Unicode
"Hello......"
ရုတ်တရက်ကြားလိုက်ရတဲ့ခပ်သြသြအသံလေးမှာလင်းလက်ကြက်သေသေနေမိသည်။ တစ်ခါမှဖုန်းမဆက်ဖူးသလို ၊ ကိုယ့်ဘက်ကစကားစပြောတာလည်းမရှိခဲ့တာမို့ဘာစပြောလို့ပြောရမှန်းလည်းမသိ။
"ကိုကို......"
ဒုတိယအကြိမ်မြောက်စကားသံကလင်းလက်တစ်ကိုယ်လုံးကိုတောင့်တင်းသွားစေပြန်သည်။ ' ဖုန်းထဲကနေပဲဖောက်ထွင်းမြင်နေသလား ' ဆိုပြီးဖုန်းကိုပြန်ကြည့်ရတာလည်းအခါခါပင်။
တကယ်ဆိုထူးထက်စေကိုသူ့ဖုန်းနံပါတ်မပေးခဲ့ဖူးပါဘူး။
ဒါကိုဒီကောင်ကဘယ်လိုလုပ်ပြီး......။
"ကိုကို့ဖုန်းနံပါတ်ကရဖို့လွယ်ပါတယ်......အဲ့ဒါကြောင့်အကြာကြီးစဉ်းစားမနေနဲ့တော့......"
ဟော......ပြောပြန်ပြီ။
ဒီကောင်ဘယ်လိုလုပ်ပြီးလင်းလက်တွေးသမျှကိုသိနေရတာပါလိမ့်။ နေစမ်းပါအုံး ထူးထက်စေ......မင်းအကြားအမြင်များရနေတာလား။
လင်းလက်တစ်ယောက်မျက်နှာကြီးစူပုတ်ကာတွေးနေမိတုန်းရှိသေး ၊ ကြားလိုက်ရတဲ့ရယ်သံကြောင့်လူကလန့်ပင်သွားရသည်။
' ဘာဖြစ်လို့လာရယ်နေတာလဲ ' ဟုပြန်ရန်တွေ့လိုက်ချင်ပါသော်ငြား တစ်ဖက်ကလည်းသူဘာပြောမလဲဆိုတာလေးကိုပဲနားစွင့်နေမိပြန်တယ်။
"ကိုကိုကတော့လေ......ကျွန်တော်ကအကြားအမြင်ရစရာလား...အိမ်း အကြားအမြင်ရတယ်ဆိုရင်လည်း......ကိုကိုပေါက်စလေးတစ်ယောက်တည်းကိုပဲအကြားအမြင်ရနေတာနေမှာ......"
ထပ်ပြောလာတဲ့စကားကြောင့်လင်းလက်လန့်ဖျန့်ကာဖုန်းချလိုက်မိသည်။ ဖုန်းမှာများတစ်ခုခုရှိနေမလားဆိုတဲ့အတွေးကဝင်လာပြန်တာကြောင့်ဖုန်းကိုပါခေါင်းအုံးအောက်ထဲဖိထားပစ်လိုက်တယ်။
ဒီကောင်ဘာဖြစ်လို့အဲ့ဒီ့လောက်အထိသိနေရတာလဲ......သေချာတယ် ထူးထက်စေကလူမဟုတ်လောက်ဘူး......။
_____________________________________________
အဆက်အသွယ်ပြတ်တောက်သွားတဲ့ဖုန်းကိုကြည့်ရင်း ထူးထက်စေတစ်ယောက်သဘောတကျပြုံးလိုက်မိသည်။ ဖုန်းခေါ်ပြီးဘာစကားမှပြောမလာကတည်းကကိုကိုဖြစ်လောက်မည်ဟုစိတ်ထဲထင်တာကြောင့်ခေါ်နေကျနာမ်စားလေးကိုခေါ်လိုက်မိခြင်း။ ဆက်ပြီးတိတ်ဆိတ်နေပုံအရစိတ်ထင်တာနဲ့ပဲခန့်မှန်းမိသလောက်ပြောသလောက်ပြောလိုက်တော့တစ်ဖက်ကကိုကိုဒေါက်တာလေးကလန့်သွားတယ်ထင်ပါရဲ့။
"ဟား!......ကိုကိုကတော့လေ......"
တစ်ယောက်တည်းရေရွတ်မိရင်းscreenပေါ်မှာပေါ်နေဆဲဖြစ်တဲ့ဖုန်းနံပါတ်လေးတစ်ခုကိုcontactထဲမှတ်ထားဖို့ပြင်လိုက်သည်။ အရင်ကတည်းကရှုထောင့်မျိုးစုံကနေခိုးရိုက်ထားမိတဲ့ကိုကို့ဓါတ်ပုံတွေထဲကမှသဘောအကျဆုံးပုံလေးတစ်ပုံနဲ့အတူ ' ကျွန်တော့်ရဲ့အနာဂတ်လက်တွဲဖော် ' ဆိုပြီးရေးမှတ်ထားလိုက်သည်။
ရူးကြောင်ကြောင်နိုင်တယ်လို့ထင်ကောင်းထင်နိုင်ပေမယ့်လို့ မြန်မာပြည်မှာကစကားပုံရှိတယ်လေ။
ဘာသွားရာဘာပါတယ်ဆိုလား။
သေချာမသိပေမယ့်......ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်တကယ်ဖြစ်လာရင်လည်းကောင်းတာပဲကို။
ဖုန်းကိုဘေးနားချထားလိုက်ပြီးသောက်လက်စစီးကရက်ကိုတစ်ချက်ဖွာရှိုက်လိုက်တော့အဆုတ်ထဲအထိဝင်ရောက်လာတဲ့မီးခိုးငွေ့တွေ ၊ ထိုမီးခိုးငွေ့တွေကိုပြန်မှုတ်မထုတ်ဘဲအနားကဝိုင်ခွက်ကိုလှမ်းယူကာဝိုင်တစ်ငုံနဲ့အတူအကုန်မျှောချပစ်လိုက်သည်။
ခါးသက်သက်နှင့်မွမ်းကျပ်သွားတဲ့ခံစားမှုကတကယ့်ကိုကျွန်တော့်ဘဝအတိုင်းပါပဲ။
တဖြည်းဖြည်းမှောင်ရီပျိုးစပြုလာတဲ့ကောင်းကင်ကြီးကိုငေးရင်းစီးကရက်ကိုနောက်တစ်ကြိမ်ထပ်ဖွာရှိုက်လိုက်မိစဉ်ရုတ်တရက်ကြားလိုက်ရတဲ့ဖုန်းသံသဲ့သဲ့။ မျှော်လင့်တကြီးကောက်ယူလိုက်မိပေမယ့်လို့မျှော်လင့်ထားတဲ့သူဖြစ်မနေတာကြောင့်ထူးထက်စေရဲ့မျက်နှာကမှုန်ကုပ်သထက်မှုန်ကုပ်သွားရတော့သည်။
ဒေါက်တာတော့ဒေါက်တာပဲ......ဒါပေမယ့်ဒါကနားငြီးအောင်လုပ်မယ့်ဒေါက်တာ......။
"Hel........."
