အပိုင်း-၃၂
မယုဆုံးသွားတာ နွယ့်မှာမယုံနိုင်ဖြစ်ရသည်။ခုတင်
ကိုယ့်ကိုခြိမ်းခြောက်တွန်းထိုးနေတုန်း ကိုကြီးဆွဲ
ဖက်ပီး မယုလက်ထဲကနေ နွယ့်ကိုဆွဲလုခဲ့ရသည်။နွယ့်ကိုသတ်မယ်ဆိုတဲ့အော်သံလဲဆုံးရော လူတွေဝိုင်းအော်သံပဲကြားလိုက်ရတယ် နွယ်ဘာမှမမြင်ရအောင် ကိုကြီးကသူ့ရင်ခွင်ထဲပဲဖက်ထားပီးအခန်းပြန်ခဲ့ရသည်။
"ကိုကြီး မယုက တကယ်ဆုံးသွားတာလား"
"ဟုတ်တယ် နွယ်လျောက်မတွေးနဲ့နော်"
"ကိုကြီးရယ် နွယ်က ပြသနာကို အေးအေးဆေးဆေးပီးစေချင်တာ မယုကိုလဲသူ့သားလေးနဲ့ပဲ ပျော်ရွှင်စေချင်တာ ဒါမျိုးဖြစ်စေချင်တာမဟုတ်ဘူး ခုတော့ခလေးလေးက သနားပါတယ် မိဘမဲ့ဖြစ်သွားတာ နွယ်သနားလိုက်တာ ဒီလိုမှန်းသိရင် ကိုကြီးကို သူ့ကို ပေးလိုက်ပါတယ်"
"ဒေါ်နွယ်ကသစ် ခင်ဗျားလေးက ဝေသန်သရာ လက်သစ်လားဟင် ယောက်ကျားကို ရက်ရက်ရောရော ပေးလှူနေတာလေ"
"ဟာ မဟုတ်ပါဘူးကိုကြီးရယ် နွယ်က စိတ်မကောင်းလွန်းလို့ စကားအဖြစ်ပြောတာပါ နွယ့်ရဲ့အချစ်တုံးကြီးကို တကယ်မပေးနိုင်ပါဘူးနော် စိတ်မဆိုးနဲ့တော့နော် ပြွတ်"
"စကားအဖြစ်တောင်မပြောနဲ့ ဒီကောင်ကခံနိုင်ရည်မရှိလို့နော်"
"ဟုတ်ပါပီနော်"
လက်ရုန်းနွယ့်ကိုအာရုံပြောင်းအောင် စကားလမ်းကြောင်းလွဲထားလိုက်သည်။နေ့လည်လောက်ကျတော့ ရဲများရောက်လာကာစစ်ချက်ယူပီးပြန်သွားကြသည်။
နွယ်အိပ်နေတုန်းနွယ့်ဆရာဝန်နဲ့ ဖုန်းပြောတော့ စင်ကာပူကိုမြန်မြန်သွားစေချင်ကြောင်းပြောလာလို့ဆေးရုံကတာဝန်ခံဆရာဝန်ကိုမေးတော့လဲ လေယဉ်စီးလို့ရပီဆိုတာကြောင့်၂ရက်လောက်နေရင်သွားဖို့စီစဉ်ရသည်။
ညရောက်တော့လဲပုံမှန်ပဲ စကားပြောဆိုပီး အိပ်ကြသည်။
နွယ်အိပ်ပျော်နေတုန်းတယောက်ယောက်ကလာနိုးလို့နိုးလာတော့အ ခန်းတံခါးကပွင့်နေပီးအနားမှာလဲဘယ်သူမှရှိမနေလို့ နွယ်အခန်းပြင်ထွက်လိုက်သည်။အခန်းပြင်လဲရောက်ရော မယုရောက်လာပီး လည်ပင်းကိုအတင်းညစ်ထားတာ နွယ်ဘယ်လိုမှအသက်ရှူလို့မရဖြစ်ကာ အတင်းရုန်းလေမရလေဖြစ်ကာ နွယ်သေတော့မှာလားဟုတွေးရင်း အားမရှိဖြစ်လာသည်။ထိုအချိန်မှာ ကိုကြီးရဲ့နွယ်လေးမရှိရင်ကိုကြီးဘယ်လိုနေရမလဲဆိုတဲ့အသံရယ် သမီး၂ယောက်ရဲ့မားမီဆိုတဲ့အသံရယ်ကြားပီးအားရှိလာကာအတင်းပြန်ရုန်းမိတော့သည်။ဘယ်လောက်ပဲရုန်းရုန်းမရပဲအဝေးက ကိုကြီးအသံလိုကြားပီး မယုဆုံးသွားပီဆိုတာသတိရကာ စိတ်ထဲမှတ်မိနေတဲ့ ဘုရားစာများရွတ်ရင်းနဲ့မှ
လည်ပင်းညစ်ထားတဲ့မယုပျောက်သွားပီး အသံ
ထွက်လို့ရတော့သည်။ကိုကြီးရဲ့နွယ်လေးလို့ခေါ်သံနဲ့အတူမျက်နှာကိုလာထိတဲ့ရေအေးအေးကြောင့်မျက်စိဖွင့်နိုင်ကာအိမ်မက်မက်နေမှန်းသိမှသက်ပြင်းချ
နိုင်တော့သည်။
"နွယ်လေး ဘာဖြစ်တာလဲ ကုတင်ပေါ်မှာအသံမ
ထွက်ပဲ လူးလိမ့်နေလို့ကိုယ်စိတ်ပူပီးခေါ်နေတာကြာပီ ဆရာဝန်တောင်ခေါ်ထားတယ်"
"နွယ် အိမ်မက်မက်နေတာ "
ဆိုပီးအိမ်မက်အကြောင်းပြောပြတော့ကိုကြီးမျက်နှာကမကြည်တော့ပေ။ဆရာဝန်ရောက်လာကာစစ်ဆေးကြည့်ပီးပြန်ထွက်သွားမှလက်ရုန်းက
"ကဲနွယ် ခုမှည၂နာရီပဲရှိသေးတယ် ပြန်အိပ်ရ
အောင်နော် အိမ်မက်ထဲလဲကိုကြီးကကပ်နေမှာ
ခုတော့ဘုရားစာဖွင့်ထားတယ် ကိုယ်တို့နားဘာမှကပ်မရဘူနော် စိတ်ချလက်ချအိပ်တော့"
ဟုဆိုကာဖုန်းနဲ့ဘုရားစာလေးဖွင့်ပေးပီးနွယ်လေးကို
ရင်ခွင်ထဲဖက်ထားပေးမှအိပ်ပျော်သွားသည်။လက်
ရုန်းကတော့ပြန်အိပ်မရတော့ပဲ မေမေတို့နဲ့ကောဆရာဝန်နဲ့ပါတိုင်ပင်ရန်စဉ်းစားကာ နေရင်းမိုးလင်းသွားသည်။
မနက်ရောက်တော့လက်ရုန်းမေမေ နွယ့်မေမေ မခြူးနဲ့ ဇန်မင်းတို့ကိုလှမ်းခေါ်လိုက်သည်။အားလုံးမရောက်
ခင်ဆရာဝန်ဖုန်းဆက်တာနဲ့ဆရာဝန်နဲ့အရင်ဆွေးနွေးလိုက်ပီးမေမေတို့အလာကိုစောင့်နေလိုက်သည်။မေမေတို့လူစုံတဲ့အထိနွယ်ကမနိုးသေးတာနဲ့လက်ရုန်းကပဲ ညကကိတ်စပြောပြကာဆရာဝန်ပြောသည်များကိုပြောပြရသည်။
"ဆရာဝန်ကတော့ နွယ့်မသိစိတ်ထဲမှာ မယုသေဆုံးမှုကို စွဲနေတာဖြစ်နိုင်တာမို့ စင်ကာပူမြန်မြန်သွားစေ
ချင်တယ်ဆိုလို့ကျွန်တော် ညဖလိုက်လက်မှတ်
ဖြတ်ထားတယ် ခနနေ နွယ်နိုးရင် ဆေးရုံဆင်းပီး အိမ်ပြန်အထုပ်ပြင်မလို့လေ "
