កាយសង្ហាដើរចូលមកជាមួយនឹងសម្លៀកបំពាក់ អាវខ្វាស្សេខ្មៅក្រឹប មើលទៅមានអំណាចដល់ហើយ
"មិនមានដៃទេហេស៎?បានចាំបាច់បញ្ចុក? " គ្មានអ្នកណាទេសម្ដីគ្មានជាតិបែបនេះមានតែPark sunghoonប៉ុណ្ណោះដែលនិយាយចេញ
"អេ៎!~ អត់ភ្នែកទេហេស៎? បងhyunគាត់ឈឺ!ហើយយើងគ្រាន់តែជួយគាត់តើ !ព្រោះគាត់ទៅជាបែបនេះក៏មកពីយើង !ក្រែងឯងឲយើងមកមើលថែគាត់មិនចឹង? " ព្រះអើយ នីគី!!! គេគ្រាន់តែនិយាយ2ល្បះសោះ កូនតបទៅគេវិញ1អត្ថបទចឹងហេស៎?
" មកនេះ! រឿងនឹងទុកឲអាjameអាjonhអ្នកចាត់ការ!ឯងមកនេះ! "ស៊ុងហូនមិននិយាយអ្វីច្រើនក៏ចាប់កញ្ឆក់ដៃតូចខ្លាំងៗ
"អួយ!!អាឡប់!ដៃយើងមុតអំបែងណា!! "នីគីស្រែកខ្លាំងៗ ព្រោះគេចាប់ច្របាច់ដៃខ្លួនចំអាកន្លែងមុតកាលពីព្រឹកហើយវាក៏ធ្វើឲមានឈាមជ្រាបចេញមក
"ក៏រំអួយម្លេះ? " សម្ដីៗលោកអើយ!!!!! ស៊ុងហូនម្នាក់នេះ!!!!!
នីគីមិនចង់តបត ក៏ឲគេអូសតាមចិត្ត ។ ស៊ុងហូននិងនីគីក៏បានមកដល់ឡានមួយដែលឈប់ចាំ។ ស៊ុងហូនមិនខ្វល់ពីអ្វីក៏ចាប់កាយតូចរុញចូលឡានតែម្ដង មិនគិតថាវានឹងធ្វើឲសាច់សខ្ចីឡើងជាំនោះទេ!!
ក្រោយពីអ្នកទាំងពីរបានចូលឡានហើយ ឡានក៏បន្តដំណើរទៅមុខ ។ សភាពក្នុងឡានគឺស្ងប់ស្ងាត់ដូចចោរលួចសេះ ម្នាក់ៗមិននិយាយអ្វីសោះ ។ អ្វីដែលចម្លែកនោះគឺ ផាក ស៊ុងហូនមិនព្រមលែងដៃនីគីទាល់តែសោះ ទោះបីនីគីខំបន្លេសចេញក៏គេនៅចាប់ជាប់ហើយថែមទាំងច្របាច់ខ្លាំងៗទៀតផង ។ ដោយសារតែកម្លាំងគេខ្លាំងវាបណ្ដាលឲឈាមបានស្រក់ចុះពីមុខរបួស នីគីឈឺសឹងតែស្រែកឲបែកកញ្ចក់ទៅហើយ តែមិនដឹងធ្វើយ៉ាងមិចមានតែអង្គុយទ្រាំ ទាំងឈឺ ។
មួយសន្ទុះធំឡានក៏បានបរមកដល់ក្នុងវិមានដ៏ធំ ក្រោយឡានបានបញ្ឈប់ម៉ាស៊ីនហើយ ស៊ុងហូនក៏ចាប់អូសដៃនីគីចូលផ្ទះមួយទំហឹង ។ នីគីដែលដើរតាមគេពីក្រោយមិនដឹងជាធ្វើយ៉ាងមិច ព្រោះមិនដឹងថាគេខឹងអ្វីនោះទេ សុខៗមកឆ្គួតបែបនេះ ។
ក្រោយមកដល់ក្នុងបន្ទប់ហើយ ស៊ុងហូនក៏ដាក់ឲនីគីអង្គុយនៅលើគ្រែ ចំណែកនីគីអង្គុយធ្វើមុខភ្លឺសៗព្រោះមិនយល់ថាគេចង់ធ្វើអ្វី