"ထူးထက်စေ...မနက်ဖြန်မနက်ကျရင်ကောင်လေးကိုလာကြိုပေး......ဟုတ်ပြီလား......"
ပြောပြီးတာနဲ့ချက်ချင်းဆိုသလိုဖုန်းချသွားပြန်တဲ့ဒေါက်တာစဝ်ထည်ဝါ။ ဖုန်းဆက်တုန်းကဆက်ပြီး ' Hello ' ဆိုတာလေးတောင်ဆုံးအောင်နားမထောင်ဘဲသူပြောချင်တာပြောပြီးဖုန်းချသွားတာပါပင်။
သေချာပါတယ်......မနက်ဖြန်ကျရင်လည်းဒီကောင့်ကိုပဲဆူအုံးမှာ။
တွေ့မယ်...ရည်းစားရမှ ရည်းစားအားကိုးနဲ့နှစ်ယောက်လုံးကိုခွေးစာကျွေးပစ်မယ်......ဘာမှတ်နေလဲ။
_____________________________________________
ပန်းရောင်စုံတွေပြည့်နှက်နေတဲ့နေရာတစ်နေရာ။ အကန့်အသတ်မရှိဘဲရောနှောနေတဲ့ပန်းခင်းကြီးကအရောင်စုံအမျိုးအစားစုံလွန်းတဲ့ပန်းတွေရောထွေးလို့။ မြက်တစ်ပင်တောင်မရှိတဲ့အဆုံးမဲ့ပန်းခင်းကြီးကအသွင်စုံနဲ့ပန်းတွေကြောင့်ထင်ပါရဲ့ ၊ အေးချမ်းလွန်းလိုက်တာ။
"လာဗင်ဒါ......"
ပထမဆုံးထိတွေ့မိတဲ့ပန်းခက်လေးရဲ့အမျိုးအမည်ကိုသူရေရွတ်မိသည်။ ခရမ်းရောင်ပန်းခက်လေးရဲ့အဓိပ္ပါယ်ကိုအတိအကျမသိပေမယ့် လို့ဒီပန်းလေးကိုသူချစ်ရတဲ့လူတစ်ယောက်ကအတော်လေးသဘောကျနှစ်သက်သည်ကိုတော့သတိရမိပါသေးတယ်။
ပုံမှန်ဆိုရင်လှပတဲ့ပန်းခက်လေးကိုမခူးရက်ပေမယ့် ထိုတစ်စုံတစ်ယောက်ကဒီပန်းလေးထက်ပိုအရေးကြီးသည်မို့ခူးဖို့ပြင်မိတော့
"မြတ်သဝဏ်......"
ရုတ်တရက်ကြားလိုက်ရတဲ့အသံတစ်သံကြောင့်လှမ်းနေတဲ့လက်ကတုံ့ခနဲ။ မယုံကြည်နိုင်သေးပေမယ့် အသံလာရာလှည့်ကြည့်မိတော့မြင်လိုက်ရတာကအစ်ကို။
ကျွန်တော်သိပ်ချစ်ခဲ့ဖူးတဲ့အစ်ကို။
အစ်ကိုကဒီကိုဘယ်လိုလုပ်ရောက်နေတာလဲ......။
"မြတ်သဝဏ်......"
မလာနဲ့......။
အနားတိုးလာတဲ့အစ်ကို့ကြောင့်အော်ပြောမိပါသော်ငြားအသံကထွက်မလာ။ ရင်ထဲမွမ်းကျပ်လာတဲ့ခံစားမှုနဲ့အတူပါးပြင်ပေါ်စီးကျလာတဲ့မျက်ရည်စတစ်ချို့ကလည်းဘာအတွက်ကြောင့်များပါလိမ့်။
"မြတ်သဝဏ်......"
ထွက်သွား......မလာနဲ့...ကျွန်တော့်အနားမလာနဲ့။
"ငါမင်းကိုချစ်တယ်မြတ်သဝဏ်......"
အနားကိုပိုတိုးကပ်လာတဲ့အစ်ကို့ဆီကကြားလိုက်ရတဲ့စကားတစ်ခွန်း။ တစ်ချိန်ကသိပ်ကိုကြားချင်ခဲ့မိတဲ့စကားဆိုပေမယ့်လို့ ၊ အဲ့ဒီ့စကားကြားရရင်သေဖို့အတွက်လုံလောက်တယ်လို့သတ်မှတ်ထားခဲ့မိပေမယ့်လို့ အခုအချိန်မှာတော့အဆိပ်တစ်ခွက်လိုပဲခါးသီးလွန်းတယ်။
"မြတ်သဝဏ်......"
မလာနဲ့......ကျွန်တော့်ဆီမလာနဲ့လို့ပြောနေတယ်လေ......။
**************************************************
သဝဏ်နိုးလာတော့အချိန်က၇နာရီခွဲ။
မူးနောက်မနေတော့ပေမယ့်လို့ခေါင်းကအနည်းငယ်တော့ကိုက်ခဲနေသေးသည်။ သေချာတာကတော့ဒေါက်တာအမူးပြေဆေးထိုးပေးထားတယ်ထင် ၊ မဟုတ်ရင်သူသောက်ခဲ့တဲ့ပမာဏနဲ့ဆိုအခုအချိန်အထိမူးနောက်နေလောက်အုံးမှာ။
"ကောင်လေး......"
နူးညံ့တဲ့ခေါ်ဝေါ်သံနှင့်အတူအနားရောက်လာတဲ့ဒေါက်တာကထုံးစံအတိုင်းထမင်းပွဲပြင်ပြီးယူလာပေးသည်။ ဘေးမှာလည်းblack coffeeတစ်ခွက်ကပါသေး။ လင်ဗန်းကိုကုတင်ပေးကစားပွဲလေးပေါ်တင်လိုက်ပြီးသဝဏ့်နှဖူးကိုလာစမ်းပြန်တဲ့ဒေါက်တာအခုထိစိတ်မချသေးဟန်ပင်။
"ကျွန်တော်ဘာမှမဖြစ်တော့ပါဘူးဒေါက်တာ......"
