''သိုင်းနတ်ဘုရား အသူရာ''
- - - - - - - - - - - - - - - -
အခန်း(၃၅၁) 'ဒါကိုအဆုံးသတ်ဖို့ အချိန်ကျပြီ'
''ဝှစ်...''
ကျဲချင်းမင်မှာ အငိုက်မိသွားပြီး ချူဖုန်း၏လက်သီးချက်ကြောင့် လွင့်ထွက်သွားလျက် မီတာဒါဇင်များစွာ လွင့်ပျံသွားပြီးနောက်မှသာ တုံ့ပြန်လိုက်နိုင်သည်။ သူက သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ကမန်းကတန်းလှည့်လိုက်ပြီး မြေပြင်ပေါ်သို့ ခြေချလိုက်သော်လည်း သူ့အဖို့ ချူဖုန်းလက်သီးတစ်ချက်၏ အင်အားကို ချေဖျက်နိုင်ခြင်းမရှိသေးပါချေ။ မီတာတစ်ဒါဇင်ခန့် လျှောတိုက်သွားပြီးမှ သူက နောက်ဆုံးတွင် သူ၏ခန္ဓာကိုယ်ကို တည်ငြိမ်အောင်ထိန်းသိမ်းနိုင်ခဲ့သည်။
''ဒါ ဘယ်လိုဖြစ်နိုင်မှာလဲ... သူက ဒဏ်ရာမရဘဲ ငါ့ကို တကယ်ရိုက်နိုင်ခဲ့သတဲ့လား...''
ကျဲချင်းမင်၏ မျက်လုံးသူငယ်အိမ်များမှာ တဆတ်ဆတ်လှုပ်ခတ်နေပြီး သူ့မျက်လုံးများတွင် အံ့အားသင့်မှုဖြင့် ပြည့်နှက်နေလေသည်။
သူ့အဖို့ ဆူးချပ်ဝတ်ကို ဝတ်ဆင်ထားချိန်တွင် လူတစ်ဦးတစ်ယောက်၏ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာရိုက်ချက်စွမ်းအားကြောင့် လွင့်ထွက်သွားရသည်မှာ ပထမဆုံးအကြိမ်ဖြစ်သည်။ ထိုကဲ့သို့သော အခြေအနေတစ်ခုကား သူ့အနေနှင့် ယခင်က ကောင်းကင်နယ်ပယ် သိုင်းထိပ်သီးတစ်ဦးကို နက်နဲနယ်ပယ် ကျင့်ကြံမှုနှင့်အတူ ရင်ဆိုင်တိုက်ခိုက်ခဲ့ချိန်၌ပင် ဖြစ်ပျက်ခဲ့ဖူးခြင်းမရှိပေ။
ထို့အပြင်လည်း ချူဖုန်း၏လက်သီးက သူ၏ဆူးချပ်ဝတ်နှင့် ထိပ်တိုက်တွေ့ခဲ့ပြီး အနည်းငယ်မျှပင် ထိခိုက်မှုမရှိသည့်အချိန်တွင်မူ ၎င်းမှာ သူမျှော်လင့်ထားသည်ထက် အမှန်တကယ် ကျော်လွန်နေပေတော့သည်။
''အတော်ကို အထင်ကြီးစရာကောင်းတယ်... ချူဖုန်းကိုယ်ပေါ်မှာ ဖုံးလွှမ်းထားတဲ့ မထင်မရှားအငွေ့ချပ်ဝတ်အလွှာက ကျဲချင်းမင်ကိုယ်ပေါ်မှာရှိတဲ့ ဆူးချပ်ဝတ်နဲ့ လုံးဝကွဲပြားနေတာပဲ... အဲဒါက ဒဏ်ပြန်သက်ရောက်မှု မရှိပေမဲ့လည်း အဲဒီချပ်ဝတ်အလွှာကို ဘယ်အရာကမှ မချိုးဖျက်နိုင်တဲ့အတိုင်း ဖျက်ဆီးမရနိုင်ဘူးဆိုတဲ့ ခံစားမှုတစ်ခုကို ထုတ်လွှတ်နေသေးတယ်...''
''အဲဒါက အမှန်တကယ် ဘယ်လိုမျိုးပါလိမ့်... အဲဒါက ပြီးခဲ့တဲ့တစ်ခေါက်မှာ ဆူးချပ်ဝတ်ကို ပွင့်ထွက်လုနီးနီးဖြစ်အောင် ချူဖုန်းအသုံးပြုခဲ့တဲ့ နည်းလမ်းလား... ချူဖုန်းကိုယ်ပေါ်မှာပါ ထိပ်တန်းစစ်လက်နက်တစ်ခု ရှိနေတာများ ဖြစ်နေမလား...''
အပြာရောင်ဝတ်ရုံ ကမ္ဘာ့စိတ်ဝိညာဉ်ထိန်းချုပ်သူတစ်ဦးဖြစ်သည့် ရွှီကျုံးယွီမှာ ချူဖုန်း၏ပြောင်းလဲမှုကို စူးစမ်းရန်အတွက် သူ၏စိတ်ဝိညာဉ်စွမ်းအားကို အသုံးပြုခဲ့လေသည်။ ချူဖုန်းအပေါ် ဖုံးလွှမ်းထားသည့် မဟူရာလိပ်ချပ်ဝတ်နည်းစနစ်ကို တွေ့ရှိလိုက်ရပြီးနောက် သူ့မျက်လုံးများတွင် အံ့သြတုန်လှုပ်မှုဖြင့် ပြည့်နှက်နေ၏။
''မဟုတ်သေးဘူး... အဲဒါက ပြီးခဲ့တဲ့တစ်ခေါက်မှာ ချူဖုန်းအသုံးပြုခဲ့တဲ့နည်းလမ်းနဲ့ မတူဘူး... ပြီးခဲ့တဲ့တစ်ခေါက်မှာ ချူဖုန်းထုတ်ဖော်ခဲ့တာက သိုင်းကွက်တစ်ခုလေ... အရမ်းလွှမ်းမိုးနိုင်တဲ့ သိုင်းကွက်တစ်ခုဖြစ်တဲ့အပြင် သူပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့အင်အားက ဘယ်အရာကမှ သူ့ကို တားဆီးနိုင်စွမ်းမရှိဘဲ အားလုံးကို ထိုးဖောက်ချိုးဖျက်နိုင်တဲ့အတိုင်းပဲ...''
''ဒါပေမဲ့ ဒီတစ်ခေါက်မှာတော့ အဲဒါက လုံးဝပြောင်းပြန်ဖြစ်နေတယ်... သူအခုအသုံးပြုနေတာက တခြားနည်းလမ်းတစ်ခုဆိုပေမဲ့ အဲဒါကလည်း ထပ်တူသန်မာနေတယ်လေ...''
''သူ့မှာ သူ့ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးကို ဖုံးလွှမ်းထားတဲ့ အကြွင်းမဲ့ခံစစ်တစ်ခု ပိုင်ဆိုင်ထားပြီး သူက ကျဲချင်းမင်ကို အဲဒီခံစစ်ရဲ့ အထောက်အပံ့နဲ့ တိုက်ခိုက်နေတာပဲ... အဲဒီနည်းလမ်းကို တခြားတစ်ယောက်ယောက်အပေါ် ချူဖုန်းအသုံးပြုတာကို ကျွန်တော် မမြင်ဖူးသေးဘူးလို့ပဲ ပြောရလိမ့်မယ်...''
ကူပေါ၏မျက်နှာတွင်လည်း အံ့သြတုန်လှုပ်မှုတို့ ပြည့်နှက်နေပြီး သူ့အဖို့ ချူဖုန်းအပေါ် ထွင်းဖောက်မြင်နိုင်စွမ်း နည်းသည်ထက်နည်းလာချေပြီ။ ချူဖုန်းဆုပ်ကိုင်ထားနိုင်သည့် နည်းလမ်းများမှာ အမှန်ပင် များပြားလွန်းလှပြီး သန်မာလွန်းနေသည်ဟု သူခံစားမိနေသည်။ သူက သူတို့ထက် များစွာသာလွန်နေလျက်ရှိသည်။
''မဟုတ်ဘူး... အဲဒါက သိုင်းကွက်တစ်ခုမဟုတ်သလို ထိပ်တန်းစစ်လက်နက်တစ်ခုလည်းမဟုတ်ဘူး...''
ထိုအချိန်၌ပင် အိုမင်းသော အသံတစ်ခုက ရွှီကျုံးယွီနှင့်ကူပေါတို့၏ နားများအတွင်းသို့ ဝင်ရောက်လာလေသည်။
သူတို့၏ဦးခေါင်းများကို နောက်လှည့်ကြည့်လိုက်လျှင် ကမ္ဘာ့စိတ်ဝိညာဉ် အပြာရောင်ဝတ်ရုံတစ်ထည်ကို ဝတ်ဆင်ထားသည့် အဘိုးအိုတစ်ဦးက လက်ရှိ၌ သူတို့နောက်တွင်ရပ်နေသည်ကို တွေ့ရှိလိုက်ရပြီး ထိုပုဂ္ဂိုလ်မှာ ကမ္ဘာ့စိတ်ဝိညာဉ်အသင်း၏ အုပ်ချုပ်သူအကြီးအကဲများအနက်မှ တစ်ဦးဖြစ်ပေသည်။
''အကြီးအကဲကုံးစွန်း... ချူဖုန်း အခုအသုံးပြုနေတာက သိုင်းကွက်တစ်ခုမဟုတ်သလို ထိပ်တန်းစစ်လက်နက်တစ်ခုလည်းမဟုတ်ဘူးလို့ ခင်ဗျားပြောလိုက်တယ်နော်... ဒါဖြင့် အဲဒါက အမှန်တကယ် ဘာများလဲဗျ...''
ရွှီကျုံးယွီနှင့်ကူပေါတို့က အလျင်အမြန် ချဉ်းကပ်သွားပြီး လေသံနိမ့်နိမ့်ဖြင့် မေးလိုက်ကြသည်။ သူတို့၏ပြောဆိုမှုများကို အခြားသူများကြားသွားမည့်အရေးအား သူတို့ အလွန်စိုးရွံ့နေမိကြ၏။
''အဲဒါက လျှို့ဝှက်သိုင်းကွက်တစ်ခုပဲ...''
''လျှို့ဝှက်သိုင်းကွက် ဟုတ်လား...''
''ဟုတ်တယ်... လျှို့ဝှက်သိုင်းကွက်တွေဟာ အရမ်းစွမ်းအားပြည့်ဝပြီး အရမ်းထူးခြားတဲ့ နည်းလမ်းတွေပဲ... အင်အားအရဆိုရင် သူတို့က အဆင့်ကိုးသိုင်းကွက်တွေရဲ့ အထက်မှာတောင်ရှိနေတယ်... သူတို့ကို လောကမှာ တကယ်ကိုအတုမရှိတဲ့ ပြိုင်ဘက်ကင်းသိုင်းကွက်တွေလို့ ပြောနိုင်တယ်လေ...''
''ဒီလိုအရာမျိုးက ကျုပ်တို့ စီရင်စုကိုးခုတိုက်ရဲ့ မိုးပြာစီရင်စုထဲမှာပဲ ပေါ်ထွန်းခဲ့ဖူးတယ်... လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်တစ်ထောင်က စီရင်စုကိုးခုအနှံ့လွှမ်းမိုးခဲ့တဲ့ မိုးပြာနဂါးတည်ထောင်သူဟာ အရမ်းထူးခြားလွန်းတဲ့ လျှို့ဝှက်သိုင်းကွက်တစ်ခုကို ဆုပ်ကိုင်ထားနိုင်ခဲ့တယ်...''
''အဲဒီအချက်ကြောင့်ပဲ တစ်ခါတုန်းက ကျုပ်တို့ ကမ္ဘာ့စိတ်ဝိညာဉ်အသင်းရဲ့ စီနီယာတွေဟာ လျှို့ဝှက်သိုင်းကွက်ရဲ့ မူလဇစ်မြစ်ကို ရှာဖွေဖို့အတွက် မိုးပြာစီရင်စုထဲကို လျှိုဝင်ခဲ့ကြသေးတယ်... ဒါပေမဲ့ နောက်ဆုံးမှာ သူတို့တွေ အောင်မြင်မှုမရဘဲ ပြန်လာခဲ့ကြရတယ်လေ...''
''နောက်ဆုံးကျတော့ သူတို့က ကောက်ချက်တစ်ခုချလိုက်ကြတယ်...''
''ဘယ်လိုကောက်ချက်လဲ...''
''လျှို့ဝှက်သိုင်းကွက်တွေကို ကျင့်ကြံလို့မရဘူးဆိုတဲ့ ဒဏ္ဍာရီတွေအတိုင်းပဲပေါ့... သူတို့ကို လက်ဆင့်ကမ်းပေးလို့ပဲရတယ်... ဒါပေမဲ့ လူတွေက သူတို့ကို ရွေးချယ်တာမဟုတ်ဘူး... အဲဒီအစား လျှို့ဝှက်သိုင်းကွက်တွေက လူကို ရွေးချယ်ခဲ့ကြတယ်လေ...''
''ဒီတော့ ချူဖုန်းကို အရမ်းလေးစားစရာကောင်းတယ်လို့ ပြောနိုင်တာဟာ ဒီအချက်ကြောင့်ပဲ... ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ သူက လျှို့ဝှက်သိုင်းကွက်ရဲ့ အသိအမှတ်ပြုမှုကို တကယ်ရခဲ့တယ်လေ... ကျုပ်တို့ ကမ္ဘာ့စိတ်ဝိညာဉ်အသင်းအနေနဲ့ ဒီချာတိတ်ကို ကောင်းကောင်းကာကွယ်ပေးပြီး ဂရုတစိုက် သိမ်းသွင်းထားရလိမ့်မယ်... သူက ကျုပ်တို့ ကမ္ဘာ့စိတ်ဝိညာဉ်အသင်းနဲ့ မကွဲမကွာရှိနေတာ အကောင်းဆုံးပဲ...''
''ဘာကြောင့်လဲဆိုရင် ရှေးခေတ်ဟောင်းအချိန်တွေကတည်းက လျှို့ဝှက်သိုင်းကွက်တစ်ခုရဲ့ အသိအမှတ်ပြုခံရတဲ့သူတွေအနေနဲ့ ဒီတိုက်အနှံ့မလွှမ်းမိုးနိုင်ဘူးဆိုတာ တစ်ယောက်မှမရှိခဲ့လို့ပဲ... သာဓကအားဖြင့် အဲဒီမိုးပြာနဂါးတည်ထောင်သူပေါ့... အရင်အချိန်ကဆို သူက ကျန့်ပြည်ထောင်ကိုတောင် ခေါင်းကိုက်စေခဲ့ပေမဲ့ သူ့အပေါ် ဘာမှမလုပ်နိုင်ခဲ့တဲ့ ဖြစ်တည်မှုတစ်ခုပဲလေ...''
အကြီးအကဲကုံးစွန်းက တည်ငြိမ်စွာပြုံးလျက် ပြောလိုက်သည်။
''အဲဒါက တကယ်ကို ဒီလောက်အထိ စွမ်းအားကောင်းတာလား...''
အကြီးအကဲကုံးစွန်း၏စကားများကို ကြားလိုက်ရပြီးနောက် ရွှီကျုံးယွီနှင့်ကူပေါတို့၏ ချူဖုန်းထံ လှမ်းကြည့်နေသည့် အကြည့်များမှာ ပိုမိုတောက်ပလာနေပြီးဖြစ်သည်။ အကြောင်းမူ ချူဖုန်း၏စွမ်းပကားက မည်မျှကြီးမားသည်ကို နောက်ဆုံး၌ သူတို့ သိရှိလိုက်ရသောကြောင့်ဖြစ်သည်။
''လေဟုန်ပြင်းလက်သီး...''
''လေဆင်နှာမောင်းကန်ချက်...''
''ဝုန်း ဝုန်း ဝုန်း...''
ရွှီကျုံးယွီနှင့်ကျန်သူများ ပြောဆိုနေကြချိန်တွင် ချူဖုန်းနှင့် ကျဲချင်းမင်တို့မှာ တိုက်ရင်းခိုက်ရင်းဖြင့် အခြားတစ်နေရာသို့ ရောက်ရှိသွားပြီးဖြစ်သည်။ လက်ရှိကျဲချင်းမင်ကား မည်သည်ကိုမျှ ကွယ်ဝှက်မထားတော့ဘဲ ချူဖုန်းအား တိုက်ခိုက်ရန်အတွက် နည်းလမ်းမျိုးစုံကို စတင်အသုံးပြုလျက်ရှိနေတော့သည်။
သို့သော်ငြားလည်း သူ့အဖို့ အဆင့်တစ်သိုင်းကွက်၊ အဆင့်နှစ်သိုင်းကွက်၊ အဆင့်သုံးသိုင်းကွက်၊ အဆင့်လေးသိုင်းကွက်၊ အဆင့်ငါးသိုင်းကွက်နှင့် အဆင့်ခြောက်သိုင်းကွက်များကိုပင် အသုံးပြုခဲ့စေကာမူ ၎င်းတို့မှာ ချူဖုန်းအား ရင်ဆိုင်ရာတွင် အသုံးမဝင်ဘဲရှိလျက် ချူဖုန်း၏ မဟူရာလိပ်ချပ်ဝတ်နည်းစနစ်ကို ထိုးဖောက်ချိုးဖျက်ရန် နည်းလမ်းလုံးဝမရှိပါချေ။
ချူဖုန်းကား ပိုမို၍ပင် တဲ့တိုးကျပေသည်။ မည်သည့်သိုင်းကွက်မျှပင် အသုံးပြုမနေဘဲ မဟူရာလိပ်ချပ်ဝတ်နည်းစနစ်မှ သူ့အား ဆောင်နှင်းပေးထားသော မမြင်ရသည့်အကာအကွယ်နှင့် သူ၏ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာစွမ်းအားတို့နှင့်အတူ ကျဲချင်းမင်ထံ အဆက်မပြတ် တိုက်ခိုက်နေလေသည်။
''ဘုရားရေ... အဲဒီချူဖုန်းရဲ့ခွန်အားက ဒီအဆင့်အထိ ရောက်နေပြီလား... သူ့ရုပ်ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ စွမ်းအားသက်သက်နဲ့ ကျဲချင်းမင်ဆီက ဒီလောက်ကြောက်စရာကောင်းတဲ့ တိုက်ကွက်တွေကို တားဆီးနိုင်တယ်ပေါ့... ဒီကောင်လေးက လူတစ်ယောက်မှ ဟုတ်သေးရဲ့လား...''
''ပြောင်မြောက်တယ်... တကယ်ကို ပြောင်မြောက်တယ်... ကျုပ်တစ်သက်မှာ လူငယ်မျိုးဆက်ထဲက ဒီလောက်ထူးချွန်ပြောင်မြောက်တဲ့ လူတစ်ယောက်ကို ပထမဆုံးအကြိမ် မြင်တွေ့ဖူးတာပဲ... ဒါပေမဲ့ ဒီလိုစွမ်းအားပြည့်ဝသူတစ်ယောက်က ဘာကြောင့်များ မိုးပြာစီရင်စုကထွက်ပေါ်လာရတာလဲ... မိုးပြာစီရင်စုလို ဒီလောက်အထီးကျန်ဆန်တဲ့ ဒေသတစ်ခုက သူ့လိုပါရမီရှင်တစ်ယောက်ကို ပျိုးထောင်နိုင်စွမ်းရှိသတဲ့လား...''
''ပြီးခဲ့တဲ့အချိန်မှာ မိုးပြာစီရင်စုက ထွက်ပေါ်လာခဲ့တဲ့ ကျန်းထျန်းယိနဲ့တင် လွှမ်းမိုးနိုင်စွမ်း လုံလောက်နေခဲ့ပြီးပြီ... ဒီချူဖုန်းက ပိုပြီးတော့တောင် လွှမ်းမိုးနိုင်မယ်လို့ ကျုပ် လုံးဝတွေးမထားမိခဲ့ဘူး... မိုးပြာစီရင်စုက အင်အားအရာမှာ တကယ်ပဲ အကြီးအကျယ် နိုးထလာတော့မှာများလား... နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း အိပ်မောကျနေတဲ့နယ်မြေမှာ တိုက်တစ်ခုလုံးကို ကိုင်လှုပ်နိုင်တဲ့ ပါရမီရှင်တွေ ပေါ်ထွန်းလာတော့မယ်ထင်ပါရဲ့...''
အကယ်၍ ယခင်အချိန်ကဆိုလျှင် လူအများအဖို့ ချူဖုန်းနှင့်ကျဲချင်းမင်တို့ကြားမှ တိုက်ပွဲတွင် တစ်ဖက်တည်းသို့သာ အလေးသာလျက် ကျဲချင်းမင်အနိုင်ရမည်မှာ သံသယဖြစ်ရန်မရှိဟု ခံစားမိကြမည်ဖြစ်ပြီး ကျဲချင်းမင်အနိုင်ရသည်မှာ ယုတ္တိရှိသည်ဟုပင် ခံစားမိကြပေလိမ့်မည်။ သို့သော် ယခုမူ ပွဲကြည့်ပရိသတ်အများစုမှာ ချူဖုန်းပြသခဲ့သော ခွန်အား၏ နက်ရှိုင်းစွာ ဆွဲဆောင်မှုကို ခံထားကြရပြီဖြစ်သည်။ လူအများအပြားမှာ ချူဖုန်း၏ခွန်အားကို သိရှိသွားကြပြီးဖြစ်လျက် သူကား နောင်တစ်ချိန်တွင် တိုက်တစ်ခုလုံးကို ကိုင်လှုပ်နိုင်သူတစ်ဦးဖြစ်လာတော့မည်ဟု ခံစားမိနေကြသည်။ သို့တည်းမဟုတ် မိုးပြာစီရင်စုကို အင်အားအကြီးအကျယ် နိုးထလာစေနိုင်သူတစ်ဦး ဖြစ်နိုင်သည်ဟုပင် ခံစားမိနေကြသည်။ သူ ဆက်လက်ဖွံ့ဖြိုးလာသရွေ့ အနာဂတ်တွင် လျှော့တွက်၍မရသူ ဖြစ်လာပေလိမ့်မည်။
''ဘာကြောင့် ဒီလိုဖြစ်ရတာလဲ... ဒီကောင်က လူတစ်ယောက်မှ ဟုတ်ရဲ့လား... သူက ငါ့ရဲ့ အဆင့်ခြောက်သိုင်းကွက်တွေကို တကယ်တားဆီးနိုင်တာပဲ...''
စွမ်းအားပြည့်ဝသော တရစပ်တိုက်ခိုက်မှုများနောက်တွင် ကျဲချင်းမင်၏မျက်နှာမှာ ဖြူရော်နေပြီးဖြစ်လျက် ချွေးသီးချွေးပေါက်ကြီးများ ကျဆင်းနေပြီဖြစ်၏။ သူ့ဘဝတစ်လျှောက်လုံးတွင် ထိုကဲ့သို့ခက်ခဲသော ပြိုင်ဘက်တစ်ဦးနှင့် ပထမဆုံးအကြိမ် ဆုံတွေ့ရခြင်းဖြစ်ပေသည်။
ချူဖုန်း၏ဖိအားပေးမှုကြောင့် အဆုံးသတ်တစ်ခုသို့ ကျရောက်လုနီးနီးဖြစ်နေသည်။ သူ၏ အသန်မာဆုံးသိုင်းကွက်များပင် အသုံးမဝင်တော့သည့် အခြေအနေတစ်ခုတွင် သူ့အနေနှင့် ချူဖုန်းအား မည်သို့တိုက်ခိုက်သင့်သည်ကို အမှန်ပင် သူ မသိတော့ပါချေ။ သူက သူ၏ထိပ်တန်းစစ်လက်နက်အင်အားကို အသုံးပြုရန် အမှန်တကယ် လိုအပ်ပေသလော။ သို့သော် အကယ်၍ ထိပ်တန်းစစ်လက်နက်သည်ပင် ချူဖုန်းအား ရင်ဆိုင်ရာတွင် အလုပ်မဖြစ်ခဲ့လျှင် သူက လုံးလုံးလျားလျားအရှုံးပေးရမည်ဖြစ်ပြီး ချူဖုန်း၏အမည်နာမကို တည်ဆောက်ပေးလိုက်ခြင်းဖြစ်နေလိမ့်မည် မဟုတ်ပါလော။
''ဝှစ်...''
ထိုအချိန်၌ပင် ကျဲချင်းမင်မှာ သူ၏အမြင်အာရုံတွင် ရိပ်ခနဲဖြစ်သွားသည်ကိုသာ ခံစားမိလိုက်ပြီး ချူဖုန်းက သူ့ရှေ့မှောက်၌ တစ္ဆေတစ်ကောင်အလား ထွက်ပေါ်လာလေသည်။ သူ့နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းများမှ မြင့်တက်သွားသည့် အပြုံးတစ်ခုနှင့်အတူ ချူဖုန်းက အေးစက်စွာ ပြောလိုက်သည်။
''ဒါကို အဆုံးသတ်ဖို့ အချိန်ကျပြီ...''
သူပြောပြီးသည်နှင့် ချူဖုန်းက ရုတ်ခြည်းတိုက်ခိုက်လိုက်ပြီးဖြစ်၏။ မဟူရာလိပ်ချပ်ဝတ်နည်းစနစ်ဖြင့် လွှမ်းခြုံထားသည့်လက်သီးက လေထုကိုထိုးခွဲလာသံနှင့်အတူ ကျဲချင်းမင်ရင်ဘတ်ထံ ဦးတည်လာလေသည်။
''သေစမ်း...''
ထိုစကားများကို ကြားလိုက်ရသည့်နောက်တွင် ကျဲချင်းမင်၏အသွင်အပြင်မှာ ပြောင်းလဲသွားပြီး သူ့နှလုံးသားမှာ တုန်ခါသွားလေတော့သည်။ အေးစက်မှုက သူ၏ကျောရိုးထဲသို့ စီးဆင်းသွားသည်ဟု ခံစားလိုက်ရပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့တွင် ချွေးစေးများစိမ့်ထွက်လာ၏။ သူ တစ်ကြိမ်တစ်ခါမှ မခံစားခဲ့ဖူးသည့် ခြောက်လှန့်ဟန့်တားမှုကို ချူဖုန်း၏ခန္ဓာကိုယ်မှ သူ ခံစားမိလိုက်ပြီး သူ့ထက်များစွာငယ်ရွယ်သော လူငယ်ကား သူ့အား ထိုလက်သီးတစ်ချက်နှင့် အနိုင်ယူတော့မည့်သဖွယ်ဖြစ်ပေတော့သည်။
- - - - - - - - - -
* * * * * * *
အခန်း(၃၅၂) ဆက်ရန်...''သိုင်းနတ်ဘုရား အသူရာ''
- - - - - - - - - - - - - - - -
အခန်း(၃၅၂) အလှကလေးများ ရောက်ရှိလာခြင်း
''ဘုန်း...''
လက်သီးချက် ထိုးထုတ်လိုက်ချိန်တွင် ထိန်းသိမ်းမရနိုင်သော လှိုင်းတစ်ခု ရုတ်ခြည်းဖြန့်ထွက်လာ၏။ ကျဲချင်းမင်မှာ လှိုင်းအတွင်း၌ ရှိနေသည့်အလျောက် လွင့်ထွက်သွားသော်လည်း ယခုတစ်ကြိမ်တွင် သူက တည်ငြိမ်စွာ ပြန်မကျတော့ပါချေ။ ထိုအစား သူက မြေပြင်ပေါ်သို့ ပြင်းထန်စွာ ပြုတ်ကျသွားလေတော့၏။
''ဝုန်း...''
သန်မာသောအားက မြေပြင်ကိုဖုံးလွှမ်းထားသည့် အပြာရောင်စိတ်ဝိညာဉ်စည်းအား ထိုစွမ်းအားကို တင်းခံနိုင်စွမ်းမရှိသည့်အလား တွန့်လိပ်လှုပ်ရှားသွားစေခဲ့သည်။ ထို့အပြင် ကျဲချင်းမင်အဖို့ သူ့ခန္ဓာကိုယ်မှ ရင်ကွဲ၍သည်းအူပြတ်မျှ ဝေဒနာလှိုင်းတစ်ခုကိုပင် ခံစားလိုက်ရသည်။ ထို့နောက်တွင် သူ၏ပါးစပ်တွင်း၌ ပူနွေးသောအရည်တချို့ လျင်မြန်စွာ စီးထွက်လာလေသည်။ ၎င်းမှာ သွေးများပင်ဖြစ်၏။ ကျဲချင်းမင်ကား ချူဖုန်းလက်သီးချက်ကြောင့် အမှန်တကယ် သွေးအန်ရတော့မည်ဖြစ်၏။
''သောက်ပဲ...''
သို့သော် ပုံမှန်အားဖြင့် ကျဲချင်းမင်အနေနှင့် သွေးအန်၍မဖြစ်ပါချေ။ ထို့ကြောင့် သူက အံတင်းတင်းကြိတ်လိုက်ပြီး သွေးများကို အတင်းအကျပ် ပြန်လည်မျိုချလိုက်သည်။ တစ်ချိန်တည်း၌ သူ့ရင်ထဲမှ ဒေါသအမျက်က တိုးထွက်လာလေတော့သည်။
သူက ထိုအခြေအနေအထိ ချူဖုန်း၏ဖိအားပေးမှုကို ခံလိုက်ရချိန်တွင် သူ့စိတ်ထဲ၌ နှိုင်းယှဉ်စရာမရှိသော အလွန်အကျွံအတွေးတစ်ခုပင် ဖြစ်ပေါ်လာ၏။ ၎င်းမှာ သူ၏ အစစ်အမှန်ကျင့်ကြံမှုကို ထုတ်ဖော်၍ ချူဖုန်းအား ကောင်းကင်နယ်ပယ် အဆင့်တစ်ကျင့်ကြံမှုနှင့်အတူ လက်ဝါးတစ်ချက်တည်းဖြင့် သေခြေမွလိုက်ရန်ဖြစ်သည်။
သို့သော်ငြားလည်း သူ့ဦးနှောက်အတွင်းရှိ ဆင်ခြင်တုံတရားတစ်ခုက ထိုသို့ပြုလုပ်၍မဖြစ်ကြောင်း သူ့အား ပြောပြနေလေသည်။ အကြောင်းမူ မျက်မှောက်မြင်ကွင်းတွင် သိုင်းထိပ်သီးအများအပြား ရှိနေသောကြောင့်ဖြစ်၏။ အကယ်၍ သူ၏ အစစ်အမှန်ကျင့်ကြံမှုကို အသုံးပြုခဲ့လျှင်ပင် ချူဖုန်းအား သတ်နိုင်စွမ်းရှိမည်မဟုတ်သေးပါချေ။
ချူဖုန်းအား မသတ်နိုင်သည့်အပြင် သူ့အဖို့ လုံးလုံးလျားလျား သိက္ခာကျသွားပေလိမ့်မည်။ တကယ်တမ်းတွင်လည်း ပွဲအစတွင် သူက ကျန့်ဝူရှန်းထံ ကတိပေးထားမိခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ အကယ်၍ သူ့စကားများကို ပြန်ရုပ်သိမ်းခဲ့လျှင် ပုံမှန်အားဖြင့် သူက အဟားခံရသူတစ်ဦးအဖြစ်သို့ အဆင့်အတန်းကျသွားမည်ဖြစ်၏။
''ဝှစ်...''
ကျဲချင်းမင် တုံ့ဆိုင်းနေသည့်အလျောက် ချူဖုန်းက သူ့ရှေ့သို့ ထပ်မံပြေးဝင်လာပြီး တစ်ချိန်တည်း၌ မဟူရာလိပ်ချပ်ဝတ်နည်းစနစ်ဖြင့် လွှမ်းခြုံထားသည့် ချူဖုန်း၏လက်သီးများက ကျဲချင်းမင်ထံသို့ ပြင်းထန်ကြမ်းကြုတ်သော မုန်တိုင်းတစ်ခုသဖွယ် နောက်ထပ်တစ်ဖန် လွင့်ပျံသွားပြန်သည်။
''ရွှစ်...''
သို့သော် ချူဖုန်း၏ သိပ်သည်းစွာစုပြုံနေသော လက်သီးများက ကျဲချင်းမင်၏ခန္ဓာကိုယ်ထံ မရောက်ရှိမီ၌ပင် လူရိပ်တစ်ခုက သူတို့နှစ်ဦးအလယ်တွင် ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာလေသည်။ ထို့အပြင်လည်း စွမ်းအားပြည့်ဝသော လက်ကြီးတစ်ဖက်က ချူဖုန်း၏လက်ကောက်ဝတ်ပေါ်သို့ တင်းကျပ်စွာ ဖမ်းဆုပ်လိုက်သည်။
''ဒီအရှိန်အဝါက...''
ထိုအခိုက်အတန့်၌ သူ၏လက်ကောက်ဝတ်မှတဆင့် သူ့ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းသို့ ထိုးဖောက်ဝင်လာသည့် အလွန့်အလွန်ကြမ်းတမ်းသော အရှိန်အဝါပေါက်ကွဲမှုတစ်ခုကို ချူဖုန်း ခံစားမိလိုက်သော်လည်း ထိုစွမ်းအားပြည့်ဝသော အရှိန်အဝါကို သူဆန့်ကျင်နိုင်စွမ်းမရှိပေ။ ၎င်းမှာ ကောင်းကင်စွမ်းအားဖြစ်၏။ ထိုကောင်းကင်စွမ်းအားမှာ အလွန့်အလွန်သန်မာပြီး ၎င်းက သူ၏ခန္ဓာကိုယ်ကို ရုတ်ခြည်းသိမ်းပိုက်လိုက်သည်။ ၎င်းက သူ့အား တစ်လက်မမျှပင် ရွေ့လျားနိုင်စွမ်းမရှိ ဖြစ်စေသည့်အလျောက် သူက ထိုနေရာတွင် ငေးငိုင်စွာ ရပ်နေရလေသည်။
သို့သော် ချူဖုန်း၏တိုက်ခိုက်မှုကို ရပ်တန့်စေပြီးနောက်တွင် ထိုလူက သူ၏လက်ကို အလျင်အမြန်ပြန်လွှတ်လိုက်ပြီး ချူဖုန်းအား သူ၏ခွန်အားကို ပြန်လည်ရရှိသွားစေခဲ့သည်။
သူ၏မျက်လုံးများကိုပင့်၍ လှမ်းကြည့်လိုက်သည့်နောက်တွင် သူ့ရှေ့မှောက်၌ ရပ်နေသူမှာ သက်လတ်ပိုင်းအရွယ် အမျိုးသားတစ်ဦးဖြစ်သည်ကို ချူဖုန်း အံ့အားသင့်စွာဖြင့် တွေ့ရှိလိုက်ရသည်။
ထိုအမျိုးသားမှာ ဓားသဏ္ဌာန်မျက်ခုံးများ၊ လင်းယုန်ကဲ့သို့မျက်လုံးများနှင့်ဖြစ်ပြီး ဓားသွားတစ်စင်းကဲ့သို့ ထက်ရှသော သူ့မျက်နှာထက်တွင် အလွန်တရာ ယောက်ျားပီသသော သွင်ပြင်လက္ခဏာတချို့ ရှိနေလေသည်။
အရေးအကြီးဆုံးအချက်ကား သူက ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာ၏ သီးသန့်ဝတ်စုံကို ဝတ်ဆင်ထားသည့်တိုင် သာမန်လူများ၏ဝတ်စုံနှင့် ကွဲပြားနေခြင်းဖြစ်သည်။ သူ၏ကျင့်ကြံမှုအတွက်မူ ၎င်းက ပိုမို၍ပင် ထူးခြားပြောင်မြောက်နေပေသည်။ ၎င်းကို ရှင်းပြနိုင်သော စကားလုံးများကား 'ခန့်မှန်းမရနိုင်အောင် နက်ရှိုင်းသည်'ဟူ၍သာဖြစ်၏။
''ကျေးရွာသခင်...''
သက်လတ်ပိုင်းအမျိုးသား ထွက်ပေါ်လာသည့်တစ်ချိန်တည်း၌ ပတ်ဝန်းကျင်ရှိ ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာမှလူများ၏ မျက်နှာများမှာ ပြောင်းလဲသွားကြပြီး သူတို့၏စကားများအရ ချူဖုန်းလည်း ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏ဇစ်မြစ်ကို သိရှိသွားလေသည်။ သူကား လက်ရှိစီရင်စုကိုးခုတိုက်ရှိ အသန်မာဆုံးပုဂ္ဂိုလ်များအနက်မှ တစ်ဦးဖြစ်သူ ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာသခင်ပင်တည်း။
''ကျုပ်ရဲ့မိတ်ဆွေတို့... ခွန်အားချင်းယှဉ်ပြိုင်တဲ့အခါ သင့်တော်တဲ့အချိန်မှာ ရပ်ကြပါ... ဒီနေ့ ကျုပ်မျက်နှာကိုထောက်ထားပြီး ဒီတိုက်ပွဲကို အဆုံးသတ်လိုက်ပါတော့... ဘယ်လိုသဘောရပါသလဲ...''
ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာသခင်က သူ့မျက်နှာထက်တွင် အပြုံးတစ်ခုနှင့်ရှိနေပြီး တိုက်ခိုက်နေသူနှစ်ဦးထံ ပြောလိုက်သည်။
သူတို့က ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာသခင်၏ မေတ္တာရပ်ခံမှုနှင့် ရင်ဆိုင်လိုက်ရသည့်အလျောက် ကျဲချင်းမင်အဖို့ မည်မျှပိုမို၍ မောက်မာခဲ့သည်ဖြစ်စေ၊ သူက ကျေးရွာသခင်အား မျက်နှာသာပေးရဦးမည်သာဖြစ်၏။ ထို့အပြင် တိုက်ပွဲကို ရပ်တန့်စေခဲ့ခြင်းမှာ အမှန်တကယ်တမ်းတွင် ကျဲချင်းမင်အား ဆိုးဆိုးရွားရွား မရှုံးနိမ့်စေလိုသည့်အတွက် အကျပ်အတည်းအတွင်းမှ ကယ်ထုတ်ပေးခဲ့ခြင်းဖြစ်သောကြောင့် သူက ခေါင်းညိတ်ပြလျက် လက်ခံလိုက်လေတော့သည်။
ချူဖုန်းအတွက်မူ သူက ကျဲချင်းမင်အား အလွန်ခက်ခဲသည့် အခြေအနေတစ်ခုသို့ ဖိအားပေးခဲ့ပြီး ထိုနေရာရှိလူတိုင်းအား ထိုမြင်ကွင်းကို မြင်တွေ့စေခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ သူ၏ရည်မှန်းချက်သို့ ရောက်ရှိခဲ့ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ပုံမှန်အားဖြင့် သူ့အနေနှင့် ထိုကိစ္စကို အရေးမစိုက်တော့ပါချေ။
''အချိန်ကျလုနီးပြီဆိုတော့ ဒီစုပေါင်းလက်ထပ်ပွဲကိုလည်း စတင်သင့်ပါပြီ... အဝေးက ရောက်လာကြတဲ့ ကျုပ်ရဲ့မိတ်ဆွေများခင်ဗျား... ကျေးဇူးပြုပြီး ဝင်ကြပါ...''
ချူဖုန်းနှင့် ကျဲချင်းမင်တို့ကြားမှ အငြင်းပွားမှုကို ဖြေရှင်းပေးပြီးနောက် ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာသခင်က ခပ်ဖွဖွပြုံးလျက် လူအုပ်ထံသို့ လက်ယမ်းပြလိုက်သည်။ ထို့နောက်မူ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦးကြား ရေပက်မဝင်နိုင်အောင် ပူးကပ်နေသည့် လူအုပ်မှာ သြဘာပေးသံတစ်ခုနှင့်အတူ လူစုကွဲသွားကြပြီး သူတို့အားလုံးက တောင်ထွတ်ထိပ်ဖျားသို့ ရှေးရှုလျှောက်လှမ်းသွားကြလေတော့သည်။
''ကျေးရွာသခင်...''
သို့သော် ထိုအချိန်၌ပင် ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာမှ အကြီးအကဲတစ်ဦးက လျှောက်လှမ်းလာလျက် လေသံတိုးတိုးဖြင့် ပြောလိုက်လေသည်။
''ကျန်းထျန်းယိက ဒီနေ့ ပေါ်မလာဘူး... ကြည့်ရတာ သူက လာဖို့စိတ်ကူးမရှိဘူးထင်တယ်...''
''အိုး...''
ထိုစကားများကို ကြားလိုက်ရလျှင် ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာသခင်မှာ ပထမတွင် အနည်းငယ်တွေဝေသွားသော်လည်း အမူအရာအားဖြင့် များစွာပြောင်းလဲမှုမရှိပေ။ သူက ထို့နောက်တွင် ချူဖုန်းထံ ပြုံးပြလိုက်ပြီး ပြောလိုက်သည်။
''ချူဖုန်း... မင်းက ဘာကြောင့် ကျုပ်တို့နဲ့အတူ စင်ပေါ်မှာ လာအနားမယူရမှာလဲ...''
ထိုစကားများကို ပြောလိုက်သည့်နောက်တွင် မျက်မှောက်မြင်ကွင်းရှိ လူတိုင်းနီးပါး၏ မျက်နှာများမှာ အကြီးအကျယ် ပြောင်းလဲသွားကြလေသည်။ အထူးသဖြင့် လျှိုကျစ်ကျွင်းဖြစ်၏။ ချူဖုန်းထံ လှမ်းကြည့်နေသည့် သူ၏အကြည့်တွင် မနာလိုမှုဖြင့် ပြည့်နှက်နေပြီး အနည်းငယ် ရန်လိုဟန်လည်းရှိနေလေသည်။
၎င်းမှာ ထိုစင်မြင့်က မည်သည့်အချက်ကို ကိုယ်စားပြုနေကြောင်း လူတိုင်းသိရှိထား၍ဖြစ်၏။ ဤစုပေါင်းလက်ထပ်ပွဲတွင် အလွန်တရာသားနားသော ပွဲကြည့်စင်မြင့်တစ်ခုရှိနေသည်။ စင်မြင့်ပေါ်တွင် အထူးထိုင်ခုံအချို့ရှိနေပြီး တစ်ဦးတစ်ယောက်အဖို့ ထိုနေရာမှနေ၍ အရာအားလုံးကို ပိုမိုနီးကပ်စွာ အရသာခံကြည့်ရှုနိုင်မည်ဖြစ်သည်။
သို့သော်ငြားလည်း ထိုထိုင်ခုံများတွင် အထူးအဆင့်အတန်းရှိ ပုဂ္ဂိုလ်များသာ ထိုင်ခွင့်ရနိုင်မည်ဖြစ်သည်။ ထိုထိုင်ခုံများတွင် ထိုင်နိုင်သူများမှာ ဤစုပေါင်းလက်ထပ်ပွဲ၏ ဂုဏ်သရေရှိ အရေးကြီးပုဂ္ဂိုလ်များဖြစ်သည်ဟု ဆိုနိုင်ပေသည်။
လူငယ်မျိုးဆက်မှ လူများအတွက်မူ ထိုင်ခုံဆယ်လုံးသာရှိ၏။ ၎င်းတို့မှာ ဂုဏ်ထည်ဖိတ်ကြားလွှာ လက်ခံရရှိခဲ့သူ ပါရမီရှင်ရှစ်ဦးနှင့်အတူ အကန့်အသတ်မဲ့ မြေအောက်နန်းတော်တွင် ပထမရရှိခဲ့ကြသူများဖြစ်သည့် ကူပေါနှင့်ကျန့်ဝူရှန်းတို့အတွက်ဖြစ်သည်။
ထိုအခိုက်အတန့်၌ ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာသခင်မှ ချူဖုန်းအား ဖိတ်ခေါ်ခဲ့ရသည့် အကြောင်းရင်းမှာ ကျန်းထျန်းယိထွက်ပေါ်မလာသောကြောင့် ထိုင်ခုံတစ်လုံးပိုနေ၍ဖြစ်ပေသည်။ သို့သော် ထိုသို့ဖြစ်သည့်တိုင် ထိုထိုင်ခုံတွင် သာမန်လူများ ထိုင်ခွင့်မရနိုင်ပါချေ။ တကယ်တမ်းတွင် လျှိုကျစ်ကျွင်းသည်ပင် ထိုအခွင့်အရေးမရှိသောကြောင့် ချူဖုန်းက ရိုးရိုးသားသား ပြောလိုက်မိဆဲဖြစ်သည်။
''အဲဒါက သိပ်မသင့်တော်ဘူး မဟုတ်လား... တကယ်တမ်းမှာ...''
''အား... အရင်ကတည်းက စင်ပေါ်ကထိုင်ခုံတွေဟာ အရေးအကြီးဆုံး ဧည့်သည်တော်တွေအတွက်ပဲလေ... ချူဖုန်း... မင်းရဲ့ခွန်အားကို လူတိုင်းမြင်တွေ့ခဲ့ပြီးပြီဆိုတော့ မင်းက အဲဒီထိုင်ခုံမှာထိုင်ဖို့ ထိုက်တန်တယ်ဆိုတာ သေချာပါတယ်...''
''ဒီတော့... ချူဖုန်းရေ... ဒါကို ငြင်းမနေဘဲ ကျုပ်တို့နဲ့အတူ စင်ပေါ်ကို လိုက်ခဲ့လိုက်ပါ...''
ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာသခင်မှာ ပေါ့ပါးသော အပြုံးတစ်ခုနှင့်အတူ အားတက်သရောရှိနေလေသည်။
''ဟုတ်ပါတယ်... ညီနောင်ချူဖုန်း... ငြင်းမနေပါနဲ့တော့... သွားကြရအောင်...''
တစ်ချိန်တည်း၌ သူ့အနီးရှိ လူတချို့ကလည်း သူ့အား စတင်တိုက်တွန်းလိုက်ကြသည်။ ချူဖုန်း၏ လက်ရှိကျင့်ကြံမှုက မည်သို့ပင်ရှိစေကာမူ၊ အစောပိုင်းမှ သူပြသခဲ့သော ခွန်အားနှင့်စွမ်းပကားတို့ကို သူတို့ အသိအမှတ်ပြုထားကြပြီးဖြစ်သည်။ ချူဖုန်းအနေနှင့် ပွဲကြည့်စင်မြင့်ထက်သို့ တက်ရောက်ရန် အရည်အချင်းရှိသည်ဟု လူတိုင်နီးပါး ခံစားမိကြပေသည်။
''ဒီလိုဆိုတော့လည်း ကျုပ်က အားနာပါးနာနဲ့ပဲ လက်ခံလိုက်ပါ့မယ်...''
ထိုသို့မြင်လျှင် ချူဖုန်းက ၎င်းကို နောက်ထပ်ရှောင်လွှဲမနေတော့ပါချေ။ ထို့ကြောင့် လျှိုကျစ်ကျွင်း၏ မနာလိုသည့် အမူအရာများအောက်၌ပင် သူက ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာသခင်နောက်သို့ ကူပေါ၊ ကျန့်ဝူရှန်း၊ ရွှီကျုံးယွီနှင့် ကျန်သူများနည်းတူ လိုက်ပါသွားလျက် သားနားသော ပွဲကြည့်စင်ထက်သို့ လှမ်းတက်သွားလေတော့သည်။
ထိုအချိန်မှစ၍ အခြားလူများအားလုံးကလည်း သူတို့၏ထိုင်ခုံများတွင် နေရာယူလိုက်ကြသည်။ ပထမတွင် ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာသခင်မှ နှုတ်ခွန်းဆက်စကားအချိျု့ို့ ပြောကြားလိုက်ပြီး ထို့နောက်မကြာမီတွင်မူ သူက ဤစုပေါင်းလက်ထပ်ပွဲ၏ အဓိကဇာတ်ဆောင်များဖြစ်သည့် အလှကလေးတစ်ရာ ရောက်ရှိလာမှုကို ကြေညာလိုက်လေတော့၏။
''အူး...''
သူကြေညာပြီးသည်နှင့် ချက်ချင်းဆိုသလို နားကွဲလုမတတ် ဟစ်ကြွေးသံများက ကောင်းကင်ထံမှ လွင့်ပျံလာလေသည်။ သူတို့၏ဦးခေါင်းများကို မော့ကြည့်လိုက်သည့်နောက်တွင်မှသာ ကြယ်အလင်းများ ရစ်ဝဲလျက်ရှိသည့် ညကောင်းကင်ယံတွင် အရောင်အသွေးစုံသော ဧရာမကြိုးကြာများ ပျံသန်းလာနေသည်ကို သူတို့ တွေ့ရှိလိုက်ကြရသည်။
ရောင်စုံကြိုးကြာများမှာ စီးနင်းစရာတစ်မျိုးပင်ဖြစ်၏။ ၎င်းတို့၏အမြန်နှုန်းမှာ ဦးခေါင်းဖြူလင်းယုန်များနှင့် အတော်နီးစပ်သော်လည်း ၎င်းတို့က အရေအတွက် အလွန်တရာနည်းပါးသည့်အတွက် ၎င်းတို့၏စျေးနှုန်းကား ဦးခေါင်းဖြူလင်းယုန်များထက် များစွာမြင့်မားလေသည်။ အဆပေါင်းများစွာပင် ပိုမိုစျေးကြီးနိုင်ပေသည်။
ထိုအခိုက်အတန့်၌ ထိုကြိုးကြာတစ်ရာခန့်က ကောင်းကင်တွင် လှည့်ပတ်ပျံသန်းလျက်ရှိနေ၏။ ထိုကြိုးကြာများကား အရောင်အသွေးစုံသည့်အလျောက် အလွန့်အလွန်လှပလေသည်။ အထူးသဖြင့် ကြိုးကြာတစ်ရာခန့်က အတူတကွစုပေါင်းလျက် တောက်ပသော ကြယ်အလင်းများအောက်တွင် မနားတမ်းလှည့်ပတ်ပျံသန်းနေချိန်တွင် ၎င်းတို့မှာ အလွန့်အလွန် လှပခမ်းနားနေပေသည်။
ထိုအခိုက်အတန့်၌ လူတိုင်းမှာ သူတို့၏ဦးခေါင်းများကိုမော့၍ ကြည့်ရှုလျက်ရှိကြသည်။ သူတို့က သူတို့၏မျက်လုံးများကို ကောင်းကင်ထံ မမှတ်မသုန် စူးစိုက်နေကြလေသည်။ အကြောင်းကား ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာမှ စေ့စေ့စပ်စပ် ရွေးချယ်ပြင်ဆင်ထားသည့် အလှကလေးတစ်ရာ ရောက်ရှိလာသည်ကို လူတိုင်းသိရှိလိုက်သောကြောင့်ပင်တည်း။
- - - - - - - - - -
* * * * * * *
အခန်း(၃၅၃) ဆက်ရန်...''သိုင်းနတ်ဘုရား အသူရာ''
- - - - - - - - - - - - - - - -
အခန်း(၃၅၃) မိန်းမတို့၏အလှတရားနှင့် ကင်းကွာအောင်နေသူ
''ရွှစ် ရွှစ် ရွှစ်...''
ရုတ်တရက်ဆိုသလို ကောင်းကင်မှ လေထုထိုးခွင်းသံများ ထွက်ပေါ်လာပြီး ဂါဝန်များနှင့်အမျိုးသမီးဆယ်ဦးက ရောင်စုံကြိုးကြာများထက်မှ ဆင်းသက်လာလေသည်။
အမျိုးသမီးအားလုံး၏ ခန္ဓာကိုယ်များပေါ်တွင် အလင်းဖျော့ဖျော့ လွှမ်းခြုံထားလျက်ရှိသည်။ သူတို့၏ရုပ်ရည်များကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းမမြင်ရသည့်အပြင် သူတို့၏ဂါဝန်အရောင်များကိုပင် ရှင်းလင်းစွာ မမြင်ရပါချေ။ သို့သော် တစ်ဦးတစ်ယောက်အနေနှင့် သူတို့အားလုံးက လှပသော ပန်းပွင့်ထီးတစ်လက်စီ ကိုင်ဆောင်ထားကြောင်းကိုမူ ခပ်ရေးရေးမြင်နိုင်ပေသည်။
''ဖန်း ဖန်း ဖန်း...''
အမျိုးသမီးဆယ်ဦးက လေထဲတွင် ကျဆင်းလာစဉ်၌ပင် သူတို့လက်တွင်းရှိ ပန်းပွင့်ထီးများက တစ်ပြိုင်တည်းပွင့်သွားလေတော့သည်။
၎င်းတို့ကို ဖွင့်လိုက်ပြီးသည်နှင့် ချက်ချင်းဆိုသလိုပင် ပန်းပွင့်ပွင့်ဖတ်များက ကောင်းကင်ကို ဖြည့်ဆည်းသွားပြီး သူတို့ဆင်းသက်လာသည့်နှုန်းက ရုတ်ခြည်း အရှိန်လျော့ကျသွားလေသည်။ ထို့အပြင် သူတို့၏ခန္ဓာကိုယ်များပေါ်တွင် လွှမ်းခြုံထားသည့် အလင်းဖျော့ဖျော့မှာလည်း သူတို့ဆင်းသက်လာမှုနှင့်အတူ မှေးမှိန်သည်ထက်မှေးမှိန်သွားပြီး နောက်ဆုံး၌ အပြီးအပိုင် ပျောက်ကွယ်သွားလေတော့သည်။
''ဝါး...''
အလင်းပျောက်ကွယ်သွားပြီးနောက် ထိုနေရာရှိ အမျိုးသားများမှာ တစ်ပြိုင်တည်းလိုလို ပါးစပ်အဟောင်းသားဖြစ်သွားကြပြီး အသက်ရှူနှုန်း မြန်ဆန်လာကြသည်။ အကြောင်းကား သူတို့၏အမြင်အာရုံတွင် အလွန့်အလွန်လှပသော အမျိုးသမီးဆယ်ဦး ပေါ်ပေါက်လာခြင်းကြောင့်ပင်တည်း။
အမျိုးသမီးဆယ်ဦးမှာ မြင့်မားသွယ်လျပြီး ဖမ်းစားနိုင်လှသော ခန္ဓာကိုယ်များ၊ မြေခွေးမလေးများကဲ့သို့ မျက်နှာများနှင့်ဖြစ်ပြီး အလွန်တရာ ညှို့အားကောင်းနေလေသည်။
အထူးသဖြင့် သူတို့၏ဂါဝန်များအောက်ရှိ လှပသော နှင်းဖြူရောင်ခြေတံအစုံများဖြစ်ကြသည်။ လူအများအဖို့ ၎င်းတို့ကို မြင်တွေ့မိချိန်တွင် တံတွေးမျိုချလိုက်ကြရသည်။ မျက်မှောက်မြင်ကွင်းရှိ အမျိုးသားအားလုံးမှာ မရေမတွက်နိုင်သော မိန်းမလှများကို မြင်တွေ့ဖူးခဲ့သူများဖြစ်နေစေကာမူ၊ ထိုအခိုက်အတန့်၌ သူတို့အနက်မှ အများစုမှာ အလှကလေးဆယ်ဦး၏ နက်ရှိုင်းစွာ ဆွဲဆောင်ထားမှုကို ခံလိုက်ကြရလေသည်။
''အတော်အထင်ကြီးစရာပဲ... သူတို့အားလုံးက နက်နဲနယ်ပယ် အဆင့်ခုနစ်ရှိနေပါလား...''
သို့သော် အရာအားလုံးတွင် အမြဲတမ်း ခြွင်းချက်ရှိစမြဲပင်။ အလှကလေးများနှင့် လက်ပွန်းတတီးရှိခဲ့သူ ချူဖုန်းအဖို့ သူတို့၏ရုပ်သွင်မှ ဆွဲဆောင်မှုကို မခံရသော်လည်း သူက သူတို့၏ကျင့်ကြံမှုကြောင့် အံ့အားသင့်နေမိသည်။
အမျိုးသမီးများမှာ အသက်နှစ်ဆယ်ဝန်းကျင်သာ ရှိမည်ဖြစ်သော်ငြားလည်း သူတို့အားလုံး၏ ကျင့်ကြံမှုများမှာ နက်နဲနယ်ပယ် အဆင့်ခုနစ်သို့ ရောက်ရှိနေပြီးဖြစ်သည်။ ထိုသိုင်းကျင့်ကြံမှုပါရမီကား အမှန်ပင် နိမ့်ကျမှုမရှိပါချေ။
မရေမတွက်နိုင်သော ရဲရဲတောက်အကြည့်များအောက်၌ပင် ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာမှ အလှကလေးဆယ်ဦးက နောက်ဆုံးတွင် စင်မြင့်ပေါ်သို့ ရောက်ရှိလာပြီး မျက်မှောက်မြင်ကွင်းရှိ လူအများအား သူတို့၏ ဆွဲဆောင်အားကောင်းသော ကောက်ကြောင်းများနှင့် စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းသော မျက်နှာများနှင့်အတူ စတင်ညှို့ငင်နေလေတော့သည်။ အထူးသဖြင့် စုပေါင်းလက်ထပ်ပွဲတွင် ပါဝင်ခဲ့သည့် လူငယ်ပါရမီရှင်များထံသို့ဖြစ်၏။
''ဖန်း ဖန်း ဖန်း...''
ထို့နောက်လျင်မြန်စွာ လိုက်ပါလာသည်ကား ကောင်းကင်ကို ပြည့်နှက်သွားစေသော ပန်းပွင့်မိုးနှင့်ယှဉ်တွဲလျက် လေထဲမှဆင်းသက်လာသည့် နောက်ထပ်အလှကလေး လေးဆယ်ပင်ဖြစ်သည်။
သူတို့က ပန်းပွင့်ထီးများကို အလားတူကိုင်ဆောင်လျက် ဆင်းသက်လာခြင်းဖြစ်ပြီး သူတို့ကား ရှားပါးအလှကလေးများဖြစ်သည့်အပြင် နက်နဲနယ်ပယ် အဆင့်ခုနစ်ကျင့်ကြံမှုကိုလည်း တူညီစွာပိုင်ဆိုင်ထားကြလေသည်။
''ဝါး... အရမ်းထူးခြားပြောင်မြောက်ပါလား... ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာက ဒီလောက်များတဲ့ ပါရမီရှင်အဆင့် အလှကလေးတွေကို ဘယ်ကများရှာတွေ့ထားပါလိမ့်...''
အယောက်ငါးဆယ်သော အမျိုးသမီးငယ်အားလုံးမှာ နက်နဲနယ်ပယ် အဆင့်ခုနစ်တွင် ရှိနေကြ၏။ သို့သော် ၎င်းမှာ လက်ခံနိုင်ဖွယ်ဖြစ်ပေသည်။ တကယ်တမ်းတွင်လည်း ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာကဲ့သို့သော ဧရာမအင်အားစုကြီးတစ်ခုအဖို့ အမျိုးသားများဖြစ်စေ သို့မဟုတ် အမျိုးသမီးများဖြစ်စေ၊ မည်သည့်အခါတွင်မျှ ပါရမီရှင်များ ပြတ်လပ်ချို့တဲ့မှုမရှိပါချေ။
သို့သော် အယောက်ငါးဆယ်သော ပါရမီရှင်အားလုံးမှာ အလွန့်အလွန်လှပသူလေးများလည်း ဖြစ်နေကြသည်။ ထိုအဖြစ်က လူအများအား များစွာပိုမို၍ အံ့သြတုန်လှုပ်စေခဲ့ပေသည်။ သို့သော်ငြားလည်း များမကြာမီ အယောက်လေးဆယ်သော အလှကလေးများ ထပ်မံထွက်ပေါ်လာသည့်နောက်တွင်မူ ထိုအံ့သြတုန်လှုပ်မှုမှာ အဆပေါင်းများစွာ ရုတ်ခြည်း မြင့်တက်သွားလေတော့သည်။
အလှကလေး လေးဆယ်က တဖြည်းဖြည်းချင်း ဆင်းသက်လာ၏။ လူအုပ်၏မြင်ကွင်းအတွင်းသို့ သူတို့၏မျက်နှာများ ထွက်ပေါ်လာချိန်တွင် နှိုင်းယှဉ်စရာမရှိအောင် အံ့သြတုန်လှုပ်နေပြီးဖြစ်သည့် လူအုပ်မှာ ပါးစပ်အဟောင်းသားဖြစ်သွားခဲ့လေသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် လေးဆယ်သော အလှကလေးအားလုံးမှာ နက်နဲနယ်ပယ် အဆင့်ရှစ်ကျင့်ကြံမှုကို ပိုင်ဆိုင်ထားကြ၍ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် လှပမှုအားဖြင့်လည်း သူတို့က ပြီးခဲ့သည့် အလှကလေးငါးဆယ်နှင့် ညီမျှနေပေသည်။
''ဝှစ် ဝှစ် ဝှစ်...''
လူတိုင်းက လေးဆယ်သော အလှကလေးများ၏ ခွန်အားကြောင့် နက်ရှိုင်းစွာ အံ့သြနေစဉ်ပင် ရောင်စုံကြိုးကြာများထံမှ ဆွဲဆောင်မှုရှိသော နောက်ထပ်ခန္ဓာကိုယ်ကိုးခု လွင့်မျောဆင်းသက်လာလေသည်။
ယခုတစ်ကြိမ်တွင်မူ မျက်မှောက်ရှိနေသူများမှာ အမှန်ပင် အံ့သြမှင်တက်မိသွားကြလေတော့သည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် အလှကလေးကိုးဦးစလုံးမှာ နက်နဲနယ်ပယ် အဆင့်ကိုးကျင့်ကြံမှုကို ပိုင်ဆိုင်ထားကြသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ သူတို့က နက်နဲနယ်ပယ် အမြင့်ဆုံးအဆင့်တွင်ရှိနေကြ၏။ ထို့အပြင် သူတို့၏ ရုပ်ရည်များမှာလည်း အမှန်ပင် အလွန့်အလွန်လှပပေသည်။ ပြီးခဲ့သည့် အလှကလေးကိုးဆယ်နှင့် နှိုင်းယှဉ်လိုက်လျှင် သူတို့ကား အတော်ပင်ပိုမို၍ အသက်ရှူမှားလောက်ဖွယ်ဖြစ်သည်။
စင်မြင့်ပေါ်ရှိ အထွတ်အထိပ် လူငယ်ပါရမီရှင်များ၏ မျက်နှာများသည်ပင် ပြောင်းလဲလာလျက်ရှိသည်။ အထူးသဖြင့် ထန်ရီဆု၊ စုန့်ချင်းဖုန်း၊ ပိုင်ယွင်ဖေးနှင့် လျှိုရှောင်းယောင်တို့ဖြစ်ကြသည်။ သူတို့က အလှကလေးကိုးဦး၏ ရုပ်သွင်များမှ ဖမ်းစားမှုကို ခံလိုက်ကြရကြောင်း ထင်ရှားနေလေသည်။
''စီရင်စုကိုးခုတိုက်ထဲမှာ ချင်စီရင်စုဟာ အလှကလေးတွေ ပေါများတဲ့နေရာတစ်ခု ဖြစ်နေလိမ့်မယ်လို့ ကျုပ် တစ်ခါမှမတွေးမိခဲ့ဘူး... အရင်က ကျုပ်ရဲ့ ထန်စီရင်စုမှာ ဒီလိုအလှကလေးတွေကို မမြင်ဖူးခဲ့ဘူးဗျ...''
ထန်ရီဆု၏မျက်လုံးများတွင် တပ်မက်စိတ်တို့ ပြည့်နှက်နေပြီးဖြစ်၏။ မရေမတွက်နိုင်သော အလှကလေးများကို မြင်တွေ့ဖူးခဲ့သည့် သူသည်လည်း ထိုအခိုက်အတန့်၌ အလှကလေးကိုးဦး၏ဆွဲဆောင်မှုကို ခံထားရလေသည်။
''အစ်ကိုရီဆု... ဘယ်ဘက်အစွန်ဆုံးကတစ်ယောက်က ခင်ဗျားနဲ့ လိုက်ဖက်တယ်ဗျ... သူက တော်တော်ကို အသားဖြူတယ်လေ... ကျုပ်ကတော့... ကျစ်ဆံမြီးလေးနှစ်ချောင်းနဲ့ အလယ်ကတစ်ယောက်ကို သဘောကျတယ်... သူက ဖြူဖြူစင်စင်လေးပဲ... ကျုပ် ကြိုက်တယ်...''
စုန့်ချင်းဖုန်း၏ အပြုံးမျက်လုံးများက အလှကလေးကိုးဦးပတ်လည်တွင် တစ်လှစ်လှစ်ပြေးနေပြီး သူသည်လည်း အနည်းငယ်မျှသာ ဖမ်းစားခံထားရသည် မဟုတ်ပါချေ။
''ဖြူစင်တယ် ဟုတ်လား... သူ ဖြူစင်တယ်ဆိုတာ ခင်ဗျား ဘယ်လိုလုပ်ပြီးသိသလဲ...''
ပိုင်ယွင်ဖေးက သူ၏နှုတ်ခမ်းများကို တွန့်ကွေးလိုက်သည်။ သူတို့၏ဆက်ဆံရေးမှာ အလွန်ကောင်းမွန်မြဲဖြစ်ပြီး သူတို့က ပြောမနာဆိုမနာရှိကြသည်။ သူတို့ပြုလုပ်ခဲ့သည့် မကောင်းမှုများမှာလည်း နည်းပါးလှသည်မဟုတ်ပေ။
''ဟားဟား... ယွင်ဖေးရယ်... မေးနေစရာတောင် လိုသေးလို့လားဗျာ... ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာက ဒီစုပေါင်းလက်ထပ်ပွဲအတွက် နှစ်ပေါင်းများစွာ ပြင်ဆင်လာခဲ့တယ်လို့ ကျုပ်ကြားထားတယ်... ဒီနေ့ ပွဲကြည့်စင်ပေါ်မှာရှိနေတဲ့ အလှကလေးအားလုံးကို ဂရုတစိုက်ပျိုးထောင်ထားတာမို့ ဒီအလှကလေးတွေဟာ အမျိုးသားတွေနဲ့ အစွန်းအထင်းမရှိဘူး... သူတို့က လုံးဝသန့်စင်တဲ့အပြင် သူတို့အားလုံးဟာ မပျံတတ်သေးတဲ့ ငှက်ကလေးတွေပဲလေ...''
လျှိုရှောင်းယောင်က တက်ကြွပျော်မြူးစွာဖြင့် ဖွင့်ဟလိုက်သည်။
''ဒါဆို ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာက အတော်ရိုးသားတယ်ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပာယ်ပေါ့... ကြည့်ရတာ ဒီတစ်ခါတော့ ဒီခရီးက တကယ်အကျိုးရှိသွားပုံပဲ...''
လျှိုရှောင်းယောင်၏စကားများကို ကြားလိုက်ရပြီးနောက် စိတ်လှုပ်ရှားနေပြီးဖြစ်သော ကျန်သုံးဦး၏မျက်လုံးများတွင် အလင်းတလက်လက် ထင်ဟပ်သွားလေသည်။ ဆာလောင်နေသည့် ရိုင်းပျသော ဝံပုလွေတစ်ကောင်က သူ့စိတ်ကြိုက်ဖြစ်မည့် သိုးတစ်ကောင်ကို ရှာဖွေနေသကဲ့သို့ပင်ဖြစ်၏။
အမှန်တကယ်တမ်းတွင် သူတို့လေးဦးသာမကပါချေ။ ထိပ်တန်းစစ်လက်နက်တစ်ခု ပိုင်ဆိုင်ထားသူ မုရုံယွီပင်လျှင် စိတ်လှုပ်ရှားလျက်ရှိလေသည်။ သူ့မျက်လုံးများက အမျိုးသမီးတစ်စုထံတွင် နစ်မြုပ်နေပြီး ပြန်ရုန်းမထွက်နိုင်တော့ပေ။
အလှကလေးကိုးဆယ့်ကိုးဦး ရောက်ရှိလာသည့်နောက်တွင် သူမတို့က တစ်ဦးပြီးတစ်ဦး သူတို့ကိုယ်သူတို့ စတင်မိတ်ဆက်လိုက်ကြသည်။ အသက်၊ အမည်နှင့် အရာအားလုံးပင်ဖြစ်၏။
ထိုအခိုက်အတန့်၌ အမျိုးသားများမှာ ဂရုတစိုက်နားထောင်လျက်ရှိပြီး အလှကလေးကိုးဆယ့်ကိုးဦးကိုလည်း သူတို့စိတ်ကြိုက်ပုံစံမျိုးကို ရှာဖွေရင်းမှ အသေးစိတ်ကျကျ လေ့လာလျက်ရှိကြသည်။ လက်ရှိတွင် တည်ငြိမ်အေးဆေးစွာ ကျန်ရှိနေသူများမှာ ချူဖုန်း၊ ကူပေါ၊ ကျဲချင်းမင်နှင့် ရွှီကျုံးယွီတို့သာဖြစ်ကြသည်။
ကူပေါမှာ ငယ်ရွယ်လွန်းနေပြီး သူ၏ခွန်အားက မလုံလောက်သောကြောင့် အလှကလေးတစ်ရာအနက်မှ တစ်ဦးတစ်ယောက်၏နှလုံးသားကို ရရှိရန်အတွက် တစ်စုံတစ်ရာ မျှော်လင့်ချက်မရှိပါချေ။
အကြွင်းမဲ့ပါရမီရှင်နှစ်ဦးဖြစ်သည့် ကျဲချင်းမင်နှင့် ရွှီကျုံးယွီတို့အတွက်မူ သူတို့၏ ခွန်အားဆာလောင်မှုက သန်မာလွန်းနေသောကြောင့် 'သေမျိုးလောက၏ အစွန်းအထင်းမခံ'ဟူသည့် ခံစားမှုကို ထုတ်လွှတ်နေကြသည်။ အလှကလေးများက မည်မျှပိုမိုလှပသည်ဖြစ်စေ သို့မဟုတ် မည်မျှပိုမိုထက်မြက်သည်ဖြစ်စေ၊ သူတို့၏စိတ်နှလုံးသားများတွင် ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်၌ မည်သို့အကျိုးအမြတ်ရရှိနိုင်မည်ကိုသာ တွေးတောနေမိကြဆဲဖြစ်သည်။
ချူဖုန်းအတွက်ကား သူက အလွန်ငယ်ရွယ်ပြီး စီရင်စုကိုးခုတိုက်စင်မြင့်ပေါ်သို့ အမှန်တကယ်ခြေချမိခဲ့သည်မှာ ပထမဆုံးအကြိမ်ဖြစ်သော်ငြားလည်း ထိုနေရာတွင် ချူဖုန်းအား ဆွဲဆောင်နိုင်သည့် အလှကလေးဟူ၍ တစ်ဦးမှမရှိပေ။ ၎င်းမှာ ချူဖုန်းက အမျိုးသမီးများ၏ အလှအပကို အာရုံမရောက်သောကြောင့်မဟုတ်ဘဲ သူတို့အနက် မည်သူတစ်ဦးကမျှ သူ့နှလုံးသားအား လှုပ်ရှားစေနိုင်ခြင်းမရှိ၍ဖြစ်သည်။
''ချူဖုန်း... ခင်ဗျားက ဘာဖြစ်လို့ သေသေချာချာမကြည့်တာလဲ... ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်ကို ဝင်ပြီးတဲ့နောက်မှာ အလှကလေးတစ်ရာနဲ့ တရင်းတနှီးနေနိုင်မယ်လို့ ကြားလိုက်တယ်လေ... ခင်ဗျားရဲ့ခွန်အားနဲ့ဆို သူတို့အရေးပေးတာကိုခံရမှာ သေချာပါတယ်...''
''လောလောဆယ် ခင်ဗျားကြိုက်တဲ့ပုံစံမျိုးကို အရင်ရွေးထားလိုက်... နောင်တစ်ချိန် ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်ကို ဝင်ပြီးတဲ့အခါ ဆက်လှုပ်ရှားလို့ရပြီပေါ့...''
ချူဖုန်းမှာ စိတ်ပျံ့လွင့်နေဟန်ရှိပြီး သူ၏မျက်လုံးများက အလှကလေးများထံသို့ တည့်တည့်ပင်မကြည့်ဘဲရှိနေသည်ကိုမြင်လျှင် ကူပေါက သဘောမနောကောင်းစွာဖြင့် သတိပေးလိုက်လေသည်။
''ညီနောင်ကူပေါ... ကျုပ်တို့က အသက်ငယ်လွန်းပါသေးတယ်... ဒီလိုပြိုင်ပွဲတစ်ခုမှာ ကျုပ်တို့က စည်ကားရုံသက်သက်ပဲ ဝင်ပါရမယ်ဗျ... လောလောဆယ်အတွက် သိုင်းကျင့်ကြံမှုက နံပတ်တစ်ဦးစားပေးဖြစ်သင့်တယ်လေ...''
ချူဖုန်းက မိန်းမတို့၏အလှတရားနှင့် ကင်းကွာအောင်နေပြီး ဧကစာရီကျင့်သူတစ်ဦးအသွင်ဖြင့် ခပ်ဖွဖွပြုံးလိုက်သည်။
''အင်း... ညီနောင်ချူဖုန်း... ခင်ဗျားပြောတာ မှန်ပါတယ်ဗျာ... ကျုပ်တို့အသက်အရွယ်မှာ သိုင်းကျင့်ကြံမှုအပေါ် အာရုံစိုက်ထားပြီး အဲဒါကိုပဲ ကျုပ်တို့ရဲ့ ပထမဦးစားပေးဖြစ်အောင် လုပ်သင့်ပါတယ်... ယောက်ျားနဲ့မိန်းမကြားက ဖိုမကိစ္စတွေကို နောင်တစ်ချိန်မှ စဉ်းစားရင်လည်း နောက်မကျသေးပါဘူးလေ...''
ချူဖုန်း၏စကားများကို ကြားလိုက်ရပြီးနောက် ကူပေါလည်း ၎င်းမှာ အတော်အကျိုးအကြောင်းသင့်သည်ဟု ခံစားမိလိုက်သဖြင့် သူက ခေါင်းညိတ်လိုက်လေသည်။
သို့သော် အကယ်၍များ ထိုစကားများကိုပြောခဲ့သူ ချူဖုန်းမှာ အမှန်တကယ်တမ်းတွင် မပျံတတ်သေးသော ငှက်ပေါက်လေးတစ်ကောင် မဟုတ်တော့သည်ကို ကူပေါသိခဲ့လျှင်မူ သူ့အဖို့ ဒေါသဖြစ်လွန်း၍ သွေးအန်ရလိမ့်မည်ဖြစ်ကြောင်း သံသယဖြစ်ရန်မရှိတော့ပါချေတည်း။
- - - - - - - - - -
* * * * * * *
အခန်း(၃၅၄)ဆက်ရန်...''သိုင်းနတ်ဘုရား အသူရာ''
- - - - - - - - - - - - - - - -
အခန်း(၃၅၄) 'ဇီလင်'
စင်မြင့်ပေါ်ရှိ အလှကလေးများမှ သူတို့ကိုယ်သူတို့ မိတ်ဆက်ပေးပြီးနောက်တွင် ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာသခင်က ထရပ်လိုက်ပြီး ကျယ်လောင်စွာ ပြောလိုက်လေသည်။
''စီရင်စုကိုးခုတိုက်ရဲ့ အမြင့်ဆုံးပါရမီရှင်များခင်ဗျား... ကျုပ်တို့ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာက စေ့စေ့စပ်စပ်ရွေးချယ်ပေးထားတဲ့ အလှကလေးတစ်ရာအပေါ် နှစ်သက်ကြပါရဲ့လား...''
''နှစ်သက်ပါတယ်...''
ရှင်းလင်းပြတ်သားသော အသံများမှာ အတူတကွရောယှက်သွားပြီး ၎င်းက မိုးခြိမ်းသံအလား ဤနယ်မြေအနှံ့ ပဲ့တင်မြည်ဟိန်းသွားပြီး လူတိုင်း၏ လက်ရှိတက်ကြွလှုပ်ရှားနေသည့် စိတ်ခံစားချက်များကို ညွှန်ပြနေလေသည်။
လူငယ်ပါရမီရှင်များ၏ တုံ့ပြန်မှုများနှင့် ရင်ဆိုင်လိုက်ရလျှင် ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာသခင်မှာ ကျေနပ်မှုဖြင့် ခေါင်းတစ်ညိမ့်ညိမ့်ရှိနေပြီး ထို့နောက်တွင် သူက ပြောလိုက်သည်။
''လူတိုင်းအနေနဲ့ အခုလာမယ့်သူအပေါ် ပိုပြီးနှစ်သက်ကြမယ်ဆိုတာ ကျုပ် အသေအချာ ပြောနိုင်ပါတယ်...''
သူပြောလိုက်သည့်အလျောက် ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာသခင်က ပင်မမြို့တော်၏ အထက်ကောင်းကင်ယံသို့ ညွှန်ပြလိုက်၏။ လူအများက သူလက်ညှိုးညွှန်ရာအရပ်သို့ လှမ်းကြည့်လိုက်ကြလျှင် ညကောင်းကင်တွင် လှပသော ဝေါယာဉ်တစ်ခု လွင့်မျောလာနေသည်ကို အံ့အားတသင့်ဖြင့် တွေ့ရှိလိုက်ကြရသည်။
ဝေါယာဉ်၏ကိုယ်ထည်များမှာ အလွန်တရာ ထူးခြားနေပေသည်။ ၎င်းတို့က သလင်းကဲ့သို့ တောက်ပြောင်လျက်ရှိသည်။ အထူးသဖြင့် ညကောင်းကင်တွင် ၎င်းတို့က တဖျတ်ဖျတ်လင်းလက်တောက်ပနေပြီး ဝေါယာဉ်ကို ထူးထူးကဲကဲ လှပနေစေလေသည်။
''အလှကလေးတစ်ယောက် ရောက်မလာသေးတာကို မေ့တောင်မေ့တော့မလို့ပဲ... ကြည့်ရတာ သူက နောက်ဆုံးနဲ့ အခမ်းနားဆုံးဖြစ်မယ်ထင်တယ်...''
ထိုအခိုက်အတန့်၌ လူတိုင်းမှာ ထမရပ်ဘဲ မနေနိုင်ကြတော့ပေ။ ပွဲကြည့်စင်ထက်မှ ဂုဏ်သရေရှိ ဧည့်သည်တော်များပင် ခြွင်းချက်မရှိပါချေ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် လူအများအဖို့ ထိုဝေါယာဉ် ပိုမိုနီးကပ်လာချိန်တွင် ဝေါယာဉ်ကို ထမ်းလာသူများမှာ ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာ၏ အုပ်ချုပ်သူအကြီးအကဲလေးဦးဖြစ်ကြောင်း တွေ့ရှိလိုက်ကြရသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ထိုအုပ်ချုပ်သူအကြီးအကဲလေးဦးစလုံးမှာ ကောင်းကင်နယ်ပယ် သိုင်းထိပ်သီးများဖြစ်ကြသည်။
ကောင်းကင်နယ်ပယ်ရှိ အုပ်ချုပ်သူအကြီးအကဲလေးဦးမှ သူတို့ကိုယ်သူတို့ နိမ့်ကျခံ၍ ဝေါယာဉ်ကို သယ်ယူလာအောင် ပြုလုပ်နိုင်စွမ်းရှိရန်မှာ ဝေါယာဉ်အတွင်း၌ ထိုင်နေသူကား မည်သူဖြစ်နေလေသနည်း။ ဝေါယာဉ်အတွင်းမှပုဂ္ဂိုလ် ထွက်ပေါ်မလာမီ၌ပင် သူက ထိုနေရာရှိလူတိုင်းအား မှန်းဆတွေးတောနေစေခဲ့ပြီးဖြစ်၏။
ထိုအချိန်၌ပင် ဝေါယာဉ်မှာ အုပ်ချုပ်သူအကြီးအကဲလေးဦး၏ ထိန်းကျောင်းမှုဖြင့် ပွဲကြည့်စင်အထက်သို့ ရောက်ရှိလာပြီဖြစ်သည်။ လက်ရှိ၌ ၎င်းက ဖြည်းညင်းစွာ ဆင်းသက်လာနေပြီး ပွဲကြည့်စင်အလယ်တွင်ရပ်နေကြသည့် ကိုးဆယ့်ကိုးဦးသော အလှကလေးများကလည်း အလျင်အမြန် ဖယ်ရှားပေးလိုက်ကြသည့်အပြင် စင်ပေါ်ရှိ အတောက်ပဆုံးနေရာကို သီးသန့်ချန်လှပ်ထားလိုက်ကြသည်။
နောက်ဆုံးတွင် ဝေါယာဉ်က စင်မြင့်ထက်သို့ ဆိုက်ရောက်လာ၏။ အုပ်ချုပ်သူအကြီးအကဲလေးဦးမှာ တစ်ဖက်တစ်ချက်စီတွင် ရပ်နေကြပြီး ဝေါယာဉ်အဝင်ဝနှင့် နီးကပ်သူနှစ်ဦးက လိုက်ကာများကို တစ်ပြိုင်တည်း ဆွဲတင်လိုက်ကြသည်။
ထိုအခိုက်အတန့်၌ မျက်မှောက်မြင်ကွင်းရှိ လူအများအပြားမှာ အသက်ရှူရပ်တန့်သွာြး့်သွားကြပြီး ဝေါယာဉ်အဝင်ဝသို့ မမှိတ်မသုန် ငေးစိုက်ကြည့်နေမိကြလေတော့သည်။ စုပေါင်းလက်ထပ်ပွဲတွင် အဆုံးသတ်သရဖူဆောင်းနိုင်စွမ်းရှိသလို ကောင်းကင်နယ်ပယ်ရှိ အုပ်ချုပ်သူအကြီးအကဲလေးဦးအား သူမအတွက် ဝေါယာဉ်ထမ်းစေနိုင်စွမ်းလည်းရှိခဲ့သူမှာ မည်သို့သောပုဂ္ဂိုလ်မျိုးဖြစ်သည်ကို သူတို့ သိမြင်လိုလျက်ရှိကြသည်။
မရေမတွက်နိုင်သောလူများ၏ အကြည့်များအောက်၌ပင် အမျိုးသမီးငယ်တစ်ဦး၏ ပုံရိပ်က နောက်ဆုံးတွင် လူအများမြင်ကွင်းသို့ ဝင်ရောက်လာလေသည်။ ထိုအမျိုးသမီးငယ် ထွက်ပေါ်လာသည့်နောက်တွင် အမျိုးသားများဖြစ်စေ သို့မဟုတ် အမျိုးသမီးများဖြစ်စေ၊ သူတို့အားလုံး အံ့အားသင့်ငေးငိုင်နေမိကြပြီး အမျိုးသမီးငယ်၏ ရုပ်ရည်သွင်ပြင်ထံ ဆွဲဆောင်ခံထားကြရလေတော့သည်။
၎င်းမှာ အမှန်ပင် အမျိုးသမီးငယ်တစ်ဦးဖြစ်ပြီး အလွန့်အလွန် ငယ်ရွယ်သူတစ်ဦးပင်ဖြစ်နေသေး၏။ သို့သော်ငြားလည်း သူမ၏ရုပ်ရည်သွင်ပြင်အား ထိုနေရာရှိ အခြားသော မည်သည့်အမျိုးသမီးနှင့်မျှ နှိုင်းယှဉ်၍မရနိုင်ပါချေ။
လန်းဆန်းသော ပန်းကလေးများအဖို့ သူတို့အား ခြံရံပေးထားမည့် စိမ်းလန်းသော သစ်ရွက်များကို လိုအပ်သလို လှပသော အမျိုးသမီးများအဖို့လည်း သူမတို့အား ထင်ပေါ်အောင်မွမ်းမံပေးမည့် ရုပ်ဆိုးသော အမျိုးသမီးများကို လိုအပ်သည်ဟု ဆိုနိုင်ပေသည်။ သို့သော်ငြားလည်း ထိုအမျိုးသမီးငယ်၏ လှပသော ရုပ်ရည်သွင်ပြင်ကား ထိုသို့မလိုအပ်ပါချေ။ အကယ်၍ သူမက ပန်းပေါင်းတစ်သောင်းကြားတွင် ရပ်နေလျက် အခြားသော အလှကလေးများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ကြည့်လိုက်လျှင်ပင် သူမသည်သာ ဆွဲဆောင်မှုအရှိဆုံးသူ ဖြစ်နေပေလိမ့်ဦးမည်။ မြို့ပြများနှင့်နိုင်ငံများအား အလုံးစုံပျက်သုဉ်းစေနိုင်ပြီး သက်ရှိများအား ညှို့ငင်ဖမ်းစားနိုင်သည့် အစစ်အမှန် အလှကလေးတစ်ဦးပင်တည်း။
ဝင်းလက်သော နှင်းဖြူရောင်အသားအရေ၊ စံမီသော အလှမျက်နှာ၊ ရေကဲ့သို့ ကြည်လင်သော မျက်ဝန်းများ...။ လူအများအဖို့ သူမကို မြင်တွေ့ရသည့်ခဏ၌ စိတ်လှုပ်ရှားမှုဖြင့် ရင်ခုန်သံမြန်ဆန်လာခြင်းကို ထိန်းမရနိုင်ပါချေ။
''ဘုရားရေ... လောကကြီးမှာ ဒီလောက်လှတဲ့ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်က ဘယ်လိုများရှိနေနိုင်ပါလိမ့်...''
အမျိုးသမီးငယ် ထွက်ပေါ်လာသည့်နောက်တွင် သူမက စင်မြင့်ပေါ်ရှိ အလှကလေးအားလုံးကို ကျော်ဖြတ်သွားလေသည်။ လူတိုင်း၏အကြည့်များက သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်အပေါ် အာရုံစူးစိုက်နေကြပြီး လူတချို့မှာ အမျိုးသမီးငယ်၏ လှပသောရုပ်ရည်သွင်ပြင်ကြောင့် သွားရည်များပင်ကျနေကြသည်။
''လောကမှာ ဒီလိုထူးထူးကဲကဲလှပတဲ့ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ရှိနေလိမ့်မယ်လို့ ငါ လုံးဝတွေးမထားမိခဲ့ဘူး...''
ထိုအခိုက်အတန့်၌ အမျိုးသမီးများ၏အလှကို စိတ်မဝင်စားသော ရွှီကျုံးယွီ၏ မျက်လုံးများသည်ပင် တောက်ပသွားလေသည်။ သူက အမျိုးသမီးငယ်၏ရုပ်သွင်ထံ နက်ရှိုင်းစွာ ဆွဲဆောင်ခံလိုက်ရခြင်းဖြစ်၏။
ကျဲချင်းမင်အတွက်မူ သူလည်း အတူတူပင်ဖြစ်နေသည်။ များသောအားဖြင့် ဘဝင်မြင့်နေတတ်သူ သူ့အဖို့ အမျိုးသမီးငယ်၏ အသွင်အပြင်ကို မြင်တွေ့မိပြီးနောက်တွင် တိတ်တဆိတ် တံတွေးမျိုချလိုက်ရသည်။
ကျန့်ပြည်ထောင်မှ လာရောက်ခဲ့သူဖြစ်ပြီး မျက်မှောက်မြင်ကွင်းရှိ အလှကလေးများထံ စေ့စေ့ပင်မကြည့်ခဲ့ဘဲ အမြဲအိပ်ငိုက်နေခဲ့သော လူငယ်ပါရမီရှင် ကျန့်ဝူရှန်းပင်လျှင် ထိုခဏ၌ ပါးစပ်အဟောင်းသားဖြစ်နေလေသည်။
''အဲဒါ သူပါလား...''
သို့သော် အခြားသူများနှင့်နှိုင်းစာလျှင် ပြီးခဲ့သည့်အချိန်တွင် ပိုမိုတည်ငြိမ်နေခဲ့သည့် ချူဖုန်း၏ လက်ရှိအမူအရာမှာ အနည်းငယ် ပြောင်းလဲသွားလေတော့သည်။ သူ့မျက်လုံးများတွင် အံ့သြတုန်လှုပ်မှုဖြင့် ပြည့်နှက်နေပြီး မျက်မှောက်သူ့နှလုံးသားတွင် ဧရာမလှိုင်းများက မရပ်မနားလှုပ်ရှားနေလေသည်။
အကြောင်းကား ထိုအခိုက်အတန့်၌ ထွက်ပေါ်လာသည့် အမျိုးသမီးငယ်မှာ ထိုတစ်နေ့က ကျားဖြူကျေးရွာ၌ သူနှင့်ဆုံတွေ့ခဲ့သူ၊ ကျားဖြူသုတ်သင်နည်းစနစ်ကို သူနှင့်ယှဉ်လုခဲ့သူ ခရမ်းရောင်ဝတ်မိန်းကလေး ဖြစ်နေသောကြောင့်ပင်တည်း။ နတ်ခန္ဓာနှင့်တစ်ဦးပင်ဖြစ်၏။
သို့သော်ငြားလည်း တစ်နှစ်တာအချိန်တိုအတွင်း၌ အမျိုးသမီးငယ်မှာ ယခင်ကျင့်ကြံမှုဖြစ်သည့် နက်နဲနယ်ပယ် အဆင့်တစ်တွင် ရှိမနေတော့ဘဲ နက်နဲနယ်ပယ် အဆင့်ကိုးသို့ ရောက်ရှိနေလေသည်။ သူမကား အမှန်ပင် နက်နဲနယ်ပယ် အဆင့်ကိုးရှိနေပြီဖြစ်၏။ အချိန်တစ်နှစ်အတွင်း၌ သူမက နက်နဲနယ်ပယ် အဆင့်တစ်မှ နက်နဲနယ်ပယ် အဆင့်ကိုးသို့ အမှန်တကယ် တက်လှမ်းနိုင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
''လေးစားစရာပဲ... သူ့ရဲ့ရုပ်ရည်ကို ကြည့်ရတာတော့ အသက်ဆယ့်ငါးနှစ်လောက်ပဲ ရှိလိမ့်ဦးမယ်ထင်တယ်... ဟုတ်ရဲ့လား... အသက်ဆယ့်ငါးနှစ်မှာ နက်နဲနယ်ပယ် အဆင့်ကိုးကို ရောက်နေပြီ... သူက ကျန့်ဝူရှန်းနဲ့ ညီမျှနေတာပဲမဟုတ်လား...''
