Maxileigh's pov
It's already 3 am but I'm still wide awake.
I mean who wouldn't? Kung katabi mo ay yung taong kinababaliwan mo? Tapos nakayakap pa sayo.
Jusko, hindi ako makatulog. Ang lakas ng tibok ng puso ko.
Sinilip ko ang magandang mukha nito at mukhang malalim naman na ang tulog niya kaya dahan dahan kong tinanggal ang mga braso niyang nakayakap sa ulo ko at ang legs niya na nakatanday pa sa bewang ko.
Naimagine niyo ba posisyon namin kanina? Oh diba, sino makakatulog pagganun?
I successfully leave the bed and with one last glance I quietly leave the room.
Pumunta muna akong kitchen at nadatnan ko duon si mommy Maxi na nagtitimpla ng gatas.
Herbal milk, her favorite drink.
"Mommy." Tawag pansin ko at agad naman itong lumingon ng may ngiti sa labi.
"Hi hon, can't sleep?" Malambing na tanong nito nang makalapit ako, tumango ako at ngumiti ng nakakaloko.
"Yes po, how about you mommy? Hindi ka rin po ba makatulog? o baka naman.." Binigyan ko siya ng makahulugang tingin sabay tawa nang pansin kong pinamulahan ito.
"Ayieeeee, you're blushing mommyy!" Panunukso ko pa at tumawa ng malakas.
Wala naman problema yun dahil malayo ang kitchen sa mga kwarto sa taas.
"H-hey! Shut up young lady, para kang mommy Nics mo." Namumula pa ring aniya nito, kinukunutan pa ako ng noo eh halata namang nahihiya siya.
"Namumula pa rin siya yiee." Dagdag ko pa at agad na umatras dahil kita kong itataas na nito ang kamay niya.
Kaya ang ending hangin sa hampas niya.
"You!-"
"What's happening here?"
Sabay kaming napalingon ni mommy Maxi sa pinanggalingan ng boses, and it's mommy Nics.
Uyyy, maaasar ko silang dalawa.
"Hi mom, tignan mo si mommy oh, namumula." Hagalpak na sabi ko at tumakbo sa kabilang side ng kitchen dahil baka mabatukan ako.
"Hey! I'm not kaya! Ikaw Archilla ha, tantanan mo nga kakaturo ng kung ano ano diyan sa anak mo." Aguy, nadamay pa nga.
Napahagalpak ako lalo ng tawa dahil ang itsura ni mommy Nics nakangiwi habang nakatitig kay mommy Maxi na namumula na sa inis tapos ang sama ng tingin sakaniya.
Gagu, yung nagtatanong ka lang kung ano nangyari pero biglang manunuyo ka.
"Huh? Hoy Maxileigh Ash, ano ginawa mo dito sa mommy mo at ako na naman pinagiinitan?" Nakabusangot na tanong sakin ni mom.
"Eh tinanong ko lang naman po kung hindi rin ba si mommy makatulog o baka ano.. you know HAHAHAHAHAHA." Pasensya ang laughtrip talaga kaya hindi ko maiwasang tumawa.
Mukhang na-gets naman iyon ni mom kaya napalingon siya kay mommy na ako naman sinamaan ng tingin, napatawa ng mahina si mom kaya napabaling naman sakaniya si mommy.
"What?" Sungit yern.
"Love, nagtatanong lang pala anak mo eh. Nagagalit ka agad diyan." Sabi nito at niyakap sa bewang si mommy.
Ako naman napabusangot ngayon.
"Puro kayo anak mo anak mo, eh pareho niyo naman akong anak. Baka anak talaga ako ng kapitbahay ha." Sabat ko at suminghot singhot.
Napatawa naman silang pareho at lumapit sa akin.
Umupo si mom sa lamesa habang si mommy naman sumandal sakaniya habang nainom ng herbal milk niya at ako naman nakasandal sa sink.
"Siyempre anak ka namin, hindi ako makapapayag na maging anak ka ng kapitbahay natin na hindi pa ngbabayad sa utang niya." Malokong sagot ni mom Nics kaya nakatanggap siya ng hampas mula kay mommy Maxi, napatawa naman ako.
"Cute talaga ng relasyon niyo, kahit na pareho kayong nagiging busy eh ang sweet sweet niyo pa rin. I want that kind of relationship too, when kaya." Their love for each other is growing day by day, unlike to other married couples that after many years of marriage nagkakasawaan na sa isa't isa.
Ay parang nasabi ko na yan?
"Ligawan mo na kasi." Nakangising sagot ni mom na ikinatawa ko.
"May boyfriend nga mom eh." Sagot ko na ikinawala ng ngisi nito.
"Well hon, that's not a problem. Boyfriend pa lang naman." Gulat kaming napatingin ni mom Nics kay mommy Maxi dahil sa sinabi nito.
Nagkatinginan din kami at sabay na tumawa, kita ko rin na humahagikhik din si mommy Maxi.
"Gandang advice yan my, besides, I'm more hottie than that hotdog guy." Nakangising turan ko na tinawanan naman nila.
Grabe yon tinawanan lang ako.
"Anyway mommies, nasaan po si Xia?" Naalala ko kasi, may bata nga pala kaming kasama.
"She's in our room, ang cute ng batang yun ha. She's reminding me of someone." Sagot ni mommy habang nakakunot ang noo, kaya naman napangiti ako.
Right, she's reminding me of 𝘩𝘦𝘳 too.
"Ah hon, I forgot to mention. Your Dada are going home." Dagdag pa ni mommy na ikinawala agad ng ngiti ko.
Pansin nila ang change of mood ko kaya nagkatinginan silang dalawa at nagaalalang binalingan ako.
"When?"
"Next week, he called me yesterday." Sagot niya kaya napatango tango naman ako.
"We were so worried about you, kaya nahirapan kaming ipaalam agad sayo." Dagdag pa ni mom.
"It's okay mommies, I understand. Besides, maybe it's time to face him again."
Dada, mommy Archill's father, I don't hate him ha? Let's just say, we're not in a good terms but I'm acting as if we are.
Actually, when I was a kid we have this so called grandparent-grandchild relationship, he's my best friend, my partner in crime together with paps my mommy Maxi's father, magbestfriend si dada at paps and the three of us has a strong relationship as a 'maglolo'.
Not until one day, nalaman ko ang totoo, ang katotohanan na hindi ko kailanman matatanggap.
At simula nang araw na yun nagsimula na akong lumayo sakanila, everything has changed, kapag nakikita ko sila sa public I was acting as if they're my bosses, at hindi naman nila iyon pinapansin dahil iniisip nila na ginagawa ko yun dahil nga hindi alam ng karamihan na apo nila ako. Pero baka napapansin na rin nila dahil maski sa private formal ang pakikitungo ko sakanila.
Arthur Nicolaus Monteverde, my dada, the famous Lawyer and also known as the richest youngest businessman of Monteverde family.
Macario Ashville Gulliver, my paps, the youngest heir of Gulliver family and everyone's calling him 'Architect Mario' or 'handsome architect' back to his days.
"Hon you sure you're okay? we can tell him not to go home yet, since we can handle that 'thing'." Nabalik ulirat ako sa pagsalita ni mommy.
Agad namang nabuhayan loob ko nang banggitin niya yung 'thing' na yan, it's about the person who's been following me since I don't know how long, I lost count.
We call it a 'thing' because they've got our attention, at 'bagay' sila sa 𝘱𝘭𝘢𝘺𝘨𝘳𝘰𝘶𝘯𝘥 𝘬𝘰.
"No mommy, just let him. And about that 'thing' let me handle it, malapit na siya sa bitag ko. Leave it to me mommies, hayaan niyo lang sila." Malokong turan ko sakanila at ngumisi ngisi pa kung kaya napailing na lamang sila.
"Silly, we'll let you handle it but just be careful anak you doesn't want me to get buried alive naman di'ba?" Malokong saad din ni mom Nics na ikinataas ng kilay ni mommy Maxi, napahagikhik naman ako.