"ပြောရမလား......ဒီလောက်အထိအများကြီးသောက်လာတာကို......"
အထွန့်တက်ချင်နေတဲ့ကောင်လေးကိုထည်ဝါခပ်ဆတ်ဆတ်ပိတ်ဟောက်လိုက်တော့မှဘာမှမပြောဘဲငြိမ်သွားရှာသည်။
ငြိမ်သွားတာမို့စိတ်တော့မကောင်းပေမယ့်ဒီကောင်လေးကဒီလိုပြောတာတောင်စကားနားထောင်တာမှမဟုတ်ဘဲလေ။
"ထမင်းစားရအောင်ကလေး......"
"ဟုတ်......"
ခေါင်းလေးညိတ်ကာပြောလာတု့ကောင်လေးကြောင့်ထည်ဝါ့မှာအသည်းတယားယား။ ဒီလောက်ချစ်ဖို့ကောင်းနေတဲ့ကောင်းလေးကိုဖက်နမ်းပစ်ချင်ပေမယ့်လည်း လက်တွေ့မှာတော့ခပ်ဝဲဝဲကျဆင်းနေတဲ့မီးခိုးရင့်ရောင်ဆံပင်လေးတွေကိုသာလက်တစ်ဖက်နှင့်ထိုးဖွလိုက်သည်။
"ကိုကိုခွံ့ကျွေးရမလား......"
သူ့စကားကိုအပြုံးလေးတစ်ပွင့်နှင့်တုံ့ပြန်လာတဲ့ကောင်လေး။
ဒီကောင်လေးကတော့မသိပေမယ့် ပြုံးလိုက်တိုင်းပေါ်လာတဲ့ပါးချိုင့်လေးတွေမှာထည်ဝါ့နှလုံးသားကဖြုတ်ခနဲကြွေကျရပြန်ပါ၏။
"ဒေါက်တာကခွံ့ကျွေးချင်လို့လား......"
"အင်း......"
"ဒါဆိုရင်လည်းခွံ့ကျွေးလေ......"
ကောင်လေးဆီကခွင့်ပြုချက်ရသည်နှင့်ကုတင်ဘေးတွင်ဝင်ထိုင်ကာထမင်းနှင့်ဟင်းကိုသေချာနယ်ပြီးတစ်လုတ်စာခပ်ကာကောင်လေးကိုခွံ့ကျွေးလိုက်သည်။ သေချာဝါးစားနေရင်းမျက်မှောင်ကျုတ်သွားတဲ့ကောင်လေးကြောင့်လူကရင်ထဲထိတ်ခနဲ။
ကိုယ်ချက်တာစားမကောင်းလို့များလား......။
"ဒေါက်တာချက်ထားတာလား......"
"အင်း......စားမကောင်းလို့လား......"
"အရမ်းကောင်းလို့...ကျွန်တော်ဘယ်သူလဲဆိုတာတောင်မမှတ်မိတော့သလိုပဲ......"
"ဟားဟားဟား......ဒီကောင်လေးကတော့......"
သီးသန့်ဆန်ပြီးတိတ်ဆိတ်တဲ့အသွင်ဆောင်တဲ့အညိုဖျော့ရောင်အခန်းငယ်ထဲတွင်ရယ်မောသံတစ်ချို့ကနေရာယူကာစိုပြေသွားစေခဲ့ပါ၏။
ထိုကဲ့သို့ပင် ဒဏ်ရာအထပ်ထပ်ကြောင့်ပြိုလဲနေခဲ့ရတဲ့ဒီလူသားငယ်အတွက်ကုသပေးမည့်အကြင်နာနတ်သားလေးသာဝင်ရောက်လာခဲ့မည်ဆိုလျှင် ပျက်ဆီးယိုယွင်းနေရှာသည့်ထိုနှလုံးသားကလည်းပြန်လည်ကောင်းမွန်နိုင်လောက်ပါသေးရဲ့။
_____________________________________________
ထမင်းစားပြီးသည်နှင့်ခြံထဲထွက်ထိုင်နေတဲ့ကောင်လေးကြောင့်ထည်ဝါဂစ်တာတစ်လက်ယူကာကောင်လေးရှိသည့်ဒန်းဆီသို့ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ အတွေးများနေပုံရတဲ့ကောင်လေးကထည်ဝါ့ကိုမြင်ပုံမရတာကြောင့် ဘေးမှာဝင်ထိုင်နေလိုက်တော့မှကောင်လေးကသတိထားမိသွားဟန်။
"ဒေါက်တာစာဖတ်နေတယ်ထင်နေတာ......"
"အင်း......ကောင်လေးပျင်းနေမှာစိုးလို့......"
တကယ်တော့ကောင်လေးပျင်းနေမှာစိုးတာကြောင့်မဟုတ်မှန်းထည်ဝါအသိဆုံးပါပင်။ ပုံမှန်ဆိုအေးအေးဆေးဆေးစာဖတ်နေကျလူကအခုလိုအငြိမ်မနေဖြစ်နေရခြင်းကအကြောင်းတစ်ခုခုကြောင့်ဆိုတာဒီကောင်လေးမသိလေရော့သလား။ မသိတာလည်းတစ်မျိုးကောင်းတာပါပဲလေ။
မဟုတ်ရင်သူ့ကိုဖွင့်ပြောဖို့ရည်ရွယ်နေမှန်းသိသွားရင်ဘယ်supriseဖြစ်ပါတော့မလဲ။
ဟုတ်ပါတယ်......ဒီနေ့ကောင်လေးကိုဘယ်လောက်ချစ်ကြောင်းဖွင့်ပြောတော့မှာ။
ကောင်လေးကိုတိတ်တိတ်လေးချစ်ခဲ့ရတာဘယ်လောက်တောင်ကြာနေပြီလဲ။ ချစ်ဖို့ကောင်းလွန်းတဲ့ဒီကလေးကိုစိတ်ရှိတိုင်းဖက်နမ်းပစ်လို့ရအောင်ဒီနေ့တော့ခံစားချက်တွေမှန်သမျှဖွင့်ပြောပြီးကောင်လေးရဲ့နှလုံးသားကိုအပိုင်သိမ်းပစ်မှကိုဖြစ်တော့မှာပါ။
"ကိုယ်သီချင်းဆိုပြရမလားကောင်လေး......"