"ကောင်းပါတယ်သားအဆင်ပြေလို့လုပ်တာပဲခလေးတွေတော့စိတ်ချမြနဲ့အတူမေမေကော မခြူးတို့လင်မယား ဇန်တို့လင်မယားပါဝိုင်းကြည့်ပေးမယ်နော်သား သမီးကိုသာသေချာကုခဲ့"
"ဟိုကျွန်တော်ပြောချင်တာက ဟိုဘယ်လိုပြောရမလဲ မေမေတို့ဆရာဘာညာမေးပီး နွယ့်အနားယုကပ်လို့မရအောင် အဆောင်ဘာညာလုပ်ပေးစေချင်တာ သရဲတစေကို ယုံတာမယုံတာထက်နွယ်လေးကိုစိတ်ရှင်းစေ
ချင်လို့ပါမေမေ"
"
"ဒီကအပြန် မေမေတို့၂ယောက် ဘုန်းဘုန်းကျောင်းမှာအဆောင်ဝင်တောင်းပေးမယ်နော်သားစိတ်ချ"
"ဟယ် လူစုံနေတာပဲ အဲ့ကိုကြီးကနွယ့်ကိုမနိုးဘူးဟွန့်"
နွယ်ကပြောပြောဆိုဆိုနဲ့မေမေ၂ယောက်ကြားထိုင်ကာချွဲတော့သည်။မခြူးက
"ကဲနွယ်အိမ်ရောက် မှဆက်ပြောခုအဝတ်စားလဲbreakfastစားပီးဆေးရုံဆင်းရအောင်"
နွယ်အိမ်ပြန်ရောက်တော့သမီးတွေကပျော်နေပေမဲ့ညနေစင်ကာပူကိုနွယ်တို့လင်မယားပဲသွားမယ်ဆိုတော့ခလေးတွေကမျက်နှာမကောင်းလို့ ကျောင်းပိတ်မှလာခဲ့ဆိုမှကျေနပ်သွားတော့သည်။ကိုကြီးကတော့နွယ်နဲ့ကိုကြီးအတွက်လိုတာတွေထည့်နေရလို့မအားပေ။နေ့
လည်စာကိုနှစ်ဘက်မိသားစု စုံစားကြပီး ညနေစောင်းမှလေဆိပ်ဆင်းခဲ့သည်။လေယာဉ်ပေါ်ရောက်မှ
"ကိုကြီးမောနေပီလား ညကလဲကောင်းကောင်းမအိပ်ခဲ့ရဘူးလေပင်ပန်းနေပီမလားဟင်"
လက်ရုန်း နွယ်လေးလက်ခလေးကို ကိုင်ကာ
"ဒီလိုလုပ်ပေးနေရတာကိုပဲကျေနပ်နေတာ ကိုယ့်ကို
စိတ်ပူရင်မြန်မြန်နေကောင်းအောင်နေ နော်ကိုယ့်
အချစ် "
လေယဉ်ဆင်းတော့မိုးချုပ်နေပီဖြစ်သည်။ကိုကြီး တပည့်တယောက် ကားနဲ့လာကြိုကာ ကွန်ဒိုကိုပို့ပေးပီးကားထားကာပြန်သွားသည်။နွယ်လေးကွန်ဒိုအခန်းထဲဝင်ဝင်ချင်းအံ့ဩသွားသည်။ကိုကြီးကျောင်း
တက်တုနိးက UK ကအခန်းနဲ့တပုံစံထဲဖြစ်သည်။
"နွယ် ညဆိုတော့မကြောက်နဲ့နော် ကိုကြီးရှိတယ်"
"ကိုကြီးရှိရင်ဘာမှမကြောက်ဘူး။ နောက်မေမေက ဘုန်းဘုန်းရဲ့ အဆောင်လက်ပတ်လေးတွေအများကြီးပေးလိုက်တာ ဘာမှကြောက်တော့ဘူး"
"ဟုတ်ပါပီ လာဒီမှာကိုယ်စီစဉ်ထားတဲ့ညစာလေးစား"
စားသောက်ပီးတော့လင်မယား၂ယောက်စကားပြောပီးသမီးတွေနဲ့ကောမိသားစုတွေနဲ့v call ပြောပီး
ညနက်မှအိပ်ဖြစ်ကြသည်။နွယ်လေးနှစ်နှစ်ခြိုက်