"If one of you got hurt because of your unpredictable action I will burry the both of you alive, without hesitation. But if both of you got hurt, then don't show your faces to me or I will be the one to kill you." Walang emosyon na aniya at sabay kaming napatikom ng bibig ni mom.
Nagkatinginan kami ni mom at sabay na napatawa ng pilit at kabadong tinignan si mommy.
"L-love, you don't have to worry. No one will get hurt, hindi ako makapapayag na may masaktan na naman sainyo. And I can handle myself love, we got it all planned." Kabado ngunit seryosong turan ni mom sabay nginitian si mommy.
"That's right mommy, we got it all planned. I don't want to lose anyone of you again mommy, I won't let it happen again. And I assure you that I will not let anyone to touch me, not even a single hair of mine." Determinadong sagot ko rin.
"Fine, I trust you both." Sagot ni mommy matapos ng malalim niyang buntong hininga at saka binigyan kami ng matamis na ngiti.
Ngumiti din kami ni mom at nagflying kiss ako rito habang si mom kiniss siya sa noo.
Wews, saet sa eyes.
"Pero seryoso anak, kailan mo balak ligawan si Zane?" Nasamid ako bigla sa hangin.
"Mom!" Reklamo ko na nginisihan lang niya.
Hmp.
"Your mom is right Hon, and really though, her boyfriend is not a problem. Besides, it seems like you've got Zane wrapped around her neck." Rebat pa ni mommy na ikinanguso ko lalo.
Wrapped around her neck, psh, kalokohan.
"Mommy naman eh!" Reklamo ko lang ulit at nagpadyak padyak ng paa.
Oo, nagdadabog ako pero ang magaling kong magulang tinawanan lang ako.
"Haha, oh siya sige na baby, matutulog na kami ng mommy mo. Matulog ka na rin ha? Don't stay too late." Paalala ni mom na ginawaran ko ng ngiti.
"Opoo, goodnight po mommies!" Niyakap ko sila at hinalikan naman nila ako pareho sa ulo.
"Goodnight hon/baby." Sabay nilang sagot at nginitian ako bago tuluyang umalis.
Nang makaalis sila ay kusang naglaho ngiti ko at walang ganang tinignan ang ref bago ito nilapitan upang kumuha ng isang boteng champagne.
There goes this feeling again, the feeling of being alone and empty.
nagtungo akong balkonahe upang lumanghap ng sariwang hangin, this is my favorite things to do everytime I'm feeling down. Just seeing the beautiful darkness together with the sky that is full of stars and of course the moon, the one who's giving the light on the dark night.
Napapikit ako nang lumakas ang hangin at dinama ito.
"𝘈𝘵𝘦! 𝘓𝘰𝘰𝘬 𝘰𝘩, 𝘵𝘩𝘦𝘳𝘦'𝘴 𝘴𝘰 𝘮𝘢𝘯𝘺 𝘴𝘵𝘢𝘳𝘴!"
𝘔𝘢𝘯𝘨𝘩𝘢𝘯𝘨 𝘢𝘯𝘪𝘺𝘢 𝘩𝘢𝘣𝘢𝘯𝘨 𝘯𝘢𝘬𝘢𝘵𝘢𝘯𝘢𝘸 𝘴𝘢 𝘭𝘢𝘯𝘨𝘪𝘵 𝘢𝘵 𝘮𝘢𝘺 𝘮𝘢𝘭𝘢𝘬𝘪𝘯𝘨 𝘯𝘨𝘪𝘵𝘪 𝘴𝘢 𝘭𝘢𝘣𝘪.
"𝘠𝘶𝘱 𝘭𝘪𝘭 𝘴𝘪𝘴, 𝘵𝘩𝘦 𝘴𝘬𝘺 𝘪𝘴 𝘧𝘶𝘭𝘭 𝘰𝘧 𝘴𝘵𝘢𝘳𝘴 𝘵𝘰𝘯𝘪𝘨𝘩𝘵. 𝘠𝘰𝘶 𝘳𝘦𝘢𝘭𝘭𝘺 𝘭𝘪𝘬𝘦 𝘴𝘵𝘢𝘳𝘴, 𝘥𝘰𝘯'𝘵 𝘺𝘢?" 𝘕𝘢𝘬𝘢𝘯𝘨𝘪𝘵𝘪𝘯𝘨 𝘴𝘢𝘢𝘥 𝘬𝘰.