ကြိုးညှိပြီးသားဂစ်တာကိုထပ်ကြိုးညှိယောင်ဆောင်ရင်းပြောလိုက်တော့ကောင်လေးကခပ်ဖွဖွခေါင်းညိတ်ပြလာတယ်။
' ငါချစ်ရမှာ...စိတ်ကူးရုံနဲ့
အသွေးအသားထဲက......ပျော်နေတတ်ပြီ
အိပ်မက်ထဲမှာ...ဆုံတွေ့လိုက်တိုင်း
မနေနိုင်ဘူး...ရူးချင်ပြီ......
မင်းရှေ့ကို......ရောက်သွားရင်ပဲ
အားတင်းသမျှ...အရည်ပျော်သွားတယ်...... '
နောက်ထက်ဆက်လာမယ့်စာသားကြောင့်သီချင်းဆိုရင်းကောင်လေးကိုငေးကြည့်မိတော့ စူးရှတောက်ပတဲ့မျက်ဝန်းတစ်စုံနှင့်ဆုံသည်။
ကောင်လေးကသူ့ကိုကြည့်နေမယ်လို့တကယ်ကိုမထင်ထားခဲ့မိတာ......။
' မင်းရဲ့အကြည့်မှာ......မြူခိုးတွေနဲ့
ငါမမြင်နိုင်ဘူး......ဆူးတွေလည်း...... '
နားထောင်နေရင်းကောင်လေးကသွားတန်းဖြူဖြူလေးတွေပေါ်သည်အထိပြုံးသည်။ မြတ်နိုးစရာပါးချိုင့်လေးကမပါမဖြစ်ဆိုပေမယ့် ကောင်လေးဒီလိုပြုံးတာမျိုးပထမဆုံးမြင်ဖူးလိုက်ရတာဖြစ်တာကြောင့်လူကသီချင်းစာသားတောင်မေ့ချင်ချင်ဖြစ်သွားရသည်။
' ရင်ကိုဖွင့်ပြီး......ဆိုမယ်......
မယုံနိုင်အောင် ချစ်......မိတယ်......
ရင်ခုန်သံများ...ချုပ်ထိန်းမရ
သူသိအောင်...ဖွင့်ပြောမည်
ကိုယ့်ဘက်က...အကြင်နာတွေ မင်းသိဖို့လိုပြီ......
ဝေး...ချင်ရင် ဝေး......
ခဏလောက်ဆုံဖြစ်ရင်
ငါ့ရဲ့ကမ္ဘာကို...ကျေနပ်မိ......
ရင်ခုန်သံများချုပ်ထိန်းမရ
သူသိအောင်...ဖွင့်ပြောမည်
ကိုယ့်ဘက်က...အကြင်နာတွေမင်းသိဖို့လိုပြီ......
တို့ဆုံတွေ့ခြင်း......အရှုံးလည်း...ယူလိုက်မည်......
မင်းသိအောင်......ဖွင့်ပြောတော့မည်...... '
ရင်ခုန်မြန်နေပေမယ့်လို့ထည်ဝါသီချင်းဆိုရင်းကောင်လေးမျက်ဝန်းတွေကိုသာငေးကြည့်နေမိသည်။ မျက်ဝန်းတွေကစိတ်ရဲ့ပြတင်းပေါက်ဆိုရင် ကောင်လေးသူ့အချစ်တွေကိုမြင်ပါစေလေ။
"ဟား!......ဒေါက်တာကသီချင်းဆိုတဲ့နေရာမှာလည်းတော်တာပဲ......"
သီချင်းဆုံးသည်နှင့်ထပြောတဲ့ကောင်လေးရဲ့စကားကြောင့်ကြည်နူးမှုလေးကလှိုက်ခနဲ။ ဂစ်တာကိုဘေးအသာချရင်းစကားစဖို့ပြင်လိုက်တော့ကောင်လေးကလည်းအလိုက်တသိငြိမ်နေပေးရှာတယ်။
"ဟို...ဟိုလေ ကောင်လေး......"
"အင်း......"
"ဟို........."
"ပြောလေဒေါက်တာ......"
"ဟို......ဒီမှာအေးတယ်လေ...အိမ်ထဲဝင်တော့......"
ပြောလိုက်မိတဲ့စကားကြောင့်ထည်ဝါကိုယ့်ပါးကိုယ်တောင်ဆယ်ချက်လောက်ဆင့်ရိုက်ပစ်ချင်သွားရသည်။
ပြောချင်တာကတခြား...ပြောလိုက်မိတာကတခြား။
"အာ......အင်း ဟုတ်သားပဲ...ဒါဆိုကျွန်တော်အခန်းထဲပြန်တော့မယ်နော်......Goodnightပါ ဒေါက်တာ......"
ပြုံးကာပြောဆိုပြီးအိမ်ထဲဝင်သွားတဲ့ကောင်လေးရဲ့ကျောပြင်ကျယ်ကိုထည်ဝါမလှုပ်မယှက်နှင့်သာငေးကြည့်နေမိပြန်သည်။
' ကိုယ်မင်းကိုချစ်တယ် ' လို့ပြောရမှာလေ စဝ်ထည်ဝါအရူးရဲ့။
ဘယ့်နှယ့်လို့ဘာကြီးကိုသွားပြောရတာလဲ။ အခုတော့မင်းစီစဉ်ထားသမျှပျက်ပြီ။
ဟူး......နောက်တစ်ခေါက်မှဖွင့်ပြောကြတာပေါ့......။
#################################
သီချင်းလေးကတော့ ' ဒူးထောက်ပြီ ' ဆိုတဲ့သီချင်းလေးပါဗျ။
vdလေးပါထည့်ပေးထားတာမို့ သီချင်းလေးပါနားထောင်ပေးကြပါအုံးနော်ဗျ။
Zawgyi
"Hello......"
ရုတ္တရက္ၾကားလိုက္ရတဲ႕ခပ္ၾသၾသအသံေလးမွာလင္းလက္ၾကက္ေသေသေနမိသည္။ တစ္ခါမွဖုန္းမဆက္ဖူးသလို ၊ ကိုယ့္ဘက္ကစကားစေျပာတာလည္းမရွိခဲ႕တာမို႕ဘာစေျပာလို႕ေျပာရမွန္းလည္းမသိ။
"ကိုကို......"
ဒုတိယအၾကိမ္ေျမာက္စကားသံကလင္းလက္တစ္ကိုယ္လံုးကိုေတာင့္တင္းသြားေစျပန္သည္။ ' ဖုန္းထဲကေနပဲေဖာက္ထြင္းျမင္ေနသလား ' ဆိုျပီးဖုန္းကိုျပန္ၾကည့္ရတာလည္းအခါခါပင္။
တကယ္ဆိုထူးထက္ေစကိုသူ႕ဖုန္းနံပါတ္မေပးခဲ႕ဖူးပါဘူး။
ဒါကိုဒီေကာင္ကဘယ္လိုလုပ္ျပီး......။
"ကိုကို႕ဖုန္းနံပါတ္ကရဖို႕လြယ္ပါတယ္......အဲ႕ဒါေၾကာင့္အၾကာၾကီးစဥ္းစားမေနနဲ႕ေတာ့......"