အမျိုးသမီးငယ်၏ လှပသော ရုပ်ရည်သွင်ပြင်ထံ နက်ရှိုင်းစွာ ဆွဲဆောင်ခံခဲ့ကြရသည့်နောက်တွင် လူအများအဖို့ အမျိုးသမီးငယ်၏ စွမ်းအားပြည့်ဝသော ခွန်အားကြောင့်လည်း စတင်အံ့အားသင့်နေမိကြသည်။ ထိုအသက်အရွယ်၌ ဤကျင့်ကြံမှုအဆင့် ပိုင်ဆိုင်ထားခြင်းက သူမ၏ အနာဂတ်အောင်မြင်မှုများကို စိတ်ကူးမရနိုင်ဟူသော အဓိပ္ပာယ်ဖြစ်သည်မှာ ရှင်းလင်းနေလေသည်။
''ဒီမိန်းကလေးက ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာကဖြစ်နေမယ်လို့ ငါ လုံးဝမျှော်လင့်မထားမိခဲ့ဘူး... သူ့ရဲ့ အသွင်အပြင်ကို ကြည့်ရတာတော့ သူရဲ့ ရာထူးအဆင့်အတန်းက နိမ့်ကျပုံမရဘူး...''
''မဖြစ်သေးဘူး... အဲဒီနှစ်က ကိစ္စကြောင့် သူ့စိတ်ထဲမှာ အငြိုးတစ်ခုရှိနေဦးမယ်ဆိုတာ သေချာတယ်... ငါ့ကို သူတွေ့သွားလို့မဖြစ်ဘူး...''
အခြေအနေက အဆိုးဘက်သို့ ဦးတည်နေသည်ကို ခံစားမိလိုက်လျှင် ချူဖုန်းမှာ အသံမထွက်ဘဲ တိတ်တဆိတ်ထွက်ပြေးရန် ကြံရွယ်လိုက်လေသည်။
''ညီနောင်ချူဖုန်း... ခင်ဗျားက ဘယ်သွားမလို့လဲဗျ... ဒီအလှကလေးကတောင် ခင်ဗျားရဲ့ စိတ်ဝင်စားမှုကို ဆွဲဆောင်နိုင်စွမ်းမရှိဘူးဆိုတာတော့ မဖြစ်နိုင်ဘူးထင်တယ်နော်... ဟုတ်ရဲ့လား...''
သို့သော် ချူဖုန်းလှည့်မထွက်ရသေးမီ၌ပင် ကူပေါက ချူဖုန်းလက်မောင်းကို လှမ်းဆွဲထားလိုက်သည်။
''အဲ... ကျုပ်က...''
''သေပြီဟ...''
မူလတွင် ချူဖုန်းက တစ်စုံတစ်ရာရှင်းပြရန် ဟန်ပြင်လိုက်သော်လည်း သူ၏ဦးခေါင်းကို နောက်လှည့်ကြည့်လိုက်ချိန်တွင် စင်မြင့်ပေါ်ရှိ လူအချို့မှာ သူတို့၏လှုပ်ရှားမှုကို သတိထားမိသွားပြီးဖြစ်လျက် သူတို့၏အကြည့်များကို သူ့ထံ စူးစိုက်လာကြသည်ကို တွေ့ရှိလိုက်ရသည်။ အရေးအကြီးဆုံးအချက်ကား ခရမ်းရောင်ဝတ်မိန်းမငယ်လေးသည်ပင် ချူဖုန်းကို မြင်တွေ့သွားခြင်းဖြစ်ပေတော့သည်။
သူ့ကိုမြင်တွေ့လိုက်ရပြီးနောက်တွင် အမျိုးသမီးငယ်၏ အမူအရာမှာလည်း မသိမသာပြောင်းလဲသွားလျက် သူမ၏ လှပသော မျက်လုံးသူငယ်အိမ်များမှာ ရုတ်ခြည်းကျုံ့သွားလေသည်။
သူမ၏မျက်လုံးများတွင် ရေခဲတမျှအေးစက်သော သွေးဆာမှုအရိပ်အယောင်တစ်ခုကို ချူဖုန်းတွေ့ရှိလိုက်ရသည်။ သို့သော်ငြားလည်း ထိုသွေးဆာမှုက ဖျတ်ခနဲသာ လင်းလက်သွားပြီး ပျောက်ကွယ်သွားသောကြောင့် ၎င်းကို သူမှလွဲ၍ အခြားမည်သူမျှ မတွေ့ရှိလိုက်သည်မှာ အဖြစ်နိုင်ဆုံးပင်။
သို့သော် ချူဖုန်းထံ လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီးနောက် ခရမ်းရောင်ဝတ်မိန်းမငယ်လေးက တစ်စုံတစ်ရာ ပြောဆိုခြင်းမရှိပေ။ ထိုအစား သူမက ချူဖုန်းမည်သူမည်ဝါဖြစ်ကြောင်း မသိဟန်ပြုလျက် သူမ၏ ချိုမြသောမျက်နှာလေးကို လွှဲဖယ်သွားလေတော့သည်။
ထိုသို့မြင်လျှင် လည်မျိုထဲရောက်နေပြီဖြစ်သော ချူဖုန်း၏နှလုံးသားမှာ နောက်ဆုံးတွင် ပြန်ကျသွားလေသည်။ ထို့ကြောင့် သူက အဝတ်များကို သပ်ရပ်အောင်ပြုပြင်လိုက်ပြီး စင်မြင့်ပေါ်ရှိလူများထံ လှမ်းပြောလိုက်သည်။
''ထိုင်ရတာ နည်းနည်းညောင်းလာလို့ နည်းနည်းလောက် ခြေဆန့်လက်ဆန့်လုပ်မိတာပါ...''
ပြောပြီးသည်နှင့် သူက ပြန်ထိုင်ချလိုက်လေသည်။
ထိုအခိုက်အတန့်၌ ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာသခင်က ခရမ်းရောင်ဝတ်မိန်းမငယ်လေး၏ဘေးသို့ ဖြည်းညင်းစွာ လျှောက်လှမ်းလာပြီး လူအုပ်ထံသို့ ဂုဏ်ယူဝင့်ကြွားမှုအပြည့် မျက်နှာတစ်ခုနှင့်အတူ ကြေညာလိုက်လေတော့သည်။
''ဒါက ကျုပ်ရဲ့ မွေးစားသမီး'ဇီလင်'ပါ... ဒီနေရာမှာစီစဉ်ထားတဲ့ အားလုံးရဲ့ စုပေါင်းလက်ထပ်ပွဲအတွက် ကျုပ်ရဲ့စိတ်ရင်းကို ပြသတဲ့အနေနဲ့ ဇီလင်ကလည်း ကျုပ်တို့ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာရဲ့ အလှကလေးတစ်ရာထဲမှာ ကိုယ်စားလှယ်တစ်ယောက်အဖြစ် ပါဝင်ပါလိမ့်မယ်...''
- - - - - - - - - -
* * * * * * *
အခန်း(၃၅၅) ဆက်ရန်...''သိုင်းနတ်ဘုရား အသူရာ''
- - - - - - - - - - - - - - - -
အခန်း(၃၅၅) ထူးခြားတဲ့ပြိုင်ပွဲ
''ဇီလင်တဲ့လား... ခရမ်းရောင် ခေါင်းလောင်းပေါ့...''
*(ဇီ=ခရမ်းရောင်၊ လင်=ခေါင်းလောင်း)
''သူက သူ့အစွမ်းသတ္တိနဲ့ အတော်နီးစပ်တဲ့ နာမည်တစ်ခု မှည့်ထားတာပဲ... ကြည့်ရတာ သူ့ကို နာမည်ပေးခဲ့တဲ့သူက သူ့မှာ နတ်ခန္ဓာတစ်ခုရှိတာကို သိထားပုံရတယ်...''
''ဒီဂုဏ်ထည်ကျေးရွာက မရိုးရှင်းဘူးပဲ... သူတို့က နတ်ခန္ဓာပိုင်ရှင်တစ်ယောက်ကို တကယ်လျှို့ဝှက်ပျိုးထောင်ထားတယ်... ဒီမိန်းကလေးရှေ့မှာဆိုရင် ကျန့်ဝူရှန်းတောင် နိမ့်ကျသွားမယ်ထင်ပါရဲ့... ဟုတ်တယ် မဟုတ်လား...''
ဇီလင်၏ခွန်အားကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ တွေ့ကြုံဖူးသူ ချူဖုန်းအနေနှင့် သူမ မည်မျှစွမ်းအားပြည့်ဝသည်ကို နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း သိရှိနားလည်ထားလေသည်။
အပေါ်ယံတွင် ဇီလင်၏ကျင့်ကြံမှုက နက်နဲနယ်ပယ် အဆင့်ကိုးသာရှိနေသော်လည်း သူမ၏ တိုက်ပွဲဝင်စွမ်းအား အစစ်အမှန်မှာ ချူဖုန်းထက် များစွာသာလွန်ပေသည်။ ထို့ကြောင့် ထိပ်တန်းစစ်လက်နက်တစ်ခု ပိုင်ဆိုင်ထားပြီး ကောင်းကင်နယ်ပယ် အဆင့်တစ်ကျင့်ကြံမှုရှိသူ ကျဲချင်းမင်ပင်လျှင် ဇီလင်အား သေချာပေါက် အနိုင်ယူနိုင်စွမ်းရှိလိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။
ထိုအခိုက်အတန့်၌ ပွဲကြည့်စင်မြင့်ပေါ်တွင် စီရင်စုကိုးခု၏ အဆင့်အမြင့်ဆုံး လူငယ်ပါရမီရှင်များ စုရုံးနေကြသော်လည်း လူအများအဖို့ အမှန်တကယ် အသန်မာဆုံးပါရမီရှင်မှာ နတ်သမီးလေးကဲ့သို့လှပသော ခရမ်းရောင်ဝတ်မိန်းမငယ်လေး ဇီလင်ဖြစ်ကြောင်း မသိရှိကြပါချေ။
ဇီလင်၏ လှပသောရုပ်သွင်က လူတိုင်းအား အသက်ရှူမှားသွားစေခဲ့သည့်မှာ သံသယဖြစ်ရန်မရှိချေ။ ပြီးခဲ့သည့်အချိန်က အလှကလေးကိုးဦး၏ ခန္ဓာကိုယ်များထံ သိမ်းကျုံးကြည့်နေခဲ့ကြသည့် ထန်ရီဆုနှင့်ကျန်သုံးဦးမှာ လက်ရှိတွင် ဇီလင်၏ခန္ဓာကိုယ်ပတ်ပတ်လည်ထံ ကြည့်ရှုနေကြလေသည်။ သူတို့က အကြည့်လွှဲရန်ဆန္ဒမရှိသည့်အပြင် မရပ်မနားပင် ရေရွတ်နေကြလေတော့သည်။
''လောကမှာ ဒီလောက်လှတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက် တကယ်ကို ရှိနေတာပဲ... သူက ဒီအသက်အရွယ်မှာတောင် ဒီလောက်အထိ ဖမ်းစားနိုင်နေပြီဆိုတော့ နောင်တစ်ချိန် သူအရွယ်ရောက်သွားတဲ့အခါကျရင် သူက ဘယ်လောက်များ ထင်ရှားပေါ်လွင်နေလိမ့်မလဲ... ဒီမိန်းကလေးနဲ့ လက်ထပ်ခွင့်ရတဲ့သူမှာ တခြားဘာဆန္ဒတွေများ ရှိနိုင်ဦးမှာလဲ...''
သူတို့ကိုမဆိုထားနှင့်၊ ကျဲချင်းမင်နှင့် ရွှီကျုံးယီတို့ပင် ဇီလင်၏ရုပ်သွင်ထံ ဆွဲဆောင်ခံထားကြရသည်။ အထူးသဖြင့် အလွန့်အလွန်ဘဝင်မြင့်သော ကျဲချင်းမင်ဖြစ်၏။ ထိုအခိုက်အတန့်၌ သူပင်လျှင် သူ့စိတ်ထဲမှ ပြောနေမိသည်သာဖြစ်၏။
''တကယ်လို့များ ဘယ်လိုမိန်းမမျိုးက ငါ့ရဲ့ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်မှာ အဖော်ပြုပေးနိုင်မလဲလို့ မေးလာခဲ့ရင် ဒီမိန်းကလေးကလွဲပြီး တခြားသူမရှိဘူးလို့ ဖြေမိမှာပဲ...''
''ချူဖုန်း... ဒါက တကယ်ကို ရှားပါးအခွင့်အရေးတစ်ခုနော်... နင့်အနေနဲ့ ဒီစုပေါင်းလက်ထပ်ပွဲမှာ ဒီမိန်းကလေးရဲ့မေတ္တာကို ရဖို့အတွက် တိုက်ပွဲဝင်သင့်တယ်... နို့မဟုတ်ရင် နင်တော့ မိုးလောက်ကြီးတဲ့ ဒီအခွင့်အရေးကြီးကို လက်လွတ်သွားလိမ့်မယ်...''
အက်ဂီက တစ်ခစ်ခစ်ရယ်လျက် တိုက်တွန်းလိုက်သည်။
''ဘာ... မနောက်စမ်းပါနဲ့ဟာ... ဒီမိန်းကလေးက ဘယ်လောက်ကြောက်စရာကောင်းတယ်ဆိုတာကို နင်မသိတာလဲမဟုတ်ဘဲနဲ့... ဒါ့အပြင် သူက ငါ့ကို သေလောက်အောင်မုန်းနေလိမ့်မယ်... ဒါတောင်မှ နင်က ငါ့ကို သူ့အပေါ် သွားထိစေချင်သေးတယ်ပေါ့... နင်က ငါ့ကို ကျားပါးစပ်ထဲဝင်ဖို့ပြောပြီး သေလမ်းရှာခိုင်းနေတာပဲ မဟုတ်ဘူးလား...''
ချူဖုန်းက စဉ်းစားခြင်းပင်မပြုဘဲ ငြင်းပယ်လိုက်သည်။
''နင်က ဘာများသိလို့လဲ... နတ်ခန္ဓာနဲ့လူတွေဟာ ကောင်းကင်ရဲ့ စောင့်ရှောက်မှုကို ရထားတဲ့သူတွေပဲ... သူတို့က သာမန်လူတွေမှာမရှိတဲ့ အစွမ်းသတ္တိတွေကို မွေးရာပါပိုင်ဆိုင်ထားကြတယ်... သူတို့ပိုင်ဆိုင်ထားတာတွေဟာ ကောင်းကင်က အပ်နှင်းထားတဲ့ နတ်စွမ်းအားတွေပဲလေ...''
''အဲဒီလိုနတ်စွမ်းအားတွေကို ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်မှာ အပ်နှင်းခံခဲ့ရရင် ဘာမှပြဿနာမရှိပါဘူး... ဒါပေမဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်မှာ အပ်နှင်းခံခဲ့ရရင်တော့ သူ့ရဲ့ အနာဂတ်ခင်ပွန်းလောင်းပါ ဧရာမအကျိုးအမြတ်တွေ ရနိုင်လိမ့်မယ်...''
အက်ဂီက သတိပေးလိုက်သည်။
''ဧရာမအကျိုးအမြတ်တွေ ဟုတ်လား... ဘယ်လိုအကျိုးအမြတ်တွေလဲ...''
'အကျိုးအမြတ်'ဟူသည့်စကားကို ကြားလိုက်ရပြီးနောက် ချူဖုန်းမှာ ရုတ်ခြည်းစိတ်ဝင်စားသွားလျက် သူက ချက်ချင်းမေးလိုက်မိသည်။
''နင်က ဖိုမကိစ္စကိုလုပ်ပြီး သူ့ရဲ့အပျိုစင်ဘဝကို ရယူနိုင်တာနဲ့ သူ့ဆီက သူ့ကိုယ်ပိုင် နတ်စွမ်းအားရဲ့ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းက နင်စုပ်ယူတာခံရပြီး နင်တစ်ယောက်တည်းပိုင်ဆိုင်တဲ့ စွမ်းအားအဖြစ် အသွင်ပြောင်းသွားလိမ့်မယ်...''
''သာမန်လူတွေအတွက် အဲဒီနတ်စွမ်းအားက သိုင်းကျင့်ကြံမှုကဏ္ဍမှာ အကြီးအကျယ် ကူညီပေးနိုင်လိမ့်မယ်... ဒါပေမဲ့ နင့်အတွက်တော့ အဲဒါက နင့်ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာရှိတဲ့ နတ်လျှပ်စီးစွမ်းအားကို နားလည်သွားစေနိုင်တာမျိုး ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်တယ်လေ...''
''နင်က ရွှေရောင်လျှပ်စီးနဲ့ အပြာရောင်လျှပ်စီးတွေရဲ့ စွမ်းအားနဲ့ အဆင့်နှစ်ခု ဆက်တိုက်တက်လှမ်းနိုင်ပေမဲ့လည်း အဲဒါက သူတို့ရဲ့ အစစ်အမှန်စွမ်းအား မဟုတ်သေးဘူးဆိုတာကို နင်လည်းသိနေမယ်လို့ ငါယုံကြည်ပါတယ်...''
''နင့်အနေနဲ့ သူတို့ရဲ့စွမ်းအားကို နားလည်နိုင်စွမ်း မရှိဘူးလေ... ဒီတော့ ပုံမှန်အားဖြင့် သူတို့ကို အသုံးမချနိုင်ဘူး... ဒါပေမဲ့လည်း တကယ်လို့ နင်သာ ဇီလင်နဲ့ ဖိုမကိစ္စလုပ်နိုင်ခဲ့ပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကနေ သူ့ရဲ့နတ်စွမ်းအား တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းကို ရယူနိုင်ခဲ့ရင် နင့်မှာ နတ်လျှပ်စီးရဲ့လျှို့ဝှက်မှုကို နားလည်နိုင်မယ့်အခွင့်အရေးတစ်ခု ပိုင်ဆိုင်ကောင်းပိုင်ဆိုင်သွားလိမ့်မယ်... တကယ်လို့ အဲဒါကို နင်နားမလည်သေးဘူးဆိုရင်တောင် အဲဒါက နင့်ရဲ့ကျင့်ကြံမှုကို အဆင့်တစ်ခုတော့ မြင့်တက်စေနိုင်ဦးမှာပဲ...''
အက်ဂီက စေ့စေ့စပ်စပ် ရှင်းပြလိုက်သည်။
''ဒီလိုကိစ္စမျိုး တကယ်ကိုရှိနေတယ်ပေါ့...''
ထိုအခိုက်အတန့်၌ ချူဖုန်းလည်း နှိုင်းယှဉ်စရာမရှိအောင် ဘဝင်ခိုက်သွားပြီး သူ့စိတ်ထဲတွင် တောင့်တမှုတို့ ပြည့်နှက်သွားလေသည်။
၎င်းမှာ အက်ဂီပြောခဲ့သည့်အတိုင်း အတိအကျပင်ဖြစ်၏။ သူ၏နတ်လျှပ်စီးတွင် မည်မျှများပြားသောစွမ်းအား ပါဝင်နေသည်ကို ကနဦးအစကပင် သူခံစားမိခဲ့သည်။ ၎င်းကား ပြောမပြတတ်လောက်သော၊ ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသော စွမ်းအားတစ်ခုဖြစ်၏။ ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းလွန်းသောကြောင့် ၎င်းမှာ ဤလောကတွင် တည်ရှိမနေသင့်သည့်အလားပင်။
သို့သော်ငြားလည်း သူက နတ်လျှပ်စီးကို ခံစားနိုင်စွမ်းသာရှိပြီး သူ့အဖို့ ၎င်း၏စွမ်းအားများကို ရရှိရန်မဆိုထားနှင့်၊ နတ်လျှပ်စီးကို ထိန်းချုပ်နိုင်ခြင်းပင် မရှိပါချေ။ ထို့ကြောင့် အက်ဂီ၏စကားများကို ကြားလိုက်ရသည့်နောက်တွင် သူ့စိတ်က ချက်ချင်းပြောင်းလဲသွားပြီဖြစ်သည်။
အကယ်၍ သူ့ရှေ့မှောက်တွင် ဓားတောင်တစ်လုံးနှင့် မီးသမုဒ္ဒရာတစ်ခု တားဆီးထားခဲ့လျှင်ပင် သူ့အနေနှင့် ၎င်းတို့ကို ကျော်ဖြတ်ရဦးမည်သာဖြစ်၏။ သူက ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုချလိုက်သည်။ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေကာမူ သူက ဇီလင်အပေါ် လက်လှမ်းရမည်ဖြစ်၏။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် သူ့အနေနှင့် နတ်လျှပ်စီး၏စွမ်းအားကို ရရှိနိုင်မည့် အခွင့်အရေးတစ်ခုအား လက်လွတ်မခံလိုသောကြောင့်ပင်။
ဇီလင်မှာ ထိုနေရာရှိ အမျိုးသားများအားလုံး၏ အာရုံကို အမှန်တကယ် ဆွဲဆောင်ထားပေသည်။ လူငယ်မျိုးဆက်ဖြစ်စေ သို့တည်းမဟုတ် သက်ကြီးပိုင်းသိုင်းထိပ်သီးများဖြစ်စေ၊ သူတို့က အသက်ကိုပင်ဂရုမစိုက်ဘဲ ပြုံးနေမိကြပြီး အလှအပတွင် ပြိုင်ဘက်ကင်းသူ အမျိုးသမီးငယ်လေးအပေါ် နှစ်လိုသဘောကျလျက်ရှိနေကြသည်။
အထူးသဖြင့် ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာသခင်ချင်လဲ့က ဇီလင်မှာ သူ၏မွေးစားသမီးဖြစ်ကြောင်း ကြေညာခဲ့ချိန်တွင် လူအများအနေနှင့် အမျိုးသမီးငယ်လေးအပေါ် ပိုမို၍ပင် အရေးတကြီးရှုမြင်လာမိကြသည်။
ထိုအခိုက်အတန့်၌ တောင်ထွတ်ထိပ်ဖျားရှိ ခမ်းနားသောစင်မြင့်ထက်တွင် ဇီလင်ဟူသော အမျိုးသမီးငယ်လေးက အတောက်ပဆုံးသူဖြစ်နေသည်ကို သံသယဖြစ်ရန်မရှိတော့ပါချေ။
''အားလုံးပဲ... စုပေါင်းလက်ထပ်ပွဲက ဒီအဆင့်အထိ ရောက်လာပြီဆိုတော့ ဒီစုပေါင်းလက်ထပ်ပွဲအတွက် လက်ထပ်မှုနည်းလမ်းကို ကြေညာဖို့အချိန်ကျပါပြီ...''
''ကျုပ်တို့ ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာအနေနဲ့ ဒီစုပေါင်းလက်ထပ်ပွဲကို ကျင်းပခဲ့ရတဲ့ အကြောင်းရင်းက အရမ်းရိုးရှင်းပါတယ်... အရင်ဆုံး အဲဒါက ကျုပ်တို့ ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာရဲ့ အထက်မြက်ဆုံးအမျိုးသမီးလေးတွေ မှီခိုနိုင်မယ့် လူတော်လူကောင်းတစ်ယောက်ကို ရှာဖွေပေးဖို့ပါ... ပြီးတော့လည်း ဒီနည်းနဲ့ တစ်လောကလုံးမှာ မိတ်ကောင်းဆွေကောင်းတွေ ဖွဲ့နိုင်ဖို့ပါပဲ... ကျုပ်တို့ ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာရဲ့ ကူးလူးဆက်ဆံမှုတွေကို စီရင်စုကိုးခုတိုက်တစ်ခုလုံး ဖြန့်ကျက်ဖို့ဖြစ်ပါတယ်...''
''လောလောဆယ် ဒီစုပေါင်းလက်ထပ်ပွဲမှာ ပါဝင်သူအမျိုးသားတွေက တစ်ထောင်နီးပါးရှိနေတာတောင် အမျိုးသမီးက တစ်ရာပဲရှိနေတယ်... အဲဒါကို ဘယ်လိုခွဲဝေကြမလဲ... သိုင်းပြိုင်ပွဲတစ်ခု ဆက်လုပ်ဦးမှာလား စသည်ဖြင့် မေးလိုသူတွေ ရှိကောင်းရှိပါလိမ့်မယ်...''
''လုံးဝမဟုတ်ပါဘူး... ကျုပ် ချင်လဲ့အနေနဲ့ ကျုပ်တို့ ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာရဲ့ အမျိုးကောင်းသမီးတွေအတွက် ခွန်အားပြည့်ဝတဲ့ ခင်ပွန်းသည်တစ်ယောက်စီ ရှာဖွေပေးချင်ပေမဲ့လည်း အဲဒါက သူတို့ရဲ့ လက်ရှိခွန်အားကို ကန့်သတ်ထားတာမဟုတ်ပါဘူး... ကျုပ် အလေးထားတာက သူတို့ရဲ့ အနာဂတ်စွမ်းပကားအပေါ်ပါပဲ...''
''ဒါက ကျုပ်အနေနဲ့ ပထမအဆင့်စစ်ဆေးမှုမှာ ဘာကြောင့် အကန့်အသတ်မဲ့ မြေအောက်နန်းတော်နှစ်ခု ဖွင့်ပေးခဲ့သလဲဆိုတဲ့ အကြောင်းရင်းပါပဲ... ဒီနေရာမှာ နက်နဲနယ်ပယ် ပါရမီရှင်တွေရော မူလနယ်ပယ် ပါရမီရှင်တွေပါ ရောက်နေရတဲ့ အကြောင်းရင်းလည်းဖြစ်ပါတယ်...''
''ခင်ဗျားတို့ရဲ့ လက်ရှိခွန်အားကွာခြားချက်က အလှမ်းကွာနေပေမဲ့လည်း ခင်ဗျားတို့အားလုံးမှာ တူညီတဲ့ပင်ကိုအရည်အချင်းတွေ ပိုင်ဆိုင်ထားကြပါတယ်... ခင်ဗျားတို့အားလုံးက သိုင်းကျင့်ကြံမှုအရာမှာ အရမ်းကို ပါရမီကောင်းကြပြီး အနာဂတ်မှာ ခင်ဗျားတို့အားလုံးဟာ အရမ်းကောင်းတဲ့ တိုးတက်မှုတွေကို ပိုင်ဆိုင်နိုင်ကြမှာပါ...''
''ဒီနေရာမှာ လူတချို့က မေးကောင်းမေးလာပါလိမ့်မယ်... ဘယ်သူက အလှကလေးတစ်ယောက်ကို အိမ်ပြန်ခေါ်သွားနိုင်မလဲဆိုတာကို ဆုံးဖြတ်ဖို့အတွက် သိုင်းပညာအားဖြင့် ယှဉ်ပြိုင်စရာမလိုဘူးဆိုရင် ဒီစုပေါင်းလက်ထပ်ပွဲကို ဘယ်လိုရှေ့ဆက်မလဲပေါ့...''
''အမှန်တကယ်တမ်းမှာ အဲဒါက အရမ်းကို ရိုးရှင်းနေပါသေးတယ်... ကျုပ်က ရွေးချယ်ခွင့်ကို အမျိုးသမီးတစ်ရာဆီ လွှဲပေးလိုက်တယ်လေ...''
''ကျုပ်တို့ ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာက အထူးပြိုင်ပွဲတစ်ခု ကျင်းပပေးပါ့မယ်... ကျုပ်တို့ ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာရဲ့ အမျိုးသမီးတစ်ရာလည်း ဒီပြိုင်ပွဲမှာ ပါဝင်မှာပါ... ဒါက ခင်ဗျားတို့တွေ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ရင်းနှီးသွားအောင် ပံ့ပိုးပေးမယ့် အခွင့်အလမ်းတစ်ရပ်ဆိုလည်း မမှားပါဘူး...''
''အတူရှိနေကြတဲ့အချိန်မှာ အမျိုးသမီးတစ်ရာအနေနဲ့ သူတို့ လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲသဘောကျတဲ့ ခင်ပွန်းလောင်းတစ်ယောက်စီ ရှာတွေ့သွားကြမှာပါ... ဒီပြိုင်ပွဲပြီးဆုံးတဲ့နောက် အမျိုးသမီးတစ်ရာက သူတို့နှစ်သက်သူကို ကြေညာပြီးတဲ့အခါ အဲဒါဟာ ဒီစုပေါင်းလက်ထပ်ပွဲရဲ့ အပြီးသတ်နိဂုံးလည်း ဖြစ်လာပါလိမ့်မယ်...''
ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာသခင်ချင်လဲ့က ကျယ်လောင်စွာဖြင့် ဇာတ်စုံခင်းပြလိုက်လေသည်။
''လက်စသတ်တော့ ဒီလိုကိုး... အလှကလေးတစ်ရာရဲ့အာရုံကို ဆွဲဆောင်ဖို့အတွက် သိုင်းစွမ်းအားနဲ့မဟုတ်ဘဲ ကျုပ်တို့ရဲ့ ကိုယ်ပိုင်အစွမ်းအစကို အသုံးပြုရမယ်ပေါ့လေ... ဒီနည်းလမ်းက အတော်စိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းသားပဲ...''
ထိုအခိုက်အတန့်၌ လူအုပ်စုများမှာ စတင်၍ လှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်သွားကြသည်။ ချင်လဲ့၏နည်းလမ်းက လူတိုင်းအား အခွင့်အရေးတစ်ခုစီ ပေးအပ်ထားခြင်းဖြစ်သောကြောင့် လူအများအပြားမှာ သဘောတူသည့်အမူအရာကို ဖော်ပြနေကြလေတော့၏။
- - - - - - - - - -
* * * * * * *
အခန်း(၃၅၆) ဆက်ရန်...''သိုင်းနတ်ဘုရား အသူရာ''
- - - - - - - - - - - - - - - -
အခန်း(၃၅၆) တိုက်ပွဲစရန် ပြင်ဆင်ပြီ
''သူက ကျုပ်တို့ကို အလှကလေးတစ်ရာနဲ့ လက်ပွန်းတတီးနေစေချင်သလို အလှကလေးတွေရဲ့စိတ်ကို သိမ်းပိုက်ပြီး ကျုပ်တို့ရင်ခွင်ထဲကို တစ်ယောက်ရောက်လာဖို့ ကိုယ်ပိုင်အစွမ်းအစကို အသုံးပြုစေချင်တယ်ပေါ့လေ... ခံ့ညားမှုအရဆိုရင် ဒီနေရာမှာရှိတဲ့ ဘယ်သူကများ ကျုပ်တို့ ညီနောင်လေးယောက်ထက် သာနိုင်မှာလဲ...''
ထန်ရီဆုကား ယုံကြည်မှုဖြင့် ပြည့်နှက်နေ၏။
''ကျုပ်ရဲ့ ညီနောင်တို့... ခင်ဗျားတို့အတွက် အလှကလေးကိုးယောက်ထဲက ဘယ်သူ့ကိုမဆို ရွေးကြပါ... ကျုပ်အတွက်တော့ 'ဇီလင်မိန်းကလေး'နဲ့ပဲ လုံလောက်ပါပြီ...''
စုန့်ချင်းဖုန်းက ပြောလိုက်သည်။
''စုန့်ချင်းဖုန်း... ခင်ဗျားမှာ အရှက်မရှိဘူးလား... ကျုပ်တို့လေးယောက်ထဲမှာ ဘယ်သူကများ အဲဒီအလှကလေးကိုးယောက်အကြောင်း တွေးနေသေးသလဲလို့ ခင်ဗျားဘာကြောင့်မမေးတာလဲ... ဘယ်သူကရော စိတ်ထဲမှာ ဇီလင်မိန်းကလေးအကြောင်း မတွေးဘဲနေလို့လဲ... ဒါ့အပြင် ဇီလင်မိန်းကလေးနဲ့ နှိုင်းယှဉ်လိုက်ရင် အဲဒီမိန်းကလေးကိုးယောက်က အလှကလေးတွေရော ဟုတ်သေးလို့လား...''
ပိုင်ယွင်ဖေးက သရော်ဟန်ပြုံးလိုက်ပြီး ပြောလိုက်လေသည်။
''ဘယ်လို... အစ်ကိုယွင်ဖေး... ကျုပ်ကြားလိုက်သလိုဆိုရင်တော့ ခင်ဗျားက စုန့်ချင်းဖုန်းဆိုတဲ့ ကျုပ်နဲ့ ရန်ဖြစ်ချင်နေတာလား...''
စုန့်ချင်းဖုန်းက အမူအရာပြောင်းလဲသွားသည့်အလျောက် သူ၏မျက်နှာမှာ မည်းမှောင်သွားလေသည်။
''အာ... ဘာတွေငြင်းခုံနေစရာ ရှိလို့လဲဗျာ... တကယ်လို့ လူတိုင်းက တရားသဖြင့် တိုက်ခိုက်ကြရမယ်ဆိုရင် စိတ်ကျေနပ်ကြမှာပဲလေ...''
လျှိုရှောင်းယောင်က ဝင်ပြောလိုက်၏။
''ဟွန်း... ဒါဖြင့် တိုက်ကြတာပေါ့... ဘယ်သူက ဘယ်သူ့ကို ကြောက်နေလို့လဲ...''
ကျန်သုံးဦးစလုံးက အေးစက်စွာ နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ကြသည်။ သူတို့လေးဦး၏ ပြောဆိုမှုများမှာ စိတ်ဖြင့်ဆက်သွယ်၍ ပို့လွှတ်နေခြင်းဖြစ်သောကြောင့် အခြားသူများအဖို့ သူတို့ မည်သည့်ကိစ္စကိုပြောဆိုနေကြောင်း သတိမပြုမိကြပေ။
စုပေါင်းလက်ထပ်ပွဲအတွက် လက်ထပ်မှုနည်းလမ်းများကို ကြေညာပြီးနောက်တွင် ကျေးရွာသခင်ချင်လဲ့က ထပ်မံ၍ ကြေညာလိုက်ပြန်သည်။
''ဒီအထူးပြိုင်ပွဲရဲ့ တည်နေရာကတော့ ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်ပါပဲ...''
''ဟား...''
ထိုစကားများကို ပြောပြီးနောက်တွင် အုတ်အော်သောင်းတင်းဖြစ်မှုတစ်ခုက ရုတ်ခြည်းပေါ်ပေါက်လာလေသည်။ အဖြစ်မှန်ကိုမသိသူ လူအများအပြားမှာ အကြီးအကျယ် အသက်ရှူမှားသွားကြသည်။ ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်ကား မည်သို့သောနေရာဖြစ်သနည်း။ ၎င်းမှာ တားမြစ်နယ်မြေတစ်ခုပင်ဖြစ်၏။
ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာမှာ ၎င်းကို အမြဲပိတ်ပင်ထားပြီး မည်သူတစ်ဦးကိုမျှ ဘီလူးတစ်တောင်တောင်သို့ ခြေချခွင့်မပြုခဲ့သည် မဟုတ်ပါလော။
ဘေးလူများ၏ စိတ်ရှုပ်ထွေးမှုနှင့်နှိုင်းစာလျှင် သတင်းရထားပြီးသူ လူအများ၏ နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းများမှာ ဆန္ဒပြင်းပြသော အပြုံးတစ်ခုအဖြစ်သို့ မြင့်တက်သွားလေသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် အစစ်အမှန် ပွဲကြီးပွဲကောင်းက နောက်ဆုံးတွင် စတင်တော့မည်ဖြစ်သောကြောင့်ပင်။
''အားလုံးပဲ... အံ့သြနေစရာ မလိုပါဘူး... ဒါက ထူးခြားတဲ့ပြိုင်ပွဲတစ်ခုဖြစ်နေမှတော့ ထူးခြားတဲ့နေရာတစ်ခု ဖြစ်သင့်ပါတယ်... ကျုပ် ချင်လဲ့အနေနဲ့ ကျုပ်တို့ ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာရဲ့ အမျိုးသမီးတစ်ရာအတွက် ခင်ပွန်းသည်တွေ ရှာဖွေပေးရမှာမို့ ပုံမှန်အားဖြင့်တော့ လိုအပ်ချက်တွေကို နည်းနည်းတင်းကျပ်ဖို့ လိုအပ်ပါတယ်...''
''သိုင်းကျင့်ကြံမှုပါရမီက အပြည့်အဝလိုအပ်ချက်တစ်ခုဖြစ်နေပေမဲ့လည်း လူတစ်ယောက်ရဲ့သတ္တိက ပိုပြီးတော့တောင် လိုအပ်ပါသေးတယ်... ဒီသတ္တိဆိုတဲ့အရာအတွက်က တစ်ဦးတစ်ယောက်အဖို့ တကယ့်အန္တရာယ်နဲ့ ကြုံတွေ့ရမှ ပြသနိုင်တာမျိုးပါပဲ...''
''ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်ဟာ တစ်ဦးတစ်ယောက်ရဲ့သတ္တိကို စစ်ဆေးဖို့ အကောင်းဆုံးနေရာဖြစ်ပါတယ်...''
''ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်ကို ဝင်ရောက်ခြင်းအားဖြင့် အန္တရာယ်ရှိမယ်ဆိုတာ သေချာတဲ့အပြင် တစ်ဦးတစ်ယောက်အနေနဲ့ အဲဒီနေရာမှာ သူတို့ရဲ့အသက်ကိုတောင် ဆုံးရှုံးသွားနိုင်ပါတယ်... ဒါကြောင့် ကျုပ် ချင်လဲ့က လူတိုင်းကို အခက်တွေ့အောင်လုပ်မှာ မဟုတ်ပါဘူး...''
''တကယ်လို့ တစ်ယောက်ယောက်အဖို့ ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်မှာ သူတို့ကိုယ်သူတို့ မကာကွယ်နိုင်လောက်ဘူးလို့ ခံစားမိတယ်ဆိုရင် သူတို့တွေအနေနဲ့ အခုချက်ချင်းထွက်သွားဖို့ ရွေးချယ်လို့ရပါတယ်... ကျုပ် ချင်လဲ့က သူတို့ကို လုံးဝတားဆီးမှာမဟုတ်ပါဘူး...''
ထိုအခိုက်အတန့်၌ ပြဿနာက ပိုမို၍ပင် လေးနက်လာပြီဖြစ်၏။ လူတိုင်းမှာ ဆွေးနွေးငြင်းခုံရင်း တီးတိုးပြောဆိုလျက်ရှိကြသည်။ သို့သော် တစ်နာရီလုံးလုံး ကုန်လွန်သွားသည့်တိုင် မည်သူတစ်ဦးကမျှ ထွက်ခွာသွားရန် မရွေးချယ်ကြပါချေ။
အကြောင်းပြချက်ကား အလွန်ရိုးရှင်းပေသည်။ ထိုကဲ့သို့သောအချိန်တစ်ခု ဆိုက်ရောက်လာချိန်တွင် မည်သူက အလွယ်တကူစွန့်လွှတ်ရန် ဆန္ဒရှိလိမ့်မည်နည်း။
ထို့အပြင် အကယ်၍ တစ်စုံတစ်ဦးက ယခုအချိန်တွင် ထွက်ခွာသွားခဲ့လျှင် သူတို့က ထိုသို့မပြုလုပ်နိုင်ကြောင်းကို လူတိုင်းအား ပြောပြလိုက်ခြင်းပင်ဖြစ်၏။ သူတို့ကိုယ်တိုင် မျက်နှာပျက်ရရုံသာမကဘဲ သူတို့၏အင်အားစုများကိုပါ မျက်နှာအိုးမည်းသုတ်လိုက်ခြင်းဖြစ်ပြီး မိခင်အင်အားစုသို့ ပြန်ရောက်သွားသည့်နောက် နောင်တစ်ချိန်တွင် သူတို့အနေနှင့် တစ်ဖန်ပြန်လည်၍ ဦးမော့ရန် ခက်ခဲသွားလိမ့်မည်ဖြစ်သည်။
ထို့ကြောင့် ပုံမှန်အားဖြင့် မည်သူတစ်ဦးကမျှ စွန့်လွှတ်ရန်ရွေးချယ်ခြင်းမရှိဘဲ ထိုအခြေအနေနှင့် ကြုံတွေ့လိုက်ရသည့်အလျောက် ချင်လဲ့မှာ သူ့ဆန္ဒပြည့်ဝသွားသည့်အလား ပြုံးလိုက်လေသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် အရာအားလုံးက သူ၏ချုပ်ကိုင်မှုအတွင်း၌သာ ရှိနေလျက် သူ့ရှေ့မှောက်ရှိမြင်ကွင်းမှာ သူမျှော်လင့်ထားသည့်အတိုင်း အတိအကျဖြစ်နေသောကြောင့်ပင်တည်း။
''ကြည့်ရတာ ကျုပ် ချင်လဲ့က အတွေးမမှားခဲ့ပါဘူး... ဒီနေရာမှာရှိတဲ့ လူငယ်တွေဟာ တကယ်ကို စီရင်စုကိုးခုတိုက်ရဲ့ အထူးချွန်ဆုံးသူတွေပါပဲ... သိုင်းကျင့်ကြံမှုအရာမှာသာမကဘူး၊ သတ္တိအရာမှာရောပေါ့...''
''ဒါက ဒီလိုဆိုမှတော့ ကျုပ်အနေနဲ့ ဒီပြိုင်ပွဲရဲ့ အသေးစိတ်အချက်အလက်တွေနဲ့အတူ ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်ရဲ့ အနေအထားတွေကိုပါ အသိပေးကြေညာသွားပါ့မယ်...''
''ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်ဟာ သားရဲဘီလူးတွေ အုပ်စိုးထားတဲ့ နယ်မြေတစ်ခုပါ... အဲဒီနယ်မြေထဲမှာ မရေမတွက်နိုင်တဲ့ သားရဲဘီလူးတွေ ရှိနေကြတယ်... သူတို့အားလုံးရဲ့ ကျင့်ကြံမှုတွေက စိုးမိုးခြယ်လှယ်နိုင်အောင် သန်မာကြပြီး လျှော့တွက်နိုင်စရာအကြောင်း လုံးဝမရှိပါဘူး...''
''ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်ကို ဒေသငါးခုပိုင်းခြားထားပါတယ်... ဒေသငါးခုကို ဘီလူးဘုရင်ငါးကောင်က အသီးသီးထိန်းချုပ်ထားကြတယ်...''
''ဘီလူးဘုရင်ငါးကောင်ရဲ့ ခွန်အားတွေက အလွန်အင်မတန် သန်မာရုံတင်မကဘူး၊ သူတို့အချင်းချင်းကြားမှာလည်း ပြဿနာမရှိကြဘူး... အဲဒီအစား သူတို့ရဲ့ဆက်ဆံရေးက အတော်ကိုကောင်းကြတယ်...''
''ဒါဟာ ဘီလူးဘုရင်ငါးကောင်က တစ်ဖွဲ့တည်းမို့ ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်မှာရှိတဲ့ သားရဲဘီလူးတွေအားလုံးကို တစ်စိတ်တစ်ဝမ်းတည်းစုစည်းထားနိုင်တဲ့ အဓိပ္ပာယ်လည်းဖြစ်နေတယ်...''
''သူတို့ရဲ့ လူသားတွေအပေါ် ခါးခါးသီးသီးသဘောမကျတာကို ထပ်ပေါင်းလိုက်ရင် ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်ဟာ စီရင်စုကိုးခုတိုက်မှာ အန္တရာယ်အရှိဆုံးနေရာတစ်ခုလို့ သတ်မှတ်လို့ရပါတယ်...''
''ဒါဟာ ကျုပ်တို့ ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာက ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်ကို တားမြစ်နယ်မြေအဖြစ်သတ်မှတ်ပြီး ဘယ်သူ့ကိုမှ ခြေချခွင့်မပြုဘဲ ပိတ်ပင်ထားခဲ့ရတဲ့ အကြောင်းရင်းလို့ဆိုရင်လည်း မမှားပါဘူး...''
ချင်လဲ့က အသေးစိတ်ကျကျ ရှင်းပြလိုက်သည်။
''ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်က ဒီလောက်အန္တရာယ်များတဲ့အပြင် သားရဲဘီလူးတွေကလည်း ဒီလောက်ရန်လိုနေမှတော့ တကယ်လို့ ကျုပ်တို့ဝင်သွားတာကို သူတို့တွေ့သွားရင် သူတို့ကို ဒေါသထွက်အောင် လုပ်မိတာပဲမဟုတ်ဘူးလား... သူတို့လက်တုံ့ပြန်မှာကို ခင်ဗျားမစိုးရိမ်ဘူးလား... ခင်ဗျားက မီးနဲ့ကစားပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အပူလောင်အောင်လုပ်နေတာပဲ...''
ထိုအချိန်၌ပင် ပွဲကြည့်စင်ပေါ်တွင်ထိုင်နေသူ ကျန့်ဝူရှန်းက ရုတ်တရက် ဝင်ပြောလိုက်သည်။ အမှန်အားဖြင့်မူ လူအများအပြားထံတွင် ထိုမေးခွန်းရှိနေသော်လည်း သူတစ်ဦးသာလျှင် ထိုကဲ့သို့မေးမြန်းဝံ့ခြင်းဖြစ်၏။
''ဟိုး... မင်းစကားတွေက မှန်ကန်ပါတယ်... တကယ်လို့ ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်ကို ကျုပ်တို့ဝင်သွားတာကို သားရဲဘီလူးတွေ တွေ့သွားခဲ့ရင် ကျုပ်တို့အပေါ် သူတို့ရဲ့နည်းလမ်းတွေနဲ့ ကျိန်းသေပေါက် လက်တုံ့ပြန်မှာပဲ...''