"𝘕𝘰 𝘢𝘵𝘦, 𝘐 𝘭𝘰𝘷𝘦 𝘵𝘩𝘦𝘮 𝘫𝘶𝘴𝘵 𝘭𝘪𝘬𝘦 𝘩𝘰𝘸 𝘺𝘰𝘶 𝘭𝘰𝘷𝘦 𝘵𝘩𝘦 𝘮𝘰𝘰𝘯! 𝘛𝘩𝘢𝘵'𝘴 𝘸𝘩𝘺 𝘐 𝘸𝘢𝘯𝘯𝘢 𝘣𝘦 𝘢 𝘴𝘵𝘢𝘳." 𝘈𝘨𝘢𝘥 𝘯𝘢 𝘯𝘢𝘱𝘢𝘬𝘶𝘯𝘰𝘵 𝘢𝘯𝘨 𝘯𝘰𝘰 𝘬𝘰 𝘥𝘢𝘩𝘪𝘭 𝘴𝘢 𝘴𝘪𝘯𝘢𝘣𝘪 𝘯𝘪𝘵𝘰.
Ramdam ko ang mga luhang nagsibagsakan mula sa aking mga mata nang maalala ko ang huli naming paguusap dito mismo sa kinatatayuan ko, napatawa ako ng pagak at saka nilaklak yung alak.
"𝘙𝘦𝘢𝘭𝘭𝘺 𝘩𝘶𝘩? 𝘈𝘯𝘥 𝘸𝘩𝘺'𝘴 𝘵𝘩𝘢𝘵?" 𝘐 𝘤𝘶𝘳𝘪𝘰𝘶𝘴𝘭𝘺 𝘢𝘴𝘬, 𝘵𝘩𝘦𝘯 𝘴𝘩𝘦 𝘴𝘮𝘪𝘭𝘦𝘥 𝘴𝘸𝘦𝘦𝘵𝘭𝘺 𝘢𝘵 𝘮𝘦.
"𝘉𝘦𝘤𝘢𝘶𝘴𝘦 𝘺𝘰𝘶 𝘴𝘢𝘪𝘥 𝘺𝘰𝘶'𝘳𝘦 𝘭𝘪𝘬𝘦 𝘵𝘩𝘦 𝘮𝘰𝘰𝘯, 𝘢𝘯𝘥 𝘐 𝘸𝘢𝘯𝘯𝘢 𝘣𝘦 𝘵𝘩𝘦 𝘴𝘵𝘢𝘳 𝘴𝘰 𝘸𝘦 𝘤𝘢𝘯 𝘢𝘭𝘸𝘢𝘺𝘴 𝘣𝘦 𝘵𝘰𝘨𝘦𝘵𝘩𝘦𝘳!" 𝘈𝘨𝘢𝘥 𝘢𝘬𝘰𝘯𝘨 𝘯𝘢𝘱𝘢𝘵𝘢𝘮𝘦𝘮𝘦 𝘴𝘢 𝘴𝘪𝘯𝘢𝘨𝘰𝘵 𝘯𝘪𝘵𝘰 𝘢𝘵 𝘩𝘪𝘯𝘥𝘪 𝘮𝘢𝘪𝘸𝘢𝘴𝘢𝘯𝘨 𝘮𝘢𝘱𝘢𝘭𝘶𝘩𝘢 𝘬𝘶𝘯𝘨 𝘬𝘢𝘺𝘢 𝘯𝘪𝘺𝘢𝘬𝘢𝘱 𝘬𝘰 𝘴𝘪𝘺𝘢 𝘶𝘱𝘢𝘯𝘨 𝘩𝘪𝘯𝘥𝘪 𝘯𝘪𝘺𝘢 𝘮𝘢𝘬𝘪𝘵𝘢 𝘢𝘯𝘨 𝘮𝘨𝘢 𝘭𝘶𝘩𝘢 𝘬𝘰.