ခြိုက်အိပ်ပျော်မှ လက်ရုန်းစိတ်ချလက်ချအိပ်
နိုင်တော့သည်။မနက် လက်ရုန်းနိုးတော့ နွယ်လေးအနားမှာမရှိလို့အမြန်ထရှာမှ မီးဖိုထဲရောက်နေမှ ဟင်းချနိုင်သည်။
"ကိုကြီး နိုးပီလား နွယ့်ရဲ့ချစ်ယောက်ကျားဒီရက်ထဲ
မိန်းမကြောင့်ပင်ပန်းခဲ့ရလို့ အားရှိတာလေးတွေ
ချက်ထားပေးတယ်နော်"
"ကိုယ့်အချစ် ပင်ပန်းပါ့မယ် နောင်ဆိုကိုယ်ပဲလုပ်
မယ်နော်"
ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ နွယ်ကိုကြီးကိုလည်ပင်းဖက်ပီး kiss ပေးလိုက်ပေမဲ့ကိုကြီးကခနပဲkissပေးကာထွက်သွားလို့နွယ့်မှာစိတ်ထဲ ကိုကြီးများ နွယ့်ကိုစိတ်ကုန်နေပီလားသံသယဝင်လာသည်။နွယ်လျောက်တွေးနေမိတယ်ဆိုပီးကိုယ့်ဘာသာတွေးကာbreakfast စားဖို့ပြင်
လိုက်သည်။
လက်ရုန်း နွယ်လေးကစိတ်လိုလက်ရ kiss စပေးတော့ ဆန်ဒ ကိုဘယ်လိုမှသိတ်ခါနဲ့မထိန်းနိုင်တော့လို့ရေချိုးခန်းပြေးရတော့သည်။ရေချိုးခန်းထဲတကိုယ်ထဲ
ကိတ်စရှင်းပီးမှထွက်လာလိုက်သည်။ စားသောက်ပီးတော့
ဆေးခန်းပြဆရာဝန်ညွန်ကြားတဲ့လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်
နဲ့နွယ်အတော်သက်သာလာသည်။
နွယ်တို့ရောက်တာတလကျော်ပီမို့နွယ်လေးနေ
ကောင်း နေပီမို့ပြန်ချင်ပေမဲ့ ကိုကြီးကနောက်တလ လောင်စောင့်ကြည့်ချင်သည်ဆိုလို့မပြန်ဖြစ်သေးပေ။နွယ့်ရောဂါကလဲစဖြစ်စမို့ ကုသရတာအချိန်မကြာ
ခြင်းဖြစ်သည်။ခုလဲကိုကြီးက ညနေစာစားပီးထဲက laptop နဲ့သာအလုပ်ရှုပ်နေတာမို့ အနားသွားကာ
"ကိုကြီး အလုပ်ရှုပ်နေတာလား"
"မရှုပ်ပါဘူး နွယ်လေးရဲ့"
မရှုပ်ဖူးဆိုပီးနွယ့်ကို တချက်မှမော့မကြည့်တဲ့ကိုကြီးကြောင့်နွယ်ဝမ်းနည်းကာအခန်းထဲက ထွက်လာကာ TV ကြည့်နေလိုက်သည်။
နွယ်လေးထွက်သွားမှ လက်ရုနိးသက်ပြင်းရဲရဲချရဲ တော့သည်။နွယ်လေးက ဒီရောက်မှ အရမ်းချွဲ အရမ်းကပ်လို့စိတ်ကျေနပ်ရသလို တဖက်မှာလဲနွယ့်ရဲ့အထိအတွေ့ကြောင့် စိတ်ထိန်းရတာလဲပင်ပန်းလှသည်။ခုလဲနွယ်လေးက ကိုယ့်အကြိုက်ဆုံးဝတ်စုံဘောင်းဘီတိုလေးနဲ့ကြိုးတလုံး အင်းကျီနဲ့မို့ ရဲရဲမကြည့်ရဲဖြစ်နေရသည်။ကိုယ်စိတ်မထိန်းနိုင်ရင် နွယ်လေးပဲ ပင်ပန်းပီးနေမကောင်းဖြစ်မှာစိုးရိမ်လွန်းလို့ သည်းခံနေရတာ ငရဲကျသလိုခံစားနေရသည်။