''ဒါပေမဲ့လည်း ကျုပ်အနေနဲ့ အခုထိ ဒီလိုလုပ်ချင်နေတဲ့ အကြောင်းရင်းကတော့ ပြီးခဲ့တဲ့နှစ်အနည်းငယ်အတွင်းမှာ ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်မှာနေတဲ့ သားရဲဘီလူးတွေက ဆက်တိုက်လှုပ်ရှားလာကြလို့ပဲ... ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်အပြင်ဘက်က လူသားတွေအဖို့ ထပ်ခါထပ်ခါကံဆိုးခဲ့ကြရတယ်... တချို့ကျေးရွာတွေဆို ရွာလုံးကျွတ်သုတ်သင်ခံခဲ့ရတယ်လေ... စုံစမ်းစစ်ဆေးမှုတွေနောက်မှာ ဒီပြစ်မှုတွေကို ကျူးလွန်ခဲ့သူတွေဟာ ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်က သားရဲဘီလူးတွေပဲဆိုတာ အတိအကျသိခဲ့ရတယ်...''
''ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်က ကျုပ်တို့လူသားတွေကို စစ်ကြေညာခဲ့ပြီးပြီ... ဒီနေ့ ကျုပ်တို့လုပ်ရမယ့်ကိစ္စက တန်ပြန်တိုက်စစ်တစ်ခုပဲ... ဒါကြောင့် သူတို့လက်တုံ့ပြန်မှာကို ကျုပ် မစိုးရိမ်ဘူး... ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ ကျုပ်က စစ်ပွဲကို လုံးလုံးလျားလျားစတင်ပြီး ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်မှာရှိတဲ့ သားရဲဘီလူးတွေအနေနဲ့ ကျုပ်တို့လူသားတွေရဲ့ စွမ်းအားကို သိသွားစေချင်လို့ပဲ... ဒါမှ နောင်အနာဂတ်မှာ သူတို့အဆင့်ကို ပိုပြီးနားလည်သွားကြလိမ့်မယ်...''
ချင်လဲ့က ရှင်းပြလိုက်သည်။
''ဒါပေမဲ့ ခင်ဗျားမှာ ယုံကြည်မှုမရှိဘူး... ဒီတော့ ခင်ဗျားက ကျုပ်တို့ကို ရေထဲဆွဲနှစ်ပြီး ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်ကို အတူပူးပေါင်းရှင်းပစ်ဖို့အတွက်ကျုပ်တို့ရဲ့ စွမ်းအားတွေကို ငှားယူဖို့ရည်ရွယ်ထားတယ်ပေါ့...''
ကျန့်ဝူရှန်းက ပြတ်ပြတ်သားသား စတင်မေးမြန်းလိုက်သည်။
''ဟားဟား...''
သို့သော် ထိုအခိုက်အတန့်၌ ချင်လဲ့က ကျယ်လောင်စွာ စတင်ရယ်မောလိုက်ပြီး ထို့နောက်တွင် သူက အလျင်အမြန်ပြောလိုက်သည်။
''တစ်ယောက်ယောက်က ဒီလိုတွေးလိမ့်မယ်ဆိုတာ ကျုပ်သိပါတယ်...''
''ကျုပ်တို့ ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာအနေနဲ့ ဒီစုပေါင်းလက်ထပ်ပွဲကို အကြောင်းပြုပြီး အခုရှိနေတဲ့ စွမ်းအားစုတွေနဲ့ ဆက်ဆံရေးထူထောင်ချင်တယ်ဆိုတာ အမှန်ပါပဲ... ဒါပေမဲ့ ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်ကို တိုက်ခိုက်ဖို့အတွက် လူတကာရဲ့စွမ်းအားကို ငှားယူဖို့ဆိုတာတော့ ကျုပ် တစ်ကြိမ်တစ်ခါမှ မတွေးခဲ့ဖူးဘူး...''
''ဘာကြောင့်လဲဆိုရင် ကျုပ်တို့ ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာအနေနဲ့ ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်ကို ကိုယ်တိုင်တိုက်ခိုက်နိုင်စွမ်း ရှိနေပြီးသားမို့ပဲ...''
ပြောပြီးသည့်နောက် ချင်လဲ့က သူ၏အင်္ကျီလက်ကြီးကို ဝှေ့ယမ်းလိုက်လျှင် ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ဆယ်က ကောင်းကင်မှ လျင်မြန်စွာ ဆင်းသက်လာပြီး ချင်လဲ့နောက်တွင် ရပ်လိုက်ကြသည်။ သူတို့ကား အဘိုးအိုနှစ်ဆယ်ဖြစ်ပြီး ဇီလင်၏ဝေါယာဉ်ကို သယ်ဆောင်ပေးခဲ့သူလေးဦးလည်း ပါဝင်လေသည်။ သူတို့အားလုံးမှာ ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာ၏ အုပ်ချုပ်သူအကြီးအကဲများဖြစ်သော်လည်း အရေးအကြီးဆုံးအချက်ကား သူတို့၏ အရှိန်အဝါများပင်ဖြစ်သည်။ သူတို့အားလုံးက ကောင်းကင်နယ်ပယ် သိုင်းထိပ်သီးများဖြစ်နေကြ၏။
''ကောင်းကင်နယ်ပယ် အကြီးအကဲနှစ်ဆယ်ပါလား... ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာက တကယ်ကို ဒီလောက်အထိ စွမ်းအားကောင်းတယ်ပေါ့...''
ထိုအခိုက်အတန့်၌ မျက်မှောက်မြင်ကွင်းရှိ လူအများအပြားမှာ အတောမသတ်နိုင်အေင် အံ့သြထိတ်လန့်သွားကြသည်။ ချူဖုန်းပင်လျှင် အလွန်အမင်း မျှော်လင့်မထားမှုကို ခံစားလိုက်ရသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် အုပ်ချုပ်သူအကြီးအကဲနှစ်ဆယ်စလုံးက ကောင်းကင်နယ်ပယ် သိုင်းထိပ်သီးများဖြစ်နေရုံသာမကဘဲ သူတို့အနက်မှ အချို့မှာ ကောင်းကင်နယ်ပယ် အဆင့်နှစ်သို့ပင် ရောက်ရှိနေခဲ့ကြပြီး အချို့ကား အဆင့်သုံးအထိပင် ရောက်ရှိနေခဲ့ကြ၍ဖြစ်ပေသည်။
ကောင်းကင်နယ်ပယ်မှာ အခြားသောနယ်ပယ်များနှင့် ကွဲပြားလေသည်။ အဆင့်တိုင်းမှာ ကျော်လွှားရန်ခက်ခဲသော အဟတစ်ခုဖြစ်၏။ ထူးခြားသော ပင်ကိုပါရမီနှင့် သက်လတ်ပိုင်းလူအချို့မှာ ကောင်းကင်နယ်ပယ်သို့ ခြေချနိုင်ခဲ့သည့်တိုင် သူတို့အနေနှင့် သူတို့၏ကျန်သက်တမ်းတွင် နောက်တစ်ဆင့်သို့ တက်လှမ်းနိုင်ခြင်းမရှိတော့ပါချေ။ သူတို့၏ နှောင်းပိုင်းအချိန်အထိ ကောင်းကင်နယ်ပယ် အဆင့်တစ်တွင်သာ ရှိနေကြဆဲဖြစ်ပေတော့သည်။
သို့သော် ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာ၏ အုပ်ချုပ်သူအကြီးအကဲနှစ်ဆယ်အနက် ကောင်းကင်နယ်ပယ် အဆင့်နှစ်သို့ ခြေချနိုင်သူများ အမှန်တကယ်ရှိနေပြီး အဆင့်သုံးသို့ ခြေချနိုင်သူများပင် ရှိနေလေသည်။ သို့ဖြစ်လျှင် ကျေးရွာသခင်ကား မည်သည့်နယ်ပယ်အထိ ခြေချထားနိုင်လေသနည်း။ ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာ၏ အင်အားကား မည်သည့်အဆင့်အထိ ရောက်ရှိနေပြီဖြစ်ပေတော့သနည်း။
- - - - - - - - - -
* * * * * * *
အခန်း(၃၅၇) ဆက်ရန်...''သိုင်းနတ်ဘုရား အသူရာ''
- - - - - - - - - - - - - - - -
အခန်း(၃၅၇) မိန်းမလှ အလည်လာခြင်း
''ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာရဲ့ ခွန်အားက တကယ်ကို ဒီလောက်အထိ သန်မာပါလား... သူတို့မှာ ကောင်းကင်နယ်ပယ်ရှိတဲ့ အုပ်ချုပ်သူအကြီးအကဲနှစ်ဆယ်ရှိနေတယ်ဆိုတော့ ကျေးရွာသခင်အပါအဝင်ဆိုရင် သူတို့မှာ ကောင်းကင်နယ်ပယ်သိုင်းထိပ်သီး နှစ်ဆယ့်တစ်ယောက်ရှိနေတာပဲ မဟုတ်ဘူးလား...''
ထိုအခိုက်အတန့်၌ အင်အားစုအသီးသီးမှ သိုင်းပညာရှင်များအားလုံးမှာ သူတို့၏မျက်ခုံးများကို တင်းကျပ်စွာ ကျုံ့လိုက်မိကြပြီး ရှင်းပြမရနိုင်သော မသက်မသာဖြစ်မှုက သူတို့၏စိတ်နှလုံးသားများမှ တိုးထွက်လာလေသည်။ အကယ်၍ ၎င်းက အခြားစီရင်စုများမှ အမြင့်ဆုံးအဆင့်အင်အားစုတစ်ခု ဖြစ်နေခဲ့လျှင်ပင် ထပ်တူခံစားနေရဆဲဖြစ်သည်။
အကြောင်းမူ ကဏ္ဍအသီးသီးတွင် ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာပြသခဲ့သည့် ခွန်အားမှာ သူတို့ထက် များစွာသာလွန်နေပြီးဖြစ်သောကြောင့်ပင်။ လက်ရှိတွင် တည်ငြိမ်စွာ ဆက်နေနိုင်သူများမှာ အထူးအင်အားစုနှစ်ခုဖြစ်သည့် ကမ္ဘာ့စိတ်ဝိညာဉ်အသင်းနှင့် ကျဲမျိုးနွယ်စုတို့ဖြစ်ကြသည်။
''ကျုပ်က ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်အပေါ် နှိမ့်ချမြင်တာမဟုတ်ပေမဲ့ ကျုပ်တို့ ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာအနေနဲ့ အဲဒါကို သေချာပေါက် ဖယ်ရှားပစ်နိုင်စွမ်းရှိပါတယ်...''
''အခုလောလောဆယ်မှာ ကျုပ်တို့ ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာတပ်ဖွဲ့ကို စုစည်းထားပြီးပြီမို့ သူတို့က အသင့်ဖြစ်နေကြပါပြီ... မနက်ဖြန်မှာ သူတို့က ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်ကို တိုက်ခိုက်မှုတွေစတင်ပြီး ကျုပ်တို့လူသားတွေရဲ့ စွမ်းအားကို သားရဲဘီလူးတွေသိသွားအောင် လုပ်ကြပါလိမ့်မယ်... သားရဲဘီလူးတွေအတွက် သူတို့ရဲ့ နယ်မြေသေးသေးလေးထဲမှာ လိပ်တစ်ကောင်လိုပုန်းနေတာ အကောင်းဆုံးပဲလို့သိသွားအောင် လုပ်ကြမှာပါ...''
''ပြီးတော့ စုပေါင်းလက်ထပ်ပွဲရဲ့ ပြိုင်ပွဲကိုလည်း အဲဒီနေရာမှာပဲ အစပြုသွားမှာပါ...''
''အားလုံးပဲ... မစိုးရိမ်ကြပါနဲ့... အဲဒါက သတ္တိကိုစစ်ဆေးတဲ့ ပြိုင်ပွဲတစ်ခုဖြစ်ပေမဲ့လည်း ကျုပ်အနေနဲ့ ခင်ဗျားတို့ထဲက ဘယ်တစ်ယောက်ကိုမှ မလိုလားအပ်တဲ့စွန့်စားမှုတွေ မလုပ်ခိုင်းပါဘူး...''
''ကျုပ်တို့က ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်ရဲ့ နယ်မြေအနေအထားကို ထောက်လှမ်းထားပြီးပါပြီ... ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်ထဲမှာ နယ်မြေနှစ်ခုရှိတယ်... အဲဒီနယ်မြေနှစ်ခုမှာ သားရဲဘီလူးတွေ အရေအတွက်အနည်းဆုံးရှိနေတဲ့အပြင် သူတို့ရဲ့ ခွန်အားတွေကလည်း တခြားသားရဲဘီလူးတွေနဲ့နှိုင်းစာရင် ပိုပြီးအားနည်းကြတယ်...''
''ပြိုင်ပွဲကို အဲဒီနယ်မြေနှစ်ခုမှာပဲ ဆက်လုပ်မှာပါ... ဝင်သွားပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ ခင်ဗျားတို့အားလုံး ကိုယ့်အားကိုယ်ကိုးဖို့ လိုအပ်ပါလိမ့်မယ်...''
''ဒါပေမဲ့ ကျုပ်အကြံပေးရရင်တော့ ခင်ဗျားတို့ မြင်တွေ့မိသမျှ သားရဲဘီလူးတွေကို အသေသတ်တာ အကောင်းဆုံးပါပဲ... ဒီလိုမှမဟုတ်ရင်တော့ သူတို့က ခင်ဗျားတို့ကို သတ်လိမ့်မယ်ဆိုတာ ကျိန်းသေတယ်... တကယ်လို့ သူတို့က ခင်ဗျားတို့ကို မသတ်နိုင်ခဲ့ရင်တောင် ပိုသန်မာတဲ့ သားရဲဘီလူးတွေကို သွားခေါ်လာပြီး ခင်ဗျားတို့အားလုံးကို ပြန်သတ်လိမ့်မယ်...''
''ပြိုင်ပွဲက ဆယ်ရက်ကြာပါလိမ့်မယ်... ဆယ်ရက်ပြည့်တဲ့နောက်မှာ ခင်ဗျားတို့အနေနဲ့ ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်ကို စွန့်ခွာနိုင်ပြီး ကျုပ်တို့ ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာက ခင်ဗျားတို့ကို ပြန်ခေါ်လာဖို့ လူတွေလွှတ်ပေးမှာပါ...''
''ပြီးတော့ အဲဒီအချိန်ကျရင် ကျုပ်တို့ ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာရဲ့ အမျိုးသမီးတစ်ရာအနေနဲ့ သူတို့စိတ်ထဲမှာ ကျေနပ်မှုတစ်ခုရထားပြီးလောက်ပြီလို့ ကျုပ်ယုံကြည်ပါတယ်... အမျိုးသမီးတစ်ရာရဲ့ စိတ်နှလုံးသားကို ခင်ဗျားတို့ထဲက ဘယ်သူတွေကများ သိမ်းပိုက်သွားမလဲဆိုတာကတော့ ဒီဆယ်ရက်အတွင်း ခင်ဗျားတို့ရဲ့ စွမ်းဆောင်မှုတွေအပေါ်မှာ မူတည်နေပါလိမ့်မယ်...''
ချင်လဲ့က ထပ်ပြောလိုက်သည်။ သူက ကောင်းစွာပိုင်နိုင်မှုရှိနေပြီး မိမိကိုယ်မိမိယုံကြည်စိတ်ချမှုတို့ ပြည့်နှက်လျက်ရှိသည်။
ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာ၏ခွန်အားကို မြင်တွေ့ရပြီးနောက်တွင် တစ်စုံတစ်ရာ မေးခွန်းထုတ်လိုသူဟူ၍ တစ်ဦးမှမရှိတော့ဘဲ သူတို့အားလုံးက အထူးပြိုင်ပွဲကို လက်သင့်ခံသွားကြလေသည်။
ထို့နောက်မကြာမီတွင် တောင်ထွတ်ထိပ်ဖျား၌ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦးကြား အေးစက်နေမှုများကို ချေဖျက်ရန်အတွက် ကပွဲတစ်ခုကို စတင်လိုက်လေတော့သည်။ စင်မြင့်ထက်တွင် အလှကလေးအများအပြား၏ ညှို့အားကောင်းသော ခန္ဓာကိုယ်များကို လှစ်ဟနေသည့်နည်းတူ သူတို့၏ လှပကျော့ရှင်းသော အကများကိုလည်း ဖော်ထုတ်ပြသနေလျက်ရှိသည်။ ၎င်းက လူတိုင်းအား အလွန့်အလွန် စိတ်လှုပ်ရှားတက်ကြွစေခဲ့ပြီး သူတို့က မရပ်မနား အားပေးကြွေးကြော်နေကြလေတော့သည်။
စင်မြင့်ထက်မှ အလှကလေးများကြောင့် စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ဖြစ်သွားသည့် အရှက်မဲ့သူအချို့ပျို့ပင် ရှိနေပေသည်။ သူတို့က တိတ်ဆိတ်သော ထောင့်တစ်နေရာတွင် ပုန်းကွယ်လျက် စင်မြင့်ထက်ရှိ အလှကလေးများထံ လှမ်းကြည့်နေရင်းမှ သူတို့၏ညာလက်များမှာ လှည့်ပတ်လှုပ်ရှားနေပြီး သူတို့က နိမ့်ကျသောကိစ္စအချို့ကို တိတ်တဆိတ် ပြုလုပ်နေကြခြင်းဖြစ်သည်။
သို့သော်ငြားလည်း ဇီလင်မိန်းကလေးက ဤဖျော်ဖြေတင်ဆက်မှု အခန်းကဏ္ဍတွင် ပါဝင်မှုမရှိပေ။ ချင်လဲ့မှ ပြိုင်ပွဲ၏ အသေးစိတ်အချက်အလက်များကို အဆုံးသတ်ကြေညာပြီးသည်နှင့် သူမက အကြီးအကဲများ၏ အစောင့်အရှောက်ဖြင့် ဦးစွာထွက်ခွာသွားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
ချူဖုန်းအတွက်မူ သူက ကျန်ရှိနေသည့် အလှကလေးများအပေါ် များစွာစိတ်ဝင်စားခြင်းမရှိပေ။ သူက ကမ္ဘာ့စိတ်ဝိညာဉ်အသင်းမှ ကူပေါ၊ ရွှီကျုံးယွီနှင့် ကျန်သူများကိုသာ အာရုံစိုက်ထားပြီး ပျော်ရွှင်မြူးထူးစွာဖြင့် သောက်စားနေလေသည်။
လက်ရှိတွင် သူ့အဖို့ ရန်သူတော်အရေအတွက်ကို အတော်ကြီးမားသည့် ကိန်းဂဏန်းတစ်ခုအထိ ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိဖြင့်ရော၊ ရည်ရွယ်ချက်မရှိဘဲနှင့်ပါ ပြုလုပ်မိခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်သို့ ဝင်ရောက်ပြီးနောက်ပိုင်းတွင် တစ်စုံတစ်ဦးမှ သူ့အား တိုက်ခိုက်လာမည်မှာ သေချာနေ၏။ ထို့ကြောင့် သူမှီခိုအားနိုင်သူများမှာ ကမ္ဘာ့စိတ်ဝိညာဉ်အသင်းမှ ထိုလူများသာဖြစ်သည်။
အတန်ကြာအောင် ပျော်ရွှင်စွာ သောက်စားပြီးနောက်တွင် ဉာဉ့်နက်လာပြီဖြစ်၏။ နောက်တစ်နေ့မှာ ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်သို့ သွားရောက်ရမည့်နေ့ဖြစ်သောကြောင့် ရွှီကျုံးယွီက ကမ္ဘာ့စိတ်ဝိညာဉ်အသင်း၏ လူငယ်မျိုးဆက်များအား အနားယူရန်ပြန်သင့်ကြောင်း တိုက်တွန်းလိုက်ပြီး ချူဖုန်းနှင့် ကျန်သူများကလည်း မဆိုင်းမတွ လိုက်နာလိုက်ကြသည်။
သူ့အခန်းသို့ပြန်ရောက်လျှင် ချူဖုန်းက လက်ဖက်ခြောက်တချို့ကို ဦးစွာစိမ်လိုက်၏။ သူက ယနေ့တွင် ပျော်ရွှင်နေသောကြောင့် အတော်များများ သောက်မိခဲ့၍ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ယမကာအရှိန်ကို အနည်းငယ် ပြေလျော့သွားစေရန်အလို့ငှာ သူ့အဖို့ လက်ဖက်ရည်ကို လိုအပ်နေပေသည်။
လက်ဖက်ရည်စိမ်ပြီးနောက် ချူဖုန်းက လက်ထဲတွင် လက်ဖက်ရည်တစ်ခွက်နှင့်အတူ ပြတင်းပေါက်ထံ လျှောက်လှမ်းသွားလိုက်သည်။ သူက လက်ဖက်ရည်သောက်ရင်း ညကောင်းကင်ထံ ခေါင်းမော့ကြည့်နေသော်လည်း အမှန်တွင်မူ သူက သူ၏မှတ်ဉာဏ်အတွင်းရှိ မြေပုံကို တွေးတောစုစည်းနေခြင်းဖြစ်သည်။
ထိုမြေပုံကား အသူရာတစ္ဆေမျှော်စင်တွင် သူရှိနေခဲ့စဉ်၌ လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်သော သားရဲဘီလူးမှ သူ့အား ပြသခဲ့ခြင်းဖြစ်ပြီး မြေပုံတွင်မှတ်သားထားသည့် တောတောင်ရေမြေမှာ ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်၏ တောတောင်ရေမြေပင်ဖြစ်ပေတော့သည်။
ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်၏ အလယ်ပိုင်းနယ်မြေတွင် ကျယ်ဝန်းသော မြေအောက်နန်းတော်တစ်ခုရှိနေပြီး ချူဖုန်းလိုအပ်သောအရာမှာ ထိုနန်းတော်အတွင်း၌ ရှိနေလေသည်။
သို့သော်ငြားလည်း မြေအောက်နန်းတော်၏ အပြင်ဘက်တွင် အထူးဒေသငါးခုလည်းရှိနေပြီး ၎င်းတို့က ရဲတိုက်တစ်ခုသဖွယ် ကာကွယ်ပေးထားသည်။ ထိုဒေသငါးခုက မည်သည့်နေရာများဖြစ်သည်ကို စဉ်းစားရန်ပင်မလိုဘဲ ချူဖုန်းသိရှိလိုက်၏။ ၎င်းတို့ကား ဘီလူးဘုရင်ငါးကောင် တာဝန်ယူထိန်းချုပ်ထားသည့် ဒေသများဖြစ်သည်ကို သံသယဖြစ်ရန်မရှိပါချေ။
ထို့ကြောင့် ၎င်းမှာ ဘီလူးဘုရင်ငါးကောင်အဖို့ ချူဖုန်းအလိုရှိနေသည့်ရတနာကို သိရှိထားမည့်အဓိပ္ပာယ်လည်းဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့က အသူရာတစ္ဆေမျှော်စင်ရှိ လျှို့ဝှက်ထူးဆန်းသည့်သားရဲဘီလူးနှင့် ထူးခြားသည့်ပတ်သက်မှုအချို့ပျို့ပင် ရှိကောင်းရှိနိုင်ပေသည်။
ကနဦးတွင် လျှို့ဝှက်ထူးဆန်းသည့်သားရဲဘီလူးက ချူဖုန်းအား ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်ရှိ အန္တရာယ်များအကြောင်းကို ပြောပြခဲ့ခြင်းမရှိချေ။ လျှို့ဝှက်ထူးဆန်းသည့်သားရဲဘီလူးက ချူဖုန်းအား ရတနာရှိရာကို ပြောပြခဲ့သော်ငြားလည်း ၎င်းမှာ သူ့အား စစ်ဆေးမှုတစ်ခုပေးအပ်ခဲ့သည်နှင့် တူညီနေလေသည်။
''ဝှစ်...''
သို့သော် ထိုအချိန်၌ပင် ချူဖုန်းမျက်စိရှေ့တွင် ဖျတ်ခနဲလင်းလက်သွားပြီး ခရမ်းရောင်အလင်းတန်းတစ်ခုက ပြတင်းပေါက်မှတဆင့် သူ၏အခန်းအတွင်းသို့ လျှပ်စီးအလား ပြေးဝင်လာလေသည်။
''သေစမ်း...''
ထိုအခိုက်အတန့်၌ ချူဖုန်း၏မသိစိတ်မှ တစ်စုံတစ်ရာမှားယွင်းနေကြောင်း ခံစားမိလိုက်ပြီး သူက ခုန်လွှားမှုတစ်ခုနှင့်အတူ ပြတင်းပေါက်ကိုဖြတ်သန်း၍ ထွက်ပြေးရန်ဟန်ပြင်လိုက်၏။
သို့သော်ငြားလည်း ချူဖုန်းခုန်လွှားလိုက်ပြီး ပြတင်းပေါက်ထံ တိုးဝင်မိသည့်နောက်တွင် ဘုန်းခနဲအသံတစ်ခုနှင့်အတူ သူက ကြေးနှင့်သံနံရံတစ်ခုကို တိုးတိုက်မိသကဲ့သို့ နောက်ပြန်ကန်ထွက်လာလျက် ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ လဲကျသွားလေသည်။
''အပြာရောင်စိတ်ဝိညာဉ်စည်း...''
ချူဖုန်းမှာ လွင့်ထွက်သွားပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ကျွမ်းပြန်ကျသွားခြင်းဖြစ်၏။ သူ ခေါင်းမော့ကြည့်လိုက်လျှင် သဏ္ဌာန်မဲ့စိတ်ဝိညာဉ်စည်းတစ်ခုက အပြာရောင်စိတ်ဝိညာဉ်စည်းစွမ်းအားနှင့်အတူ ပြတင်းပေါက်ကို ဖုံးလွှမ်းထားပြီး ၎င်းက အခန်းတစ်ခုလုံးအား ပိတ်ဆို့ထားပြီးဖြစ်ကြောင်း သူတွေ့ရှိလိုက်ရသည်။
သူ၏ဦးခေါင်းကို လှည့်ကြည့်လိုက်လျှင် ချူဖုန်းခန့်မှန်းထားသည့်အတိုင်းပင်ဖြစ်၏။ လှပသောပုံရိပ်တစ်ခုက လက်ရှိတွင် သူ၏အခန်းတွင်း၌ ရပ်နေလျက်ရှိသည်။
၎င်းမှာ လှပသောဂါဝန်တစ်ထည်ကို ဝတ်ဆင်ထားသည့် အမျိုးသမီးငယ်တစ်ဦးဖြစ်ပြီး သူမက နှိုင်းယှဉ်မရနိုင်အောင်လှပသော မျက်နှာတစ်ခုကို ပိုင်ဆိုင်ထားလေသည်။ သူမကား ယနေ့တွင် တောင်ထွတ်တစ်ခုလုံးရှိလူများအား အသက်ရှူမှားစေခဲ့သည့်အမျိုးသမီးငယ် ဇီလင်ပင်တည်း။
''သူက အပြာရောင်ဝတ်ရုံ ကမ္ဘာ့စိတ်ဝိညာဉ်ထိန်းချုပ်သူတစ်ယောက် ဖြစ်နေပြီးပြီပဲ...''
ချူဖုန်းစိတ်ထဲတွင် အံ့သြတုန်လှုပ်သွား၏။ နက်နဲနယ်ပယ် အဆင့်ကိုးသာရှိသူ ဇီလင်က အပြာရောင်ဝတ်ရုံ ကမ္ဘာ့စိတ်ဝိညာဉ်ထိန်းချုပ်သူတစ်ဦး ဖြစ်နေလိမ့်မည်ဟု သူ လုံးဝတွေးမထားမိခဲ့ချေ။
သို့သော်ငြားလည်း တစ်ဦးတစ်ယောက်အဖို့ အပြာရောင်စိတ်ဝိညာဉ်စည်းစွမ်းအားကို ရရှိနိုင်ရန်အလို့ငှာ ကောင်းကင်နယ်ပယ်တွင်ရှိရမည်မှာ ရှင်းလင်းနေသည့်တိုင် သူမက နက်နဲနယ်ပယ် အဆင့်ကိုးနှင့် အပြာရောင်ဝတ်ရုံ ကမ္ဘာ့စိတ်ဝိညာဉ်ထိန်းချုပ်သူတစ်ဦး၏ စွမ်းအားကို ပိုင်ဆိုင်နေပြီဖြစ်သည်။ ၎င်းမှာ သာမန်အသိကို အတော်ဆန့်ကျင်နေသည်မဟုတ်ပါလော။
သို့သော် အနည်းငယ်ပိုမို၍ ဂရုတစိုက်တွေးတောလိုက်လျှင် ၎င်းမှာ လက်ခံနိုင်ဖွယ်ဖြစ်ပေသည်။ အပြာရောင်စိတ်ဝိညာဉ်စည်းစွမ်းအားကို ကောင်းကင်နယ်ပယ်ရှိသူများသာ ရရှိနိုင်သည်မှာ သာမန်လူပြိန်းအသိဖြစ်၏။
သို့သော်ငြားလည်း သာမန်အသိကို ချိုးဖျက်နိုင်သူ အများအပြားရှိနေပြီး သာဓကအားဖြင့် ချူဖုန်းကိုယ်တိုင်ဖြစ်သည်။ သူက ၎င်းကို အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ချိုးဖျက်ခဲ့ပြီး သူပင်တတ်နိုင်သေးလျှင် နတ်ခန္ဓာပိုင်ဆိုင်ထားသူများအဖို့ အဘယ်အတွက် မတတ်နိုင်ရမည်နည်း။
''ဟိုး... လက်စသတ်တော့ ဇီလင်မိန်းကလေးပါလား... 'ယောက်ျားနဲ့မိန်းမဆိုတာ ခပ်ခွာခွာနေရမယ်'ဆိုတဲ့စကား ရှိတယ်လေ... ခင်ဗျားက ဉာဉ့်နက်သန်းခေါင်မှာ ကျုပ်အခန်းထဲ ကျူးကျော်လာပြီး ဒီစည်းကမ်းကို ဆန့်ကျင်တော့မလို့လား...''
ချူဖုန်းအဖို့ ဇီလင်၏ခွန်အားကြောင့် အံ့သြတုန်လှုပ်သွားသော်ငြားလည်း အလွန်အကျွံထိတ်လန့်မသွားပါချေ။ သူက ထရပ်လိုက်ပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်ရှိဖုန်များကို ပုတ်ခတ်ဖယ်ရှားရင်း ဇီလင်ထံသို့ အေးချမ်းပေါ့ပါးသောအပြုံးတစ်ခုကို လှစ်ဟလိုက်သည်။
''ဝှစ်...''
သို့သော် ရုတ်တရက်ဆိုသလို ဇီလင်၏ခန္ဓာကိုယ်က ဖျတ်ခနဲလှုပ်ရှားသွားပြီး သူမက ချူဖုန်းရှေ့မှောက်တွင် တစ္ဆေတစ်ကောင်အလား ထွက်ပေါ်လာလေသည်။ တစ်ချိန်တည်း၌ သူမ၏ ရှင်းသန့်ဖြူစင်၍ တောက်ပချောမွတ်သော လက်များက ချူဖုန်း၏လည်ကုပ်ကို တင်းကျပ်စွာ ဆုပ်ကိုင်ထားပြီးဖြစ်သည်။
''အမ်...''
ထိုအခိုက်အတန့်၌ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို လွှမ်းခြုံထားပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး၏ လှုပ်ရှားမှုကို တားဆီးထားသည့် သန်မာသော စွမ်းအားအလွှာများကို ချူဖုန်းခံစားမိနေသည်။
ထိုအခိုက်အတန့်၌ သူ့ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့တွင် စွမ်းအားကင်းမဲ့နေလေသည်။ သူ့အဖို့ ပြန်လည်တိုက်ခိုက်ရန်မဆိုထားနှင့်၊ စကားတစ်စုံတစ်ရာပင် မပြောနိုင်ပါချေ။ သူ့အနီးသို့ တဖြည်းဖြည်းချဉ်းကပ်လာသည့် ဇီလင်၏ အကြွင်းမဲ့အလှမျက်နှာကို ကြည့်ရှုနေရုံသာ တတ်နိုင်ပေတော့သည်။
နောက်ဆုံး၌ ဇီလင်၏နှုတ်ခမ်းက ချူဖုန်း၏နားအနီးသို့ ရောက်ရှိလာပြီး သူမက ရေခဲတမျှ အလွန်တရာအေးစက်သော လေသံတစ်ခုနှင့် ပြောလိုက်လေတော့သည်။
''ငါ့အကြောင်း ဘယ်သူ့ကိုမှမပြောပါနဲ့... နို့မဟုတ်ရင်တော့ တကယ်လို့ နင် ကမ္ဘာအဆုံးအထိ ထွက်ပြေးသွားရင်တောင် ငါက နင့်ကိုလိုက်ရှာပြီး နင့်အလောင်းကို အပိုင်းတစ်သောင်းဖြစ်အောင် လုပ်ရလိမ့်မယ်...''
- - - - - - - - - -
* * * * * * *
အခန်း(၃၅၈) ဆက်ရန်...''သိုင်းနတ်ဘုရား အသူရာ''
- - - - - - - - - - - - - - - -
အခန်း(၃၅၈) စစ်မီးလောင်မြိုက်ခြင်း
''သောက်ကောင်မလေး... သူက နင့်ကို ဒီလိုနည်းလမ်းနဲ့ ခြိမ်းခြောက်ရဲတယ်ပေါ့... ချူဖုန်း... နင့်ခန္ဓာကိုယ်ကို ငါထိန်းချုပ်ပြီး ဒီသောက်ကောင်မလေးကို ကောင်းကောင်းဆုံးမလိုက်မယ်...''
ထိုအခိုက်အတန့်၌ အက်ဂီက ဒေါသပြင်းစွာ ထွက်သွားလေသည်။ ချူဖုန်းမှာ အက်ဂီ၏ဒေါသကို သိသိသာသာခံစားမိနေသည်။ ချူဖုန်းအဖို့ တစ်စုံတစ်ဦး၏ ခြိမ်းခြောက်မှုခံရသည်မှာ ပထမဆုံးအကြိမ်မဟုတ်သော်ငြားလည်း ယခုတစ်ကြိမ်တွင်မူ အက်ဂီက ထူးထူးခြားခြား ဒေါသထွက်နေခြင်းဖြစ်သည်။
''မလိုပါဘူး... ဒါကို ငါ့ဘာသာငါ ဖြေရှင်းနိုင်ပါတယ်...''
သို့သော် ချူဖုန်းက အေးစက်စွာ နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ပြီး ထို့နောက်လျင်မြန်စွာဖြင့် သူ၏သွေးအတွင်း၌ စီးဆင်းနေဆဲဖြစ်သည့် လျှပ်စီးနှစ်မျိုးက ပေါက်ကွဲတော့မည့် မီးတောင်များသဖွယ် စတင်ဆူပွက်လာလေသည်။
''ဝုန်း...''
ရုတ်တရက်ဆိုသလို ပြင်းထန်သော အရှိန်အဝါတစ်ခုက ချူဖုန်း၏ခန္ဓာကိုယ်အတွင်း၌ ပေါက်ကွဲမှုတစ်ခု ဖြစ်ပျက်လာသည့်အလား သူ့ခန္ဓာကိုယ်မှ အတွဲလိုက်ထွက်ပေါ်လာ၏။
ထိုအခြေအနေမျိုးတွင် ချူဖုန်း၏လည်ကုပ်ကို ဖျစ်ညှစ်ထားသည့် ဇီလင်၏လက်မှာ ရုတ်ခြည်းတုန်ခါသွားပြီးနောက် သူမက ကမန်းကတန်းလွှတ်ပေးလိုက်ပြီး နောက်သို့ ခြေလှမ်းအနည်းငယ်ဆုတ်လိုက်လေသည်။
''နင့်မျက်လုံးတွေ...''
အဝါနှင့်အပြာ ရောယှက်နေသော ချူဖုန်း၏မျက်လုံးသူငယ်အိမ်များကို မြင်တွေ့လိုက်ရပြီး ချူဖုန်း၏အရှိန်အဝါက နက်နဲနယ်ပယ် အဆင့်ငါးသို့ ချက်ချင်းမြင့်တက်သွားသည်ကို ခံစားမိလိုက်လျှင် ဇီလင်၏ နှစ်လိုဖွယ်မျက်နှာလေးမှာ ပြောင်းလဲသွားလျက် သူမမျက်လုံးများတွင် ကြောက်ရွံ့မှုအရိပ်အယောင်တစ်ခု အမှန်တကယ် ဖြစ်ပေါ်လာလေတော့သည်။
''နင်က တကယ်ကို အရမ်းထူးခြားတာပဲ... နင့်မှာ နတ်ခန္ဓာတစ်ခုမရှိတာတောင် နတ်ခန္ဓာတွေထက် မနိမ့်ကျတဲ့ စွမ်းအားကို ပိုင်ဆိုင်ထားသေးတယ်...''
''ဒါပေမဲ့ လောလောဆယ်မှာ ဒါက ငါ့ပိုင်နက်ဖြစ်နေတဲ့အတွက် နင့်အနေနဲ့ ငါ့ကို အနိုင်ယူနိုင်စွမ်းမရှိပါဘူး... တကယ်လို့ ငါ နင့်ကို သတ်ချင်တယ်ဆိုရင် လွတ်နိုင်စရာအကြောင်းမရှိဘူး...''
''ဒါပေမဲ့ နင်ကြောက်နေဖို့ မလိုပါဘူး... ငါက နင့်ကို သတ်မှာမဟုတ်ဘူး... နင့်အနေနဲ့ ငါ့ရဲ့ ထူးခြားတဲ့ခန္ဓာကိုယ်အကြောင်း ဘယ်သူ့ကိုမှ ပေးမသိဘဲ လျှို့ဝှက်ချက်တစ်ခုအဖြစ်ထားပေးဖို့ပဲ ငါမျှော်လင့်တယ်...''
''တစ်ချိန်တည်းမှာ နင့်ရဲ့့ လျှို့ဝှက်ချက်ကိုလည်း ဘယ်သူ့ကိုမှ ပြောမပြဘူးဆိုတာ ငါ အာမခံပါတယ်... နင်က ထူးဆန်းတဲ့အစွမ်းသတ္တိတွေ ဆုပ်ကိုင်ထားနိုင်တဲ့ လူထူးဆန်းတစ်ယောက်ဆိုတာကို ဘယ်သူမှမသိစေရဘူး...''
ဇီလင်က အလွန်တရာနူးညံ့သော လေသံတစ်ခုဖြင့် ပြောလိုက်ပြီး သူမက အပေးအယူလုပ်နေသကဲ့သို့ပင်ဖြစ်၏။ တစ်ချိန်တည်းတွင် သူမ၏ တောက်ပသော မျက်လုံးဝိုင်းများကလည်း ချူဖုန်းထံ သတိထားစူးစိုက်လျက်ရှိပြီး သူ့ထံမှ တစ်စုံတစ်ခုသော လှုပ်ရှားမှုကို စိုးရွံ့နေသည့်အလားဖြစ်သည်။ အကြောင်းမူ သူမအနေနှင့် သူ့အား ထွင်းဖောက်မမြင်နိုင်သောကြောင့်ဖြစ်၏။
ချူဖုန်း၏ လက်ရှိမျက်လုံးသူငယ်အိမ်များမှာ အလွန်ထူးဆန်းနေသော်ငြားလည်း ထိုနေ့က ချူဖုန်း၏ခန္ဓာကိုယ်မှ စိမ့်ထွက်ခဲ့သည့် အနက်ရောင်စွမ်းအားနှင့် နှိုင်းယှဉ်လိုက်လျှင် ကြီးမားလှသည့် ကွာခြားချက်တစ်ခုရှိနေဆဲဖြစ်သည်။ ချူဖုန်းက သူ၏ အစစ်အမှန်စွမ်းအားကို အသုံးမပြုသေးသည်ကို သူမ သိရှိနေပြီး အတိအကျအားဖြင့် သူမ ကြောက်ရွံ့နေသည်မှာလည်း ထိုအမှောင်ထုစွမ်းအားပင်ဖြစ်သည်။
ချူဖုန်းက ဇီလင်အား အရေးမစိုက်ပါချေ။ သူက သူ၏လည်ကုပ်ကို ဦးစွာပွတ်သပ်လိုက်ပြီး ထို့နောက်တွင်မှသာ ဇီလင်ထံ တစ်ချက်စိုက်ကြည့်လျက် ပြောလိုက်သည်။
''အခု မင်းက ငါ့ကို ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ စမ်းသပ်လိုက်တာပေါ့ ဟုတ်လား... တကယ်လို့ ငါ့မှာ ခုခံနိုင်တဲ့ စွမ်းအားတစ်ခုခု မရှိခဲ့ရင် ငါ့ကို ချက်ချင်းတိုက်ခိုက်ပြီး အသေသတ်မှာပဲမဟုတ်လား...''
ထိုစကားများကို ကြားလိုက်ရလျှင် ဇီလင်၏ မျက်လုံးသူငယ်အိမ်များက ကျုံ့ဝင်သွားပြီး သူမက ချူဖုန်းအား တုံ့ပြန်ခြင်းမရှိပေ။ သူမက ပြတင်းပေါက်ထံ တန်းတန်းမတ်မတ် လျှောက်လှမ်းသွားပြီးမှ ဦးခေါင်းကိုနောက်လှည့်၍ ပြောလိုက်သည်။
''ငါ့စကားတွေကို မှတ်ထားပါ... တကယ်လို့ ငါ့ရဲ့လျှို့ဝှက်ချက်ကို နင်ဖော်ထုတ်ရဲတယ်ဆိုရင် ငါ့ကိုယုံလိုက်... နင်က သေချာပေါက် အတော်ဆိုးဆိုးဝါးဝါးနဲ့ သေရလိမ့်မယ်...''
သူမ ပြောပြီးနောက်တွင် အခန်းတစ်ခုလုံးကို လွှမ်းခြုံထားသည့် စိတ်ဝိညာဉ်စည်းမှာ အတွေးတစ်ချက်နှင့်အတူ ချက်ချင်းပျောက်ကွယ်သွားပြီး သူမ၏ လှပသောခန္ဓာကိုယ် တစ်ချက်ခုန်လွှားသွားမှုနှင့်အတူ သူမက ညကောင်းကင်တွင် တစ္ဆေတစ်ကောင်အလား ပျောက်ကွယ်သွားလေတော့သည်။
''ဒီမိန်းကလေးက ကြောက်စရာကောင်းလွန်းတယ်... ခုနက သူ့ရဲ့ သတ်ဖြတ်ချင်တဲ့အသိကို ငါ တကယ်ခံစားမိခဲ့တယ်...''