"𝘔𝘰𝘰𝘯 𝘰𝘳 𝘯𝘰𝘵, 𝘴𝘵𝘢𝘳 𝘰𝘳 𝘯𝘰𝘵. 𝘗𝘢𝘭𝘢𝘨𝘪 𝘵𝘢𝘺𝘰𝘯𝘨 𝘮𝘢𝘨𝘬𝘢𝘴𝘢𝘮𝘢, 𝘯𝘰 𝘰𝘯𝘦 𝘯𝘰𝘳 𝘢𝘯𝘺𝘵𝘩𝘪𝘯𝘨 𝘤𝘢𝘯 𝘴𝘦𝘱𝘢𝘳𝘢𝘵𝘦 𝘶𝘴. 𝘈𝘵𝘦 𝘸𝘪𝘭𝘭 𝘢𝘭𝘸𝘢𝘺𝘴 𝘣𝘦 𝘢𝘵 𝘺𝘰𝘶𝘳 𝘴𝘪𝘥𝘦, 𝘧𝘰𝘳𝘦𝘷𝘦𝘳." 𝘔𝘢𝘭𝘢𝘮𝘣𝘪𝘯𝘨 𝘯𝘢 𝘣𝘶𝘭𝘰𝘯𝘨 𝘬𝘰 𝘳𝘪𝘵𝘰 𝘢𝘵 𝘳𝘢𝘮𝘥𝘢𝘮 𝘬𝘰 𝘯𝘢𝘮𝘢𝘯 𝘯𝘢 𝘩𝘪𝘯𝘪𝘨𝘱𝘪𝘵𝘢𝘯 𝘯𝘪𝘺𝘢 𝘢𝘯𝘨 𝘱𝘢𝘨𝘬𝘢𝘬𝘢𝘺𝘢𝘬𝘢𝘱 𝘴𝘢 𝘢𝘬𝘪𝘯.
"𝘈𝘯𝘥 𝘐 𝘢𝘭𝘸𝘢𝘺𝘴 𝘨𝘰𝘵 𝘺𝘰𝘶𝘳 𝘣𝘢𝘤𝘬 𝘢𝘵𝘦, 𝘧𝘰𝘳𝘦𝘷𝘦𝘳. 𝘐 𝘭𝘰𝘷𝘦 𝘺𝘰𝘶, 𝘢𝘵𝘦 𝘈𝘴𝘩, 𝘧𝘰𝘳𝘦𝘷𝘦𝘳."
"I love you more, lil sis, forever. I always will." I uttered almost a whispered and released a shaky breath before biting my lips to prevent my sobs.
"A-ate misses you so much, lil sis." My voice cracked because of my nonstop tears.
Napayuko ako at hawak ng mahigpit sa railings saka duon inilabas lahat ng luha ko, napapagod na ako umiyak pero wala na akong ibang magawa kundi ang umiyak na lamang.
Ilang minuto akong umiiyak nang may marinig akong yabag ng paa na papalapit dito kaya umayos ako ng tayo at pinunasan ang mukha, I sipped at my champagne and act as if nothing happens.
I don't want her to see my vulnerable side again.
"Monteverde."
Nilingon ko siya at matamang tinignan.
"Ma'am Zane.. What are you doing here? Bumalik ka na po sa kwarto at malamig dito." Saad ko ngunit tinignan niya lang ako at nilapitan.
"I should be the one asking you that, what are you doing here? why are you still awake? And really huh? Drinking champagne at this hour?"
Dami naman nitong tanong.
Hindi ko siya sinagot at matamang tinignan lamang nang walang ekspresyon, napansin niya ata ito kaya naman tinitigan niya ako at inilapit ng kaunti ang mukha niya na tila ba may gustong kumpirmahin.
Eh?
I immediately step backward after realizing what does she wants to confirm, but she holds my cheeks then wipe something on it.