နွယ်ကြည့်သည့် ကိုရီးယားဇာတ်ကားထဲမှာမင်းသမီးက သူ့ယောက်ကျားကိုအတင်းလိုက်ကပ်ပီးအတူနေ
ချင်အောင် လုပ်တဲ့ဇာတ်ဝင်ခန်း ကြည့်ရင်းနွယ်အကြံရသွားသည်။ချက်ချင်းကိုကြီးအလုပ်လုပ်သည့် အခနိးထဲသွားကာ ဘာမှပြောမနေတော့ပဲ ကိုကြီးပေါ်ခွရက်ထိုင်ကာ လက်နှစ်ဖက်က ကိုကြီးလည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ကာ အသံလဲခပ်ချွဲချွဲနဲ့
"ကိုကြီးက ဘာလို့နွယ့်ကိုသေချာတောင်မကြည့်တာလဲ စိတ်ကုန်နေတာလားဟင်"
"ဟား မဟုတ်ပါဘူး အချစ်ရယ်"
"မဟုတ်ရင် မဟုတ်ရင် နွယ့်ကိုဘာလို့ ဒီရောက်ထဲက မတို့မထိနဲနေရတာလဲ ဟီး ဟင့် ဟင့် အဲ့ဒါစိတ်
ကုန်တာပေါ့"
"မဟုတ်ရပါဘူး ကိုယ့်အချစ်ရယ် ကိုယ့်ကြောင့်ကိုယ့်မိန်းမ ပင်ပန်းပီးနေမကောင်းဖြစ်မှာစိုးလို့ပါကွာ
လျောက်မတွေးနဲ့နော် ကိုကြီးလဲကို ယ့်စိတ်ကိုယ်ထိန်းရတာပင်းပန်းတာပေါ့ ကိုယ့်အ ချစ်ရယ်"
"ဘယ်သူကထိန်းခိုင်းလို့လဲ"
"ဟား အချစ် "
လက်ရုန်း စကားပင်မဆုံးလိုက် နွယ်လေးကလက်ရုန်းရဲ့ လည်ပင်းတလျောက်ကိုစုပ်ယူနမ်းရှိုက်လိုက်တော့လက်ရုန်း အလိုလိုလည်ပင်းမော့ပေးသလိုဖြစ်သွား
သည်။ထိုအခါ ပေါ်လာတဲ့လည်စလုတ်ကို နွယ်လေးက ထပ်ပီးစုပ်ယူလိုက်တဲ့အချိန်မှာတော့ လက်ရုန်းဘယ်လိုမှ ဟန်မဆောင်နိုင်တော့ပဲ လက်နှစ်ဘက်က နွယ်လေး အင်းကျီအောင်လျိုထည့်ကာ အရမ်း
ကြိုက်တဲ့အကိတ်လေးနှစ်ခုပေါ်ကိုဆော့ကစားတော့သည်။နွယ်လေး လည်ပင်းလေးမော့ပီးညီးလာတော့မှ အပေါ်အောက်နှုတ်ခမ်းများကိုတလှည့်စီစုပ်ယူတော့သည်။နှုတ်ခမ်းများကိုခပ်ကြာကြာစုပ်ယူနမိးရှိုက်လို့ဝတော့ နွယ်လေးရဲ့လည်ပင်းနဲ့ရင်ဘတ်တလျာက်
စုပ်ယူနမ်းရှိုက်ရင်း ပွေ့ချီကာအိပ်ခန်းသို့ခေါ်ခဲ့ကာမွေ့ယာပေါ်ချပေးပီးလက်ရုန်းအင်းကျီကောဘောင်းဘီပါချွတ်လိုက်သည်။ပီးတော့အိပ်ယာပေါ်ထိုင်ကာ
နွယ်လေးဘောင်းဘီကိုချွတ်ပေးပီး ပေါင်ပေါ်