ဇီလင်ထွက်ခွာသွားပြီးနောက်တွင် ချူဖုန်းမှာ ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးတစ်ခုကျသွားသည့်အလား စိတ်သက်သာရာရသွားဟန်ဖြင့် သက်ပြင်းရှည်တစ်ချက်ချလိုက်မိသည်။
အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် အကယ်၍ ဇီလင်သာ သူ့အား အမှန်တကယ် တိုက်ခိုက်ခဲ့လျှင် လက်ရှိသူ့အနေနှင့် သူမအား အနိုင်ယူနိုင်စွမ်းမရှိသည်ကို သူ အသေအချာသိနေ၍ဖြစ်၏။ သူက အက်ဂီ၏စွမ်းအားကို ငှားယူခဲ့လျှင်ပင် သူမအား အနိုင်ယူနိုင်စွမ်းရှိလိမ့်မည် မဟုတ်သေးပါချေ။ ထိုမိန်းကလေးကား အမှန်ပင် အလွန်ကြောက်လန့်ဖွယ်ကောင်းလှပေသည်။
ကံကောင်းထောက်မစွာဖြင့် ဇီလင်မှာ ချူဖုန်းကြောင့် ကြောက်လန့်သွားဟန်ရှိသောကြောင့် အနည်းဆုံးအားဖြင့် ယခုအချိန်အထိ သူမက ချူဖုန်းအား မသတ်နိုင်ခဲ့သေးပေ။
သို့သော်ငြားလည်း ချူဖုန်းအား ခေါင်းအကိုက်စေဆုံးကား ထိုကိစ္စမဟုတ်ပါချေ။ သူ့အား ခေါင်းကိုက်စေသည့်ကိစ္စမှာ သူက ဇီလင်နှင့် ပြုလုပ်လိုသည့်ကိစ္စဖြစ်သည်။ သို့သော် သူ့အား သတ်ဖြတ်လိုသည့် မိန်းမတစ်ဦးနှင့် ရင်ဆိုင်နေရသည့်အလျောက် ထိုကိစ္စက မည်သို့အထမြောက်နိုင်မည်နည်း။ ၎င်းမှာ အမှန်တကယ် ခက်ခဲလွန်းနေ၏။
သို့သော် လက်ရှိတွင် ချူဖုန်းထံ၌ နည်းလမ်းတစ်စုံတစ်ရာမရှိပါချေ။ သူ့အဖို့ ထိုကိစ္စကို ကံတရားလက်သို့ ဝကွက်အပ်ထားပြီး ဖြစ်လာသည့်အတိုင်းမျှောလိုက်ရန်သာ တတ်နိုင်လေတော့သည်။ တကယ်တမ်းတွင်လည်း ယခုခရီးစဉ်အတွက် သူ၏ ရည်မှန်းချက်အစစ်မှာ ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်အတွင်းရှိ လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်သောရတနာပင် မဟုတ်ပါလော။
- - - - - - - -
နောက်တစ်နေ့တွင် ချူဖုန်းက အလွန်စောစီးစွာ အိပ်ရာထခဲ့ပြီး ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာမှ အမြင့်ဆုံးအဆင့် သိုင်းထိပ်သီးများနှင့်လိုက်ပါ၍ ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်သို့ ချီတက်မည့်ခရီးလမ်းပေါ် ခြေချမိလေတော့သည်။
ယခုခရီးတွင် ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာသခင်၊ စုပေါင်းလက်ထပ်ပွဲတွင်ပါဝင်ခဲ့သည့် ချူဖုန်းနှင့် တစ်ထောင်ခန့်ရှိသော ကျန်သူများသာမကဘဲ နေရာအနှံ့အပြားရှိ အင်အားစုများမှ ကိုယ်စားပြုပုဂ္ဂိုလ်များလည်း လိုက်ပါလာကြသည်။ သူတို့က လက်ထပ်ပွဲအတွက် စိတ်ရောကိုယ်ပါရှိမှုကို ဖော်ပြရန်အလို့ငှာ ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်ကို အတူတကွတိုက်ခိုက်ရန်အတွက် ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာအား သူ့ထက်ငါ လက်ဦးမှုယူ၍ အထောက်အပံ့ပေးနေကြခြင်းဖြစ်ပေသည်။
အပေါ်ယံတွင် အင်အားစုများမှ ကိုယ်စားပြုပုဂ္ဂိုလ်များမှာ အလွန်ဖြောင့်မတ်၍ လေးစားထိုက်ပြီး သူတို့တွင် အလွန်ကောင်းသော ရည်ရွယ်ချက်များ ရှိနေဟန်တူသော်ငြားလည်း ချူဖုန်းနှင့် ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာမှလူများအဖို့ သူတို့က အဘယ်အတွက် ထိုအပြုအမူများ ပြုလုပ်ရန်ဆန္ဒရှိနေသည်ဆိုသည့် အကြောင်းရင်းကို အလွန်ရှင်းလင်းစွာ သိနားလည်ထားကြသည်။ အမှန်တကယ်တမ်းတွင် ၎င်းမှာ ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်ရှိ ရတနာများအတွက်သာဖြစ်ပေသည်။
ရက်အနည်းငယ်ခန့် ခရီးပြင်းနှင်ပြီးနောက် သူတို့က နောက်ဆုံးတွင် ချင်စီရင်စု၏ တားမြစ်နယ်မြေဖြစ်သည့် ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်သို့ ရောက်ရှိသွားကြသည်။
သို့သော်ငြားလည်း ထိုအခိုက်အတန့်၌ ကျယ်ပြန့်သော တောင်တန်းမှာ ငြိမ်းချမ်းမှုမရှိတော့ပါချေ။ နေရာအနှံ့အပြားတွင် စစ်မီးလျှံများ တောက်လောင်နေပြီးဖြစ်၏။ ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာမှ ကြိုတင်စုစည်းထားသော တိုက်ပွဲဝင်အင်အားစုများက ဘီလူးတစ်ထောင်အပေါ် သူတို့၏တိုက်ခိုက်မှုများကို စတင်ပြုလုပ်ခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။
ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်ရှိ မီးလျှံများကို မြင်တွေ့လိုက်ရသည့်နောက်တွင် ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာသခင်၊ ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာမှ အုပ်ချုပ်သူအကြီးအကဲများနှင့်အတူ နေရာအနှံ့ရှိ အင်အားစုများမှ သိုင်းထိပ်သီးများမှာ တိုက်ပွဲမြေပြင်သို့ ချက်ချင်းပူးပေါင်းလိုက်ကြပြီး အကန့်အသတ်မဲ့တောင်တန်းအတွင်းသို့ ပြေးဝင်သွားကြလေတော့သည်။ ချူဖုန်းနှင့်ကျန်သူများ၏ ပြိုင်ပွဲကို ကြီးကြပ်ရမည့် အုပ်ချုပ်သူအကြီးအကဲနှစ်ဦးသာ ကျန်ရစ်ခဲ့လေသည်။
''ဝုန်း ဝုန်း ဝုန်း...''
နောက်ဆုံး၌ ချူဖုန်းနှင့်ကျန်သူများ စီးနင်းလာသည့် ဦးခေါင်းဖြူလင်းယုန်များက ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်၏ အပြင်ဘက်ပိုင်းတွင် ဆင်းသက်လိုက်ကြပြီး ၎င်းမှာ တိုက်ပွဲမြေပြင်နှင့်နှိုင်းယှဉ်လျှင် အတော်ပင် ပိုမိုငြိမ်းချမ်းနေလျက်ရှိသည်။ ထိုနေရာတွင် မီးများတောက်လောင်နေခြင်းမရှိသော်လည်း တစ်ဦးတစ်ယောက်အဖို့ အဝေးမှ ပေါက်ကွဲသံများနှင့် ရံဖန်ရံခါ၌ သားရဲဘီလူးများ၏ ဒေါသတကြီးဟိန်းဟောက်သံများကို အဆက်မပြတ် ကြားနေရဆဲဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့က သူတို့ရပ်တည်နေသည့် မြေအပြင်အား တုန်ခါနေစေပြီး အဝေးရှိတိုက်ပွဲက မည်မျှပြင်းထန်နေသည်ကို ထိုအချက်မှတဆင့် သိမြင်နိုင်ပေသည်။
''အားလုံးပဲ... ကျုပ်တို့ ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာက ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်မှာရှိတဲ့ သားရဲဘီလူးတွေကို တိုက်ခိုက်ဖို့အတွက် လက်ရွေးစင်တစ်သိန်းကို စေလွှတ်ထားပြီးပါပြီ...''
''တိုက်ပွဲမြေပြင်ကို ကျေးရွာသခင် ပူးပေါင်းပြီးတဲ့နောက်မှာ ကျုပ်တို့အနေနဲ့ ပိုပြီးကြီးမားတဲ့ ထိုးဖောက်မှုတွေကိုတောင် ရရှိလိမ့်မယ်လို့ ကျုပ်ယုံကြည်ပါတယ်... ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်မှာရှိတဲ့ သားရဲဘီလူးတွေအဖို့ သူတို့ရဲ့ မကောင်းမှုတွေအတွက် ကျိန်းသေပေါက် ပြန်ပေးဆပ်ရမှာပါ..''
''ဒါပေမဲ့လည်း လက်ရှိသားရဲဘီလူးတွေအနေနဲ့ ဆန်ပြုတ်တစ်အိုးလို ဖရိုဖရဲဖြစ်နေပြီဆိုပေမဲ့ ဒီဘီလူးတစ်ထောင်တောင်မှာ သိန်းချီတဲ့သားရဲဘီလူးတွေ ရှိနေပါသေးတယ်... ဒါကြောင့် ခင်ဗျားတို့အားလုံးက ပိုပြီးဘေးကင်းတဲ့ နယ်မြေတစ်ခုကို ဝင်ရတော့မယ်ဆိုရင်တောင် သတိလက်လွတ်မနေကြပါနဲ့...''
''ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ ခင်ဗျားတို့ရင်ဆိုင်ရမှာက ကြမ်းကြုတ်ရက်စက်တဲ့ သားရဲဘီလူးတွေမို့ပါပဲ... ခင်ဗျားတို့အနေနဲ့ အသက်အန္တရာယ်ခြိမ်းခြောက်မှုတွေ ကြုံရတာမျိုးဖြစ်နိုင်ပါသေးတယ်...''
''ကျေးရွာသခင်ပြောခဲ့တဲ့အတိုင်းပါပဲ... ဘီလူးတစ်ထောင်တောင်မှာ သားရဲဘီလူးတွေကို တွေ့တာနဲ့သတ်ကြဖို့ အကြံပေးပါရစေ... တစ်ကောင်မှ အသက်ရှင်ပြီးမကျန်ပါစေနဲ့... ဒီလိုမှမဟုတ်ရင် ဒုက္ခရောက်မယ့်သူတွေဟာ ခင်ဗျားတို့ဖြစ်သွားပါလိမ့်မယ်...''
ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာအကြီးအကဲများက သူတို့အား သတိထားရမည့်အချက်များကို ဦးစွာပြောကြားလိုက်ပြီး ထို့နောက်လျင်မြန်စွာဖြင့် သူတို့က လူတိုင်းအား မြေပုံတစ်ခုစီ ထုတ်ပေးလိုက်သည်။
ထိုမြေပုံမှာ ချူဖုန်းမှတ်ဉာဏ်အတွင်းရှိမြေပုံနှင့် အလုံးစုံကွဲပြားနေ၏။ ၎င်းက သူသိထားသည့်မြေပုံနှင့် နှိုင်းယှဉ်လိုက်လျှင် အတော်ရိုးစင်းနေပြီး မြေအောက်နန်းတော်၏ တည်နေရာကို အမှတ်အသားပြုထားခြင်းပင် မရှိပါချေ။
သို့သော်ငြားလည်း မြေပုံပေါ်တွင် နယ်မြေနှစ်ခုကို ဝိုင်းပြထားလေသည်။ ၎င်းတို့ကား ချူဖုန်းနှင့်ကျန်သူများ ဆယ်ရက်တာ ရှင်သန်ကျော်လွှားရမည့် နယ်မြေများပင်ဖြစ်၏။ သူတို့ပြုလုပ်ရမည့် ပထမခြေလှမ်းမှာ ထိုနယ်မြေသို့ ဦးစွာရောက်ရှိရန်ဖြစ်ပြီး သူတို့၏ အပြန်ခရီးမတိုင်မီ ဆယ်ရက်ကြာအောင် ဖြတ်သန်းရမည်ဖြစ်သည်။ ၎င်းမှာ သူတို့ကြံ့ကြံ့ခံရင်ဆိုင်ရမည့် ပြိုင်ပွဲပင်ဖြစ်ပေတော့သည်။
ထိုနေရာတွင် ဘေးကင်းသောနယ်မြေနှစ်ခု ရှိနေသောကြောင့် ချူဖုန်းနှင့်ကျန်သူများမှာလည်း အဖွဲ့နှစ်ဖွဲ့ခွဲရန် လိုအပ်နေလေသည်။
သို့သော် ကံကောင်းထောက်မစွာဖြင့် ကမ္ဘာ့စိတ်ဝိညာဉ်အသင်းမှ ရွှီကျုံးယွီနှင့်ကျန်သူများကလည်း ချူဖုန်းနှင့်တစ်ဖွဲ့တည်းဖြစ်နေသည်။ ထိုနေရာတွင် ရွှီကျုံးယွီရှိနေသရွေ့ ချူဖုန်းအဖို့ ပိုမိုကောင်းမွန်သော ဘေးကင်းလုံခြုံမှုကို ခံစားရမည်ဖြစ်၏။
ချူဖုန်းအနေနှင့် သူတို့ထံမှ အနှေးနှင့်အမြန် ခွဲထွက်သွားရမည်ဖြစ်သော်လည်း အနည်းဆုံးအားဖြင့် ထိုအဖွဲ့ကို စွန့်ခွာမသွားမီတွင် ချူဖုန်းအနေနှင့် ကျဲချင်းမင်အပေါ် ဖိအားပေးထားရန်အတွက် ရွှီကျုံးယွီအား လိုအပ်နေဆဲဖြစ်သည်။
ရွှီကျုံးယွီနှင့် ကျဲချင်းမင်တို့အပြင် ရန်သူလော မိတ်ဆွေလော မကွဲပြားသေးသူတစ်ဦးလည်း ထိုနေရာတွင်ရှိနေလေသည်။ ၎င်းမှာ ကျန့်ဝူရှန်းပင်ဖြစ်၏။
ကျန့်ပြည်ထောင်မှ ပါရမီရှင်ကား အလွန်ထူးဆန်းပေသည်။ ထိုနေ့တွင် တောင်ထွတ်ထိပ်ဖျား၌ သူက ချူဖုန်းအား အမှန်တကယ် ကူညီပေးခဲ့သော်လည်း ချူဖုန်းမှ သူနှင့် စတင်စကားပြောဆိုကြည့်ချိန်တွင်မူ သူက ရေခဲတမျှအေးစက်နေခဲ့သည်။ ထိုအချက်ကြောင့် ချူဖုန်းအနေနှင့် အနှီချာတိတ်အား ထွင်းဖောက်မြင်နိုင်စွမ်း မရှိတော့ပါချေတည်း။
- - - - - - - - - -
* * * * * * *
အခန်း(၃၅၉) ဆက်ရန်...
''သိုင်းနတ်ဘုရား အသူရာ''
- - - - - - - - - - - - - - - -
အခန်း(၃၅၉) အမျိုးသားများ၏ ဘုံရန်သူ
''အကြီးအကဲ... ခြွင်းချက်တစ်ခုလောက် ထားပေးနိုင်မလားခင်ဗျ... ကျုပ်က သူတို့ဘက်ကို တကယ်သွားချင်လို့ပါ... ကျုပ်က ပိုင်ယွင်ဖေးနဲ့ရော တခြားသူတွေနဲ့ပါ ရင်းနှီးတဲ့သူငယ်ချင်းတွေဖြစ်နေတော့ တကယ်လို့ ကျုပ်က သူတို့နဲ့အတူသွားမယ်ဆိုရင် ပြိုင်ပွဲမှာ အကူအညီပိုရပါလိမ့်မယ်...''
ထိုအခိုက်အတန့်၌ ထန်ရီဆုမှာ ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာ၏ အုပ်ချုပ်သူအကြီးအကဲတစ်ဦးအား စိတ်အနှောင့်အယှက်ပေးနေလေသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် သူတို့အဖွဲ့တွင် ဇီလင်မပါဝင်သောကြောင့်ဖြစ်၏။ ထို့ကြောင့် ဇီလင်အပေါ် အထူးစိတ်ကူးယဉ်ထားသည့် သူက ဇီလင်ရှိနေသည့်အဖွဲ့သို့ သွားရောက်ရန် အသည်းအသန်တောင်းဆိုနေခြင်းပင်ဖြစ်သည်။
သို့သော်ငြားလည်း သူ၏တောင်းဆိုမှုမှာ အုပ်ချုပ်သူအကြီးအကဲ၏ ရက်ရက်စက်စက်ငြင်းပယ်မှုကို ခံလိုက်ရလေသည်။ အကြောင်းမူ ၎င်းက စည်းကမ်းတစ်ခုဖြစ်နေသောကြောင့်ပင်။ အကယ်၍ လူတိုင်းမှ ဇီလင်နှင့် တစ်ဖွဲ့တည်းဖြစ်ရန် တောင်းဆိုလာခဲ့ကြလျှင် ပြိုင်ပွဲကို မည်သို့ဆက်ကျင်းပရမည်နည်း။
''မြန်မြန်ကြည့်ပါဦး... အဲဒါ ဇီလင်မိန်းကလေးမဟုတ်လား...''
''ဝိုး... အဲဒါ တကယ်ကို သူပဲ... သူက ကျုပ်တို့အဖွဲ့နဲ့ လာပူးပေါင်းတာများဖြစ်နေမလား...''
သို့သော် ထိုအချိန်၌ပင် လူအုပ်အတွင်းမှတစ်ဦးက အံ့အားသင့်စွာဖြင့် ရုတ်တရက်ပြောလိုက်သည်။ သူတို့၏အကြည့်များကို အာရုံစူးစိုက်လိုက်လျှင် ဇီလင်မှာ သူတို့ရှိရာသို့ အမှန်တကယ် လျှောက်လှမ်းလာလျက်ရှိလေသည်။
ထိုသို့မြင်လျှင် အုပ်ချုပ်သူအကြီးအကဲက သူမအား အလျင်အမြန် သွားရောက်နှုတ်ဆက်လိုက်ပြီး အတော်နှိမ့်ချသော ဟန်ပန်တစ်ခုနှင့်အတူ ခပ်သဲ့သဲ့ရယ်လျက် မေးလိုက်သည်။
''သခင်မလေးဇီလင်... ဘာကိစ္စများ ရှိလို့ပါလဲခင်ဗျာ...''
''အကြီးအကဲရွှီ... ကျွန်မ ရှင့်ဆီက လူတစ်ယောက်လိုချင်လို့ပါ...''
ဇီလင်၏အသံမှာ အလွန်တရာ နှစ်လိုဖွယ်ကောင်းလှ၏။ အထူးသဖြင့် သူမက ထိုစကားများကို တိုးသက်စွာ ပြောလိုက်ချိန်တွင် တစ်ဦးတစ်ယောက်အဖို့ နားထောင်မိရုံဖြင့် ယစ်မူးသွားလိမ့်မည်ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် သူမမျက်နှာထက်ရှိ အကြွင်းမဲ့လှပသော အပြုံးကို သူတို့မြင်တွေ့လိုက်ရချိန်တွင် မျက်မှောက်မြင်ကွင်းရှိ လူအများမှာ အကြောများဆန့်ထွက်သွားပြီး သူတို့ရင်ဘတ်များအတွင်းမှ နှလုံးသားများ ခုန်ထွက်လာလုနီးနီးပင်ဖြစ်သွားကြလေသည်။
''ဒါက... သခင်မလေးဇီလင်... ဘယ်သူ့ကို ခေါ်သွားချင်တာလဲဆိုတာ ကျုပ် သိပါရစေ...''
အုပ်ချုပ်သူအကြီးအကဲက ဇီလင်၏စကားများနောက်ကွယ်မှ အဓိပ္ပာယ်ကို နားလည်လိုက်ပြီး သူ့အဖို့ အနည်းငယ်ခက်ခဲသော အခြေအနေတစ်ခုသို့ ကျရောက်သွားသည်မှာ ရှင်းလင်းနေပေသည်။ သို့သော် သူက ငြင်းပယ်ခြင်းမပြုဘဲ သိလိုစွာဖြင့် မေးလိုက်သည်။
''သူ့ကို...''
ဇီလင်က သူမ၏လက်ညှိုးကို ချူဖုန်းနှင့်ကျန်သူများဘက်သို့ ညွှန်ပြလိုက်၏။
ထိုအခိုက်အတန့်၌ ချူဖုန်းပတ်ပတ်လည်ရှိ အမျိုးသားများမှာ နှလုံးခုန်သံများ ပိုမိုမြန်ဆန်လာကြပြီး အသက်ရှူသံများ ပိုမိုကြမ်းတမ်းလာကြလေသည်။ ချူဖုန်းနံဘေးရှိ ရွှီကျုံးယွီနှင့် ချူဖုန်းနောက်ဘက်ရှိ ကျဲချင်းမင်တို့၏ အတွေးခံစားချက်များသည်ပင် လှိုင်းထသွားကြသည်။
ဇီလင်မှ တစ်စုံတစ်ဦးအား သူမဘက်သို့ ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျဖိတ်ခေါ်ခြင်းကား ဇီလင်က ထိုလူအပေါ် ခံစားချက်ရှိနေသည့်အဓိပ္ပာယ် မဟုတ်ပါလော။ လူတိုင်းမှာ ထိုအသိအမှတ်ပြုမှုကို သူတို့ရရှိနိုင်ရန် မျှော်လင့်နေမိကြသည်။
''သေစမ်း...''
သို့သော် အခြားသူများနှင့်နှိုင်းယှဉ်လျှင် ချူဖုန်းကား တိတ်တဆိတ် ကျိန်ဆဲလိုက်မိလေသည်။ ထိုတစ်ဘက်သို့ရောက်လျှင် သူ့တွင် သူ့အပေါ် စောင့်ရှောက်ပေးမည့် ရွှီကျုံးယွီကဲ့သို့သော ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦး မရှိတော့ပြီဖြစ်၏။ အကယ်၍ သူသာ ခေါ်ထုတ်သွားခံရလျှင် အမှန်ပင် အန္တရာယ်များလွန်းနေပေလိမ့်မည်။ တကယ်တမ်းတွင်လည်း အခြားသူများကို ဘေးဖယ်ထားလိုက်လျှင်ပင် ဇီလင်ကိုယ်နှိုက်က ချူဖုန်းအား သတ်ဖြတ်လိုသည့်အတွေးများ ထားရှိနေသည်မဟုတ်ပါလော။
''ဇီလင်မိန်းကလေး... ခင်ဗျား... ခင်ဗျားက ကျုပ်ကိုပြောနေတာလား...''
ထိုအချိန်၌ပင် ချူဖုန်းရှေ့တွင်ရပ်နေသူ အမျိုးသားတစ်ဦးက မယုံကြည်နိုင်မှု၊ နှိုင်းယှဉ်မရအောင် စိတ်လှုပ်ရှားမှုတို့နှင့်အတူ ရှေ့သို့ခြေလှမ်းလိုက်လေသည်။
''ရှင်မဟုတ်ဘူး... ရှင့်နောက်ကတစ်ယောက်...''
ဇီလင်က အနည်းငယ် မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်မိပြီးနောက် ထိုအမျိုးသားနောက်ရှိ ချူဖုန်းထံ ညွှန်ပြလိုက်သည်။
ထိုသို့မြင်လျှင် ချူဖုန်း၏မျက်နှာမှာ အနည်းငယ် ပြောင်းလဲသွားပြီးနောက် သူက သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ကမန်းကတန်းလှည့်လိုက်ပြီး ကူပေါနောက်တွင် ပုန်းကွယ်နေလိုက်သည်။
''ချူဖုန်း... ငါ နင့်ကိုပြောနေတာ... နင်က ဘယ်ကိုဝင်ပုန်းနေတာလဲ...''
သို့သော် အရေးမပါသည့်အပြုအမူဟု ထင်မြင်ရသည့် ချူဖုန်း၏ပုန်းကွယ်မှုက ဇီလင်အား သူ့အမည်ကို တိုက်ရိုက်ခေါ်ထုတ်ရန် ဖိအားပေးနိုင်လိမ့်မည်ဟု မည်သူက တွေးထင်ထားမည်နည်း။
''ဘာ... ချူဖုန်း ဟုတ်လား...''
ထိုသို့နှင့် အခြေအနေကား အလွန်ဆိုးရွားသွားပြီဖြစ်၏။ မျက်မှောက်မြင်ကွင်းရှိ အမျိုးသား၊ အမျိုးသမီး၊ အိုမင်းသူ၊ ငယ်ရွယ်သူ စသည့် လူတိုင်းနီးပါးမှာ သူတို့၏အကြည့်များကို ချူဖုန်းထံ စူးစိုက်လိုက်မိကြသည်။ အမျိုးသမီးများ၏ မျက်လုံးများတွင် အံ့သြထူးဆန်းနေမှုအပြင် ရှားပါးသော မနာလိုမှုလည်း ရှိနေလေသည်။ အချို့လူများမှာ သတ်ဖြတ်လိုသည့်အသိကို ရှင်းလင်းစွာ လှစ်ဟလာကြသည်။
ထို့အပြင် ချူဖုန်းအား အဆွံ့အဆုံးဖြစ်စေခဲ့သည်ကား ချူဖုန်းက စိတ်ပျက်မှုအပြည့် မျက်နှာတစ်ခုနှင့် ရပ်နေစဉ်၌ ဇီလင်က လူအုပ်အတွင်းသို့ မြန်ဆန်စွာလှမ်းဝင်လာပြီး သူမ၏ ရှင်းသန့်ဖြူစင်သောလက်ကို ဆန့်တန်း၍ ချူဖုန်း၏ အင်္ကျီလက်အနားစပေါ်သို့ ဖမ်းဆုပ်လိုက်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ လူအုပ်၏မျက်လုံးများဖြင့် ငေးစိုက်ကြည့်ခံနေရစဉ်၌ပင် သူမက ချူဖုန်းအား အတင်းအကျပ် ဆွဲထုတ်လာလေသည်။
ဇီလင်က ချူဖုန်းအား ဆွဲခေါ်လာပြီး အုပ်ချုပ်သူအကြီးအကဲရှေ့မှောက်သို့ ရောက်ရှိလာ၏။ ထို့နောက်တွင် သူမက စကားတစ်ခွန်းပြောလိုက်လေသည်။
''အကြီးအကဲ... သူပါပဲ...''
ပြောပြီးသည်နှင့် သူမက လည်ပြန်ပင်မကြည့်တော့ဘဲ ချူဖုန်းအား အခြားအဖွဲ့အတွင်းသို့ တိုက်ရိုက်ဆွဲခေါ်သွားလိုက်လေတော့၏။
''ဒါက...''
ချူဖုန်းနှင့်ဇီလင်တို့၏ တဖြည်းဖြည်းဝေးကွာသွားသော နောက်ကျောများထံ လှမ်းကြည့်နေရင်းမှ ကူပေါနှင့် ရွှီကျုံးယွီတို့မှာ အပြန်အလှန် လှမ်းကြည့်လိုက်မိကြသည်။ သူတို့၏ ချူဖုန်းနှင့်ဆက်ဆံရေးက အတော်ကောင်းမွန်သည့်တိုင် သူတို့၏ မျက်လုံးများတွင် အနည်းငယ်မနာလိုမှုတို့ ဖြစ်ပေါ်လာသည်ကိုမူ ရှောင်လွှဲမရပါချေ။
အခြားတစ်ဖက်တွင်မူ ရွှီကျုံးယွီမှာ စိတ်သက်သာရာရသွားဟန်ဖြင့် ဦးစွာပြုံးလိုက်ပြီး ပြောလိုက်လေသည်။
''ညီလေးချူဖုန်းက အတော်ကို ကံကောင်းတာပဲ...''
ထို့အပြင် ကူပေါကလည်း ချက်ချင်းခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။
''ဒီအကြောင်းပြောရရင် သူတို့နှစ်ယောက်က အတော်ကို လိုက်ဖက်တယ်ဗျ...''
သို့သော်ငြားလည်း ကူပေါ၊ ရွှီကျုံးယွီတို့နှင့် နှိုင်းယှဉ်လိုက်လျှင် ချူဖုန်းနှင့်ပတ်သက်မှုမရှိသူများကား မနာလိုမှုသက်သက်သာ ရှိနေလေသည်။ အထူးသဖြင့် ကျဲချင်းမင်နှင့် ထန်ရီဆုတို့ကဲ့သို့သော လူများပင်ဖြစ်၏။ သူတို့က ဒေါသဖြစ်လွန်းသောကြောင့် မျက်လုံးများမှ မီးပွင့်နေပြီး သွားရင်းသွားမြစ်များပင် ကိုက်ခဲနေလေတော့သည်။
သူတို့ချစ်မြတ်နိုးမိသူက သူတို့ အလွန့်အလွန် သဘောမကျဘဲ မုန်းပင်မုန်းတီးနေမိသူအား သူတို့ရှေ့မှောက်၌ပင် အဝေးသို့ ဆွဲခေါ်သွားခဲ့သည်။ ထိုအဖြစ်က အမြဲလိုလို အလှကလေးများဝိုင်းရံနေခဲ့သည့် သူတို့အား မနာလိုမှုဝေဒနာကို ခံစားမိစေခဲ့၏။
အခြားတစ်ဖွဲ့ရှိ အမျိုးသားများအတွက်မူ သူတို့က ပိုမို၍ပင် ဒေါသထွက်သွားကြသည်။ အထူးသဖြင့် ပိုင်ယွင်ဖေး၊ စုန့်ချင်းဖုန်းနှင့် လျှိုရှောင်းယောင်တို့ဖြစ်ကြ၏။ သူတို့၏မျက်နှာများမှာ ဒေါသကြောင့် ဖြူဖွေးသွားလျက် ချူဖုန်းထံ လှမ်းကြည့်နေသည့် သူတို့၏အကြည့်များတွင် အေးစက်သောအလင်းများ တဖိတ်ဖိတ်တောက်ပနေပြီး သူတို့က ချူဖုန်းအား မသေမချင်း လည်ပင်းညှစ်သတ်လိုလျက်ရှိကြသည်။
မူလတွင် သူတို့က ဇီလင်နှင့် တစ်ဖွဲ့တည်းကျရောက်နေခဲ့သည့်အလျောက် ဇီလင်အား ပိုးပန်းရန်အတွက် အခွင့်အရေးရရှိပြီဟု တွေးမိခဲ့ကြသည်။ သို့သော် လက်ရှိအခြေအနေကား မည်သို့နည်း။ ဇီလင်၏နှလုံးသားတွင် မိုးပြာစီရင်စုမှလာသော ကြွက်စုတ်အား ရွေးချယ်ထားပြီးဖြစ်လေသလော။
သို့သော် သူတို့စိတ်တွင်း၌ မည်မျှပိုမို၍ မကျေမနပ်ဖြစ်နေစေကာမူ လတ်တလောတွင် သူတို့က သည်းခံနေရုံသာ တတ်နိုင်ပေသည်။ အကြောင်းကား ထိုအခိုက်အတန့်၌ ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာမှ အုပ်ချုပ်သူအကြီးအကဲများ ရှိနေဆဲဖြစ်သောကြောင့်ပင်။
ဇီလင်က ချူဖုန်းအား ခေါ်ဆောင်၍ သူမအဖွဲ့ထံသို့ နီးကပ်လာသည့်နောက်တွင် လူတစ်ဦးကလည်း လျင်လျင်မြန်မြန် လျှောက်လှမ်းလာလေသည်။ ၎င်းမှာ လျှိုကျစ်ကျွင်းပင်ဖြစ်၏။
လျှိုကျစ်ကျွင်းမှာ စုပေါင်းလက်ထပ်ပွဲတွင် ပါဝင်သူတစ်ဦး မဟုတ်သော်ငြားလည်း သူ့အနေနှင့် ဂုဏ်ထည်ကျေးရွာ၏ နံပါတ်တစ်တပည့်ဖြစ်နေသည့်အလျောက် ပြိုင်ပွဲတွင် ပူးပေါင်းခဲ့ခြင်းဖြစ်ပြီး ဇီလင်၏အပြုအမူများကို မြင်တွေ့ရင်္ပြီးနောက် သူသည်လည်း သူတို့နှင့်အလားတူ မကျေမနပ်ဖြစ်နေလေတော့သည်။
ထိုအခိုက်အတန့်၌ သူက ချူဖုန်းနှင့်ဇီလင်တို့ရှေ့မှောက်တွင် ရပ်တန့်လိုက်ပြီး ပြုံးရင်းမှ ဇီလင်ထံသို့ လှမ်းပြောလိုက်သည်။
''ဂျူနီယာဇီလင်... ဒီအဖွဲ့နှစ်ဖွဲ့ရဲ့ ခွဲတမ်းက အကြီးအကဲတွေ ကြိုတင်စီစဉ်ထားတာနော်... ဒီလိုလုပ်တာက သိပ်သင့်တော်ပုံမရဘူးလေ... ဟုတ်ရဲ့လား...''
''ဟိုး...''
လျှိုကျစ်ကျွင်း၏ဟန့်တားမှုနှင့် ကြုံတွေ့လိုက်ရလျှင် ဇီလင်က ချိုမြစွာပြုံးလိုက်ပြီး ထို့နောက်လျင်မြန်စွာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
''အကြီးအကဲက သဘောတူပြီးပါပြီ... ဒီတော့ ရှင့်ကိုယ်ရှင် စိတ်ရှုပ်ခံနေဖို့မလိုပါဘူး...''
ထို့နောက်တွင်မူ ဇီလင်လည်း လျှိုကျစ်ကျွင်းအား အရေးမစိုက်တော့ဘဲ သူမက ချူဖုန်းအား ဆွဲခေါ်၍ လူအုပ်အတွင်းသို့ ချက်ချင်းဝင်ရောက်သွားလေတော့သည်။
ထိုသို့မြင်လျှင် လျှိုကျစ်ကျွင်း၏ မျက်လုံးများတွင် အေးစက်သောအလင်းအချို့ ဖျတ်ခနဲလင်းလက်သွား၏။ သို့သော်ငြားလည်း သူ့မျက်လုံးများက ဇီလင်နှင့် ရင်ဆိုင်နေခြင်းမဟုတ်ပါချေ။ ၎င်းတို့က ချူဖုန်းနှင့် ရင်ဆိုင်နေခြင်းဖြစ်၏။
''သွားပြီ... ငါတော့သွားပြီ... ငါတော့ ဒီကောင်မလေးဉာဏ်များလို့ သေရဖို့ရှိနေပြီ...''
ကမ္ဘာ့စိတ်ဝိညာဉ်ထိန်းချုပ်သူတစ်ဦး ဖြစ်နေသည့်အလျောက် ပုံမှန်အားဖြင့် ချူဖုန်းမှာ ထိုခဏ၌ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်သို့ စုပြုံကျရောက်လာနေသည့် သတ်ဖြတ်လိုသည့်အသိလှစ်ဟနေသော အကြည့်များကို ခံစားမိနေလေသည်။
ယခုတစ်ကြိမ်တွင် သူ့အဖို့ ဇီလင်၏လှည့်ဖျားမှုကို ခံလိုက်ရပြီဟု သူခံစားမိနေခြင်းဖြစ်သည်။ သူ့အား အကျပ်အတည်းတစ်ခုအတွင်းသို့ ကျရောက်အောင် ဖိအားပေးခံခဲ့ရသည့်အပြင် သူက အမျိုးသားအားလုံး၏ ဘုံရန်သူဖြစ်လာလေတော့သည်။
သို့တိုင် သူ့အနေနှင့် တစ်စုံတစ်ရာပြုလုပ်နိုင်ခြင်းမရှိပေ။ သူက လှပသော မိန်းမငယ်လေးနှင့် ရင်ဆိုင်နေရသည့်အလျောက် သူ့တွင် ငြင်းဆန်ခွင့်မရှိသည်မဟုတ်ပါလော။ ထို့အပြင်လည်း အုပ်ချုပ်သူအကြီးအကဲပင် လက်ခံခဲ့သောကြောင့် သူက မည်သို့လက်မခံဘဲနေနိုင်မည်နည်း။
သို့သော် အတွေးတစ်ခုနှင့်အတူ အခြေအနေက ထိုသို့ဖြစ်နေခဲ့လျှင် ၎င်းကို အခွင့်အရေးယူ၍ ဇီလင်အပေါ် ထိကပါးရိကပါးလုပ်ရန် အဘယ်ကြောင့်မဖြစ်နိုင်ရမည်နည်းဟု ချူဖုန်း ခံစားမိလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် သူက သူ၏အင်္ကျီလက်ကို ဝှေ့ယမ်းလျက် အင်္ကျီလက်အနားစကို ဇီလင်လက်မှလွတ်အောင်လုပ်လိုက်ပြီး ထို့နောက်တွင် သူ၏လက်ကို အလျင်အမြန်ဆန့်ထုတ်၍ ဖမ်းဆုပ်လိုက်သည်။ သူက ဇီလင်၏ ဖြူစင်သောလက်ကလေးကို သူ့လက်တွင်း၌ အမှန်တကယ် ဆုပ်ကိုင်မိလိုက်လေသည်။
''နင်...''
သူမလက်ကလေးအပေါ် တင်းကျပ်စွာ ဆုပ်ကိုင်လာသည်ကို ခံစားမိလိုက်လျှင် ဇီလင်၏မျက်နှာမှာ ပြောင်းလဲသွားလျက် သူမက သူမလက်ကို လျင်မြန်စွာရုပ်သိမ်းလိုက်ပြီး ချူဖုန်းထံ ခက်ထန်စွာ စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် လေသံနိမ့်နိမ့်တစ်ခုဖြင့် ပြောလိုက်လေတော့သည်။
''ငါက နင့်အပေါ် တစ်ခုခုစိတ်ယိုင်နေတယ်လို့များ တွေးမထားနဲ့... ငါ့အနေနဲ့ နင် တခြားသူတွေနဲ့ ရှိနေတဲ့အချိန်မှာ နင့်ပါးစပ်ကိုစည်းမစောင့်နိုင်မှာကို စိုးရိမ်မိတာပဲရှိတယ်...''
- - - - - - - - - -
* * * * * * *
အခန်း(၃၆၀) ဆက်ရန်...''သိုင်းနတ်ဘုရား အသူရာ''
- - - - - - - - - - - - - - - -
အခန်း(၃၆၀) ခန့်မှန်းရခက်သူ
ဇီလင်မှ ချူဖုန်းအား သူမအဖွဲ့သို့ အတင်းဆွဲသွင်းခဲ့သည့် ကြားဖြတ်ဖြစ်စဉ်အပြီးတွင် ပြိုင်ပွဲက နောက်ဆုံး၌ တရားဝင်စတင်တော့မည်ဖြစ်သည်။
အဖွဲ့နှစ်ခုက သီးခြားစီခွဲထွက်၍ ရှေ့ဆက်လိုက်ကြသည်။ သူတို့က အုပ်ချုပ်သူအကြီးအကဲနှစ်ဦး၏ ဦးဆောင်မှုဖြင့် လုံခြုံသည်ဟူသောနယ်မြေသို့ ဦးတည်သွားနေကြခြင်းဖြစ်သည်။
ချူဖုန်းရှိနေသည့်အဖွဲ့တွင် အမျိုးသားငါးရာနီးပါး ရှိနေသော်ငြားလည်း အမျိုးသမီးငါးဆယ်သာရှိလေသည်။ ဦးဆောင်လမ်းပြရန် တာဝန်ယူထားသည့် အုပ်ချုပ်သူအကြီးအကဲနှင့် လျှိုကျစ်ကျွင်းတို့မှလွဲလျှင် ကျန်အမျိုးသားအားလုံးမှာ စုပေါင်းလက်ထပ်ပွဲတွင် ပါဝင်သူများဖြစ်ကြသည်။
သို့ဖြစ်သောကြောင့် ဝံပုလွေက များနေသော်လည်း အစာကား နည်းပါးလျက်ရှိ၏။ အမှန်ပင် ဝံပုလွေက များလွန်းမကများနေပြီး အစာက မဆိုစလောက်သာရှိနေ၏။
ထိုကဲ့သို့သော အခြေအနေတစ်ခုတွင် အရပ်မျက်နှာအနှံ့မှ လူငယ်ပါရမီရှင်များမှာ အလှကလေးများ၏အရေးပေးမှုကို ရရှိရန်အတွက် သူတို့တတ်စွမ်းသမျှ စတင်ကြိုးပမ်းကြလေတော့သည်။
အထူးသဖြင့်မူ ဇီလင်ပင်ဖြစ်၏။ မရေမတွက်နိုင်သော အမျိုးသားများက ချဉ်းကပ်ရန်ကြံရွယ်ခဲ့ကြသော်လည်း သူမအနီးသို့ ရောက်ရှိသွားသူအားလုံးမှာ ဇီလင်ထံမှ အေးစက်စွာ အော်ဟစ်နှင်ထုတ်မှုကို ခံလိုက်ကြရသည်။ ဂုဏ်ထည်ဖိတ်ကြားလွှာ လက်ခံရရှိထားသူများဖြစ်သည့် စုန့်ချင်းဖုန်း၊ ပိုင်ယွင်ဖေးနှင့် လျှိုရှောင်းယောင်တို့ပင် ခြွင်းချက်မရှိပေ။
ထိုမြင်ကွင်းနှင့် ကြုံတွေ့လိုက်ရလျှင် အုပ်ချုပ်သူအကြီးအကဲပင် သူ၏ဦးခေါင်းကို စိတ်ပျက်လက်ပျက် ခါယမ်းရုံသာတတ်နိုင်လျက် ဝင်စွက်ဖက်ရန်မဝံ့ပါချေ။ ဇီလင်မှ လူအများအားငြင်းပယ်၍ ခပ်ခွာခွာနေခြင်းအားဖြင့် စုပေါင်းလက်ထပ်ပွဲ၏အစီအစဉ်ကို ဆန့်ကျင်နေသော်ငြားလည်း ဤမိန်းကလေး၏ အဆင့်အတန်းနှင့် ကျေးရွာသခင်ပင် ရိုသေခန့်ညားရသည့် သူမ၏ ဘီလူးသဖွယ်သန်မာသော အဘိုးအကြောင်းကို သူတွေးမိနေသရွေ့ ထိုအုပ်ချုပ်သူအကြီးအကဲအဖို့ မည်သို့မျှမပြုဘဲ ထိုင်ကြည့်နေရုံသာ တတ်နိုင်လေတော့သည်။
သို့သော် အရာအားလုံးတွင် ခြွင်းချက်ကိုယ်စီရှိပေသည်။ ချူဖုန်းကား ထိုသို့သော ခြွင်းချက်တစ်ခုဖြစ်၏။ ဇီလင်မှာ အခြားအမျိုးသားများနှင့် ခပ်ခွာခွာနေလျက်ရှိသော်လည်း သူမက ချူဖုန်းအား သူမအနီးသို့ ဆွဲခေါ်ထားပြီး အကယ်၍ ချူဖုန်းအဖို့ ထွက်သွားလိုလျှင်ပင် ထွက်မသွားနိုင်ပါချေ။
သည်းမခံနိုင်စရာအကောင်းဆုံးအချက်ကား အကျိုးမရှိသော ထွက်ပြေးမှုနောက်တွင် ချူဖုန်းမှာ အမှန်တကယ် ညစ်တွန်းတွန်းလာပြီး သူက ဇီလင်နှင့်သူငယ်ချင်းဖြစ်ရန် စတင်ကြိုးစားလာရုံသာမကဘဲ ရံဖန်ရံခါအားဖြင့် ဇီလင်အပေါ် အနည်းငယ် အသားယူနေခြင်းပင်ဖြစ်ပေတော့သည်။ ထိုအဖြစ်က အခြားသူများအား ဆက်လက်ကြည့်ရှုနိုင်စွမ်းမရှိအောင် ဖြစ်သွားစေလေသည်။
ထို့ကြောင့် သူတို့ကိုယ်သူတို့ မိုးကျရွှေကိုယ်များဟု မှတ်ယူထားသည့် စုန့်ချင်းဖုန်း၊ ပိုင်ယွင်ဖေးနှင့် လျှိုရှောင်းယောင်တို့အားလုံးက ချူဖုန်းရှေ့သို့ လျှောက်လှမ်းသွားကြပြီးနောက် ချူဖုန်းနှင့်ဇီလင်တို့ လျှောက်လှမ်းလျက်ရှိသည့်လမ်းကို ပိတ်ရပ်လိုက်ပြီး ချူဖုန်းထံ လက်ညှိုးထိုး၍ ခက်ထန်စွာ သတိပေးလိုက်ကြသည်။
''ကောင်လေး... မင်းရဲ့အပြုအမူတွေကို ဆင်ခြင်ပါ... မင်းက ဇီလင်မိန်းကလေးကို ဘယ်လိုများ ထိကပါးရိကပါးလုပ်နိုင်ရတာလဲ...''
ထိုအခိုက်အတန့်၌ လက်ရှိတွင် ဇီလင်ထံ ရင်ဖွင့်နေလျက်ရှိသည့် ချူဖုန်း၏မျက်နှာမှာ ရုတ်ခြည်းထိုင်းမှိုင်းသွားလေသည်။ မူလတွင် သူက ကျိန်ဆဲပြောဆိုရန် ဟန်ပြင်လိုက်သော်လည်း သူ ပါးစပ်မဟရသေးမီ၌ပင် သူ့ဘေးရှိ ဇီလင်က ဝင်ပြောလိုက်လေတော့သည်။
''ချူဖုန်းနဲ့ကျွန်မတို့ကြားက ကိစ္စတွေမှာ ရှင်တို့ထဲက ဘယ်သူမှ ဝင်ပါစရာမလိုဘူး... တကယ်လို့ ရှင်တို့တွေ ကျွန်မသွားမယ့်လမ်းကို ထပ်ပိတ်ထားမယ်ဆိုရင် ကျွန်မကို ရိုင်းပျတယ်လို့တော့ အပြစ်မတင်နဲ့...''
ဇီလင်၏အသံမှာ သာယာနေသည့်တိုင် ခြယ်လှယ်နိုင်မှုအမြောက်အမြားပါဝင်နေပြီး သူမက ထိုလူသုံးဦးအား မျက်လုံးထဲထည့်မထားသကဲ့သို့ပင်ဖြစ်၏။
''ကျုပ်တို့... ကျုပ်တို့က...''
ထိုအခိုက်အတန့်၌ စုန့်ချင်းဖုန်းနှင့်ကျန်နှစ်ဦးအဖို့ ပထမတွင် ကြောင်အမ်းသွားကြပြီး ထို့နောက်တွင်မူ သူတို့မျက်နှာများက ရုတ်ခြည်း ဖြူဖပ်ဖြူရော်ဖြစ်သွားလျက် မည်သို့ပြုလုပ်ရမည် မသိကြတော့ပေ။ မူလအားဖြင့် သူတို့က ဇီလင်အတွက် ရပ်တည်ပေးရန် တွေးထားခဲ့ကြသော်လည်း အတွဲလိုက်ဖြတ်ရိုက်ခံရခြင်းကိုသာ အစားပြန်ရလိမ့်မည်ဟု မည်သူက တွေးထင်ထားမည်နည်း။
သို့သော်ငြားလည်း သူတို့တွင် အကြောင်းပြချက်တစ်စုံတစ်ရာ အမှန်ပင်မရှိသောကြောင့် အဆုံး၌ လူအုပ်စောင့်ကြည့်နေခိုက်မှာပင် သူတို့က မျက်နှာမသာမယာဖြင့် အဝေးသို့ဖယ်ခွာသွားရုံသာ တတ်နိုင်လေတော့သည်။ သူတို့အနေနှင့် အမှန်ပင် အလုံးစုံမျက်နှာပျက်ခဲ့ရသည့်တိုင် ထိုအတွက် တစ်စုံတစ်ရာပြုလုပ်နိုင်ခြင်း မရှိခဲ့ကြချေ။
''အဟက်... နင်က အခုထိ ငါ့ကို မကြိုက်ဘူးလို့ ပြောနေတုန်းပဲလား... တကယ်လို့ နင်က ငါ့ကိုမကြိုက်ဘူးဆိုရင် ဘာလို့ကူညီပေးခဲ့တာလဲ...''