"គេនិយាយអ្វីខ្លះដាក់ឯង? "ស៊ុងហូនបានសួរសំណួរនេះឡើងធ្វើឲមានសញ្ញាសួរហោះហើរពេញក្បាលនីគី
"និយាយអ្វី? "នីគីសួរតបវិញព្រោះមិនយល់នៅសំណួរដែលគេសួរមកខ្លួន
"យើងសួរឯងមិនមែនឲឯងមកសួរយើងវិញនោះទេ ! "ស៊ុងហូនសួរម្ដងព្រមទាំងចាប់ច្របាច់ដៃនីគីខ្លាំងៗ ធ្វើឲរបួសនោះស្រក់ឈាមមក ហើយប្រលាក់អាវសរបស់នីគី
"បាន...ហើយ.....យើងឈឺ! ឈប់ច្របាច់បានទេ? "នីគីវាចារឡើងជាមួយទឹកមុខសុំអង្វរ
"បាន! ឥឡូវប្រាប់យើងមកថាគេនិយាយអ្វីខ្លះដាក់ឯង? "ស៊ុងហូនព្រមព្រលែងដៃហើយក៏សួរម្ដងទៀត
"ឯងចង់និយាយពីអ្នកណា? "នីគី
"ពីរនាក់ប្ដីប្រពន្ធនោះនិយាយអ្វីខ្លះដាក់ឯង?ហើយគេមានធ្វើអ្វីឯងទេ? ស៊ុងហូនបន្ដសួរ
"គឺយាយតាពីរនាក់នោះមែនទេ! នឹកឃើញភ្លាមម៉ួម៉ៅភ្លាមតែម្ដង! " នីគីគ្រាន់តែនឹកដល់ភ្លាមក្ដៅក្រហល់ក្រហាយភ្លេត
"អឺយ!ឯងប្រាប់យើងបានឬនៅ? "ស៊ុងហូន
"គឺ....នៅពេលដែលយើង............"នីគីរ៉ាយរ៉ាប់តាំងពីដើមរហូតដល់ចប់ មិនឲខ្វះមួយពាក្យនិយាយផងកាយវិការផង វ៉ល់ពេញនឹង
"ចុះឥឡូវឈប់ចុកពោះហើយមែនទេ? "ស៊ុងហូនសួរឡើង
"ក៏វាបាត់ហើយ! តែមិចក៏ឯងដឹងថាយើងជួបពីរនាក់យាយតានោះ? "នីគីសួរឡើងម្ដងព្រោះវាឆ្ងល់
"ផ្ទះនេះជាផ្ទះរបស់យើង ហើយកាំមេរ៉ាមានគ្រប់ជ្រុងឯងគិតថាយើងមើលមិនឃើញទេហេស៎ "ស៊ុងហូន
"Ok! "នីគីនិយាយហើយប្រុងនឹងដើរចេញតែក៏ត្រូវអង្គុយចុះវិញ
"នេះ! ឯងត្រូវវាយឯកសារ2ច្បាប់នេះឲរួចក្នុងមួយយប់នេះ! វាយឲហើយចាំដេក! "ទៀតហើយ!!! ការងារមករកទៀតហើយ
"អេ៎!! យើងមិនទាន់បានញ៉ាំអ្វីនោះទេ! តាំងពីព្រឹកណា~ "នីគីនិយាយ
"យើងមិនដឹង! លាងរបួសចេញហើយក៏ធ្វើការងារឲរួចរាល់! "ស៊ុងហូននិយាយបែបផ្ដាច់ការធ្វើឲនីគីបដិសេធមិនចេញ
"អើរ!!!!!! "នីគីនិយាយហើយក៏ឆក់យកកុំព្យូទ័រនឹងឯកសារកម្រាស់សៀវភៅពុម្ភពីដៃនាយក្រាស់រួចក៏តម្រង់ទៅតុធ្វើការ
នាយតូចចាប់ផ្ដើមធ្វើការ ចំណែកស៊ុងហូនវិញអង្គុយចុចទូរសព្ទធ្វើមិនដឹង (អត់ចិត្តមែនទែន) ។ ប្រហែលជា30នាទីក្រោយមក ......
