“Are you serious?” hindi makapaniwalang tanong ko kay Edmund. Sino bang hindi mabibigla sa sagot niya? Ka-ka-apply ko palang tapos tanggap na agad? May question mark pa nga ‘yong sagot ko kanina‚ tapos hired na agad? Jino-joke time ba niya ako?
“Do I look I am joking? Of course‚ Tanya‚ I’m serious! Do you need job‚ right? That’s why I’m hiring you as my Secretary.” mahinhin ngunit malalim na pagkasabi ni Edmund.
Nanlaki ang mga mata ko dahil sa narinig‚ Secretary? I’m going to be his Secretary? Hindi ako makapaniwalang tumingin kay Edmund. I thought magiging janitor lang ako rito or whatsoever‚ pero magiging secretary pala ako!
“That’s will be your office‚ you can start your job now.” sabi at tinalikuran ako. Pumasok siya sa isang glass door‚ I think it was his office.
Ngayon ko lang napansin‚ may dalawa palang pintuan dito sa floor na ito. Pumasok ako sa tinuro ni Edmund‚ na office ko kuno.
Napaupo ako sa isang swivel chair at napatanong kung ano ang trabaho ng isang Secretary. Magtatanong pa sana ako kay Edmund kung ano ang trabaho ng isang Secretary kaso tinalikuran na niya ako kaya hindi ko na nagawang mag-tanong pa. Napatingin ako sa computer na nasa harap ko‚ hindi naman siguro masama kung gamitin ko ito? Besides‚ office ko rin naman ito kaya pwede kong gamitin ang mga gamit dito.
I opened it‚ pumunta kaagad ako sa google para mag-research. I know how to use computer naman. Tinype ko kaagad ang gusto kong i-research.
“What is the role of Secretary?”
‘A Secretary is a professional who provides behind-the-scenes work for an office. Their tasks include organizing files‚ preparing documents‚ managing offices supply inventory and scheduling appointments.’
When I’m done reading‚ nag-scroll ako at naghanap pa ng ibang sagot. Napunta ako sa ‘People also ask’ so pinindot ko ang unang tanong which is the‚ “What are the duties of a secretary?”
Then the answer is‚
“JOB DESCRIPTION. Secretarial assignments include such duties as office coordination‚ scheduling meetings‚ preparing and maintaining office records‚ reports‚ and correspondence pertaining to the professional(s)’s and/or management staff’s area of responsibility.
Marami pa akong binasa tungkol sa Secretary‚ hanggang sa sumakit na ang mga mata ko at itinigil ko nalang ang pagbabasa. Napasandal ako sa sandalan ng swivel chair. Mahirap pala ang trabaho’ng Secretary‚ daig mo pa ang C.E.O‚ mukhang sa’yo lahat ang trabaho e. Pero‚ kahit pa mahirap ang trabaho ko‚ tra-trabahuan ko pa rin ito. For Tristan‚ I will do everything!
As the time goes by‚ hindi ko namalayang hapon na pala. Napatigil ako sa aking ginagawa ng makarinig ako ng bell. Nangunot ang noo ko‚ para ‘yon? Nagkibit balikat nalang ako at nagpatuloy sa aking ginagawa. Hindi rin nagtagal ay natapos ko na ito. Iniligpit ko ang mga gamit ko para maka-uwi na ako‚ gabi na rin kasi. Kita ko mula dito sa loob ng opisina ko na madilim na ang labas. Tanging ilaw lang ng mga kotse ang nakikita ko include billboard‚ and another lights from outside. Ang rason kung bakit nakikita ko ang ilaw sa labas dahil glass rin ang bubong ng opisinang ito.
“Why you are still here?” napatigil ako sa pagligpit ng mga gamit ng may nagsalita‚ “The bell already rang so supposed to be you are now not here‚” he added.