ေဟာ......ေျပာျပန္ျပီ။
ဒီေကာင္ဘယ္လိုလုပ္ျပီးလင္းလက္ေတြးသမွ်ကိုသိေနရတာပါလိမ့္။ ေနစမ္းပါအံုး ထူးထက္ေစ......မင္းအၾကားအျမင္မ်ားရေနတာလား။
လင္းလက္တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာၾကီးစူပုတ္ကာေတြးေနမိတုန္းရွိေသး ၊ ၾကားလိုက္ရတဲ႕ရယ္သံေၾကာင့္လူကလန္႕ပင္သြားရသည္။
' ဘာျဖစ္လို႕လာရယ္ေနတာလဲ ' ဟုျပန္ရန္ေတြ႕လိုက္ခ်င္ပါေသာ္ျငား တစ္ဖက္ကလည္းသူဘာေျပာမလဲဆိုတာေလးကိုပဲနားစြင့္ေနမိျပန္တယ္။
"ကိုကိုကေတာ့ေလ......ကြ်န္ေတာ္ကအၾကားအျမင္ရစရာလား...အိမ္း အၾကားအျမင္ရတယ္ဆိုရင္လည္း......ကိုကိုေပါက္စေလးတစ္ေယာက္တည္းကိုပဲအၾကားအျမင္ရေနတာေနမွာ......"
ထပ္ေျပာလာတဲ႕စကားေၾကာင့္လင္းလက္လန္႕ဖ်န္႕ကာဖုန္းခ်လိုက္မိသည္။ ဖုန္းမွာမ်ားတစ္ခုခုရွိေနမလားဆိုတဲ႕အေတြးကဝင္လာျပန္တာေၾကာင့္ဖုန္းကိုပါေခါင္းအံုးေအာက္ထဲဖိထားပစ္လိုက္တယ္။
ဒီေကာင္ဘာျဖစ္လို႕အဲ႕ဒီ႕ေလာက္အထိသိေနရတာလဲ......ေသခ်ာတယ္ ထူးထက္ေစကလူမဟုတ္ေလာက္ဘူး......။
_____________________________________________
အဆက္အသြယ္ျပတ္ေတာက္သြားတဲ႕ဖုန္းကိုၾကည့္ရင္း ထူးထက္ေစတစ္ေယာက္သေဘာတက်ျပံဳးလိုက္မိသည္။ ဖုန္းေခၚျပီးဘာစကားမွေျပာမလာကတည္းကကိုကိုျဖစ္ေလာက္မည္ဟုစိတ္ထဲထင္တာေၾကာင့္ေခၚေနက်နာမ္စားေလးကိုေခၚလိုက္မိျခင္း။ ဆက္ျပီးတိတ္ဆိတ္ေနပံုအရစိတ္ထင္တာနဲ႕ပဲခန္႕မွန္းမိသေလာက္ေျပာသေလာက္ေျပာလိုက္ေတာ့တစ္ဖက္ကကိုကိုေဒါက္တာေလးကလန္႕သြားတယ္ထင္ပါရဲ႕။
"ဟား!......ကိုကိုကေတာ့ေလ......"
တစ္ေယာက္တည္းေရရြတ္မိရင္းscreenေပၚမွာေပၚေနဆဲျဖစ္တဲ႕ဖုန္းနံပါတ္ေလးတစ္ခုကိုcontactထဲမွတ္ထားဖို႕ျပင္လိုက္သည္။ အရင္ကတည္းကရွဳေထာင့္မ်ိဳးစံုကေနခိုးရိုက္ထားမိတဲ႕ကိုကို႕ဓါတ္ပံုေတြထဲကမွသေဘာအက်ဆံုးပံုေလးတစ္ပံုနဲ႕အတူ ' ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕အနာဂတ္လက္တြဲေဖာ္ ' ဆိုျပီးေရးမွတ္ထားလိုက္သည္။
ရူးေၾကာင္ေၾကာင္နိုင္တယ္လို႕ထင္ေကာင္းထင္နိုင္ေပမယ့္လို႕ ျမန္မာျပည္မွာကစကားပံုရွိတယ္ေလ။
ဘာသြားရာဘာပါတယ္ဆိုလား။
ေသခ်ာမသိေပမယ့္......ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္တကယ္ျဖစ္လာရင္လည္းေကာင္းတာပဲကို။
ဖုန္းကိုေဘးနားခ်ထားလိုက္ျပီးေသာက္လက္စစီးကရက္ကိုတစ္ခ်က္ဖြာရွိဳက္လိုက္ေတာ့အဆုတ္ထဲအထိဝင္ေရာက္လာတဲ႕မီးခိုးေငြ႕ေတြ ၊ ထိုမီးခိုးေငြ႕ေတြကိုျပန္မွဳတ္မထုတ္ဘဲအနားကဝိုင္ခြက္ကိုလွမ္းယူကာဝိုင္တစ္ငံုနဲ႕အတူအကုန္ေမွ်ာခ်ပစ္လိုက္သည္။
ခါးသက္သက္ႏွင့္မြမ္းက်ပ္သြားတဲ႕ခံစားမွဳကတကယ့္ကိုကြ်န္ေတာ့္ဘဝအတိုင္းပါပဲ။
တျဖည္းျဖည္းေမွာင္ရီပ်ိဳးစျပဳလာတဲ႕ေကာင္းကင္ၾကီးကိုေငးရင္းစီးကရက္ကိုေနာက္တစ္ၾကိမ္ထပ္ဖြာရွိဳက္လိုက္မိစဥ္ရုတ္တရက္ၾကားလိုက္ရတဲ႕ဖုန္းသံသဲ႕သဲ႕။ ေမွ်ာ္လင့္တၾကီးေကာက္ယူလိုက္မိေပမယ့္လို႕ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ႕သူျဖစ္မေနတာေၾကာင့္ထူးထက္ေစရဲ႕မ်က္ႏွာကမွဳန္ကုပ္သထက္မွဳန္ကုပ္သြားရေတာ့သည္။
ေဒါက္တာေတာ့ေဒါက္တာပဲ......ဒါေပမယ့္ဒါကနားျငီးေအာင္လုပ္မယ့္ေဒါက္တာ......။
"Hel........."