"You cried." She uttered as if she's confident that it's true, I looked away then removed her hands to my face before drinking.
"May I ask why?" She softly said that made me look at her.
But I was shock when I saw how she looks at me, it's so soft and her looks we're like saying 'its okay, you can trust me' and no one has ever looked at me like that after 'that day'.
Yeah, and it's because I distance myself to them.
Napabuntong hininga na lang ako at saka sumandal sa railings saka tumingala sa langit at pumikit muli.
"I'll tell you a story, are you willing to listen?" I ask.
"Go ahead, I'm all ears." She softly answered that made me smile a little.
Gage nahihilo na ako ah.
"Noong unang panahon sa malayong lug-"
"Are you freaking serious now?" Inis na putol nito sakin na tinawanan ko lang at tinignan siya ng nakakaloko.
Kung kanina ang lambing ng tingin niya, ngayon parang mananapak na siya. Bilis magbago ng mood e.
Ang totoo niyan, nagdadalawang isip pa ako kung ikekwento ko ba o ewan.
"I was just joking 'to naman, masyado kasing mabigat atmosphere natin kaya pagaanin ko lang ng unti." I said while chuckling, she then sigh and look at the sky.
"I know this is odd but it's okay not to be okay Lei, if you want to cry then cry, if you want to shout then shout, no one will stop you from doing that not even me. Don't mind me, you can cry, curse or whatever you want to do just don't hide the pain, because the more you hide it? The more it gets hurt." Ramdam ko na naluluha na naman ang mata ko dahil sa sobrang lambing ng boses nito.
The sincerity and softness of her voice are making me feel like I.. I wanted to breakdown.
"You don't need to carry those problems Lei, you're not alone. I'm here, share it with me, I would never leave you hanging." At duon na nga tuluyang bumagsak ang nga luhang pinipigilan ko.
Hinayaan ko itong bumagsak at ngumiti ng mapait saka yumuko, I can't show her my face.
Tahimik akong umiyak at hinayaan lang tumulo ang mga luhang tila ba gripo, hanggang sa maramdaman ko na lang ang kamay niya na niyakap ang ulo ko at inisandal sa balikat niya.
Dahil sa ginawa niya tuluyan na akong napahagulgol at napayakap sa bewang niya, siya naman ay hinigpitan ang pagkakayakap sa akin at marahang hinaplos ang likod ko.
Wala siyang sinabi at hinayaan lang akong umiyak kahit na nababasa na damit nito.
Matapos ang ilang minutong kakaiyak ay nagpasya na akong humiwalay sakaniya at umupo sa sahig saka sumandal sa railings, feeling ko nanlambot mga tuhod ko e.
Agad naman siyang tumabi at kinuha ang kamay ko, pinanood ko kung paano niya dahan dahang pinagsalikop ang mga kamay namin.
Her hands perfectly fits mine.
"Having a sister was my dream, then one day when I was playing in my room, my mommies went inside then they said mommy Maxi was pregnant and it's a baby girl. I was so happy that time, because finally I'm having a little sister." Pagkwento ko saka napangiti nang maalala ko ang araw na yun.
Sobrang bata ko pa lang nun kaya masyado nang malabo sakin yung ala alang yun pero kahit anong mangyari hindi ko hahayaang malimutan ko ang araw na yun.
As far as I remember, isang taon ako nun at malapit nang magdalawang taon nung sinabi nila sakin yun, and mommy Maxi was 6 months pregnant that time. Siyempre bata pa lang ako kaya akala ko busog lng si mommy kaya malaki tiyan niya.
Sabi nga nila sakin tinanong ko pa daw kung may bola ba sa tiyan ni mommy, jusko.
"I did everything to be a good big sister to her, I made her feel that her ate is always there for her, we we're so close, I thought it would be just the two of us but then Archie came. We're both happy because we we'll be having a little brother, sobrang close naming tatlo. Hindi nga kami mapaghiwalay noon e, to the point na pareho silang natutulog sa kwarto ko kahit na may sarili silang kwarto." Dagdag ko pa at napatawa ng mahina, narinig ko rin na tumawa din siya kaya gumagaan na lalo ang pakiramdam ko.