Is that mean kapag nakarinig ka ng tunog ng bell ay pwede ka ng umuwi? Parang highschool lang gano’n? Naks‚ ganda naman kung gano’n!
“Hindi ko kasi alam na kapag tumunog na ang bell ay pwede ng umuwi‚” now I’m explaining my side to him.
“Anyway‚ ano pala ang ginagawa mo dito?” nanlaki ang mga mata ko dahil sa tanong ko.
Why did I ask that? Boss ko siya‚ dapat ko siyang irespeto.
“None of your business.” strikto pa rin ang mukha nito habang nakatingin sa akin. Napaiwas naman ako ng tingin.
“You can now leave‚ Tanya‚” napahabol ako ng tingin sa kaniyang papalayong katawan. Napahawak ako sa aking dibdib ng hindi ko na makita ang binata. Ang lakas ng kabog nito‚ pinakalma ko muna ang aking puso bago tinapos ang aking ginawa at umuwi na.
“Ate‚ saan ka galing?” mukh kaagad ni Tristan ang bumungad sa akin ng makapasok ako sa mansiyon.
Ngumiti ako sa kaniya‚ “May trabaho na ako‚ Tristan!” nakangiti kong sabi. Napatalon naman siya sa tuwa‚ “Totoo ate? Ang galing naman!”
“Nitong darating na pasukan‚ i-pa-pa-inroll kita para naman makakapag-aral ka‚” nakayakap naman siya sa akon dahil sa sinabi ko.
“You are the best ate in the world.”
Napangiti ako dahil sa sinabi ni Tristan‚ nakakagaan ng puso.
STILL can’t believe that now I have a job. Parang kahapon lang halos maiyak na ako dahil sa walang mahanap na trabaho‚ tapos ngayon meron na? At ang mas maganda pa nito‚ ang pagiging Secretary sa isang kompanya. Mabuti nalang talaga at ICT graduate ako‚ nagamit ko tuloy ang skills ko kanina sa computer.
Hindi ko talagang inakalang matanggap kaagad ako. Ka-ka-apply ko pa nga lang at may question mark pa iyong sagot ko kanina tapos tanggap na kaagad? Isinintabi ko ang inisip ko at ngumiti ng malawak. Ang importante ngayon‚ may-trabaho na ako.
Ngunit nawala rin kaagad ang ngiti sa labi ko. I forgot to say thank you to Mr. Señorito for hiring me as his Secretary‚ maybe tomorrow‚ I will say thank you.
Morning come‚ madilim pa ang paligid ng magising ako. Bumaba ako upang pununta sa kusina para uminom ng tubig. Naabutan ko si Lydia sa kusina‚ humuhikab pa.
“Good morning‚ Lydia.” nagulat pa siya sa biglaang pag-bati ko sa kanya ngunit kaagad ring ngumiti.
“Good morning rin Tanya—I mean Tzaliyah.”
“You can call me‚ Tanya‚ Lydia.”
“No thanks. Tzaliyah nalang‚ name mo rin naman iyan eh otherwise sabi ni Señorito siya lang ang pwedeng tumawag sa’yo ng Tanya.” natahimik ako sa sinabi ng dalaga.
“Anyway‚ ang aga mo namang nagising. Atsaka‚ hindi kita nakita dito kahapon‚ sa’n ka ba?” tanong niya sa akin habang naglalagay ng tubig sa heater.
“Maganda kasi ang tulog. Nauuhaw rin ako kaya bumaba ako dito. Masaya rin ako dahil may trabaho na ako‚” sabi ko habang umiinom ng tubig.
Napangiti naman siya‚ “Talaga? Masaya ako para sa’yo‚ Tzaliyah. Ano namang trabaho ang nahanap mo?” tanong muli ng dalaga.
“Ang trabaho ko? Isa akong Secretary. Secretary ni Mr. Señorito.” pagkatapos kong magsalita‚ nawala ang ngisi sa kaniyang labi‚ ngunit kaagad rin itong bumalik.
