នាយតូចដើរចូលក្នុងបន្ទប់របស់ខ្លួនបន្ទាប់ពីរង់ចាំរាងក្រាស់នៅជាន់ក្រោមប្រហែល30នាទីមិនឃើញចុះមកទៀត! នាយតូចបារម្ភខ្លាចគេដួលសន្លប់ព្រោះធ្វើការងារធ្ងន់ តែពេលដែលនាយបើកទ្វា......
"ផាក ស៊ុងហូន!!! អ្នកណាអនុញ្ញាតឲលោកដើរដោះអាវក្នុងបន្ទប់ខ្ញុំ??។ "ស្មានតែរឿងអ្វីធំដុំ! គ្រាន់តែប៉ុន្នឹងសោះ
"ចាំបាច់ភ្ងាក់ផ្អើលធ្វើអី? អូនមិនត្រឹមតែឃើញប៉ុន្នឹងនោះទេ!អូនធ្លាប់ឃើញច្រើនជាងនេះទៅទៀត! "
"បិទមាត់! ហាមនិយាយអ្វីឲសោះ! "
"ប្រពន្ធហា៎~~ ប្ដីដាច់របបប្រាំឆ្នាំហើយ~ "នាយដើរចូលទៅឪបភរិយាពីក្រោយខ្នង
(មានអារម្មណ៍ថាចង់លើសឧស្ម័នកាបូនិច🤒😭)
"ឲដាច់ទៅ! ស្រីលោកមានទៅរកទៅ! "នាយតូចតបទៅវិញ
"ឲប្ដីសុំទោស~ ប្ដីសុំអង្វរ ប្ដីដាច់របបយូរហើយណា~ "នាយដាក់ចង្ការលើស្នាខាងឆ្វេងរបស់នាយតូចហើយក៏រអ៊ូងូវៗ
"មិនដឹងទេ! ទៅរកអាវពាក់ហើយទៅគេងទៅ! "
"អត់ទេ! "
"បើមិនទៅទេខ្ញុំអ្នកទៅ- ហ្វាយ!!!!!!!!!ដាក់ខ្ញុំចុះភ្លាមអាប្រុសឆ្កួត!"រាងតូចស្រែកយៃនៅពេលដែលដៃមាំចាប់លើកបីនាយឡើងលើ
"អត់ចង់! នៅឲស្ងៀមប្រយ័ត្នបងទម្លាក់ឲធ្លាក់បាក់ចង្កេះ! " គេឲនៅស្ងៀមគឺស្ងៀមមែនគ្មានហ៊ានកម្រើកសូម្បីបន្តិច
នាយទម្លាក់កាយតូចទៅលើគ្រែហើយ ក៏......
*ផុស* មួយខ្នើយចំកណ្ដាលមុខ!
"ចេញឲឆាប់! "គ្រាន់តែគេដាក់ចុះភ្លាមក៏ស្រវេស្រវាមានខ្នើយមួយមកវាយគេតែម្ដង
"អូនចូលចិត្តហឹង្សាដាក់បងម្លេះ! "
"ខ្ញុំលោកក៏ហិង្សាដាក់ខ្ញុំដែល! "
"អូយ~ អូនសម្លាញ់!រឿងពីមុនឲបងសុំទោស! សុំទោសពិតមែន! សុំទោសចេញពីចិត្ត! អូនកុំនិយាយពីវាទៀតអី! បងមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនឯងខុសខ្លាំងណាស់! "
"បើលោកខុសពិតមែន! ហឹស!!!!"
"នីគីហា~ ឲបងសុំទោស!បងខុសហើយ បងខុសពិតមែន! បងនឹងមិនឲវាកើតឡើងម្ដងទៀតនោះទេ! "ស៊ុងហូនបន្ទន់សម្លេង ហើយក៏ដើរទៅអង្គុយជិតរាងតូច
"អស់ឬនៅ? "សម្លេងគ្មានជាតិតែម្ដង
"នៅ~ បងសុំទោសមួយទៀត! បងធ្វើបាបអូនខ្លាំងណាស់! បងខុសដែលឲអូននៅមើលថែកូនតែម្នាក់ឯង! ហើយក៏មានអារម្មណ៍ថាខុសខ្លាំងនៅពេលដែលធ្វើបាបអូន ទាំងអូនកំពុងពពោះ! " នាយនិយាយជាមួយសម្លេងហាក់ដូចជាចង់យំ
"យ៉ាងមិចទៀត!? "ប៊ីចេងយកជាគ្នា
"បងសុំទោស- បង-បងសុំទោសដែលធ្វើបាបអូនកន្លងមក! បង-បងជាមនុស្សប្រុសដែលអាក្រក់! យកអ្នកដទៃម-មកបញ្ឈឺអូន! ប-បង! "វាជាលើកទីមួយហើយដែលគេយំមុខនាយតូច
"......... "
"បង-បង នឹងliliceមិនមែនជាអ្វីនឹងគ្នានោះទេ! គេនឹងបងជាមិត្តនឹងគ្នា! បង- បង ចង់បញ្ឈឺអូន! បងក៏យកគេមកបញ្ឈឺអូន! វា -វា គ្រាន់តែជាការសម្ដែងប៉ុណ្ណោះ! បងសុំទោសពិតមែន! លើកលែងឲបងផង!" (មិនដឹងយំពិតឬសម្ដែងទេប្រូ! )
"ឈប់យំទៅ! ខ្ញុំព្រមលើកលែងឲលោកហើយ! " នាយតូចដែលកំពុងរលីងរលោងទឹកភ្នែកក៏យកដៃទៅចាប់មុខមាំដែលកំពុងស្រក់ទឹកភ្នែកឲបែរមករកខ្លួន!