Parang kapag nakangiti siya o masaya siya, nagiging masaya din ako. Her smile is everything to me.
"My sister once ask me kung ano ba daw gusto kong trabaho pag-graduate ko, ang sabi ko sakaniya gusto ko maging photographer pero ako yung nakatakdang magmana ng kompanya ng pamilya namin, and you know what she said?"
"What?" She ask.
"She said that, she will be the one who'll inherit our family's company so that I can choose the course that I really wanted. Para daw hindi na ako malungkot." Sagot ko at ngumiti ng mapait.
And now she's 𝘨𝘰𝘯𝘦.
"She's a very understanding sister." Aniya, nilingon ko naman siya at nakita kong nakangiti ito kaya napangiti na naman tuloy ako.
Marupok talaga ako e.
"She is, but I did a mistake. D-dahil dun hindi na niya nagawa pa yung pangako niya, dahil sa katangahan ko, sa kapabayaan ko, hindi na namin siya k-kapiling ngayon." Naluluha na naman ako buset.
"Nung 15th birthday ko siya ang unang bumati sakin, ginulo niya ako sa kwarto ko at duon kami nagsimulang magasaran. H-hindi ko alam na yun na ang h-huling beses na makakabiruan ko siya." Singhot singhot na aniya ko, ang sakit balikan ng araw na yun.
"Nung araw na yun, m-mismong kaarawan ko. May mga lalaking pumasok sa bahay, saktong kabababa lang namin galing kwarto. Wala sila mommy nun nasa kabilang mansion dahil duon sana gaganapin ang kaarawan ko, nung mga oras na yun sobrang nagulantang ang pagkatao ko. Masaya lang kami nagkekwentuhan ng kapatid ko nang biglang may nangtutok ng b-baril samin." Pagpatuloy ko pa kahit ramdam ko na ang panginginig ng buong katawan ko.
"H-hey, you don't need to continue if you can't. I'm not forcing you, Lei. Take it easy." She softly said then gently rubbed my both hands.
"N-no, I can do it." Tumango siya at nginitian ako ng matamis. "Ehem, then I tried to fight them. But I failed, s-sobrang dami nila. Pero malaki ang tiwala ko sa sarili ko dahil well trained ako sa labanan ang kaso naisahan ako ng kalaban. He knew my weakness and it's my little sister, he captured her t-then.. Then t-tinutukan niya ng b-baril sa ulo, sobrang takot ko dahil b-baka kalabitin niya yung gantsilyo, pero binigyan niya ako ng kondisyon." Napahugot ako ng malalim na hininga bago nagsalita muli.
"He said '𝘊𝘰𝘮𝘦 𝘸𝘪𝘵𝘩 𝘶𝘴, 𝘵𝘩𝘦𝘯 𝘺𝘰𝘶𝘳 𝘭𝘪𝘭 𝘴𝘪𝘴𝘵𝘦𝘳 𝘸𝘪𝘭𝘭 𝘣𝘦 𝘴𝘢𝘧𝘦 𝘣𝘢𝘴𝘵𝘢 𝘴𝘶𝘮𝘢𝘮𝘢 𝘬𝘢 𝘭𝘢𝘯𝘨 𝘴𝘢𝘮𝘪𝘯, 𝘩𝘪𝘯𝘥𝘪 𝘯𝘢𝘮𝘪𝘯 𝘴𝘪𝘺𝘢 𝘴𝘢𝘴𝘢𝘬𝘵𝘢𝘯.' It's so creepy dahil nakangiti siya nung sinasabi niya yan. Iniilingan ako ng kapatid ko pero I came up with a plan that's why I smiled to her then give an assurance smile."
"I'm planning to pretend that I'm considering his condition then by the time he'll let go of my sister I will make her run and hide at ako na bahala sa mga lalaki but I failed. Dahil nung tumakbo siya may panibagong lalaki na dumating, a-and.. H-he.. He s-shot her." Agad akong niyakap ni Zane dahil hindi ko na maiwasang maiyak na naman.