“Really? So happy for you.”
“Thank you!”
“Nga pala‚ pagbutihan mo ang trabaho mo bilang Secretary ni Señorito. Dahil malaki ang sahod na binibigay niya. Tiyak fifty thousand ang makukuha mo kada-buwan.”
Nanlaki ang mga mata ko dahil sa sinabi ni Lydia‚ “Totoo? Kung gano’n ang yaman naman niya.”
“Yeah. He’s rich. Hes’ one of the richest person around the world including his family. Meron siyang limang company kada-bansa‚ mayroon ring hotel‚ resort‚ at iba pang mga negosyo. At the age of 20 he become a billionaire.” napanganga ako dahil sa sinabi ni Lydia. Hindi ako makapaniwala‚ napakayaman ni Edmund!
“Ilang taon na ba siya ngayon?” I curiosity ask Lydia‚ “I think he is 30.”
At the age of 20 he become billionaire and now his 30? How did he do that? Kaya ba no’ng nanghingi ako ng pera sa kaniya ay hindi siya nag-alinlangang bigyan ako ng pera dahil mayaman siya?
I can’t believe that I’ve been contracted with a billionaire.
“Kaya kung ako sa’yo‚ pagbutihin mo ang trabaho mo‚ dahil malaki magbigay ng sahod si Señorito. Daig pa ang sweldo ng teacher!” tanging ngiti lang ang isinukli ko kay Lydia. Tinapos ko muna ang isang basong tubig bago nagpa-alam sa kaniya na bumalik sa aking kwarto.
Nang makarating ako sa kwarto ko‚ tiningnan ko muna si Tristan bago pumasok sa banyo upang maligo. Pagkatapos‚ nagbihis ako at bumaba na. Naabutan ko namang nagluluto si Lydia ng ulam kaya tinulungan ko siya‚ hindi naman umangal ang dalaga. Sakto namang tapos na kaming magluto ni Lydia ay dumating na si Mr. Señorito. Umupo siya. Kami naman ni Lydia ay nasa gilid lang‚ nakamasid sa kaniya.
“Let’s eat together‚ Tanya.” napatigil ako dahil bigla itong nagsalita‚ “Don’t make me repeat what I say‚ Tanya.” dugtong niya ng maramdamang hindi ako gumagalaw sa aking kinatatayuan. Tumingin ako kay Lydia‚ suminyas siya na sumabay na ako kay Edmund. Bumuntong hininga muna ako bago umupo. Tahimik na kumakain kami hanggang sa matapos.
Ngayon‚ nasa tabi ako ng kalsada nakapalumbaba. Nakalimutan kong wala na pala akong pera pamasahe‚ kaya no choice ako kundi maglakad nalang papunta sa Cervente International Holding Corporation Company. In the middle of hiking‚ mayroong sasakyan na huminto sa aking tabi dahilan para ako’y mapahinto rin sa paglalakad. Namangha ako ng makita ko ang sasakyan‚ isa itong lamborghini!
May lumabas na tao sa lamborghini. Wearing a tuxedo‚ with a pair of black slacks. He have those black eyes na kapag titigan mo ay matutunay ka‚ pinagpala rin sa ilong‚ sa labi‚ at sa kilay. Ang taong nasa harap ko ngayon ay walang iba kundi‚ si Edmund Cervente! Napaiwas ako ng tingin ng magtagpo ang aming mga mata.
“Sumabay kana sa akin‚ Tanya.”
NAKATULALA lang ako habang nakatingin sa kawalan. Hindi pa rin maalis sa aking isipan ang boses kanina ni Edmund. His more handsome whenever he speak tagalog. Napailing ako sa aking iniisip at pinagpatuloy ang aking trabaho.
“You have appointment with Mr. Villador‚ Sir‚ at 3 o’clock in the afternoon.” sabi ko sa binata.