တင်ကာနှုတ်ခမ်းနှင့်လည်တိုင်တလျောက်နဲ့
ရင်ဘတ်များကို အတင်းစုပ်ယူနမ်းရှိုက်ကာကြိုးတလံုးအင်းကျီလေးကိုဆွဲချွတ်လိုက်သည်။အင်းကျီအောက်ကပေါ်လာသည့် အကိတ်လေးများကို စုပ်ယူ
ရင်း လက်ကလဲနွယ်လေးရဲ့ပန်းကလေးကို
စိတ်ကြိုက်ကစားပေးလိုက်သည်။နွယ်လေးကို
အိပ်ယာပေါ်ချပေးလိုက်ပီး လက်ရုန်းသူ လွမ်းဆွတ်လှသည့် နွယ်လေးရဲ့ပန်းလေးကို စိတ်ကြိုက်စုပ်ယူနမ်း
ရှိုက်တော့သည်။
"အား အား ကို ကြီး အာ့ အာ့ ကို ကြီး"
နွယ်လေးရဲ့ညီးသံကြားလေ လက်ရုန်းစိတ်တွေထိန်းမရဖြစ်လေဖြစ်သည်။စိတ်ကြိုက်နမ်းရှိုက်ပီးနွယ်လေးကိုကြည့်တော့မောနေပီမို့ လက်ရုန်းပေါင်ပေါ် နွယ်လေးကိုခွရက်ပွေ့တင်ပီးဖက်ထားကာအမောပြေအောင်ကျောလေးကိုပွတ်ပေးရင်း
"ရလားနွယ်လေး အရမ်းမောနေရင် ကိုယ်ရပ်လိုက်
မယ်လေ"
"ကိုကြီးနော် ရပါတယ် ခနခန ပြောရတာရှက်လာပီ"
"စိတ်မဆိုးပါနဲ့ကွာ ကိုယ့်အချစ်ပင်ပန်းမှာစိုးလို့ပါ ရရင်တော့ကိုယ်ခရီးဆက်ပီနော် ချစ်တယ် နွယ်လေး
ရယ် ကိုယ်အရမ်းချစ်တာပဲ"
"အင်း နွယ်လဲကိုကြီးကိုအရမ်းချစ်တယ်"
လက်ရုန်းမှာ မိန်းမရဲ့ကြည်ဖြူမှုကြောင့်လိုရာခရီးကိုကြည်နူးစွာဆက်သွားရတော့သည်။ကိုယ့်ပေါ်က
ခုန်ပေါက်နေတဲ့ သက်ရှိကြွေရုပ်လေးရဲ့ လှုပ်ရှားမှုညီးသံများက လက်ရုန်းစိတ်ကိုထိန်းမရအောင်ကို ဆွဲဆောင်လှသည်။
"အင့် အင့် ကို ကြီး အင့် အင့်ချစ်တယ် အင့်"
"အား ဟား နွယ် ကိုကြီး လဲချစ်တယ်နော် ဟားနွယ်
ကိုယ် ဘယ်လောက်လွမ်းတယ်ထင်လဲကွာ ဟား"
နှစ်ကိုယ်တူတက်ညီလက်ညီနဲ့ ထိန်းခဲ့ရသမျ အတိုးချချစ်တာ မနက်၅နာရီလောက်မှခြေကုန်လက်ပန်းကျကာပီးဆုံးတော့သည်။နွယ်ကတော့မလှုပ်နိုင်တော့လို့ လက်ရုန်ကပဲ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ကာ မိန်းမကိုဖက်ကာအိပ်လိုက်တော့သည်။
💜💜💜
ယူတို့ရဲ့
Purple🥰🥰🥰
——————————————————————
Roတာနဲနဲများသွားလို့🤭🤭🤭🤭🤭🤭
ဘုန်းသန့်ညီလေးကိုလက်ခံပေးလို့ ဒါဒါတွေကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ်🥰🥰🥰🥰