ချူဖုန်းက ခပ်သဲ့သဲ့ရယ်လိုက်ပြီး ပြောရင်းမှ သူက သူ၏အကြံသမားလက်ကို ဇီလင်၏ခါးလေးထံ ဆန့်တန်းလျက် ပိုမိုနီးကပ်အောင် ချဉ်းကပ်လိုက်လေသည်။
ဇီလင်က သူ့အား အဘယ်အကြောင်းကြောင့် သူမအနီးသို့ ခေါ်ထားသည်ကို သူ မသိသော်ငြားလည်း ၎င်းမှာ သူမက ချူဖုန်းအား အမုန်းခံပစ်မှတ်ဖြစ်လာစေရန်သာ ရည်ရွယ်ထားသည်ဖြစ်စေ၊ သူမက ချူဖုန်းအား သူမမြင်ကွင်းအတွင်း၌ အမှန်တကယ်ထားရှိလိုသည်ဖြစ်စေ သို့တည်းမဟုတ် အခြားအတွေးများရှိနေ၍ဖြစ်စေ၊ ချူဖုန်းက ထိုအခွင့်အရေးကို အရယူလျက် ဇီလင်အပေါ် ရိသဲ့သဲ့လုပ်သည့်အကွက်များကို စတင်လေတော့သည်။ ၎င်းမှာ သူမအား စိတ်အနှောင့်အယှက်ပေးရန်ဖြစ်ပြီး သူက အရှက်မရှိသော လုပ်ရပ်မျိုးစုံကို ပြုလုပ်လျက်ရှိ၏။
ချူဖုန်းရည်ရွယ်ထားသည်မှာ ဇီလင်စိတ်ဆိုးသွားပြီး သူ့အပေါ် တောက်လျှောက်အာရုံမစိုက်တော့စေရန်ဖြစ်သည်။ သို့ဖြစ်မှသာ ချူဖုန်းအနေနှင့် ဤအဖွဲ့မှထွက်ပြေးရန် အခွင့်အရေးတစ်ခု ရရှိနိုင်ပေလိမ့်မည်။
အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် လက်ရှိအခြေအနေကို ကြည့်လိုက်လျှင် အဖွဲ့အတွင်း၌ လုံခြုံစိတ်ချရမှု မရှိတော့၍ဖြစ်သည်။ အုပ်ချုပ်သူအကြီးအကဲ ထွက်ခွာသွားပြီးလျှင် သူ့အဖို့ မည်သို့သော အန္တရာယ်အခြေအနေမျိုးသို့ ကျရောက်လိမ့်မည်ကို ချူဖုန်း အမှန်ပင်မသိတော့ပါချေ။ အခြားသူများကိုမဆိုထားနှင့်၊ ခန့်မှန်းရခက်သူ ဇီလင်ကိုယ်နှိုက်ကပင် ဧရာမခြိမ်းခြောက်မှုကြီးတစ်ခု ဖြစ်နေသောကြောင့် သူ့အနေနှင့် အလျင်အမြန် ထွက်ခွာသွားရမည်ဖြစ်၏။
ချူဖုန်းဆန့်တန်းလာသည့် အကြံသမားလက်ကို သူမ ခံစားမိလိုက်သည့်အလျောက် ဇီလင်၏မျက်နှာလေးမှာ ပြောင်းလဲသွားပြီး သူမက ၎င်းကို အလျင်အမြန်ရှောင်ဖယ်လိုက်သည်။ သူမက ချူဖုန်းထံသို့လည်း ခက်ထန်စွာ စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး ပြောလိုက်သည်။
''နင့်အချစ်ကို တုံ့ပြန်ခံရမယ်လို့ စိတ်ကူးယဉ်မနေတာ ပိုကောင်းလိမ့်မယ်... ငါက ငါ့အလုပ်မှာ တစ်ယောက်ယောက်ဝင်ရှုပ်တာမျိုးကို သဘောမကျရုံပဲရှိပြီး နင့်ကို ကူညီပေးခဲ့တာမဟုတ်ဘူး...''
''လုပ်ပါ... ဆက်ရှင်းပြစမ်းပါ... ရှင်းပြတာ အကောင်းဆုံးပဲ... ဒါမှ အဲဒါကို လူတိုင်းယုံသွားကြမှာ...''
''ငါကတော့ ဘယ်နည်းနဲ့မှမယုံဘူး... နင်က ငါ့အပေါ် ဘယ်အချိန်မှာ အသည်းအသန်ကြွေသွားခဲ့သလဲဆိုတာ ငါမသိပေမဲ့ နင့်ကိုယ်နင် ငါနဲ့ဝေးဝေးနေဖို့ နည်းလမ်းမရှိတော့တဲ့အတွက် ရူးကြောင်ကြောင် အကြောင်းပြချက်တွေပေးပြီး ငါ့ကို နင့်ဘေးမှာ ရှိစေချင်နေတယ်ဆိုတာ ငါ့စိတ်ထဲက ရှင်းရှင်းလင်းလင်းသိပါတယ်...''
ချူဖုန်းက သွားအဖြီးသားနှင့် ရယ်မောလိုက်သည်။ သူ့မျက်လုံးများကိုပင် ပြူးနိုင်လွန်းမကပြူးထားပြီး ဇီလင်၏ ဂုဏ်ယူဖွယ်ရာ ရွှေရင်နှစ်မြွှာထံ အရှက်ကင်းမဲ့စွာ စိုက်ကြည့်လျက်ရှိလေသည်။ ကြည့်ရင်းမှ သူ့စိတ်က လှုပ်ရှားလာပြီး လျှာကိုထုတ်၍ နှုတ်ခမ်းများကိုပင် သပ်လိုက်မိလေတော့၏။
''နင်... နင့်လိုအရှက်မရှိတဲ့ လူတစ်ယောက်ကို အရင်က ငါ တစ်ခါမှမမြင်ဖူးခဲ့ဘူး... တကယ်လို့ အဲဒါကြောင့်သာမဟုတ်ရင်... ဟင်း...''
ဇီလင်၏မျက်နှာလေးမှာ ချူဖုန်းကြောင့် ဒေါသထွက်ရာမှတဆင့် နီရဲသွားပြီး သူမမျက်ဝန်းများမှ ဒေါသအရိပ်အယောင်များ ခုန်ထွက်လာလျက်ရှိသည်။ သတ်ဖြတ်လိုသည့်အသိအနည်းငယ်ပင် ရှိနေသော်လည်း ထိုသတ်ဖြတ်လိုသည့်အသိမှာ သူမ၏ ပြန်လည်ဖိနှိပ်မှုမခံရမီ ခေတ္တမျှသာ လင်းလက်သွားခြင်းဖြစ်၏။
နောက်ဆုံးတွင်မူ သူမက အေးစက်စွာဖြင့် နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ပြီး မြန်ဆန်သောခြေလှမ်းများနှင့်အတူ ရှေ့သို့လျှောက်လှမ်းသွားလေတော့သည်။
''ဟီးဟီး... မင်း ငါ့ကို ဘယ်လောက်ကြာအောင် ဆွဲထားနိုင်မလဲဆိုတာ ငါအတော်သိချင်စမ်းပါရဲ့...''
ချူဖုန်းက သူ့ဆန္ဒပြည့်ဝသွားသကဲ့သို့ ပြုံးလိုက်ပြီး သူမနောက်သို့ ပြေးလိုက်သွားလေသည်။
''အို့... မိန်းကလေးရယ်... စိတ်မဆိုးပါနဲ့... မဟုတ်ရင်လည်း ငါက မင်းစိတ်ပျော်လာအောင် ဟာသတစ်ခုပြောပြမယ်လေ...''
''နားမထောင်ချင်ဘူး...''
''ဒါဖြင့်ရင်လည်း ငါစိတ်ပျော်အောင် မင်းက တစ်ခုခုပြောပြလေ...''
''ပါးစပ်ပိတ်ထား...''
လူအများအဖို့ ချူဖုန်းက သူ မည်သည့်အခါတွင်မျှ မရနိုင်သည့်အရာကို ရည်မှန်းနေသည်ဟု ခံစားမိနေသည့်တိုင် သူမက ခန့်မှန်းရခက်သည့်အလျောက် ကျန်သူများမှာ တစ်စုံတစ်ရာ ပြုလုပ်နိုင်ခြင်းမရှိကြချေ။ သူမက ချူဖုန်းအပေါ် သည်းမခံနိုင်ဟန်ပြနေသော်လည်း ချူဖုန်းအား သူမအနီးမှ ထွက်ခွာသွားခွင့်မပြုပေ။ ထိုအဖြစ်ကား သူမကိုယ်သူမ စိတ်ဆင်းရဲအောင် လုပ်နေခြင်းပင်မဟုတ်ပါလော။
ရံဖန်ရံခါတွင် ချူဖုန်းအား ကြိမ်းမောင်းနေသည့် ဇီလင်ကို သူတို့မြင်တွေ့နေရသည့်အလျောက် လူအများအပြားမှာ အပြေးသွား၍ ချူဖုန်းအား ဇီလင်ဘေးမှ ကန်ထုတ်ပစ်လိုလျက်ရှိကြသည်။ သို့သော် စုန့်ချင်းဖုန်း၊ ပိုင်ယွင်ဖေးနှင့် လျှိုရှောင်းယောင်တို့ မည်သို့အဆုံးသတ်ခဲ့သည်ကို သူတို့တွေးမိလိုက်သည်နှင့် နောက်ဆုံးတွင် ထိုစိတ်ကူးကို ဖျောက်ဖျက်လိုက်ကြရသည်။
''သောက်ပဲ... မိုးပြာစီရင်စုကလာတဲ့ အဲဒီကြွက်စုတ်မှာ ဇီလင်မိန်းကလေးရဲ့စိတ်ကို ရသွားနိုင်လောက်အောင် ဘာကောင်းကွက်များရှိနေလို့လဲ...''
စုန့်ချင်းဖုန်းမှာ ဒေါသထွက်စွာဖြင့် အံကြိတ်ထားမိလေသည်။ ထိုကိစ္စမျိုးကို အကြိမ်ပေါင်းများစွာအထိ မရေမတွက်နိုင်အောင် ပြုလုပ်နိုင်ခဲ့သည့် သူ့အဖို့ ဝမ်းတွင်းရူးကြွက်စုတ်တစ်ကောင်ထံတွင် အရှုံးပေးရလိမ့်မည်ဟု သူ လုံးဝတွေးမထားမိခဲ့ပေ။
''ဇီလင်ဘာတွေစဉ်းစားနေတယ်ဆိုတာ ဘယ်သူကသိနိုင်မှာလဲ... သူတို့က ခွေးငတ်နဲ့ဖိနပ်ပြတ်လို လိုက်ဖက်နေတာမျိုးလည်း ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နေနိုင်တာပဲလေ...''
ပိုင်ယွင်ဖေးကလည်း အလားတူပင် သူ၏နှုတ်ခမ်းများကိုမဲ့လိုက်ပြီး သူ့မျက်နှာထက်တွင် ရှုသိုးသိုးအမူအရာဖြင့် ပြည့်နှက်နေလျက်ရှိ၏။
''ကျုပ်အမြင်အရဆိုရင် ဇီလင်မိန်းကလေးက ချူဖုန်းကို တကယ်သဘောကျပုံမရတဲ့အပြင် သူတို့တွေအနေနဲ့ အရင်ကတည်းက အချင်းချင်းသိကျွမ်းထားပုံရတယ်... သူတို့နှစ်ယောက်ကြားမှာ တခြားလူတွေမသိနိုင်တဲ့ လျှို့ဝှက်ချက်တချို့ရှိနေတာမျိုးလည်း ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်တယ်...''
လျှိုရှောင်းယောင်က မှန်းဆလိုက်သည်။
''တကယ်လို့ ခင်ဗျားတို့ နားမလည်ဘူးဆိုရင် ထင်ရာမြင်ရာတွေ လျှောက်မပြောပါနဲ့... ဇီလင်က သူ့လိုလူတစ်ယောက်ကို သဘောကျတယ်ဆိုတာ ဘယ်လိုဖြစ်နိုင်မှာလဲ...''
သို့သော် ထိုအချိန်၌ပင် ရေခဲတမျှ အလွန့်အလွန်အေးစက်သော အရှိန်အဝါတစ်ခုက လူသုံးဦးနောက်မှ ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာလေသည်။ သူတို့၏ဦးခေါင်းများကို လှည့်ကြည့်လိုက်လျှင် ၎င်းမှာ လျှိုကျစ်ကျွင်းဖြစ်နေလေတော့၏။
- - - - - - - - - -
* * * * * * *
အခန်း(၃၆၁) ဆက်ရန်...''သိုင္းနတ္ဘုရား အသူရာ''
- - - - - - - - - - - - - - - -
အခန္း(၃၅၁) 'ဒါကိုအဆုံးသတ္ဖို႔ အခ်ိန္က်ၿပီ'
''ဝွစ္...''
က်ဲခ်င္းမင္မွာ အငိုက္မိသြားၿပီး ခ်ဴဖုန္း၏လက္သီးခ်က္ေၾကာင့္ လြင့္ထြက္သြားလ်က္ မီတာဒါဇင္မ်ားစြာ လြင့္ပ်ံသြားၿပီးေနာက္မွသာ တုံ႔ျပန္လိုက္ႏိုင္သည္။ သူက သူ႕ခႏၶာကိုယ္ကို ကမန္းကတန္းလွည့္လိုက္ၿပီး ေျမျပင္ေပၚသို႔ ေျခခ်လိုက္ေသာ္လည္း သူ႕အဖို႔ ခ်ဴဖုန္းလက္သီးတစ္ခ်က္၏ အင္အားကို ေခ်ဖ်က္ႏိုင္ျခင္းမ႐ွိေသးပါေခ်။ မီတာတစ္ဒါဇင္ခန္႔ ေလွ်ာတိုက္သြားၿပီးမွ သူက ေနာက္ဆုံးတြင္ သူ၏ခႏၶာကိုယ္ကို တည္ၿငိမ္ေအာင္ထိန္းသိမ္းႏိုင္ခဲ့သည္။
''ဒါ ဘယ္လိုျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ... သူက ဒဏ္ရာမရဘဲ ငါ့ကို တကယ္႐ိုက္ႏိုင္ခဲ့သတဲ့လား...''
က်ဲခ်င္းမင္၏ မ်က္လုံးသူငယ္အိမ္မ်ားမွာ တဆတ္ဆတ္လႈပ္ခတ္ေနၿပီး သူ႕မ်က္လုံးမ်ားတြင္ အံ့အားသင့္မႈျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနေလသည္။
သူ႕အဖို႔ ဆူးခ်ပ္ဝတ္ကို ဝတ္ဆင္ထားခ်ိန္တြင္ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ႐ိုက္ခ်က္စြမ္းအားေၾကာင့္ လြင့္ထြက္သြားရသည္မွာ ပထမဆုံးအႀကိမ္ျဖစ္သည္။ ထိုကဲ့သို႔ေသာ အေျခအေနတစ္ခုကား သူ႕အေနႏွင့္ ယခင္က ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ သိုင္းထိပ္သီးတစ္ဦးကို နက္နဲနယ္ပယ္ က်င့္ၾကံမႈႏွင့္အတူ ရင္ဆိုင္တိုက္ခိုက္ခဲ့ခ်ိန္၌ပင္ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ဖူးျခင္းမ႐ွိေပ။
ထို႔အျပင္လည္း ခ်ဴဖုန္း၏လက္သီးက သူ၏ဆူးခ်ပ္ဝတ္ႏွင့္ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ခဲ့ၿပီး အနည္းငယ္မွ်ပင္ ထိခိုက္မႈမ႐ွိသည့္အခ်ိန္တြင္မူ ၎မွာ သူေမွ်ာ္လင့္ထားသည္ထက္ အမွန္တကယ္ ေက်ာ္လြန္ေနေပေတာ့သည္။
''အေတာ္ကို အထင္ႀကီးစရာေကာင္းတယ္... ခ်ဴဖုန္းကိုယ္ေပၚမွာ ဖုံးလႊမ္းထားတဲ့ မထင္မ႐ွားအေငြ႕ခ်ပ္ဝတ္အလႊာက က်ဲခ်င္းမင္ကိုယ္ေပၚမွာ႐ွိတဲ့ ဆူးခ်ပ္ဝတ္နဲ႔ လုံးဝကြဲျပားေနတာပဲ... အဲဒါက ဒဏ္ျပန္သက္ေရာက္မႈ မ႐ွိေပမဲ့လည္း အဲဒီခ်ပ္ဝတ္အလႊာကို ဘယ္အရာကမွ မခ်ိဳးဖ်က္ႏိုင္တဲ့အတိုင္း ဖ်က္ဆီးမရႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့ ခံစားမႈတစ္ခုကို ထုတ္လႊတ္ေနေသးတယ္...''
''အဲဒါက အမွန္တကယ္ ဘယ္လိုမ်ိဳးပါလိမ့္... အဲဒါက ၿပီးခဲ့တဲ့တစ္ေခါက္မွာ ဆူးခ်ပ္ဝတ္ကို ပြင့္ထြက္လုနီးနီးျဖစ္ေအာင္ ခ်ဴဖုန္းအသုံးျပဳခဲ့တဲ့ နည္းလမ္းလား... ခ်ဴဖုန္းကိုယ္ေပၚမွာပါ ထိပ္တန္းစစ္လက္နက္တစ္ခု ႐ွိေနတာမ်ား ျဖစ္ေနမလား...''
အျပာေရာင္ဝတ္႐ုံ ကမ႓ာ့စိတ္ဝိညာဥ္ထိန္းခ်ဳပ္သူတစ္ဦးျဖစ္သည့္ ႐ႊီက်ံဳးယြီမွာ ခ်ဴဖုန္း၏ေျပာင္းလဲမႈကို စူးစမ္းရန္အတြက္ သူ၏စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားကို အသုံးျပဳခဲ့ေလသည္။ ခ်ဴဖုန္းအေပၚ ဖုံးလႊမ္းထားသည့္ မဟူရာလိပ္ခ်ပ္ဝတ္နည္းစနစ္ကို ေတြ႕႐ွိလိုက္ရၿပီးေနာက္ သူ႕မ်က္လုံးမ်ားတြင္ အံ့ၾသတုန္လႈပ္မႈျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေန၏။
''မဟုတ္ေသးဘူး... အဲဒါက ၿပီးခဲ့တဲ့တစ္ေခါက္မွာ ခ်ဴဖုန္းအသုံးျပဳခဲ့တဲ့နည္းလမ္းနဲ႔ မတူဘူး... ၿပီးခဲ့တဲ့တစ္ေခါက္မွာ ခ်ဴဖုန္းထုတ္ေဖာ္ခဲ့တာက သိုင္းကြက္တစ္ခုေလ... အရမ္းလႊမ္းမိုးႏိုင္တဲ့ သိုင္းကြက္တစ္ခုျဖစ္တဲ့အျပင္ သူပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့အင္အားက ဘယ္အရာကမွ သူ႕ကို တားဆီးႏိုင္စြမ္းမ႐ွိဘဲ အားလုံးကို ထိုးေဖာက္ခ်ိဳးဖ်က္ႏိုင္တဲ့အတိုင္းပဲ...''
''ဒါေပမဲ့ ဒီတစ္ေခါက္မွာေတာ့ အဲဒါက လုံးဝေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေနတယ္... သူအခုအသုံးျပဳေနတာက တျခားနည္းလမ္းတစ္ခုဆိုေပမဲ့ အဲဒါကလည္း ထပ္တူသန္မာေနတယ္ေလ...''
''သူ႕မွာ သူ႕ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးကို ဖုံးလႊမ္းထားတဲ့ အႂကြင္းမဲ့ခံစစ္တစ္ခု ပိုင္ဆိုင္ထားၿပီး သူက က်ဲခ်င္းမင္ကို အဲဒီခံစစ္ရဲ႕ အေထာက္အပံ့နဲ႔ တိုက္ခိုက္ေနတာပဲ... အဲဒီနည္းလမ္းကို တျခားတစ္ေယာက္ေယာက္အေပၚ ခ်ဴဖုန္းအသုံးျပဳတာကို ကြၽန္ေတာ္ မျမင္ဖူးေသးဘူးလို႔ပဲ ေျပာရလိမ့္မယ္...''
ကူေပါ၏မ်က္ႏွာတြင္လည္း အံ့ၾသတုန္လႈပ္မႈတို႔ ျပည့္ႏွက္ေနၿပီး သူ႕အဖို႔ ခ်ဴဖုန္းအေပၚ ထြင္းေဖာက္ျမင္ႏိုင္စြမ္း နည္းသည္ထက္နည္းလာေခ်ၿပီ။ ခ်ဴဖုန္းဆုပ္ကိုင္ထားႏိုင္သည့္ နည္းလမ္းမ်ားမွာ အမွန္ပင္ မ်ားျပားလြန္းလွၿပီး သန္မာလြန္းေနသည္ဟု သူခံစားမိေနသည္။ သူက သူတို႔ထက္ မ်ားစြာသာလြန္ေနလ်က္႐ွိသည္။
''မဟုတ္ဘူး... အဲဒါက သိုင္းကြက္တစ္ခုမဟုတ္သလို ထိပ္တန္းစစ္လက္နက္တစ္ခုလည္းမဟုတ္ဘူး...''
ထိုအခ်ိန္၌ပင္ အိုမင္းေသာ အသံတစ္ခုက ႐ႊီက်ံဳးယြီႏွင့္ကူေပါတို႔၏ နားမ်ားအတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္လာေလသည္။
သူတို႔၏ဦးေခါင္းမ်ားကို ေနာက္လွည့္ၾကည့္လိုက္လွ်င္ ကမ႓ာ့စိတ္ဝိညာဥ္ အျပာေရာင္ဝတ္႐ုံတစ္ထည္ကို ဝတ္ဆင္ထားသည့္ အဘိုးအိုတစ္ဦးက လက္႐ွိ၌ သူတို႔ေနာက္တြင္ရပ္ေနသည္ကို ေတြ႕႐ွိလိုက္ရၿပီး ထိုပုဂၢိဳလ္မွာ ကမ႓ာ့စိတ္ဝိညာဥ္အသင္း၏ အုပ္ခ်ဳပ္သူအႀကီးအကဲမ်ားအနက္မွ တစ္ဦးျဖစ္ေပသည္။
''အႀကီးအကဲကုံးစြန္း... ခ်ဴဖုန္း အခုအသုံးျပဳေနတာက သိုင္းကြက္တစ္ခုမဟုတ္သလို ထိပ္တန္းစစ္လက္နက္တစ္ခုလည္းမဟုတ္ဘူးလို႔ ခင္ဗ်ားေျပာလိုက္တယ္ေနာ္... ဒါျဖင့္ အဲဒါက အမွန္တကယ္ ဘာမ်ားလဲဗ်...''
႐ႊီက်ံဳးယြီႏွင့္ကူေပါတို႔က အလ်င္အျမန္ ခ်ဥ္းကပ္သြားၿပီး ေလသံနိမ့္နိမ့္ျဖင့္ ေမးလိုက္ၾကသည္။ သူတို႔၏ေျပာဆိုမႈမ်ားကို အျခားသူမ်ားၾကားသြားမည့္အေရးအား သူတို႔ အလြန္စိုး႐ြံ႕ေနမိၾက၏။
''အဲဒါက လွ်ိဳ႕ဝွက္သိုင္းကြက္တစ္ခုပဲ...''
''လွ်ိဳ႕ဝွက္သိုင္းကြက္ ဟုတ္လား...''
''ဟုတ္တယ္... လွ်ိဳ႕ဝွက္သိုင္းကြက္ေတြဟာ အရမ္းစြမ္းအားျပည့္ဝၿပီး အရမ္းထူးျခားတဲ့ နည္းလမ္းေတြပဲ... အင္အားအရဆိုရင္ သူတို႔က အဆင့္ကိုးသိုင္းကြက္ေတြရဲ႕ အထက္မွာေတာင္႐ွိေနတယ္... သူတို႔ကို ေလာကမွာ တကယ္ကိုအတုမ႐ွိတဲ့ ၿပိဳင္ဘက္ကင္းသိုင္းကြက္ေတြလို႔ ေျပာႏိုင္တယ္ေလ...''
''ဒီလိုအရာမ်ိဳးက က်ဳပ္တို႔ စီရင္စုကိုးခုတိုက္ရဲ႕ မိုးျပာစီရင္စုထဲမွာပဲ ေပၚထြန္းခဲ့ဖူးတယ္... လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္တစ္ေထာင္က စီရင္စုကိုးခုအႏွံ႔လႊမ္းမိုးခဲ့တဲ့ မိုးျပာနဂါးတည္ေထာင္သူဟာ အရမ္းထူးျခားလြန္းတဲ့ လွ်ိဳ႕ဝွက္သိုင္းကြက္တစ္ခုကို ဆုပ္ကိုင္ထားႏိုင္ခဲ့တယ္...''
''အဲဒီအခ်က္ေၾကာင့္ပဲ တစ္ခါတုန္းက က်ဳပ္တို႔ ကမ႓ာ့စိတ္ဝိညာဥ္အသင္းရဲ႕ စီနီယာေတြဟာ လွ်ိဳ႕ဝွက္သိုင္းကြက္ရဲ႕ မူလဇစ္ျမစ္ကို ႐ွာေဖြဖို႔အတြက္ မိုးျပာစီရင္စုထဲကို လွ်ိဳဝင္ခဲ့ၾကေသးတယ္... ဒါေပမဲ့ ေနာက္ဆုံးမွာ သူတို႔ေတြ ေအာင္ျမင္မႈမရဘဲ ျပန္လာခဲ့ၾကရတယ္ေလ...''
''ေနာက္ဆုံးက်ေတာ့ သူတို႔က ေကာက္ခ်က္တစ္ခုခ်လိုက္ၾကတယ္...''
''ဘယ္လိုေကာက္ခ်က္လဲ...''
''လွ်ိဳ႕ဝွက္သိုင္းကြက္ေတြကို က်င့္ၾကံလို႔မရဘူးဆိုတဲ့ ဒ႑ာရီေတြအတိုင္းပဲေပါ့... သူတို႔ကို လက္ဆင့္ကမ္းေပးလို႔ပဲရတယ္... ဒါေပမဲ့ လူေတြက သူတို႔ကို ေ႐ြးခ်ယ္တာမဟုတ္ဘူး... အဲဒီအစား လွ်ိဳ႕ဝွက္သိုင္းကြက္ေတြက လူကို ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့ၾကတယ္ေလ...''
''ဒီေတာ့ ခ်ဴဖုန္းကို အရမ္းေလးစားစရာေကာင္းတယ္လို႔ ေျပာႏိုင္တာဟာ ဒီအခ်က္ေၾကာင့္ပဲ... ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ သူက လွ်ိဳ႕ဝွက္သိုင္းကြက္ရဲ႕ အသိအမွတ္ျပဳမႈကို တကယ္ရခဲ့တယ္ေလ... က်ဳပ္တို႔ ကမ႓ာ့စိတ္ဝိညာဥ္အသင္းအေနနဲ႔ ဒီခ်ာတိတ္ကို ေကာင္းေကာင္းကာကြယ္ေပးၿပီး ဂ႐ုတစိုက္ သိမ္းသြင္းထားရလိမ့္မယ္... သူက က်ဳပ္တို႔ ကမ႓ာ့စိတ္ဝိညာဥ္အသင္းနဲ႔ မကြဲမကြာ႐ွိေနတာ အေကာင္းဆုံးပဲ...''
''ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ ေ႐ွးေခတ္ေဟာင္းအခ်ိန္ေတြကတည္းက လွ်ိဳ႕ဝွက္သိုင္းကြက္တစ္ခုရဲ႕ အသိအမွတ္ျပဳခံရတဲ့သူေတြအေနနဲ႔ ဒီတိုက္အႏွံ႔မလႊမ္းမိုးႏိုင္ဘူးဆိုတာ တစ္ေယာက္မွမ႐ွိခဲ့လို႔ပဲ... သာဓကအားျဖင့္ အဲဒီမိုးျပာနဂါးတည္ေထာင္သူေပါ့... အရင္အခ်ိန္ကဆို သူက က်န္႔ျပည္ေထာင္ကိုေတာင္ ေခါင္းကိုက္ေစခဲ့ေပမဲ့ သူ႕အေပၚ ဘာမွမလုပ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ ျဖစ္တည္မႈတစ္ခုပဲေလ...''
အႀကီးအကဲကုံးစြန္းက တည္ၿငိမ္စြာျပဳံးလ်က္ ေျပာလိုက္သည္။
''အဲဒါက တကယ္ကို ဒီေလာက္အထိ စြမ္းအားေကာင္းတာလား...''
အႀကီးအကဲကုံးစြန္း၏စကားမ်ားကို ၾကားလိုက္ရၿပီးေနာက္ ႐ႊီက်ံဳးယြီႏွင့္ကူေပါတို႔၏ ခ်ဴဖုန္းထံ လွမ္းၾကည့္ေနသည့္ အၾကည့္မ်ားမွာ ပိုမိုေတာက္ပလာေနၿပီးျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းမူ ခ်ဴဖုန္း၏စြမ္းပကားက မည္မွ်ႀကီးမားသည္ကို ေနာက္ဆုံး၌ သူတို႔ သိ႐ွိလိုက္ရေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
''ေလဟုန္ျပင္းလက္သီး...''
''ေလဆင္ႏွာေမာင္းကန္ခ်က္...''
''ဝုန္း ဝုန္း ဝုန္း...''
႐ႊီက်ံဳးယြီႏွင့္က်န္သူမ်ား ေျပာဆိုေနၾကခ်ိန္တြင္ ခ်ဴဖုန္းႏွင့္ က်ဲခ်င္းမင္တို႔မွာ တိုက္ရင္းခိုက္ရင္းျဖင့္ အျခားတစ္ေနရာသို႔ ေရာက္႐ွိသြားၿပီးျဖစ္သည္။ လက္႐ွိက်ဲခ်င္းမင္ကား မည္သည္ကိုမွ် ကြယ္ဝွက္မထားေတာ့ဘဲ ခ်ဴဖုန္းအား တိုက္ခိုက္ရန္အတြက္ နည္းလမ္းမ်ိဳးစုံကို စတင္အသုံးျပဳလ်က္႐ွိေနေတာ့သည္။
သို႔ေသာ္ျငားလည္း သူ႕အဖို႔ အဆင့္တစ္သိုင္းကြက္၊ အဆင့္ႏွစ္သိုင္းကြက္၊ အဆင့္သုံးသိုင္းကြက္၊ အဆင့္ေလးသိုင္းကြက္၊ အဆင့္ငါးသိုင္းကြက္ႏွင့္ အဆင့္ေျခာက္သိုင္းကြက္မ်ားကိုပင္ အသုံးျပဳခဲ့ေစကာမူ ၎တို႔မွာ ခ်ဴဖုန္းအား ရင္ဆိုင္ရာတြင္ အသုံးမဝင္ဘဲ႐ွိလ်က္ ခ်ဴဖုန္း၏ မဟူရာလိပ္ခ်ပ္ဝတ္နည္းစနစ္ကို ထိုးေဖာက္ခ်ိဳးဖ်က္ရန္ နည္းလမ္းလုံးဝမ႐ွိပါေခ်။
ခ်ဴဖုန္းကား ပိုမို၍ပင္ တဲ့တိုးက်ေပသည္။ မည္သည့္သိုင္းကြက္မွ်ပင္ အသုံးျပဳမေနဘဲ မဟူရာလိပ္ခ်ပ္ဝတ္နည္းစနစ္မွ သူ႕အား ေဆာင္ႏွင္းေပးထားေသာ မျမင္ရသည့္အကာအကြယ္ႏွင့္ သူ၏႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာစြမ္းအားတို႔ႏွင့္အတူ က်ဲခ်င္းမင္ထံ အဆက္မျပတ္ တိုက္ခိုက္ေနေလသည္။
''ဘုရားေရ... အဲဒီခ်ဴဖုန္းရဲ႕ခြန္အားက ဒီအဆင့္အထိ ေရာက္ေနၿပီလား... သူ႕႐ုပ္ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕ စြမ္းအားသက္သက္နဲ႔ က်ဲခ်င္းမင္ဆီက ဒီေလာက္ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ တိုက္ကြက္ေတြကို တားဆီးႏိုင္တယ္ေပါ့... ဒီေကာင္ေလးက လူတစ္ေယာက္မွ ဟုတ္ေသးရဲ႕လား...''
''ေျပာင္ေျမာက္တယ္... တကယ္ကို ေျပာင္ေျမာက္တယ္... က်ဳပ္တစ္သက္မွာ လူငယ္မ်ိဳးဆက္ထဲက ဒီေလာက္ထူးခြၽန္ေျပာင္ေျမာက္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို ပထမဆုံးအႀကိမ္ ျမင္ေတြ႕ဖူးတာပဲ... ဒါေပမဲ့ ဒီလိုစြမ္းအားျပည့္ဝသူတစ္ေယာက္က ဘာေၾကာင့္မ်ား မိုးျပာစီရင္စုကထြက္ေပၚလာရတာလဲ... မိုးျပာစီရင္စုလို ဒီေလာက္အထီးက်န္ဆန္တဲ့ ေဒသတစ္ခုက သူ႕လိုပါရမီ႐ွင္တစ္ေယာက္ကို ပ်ိဳးေထာင္ႏိုင္စြမ္း႐ွိသတဲ့လား...''
''ၿပီးခဲ့တဲ့အခ်ိန္မွာ မိုးျပာစီရင္စုက ထြက္ေပၚလာခဲ့တဲ့ က်န္းထ်န္းယိနဲ႔တင္ လႊမ္းမိုးႏိုင္စြမ္း လုံေလာက္ေနခဲ့ၿပီးၿပီ... ဒီခ်ဴဖုန္းက ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ လႊမ္းမိုးႏိုင္မယ္လို႔ က်ဳပ္ လုံးဝေတြးမထားမိခဲ့ဘူး... မိုးျပာစီရင္စုက အင္အားအရာမွာ တကယ္ပဲ အႀကီးအက်ယ္ ႏိုးထလာေတာ့မွာမ်ားလား... နက္နက္႐ိႈင္း႐ိႈင္း အိပ္ေမာက်ေနတဲ့နယ္ေျမမွာ တိုက္တစ္ခုလုံးကို ကိုင္လႈပ္ႏိုင္တဲ့ ပါရမီ႐ွင္ေတြ ေပၚထြန္းလာေတာ့မယ္ထင္ပါရဲ႕...''
အကယ္၍ ယခင္အခ်ိန္ကဆိုလွ်င္ လူအမ်ားအဖို႔ ခ်ဴဖုန္းႏွင့္က်ဲခ်င္းမင္တို႔ၾကားမွ တိုက္ပြဲတြင္ တစ္ဖက္တည္းသို႔သာ အေလးသာလ်က္ က်ဲခ်င္းမင္အႏိုင္ရမည္မွာ သံသယျဖစ္ရန္မ႐ွိဟု ခံစားမိၾကမည္ျဖစ္ၿပီး က်ဲခ်င္းမင္အႏိုင္ရသည္မွာ ယုတၱိ႐ွိသည္ဟုပင္ ခံစားမိၾကေပလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ယခုမူ ပြဲၾကည့္ပရိသတ္အမ်ားစုမွာ ခ်ဴဖုန္းျပသခဲ့ေသာ ခြန္အား၏ နက္႐ိႈင္းစြာ ဆြဲေဆာင္မႈကို ခံထားၾကရၿပီျဖစ္သည္။ လူအမ်ားအျပားမွာ ခ်ဴဖုန္း၏ခြန္အားကို သိ႐ွိသြားၾကၿပီးျဖစ္လ်က္ သူကား ေနာင္တစ္ခ်ိန္တြင္ တိုက္တစ္ခုလုံးကို ကိုင္လႈပ္ႏိုင္သူတစ္ဦးျဖစ္လာေတာ့မည္ဟု ခံစားမိေနၾကသည္။ သို႔တည္းမဟုတ္ မိုးျပာစီရင္စုကို အင္အားအႀကီးအက်ယ္ ႏိုးထလာေစႏိုင္သူတစ္ဦး ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟုပင္ ခံစားမိေနၾကသည္။ သူ ဆက္လက္ဖြံ႕ၿဖိဳးလာသေ႐ြ႕ အနာဂတ္တြင္ ေလွ်ာ့တြက္၍မရသူ ျဖစ္လာေပလိမ့္မည္။
''ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုျဖစ္ရတာလဲ... ဒီေကာင္က လူတစ္ေယာက္မွ ဟုတ္ရဲ႕လား... သူက ငါ့ရဲ႕ အဆင့္ေျခာက္သိုင္းကြက္ေတြကို တကယ္တားဆီးႏိုင္တာပဲ...''
စြမ္းအားျပည့္ဝေသာ တရစပ္တိုက္ခိုက္မႈမ်ားေနာက္တြင္ က်ဲခ်င္းမင္၏မ်က္ႏွာမွာ ျဖဴေရာ္ေနၿပီးျဖစ္လ်က္ ေခြၽးသီးေခြၽးေပါက္ႀကီးမ်ား က်ဆင္းေနၿပီျဖစ္၏။ သူ႕ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လုံးတြင္ ထိုကဲ့သို႔ခက္ခဲေသာ ၿပိဳင္ဘက္တစ္ဦးႏွင့္ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ဆုံေတြ႕ရျခင္းျဖစ္ေပသည္။
ခ်ဴဖုန္း၏ဖိအားေပးမႈေၾကာင့္ အဆုံးသတ္တစ္ခုသို႔ က်ေရာက္လုနီးနီးျဖစ္ေနသည္။ သူ၏ အသန္မာဆုံးသိုင္းကြက္မ်ားပင္ အသုံးမဝင္ေတာ့သည့္ အေျခအေနတစ္ခုတြင္ သူ႕အေနႏွင့္ ခ်ဴဖုန္းအား မည္သို႔တိုက္ခိုက္သင့္သည္ကို အမွန္ပင္ သူ မသိေတာ့ပါေခ်။ သူက သူ၏ထိပ္တန္းစစ္လက္နက္အင္အားကို အသုံးျပဳရန္ အမွန္တကယ္ လိုအပ္ေပသေလာ။ သို႔ေသာ္ အကယ္၍ ထိပ္တန္းစစ္လက္နက္သည္ပင္ ခ်ဴဖုန္းအား ရင္ဆိုင္ရာတြင္ အလုပ္မျဖစ္ခဲ့လွ်င္ သူက လုံးလုံးလ်ားလ်ားအ႐ႈံးေပးရမည္ျဖစ္ၿပီး ခ်ဴဖုန္း၏အမည္နာမကို တည္ေဆာက္ေပးလိုက္ျခင္းျဖစ္ေနလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါေလာ။
''ဝွစ္...''
ထိုအခ်ိန္၌ပင္ က်ဲခ်င္းမင္မွာ သူ၏အျမင္အာ႐ုံတြင္ ရိပ္ခနဲျဖစ္သြားသည္ကိုသာ ခံစားမိလိုက္ၿပီး ခ်ဴဖုန္းက သူ႕ေ႐ွ႕ေမွာက္၌ တေစၧတစ္ေကာင္အလား ထြက္ေပၚလာေလသည္။ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္စြန္းမ်ားမွ ျမင့္တက္သြားသည့္ အျပဳံးတစ္ခုႏွင့္အတူ ခ်ဴဖုန္းက ေအးစက္စြာ ေျပာလိုက္သည္။
''ဒါကို အဆုံးသတ္ဖို႔ အခ်ိန္က်ၿပီ...''
သူေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ ခ်ဴဖုန္းက ႐ုတ္ျခည္းတိုက္ခိုက္လိုက္ၿပီးျဖစ္၏။ မဟူရာလိပ္ခ်ပ္ဝတ္နည္းစနစ္ျဖင့္ လႊမ္းျခဳံထားသည့္လက္သီးက ေလထုကိုထိုးခြဲလာသံႏွင့္အတူ က်ဲခ်င္းမင္ရင္ဘတ္ထံ ဦးတည္လာေလသည္။
''ေသစမ္း...''
ထိုစကားမ်ားကို ၾကားလိုက္ရသည့္ေနာက္တြင္ က်ဲခ်င္းမင္၏အသြင္အျပင္မွာ ေျပာင္းလဲသြားၿပီး သူ႕ႏွလုံးသားမွာ တုန္ခါသြားေလေတာ့သည္။ ေအးစက္မႈက သူ၏ေက်ာ႐ိုးထဲသို႔ စီးဆင္းသြားသည္ဟု ခံစားလိုက္ရၿပီး သူ႕ခႏၶာကိုယ္အႏွံ႔တြင္ ေခြၽးေစးမ်ားစိမ့္ထြက္လာ၏။ သူ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွ မခံစားခဲ့ဖူးသည့္ ေျခာက္လွန္႔ဟန္႔တားမႈကို ခ်ဴဖုန္း၏ခႏၶာကိုယ္မွ သူ ခံစားမိလိုက္ၿပီး သူ႕ထက္မ်ားစြာငယ္႐ြယ္ေသာ လူငယ္ကား သူ႕အား ထိုလက္သီးတစ္ခ်က္ႏွင့္ အႏိုင္ယူေတာ့မည့္သဖြယ္ျဖစ္ေပေတာ့သည္။
- - - - - - - - - -
* * * * * * *
အခန္း(၃၅၂) ဆက္ရန္...''သိုင္းနတ္ဘုရား အသူရာ''
- - - - - - - - - - - - - - - -
အခန္း(၃၅၂) အလွကေလးမ်ား ေရာက္႐ွိလာျခင္း
''ဘုန္း...''
လက္သီးခ်က္ ထိုးထုတ္လိုက္ခ်ိန္တြင္ ထိန္းသိမ္းမရႏိုင္ေသာ လိႈင္းတစ္ခု ႐ုတ္ျခည္းျဖန္႔ထြက္လာ၏။ က်ဲခ်င္းမင္မွာ လိႈင္းအတြင္း၌ ႐ွိေနသည့္အေလ်ာက္ လြင့္ထြက္သြားေသာ္လည္း ယခုတစ္ႀကိမ္တြင္ သူက တည္ၿငိမ္စြာ ျပန္မက်ေတာ့ပါေခ်။ ထိုအစား သူက ေျမျပင္ေပၚသို႔ ျပင္းထန္စြာ ျပဳတ္က်သြားေလေတာ့၏။
''ဝုန္း...''
သန္မာေသာအားက ေျမျပင္ကိုဖုံးလႊမ္းထားသည့္ အျပာေရာင္စိတ္ဝိညာဥ္စည္းအား ထိုစြမ္းအားကို တင္းခံႏိုင္စြမ္းမ႐ွိသည့္အလား တြန္႔လိပ္လႈပ္႐ွားသြားေစခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ က်ဲခ်င္းမင္အဖို႔ သူ႕ခႏၶာကိုယ္မွ ရင္ကြဲ၍သည္းအူျပတ္မွ် ေဝဒနာလိႈင္းတစ္ခုကိုပင္ ခံစားလိုက္ရသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ သူ၏ပါးစပ္တြင္း၌ ပူေႏြးေသာအရည္တခ်ိဳ႕ လ်င္ျမန္စြာ စီးထြက္လာေလသည္။ ၎မွာ ေသြးမ်ားပင္ျဖစ္၏။ က်ဲခ်င္းမင္ကား ခ်ဴဖုန္းလက္သီးခ်က္ေၾကာင့္ အမွန္တကယ္ ေသြးအန္ရေတာ့မည္ျဖစ္၏။
''ေသာက္ပဲ...''
သို႔ေသာ္ ပုံမွန္အားျဖင့္ က်ဲခ်င္းမင္အေနႏွင့္ ေသြးအန္၍မျဖစ္ပါေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ သူက အံတင္းတင္းႀကိတ္လိုက္ၿပီး ေသြးမ်ားကို အတင္းအက်ပ္ ျပန္လည္မ်ိဳခ်လိုက္သည္။ တစ္ခ်ိန္တည္း၌ သူ႕ရင္ထဲမွ ေဒါသအမ်က္က တိုးထြက္လာေလေတာ့သည္။
သူက ထိုအေျခအေနအထိ ခ်ဴဖုန္း၏ဖိအားေပးမႈကို ခံလိုက္ရခ်ိန္တြင္ သူ႕စိတ္ထဲ၌ ႏိႈင္းယွဥ္စရာမ႐ွိေသာ အလြန္အကြၽံအေတြးတစ္ခုပင္ ျဖစ္ေပၚလာ၏။ ၎မွာ သူ၏ အစစ္အမွန္က်င့္ၾကံမႈကို ထုတ္ေဖာ္၍ ခ်ဴဖုန္းအား ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္တစ္က်င့္ၾကံမႈႏွင့္အတူ လက္ဝါးတစ္ခ်က္တည္းျဖင့္ ေသေျခမြလိုက္ရန္ျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ျငားလည္း သူ႕ဦးေႏွာက္အတြင္း႐ွိ ဆင္ျခင္တုံတရားတစ္ခုက ထိုသို႔ျပဳလုပ္၍မျဖစ္ေၾကာင္း သူ႕အား ေျပာျပေနေလသည္။ အေၾကာင္းမူ မ်က္ေမွာက္ျမင္ကြင္းတြင္ သိုင္းထိပ္သီးအမ်ားအျပား ႐ွိေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ အကယ္၍ သူ၏ အစစ္အမွန္က်င့္ၾကံမႈကို အသုံးျပဳခဲ့လွ်င္ပင္ ခ်ဴဖုန္းအား သတ္ႏိုင္စြမ္း႐ွိမည္မဟုတ္ေသးပါေခ်။
ခ်ဴဖုန္းအား မသတ္ႏိုင္သည့္အျပင္ သူ႕အဖို႔ လုံးလုံးလ်ားလ်ား သိကၡာက်သြားေပလိမ့္မည္။ တကယ္တမ္းတြင္လည္း ပြဲအစတြင္ သူက က်န္႔ဝူ႐ွန္းထံ ကတိေပးထားမိခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ အကယ္၍ သူ႕စကားမ်ားကို ျပန္႐ုပ္သိမ္းခဲ့လွ်င္ ပုံမွန္အားျဖင့္ သူက အဟားခံရသူတစ္ဦးအျဖစ္သို႔ အဆင့္အတန္းက်သြားမည္ျဖစ္၏။
''ဝွစ္...''