Tumingin siya sa akin ng malalim. Instead of saying ‘okay’ he ask me‚ “Why did you call me Sir instead of Mr. Señorito?” napatigil ako. Do I need yo call him‚ Mr. Señorito? Nasa kompanya niya ako‚ I’m his client and his my boss. So in respecting Edmund‚ I call him‚ Sir.
“You need to call me‚ Mr. Señorito‚ Tanya‚ whenever we are. Because that nickname is you’ve created for me‚” sabi. Tila ba nabasa niya ang aking iniisip.
Hindi ko na nagawang magsalita pa ng magtagpo ang aming mga mata‚ ilang sandali lang ang nagtagal at iniwas ko na ang aking paningin sa kaniyang malamig na tingin.
“A-alis na ako‚ Mr. S-señiorito.” tanging ngisi lang ang isinukli ng binata sa akin. Dali-dali akong lumabas sa kaniyang opisina. Napahawak pa ako sa aking dibdib dahil sa lakas ng kabog nito. Bigla nalang kumabog ang aking dibdib nang sabihin iyon ng binata‚ hindi ko alam kung bakit. Bumuntong hininga ako ng ilang beses at pinakalma ang aking puso bago bumalik sa aking opisina.
MALALIM na ang gabi at gising pa rin ako‚ iniisip ko si papa kung kumusta na kaya siya. Kahit pa sobrang sama niya‚ kahit pa galit ako sa kaniya‚ hindi ko pa rin maiwasang mag-alala sa kaniya. Sana man lang maayos ang kalagayan niya ngayon.
Tumagilid ako at kinuha ang picture na nasa ilalim ng unan ko‚ it was a picture of my mother. Napatitig ako ng matagal do’n‚ hinaplos ko ang picture. Mom‚ how are you? You know what mom‚ kasal na ako pero hindi sa taong mahal ko. I still remember what you’ve said to me‚ Mom. Sabi mo‚ bawal akong magpakasal sa taong hindi ko mahal. But now? Nagpakasal ako sa taong hindi ko naman mahal. Nagawa ko lang naman ito dahil kay Tristan. Mahal na mahal ko si Tristan at hindi ko kayang makita na nahihirapan siya sa kamay nila ni papa. Niyakap ko ang litrato ni mama at ngumiti ng mapaiit.
I know someday this will gonna be end‚ matatapos rin ang kontratang ito.
When morning come‚ maaga akong nagising‚ tinulungan ko rin si Lydia na magluto. Pagkatapos naming magluto ay kumain na‚ katulad ng nangyari kahapon‚ magkasabay kaming kumain ni Edmund. Ngayon andito ako sa sala‚ hinihintay siya. Sabi niya‚ hintayin niya raw ako dahil may sasabihin siya sa akin.
Makalipas ang ilang minutong paghihintay ko sa binata ay bumaba na rin ito. Napatitig ako sa binata habang pababa siya‚ inaayos niya ang kaniyang necktie‚ dumiretso ang kaniyang tingin dahilan upang magtama ang aming mga mata. As usual suot niya naman ang kaniyang pang business na damit. Maayos na nakaayos ang buhok ni Edmund. Hindi ko maitatangi na gwapo ang binata.
Saka na ako napaiwas ng tingin ng nasa harapan ko na siya. Palihim na kinurot ko ang aking sarili‚ bakit ko ba kasi iyon ginawa? Bakit ba ako nakipagpalitan ng tingin sa kaniya?
“Tanya‚” napaangat ako ng tingin‚ muling nagtama ang aming paningin ngunit kaagad rin akong umiwas. Hindi pa nagsasalita ang binata ngunit malakas na ang kabog ng aking dibdib‚ mas lalo lang itong nadagdagan ng muling magsalita ang binata‚ napatingin ako sa kaniya na may gulat sa mukha.
“You will be meeting my family next week.”
***
I do some research about the Secretary then I write to this chapter.
Source about Secretary: Google.