gülümsedim onu kendime çektim yavaşca yanıma uzandı
"Aslında bunu yapmamalıyız ama eve gidersem uyuyamam" diyip kafasını kolumun yanına koydu, ona döndüm ve kafası göğüs hizama geldi pis pis gülünce koluna vurdum
"Tamam ya şaka yaptım, uyuyom ben" gözlerini yumdu, kolumu üzerine atıp omuzunu sıvazladım gülümsedi
"kendimi hiç bu kadar huzurlu hissetmemiştim" hem gülümseyerek hemde uyku sersemi şekilde konuşunca sessizce güldüm
"niye gülüyosun ya" devam konuştu aynı şekilde
"hasta olan benim, ama ilgi bekleyen sensin aşkım ondan" kolunu atıp tek hamlede beni kendine çekti ve yüzünü göğsüme gömdü "banane valla çok rahat"
saçlarıyla oynayınca hemen uyuya kaldı, kafasını sevmeye devam ettim gerçekten çok tatlı uyuyordu beni bu ufak şey bile mutlu ediyordu, biraz daha yarin ki operasyonu düşündüm ve bu düşünceyle uyuya kalmışım
------------------
sabah doktorun gelmesiyle uyandık, Mert hemen yerinden kalkıp yanımda ki sandalyeye oturdu eliyle yüzünün üstünden geçti "Günaydın" Doktor önüme geçti
"Günaydın Doktor bey" doktor Mert'i süzüp bana döndü
"20 dakika sonra sizi ufak bir operasyon için ameliyathaneye alacağız, kan değerlerinize bakılırsa" tekrar dosyasına baktı "hiç bir sorun çıkmadı, bu güzel bir haber ama biz yine de bi parça alıp bakarsak emin olabiliriz" kafamı salladım
"Bu arada, çağıracak kimsem yok demiştiniz?" tekrar Mert'e bakınca Mert yerinden kalkıp elime uzandı
"Onun arada kafasını öyle atar, ben kocasıyım" Doktorun karşısında dik durunca bi düşmedim değil
"Neyse, 20 dakikaya hazır olun" kafasıyla bana selam verip odadan çıktı, Mert Hakan hala arkasından bakiyordu
"Ağzını burnunu kırarım ben bunun" gözlerimi devirdim
"Ya Mert bi sakin olsana, noldu ki şimdi" yatağa yan oturup bacaklarımı indirdim
"Baksana seni yanlız görmüş direkt yavşayacaktı, sende niye diyorsun kimsem yok diye?" önüme geçti, yere baktım
"kimsem yok ....tu çünkü" offladı, ellerini koltuk altıma koyup beni yavaşca kaldırıp yüzüme baktı
"Senin ailende, kocanda, arkadaşında hepsi benim. Ben." kollarımı omuzuna attım ve ondan destek aldım, elleri belime kaydı
"Mert" ellerimi ensesinde birleştirdim, gözlerimin dolduğunu görünce bi elimin belimde bırakıp öbürüyle sırtımı sıvazladı "bu bana diyebiliceğin en güzel en değerli şeylerden biriydi gerçekten" yanağıma göz yaşım damladı hemen başparmağıyla sildi
"nolur ağlama" kafasını geri atıp ofladı, sonra tekrar yüzüme baktı "bırak yaralarını ben sarayım, senin tüm ailen ben olayım gerekirse canımı senin için feda edeyim güzelim ama sen ağlama nolur" gülümsedim, ama ağliyordum bile artık ne zaman ağladığımı cidden hatırlamıyordum bu sefer ama hem üzüntü hem mutluluk göz yaşlarıydı
"duygulandırdın ama beni" burnumu çektim, dikkatlice beni izledi
"özür dilerim" iki elini yanaklarıma koyup yanaklarımda ki gözyaşlarını öptü, gülümseyerek dudağında ki ıslaklığı aldım başparmağımla
"ağlamiyoruz tamam mı? benim güzel karım çok güçlü" gülümsedim, bu çocuk beni hem mutlu ediyor hemde yumuşacık yapiyordu kafamı salladım gülümsedi
"Durabiliyor musun yardım edeyim mi?" yerimde durmaya çalıştım ve başardım da ama gerçekten çok halsizdim kolumu belime sarıp beni bi koluyla ayakta tuttu, buna düşmeyen de ne bileyimmmmmm
"Gel güzelim yüzünü yıkayalım" benimle lavaboya geldi, ellerimi lavaboya yasladım ayakta durabilmek için kolu hala belimdeydi sağ eliyle suyu açtı ve ayarladı gülümsedim aşırı ince düşünceliydi, avucuna su alıp yüzümü yıkadı çok nazik davraniyordu yüzüne baktım
"çok mu soğuk su?" kafamı salladım "sen ne kadar güzel bir adamsın Mert" gülümsedi bu sefer sanırım o utanmıştı, bir şey demeden devam etti
"cantamı getirir misin?" hemen kafasını sallayıp çantamı getirdi, içinden küçük tarağımı çıkardım
"Ben yapabilir miyim?" çocuk gibi gözleri ışıldadı "tabi" tarağı ona uzattım ve sırtımı döndüm
güzelce saçımı taradı "aşığım şu saçlara, ne güzel saçların var hemde çok güzel kokuyolar" eğilip koklayınca güldüm "çok ciddiyim şu koku burnumda tütüyor seni görmeyince" ona döndüm
"Mert sen ne güzel seviyorsun ya?" elimi yanağına koyup, yanağını okşadım "kendimi gerçekten dünyanın en şanslı kadınıymış gibi hissediyorum"
"Ne mutlu bana" uzunca gözlerime baktı, kapı tıklayınca bu bakışma sona erdi
"Hazır mısınız?" Hemşire gelince, yavaşca getirdiği sedyeye yattım
"Görüşürüz" el salladım ona
"İnşAllah Güzelim" elimi öptü, biraz yüzü düştü bu halini hiç sevmemiştim çok üzgün duruyordu hemşire beni ameliyathane'ye doğru götürdü ve orda beni uyutmak için iğne vuruldu.
"Siz 10 a kadar sayın" yanımda ki Hemşire konuştu
1.....2......3......4....
uykuya daldım
------------------------------------------------------
Merhaaaabaaaaalarrr umarım beğenmişsinizdir❤️