"ထူးထက္ေစ...မနက္ျဖန္မနက္က်ရင္ေကာင္ေလးကိုလာၾကိဳေပး......ဟုတ္ျပီလား......"
ေျပာျပီးတာနဲ႕ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုဖုန္းခ်သြားျပန္တဲ႕ေဒါက္တာစဝ္ထည္ဝါ။ ဖုန္းဆက္တုန္းကဆက္ျပီး ' Hello ' ဆိုတာေလးေတာင္ဆံုးေအာင္နားမေထာင္ဘဲသူေျပာခ်င္တာေျပာျပီးဖုန္းခ်သြားတာပါပင္။
ေသခ်ာပါတယ္......မနက္ျဖန္က်ရင္လည္းဒီေကာင့္ကိုပဲဆူအံုးမွာ။
ေတြ႕မယ္...ရည္းစားရမွ ရည္းစားအားကိုးနဲ႕ႏွစ္ေယာက္လံုးကိုေခြးစာေကြ်းပစ္မယ္......ဘာမွတ္ေနလဲ။
_____________________________________________
ပန္းေရာင္စံုေတြျပည့္ႏွက္ေနတဲ႕ေနရာတစ္ေနရာ။ အကန္႕အသတ္မရွိဘဲေရာေႏွာေနတဲ႕ပန္းခင္းၾကီးကအေရာင္စံုအမ်ိဳးအစားစံုလြန္းတဲ႕ပန္းေတြေရာေထြးလို႕။ ျမက္တစ္ပင္ေတာင္မရွိတဲ႕အဆံုးမဲ႕ပန္းခင္းၾကီးကအသြင္စံုနဲ႕ပန္းေတြေၾကာင့္ထင္ပါရဲ႕ ၊ ေအးခ်မ္းလြန္းလိုက္တာ။
"လာဗင္ဒါ......"
ပထမဆံုးထိေတြ႕မိတဲ႕ပန္းခက္ေလးရဲ႕အမ်ိဳးအမည္ကိုသူေရရြတ္မိသည္။ ခရမ္းေရာင္ပန္းခက္ေလးရဲ႕အဓိပၸါယ္ကိုအတိအက်မသိေပမယ့္ လို႕ဒီပန္းေလးကိုသူခ်စ္ရတဲ႕လူတစ္ေယာက္ကအေတာ္ေလးသေဘာက်ႏွစ္သက္သည္ကိုေတာ့သတိရမိပါေသးတယ္။
ပံုမွန္ဆိုရင္လွပတဲ႕ပန္းခက္ေလးကိုမခူးရက္ေပမယ့္ ထိုတစ္စံုတစ္ေယာက္ကဒီပန္းေလးထက္ပိုအေရးၾကီးသည္မို႕ခူးဖို႕ျပင္မိေတာ့
"ျမတ္သဝဏ္......"
ရုတ္တရက္ၾကားလိုက္ရတဲ႕အသံတစ္သံေၾကာင့္လွမ္းေနတဲ႕လက္ကတံု႕ခနဲ။ မယံုၾကည္နိုင္ေသးေပမယ့္ အသံလာရာလွည့္ၾကည့္မိေတာ့ျမင္လိုက္ရတာကအစ္ကို။
ကြ်န္ေတာ္သိပ္ခ်စ္ခဲ႕ဖူးတဲ႕အစ္ကို။
အစ္ကိုကဒီကိုဘယ္လိုလုပ္ေရာက္ေနတာလဲ......။
"ျမတ္သဝဏ္......"
မလာနဲ႕......။
အနားတိုးလာတဲ႕အစ္ကို႕ေၾကာင့္ေအာ္ေျပာမိပါေသာ္ျငားအသံကထြက္မလာ။ ရင္ထဲမြမ္းက်ပ္လာတဲ႕ခံစားမွဳနဲ႕အတူပါးျပင္ေပၚစီးက်လာတဲ႕မ်က္ရည္စတစ္ခ်ိဳ႕ကလည္းဘာအတြက္ေၾကာင့္မ်ားပါလိမ့္။
"ျမတ္သဝဏ္......"
ထြက္သြား......မလာနဲ႕...ကြ်န္ေတာ့္အနားမလာနဲ႕။
"ငါမင္းကိုခ်စ္တယ္ျမတ္သဝဏ္......"
အနားကိုပိုတိုးကပ္လာတဲ႕အစ္ကို႕ဆီကၾကားလိုက္ရတဲ႕စကားတစ္ခြန္း။ တစ္ခ်ိန္ကသိပ္ကိုၾကားခ်င္ခဲ႕မိတဲ႕စကားဆိုေပမယ့္လို႕ ၊ အဲ႕ဒီ႕စကားၾကားရရင္ေသဖို႕အတြက္လံုေလာက္တယ္လို႕သတ္မွတ္ထားခဲ႕မိေပမယ့္လို႕ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့အဆိပ္တစ္ခြက္လိုပဲခါးသီးလြန္းတယ္။
"ျမတ္သဝဏ္......"
မလာနဲ႕......ကြ်န္ေတာ့္ဆီမလာနဲ႕လို႕ေျပာေနတယ္ေလ......။
**************************************************
သဝဏ္နိုးလာေတာ့အခ်ိန္က၇နာရီခြဲ။
မူးေနာက္မေနေတာ့ေပမယ့္လို႕ေခါင္းကအနည္းငယ္ေတာ့ကိုက္ခဲေနေသးသည္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ေဒါက္တာအမူးေျပေဆးထိုးေပးထားတယ္ထင္ ၊ မဟုတ္ရင္သူေသာက္ခဲ႕တဲ႕ပမာဏနဲ႕ဆိုအခုအခ်ိန္အထိမူးေနာက္ေနေလာက္အံုးမွာ။
"ေကာင္ေလး......"
ႏူးညံ႕တဲ႕ေခၚေဝၚသံႏွင့္အတူအနားေရာက္လာတဲ႕ေဒါက္တာကထံုးစံအတိုင္းထမင္းပြဲျပင္ျပီးယူလာေပးသည္။ ေဘးမွာလည္းblack coffeeတစ္ခြက္ကပါေသး။ လင္ဗန္းကိုကုတင္ေပးကစားပြဲေလးေပၚတင္လိုက္ျပီးသဝဏ့္နွဖူးကိုလာစမ္းျပန္တဲ႕ေဒါက္တာအခုထိစိတ္မခ်ေသးဟန္ပင္။
"ကြ်န္ေတာ္ဘာမွမျဖစ္ေတာ့ပါဘူးေဒါက္တာ......"
"ေျပာရမလား......ဒီေလာက္အထိအမ်ားၾကီးေသာက္လာတာကို......"