"ពិតមែនឬ? "
"អឹម~ ខ្ញុំមិនដែលមានចិត្តខឹងលោកទេ! "
"បង-បងអរគុណដែលអូនគ្មានចិត្តខឹងបង! ហើយបងមានរឿងមួយចង់និយាយ"
"រឿងអ្វី? "
"រៀបការនឹងបងបានទេ? " នាយក្រាស់លុតជង្គង់មុខកាយតូច ព្រមទាំងដកយកប្រអប់ជញ្ជៀនពីក្នុងហោបៅចេញមក
ទឹកភ្នែកបានស្រក់ចុះលើផែនថ្ពាល់រលោងម័ដ្ឋខៃ! វាមិនមែនជាទឹកភ្នែកកើតទុក្ខ ដូចលើកមុនទេ វាជាទឹកភ្នែកនៃភាពសប្បាយរីករាយឥតឧបមា
"អូនព្រមទេ? " នាយក្រាស់សួរម្ដងទៀតក្រោយកាយតូចមិនទាន់ផ្ដល់ចម្លើយឲខ្លួន
"អត់ទេ! "(ចាស៎! កូនខ្ញុំរាងវាយរឹកតិចហើយចាស៎)
"មិចចឹង???? "ទឹកមុខខកចិត្តបង្ហាញលើមុខដែលញញឹមអម្បិញមិញ
" និយាយលេងទេ! គឺចម្លើយរបស់ខ្ញុំ! គឺយល់ព្រមបាទ~ "
"ពិតមែនហេស៎? "
"អត់ទេដឹង!!! 👀 "
"មិនដឹងទេអូនយល់ព្រមអម្បិញមិញនេះ! ឥឡូវអូនជាលោកប្រុសតូច ត្រកូលផាកហើយ! "
"ត្រូវតែចឹងហើយ~ .....អឹម! លែងទៅ!កុំឪបតឹងពេក ប្រយ័ត្នខ្ញុំដាច់ខ្យល់ស្លាប់! "
"អូហ៍! បា-បាទ! លែងវិញហើយ! "
(ខលហៅឡានពេទ្យឲខ្ញុំតិចមក! ចង់លើសជាតិអាស៊ីត!! 😫🤌)
"លោកធ្វើឲខ្ញុំយំម្ដងទៀតហើយ!! "
"ចុះអូនយំព្រោះអ្វី? "
"ព្រោះសប្បាយចិត្ត! "
"ចឹងវាមិនមែនជាកំហុងបងទេ! "
"មិនដឹង!លោកឲខ្ញុំយំទៀតហើយ!ត្រូវការសំណងថ្លៃជំនឿចិត្ត! "
"ត្រូវការអ្វីបងឲទាំងអស់ តែបងសុំរឿងមួយវិញ! "
"រឿងអី? "
"អូនហាមនិយាយលោកជាមួយបងឲសោះ !ត្រូវនិយាយថា បង និង អូន! "
"Ok!បងព្រមឲហើយណា! "
"បាទ~ "
"កាតធនាគារទាំងអស់របស់បង!ត្រូវប្រគល់មកឲអូន! ផ្ទះនៅកូរ៉េក៏ត្រូវតែជាកម្មសិទ្ធរបស់អូន! "
" ok! តែបងបានលុយមកពីណាចាយ??"
"មិនដឹង! "
"បើជ្រុលជាអូនយកអស់ហើយ! យកទាំងក្រុមហ៊ុនបងមួយទៀតទៅ! "
"មិនយកទេ! យកហើយត្រូវទៅធ្វើការរាល់ថ្ងៃ!សុខចិត្តដេកផ្ទះមើលកូនវិញ! "
"គួរឲស្រឡាញ់ដល់ហើយប្រពន្ធអ្នកណាណ៎!~ "នាយក្រាស់ចាប់ទាញថ្ពល់របស់ ភរិយាសើចក្អាកក្អាយនៅចរឹកក្មេងមិនចេះធំរបស់នាយតូច
"ប្រពន្ធរបស់បងK ទេដឹង! " (ចេះតាចឹងហា៎~😒)
"អត់! ប្រពន្ធរបស់បងតែម្នាក់គត់! !"
"ពិតប្រាកដហេស៎?! "
"ពិត! ហើយហាមហៅអ្នកណាបងឲសោះក្រៅពីបងឮទេ? "
"Ok! "
"អូនសម្លាញ់~ "
"យ៉ាងមិចទៀតហើយ!? "
"ប្ដីដាច់របបយូរហើយ! "
"ហើយចង់យ៉ាងមិចចុះ? "
"ប្ដីចង់ណែក~~~ " នាយក្រាស់តបទាំងទាញកាយតូចឲមកអង្គុយលើភ្លៅរបស់ខ្លួន
" ចង់ស្អី? "
"កុំធ្វើចឹងអី!អូនដឹងថាបងចង់បានអីហើយត្រូវទេ? "
"គួរឲឬអត់ណ៎~~~~ "
"មិនឲបងក៏ត្រូវតែបានដែល! "
គេចង់ធ្វើអីរឿងគេ! កុំចេះដឹងពេក យកពេលទៅមើលមេរៀនត្រៀមប្រលងឌីប្លូមទៅម្នាក់លីហ៊ាង នោះ!!!!!