က်ဲခ်င္းမင္ တုံ႔ဆိုင္းေနသည့္အေလ်ာက္ ခ်ဴဖုန္းက သူ႕ေ႐ွ႕သို႔ ထပ္မံေျပးဝင္လာၿပီး တစ္ခ်ိန္တည္း၌ မဟူရာလိပ္ခ်ပ္ဝတ္နည္းစနစ္ျဖင့္ လႊမ္းျခဳံထားသည့္ ခ်ဴဖုန္း၏လက္သီးမ်ားက က်ဲခ်င္းမင္ထံသို႔ ျပင္းထန္ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ မုန္တိုင္းတစ္ခုသဖြယ္ ေနာက္ထပ္တစ္ဖန္ လြင့္ပ်ံသြားျပန္သည္။
''႐ႊစ္...''
သို႔ေသာ္ ခ်ဴဖုန္း၏ သိပ္သည္းစြာစုျပဳံေနေသာ လက္သီးမ်ားက က်ဲခ်င္းမင္၏ခႏၶာကိုယ္ထံ မေရာက္႐ွိမီ၌ပင္ လူရိပ္တစ္ခုက သူတို႔ႏွစ္ဦးအလယ္တြင္ ႐ုတ္တရက္ ထြက္ေပၚလာေလသည္။ ထို႔အျပင္လည္း စြမ္းအားျပည့္ဝေသာ လက္ႀကီးတစ္ဖက္က ခ်ဴဖုန္း၏လက္ေကာက္ဝတ္ေပၚသို႔ တင္းက်ပ္စြာ ဖမ္းဆုပ္လိုက္သည္။
''ဒီအ႐ွိန္အဝါက...''
ထိုအခိုက္အတန္႔၌ သူ၏လက္ေကာက္ဝတ္မွတဆင့္ သူ႕ခႏၶာကိုယ္အတြင္းသို႔ ထိုးေဖာက္ဝင္လာသည့္ အလြန္႔အလြန္ၾကမ္းတမ္းေသာ အ႐ွိန္အဝါေပါက္ကြဲမႈတစ္ခုကို ခ်ဴဖုန္း ခံစားမိလိုက္ေသာ္လည္း ထိုစြမ္းအားျပည့္ဝေသာ အ႐ွိန္အဝါကို သူဆန္႔က်င္ႏိုင္စြမ္းမ႐ွိေပ။ ၎မွာ ေကာင္းကင္စြမ္းအားျဖစ္၏။ ထိုေကာင္းကင္စြမ္းအားမွာ အလြန္႔အလြန္သန္မာၿပီး ၎က သူ၏ခႏၶာကိုယ္ကို ႐ုတ္ျခည္းသိမ္းပိုက္လိုက္သည္။ ၎က သူ႕အား တစ္လက္မမွ်ပင္ ေ႐ြ႕လ်ားႏိုင္စြမ္းမ႐ွိ ျဖစ္ေစသည့္အေလ်ာက္ သူက ထိုေနရာတြင္ ေငးငိုင္စြာ ရပ္ေနရေလသည္။
သို႔ေသာ္ ခ်ဴဖုန္း၏တိုက္ခိုက္မႈကို ရပ္တန္႔ေစၿပီးေနာက္တြင္ ထိုလူက သူ၏လက္ကို အလ်င္အျမန္ျပန္လႊတ္လိုက္ၿပီး ခ်ဴဖုန္းအား သူ၏ခြန္အားကို ျပန္လည္ရ႐ွိသြားေစခဲ့သည္။
သူ၏မ်က္လုံးမ်ားကိုပင့္၍ လွမ္းၾကည့္လိုက္သည့္ေနာက္တြင္ သူ႕ေ႐ွ႕ေမွာက္၌ ရပ္ေနသူမွာ သက္လတ္ပိုင္းအ႐ြယ္ အမ်ိဳးသားတစ္ဦးျဖစ္သည္ကို ခ်ဴဖုန္း အံ့အားသင့္စြာျဖင့္ ေတြ႕႐ွိလိုက္ရသည္။
ထိုအမ်ိဳးသားမွာ ဓားသဏၭာန္မ်က္ခုံးမ်ား၊ လင္းယုန္ကဲ့သို႔မ်က္လုံးမ်ားႏွင့္ျဖစ္ၿပီး ဓားသြားတစ္စင္းကဲ့သို႔ ထက္႐ွေသာ သူ႕မ်က္ႏွာထက္တြင္ အလြန္တရာ ေယာက်္ားပီသေသာ သြင္ျပင္လကၡဏာတခ်ိဳ႕ ႐ွိေနေလသည္။
အေရးအႀကီးဆုံးအခ်က္ကား သူက ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာ၏ သီးသန္႔ဝတ္စုံကို ဝတ္ဆင္ထားသည့္တိုင္ သာမန္လူမ်ား၏ဝတ္စုံႏွင့္ ကြဲျပားေနျခင္းျဖစ္သည္။ သူ၏က်င့္ၾကံမႈအတြက္မူ ၎က ပိုမို၍ပင္ ထူးျခားေျပာင္ေျမာက္ေနေပသည္။ ၎ကို ႐ွင္းျပႏိုင္ေသာ စကားလုံးမ်ားကား 'ခန္႔မွန္းမရႏိုင္ေအာင္ နက္႐ိႈင္းသည္'ဟူ၍သာျဖစ္၏။
''ေက်း႐ြာသခင္...''
သက္လတ္ပိုင္းအမ်ိဳးသား ထြက္ေပၚလာသည့္တစ္ခ်ိန္တည္း၌ ပတ္ဝန္းက်င္႐ွိ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာမွလူမ်ား၏ မ်က္ႏွာမ်ားမွာ ေျပာင္းလဲသြားၾကၿပီး သူတို႔၏စကားမ်ားအရ ခ်ဴဖုန္းလည္း ထိုပုဂၢိဳလ္၏ဇစ္ျမစ္ကို သိ႐ွိသြားေလသည္။ သူကား လက္႐ွိစီရင္စုကိုးခုတိုက္႐ွိ အသန္မာဆုံးပုဂၢိဳလ္မ်ားအနက္မွ တစ္ဦးျဖစ္သူ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာသခင္ပင္တည္း။
''က်ဳပ္ရဲ႕မိတ္ေဆြတို႔... ခြန္အားခ်င္းယွဥ္ၿပိဳင္တဲ့အခါ သင့္ေတာ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ရပ္ၾကပါ... ဒီေန႔ က်ဳပ္မ်က္ႏွာကိုေထာက္ထားၿပီး ဒီတိုက္ပြဲကို အဆုံးသတ္လိုက္ပါေတာ့... ဘယ္လိုသေဘာရပါသလဲ...''
ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာသခင္က သူ႕မ်က္ႏွာထက္တြင္ အျပဳံးတစ္ခုႏွင့္႐ွိေနၿပီး တိုက္ခိုက္ေနသူႏွစ္ဦးထံ ေျပာလိုက္သည္။
သူတို႔က ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာသခင္၏ ေမတၱာရပ္ခံမႈႏွင့္ ရင္ဆိုင္လိုက္ရသည့္အေလ်ာက္ က်ဲခ်င္းမင္အဖို႔ မည္မွ်ပိုမို၍ ေမာက္မာခဲ့သည္ျဖစ္ေစ၊ သူက ေက်း႐ြာသခင္အား မ်က္ႏွာသာေပးရဦးမည္သာျဖစ္၏။ ထို႔အျပင္ တိုက္ပြဲကို ရပ္တန္႔ေစခဲ့ျခင္းမွာ အမွန္တကယ္တမ္းတြင္ က်ဲခ်င္းမင္အား ဆိုးဆိုး႐ြား႐ြား မ႐ႈံးနိမ့္ေစလိုသည့္အတြက္ အက်ပ္အတည္းအတြင္းမွ ကယ္ထုတ္ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူက ေခါင္းညိတ္ျပလ်က္ လက္ခံလိုက္ေလေတာ့သည္။
ခ်ဴဖုန္းအတြက္မူ သူက က်ဲခ်င္းမင္အား အလြန္ခက္ခဲသည့္ အေျခအေနတစ္ခုသို႔ ဖိအားေပးခဲ့ၿပီး ထိုေနရာ႐ွိလူတိုင္းအား ထိုျမင္ကြင္းကို ျမင္ေတြ႕ေစခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ သူ၏ရည္မွန္းခ်က္သို႔ ေရာက္႐ွိခဲ့ၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ပုံမွန္အားျဖင့္ သူ႕အေနႏွင့္ ထိုကိစၥကို အေရးမစိုက္ေတာ့ပါေခ်။
''အခ်ိန္က်လုနီးၿပီဆိုေတာ့ ဒီစုေပါင္းလက္ထပ္ပြဲကိုလည္း စတင္သင့္ပါၿပီ... အေဝးက ေရာက္လာၾကတဲ့ က်ဳပ္ရဲ႕မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ား... ေက်းဇူးျပဳၿပီး ဝင္ၾကပါ...''
ခ်ဴဖုန္းႏွင့္ က်ဲခ်င္းမင္တို႔ၾကားမွ အျငင္းပြားမႈကို ေျဖ႐ွင္းေပးၿပီးေနာက္ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာသခင္က ခပ္ဖြဖြျပဳံးလ်က္ လူအုပ္ထံသို႔ လက္ယမ္းျပလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္မူ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦးၾကား ေရပက္မဝင္ႏိုင္ေအာင္ ပူးကပ္ေနသည့္ လူအုပ္မွာ ၾသဘာေပးသံတစ္ခုႏွင့္အတူ လူစုကြဲသြားၾကၿပီး သူတို႔အားလုံးက ေတာင္ထြတ္ထိပ္ဖ်ားသို႔ ေ႐ွး႐ႈေလွ်ာက္လွမ္းသြားၾကေလေတာ့သည္။
''ေက်း႐ြာသခင္...''
သို႔ေသာ္ ထိုအခ်ိန္၌ပင္ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာမွ အႀကီးအကဲတစ္ဦးက ေလွ်ာက္လွမ္းလာလ်က္ ေလသံတိုးတိုးျဖင့္ ေျပာလိုက္ေလသည္။
''က်န္းထ်န္းယိက ဒီေန႔ ေပၚမလာဘူး... ၾကည့္ရတာ သူက လာဖို႔စိတ္ကူးမ႐ွိဘူးထင္တယ္...''
''အိုး...''
ထိုစကားမ်ားကို ၾကားလိုက္ရလွ်င္ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာသခင္မွာ ပထမတြင္ အနည္းငယ္ေတြေဝသြားေသာ္လည္း အမူအရာအားျဖင့္ မ်ားစြာေျပာင္းလဲမႈမ႐ွိေပ။ သူက ထို႔ေနာက္တြင္ ခ်ဴဖုန္းထံ ျပဳံးျပလိုက္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။
''ခ်ဴဖုန္း... မင္းက ဘာေၾကာင့္ က်ဳပ္တို႔နဲ႔အတူ စင္ေပၚမွာ လာအနားမယူရမွာလဲ...''
ထိုစကားမ်ားကို ေျပာလိုက္သည့္ေနာက္တြင္ မ်က္ေမွာက္ျမင္ကြင္း႐ွိ လူတိုင္းနီးပါး၏ မ်က္ႏွာမ်ားမွာ အႀကီးအက်ယ္ ေျပာင္းလဲသြားၾကေလသည္။ အထူးသျဖင့္ လွ်ိဳက်စ္ကြၽင္းျဖစ္၏။ ခ်ဴဖုန္းထံ လွမ္းၾကည့္ေနသည့္ သူ၏အၾကည့္တြင္ မနာလိုမႈျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနၿပီး အနည္းငယ္ ရန္လိုဟန္လည္း႐ွိေနေလသည္။
၎မွာ ထိုစင္ျမင့္က မည္သည့္အခ်က္ကို ကိုယ္စားျပဳေနေၾကာင္း လူတိုင္းသိ႐ွိထား၍ျဖစ္၏။ ဤစုေပါင္းလက္ထပ္ပြဲတြင္ အလြန္တရာသားနားေသာ ပြဲၾကည့္စင္ျမင့္တစ္ခု႐ွိေနသည္။ စင္ျမင့္ေပၚတြင္ အထူးထိုင္ခုံအခ်ိဳ႕႐ွိေနၿပီး တစ္ဦးတစ္ေယာက္အဖို႔ ထိုေနရာမွေန၍ အရာအားလုံးကို ပိုမိုနီးကပ္စြာ အရသာခံၾကည့္႐ႈႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ျငားလည္း ထိုထိုင္ခုံမ်ားတြင္ အထူးအဆင့္အတန္း႐ွိ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသာ ထိုင္ခြင့္ရႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ ထိုထိုင္ခုံမ်ားတြင္ ထိုင္ႏိုင္သူမ်ားမွာ ဤစုေပါင္းလက္ထပ္ပြဲ၏ ဂုဏ္သေရ႐ွိ အေရးႀကီးပုဂၢိဳလ္မ်ားျဖစ္သည္ဟု ဆိုႏိုင္ေပသည္။
လူငယ္မ်ိဳးဆက္မွ လူမ်ားအတြက္မူ ထိုင္ခုံဆယ္လုံးသာ႐ွိ၏။ ၎တို႔မွာ ဂုဏ္ထည္ဖိတ္ၾကားလႊာ လက္ခံရ႐ွိခဲ့သူ ပါရမီ႐ွင္႐ွစ္ဦးႏွင့္အတူ အကန္႔အသတ္မဲ့ ေျမေအာက္နန္းေတာ္တြင္ ပထမရ႐ွိခဲ့ၾကသူမ်ားျဖစ္သည့္ ကူေပါႏွင့္က်န္႔ဝူ႐ွန္းတို႔အတြက္ျဖစ္သည္။
ထိုအခိုက္အတန္႔၌ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာသခင္မွ ခ်ဴဖုန္းအား ဖိတ္ေခၚခဲ့ရသည့္ အေၾကာင္းရင္းမွာ က်န္းထ်န္းယိထြက္ေပၚမလာေသာေၾကာင့္ ထိုင္ခုံတစ္လုံးပိုေန၍ျဖစ္ေပသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုသို႔ျဖစ္သည့္တိုင္ ထိုထိုင္ခုံတြင္ သာမန္လူမ်ား ထိုင္ခြင့္မရႏိုင္ပါေခ်။ တကယ္တမ္းတြင္ လွ်ိဳက်စ္ကြၽင္းသည္ပင္ ထိုအခြင့္အေရးမ႐ွိေသာေၾကာင့္ ခ်ဴဖုန္းက ႐ိုး႐ိုးသားသား ေျပာလိုက္မိဆဲျဖစ္သည္။
''အဲဒါက သိပ္မသင့္ေတာ္ဘူး မဟုတ္လား... တကယ္တမ္းမွာ...''
''အား... အရင္ကတည္းက စင္ေပၚကထိုင္ခုံေတြဟာ အေရးအႀကီးဆုံး ဧည့္သည္ေတာ္ေတြအတြက္ပဲေလ... ခ်ဴဖုန္း... မင္းရဲ႕ခြန္အားကို လူတိုင္းျမင္ေတြ႕ခဲ့ၿပီးၿပီဆိုေတာ့ မင္းက အဲဒီထိုင္ခုံမွာထိုင္ဖို႔ ထိုက္တန္တယ္ဆိုတာ ေသခ်ာပါတယ္...''
''ဒီေတာ့... ခ်ဴဖုန္းေရ... ဒါကို ျငင္းမေနဘဲ က်ဳပ္တို႔နဲ႔အတူ စင္ေပၚကို လိုက္ခဲ့လိုက္ပါ...''
ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာသခင္မွာ ေပါ့ပါးေသာ အျပဳံးတစ္ခုႏွင့္အတူ အားတက္သေရာ႐ွိေနေလသည္။
''ဟုတ္ပါတယ္... ညီေနာင္ခ်ဴဖုန္း... ျငင္းမေနပါနဲ႔ေတာ့... သြားၾကရေအာင္...''
တစ္ခ်ိန္တည္း၌ သူ႕အနီး႐ွိ လူတခ်ိဳ႕ကလည္း သူ႕အား စတင္တိုက္တြန္းလိုက္ၾကသည္။ ခ်ဴဖုန္း၏ လက္႐ွိက်င့္ၾကံမႈက မည္သို႔ပင္႐ွိေစကာမူ၊ အေစာပိုင္းမွ သူျပသခဲ့ေသာ ခြန္အားႏွင့္စြမ္းပကားတို႔ကို သူတို႔ အသိအမွတ္ျပဳထားၾကၿပီးျဖစ္သည္။ ခ်ဴဖုန္းအေနႏွင့္ ပြဲၾကည့္စင္ျမင့္ထက္သို႔ တက္ေရာက္ရန္ အရည္အခ်င္း႐ွိသည္ဟု လူတိုင္နီးပါး ခံစားမိၾကေပသည္။
''ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း က်ဳပ္က အားနာပါးနာနဲ႔ပဲ လက္ခံလိုက္ပါ့မယ္...''
ထိုသို႔ျမင္လွ်င္ ခ်ဴဖုန္းက ၎ကို ေနာက္ထပ္ေ႐ွာင္လႊဲမေနေတာ့ပါေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ လွ်ိဳက်စ္ကြၽင္း၏ မနာလိုသည့္ အမူအရာမ်ားေအာက္၌ပင္ သူက ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာသခင္ေနာက္သို႔ ကူေပါ၊ က်န္႔ဝူ႐ွန္း၊ ႐ႊီက်ံဳးယြီႏွင့္ က်န္သူမ်ားနည္းတူ လိုက္ပါသြားလ်က္ သားနားေသာ ပြဲၾကည့္စင္ထက္သို႔ လွမ္းတက္သြားေလေတာ့သည္။
ထိုအခ်ိန္မွစ၍ အျခားလူမ်ားအားလုံးကလည္း သူတို႔၏ထိုင္ခုံမ်ားတြင္ ေနရာယူလိုက္ၾကသည္။ ပထမတြင္ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာသခင္မွ ႏႈတ္ခြန္းဆက္စကားအခ်ိ်ဳ႕ိဳ႕ ေျပာၾကားလိုက္ၿပီး ထို႔ေနာက္မၾကာမီတြင္မူ သူက ဤစုေပါင္းလက္ထပ္ပြဲ၏ အဓိကဇာတ္ေဆာင္မ်ားျဖစ္သည့္ အလွကေလးတစ္ရာ ေရာက္႐ွိလာမႈကို ေၾကညာလိုက္ေလေတာ့၏။
''အူး...''
သူေၾကညာၿပီးသည္ႏွင့္ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို နားကြဲလုမတတ္ ဟစ္ေႂကြးသံမ်ားက ေကာင္းကင္ထံမွ လြင့္ပ်ံလာေလသည္။ သူတို႔၏ဦးေခါင္းမ်ားကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည့္ေနာက္တြင္မွသာ ၾကယ္အလင္းမ်ား ရစ္ဝဲလ်က္႐ွိသည့္ ညေကာင္းကင္ယံတြင္ အေရာင္အေသြးစုံေသာ ဧရာမႀကိဳးၾကာမ်ား ပ်ံသန္းလာေနသည္ကို သူတို႔ ေတြ႕႐ွိလိုက္ၾကရသည္။
ေရာင္စုံႀကိဳးၾကာမ်ားမွာ စီးနင္းစရာတစ္မ်ိဳးပင္ျဖစ္၏။ ၎တို႔၏အျမန္ႏႈန္းမွာ ဦးေခါင္းျဖဴလင္းယုန္မ်ားႏွင့္ အေတာ္နီးစပ္ေသာ္လည္း ၎တို႔က အေရအတြက္ အလြန္တရာနည္းပါးသည့္အတြက္ ၎တို႔၏ေစ်းႏႈန္းကား ဦးေခါင္းျဖဴလင္းယုန္မ်ားထက္ မ်ားစြာျမင့္မားေလသည္။ အဆေပါင္းမ်ားစြာပင္ ပိုမိုေစ်းႀကီးႏိုင္ေပသည္။
ထိုအခိုက္အတန္႔၌ ထိုႀကိဳးၾကာတစ္ရာခန္႔က ေကာင္းကင္တြင္ လွည့္ပတ္ပ်ံသန္းလ်က္႐ွိေန၏။ ထိုႀကိဳးၾကာမ်ားကား အေရာင္အေသြးစုံသည့္အေလ်ာက္ အလြန္႔အလြန္လွပေလသည္။ အထူးသျဖင့္ ႀကိဳးၾကာတစ္ရာခန္႔က အတူတကြစုေပါင္းလ်က္ ေတာက္ပေသာ ၾကယ္အလင္းမ်ားေအာက္တြင္ မနားတမ္းလွည့္ပတ္ပ်ံသန္းေနခ်ိန္တြင္ ၎တို႔မွာ အလြန္႔အလြန္ လွပခမ္းနားေနေပသည္။
ထိုအခိုက္အတန္႔၌ လူတိုင္းမွာ သူတို႔၏ဦးေခါင္းမ်ားကိုေမာ့၍ ၾကည့္႐ႈလ်က္႐ွိၾကသည္။ သူတို႔က သူတို႔၏မ်က္လုံးမ်ားကို ေကာင္းကင္ထံ မမွတ္မသုန္ စူးစိုက္ေနၾကေလသည္။ အေၾကာင္းကား ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာမွ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ေ႐ြးခ်ယ္ျပင္ဆင္ထားသည့္ အလွကေလးတစ္ရာ ေရာက္႐ွိလာသည္ကို လူတိုင္းသိ႐ွိလိုက္ေသာေၾကာင့္ပင္တည္း။
- - - - - - - - - -
* * * * * * *
အခန္း(၃၅၃) ဆက္ရန္...''သိုင္းနတ္ဘုရား အသူရာ''
- - - - - - - - - - - - - - - -
အခန္း(၃၅၃) မိန္းမတို႔၏အလွတရားႏွင့္ ကင္းကြာေအာင္ေနသူ
''႐ႊစ္ ႐ႊစ္ ႐ႊစ္...''
႐ုတ္တရက္ဆိုသလို ေကာင္းကင္မွ ေလထုထိုးခြင္းသံမ်ား ထြက္ေပၚလာၿပီး ဂါဝန္မ်ားႏွင့္အမ်ိဳးသမီးဆယ္ဦးက ေရာင္စုံႀကိဳးၾကာမ်ားထက္မွ ဆင္းသက္လာေလသည္။
အမ်ိဳးသမီးအားလုံး၏ ခႏၶာကိုယ္မ်ားေပၚတြင္ အလင္းေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ လႊမ္းျခဳံထားလ်က္႐ွိသည္။ သူတို႔၏႐ုပ္ရည္မ်ားကို ႐ွင္း႐ွင္းလင္းလင္းမျမင္ရသည့္အျပင္ သူတို႔၏ဂါဝန္အေရာင္မ်ားကိုပင္ ႐ွင္းလင္းစြာ မျမင္ရပါေခ်။ သို႔ေသာ္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္အေနႏွင့္ သူတို႔အားလုံးက လွပေသာ ပန္းပြင့္ထီးတစ္လက္စီ ကိုင္ေဆာင္ထားေၾကာင္းကိုမူ ခပ္ေရးေရးျမင္ႏိုင္ေပသည္။
''ဖန္း ဖန္း ဖန္း...''
အမ်ိဳးသမီးဆယ္ဦးက ေလထဲတြင္ က်ဆင္းလာစဥ္၌ပင္ သူတို႔လက္တြင္း႐ွိ ပန္းပြင့္ထီးမ်ားက တစ္ၿပိဳင္တည္းပြင့္သြားေလေတာ့သည္။
၎တို႔ကို ဖြင့္လိုက္ၿပီးသည္ႏွင့္ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပင္ ပန္းပြင့္ပြင့္ဖတ္မ်ားက ေကာင္းကင္ကို ျဖည့္ဆည္းသြားၿပီး သူတို႔ဆင္းသက္လာသည့္ႏႈန္းက ႐ုတ္ျခည္း အ႐ွိန္ေလ်ာ့က်သြားေလသည္။ ထို႔အျပင္ သူတို႔၏ခႏၶာကိုယ္မ်ားေပၚတြင္ လႊမ္းျခဳံထားသည့္ အလင္းေဖ်ာ့ေဖ်ာ့မွာလည္း သူတို႔ဆင္းသက္လာမႈႏွင့္အတူ ေမွးမွိန္သည္ထက္ေမွးမွိန္သြားၿပီး ေနာက္ဆုံး၌ အၿပီးအပိုင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလေတာ့သည္။
''ဝါး...''
အလင္းေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီးေနာက္ ထိုေနရာ႐ွိ အမ်ိဳးသားမ်ားမွာ တစ္ၿပိဳင္တည္းလိုလို ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖစ္သြားၾကၿပီး အသက္႐ွဴႏႈန္း ျမန္ဆန္လာၾကသည္။ အေၾကာင္းကား သူတို႔၏အျမင္အာ႐ုံတြင္ အလြန္႔အလြန္လွပေသာ အမ်ိဳးသမီးဆယ္ဦး ေပၚေပါက္လာျခင္းေၾကာင့္ပင္တည္း။
အမ်ိဳးသမီးဆယ္ဦးမွာ ျမင့္မားသြယ္လ်ၿပီး ဖမ္းစားႏိုင္လွေသာ ခႏၶာကိုယ္မ်ား၊ ေျမေခြးမေလးမ်ားကဲ့သို႔ မ်က္ႏွာမ်ားႏွင့္ျဖစ္ၿပီး အလြန္တရာ ညိႇဳ႕အားေကာင္းေနေလသည္။
အထူးသျဖင့္ သူတို႔၏ဂါဝန္မ်ားေအာက္႐ွိ လွပေသာ ႏွင္းျဖဴေရာင္ေျခတံအစုံမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ လူအမ်ားအဖို႔ ၎တို႔ကို ျမင္ေတြ႕မိခ်ိန္တြင္ တံေတြးမ်ိဳခ်လိုက္ၾကရသည္။ မ်က္ေမွာက္ျမင္ကြင္း႐ွိ အမ်ိဳးသားအားလုံးမွာ မေရမတြက္ႏိုင္ေသာ မိန္းမလွမ်ားကို ျမင္ေတြ႕ဖူးခဲ့သူမ်ားျဖစ္ေနေစကာမူ၊ ထိုအခိုက္အတန္႔၌ သူတို႔အနက္မွ အမ်ားစုမွာ အလွကေလးဆယ္ဦး၏ နက္႐ိႈင္းစြာ ဆြဲေဆာင္ထားမႈကို ခံလိုက္ၾကရေလသည္။
''အေတာ္အထင္ႀကီးစရာပဲ... သူတို႔အားလုံးက နက္နဲနယ္ပယ္ အဆင့္ခုနစ္႐ွိေနပါလား...''
သို႔ေသာ္ အရာအားလုံးတြင္ အၿမဲတမ္း ႁခြင္းခ်က္႐ွိစၿမဲပင္။ အလွကေလးမ်ားႏွင့္ လက္ပြန္းတတီး႐ွိခဲ့သူ ခ်ဴဖုန္းအဖို႔ သူတို႔၏႐ုပ္သြင္မွ ဆြဲေဆာင္မႈကို မခံရေသာ္လည္း သူက သူတို႔၏က်င့္ၾကံမႈေၾကာင့္ အံ့အားသင့္ေနမိသည္။
အမ်ိဳးသမီးမ်ားမွာ အသက္ႏွစ္ဆယ္ဝန္းက်င္သာ ႐ွိမည္ျဖစ္ေသာ္ျငားလည္း သူတို႔အားလုံး၏ က်င့္ၾကံမႈမ်ားမွာ နက္နဲနယ္ပယ္ အဆင့္ခုနစ္သို႔ ေရာက္႐ွိေနၿပီးျဖစ္သည္။ ထိုသိုင္းက်င့္ၾကံမႈပါရမီကား အမွန္ပင္ နိမ့္က်မႈမ႐ွိပါေခ်။
မေရမတြက္ႏိုင္ေသာ ရဲရဲေတာက္အၾကည့္မ်ားေအာက္၌ပင္ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာမွ အလွကေလးဆယ္ဦးက ေနာက္ဆုံးတြင္ စင္ျမင့္ေပၚသို႔ ေရာက္႐ွိလာၿပီး မ်က္ေမွာက္ျမင္ကြင္း႐ွိ လူအမ်ားအား သူတို႔၏ ဆြဲေဆာင္အားေကာင္းေသာ ေကာက္ေၾကာင္းမ်ားႏွင့္ စြဲမက္ဖြယ္ေကာင္းေသာ မ်က္ႏွာမ်ားႏွင့္အတူ စတင္ညိႇဳ႕ငင္ေနေလေတာ့သည္။ အထူးသျဖင့္ စုေပါင္းလက္ထပ္ပြဲတြင္ ပါဝင္ခဲ့သည့္ လူငယ္ပါရမီ႐ွင္မ်ားထံသို႔ျဖစ္၏။
''ဖန္း ဖန္း ဖန္း...''
ထို႔ေနာက္လ်င္ျမန္စြာ လိုက္ပါလာသည္ကား ေကာင္းကင္ကို ျပည့္ႏွက္သြားေစေသာ ပန္းပြင့္မိုးႏွင့္ယွဥ္တြဲလ်က္ ေလထဲမွဆင္းသက္လာသည့္ ေနာက္ထပ္အလွကေလး ေလးဆယ္ပင္ျဖစ္သည္။
သူတို႔က ပန္းပြင့္ထီးမ်ားကို အလားတူကိုင္ေဆာင္လ်က္ ဆင္းသက္လာျခင္းျဖစ္ၿပီး သူတို႔ကား ႐ွားပါးအလွကေလးမ်ားျဖစ္သည့္အျပင္ နက္နဲနယ္ပယ္ အဆင့္ခုနစ္က်င့္ၾကံမႈကိုလည္း တူညီစြာပိုင္ဆိုင္ထားၾကေလသည္။
''ဝါး... အရမ္းထူးျခားေျပာင္ေျမာက္ပါလား... ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာက ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ ပါရမီ႐ွင္အဆင့္ အလွကေလးေတြကို ဘယ္ကမ်ား႐ွာေတြ႕ထားပါလိမ့္...''
အေယာက္ငါးဆယ္ေသာ အမ်ိဳးသမီးငယ္အားလုံးမွာ နက္နဲနယ္ပယ္ အဆင့္ခုနစ္တြင္ ႐ွိေနၾက၏။ သို႔ေသာ္ ၎မွာ လက္ခံႏိုင္ဖြယ္ျဖစ္ေပသည္။ တကယ္တမ္းတြင္လည္း ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာကဲ့သို႔ေသာ ဧရာမအင္အားစုႀကီးတစ္ခုအဖို႔ အမ်ိဳးသားမ်ားျဖစ္ေစ သို႔မဟုတ္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားျဖစ္ေစ၊ မည္သည့္အခါတြင္မွ် ပါရမီ႐ွင္မ်ား ျပတ္လပ္ခ်ိဳ႕တဲ့မႈမ႐ွိပါေခ်။
သို႔ေသာ္ အေယာက္ငါးဆယ္ေသာ ပါရမီ႐ွင္အားလုံးမွာ အလြန္႔အလြန္လွပသူေလးမ်ားလည္း ျဖစ္ေနၾကသည္။ ထိုအျဖစ္က လူအမ်ားအား မ်ားစြာပိုမို၍ အံ့ၾသတုန္လႈပ္ေစခဲ့ေပသည္။ သို႔ေသာ္ျငားလည္း မ်ားမၾကာမီ အေယာက္ေလးဆယ္ေသာ အလွကေလးမ်ား ထပ္မံထြက္ေပၚလာသည့္ေနာက္တြင္မူ ထိုအံ့ၾသတုန္လႈပ္မႈမွာ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ႐ုတ္ျခည္း ျမင့္တက္သြားေလေတာ့သည္။
အလွကေလး ေလးဆယ္က တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆင္းသက္လာ၏။ လူအုပ္၏ျမင္ကြင္းအတြင္းသို႔ သူတို႔၏မ်က္ႏွာမ်ား ထြက္ေပၚလာခ်ိန္တြင္ ႏိႈင္းယွဥ္စရာမ႐ွိေအာင္ အံ့ၾသတုန္လႈပ္ေနၿပီးျဖစ္သည့္ လူအုပ္မွာ ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖစ္သြားခဲ့ေလသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေလးဆယ္ေသာ အလွကေလးအားလုံးမွာ နက္နဲနယ္ပယ္ အဆင့္႐ွစ္က်င့္ၾကံမႈကို ပိုင္ဆိုင္ထားၾက၍ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ လွပမႈအားျဖင့္လည္း သူတို႔က ၿပီးခဲ့သည့္ အလွကေလးငါးဆယ္ႏွင့္ ညီမွ်ေနေပသည္။
''ဝွစ္ ဝွစ္ ဝွစ္...''
လူတိုင္းက ေလးဆယ္ေသာ အလွကေလးမ်ား၏ ခြန္အားေၾကာင့္ နက္႐ိႈင္းစြာ အံ့ၾသေနစဥ္ပင္ ေရာင္စုံႀကိဳးၾကာမ်ားထံမွ ဆြဲေဆာင္မႈ႐ွိေသာ ေနာက္ထပ္ခႏၶာကိုယ္ကိုးခု လြင့္ေမ်ာဆင္းသက္လာေလသည္။
ယခုတစ္ႀကိမ္တြင္မူ မ်က္ေမွာက္႐ွိေနသူမ်ားမွာ အမွန္ပင္ အံ့ၾသမွင္တက္မိသြားၾကေလေတာ့သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အလွကေလးကိုးဦးစလုံးမွာ နက္နဲနယ္ပယ္ အဆင့္ကိုးက်င့္ၾကံမႈကို ပိုင္ဆိုင္ထားၾကေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ သူတို႔က နက္နဲနယ္ပယ္ အျမင့္ဆုံးအဆင့္တြင္႐ွိေနၾက၏။ ထို႔အျပင္ သူတို႔၏ ႐ုပ္ရည္မ်ားမွာလည္း အမွန္ပင္ အလြန္႔အလြန္လွပေပသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ အလွကေလးကိုးဆယ္ႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္လိုက္လွ်င္ သူတို႔ကား အေတာ္ပင္ပိုမို၍ အသက္႐ွဴမွားေလာက္ဖြယ္ျဖစ္သည္။
စင္ျမင့္ေပၚ႐ွိ အထြတ္အထိပ္ လူငယ္ပါရမီ႐ွင္မ်ား၏ မ်က္ႏွာမ်ားသည္ပင္ ေျပာင္းလဲလာလ်က္႐ွိသည္။ အထူးသျဖင့္ ထန္ရီဆု၊ စုန္႔ခ်င္းဖုန္း၊ ပိုင္ယြင္ေဖးႏွင့္ လွ်ိဳေ႐ွာင္းေယာင္တို႔ျဖစ္ၾကသည္။ သူတို႔က အလွကေလးကိုးဦး၏ ႐ုပ္သြင္မ်ားမွ ဖမ္းစားမႈကို ခံလိုက္ၾကရေၾကာင္း ထင္႐ွားေနေလသည္။
''စီရင္စုကိုးခုတိုက္ထဲမွာ ခ်င္စီရင္စုဟာ အလွကေလးေတြ ေပါမ်ားတဲ့ေနရာတစ္ခု ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္လို႔ က်ဳပ္ တစ္ခါမွမေတြးမိခဲ့ဘူး... အရင္က က်ဳပ္ရဲ႕ ထန္စီရင္စုမွာ ဒီလိုအလွကေလးေတြကို မျမင္ဖူးခဲ့ဘူးဗ်...''
ထန္ရီဆု၏မ်က္လုံးမ်ားတြင္ တပ္မက္စိတ္တို႔ ျပည့္ႏွက္ေနၿပီးျဖစ္၏။ မေရမတြက္ႏိုင္ေသာ အလွကေလးမ်ားကို ျမင္ေတြ႕ဖူးခဲ့သည့္ သူသည္လည္း ထိုအခိုက္အတန္႔၌ အလွကေလးကိုးဦး၏ဆြဲေဆာင္မႈကို ခံထားရေလသည္။
''အစ္ကိုရီဆု... ဘယ္ဘက္အစြန္ဆုံးကတစ္ေယာက္က ခင္ဗ်ားနဲ႔ လိုက္ဖက္တယ္ဗ်... သူက ေတာ္ေတာ္ကို အသားျဖဴတယ္ေလ... က်ဳပ္ကေတာ့... က်စ္ဆံၿမီးေလးႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ အလယ္ကတစ္ေယာက္ကို သေဘာက်တယ္... သူက ျဖဴျဖဴစင္စင္ေလးပဲ... က်ဳပ္ ႀကိဳက္တယ္...''
စုန္႔ခ်င္းဖုန္း၏ အျပဳံးမ်က္လုံးမ်ားက အလွကေလးကိုးဦးပတ္လည္တြင္ တစ္လွစ္လွစ္ေျပးေနၿပီး သူသည္လည္း အနည္းငယ္မွ်သာ ဖမ္းစားခံထားရသည္ မဟုတ္ပါေခ်။
''ျဖဴစင္တယ္ ဟုတ္လား... သူ ျဖဴစင္တယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ား ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးသိသလဲ...''
ပိုင္ယြင္ေဖးက သူ၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို တြန္႔ေကြးလိုက္သည္။ သူတို႔၏ဆက္ဆံေရးမွာ အလြန္ေကာင္းမြန္ၿမဲျဖစ္ၿပီး သူတို႔က ေျပာမနာဆိုမနာ႐ွိၾကသည္။ သူတို႔ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ မေကာင္းမႈမ်ားမွာလည္း နည္းပါးလွသည္မဟုတ္ေပ။
''ဟားဟား... ယြင္ေဖးရယ္... ေမးေနစရာေတာင္ လိုေသးလို႔လားဗ်ာ... ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာက ဒီစုေပါင္းလက္ထပ္ပြဲအတြက္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျပင္ဆင္လာခဲ့တယ္လို႔ က်ဳပ္ၾကားထားတယ္... ဒီေန႔ ပြဲၾကည့္စင္ေပၚမွာ႐ွိေနတဲ့ အလွကေလးအားလုံးကို ဂ႐ုတစိုက္ပ်ိဳးေထာင္ထားတာမို႔ ဒီအလွကေလးေတြဟာ အမ်ိဳးသားေတြနဲ႔ အစြန္းအထင္းမ႐ွိဘူး... သူတို႔က လုံးဝသန္႔စင္တဲ့အျပင္ သူတို႔အားလုံးဟာ မပ်ံတတ္ေသးတဲ့ ငွက္ကေလးေတြပဲေလ...''
လွ်ိဳေ႐ွာင္းေယာင္က တက္ႂကြေပ်ာ္ျမဴးစြာျဖင့္ ဖြင့္ဟလိုက္သည္။
''ဒါဆို ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာက အေတာ္႐ိုးသားတယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ေပါ့... ၾကည့္ရတာ ဒီတစ္ခါေတာ့ ဒီခရီးက တကယ္အက်ိဳး႐ွိသြားပုံပဲ...''
လွ်ိဳေ႐ွာင္းေယာင္၏စကားမ်ားကို ၾကားလိုက္ရၿပီးေနာက္ စိတ္လႈပ္႐ွားေနၿပီးျဖစ္ေသာ က်န္သုံးဦး၏မ်က္လုံးမ်ားတြင္ အလင္းတလက္လက္ ထင္ဟပ္သြားေလသည္။ ဆာေလာင္ေနသည့္ ႐ိုင္းပ်ေသာ ဝံပုေလြတစ္ေကာင္က သူ႕စိတ္ႀကိဳက္ျဖစ္မည့္ သိုးတစ္ေကာင္ကို ႐ွာေဖြေနသကဲ့သို႔ပင္ျဖစ္၏။
အမွန္တကယ္တမ္းတြင္ သူတို႔ေလးဦးသာမကပါေခ်။ ထိပ္တန္းစစ္လက္နက္တစ္ခု ပိုင္ဆိုင္ထားသူ မု႐ုံယြီပင္လွ်င္ စိတ္လႈပ္႐ွားလ်က္႐ွိေလသည္။ သူ႕မ်က္လုံးမ်ားက အမ်ိဳးသမီးတစ္စုထံတြင္ နစ္ျမဳပ္ေနၿပီး ျပန္႐ုန္းမထြက္ႏိုင္ေတာ့ေပ။
အလွကေလးကိုးဆယ့္ကိုးဦး ေရာက္႐ွိလာသည့္ေနာက္တြင္ သူမတို႔က တစ္ဦးၿပီးတစ္ဦး သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ စတင္မိတ္ဆက္လိုက္ၾကသည္။ အသက္၊ အမည္ႏွင့္ အရာအားလုံးပင္ျဖစ္၏။
ထိုအခိုက္အတန္႔၌ အမ်ိဳးသားမ်ားမွာ ဂ႐ုတစိုက္နားေထာင္လ်က္႐ွိၿပီး အလွကေလးကိုးဆယ့္ကိုးဦးကိုလည္း သူတို႔စိတ္ႀကိဳက္ပုံစံမ်ိဳးကို ႐ွာေဖြရင္းမွ အေသးစိတ္က်က် ေလ့လာလ်က္႐ွိၾကသည္။ လက္႐ွိတြင္ တည္ၿငိမ္ေအးေဆးစြာ က်န္႐ွိေနသူမ်ားမွာ ခ်ဴဖုန္း၊ ကူေပါ၊ က်ဲခ်င္းမင္ႏွင့္ ႐ႊီက်ံဳးယြီတို႔သာျဖစ္ၾကသည္။
ကူေပါမွာ ငယ္႐ြယ္လြန္းေနၿပီး သူ၏ခြန္အားက မလုံေလာက္ေသာေၾကာင့္ အလွကေလးတစ္ရာအနက္မွ တစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ႏွလုံးသားကို ရ႐ွိရန္အတြက္ တစ္စုံတစ္ရာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ႐ွိပါေခ်။
အႂကြင္းမဲ့ပါရမီ႐ွင္ႏွစ္ဦးျဖစ္သည့္ က်ဲခ်င္းမင္ႏွင့္ ႐ႊီက်ံဳးယြီတို႔အတြက္မူ သူတို႔၏ ခြန္အားဆာေလာင္မႈက သန္မာလြန္းေနေသာေၾကာင့္ 'ေသမ်ိဳးေလာက၏ အစြန္းအထင္းမခံ'ဟူသည့္ ခံစားမႈကို ထုတ္လႊတ္ေနၾကသည္။ အလွကေလးမ်ားက မည္မွ်ပိုမိုလွပသည္ျဖစ္ေစ သို႔မဟုတ္ မည္မွ်ပိုမိုထက္ျမက္သည္ျဖစ္ေစ၊ သူတို႔၏စိတ္ႏွလုံးသားမ်ားတြင္ ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္၌ မည္သို႔အက်ိဳးအျမတ္ရ႐ွိႏိုင္မည္ကိုသာ ေတြးေတာေနမိၾကဆဲျဖစ္သည္။
ခ်ဴဖုန္းအတြက္ကား သူက အလြန္ငယ္႐ြယ္ၿပီး စီရင္စုကိုးခုတိုက္စင္ျမင့္ေပၚသို႔ အမွန္တကယ္ေျခခ်မိခဲ့သည္မွာ ပထမဆုံးအႀကိမ္ျဖစ္ေသာ္ျငားလည္း ထိုေနရာတြင္ ခ်ဴဖုန္းအား ဆြဲေဆာင္ႏိုင္သည့္ အလွကေလးဟူ၍ တစ္ဦးမွမ႐ွိေပ။ ၎မွာ ခ်ဴဖုန္းက အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ အလွအပကို အာ႐ုံမေရာက္ေသာေၾကာင့္မဟုတ္ဘဲ သူတို႔အနက္ မည္သူတစ္ဦးကမွ် သူ႕ႏွလုံးသားအား လႈပ္႐ွားေစႏိုင္ျခင္းမ႐ွိ၍ျဖစ္သည္။
''ခ်ဴဖုန္း... ခင္ဗ်ားက ဘာျဖစ္လို႔ ေသေသခ်ာခ်ာမၾကည့္တာလဲ... ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္ကို ဝင္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အလွကေလးတစ္ရာနဲ႔ တရင္းတႏွီးေနႏိုင္မယ္လို႔ ၾကားလိုက္တယ္ေလ... ခင္ဗ်ားရဲ႕ခြန္အားနဲ႔ဆို သူတို႔အေရးေပးတာကိုခံရမွာ ေသခ်ာပါတယ္...''