အထြန္႕တက္ခ်င္ေနတဲ႕ေကာင္ေလးကိုထည္ဝါခပ္ဆတ္ဆတ္ပိတ္ေဟာက္လိုက္ေတာ့မွဘာမွမေျပာဘဲျငိမ္သြားရွာသည္။
ျငိမ္သြားတာမို႕စိတ္ေတာ့မေကာင္းေပမယ့္ဒီေကာင္ေလးကဒီလိုေျပာတာေတာင္စကားနားေထာင္တာမွမဟုတ္ဘဲေလ။
"ထမင္းစားရေအာင္ကေလး......"
"ဟုတ္......"
ေခါင္းေလးညိတ္ကာေျပာလာတဳ႕ေကာင္ေလးေၾကာင့္ထည္ဝါ့မွာအသည္းတယားယား။ ဒီေလာက္ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းေနတဲ႕ေကာင္းေလးကိုဖက္နမ္းပစ္ခ်င္ေပမယ့္လည္း လက္ေတြ႕မွာေတာ့ခပ္ဝဲဝဲက်ဆင္းေနတဲ႕မီးခိုးရင့္ေရာင္ဆံပင္ေလးေတြကိုသာလက္တစ္ဖက္ႏွင့္ထိုးဖြလိုက္သည္။
"ကိုကိုခြံ႕ေကြ်းရမလား......"
သူ႕စကားကိုအျပံဳးေလးတစ္ပြင့္ႏွင့္တံု႕ျပန္လာတဲ႕ေကာင္ေလး။
ဒီေကာင္ေလးကေတာ့မသိေပမယ့္ ျပံဳးလိုက္တိုင္းေပၚလာတဲ႕ပါးခ်ိဳင့္ေလးေတြမွာထည္ဝါ့ႏွလံုးသားကျဖဳတ္ခနဲေၾကြက်ရျပန္ပါ၏။
"ေဒါက္တာကခြံ႕ေကြ်းခ်င္လို႕လား......"
"အင္း......"
"ဒါဆိုရင္လည္းခြံ႕ေကြ်းေလ......"
ေကာင္ေလးဆီကခြင့္ျပဳခ်က္ရသည္ႏွင့္ကုတင္ေဘးတြင္ဝင္ထိုင္ကာထမင္းႏွင့္ဟင္းကိုေသခ်ာနယ္ျပီးတစ္လုတ္စာခပ္ကာေကာင္ေလးကိုခြံ႕ေကြ်းလိုက္သည္။ ေသခ်ာဝါးစားေနရင္းမ်က္ေမွာင္က်ဳတ္သြားတဲ႕ေကာင္ေလးေၾကာင့္လူကရင္ထဲထိတ္ခနဲ။
ကိုယ္ခ်က္တာစားမေကာင္းလို႕မ်ားလား......။
"ေဒါက္တာခ်က္ထားတာလား......"
"အင္း......စားမေကာင္းလို႕လား......"
"အရမ္းေကာင္းလို႕...ကြ်န္ေတာ္ဘယ္သူလဲဆိုတာေတာင္မမွတ္မိေတာ့သလိုပဲ......"
"ဟားဟားဟား......ဒီေကာင္ေလးကေတာ့......"
သီးသန္႕ဆန္ျပီးတိတ္ဆိတ္တဲ႕အသြင္ေဆာင္တဲ႕အညိဳေဖ်ာ့ေရာင္အခန္းငယ္ထဲတြင္ရယ္ေမာသံတစ္ခ်ိဳ႕ကေနရာယူကာစိုေျပသြားေစခဲ႕ပါ၏။
ထိုကဲ႕သို႕ပင္ ဒဏ္ရာအထပ္ထပ္ေၾကာင့္ျပိဳလဲေနခဲ႕ရတဲ႕ဒီလူသားငယ္အတြက္ကုသေပးမည့္အၾကင္နာနတ္သားေလးသာဝင္ေရာက္လာခဲ႕မည္ဆိုလွ်င္ ပ်က္ဆီးယိုယြင္းေနရွာသည့္ထိုႏွလံုးသားကလည္းျပန္လည္ေကာင္းမြန္နိုင္ေလာက္ပါေသးရဲ႕။
_____________________________________________
ထမင္းစားျပီးသည္ႏွင့္ျခံထဲထြက္ထိုင္ေနတဲ႕ေကာင္ေလးေၾကာင့္ထည္ဝါဂစ္တာတစ္လက္ယူကာေကာင္ေလးရွိသည့္ဒန္းဆီသို႕ထြက္လာခဲ႕လိုက္သည္။ အေတြးမ်ားေနပံုရတဲ႕ေကာင္ေလးကထည္ဝါ့ကိုျမင္ပံုမရတာေၾကာင့္ ေဘးမွာဝင္ထိုင္ေနလိုက္ေတာ့မွေကာင္ေလးကသတိထားမိသြားဟန္။
"ေဒါက္တာစာဖတ္ေနတယ္ထင္ေနတာ......"
"အင္း......ေကာင္ေလးပ်င္းေနမွာစိုးလို႕......"
တကယ္ေတာ့ေကာင္ေလးပ်င္းေနမွာစိုးတာေၾကာင့္မဟုတ္မွန္းထည္ဝါအသိဆံုးပါပင္။ ပံုမွန္ဆိုေအးေအးေဆးေဆးစာဖတ္ေနက်လူကအခုလိုအျငိမ္မေနျဖစ္ေနရျခင္းကအေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္ဆိုတာဒီေကာင္ေလးမသိေလေရာ့သလား။ မသိတာလည္းတစ္မ်ိဳးေကာင္းတာပါပဲေလ။
မဟုတ္ရင္သူ႕ကိုဖြင့္ေျပာဖို႕ရည္ရြယ္ေနမွန္းသိသြားရင္ဘယ္supriseျဖစ္ပါေတာ့မလဲ။
ဟုတ္ပါတယ္......ဒီေန႕ေကာင္ေလးကိုဘယ္ေလာက္ခ်စ္ေၾကာင္းဖြင့္ေျပာေတာ့မွာ။
ေကာင္ေလးကိုတိတ္တိတ္ေလးခ်စ္ခဲ႕ရတာဘယ္ေလာက္ေတာင္ၾကာေနျပီလဲ။ ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းလြန္းတဲ႕ဒီကေလးကိုစိတ္ရွိတိုင္းဖက္နမ္းပစ္လို႕ရေအာင္ဒီေန႕ေတာ့ခံစားခ်က္ေတြမွန္သမွ်ဖြင့္ေျပာျပီးေကာင္ေလးရဲ႔ႏွလံုးသားကိုအပိုင္သိမ္းပစ္မွကိုျဖစ္ေတာ့မွာပါ။
"ကိုယ္သီခ်င္းဆိုျပရမလားေကာင္ေလး......"