"អេ៎!!!!ចង់ធ្វើអី!? "នីគីអង្គុយវាយឯកសារសុខៗ ស្រាប់តែដៃស្ដាំរបស់នាយត្រូវបានដៃមាំចាប់លើកឡើង
"ប្រាប់ហើយតើ ថាឲលាងរបួសសិនចាំធ្វើការ !! បើសិនជាឈាមឯងស្រក់ប៉ះកុំព្យូទ័រយើង ឯងត្រូវសងកុំព្យូទ័រយើងហើយ !" (អ៎!! ស្មានតែគេបារម្ភ)
"ឯងគិតថាកុំព្យូទ័រអន់ៗចឹងយើងគ្មានលុយសងហេស៎!? យើងNishimura rikiណា! "នីគីនិយាយឡើងយ៉ាងមានអំនួត
"តែពេលនេះបានតែPark Riki "សម្លេងគ្រលរបានបង្ហើបឡើង គ្រលរធំជាងសព្វមួយដង ធ្វើឲនីគីព្រឺឆ្អឹងខ្នង
"អឹ- អឹ- "នីគីមិនដឹងតបអ្វីទេ
"នេះរួចរាល់ហើយ! ឆាប់ធ្វើការងារឲចាប់!!! "គេនិយាយសង្កត់សម្លេងត្រង់ពាក្យឆាប់ធ្វើការងារឲចាប់ វាស្ដាប់ទៅផ្តាច់ការតែម្ដង
"ឆឹស!!😒 "Side eye from niki
នីគីមិនចង់ខ្វល់ច្រើនក៏បន្តវាយឯកសាបន្ដ ។ ពេលវេលាកន្លងផុតអស់2ម៉ោងឯកសាច្បាប់ទី1ត្រូវបានវាយបញ្ចូលក្នុងកុំព្យូទ័រ ។ គ្រាន់តែចាប់ភ្លាមសំឡេងបើកទ្វាបន្ទប់ទឹកបានបន្លឺឡើង នីគីក៏ក្រលែកមើល អ្វីដែលគេឃើញនោះគឺ
"Sh*t!! "សម្លេងមិនគប្បីបានបន្លឺឡើងពីមាត់នីគីទាំងដែលម្ចាស់សម្លេងគាំងកម្រើកមិនចេញ
កាយមាំសុតតែសាច់ដុំ ក្បាលពោះ6កង់បានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ ! ព្រោះផាក ស៊ុងហូនគេមិនបានពាក់អាវនោះទេមានត្រឹមកន្សែងរុំត្រឹមចង្កេះប៉ុណ្ណោះ
"ភ្ងាក់ផ្អើលធ្វើដូចមិនដែលឃើញ! យ៉ាងមិច2ដងហើយមើលមិនឆ្អែតប៉ះមិនឆ្អាន់ទេមែនទេ? ចង់យកឲគ្រប់3ដងមែនទេ? បើចង់okឲតែឯងទ្របានព្រោះយើងក៏ដូចជាញៀនជាមួយចង្កេះដ៏តូច រាងតូច ស្បែកសខ្ចីរបស់ឯងដែល!!"ស៊ុងហូននិយាយព្រមទាំងញញឹមចុងមាត់ ហើយក៏ដើរមកជិតនីគីតិចៗ
ចំណែកនីគីវិញគ្រាន់តែស៊ុងហូនបញ្ចប់ប្រយោគរបស់គេហើយ ទឹកមុខ*អញខ្ពើមណាស់ ចង់ក្អួត🤮* បានបង្ហាញឡើងលើផ្ទៃមុខរលោង
"ស្អី? ល្មោភបំផុត! សម្ដីគ្មានសិលធម៌ សម្ដីឈ្លើយ លោកអើយ!សុខចិត្តងាប់ប្រសើរជាងឲឯងបា-"នីគីត្រូវបានកាត់ភ្លាមក្រោយ......
ទាយមើលថាមានអ្វីកើតឡើង???🤭