"I tried to r-run to her but.. But he shot me too. Sa ulo ko mismo, pero kahit na ganun pinilit kong lapitan ang kapatid ko. Iniinda din niya ang sakit at binigyan ako ng matamis na ngiti, my sight was starting to get blurry that time and it's effecting my hearing too but the last words that I heard from her w-was '𝘏-𝘩𝘢𝘱𝘱𝘺 𝘣𝘪𝘳𝘵𝘩𝘥𝘢𝘺 𝘢𝘵𝘦, 𝘐 𝘭𝘰𝘷𝘦 𝘺𝘰𝘶. 𝘍𝘰𝘳𝘦𝘷𝘦𝘳.' I wanted to answer her pero hindi ko na nagawa dahil may sumipa sa ulo ko at duon na ako tuluyang nawalan ng malay." Pinilit kong huwag nang mautal kahit na patuloy pa rin sa pagagos ang mga luha ko.
"T-then-"
"Shhh, stop now. You don't need to remember that nightmare again, don't force yourself. Take your time Lei, you've said enough. I'm proud of you." Putol nito sakin at marahang hinalikan ang dalawang mata ko.
Naiyak tuloy ako lalo.
Bakit ang sweet sweet niya huhu, nahuhulog ako lalo.
"T-thank you.. Thank you for listening, thank you for being here, for me." Lumuluha ngunit nakangiting turan ko.
"I'm always here for you, Lei." She softly answered then sweetly smile.
Yumakap ulit ako sakaniya at ipinikit ang mga mata ko, bigla bumigat ang mga talukap ko. Dahil ata sa alak at kakaiyak ko.
Ayos lang siguro kung matutulog ako sakaniya.
"You've been hiding from that nightmare Lei, it's time for you to go out. And I'm here to light your way, but just please, stop distancing yourself everytime you needed someone to lean on." Ring kong aniya ngunit nanatili akong nakapikit.
Naghintay ako ng susunod nyang sasabihin ngunit mukhang wala na yata kaya hinayaan ko na ang sariling makatulog sakaniya.
Ngunit, bago pa man ako makapasok sa dream land may huli pa siyang sinabi na hindi ko na masyadong naintindihan,
"𝘐𝘵'𝘴 𝘵𝘪𝘮𝘦 𝘵𝘰 𝘧𝘪𝘨𝘩𝘵 𝘧𝘰𝘳 𝘺𝘰𝘶 𝘮𝘺 𝘭𝘰𝘷𝘦, 𝘺𝘰𝘶'𝘷𝘦 𝘥𝘰𝘯𝘦 𝘦𝘯𝘰𝘶𝘨𝘩 𝘧𝘰𝘳 𝘮𝘦. 𝘐 𝘸𝘰𝘯'𝘵 𝘭𝘦𝘵 𝘩𝘪𝘮 𝘵𝘢𝘬𝘦 𝘺𝘰𝘶 𝘢𝘸𝘢𝘺 𝘧𝘳𝘰𝘮 𝘮𝘦 𝘢𝘨𝘢𝘪𝘯, 𝘬𝘢𝘩𝘪𝘵 𝘬𝘢𝘪𝘭𝘢𝘯𝘨𝘢𝘯 𝘬𝘰 𝘱𝘢 𝘴𝘪𝘺𝘢𝘯𝘨 𝘱𝘢𝘵𝘢𝘺𝘪𝘯 𝘨𝘢𝘨𝘢𝘸𝘪𝘯 𝘬𝘰 𝘱𝘢𝘳𝘢 𝘴𝘢𝘺𝘰."
"𝘐 𝘸𝘪𝘭𝘭 𝘯𝘦𝘷𝘦𝘳 𝘭𝘦𝘵 𝘢𝘯𝘺𝘰𝘯𝘦 𝘩𝘶𝘳𝘵 𝘺𝘰𝘶 𝘢𝘨𝘢𝘪𝘯. 𝘕𝘦𝘷𝘦𝘳."
____
A/n: huhu kaeyak.