ၾကိဳးညိွျပီးသားဂစ္တာကိုထပ္ၾကိဳးညိွေယာင္ေဆာင္ရင္းေျပာလိုက္ေတာ့ေကာင္ေလးကခပ္ဖြဖြေခါင္းညိတ္ျပလာတယ္။
' ငါခ်စ္ရမွာ...စိတ္ကူးရံုနဲ႕
အေသြးအသားထဲက......ေပ်ာ္ေနတတ္ျပီ
အိပ္မက္ထဲမွာ...ဆံုေတြ႕လိုက္တိုင္း
မေနနိုင္ဘူး...ရူးခ်င္ျပီ......
မင္းေရွ႕ကို......ေရာက္သြားရင္ပဲ
အားတင္းသမွ်...အရည္ေပ်ာ္သြားတယ္...... '
ေနာက္ထက္ဆက္လာမယ့္စာသားေၾကာင့္သီခ်င္းဆိုရင္းေကာင္ေလးကိုေငးၾကည့္မိေတာ့ စူးရွေတာက္ပတဲ႕မ်က္ဝန္းတစ္စံုႏွင့္ဆံုသည္။
ေကာင္ေလးကသူ႕ကိုၾကည့္ေနမယ္လို႕တကယ္ကိုမထင္ထားခဲ႔မိတာ......။
' မင္းရဲ႕အၾကည့္မွာ......ျမဴခိုးေတြနဲ႕
ငါမျမင္နိုင္ဘူး......ဆူးေတြလည္း...... '
နားေထာင္ေနရင္းေကာင္ေလးကသြားတန္းျဖဴျဖဴေလးေတြေပၚသည္အထိျပံဳးသည္။ ျမတ္နိုးစရာပါးခ်ိဳင့္ေလးကမပါမျဖစ္ဆိုေပမယ့္ ေကာင္ေလးဒီလိုျပံဳးတာမ်ိဳးပထမဆံုးျမင္ဖူးလိုက္ရတာျဖစ္တာေၾကာင့္လူကသီခ်င္းစာသားေတာင္ေမ့ခ်င္ခ်င္ျဖစ္သြားရသည္။
' ရင္ကိုဖြင့္ျပီး......ဆိုမယ္......
မယံုနိုင္ေအာင္ ခ်စ္......မိတယ္......
ရင္ခုန္သံမ်ား...ခ်ဳပ္ထိန္းမရ
သူသိေအာင္...ဖြင့္ေျပာမည္
ကိုယ့္ဘက္က...အၾကင္နာေတြ မင္းသိဖို႕လိုျပီ......
ေဝး...ခ်င္ရင္ ေဝး......
ခဏေလာက္ဆံုျဖစ္ရင္
ငါ့ရဲ႕ကမ႓ာကို...ေက်နပ္မိ......
ရင္ခုန္သံမ်ားခ်ဳပ္ထိန္းမရ
သူသိေအာင္...ဖြင့္ေျပာမည္
ကိုယ့္ဘက္က...အၾကင္နာေတြမင္းသိဖို႕လိုျပီ......
တို႕ဆံုေတြ႕ျခင္း......အရွံဳးလည္း...ယူလိုက္မည္......
မင္းသိေအာင္......ဖြင့္ေျပာေတာ့မည္...... '
ရင္ခုန္ျမန္ေနေပမယ့္လို႕ထည္ဝါသီခ်င္းဆိုရင္းေကာင္ေလးမ်က္ဝန္းေတြကိုသာေငးၾကည့္ေနမိသည္။ မ်က္ဝန္းေတြကစိတ္ရဲ႕ျပတင္းေပါက္ဆိုရင္ ေကာင္ေလးသူ႕အခ်စ္ေတြကိုျမင္ပါေစေလ။
"ဟား!......ေဒါက္တာကသီခ်င္းဆိုတဲ႕ေနရာမွာလည္းေတာ္တာပဲ......"
သီခ်င္းဆံုးသည္ႏွင့္ထေျပာတဲ႕ေကာင္ေလးရဲ႕စကားေၾကာင့္ၾကည္ႏူးမွဳေလးကလွိဳက္ခနဲ။ ဂစ္တာကိုေဘးအသာခ်ရင္းစကားစဖို႕ျပင္လိုက္ေတာ့ေကာင္ေလးကလည္းအလိုက္တသိျငိမ္ေနေပးရွာတယ္။
"ဟို...ဟိုေလ ေကာင္ေလး......"
"အင္း......"
"ဟို........."
"ေျပာေလေဒါက္တာ......"
"ဟို......ဒီမွာေအးတယ္ေလ...အိမ္ထဲဝင္ေတာ့......"
ေျပာလိုက္မိတဲ႕စကားေၾကာင့္ထည္ဝါကိုယ့္ပါးကိုယ္ေတာင္ဆယ္ခ်က္ေလာက္ဆင့္ရိုက္ပစ္ခ်င္သြားရသည္။
ေျပာခ်င္တာကတျခား...ေျပာလိုက္မိတာကတျခား။
"အာ......အင္း ဟုတ္သားပဲ...ဒါဆိုကြ်န္ေတာ္အခန္းထဲျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္......Goodnightပါ ေဒါက္တာ......"
ျပံဳးကာေျပာဆိုျပီးအိမ္ထဲဝင္သြားတဲ႕ေကာင္ေလးရဲ႕ေက်ာျပင္က်ယ္ကိုထည္ဝါမလွဳပ္မယွက္ႏွင့္သာေငးၾကည့္ေနမိျပန္သည္။
' ကိုယ္မင္းကိုခ်စ္တယ္ ' လို႕ေျပာရမွာေလ စဝ္ထည္ဝါအရူးရဲ႕။
ဘယ့္ႏွယ့္လို႕ဘာၾကီးကိုသြားေျပာရတာလဲ။ အခုေတာ့မင္းစီစဥ္ထားသမွ်ပ်က္ျပီ။
ဟူး......ေနာက္တစ္ေခါက္မွဖြင့္ေျပာၾကတာေပါ့......။
#################################
သီခ်င္းေလးကေတာ့ ' ဒူးေထာက္ျပီ ' ဆိုတဲ႕သီခ်င္းေလးပါဗ်။
vdေလးပါထည့္ေပးထားတာမို႕ သီခ်င္းေလးပါနားေထာင္ေပးၾကပါအံုးေနာ္ဗ်။