''ေလာေလာဆယ္ ခင္ဗ်ားႀကိဳက္တဲ့ပုံစံမ်ိဳးကို အရင္ေ႐ြးထားလိုက္... ေနာင္တစ္ခ်ိန္ ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္ကို ဝင္ၿပီးတဲ့အခါ ဆက္လႈပ္႐ွားလို႔ရၿပီေပါ့...''
ခ်ဴဖုန္းမွာ စိတ္ပ်ံ႕လြင့္ေနဟန္႐ွိၿပီး သူ၏မ်က္လုံးမ်ားက အလွကေလးမ်ားထံသို႔ တည့္တည့္ပင္မၾကည့္ဘဲ႐ွိေနသည္ကိုျမင္လွ်င္ ကူေပါက သေဘာမေနာေကာင္းစြာျဖင့္ သတိေပးလိုက္ေလသည္။
''ညီေနာင္ကူေပါ... က်ဳပ္တို႔က အသက္ငယ္လြန္းပါေသးတယ္... ဒီလိုၿပိဳင္ပြဲတစ္ခုမွာ က်ဳပ္တို႔က စည္ကား႐ုံသက္သက္ပဲ ဝင္ပါရမယ္ဗ်... ေလာေလာဆယ္အတြက္ သိုင္းက်င့္ၾကံမႈက နံပတ္တစ္ဦးစားေပးျဖစ္သင့္တယ္ေလ...''
ခ်ဴဖုန္းက မိန္းမတို႔၏အလွတရားႏွင့္ ကင္းကြာေအာင္ေနၿပီး ဧကစာရီက်င့္သူတစ္ဦးအသြင္ျဖင့္ ခပ္ဖြဖြျပဳံးလိုက္သည္။
''အင္း... ညီေနာင္ခ်ဴဖုန္း... ခင္ဗ်ားေျပာတာ မွန္ပါတယ္ဗ်ာ... က်ဳပ္တို႔အသက္အ႐ြယ္မွာ သိုင္းက်င့္ၾကံမႈအေပၚ အာ႐ုံစိုက္ထားၿပီး အဲဒါကိုပဲ က်ဳပ္တို႔ရဲ႕ ပထမဦးစားေပးျဖစ္ေအာင္ လုပ္သင့္ပါတယ္... ေယာက်္ားနဲ႔မိန္းမၾကားက ဖိုမကိစၥေတြကို ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွ စဥ္းစားရင္လည္း ေနာက္မက်ေသးပါဘူးေလ...''
ခ်ဴဖုန္း၏စကားမ်ားကို ၾကားလိုက္ရၿပီးေနာက္ ကူေပါလည္း ၎မွာ အေတာ္အက်ိဳးအေၾကာင္းသင့္သည္ဟု ခံစားမိလိုက္သျဖင့္ သူက ေခါင္းညိတ္လိုက္ေလသည္။
သို႔ေသာ္ အကယ္၍မ်ား ထိုစကားမ်ားကိုေျပာခဲ့သူ ခ်ဴဖုန္းမွာ အမွန္တကယ္တမ္းတြင္ မပ်ံတတ္ေသးေသာ ငွက္ေပါက္ေလးတစ္ေကာင္ မဟုတ္ေတာ့သည္ကို ကူေပါသိခဲ့လွ်င္မူ သူ႕အဖို႔ ေဒါသျဖစ္လြန္း၍ ေသြးအန္ရလိမ့္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း သံသယျဖစ္ရန္မ႐ွိေတာ့ပါေခ်တည္း။
- - - - - - - - - -
* * * * * * *
အခန္း(၃၅၄)ဆက္ရန္...''သိုင္းနတ္ဘုရား အသူရာ''
- - - - - - - - - - - - - - - -
အခန္း(၃၅၄) 'ဇီလင္'
စင္ျမင့္ေပၚ႐ွိ အလွကေလးမ်ားမွ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ မိတ္ဆက္ေပးၿပီးေနာက္တြင္ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာသခင္က ထရပ္လိုက္ၿပီး က်ယ္ေလာင္စြာ ေျပာလိုက္ေလသည္။
''စီရင္စုကိုးခုတိုက္ရဲ႕ အျမင့္ဆုံးပါရမီ႐ွင္မ်ားခင္ဗ်ား... က်ဳပ္တို႔ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာက ေစ့ေစ့စပ္စပ္ေ႐ြးခ်ယ္ေပးထားတဲ့ အလွကေလးတစ္ရာအေပၚ ႏွစ္သက္ၾကပါရဲ႕လား...''
''ႏွစ္သက္ပါတယ္...''
႐ွင္းလင္းျပတ္သားေသာ အသံမ်ားမွာ အတူတကြေရာယွက္သြားၿပီး ၎က မိုးၿခိမ္းသံအလား ဤနယ္ေျမအႏွံ႔ ပဲ့တင္ျမည္ဟိန္းသြားၿပီး လူတိုင္း၏ လက္႐ွိတက္ႂကြလႈပ္႐ွားေနသည့္ စိတ္ခံစားခ်က္မ်ားကို ၫႊန္ျပေနေလသည္။
လူငယ္ပါရမီ႐ွင္မ်ား၏ တုံ႔ျပန္မႈမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္လိုက္ရလွ်င္ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာသခင္မွာ ေက်နပ္မႈျဖင့္ ေခါင္းတစ္ညိမ့္ညိမ့္႐ွိေနၿပီး ထို႔ေနာက္တြင္ သူက ေျပာလိုက္သည္။
''လူတိုင္းအေနနဲ႔ အခုလာမယ့္သူအေပၚ ပိုၿပီးႏွစ္သက္ၾကမယ္ဆိုတာ က်ဳပ္ အေသအခ်ာ ေျပာႏိုင္ပါတယ္...''
သူေျပာလိုက္သည့္အေလ်ာက္ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာသခင္က ပင္မၿမိဳ႕ေတာ္၏ အထက္ေကာင္းကင္ယံသို႔ ၫႊန္ျပလိုက္၏။ လူအမ်ားက သူလက္ညိႇဳးၫႊန္ရာအရပ္သို႔ လွမ္းၾကည့္လိုက္ၾကလွ်င္ ညေကာင္းကင္တြင္ လွပေသာ ေဝါယာဥ္တစ္ခု လြင့္ေမ်ာလာေနသည္ကို အံ့အားတသင့္ျဖင့္ ေတြ႕႐ွိလိုက္ၾကရသည္။
ေဝါယာဥ္၏ကိုယ္ထည္မ်ားမွာ အလြန္တရာ ထူးျခားေနေပသည္။ ၎တို႔က သလင္းကဲ့သို႔ ေတာက္ေျပာင္လ်က္႐ွိသည္။ အထူးသျဖင့္ ညေကာင္းကင္တြင္ ၎တို႔က တဖ်တ္ဖ်တ္လင္းလက္ေတာက္ပေနၿပီး ေဝါယာဥ္ကို ထူးထူးကဲကဲ လွပေနေစေလသည္။
''အလွကေလးတစ္ေယာက္ ေရာက္မလာေသးတာကို ေမ့ေတာင္ေမ့ေတာ့မလို႔ပဲ... ၾကည့္ရတာ သူက ေနာက္ဆုံးနဲ႔ အခမ္းနားဆုံးျဖစ္မယ္ထင္တယ္...''
ထိုအခိုက္အတန္႔၌ လူတိုင္းမွာ ထမရပ္ဘဲ မေနႏိုင္ၾကေတာ့ေပ။ ပြဲၾကည့္စင္ထက္မွ ဂုဏ္သေရ႐ွိ ဧည့္သည္ေတာ္မ်ားပင္ ႁခြင္းခ်က္မ႐ွိပါေခ်။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ လူအမ်ားအဖို႔ ထိုေဝါယာဥ္ ပိုမိုနီးကပ္လာခ်ိန္တြင္ ေဝါယာဥ္ကို ထမ္းလာသူမ်ားမွာ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာ၏ အုပ္ခ်ဳပ္သူအႀကီးအကဲေလးဦးျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕႐ွိလိုက္ၾကရေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ထိုအုပ္ခ်ဳပ္သူအႀကီးအကဲေလးဦးစလုံးမွာ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ သိုင္းထိပ္သီးမ်ားျဖစ္ၾကသည္။
ေကာင္းကင္နယ္ပယ္႐ွိ အုပ္ခ်ဳပ္သူအႀကီးအကဲေလးဦးမွ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ နိမ့္က်ခံ၍ ေဝါယာဥ္ကို သယ္ယူလာေအာင္ ျပဳလုပ္ႏိုင္စြမ္း႐ွိရန္မွာ ေဝါယာဥ္အတြင္း၌ ထိုင္ေနသူကား မည္သူျဖစ္ေနေလသနည္း။ ေဝါယာဥ္အတြင္းမွပုဂၢိဳလ္ ထြက္ေပၚမလာမီ၌ပင္ သူက ထိုေနရာ႐ွိလူတိုင္းအား မွန္းဆေတြးေတာေနေစခဲ့ၿပီးျဖစ္၏။
ထိုအခ်ိန္၌ပင္ ေဝါယာဥ္မွာ အုပ္ခ်ဳပ္သူအႀကီးအကဲေလးဦး၏ ထိန္းေက်ာင္းမႈျဖင့္ ပြဲၾကည့္စင္အထက္သို႔ ေရာက္႐ွိလာၿပီျဖစ္သည္။ လက္႐ွိ၌ ၎က ျဖည္းညင္းစြာ ဆင္းသက္လာေနၿပီး ပြဲၾကည့္စင္အလယ္တြင္ရပ္ေနၾကသည့္ ကိုးဆယ့္ကိုးဦးေသာ အလွကေလးမ်ားကလည္း အလ်င္အျမန္ ဖယ္႐ွားေပးလိုက္ၾကသည့္အျပင္ စင္ေပၚ႐ွိ အေတာက္ပဆုံးေနရာကို သီးသန္႔ခ်န္လွပ္ထားလိုက္ၾကသည္။
ေနာက္ဆုံးတြင္ ေဝါယာဥ္က စင္ျမင့္ထက္သို႔ ဆိုက္ေရာက္လာ၏။ အုပ္ခ်ဳပ္သူအႀကီးအကဲေလးဦးမွာ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီတြင္ ရပ္ေနၾကၿပီး ေဝါယာဥ္အဝင္ဝႏွင့္ နီးကပ္သူႏွစ္ဦးက လိုက္ကာမ်ားကို တစ္ၿပိဳင္တည္း ဆြဲတင္လိုက္ၾကသည္။
ထိုအခိုက္အတန္႔၌ မ်က္ေမွာက္ျမင္ကြင္း႐ွိ လူအမ်ားအျပားမွာ အသက္႐ွဴရပ္တန္႔သြာျး္႕သြားၾကၿပီး ေဝါယာဥ္အဝင္ဝသို႔ မမွိတ္မသုန္ ေငးစိုက္ၾကည့္ေနမိၾကေလေတာ့သည္။ စုေပါင္းလက္ထပ္ပြဲတြင္ အဆုံးသတ္သရဖူေဆာင္းႏိုင္စြမ္း႐ွိသလို ေကာင္းကင္နယ္ပယ္႐ွိ အုပ္ခ်ဳပ္သူအႀကီးအကဲေလးဦးအား သူမအတြက္ ေဝါယာဥ္ထမ္းေစႏိုင္စြမ္းလည္း႐ွိခဲ့သူမွာ မည္သို႔ေသာပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးျဖစ္သည္ကို သူတို႔ သိျမင္လိုလ်က္႐ွိၾကသည္။
မေရမတြက္ႏိုင္ေသာလူမ်ား၏ အၾကည့္မ်ားေအာက္၌ပင္ အမ်ိဳးသမီးငယ္တစ္ဦး၏ ပုံရိပ္က ေနာက္ဆုံးတြင္ လူအမ်ားျမင္ကြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္လာေလသည္။ ထိုအမ်ိဳးသမီးငယ္ ထြက္ေပၚလာသည့္ေနာက္တြင္ အမ်ိဳးသားမ်ားျဖစ္ေစ သို႔မဟုတ္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားျဖစ္ေစ၊ သူတို႔အားလုံး အံ့အားသင့္ေငးငိုင္ေနမိၾကၿပီး အမ်ိဳးသမီးငယ္၏ ႐ုပ္ရည္သြင္ျပင္ထံ ဆြဲေဆာင္ခံထားၾကရေလေတာ့သည္။
၎မွာ အမွန္ပင္ အမ်ိဳးသမီးငယ္တစ္ဦးျဖစ္ၿပီး အလြန္႔အလြန္ ငယ္႐ြယ္သူတစ္ဦးပင္ျဖစ္ေနေသး၏။ သို႔ေသာ္ျငားလည္း သူမ၏႐ုပ္ရည္သြင္ျပင္အား ထိုေနရာ႐ွိ အျခားေသာ မည္သည့္အမ်ိဳးသမီးႏွင့္မွ် ႏိႈင္းယွဥ္၍မရႏိုင္ပါေခ်။
လန္းဆန္းေသာ ပန္းကေလးမ်ားအဖို႔ သူတို႔အား ျခံရံေပးထားမည့္ စိမ္းလန္းေသာ သစ္႐ြက္မ်ားကို လိုအပ္သလို လွပေသာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအဖို႔လည္း သူမတို႔အား ထင္ေပၚေအာင္မြမ္းမံေပးမည့္ ႐ုပ္ဆိုးေသာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကို လိုအပ္သည္ဟု ဆိုႏိုင္ေပသည္။ သို႔ေသာ္ျငားလည္း ထိုအမ်ိဳးသမီးငယ္၏ လွပေသာ ႐ုပ္ရည္သြင္ျပင္ကား ထိုသို႔မလိုအပ္ပါေခ်။ အကယ္၍ သူမက ပန္းေပါင္းတစ္ေသာင္းၾကားတြင္ ရပ္ေနလ်က္ အျခားေသာ အလွကေလးမ်ားႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္လိုက္လွ်င္ပင္ သူမသည္သာ ဆြဲေဆာင္မႈအ႐ွိဆုံးသူ ျဖစ္ေနေပလိမ့္ဦးမည္။ ၿမိဳ႕ျပမ်ားႏွင့္ႏိုင္ငံမ်ားအား အလုံးစုံပ်က္သုဥ္းေစႏိုင္ၿပီး သက္႐ွိမ်ားအား ညိႇဳ႕ငင္ဖမ္းစားႏိုင္သည့္ အစစ္အမွန္ အလွကေလးတစ္ဦးပင္တည္း။
ဝင္းလက္ေသာ ႏွင္းျဖဴေရာင္အသားအေရ၊ စံမီေသာ အလွမ်က္ႏွာ၊ ေရကဲ့သို႔ ၾကည္လင္ေသာ မ်က္ဝန္းမ်ား...။ လူအမ်ားအဖို႔ သူမကို ျမင္ေတြ႕ရသည့္ခဏ၌ စိတ္လႈပ္႐ွားမႈျဖင့္ ရင္ခုန္သံျမန္ဆန္လာျခင္းကို ထိန္းမရႏိုင္ပါေခ်။
''ဘုရားေရ... ေလာကႀကီးမွာ ဒီေလာက္လွတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က ဘယ္လိုမ်ား႐ွိေနႏိုင္ပါလိမ့္...''
အမ်ိဳးသမီးငယ္ ထြက္ေပၚလာသည့္ေနာက္တြင္ သူမက စင္ျမင့္ေပၚ႐ွိ အလွကေလးအားလုံးကို ေက်ာ္ျဖတ္သြားေလသည္။ လူတိုင္း၏အၾကည့္မ်ားက သူမ၏ခႏၶာကိုယ္အေပၚ အာ႐ုံစူးစိုက္ေနၾကၿပီး လူတခ်ိဳ႕မွာ အမ်ိဳးသမီးငယ္၏ လွပေသာ႐ုပ္ရည္သြင္ျပင္ေၾကာင့္ သြားရည္မ်ားပင္က်ေနၾကသည္။
''ေလာကမွာ ဒီလိုထူးထူးကဲကဲလွပတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္႐ွိေနလိမ့္မယ္လို႔ ငါ လုံးဝေတြးမထားမိခဲ့ဘူး...''
ထိုအခိုက္အတန္႔၌ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏အလွကို စိတ္မဝင္စားေသာ ႐ႊီက်ံဳးယြီ၏ မ်က္လုံးမ်ားသည္ပင္ ေတာက္ပသြားေလသည္။ သူက အမ်ိဳးသမီးငယ္၏႐ုပ္သြင္ထံ နက္႐ိႈင္းစြာ ဆြဲေဆာင္ခံလိုက္ရျခင္းျဖစ္၏။
က်ဲခ်င္းမင္အတြက္မူ သူလည္း အတူတူပင္ျဖစ္ေနသည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဘဝင္ျမင့္ေနတတ္သူ သူ႕အဖို႔ အမ်ိဳးသမီးငယ္၏ အသြင္အျပင္ကို ျမင္ေတြ႕မိၿပီးေနာက္တြင္ တိတ္တဆိတ္ တံေတြးမ်ိဳခ်လိုက္ရသည္။
က်န္႔ျပည္ေထာင္မွ လာေရာက္ခဲ့သူျဖစ္ၿပီး မ်က္ေမွာက္ျမင္ကြင္း႐ွိ အလွကေလးမ်ားထံ ေစ့ေစ့ပင္မၾကည့္ခဲ့ဘဲ အၿမဲအိပ္ငိုက္ေနခဲ့ေသာ လူငယ္ပါရမီ႐ွင္ က်န္႔ဝူ႐ွန္းပင္လွ်င္ ထိုခဏ၌ ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖစ္ေနေလသည္။
''အဲဒါ သူပါလား...''
သို႔ေသာ္ အျခားသူမ်ားႏွင့္ႏိႈင္းစာလွ်င္ ၿပီးခဲ့သည့္အခ်ိန္တြင္ ပိုမိုတည္ၿငိမ္ေနခဲ့သည့္ ခ်ဴဖုန္း၏ လက္႐ွိအမူအရာမွာ အနည္းငယ္ ေျပာင္းလဲသြားေလေတာ့သည္။ သူ႕မ်က္လုံးမ်ားတြင္ အံ့ၾသတုန္လႈပ္မႈျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနၿပီး မ်က္ေမွာက္သူ႕ႏွလုံးသားတြင္ ဧရာမလိႈင္းမ်ားက မရပ္မနားလႈပ္႐ွားေနေလသည္။
အေၾကာင္းကား ထိုအခိုက္အတန္႔၌ ထြက္ေပၚလာသည့္ အမ်ိဳးသမီးငယ္မွာ ထိုတစ္ေန႔က က်ားျဖဴေက်း႐ြာ၌ သူႏွင့္ဆုံေတြ႕ခဲ့သူ၊ က်ားျဖဴသုတ္သင္နည္းစနစ္ကို သူႏွင့္ယွဥ္လုခဲ့သူ ခရမ္းေရာင္ဝတ္မိန္းကေလး ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ပင္တည္း။ နတ္ခႏၶာႏွင့္တစ္ဦးပင္ျဖစ္၏။
သို႔ေသာ္ျငားလည္း တစ္ႏွစ္တာအခ်ိန္တိုအတြင္း၌ အမ်ိဳးသမီးငယ္မွာ ယခင္က်င့္ၾကံမႈျဖစ္သည့္ နက္နဲနယ္ပယ္ အဆင့္တစ္တြင္ ႐ွိမေနေတာ့ဘဲ နက္နဲနယ္ပယ္ အဆင့္ကိုးသို႔ ေရာက္႐ွိေနေလသည္။ သူမကား အမွန္ပင္ နက္နဲနယ္ပယ္ အဆင့္ကိုး႐ွိေနၿပီျဖစ္၏။ အခ်ိန္တစ္ႏွစ္အတြင္း၌ သူမက နက္နဲနယ္ပယ္ အဆင့္တစ္မွ နက္နဲနယ္ပယ္ အဆင့္ကိုးသို႔ အမွန္တကယ္ တက္လွမ္းႏိုင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
''ေလးစားစရာပဲ... သူ႕ရဲ႕႐ုပ္ရည္ကို ၾကည့္ရတာေတာ့ အသက္ဆယ့္ငါးႏွစ္ေလာက္ပဲ ႐ွိလိမ့္ဦးမယ္ထင္တယ္... ဟုတ္ရဲ႕လား... အသက္ဆယ့္ငါးႏွစ္မွာ နက္နဲနယ္ပယ္ အဆင့္ကိုးကို ေရာက္ေနၿပီ... သူက က်န္႔ဝူ႐ွန္းနဲ႔ ညီမွ်ေနတာပဲမဟုတ္လား...''
အမ်ိဳးသမီးငယ္၏ လွပေသာ ႐ုပ္ရည္သြင္ျပင္ထံ နက္႐ိႈင္းစြာ ဆြဲေဆာင္ခံခဲ့ၾကရသည့္ေနာက္တြင္ လူအမ်ားအဖို႔ အမ်ိဳးသမီးငယ္၏ စြမ္းအားျပည့္ဝေသာ ခြန္အားေၾကာင့္လည္း စတင္အံ့အားသင့္ေနမိၾကသည္။ ထိုအသက္အ႐ြယ္၌ ဤက်င့္ၾကံမႈအဆင့္ ပိုင္ဆိုင္ထားျခင္းက သူမ၏ အနာဂတ္ေအာင္ျမင္မႈမ်ားကို စိတ္ကူးမရႏိုင္ဟူေသာ အဓိပၸာယ္ျဖစ္သည္မွာ ႐ွင္းလင္းေနေလသည္။
''ဒီမိန္းကေလးက ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာကျဖစ္ေနမယ္လို႔ ငါ လုံးဝေမွ်ာ္လင့္မထားမိခဲ့ဘူး... သူ႕ရဲ႕ အသြင္အျပင္ကို ၾကည့္ရတာေတာ့ သူရဲ႕ ရာထူးအဆင့္အတန္းက နိမ့္က်ပုံမရဘူး...''
''မျဖစ္ေသးဘူး... အဲဒီႏွစ္က ကိစၥေၾကာင့္ သူ႕စိတ္ထဲမွာ အၿငိဳးတစ္ခု႐ွိေနဦးမယ္ဆိုတာ ေသခ်ာတယ္... ငါ့ကို သူေတြ႕သြားလို႔မျဖစ္ဘူး...''
အေျခအေနက အဆိုးဘက္သို႔ ဦးတည္ေနသည္ကို ခံစားမိလိုက္လွ်င္ ခ်ဴဖုန္းမွာ အသံမထြက္ဘဲ တိတ္တဆိတ္ထြက္ေျပးရန္ ၾကံ႐ြယ္လိုက္ေလသည္။
''ညီေနာင္ခ်ဴဖုန္း... ခင္ဗ်ားက ဘယ္သြားမလို႔လဲဗ်... ဒီအလွကေလးကေတာင္ ခင္ဗ်ားရဲ႕ စိတ္ဝင္စားမႈကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္စြမ္းမ႐ွိဘူးဆိုတာေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးထင္တယ္ေနာ္... ဟုတ္ရဲ႕လား...''
သို႔ေသာ္ ခ်ဴဖုန္းလွည့္မထြက္ရေသးမီ၌ပင္ ကူေပါက ခ်ဴဖုန္းလက္ေမာင္းကို လွမ္းဆြဲထားလိုက္သည္။
''အဲ... က်ဳပ္က...''
''ေသၿပီဟ...''
မူလတြင္ ခ်ဴဖုန္းက တစ္စုံတစ္ရာ႐ွင္းျပရန္ ဟန္ျပင္လိုက္ေသာ္လည္း သူ၏ဦးေခါင္းကို ေနာက္လွည့္ၾကည့္လိုက္ခ်ိန္တြင္ စင္ျမင့္ေပၚ႐ွိ လူအခ်ိဳ႕မွာ သူတို႔၏လႈပ္႐ွားမႈကို သတိထားမိသြားၿပီးျဖစ္လ်က္ သူတို႔၏အၾကည့္မ်ားကို သူ႕ထံ စူးစိုက္လာၾကသည္ကို ေတြ႕႐ွိလိုက္ရသည္။ အေရးအႀကီးဆုံးအခ်က္ကား ခရမ္းေရာင္ဝတ္မိန္းမငယ္ေလးသည္ပင္ ခ်ဴဖုန္းကို ျမင္ေတြ႕သြားျခင္းျဖစ္ေပေတာ့သည္။
သူ႕ကိုျမင္ေတြ႕လိုက္ရၿပီးေနာက္တြင္ အမ်ိဳးသမီးငယ္၏ အမူအရာမွာလည္း မသိမသာေျပာင္းလဲသြားလ်က္ သူမ၏ လွပေသာ မ်က္လုံးသူငယ္အိမ္မ်ားမွာ ႐ုတ္ျခည္းက်ံဳ႕သြားေလသည္။
သူမ၏မ်က္လုံးမ်ားတြင္ ေရခဲတမွ်ေအးစက္ေသာ ေသြးဆာမႈအရိပ္အေယာင္တစ္ခုကို ခ်ဴဖုန္းေတြ႕႐ွိလိုက္ရသည္။ သို႔ေသာ္ျငားလည္း ထိုေသြးဆာမႈက ဖ်တ္ခနဲသာ လင္းလက္သြားၿပီး ေပ်ာက္ကြယ္သြားေသာေၾကာင့္ ၎ကို သူမွလြဲ၍ အျခားမည္သူမွ် မေတြ႕႐ွိလိုက္သည္မွာ အျဖစ္ႏိုင္ဆုံးပင္။
သို႔ေသာ္ ခ်ဴဖုန္းထံ လွမ္းၾကည့္လိုက္ၿပီးေနာက္ ခရမ္းေရာင္ဝတ္မိန္းမငယ္ေလးက တစ္စုံတစ္ရာ ေျပာဆိုျခင္းမ႐ွိေပ။ ထိုအစား သူမက ခ်ဴဖုန္းမည္သူမည္ဝါျဖစ္ေၾကာင္း မသိဟန္ျပဳလ်က္ သူမ၏ ခ်ိဳျမေသာမ်က္ႏွာေလးကို လႊဲဖယ္သြားေလေတာ့သည္။
ထိုသို႔ျမင္လွ်င္ လည္မ်ိဳထဲေရာက္ေနၿပီျဖစ္ေသာ ခ်ဴဖုန္း၏ႏွလုံးသားမွာ ေနာက္ဆုံးတြင္ ျပန္က်သြားေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူက အဝတ္မ်ားကို သပ္ရပ္ေအာင္ျပဳျပင္လိုက္ၿပီး စင္ျမင့္ေပၚ႐ွိလူမ်ားထံ လွမ္းေျပာလိုက္သည္။
''ထိုင္ရတာ နည္းနည္းေညာင္းလာလို႔ နည္းနည္းေလာက္ ေျခဆန္႔လက္ဆန္႔လုပ္မိတာပါ...''
ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ သူက ျပန္ထိုင္ခ်လိုက္ေလသည္။
ထိုအခိုက္အတန္႔၌ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာသခင္က ခရမ္းေရာင္ဝတ္မိန္းမငယ္ေလး၏ေဘးသို႔ ျဖည္းညင္းစြာ ေလွ်ာက္လွမ္းလာၿပီး လူအုပ္ထံသို႔ ဂုဏ္ယူဝင့္ႂကြားမႈအျပည့္ မ်က္ႏွာတစ္ခုႏွင့္အတူ ေၾကညာလိုက္ေလေတာ့သည္။
''ဒါက က်ဳပ္ရဲ႕ ေမြးစားသမီး'ဇီလင္'ပါ... ဒီေနရာမွာစီစဥ္ထားတဲ့ အားလုံးရဲ႕ စုေပါင္းလက္ထပ္ပြဲအတြက္ က်ဳပ္ရဲ႕စိတ္ရင္းကို ျပသတဲ့အေနနဲ႔ ဇီလင္ကလည္း က်ဳပ္တို႔ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာရဲ႕ အလွကေလးတစ္ရာထဲမွာ ကိုယ္စားလွယ္တစ္ေယာက္အျဖစ္ ပါဝင္ပါလိမ့္မယ္...''
- - - - - - - - - -
* * * * * * *
အခန္း(၃၅၅) ဆက္ရန္...''သိုင္းနတ္ဘုရား အသူရာ''
- - - - - - - - - - - - - - - -
အခန္း(၃၅၅) ထူးျခားတဲ့ၿပိဳင္ပြဲ
''ဇီလင္တဲ့လား... ခရမ္းေရာင္ ေခါင္းေလာင္းေပါ့...''
*(ဇီ=ခရမ္းေရာင္၊ လင္=ေခါင္းေလာင္း)
''သူက သူ႕အစြမ္းသတၱိနဲ႔ အေတာ္နီးစပ္တဲ့ နာမည္တစ္ခု မွည့္ထားတာပဲ... ၾကည့္ရတာ သူ႕ကို နာမည္ေပးခဲ့တဲ့သူက သူ႕မွာ နတ္ခႏၶာတစ္ခု႐ွိတာကို သိထားပုံရတယ္...''
''ဒီဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာက မ႐ိုး႐ွင္းဘူးပဲ... သူတို႔က နတ္ခႏၶာပိုင္႐ွင္တစ္ေယာက္ကို တကယ္လွ်ိဳ႕ဝွက္ပ်ိဳးေထာင္ထားတယ္... ဒီမိန္းကေလးေ႐ွ႕မွာဆိုရင္ က်န္႔ဝူ႐ွန္းေတာင္ နိမ့္က်သြားမယ္ထင္ပါရဲ႕... ဟုတ္တယ္ မဟုတ္လား...''
ဇီလင္၏ခြန္အားကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ေတြ႕ၾကဳံဖူးသူ ခ်ဴဖုန္းအေနႏွင့္ သူမ မည္မွ်စြမ္းအားျပည့္ဝသည္ကို နက္နက္႐ိႈင္း႐ိႈင္း သိ႐ွိနားလည္ထားေလသည္။
အေပၚယံတြင္ ဇီလင္၏က်င့္ၾကံမႈက နက္နဲနယ္ပယ္ အဆင့္ကိုးသာ႐ွိေနေသာ္လည္း သူမ၏ တိုက္ပြဲဝင္စြမ္းအား အစစ္အမွန္မွာ ခ်ဴဖုန္းထက္ မ်ားစြာသာလြန္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိပ္တန္းစစ္လက္နက္တစ္ခု ပိုင္ဆိုင္ထားၿပီး ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္တစ္က်င့္ၾကံမႈ႐ွိသူ က်ဲခ်င္းမင္ပင္လွ်င္ ဇီလင္အား ေသခ်ာေပါက္ အႏိုင္ယူႏိုင္စြမ္း႐ွိလိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။
ထိုအခိုက္အတန္႔၌ ပြဲၾကည့္စင္ျမင့္ေပၚတြင္ စီရင္စုကိုးခု၏ အဆင့္အျမင့္ဆုံး လူငယ္ပါရမီ႐ွင္မ်ား စု႐ုံးေနၾကေသာ္လည္း လူအမ်ားအဖို႔ အမွန္တကယ္ အသန္မာဆုံးပါရမီ႐ွင္မွာ နတ္သမီးေလးကဲ့သို႔လွပေသာ ခရမ္းေရာင္ဝတ္မိန္းမငယ္ေလး ဇီလင္ျဖစ္ေၾကာင္း မသိ႐ွိၾကပါေခ်။
ဇီလင္၏ လွပေသာ႐ုပ္သြင္က လူတိုင္းအား အသက္႐ွဴမွားသြားေစခဲ့သည့္မွာ သံသယျဖစ္ရန္မ႐ွိေခ်။ ၿပီးခဲ့သည့္အခ်ိန္က အလွကေလးကိုးဦး၏ ခႏၶာကိုယ္မ်ားထံ သိမ္းက်ံဳးၾကည့္ေနခဲ့ၾကသည့္ ထန္ရီဆုႏွင့္က်န္သုံးဦးမွာ လက္႐ွိတြင္ ဇီလင္၏ခႏၶာကိုယ္ပတ္ပတ္လည္ထံ ၾကည့္႐ႈေနၾကေလသည္။ သူတို႔က အၾကည့္လႊဲရန္ဆႏၵမ႐ွိသည့္အျပင္ မရပ္မနားပင္ ေရ႐ြတ္ေနၾကေလေတာ့သည္။
''ေလာကမွာ ဒီေလာက္လွတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ တကယ္ကို ႐ွိေနတာပဲ... သူက ဒီအသက္အ႐ြယ္မွာေတာင္ ဒီေလာက္အထိ ဖမ္းစားႏိုင္ေနၿပီဆိုေတာ့ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ သူအ႐ြယ္ေရာက္သြားတဲ့အခါက်ရင္ သူက ဘယ္ေလာက္မ်ား ထင္႐ွားေပၚလြင္ေနလိမ့္မလဲ... ဒီမိန္းကေလးနဲ႔ လက္ထပ္ခြင့္ရတဲ့သူမွာ တျခားဘာဆႏၵေတြမ်ား ႐ွိႏိုင္ဦးမွာလဲ...''
သူတို႔ကိုမဆိုထားႏွင့္၊ က်ဲခ်င္းမင္ႏွင့္ ႐ႊီက်ံဳးယီတို႔ပင္ ဇီလင္၏႐ုပ္သြင္ထံ ဆြဲေဆာင္ခံထားၾကရသည္။ အထူးသျဖင့္ အလြန္႔အလြန္ဘဝင္ျမင့္ေသာ က်ဲခ်င္းမင္ျဖစ္၏။ ထိုအခိုက္အတန္႔၌ သူပင္လွ်င္ သူ႕စိတ္ထဲမွ ေျပာေနမိသည္သာျဖစ္၏။
''တကယ္လို႔မ်ား ဘယ္လိုမိန္းမမ်ိဳးက ငါ့ရဲ႕ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွာ အေဖာ္ျပဳေပးႏိုင္မလဲလို႔ ေမးလာခဲ့ရင္ ဒီမိန္းကေလးကလြဲၿပီး တျခားသူမ႐ွိဘူးလို႔ ေျဖမိမွာပဲ...''
''ခ်ဴဖုန္း... ဒါက တကယ္ကို ႐ွားပါးအခြင့္အေရးတစ္ခုေနာ္... နင့္အေနနဲ႔ ဒီစုေပါင္းလက္ထပ္ပြဲမွာ ဒီမိန္းကေလးရဲ႕ေမတၱာကို ရဖို႔အတြက္ တိုက္ပြဲဝင္သင့္တယ္... ႏို႔မဟုတ္ရင္ နင္ေတာ့ မိုးေလာက္ႀကီးတဲ့ ဒီအခြင့္အေရးႀကီးကို လက္လြတ္သြားလိမ့္မယ္...''
အက္ဂီက တစ္ခစ္ခစ္ရယ္လ်က္ တိုက္တြန္းလိုက္သည္။
''ဘာ... မေနာက္စမ္းပါနဲ႔ဟာ... ဒီမိန္းကေလးက ဘယ္ေလာက္ေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္ဆိုတာကို နင္မသိတာလဲမဟုတ္ဘဲနဲ႔... ဒါ့အျပင္ သူက ငါ့ကို ေသေလာက္ေအာင္မုန္းေနလိမ့္မယ္... ဒါေတာင္မွ နင္က ငါ့ကို သူ႕အေပၚ သြားထိေစခ်င္ေသးတယ္ေပါ့... နင္က ငါ့ကို က်ားပါးစပ္ထဲဝင္ဖို႔ေျပာၿပီး ေသလမ္း႐ွာခိုင္းေနတာပဲ မဟုတ္ဘူးလား...''
ခ်ဴဖုန္းက စဥ္းစားျခင္းပင္မျပဳဘဲ ျငင္းပယ္လိုက္သည္။
''နင္က ဘာမ်ားသိလို႔လဲ... နတ္ခႏၶာနဲ႔လူေတြဟာ ေကာင္းကင္ရဲ႕ ေစာင့္ေ႐ွာက္မႈကို ရထားတဲ့သူေတြပဲ... သူတို႔က သာမန္လူေတြမွာမ႐ွိတဲ့ အစြမ္းသတၱိေတြကို ေမြးရာပါပိုင္ဆိုင္ထားၾကတယ္... သူတို႔ပိုင္ဆိုင္ထားတာေတြဟာ ေကာင္းကင္က အပ္ႏွင္းထားတဲ့ နတ္စြမ္းအားေတြပဲေလ...''
''အဲဒီလိုနတ္စြမ္းအားေတြကို ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္မွာ အပ္ႏွင္းခံခဲ့ရရင္ ဘာမွျပႆနာမ႐ွိပါဘူး... ဒါေပမဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္မွာ အပ္ႏွင္းခံခဲ့ရရင္ေတာ့ သူ႕ရဲ႕ အနာဂတ္ခင္ပြန္းေလာင္းပါ ဧရာမအက်ိဳးအျမတ္ေတြ ရႏိုင္လိမ့္မယ္...''
အက္ဂီက သတိေပးလိုက္သည္။
''ဧရာမအက်ိဳးအျမတ္ေတြ ဟုတ္လား... ဘယ္လိုအက်ိဳးအျမတ္ေတြလဲ...''
'အက်ိဳးအျမတ္'ဟူသည့္စကားကို ၾကားလိုက္ရၿပီးေနာက္ ခ်ဴဖုန္းမွာ ႐ုတ္ျခည္းစိတ္ဝင္စားသြားလ်က္ သူက ခ်က္ခ်င္းေမးလိုက္မိသည္။
''နင္က ဖိုမကိစၥကိုလုပ္ၿပီး သူ႕ရဲ႕အပ်ိဳစင္ဘဝကို ရယူႏိုင္တာနဲ႔ သူ႕ဆီက သူ႕ကိုယ္ပိုင္ နတ္စြမ္းအားရဲ႕ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းက နင္စုပ္ယူတာခံရၿပီး နင္တစ္ေယာက္တည္းပိုင္ဆိုင္တဲ့ စြမ္းအားအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းသြားလိမ့္မယ္...''
''သာမန္လူေတြအတြက္ အဲဒီနတ္စြမ္းအားက သိုင္းက်င့္ၾကံမႈက႑မွာ အႀကီးအက်ယ္ ကူညီေပးႏိုင္လိမ့္မယ္... ဒါေပမဲ့ နင့္အတြက္ေတာ့ အဲဒါက နင့္ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ႐ွိတဲ့ နတ္လွ်ပ္စီးစြမ္းအားကို နားလည္သြားေစႏိုင္တာမ်ိဳး ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္တယ္ေလ...''
''နင္က ေ႐ႊေရာင္လွ်ပ္စီးနဲ႔ အျပာေရာင္လွ်ပ္စီးေတြရဲ႕ စြမ္းအားနဲ႔ အဆင့္ႏွစ္ခု ဆက္တိုက္တက္လွမ္းႏိုင္ေပမဲ့လည္း အဲဒါက သူတို႔ရဲ႕ အစစ္အမွန္စြမ္းအား မဟုတ္ေသးဘူးဆိုတာကို နင္လည္းသိေနမယ္လို႔ ငါယုံၾကည္ပါတယ္...''
''နင့္အေနနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕စြမ္းအားကို နားလည္ႏိုင္စြမ္း မ႐ွိဘူးေလ... ဒီေတာ့ ပုံမွန္အားျဖင့္ သူတို႔ကို အသုံးမခ်ႏိုင္ဘူး... ဒါေပမဲ့လည္း တကယ္လို႔ နင္သာ ဇီလင္နဲ႔ ဖိုမကိစၥလုပ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး သူ႕ခႏၶာကိုယ္ကေန သူ႕ရဲ႕နတ္စြမ္းအား တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းကို ရယူႏိုင္ခဲ့ရင္ နင့္မွာ နတ္လွ်ပ္စီးရဲ႕လွ်ိဳ႕ဝွက္မႈကို နားလည္ႏိုင္မယ့္အခြင့္အေရးတစ္ခု ပိုင္ဆိုင္ေကာင္းပိုင္ဆိုင္သြားလိမ့္မယ္... တကယ္လို႔ အဲဒါကို နင္နားမလည္ေသးဘူးဆိုရင္ေတာင္ အဲဒါက နင့္ရဲ႕က်င့္ၾကံမႈကို အဆင့္တစ္ခုေတာ့ ျမင့္တက္ေစႏိုင္ဦးမွာပဲ...''
အက္ဂီက ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ႐ွင္းျပလိုက္သည္။
''ဒီလိုကိစၥမ်ိဳး တကယ္ကို႐ွိေနတယ္ေပါ့...''
ထိုအခိုက္အတန္႔၌ ခ်ဴဖုန္းလည္း ႏိႈင္းယွဥ္စရာမ႐ွိေအာင္ ဘဝင္ခိုက္သြားၿပီး သူ႕စိတ္ထဲတြင္ ေတာင့္တမႈတို႔ ျပည့္ႏွက္သြားေလသည္။
၎မွာ အက္ဂီေျပာခဲ့သည့္အတိုင္း အတိအက်ပင္ျဖစ္၏။ သူ၏နတ္လွ်ပ္စီးတြင္ မည္မွ်မ်ားျပားေသာစြမ္းအား ပါဝင္ေနသည္ကို ကနဦးအစကပင္ သူခံစားမိခဲ့သည္။ ၎ကား ေျပာမျပတတ္ေလာက္ေသာ၊ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းေသာ စြမ္းအားတစ္ခုျဖစ္၏။ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းလြန္းေသာေၾကာင့္ ၎မွာ ဤေလာကတြင္ တည္႐ွိမေနသင့္သည့္အလားပင္။
သို႔ေသာ္ျငားလည္း သူက နတ္လွ်ပ္စီးကို ခံစားႏိုင္စြမ္းသာ႐ွိၿပီး သူ႕အဖို႔ ၎၏စြမ္းအားမ်ားကို ရ႐ွိရန္မဆိုထားႏွင့္၊ နတ္လွ်ပ္စီးကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ျခင္းပင္ မ႐ွိပါေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ အက္ဂီ၏စကားမ်ားကို ၾကားလိုက္ရသည့္ေနာက္တြင္ သူ႕စိတ္က ခ်က္ခ်င္းေျပာင္းလဲသြားၿပီျဖစ္သည္။
အကယ္၍ သူ႕ေ႐ွ႕ေမွာက္တြင္ ဓားေတာင္တစ္လုံးႏွင့္ မီးသမုဒၵရာတစ္ခု တားဆီးထားခဲ့လွ်င္ပင္ သူ႕အေနႏွင့္ ၎တို႔ကို ေက်ာ္ျဖတ္ရဦးမည္သာျဖစ္၏။ သူက ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုခ်လိုက္သည္။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစကာမူ သူက ဇီလင္အေပၚ လက္လွမ္းရမည္ျဖစ္၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူ႕အေနႏွင့္ နတ္လွ်ပ္စီး၏စြမ္းအားကို ရ႐ွိႏိုင္မည့္ အခြင့္အေရးတစ္ခုအား လက္လြတ္မခံလိုေသာေၾကာင့္ပင္။
ဇီလင္မွာ ထိုေနရာ႐ွိ အမ်ိဳးသားမ်ားအားလုံး၏ အာ႐ုံကို အမွန္တကယ္ ဆြဲေဆာင္ထားေပသည္။ လူငယ္မ်ိဳးဆက္ျဖစ္ေစ သို႔တည္းမဟုတ္ သက္ႀကီးပိုင္းသိုင္းထိပ္သီးမ်ားျဖစ္ေစ၊ သူတို႔က အသက္ကိုပင္ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ ျပဳံးေနမိၾကၿပီး အလွအပတြင္ ၿပိဳင္ဘက္ကင္းသူ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေလးအေပၚ ႏွစ္လိုသေဘာက်လ်က္႐ွိေနၾကသည္။
အထူးသျဖင့္ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာသခင္ခ်င္လဲ့က ဇီလင္မွာ သူ၏ေမြးစားသမီးျဖစ္ေၾကာင္း ေၾကညာခဲ့ခ်ိန္တြင္ လူအမ်ားအေနႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေလးအေပၚ ပိုမို၍ပင္ အေရးတႀကီး႐ႈျမင္လာမိၾကသည္။
ထိုအခိုက္အတန္႔၌ ေတာင္ထြတ္ထိပ္ဖ်ား႐ွိ ခမ္းနားေသာစင္ျမင့္ထက္တြင္ ဇီလင္ဟူေသာ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေလးက အေတာက္ပဆုံးသူျဖစ္ေနသည္ကို သံသယျဖစ္ရန္မ႐ွိေတာ့ပါေခ်။
''အားလုံးပဲ... စုေပါင္းလက္ထပ္ပြဲက ဒီအဆင့္အထိ ေရာက္လာၿပီဆိုေတာ့ ဒီစုေပါင္းလက္ထပ္ပြဲအတြက္ လက္ထပ္မႈနည္းလမ္းကို ေၾကညာဖို႔အခ်ိန္က်ပါၿပီ...''
''က်ဳပ္တို႔ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာအေနနဲ႔ ဒီစုေပါင္းလက္ထပ္ပြဲကို က်င္းပခဲ့ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းက အရမ္း႐ိုး႐ွင္းပါတယ္... အရင္ဆုံး အဲဒါက က်ဳပ္တို႔ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာရဲ႕ အထက္ျမက္ဆုံးအမ်ိဳးသမီးေလးေတြ မွီခိုႏိုင္မယ့္ လူေတာ္လူေကာင္းတစ္ေယာက္ကို ႐ွာေဖြေပးဖို႔ပါ... ၿပီးေတာ့လည္း ဒီနည္းနဲ႔ တစ္ေလာကလုံးမွာ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းေတြ ဖြဲ႕ႏိုင္ဖို႔ပါပဲ... က်ဳပ္တို႔ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာရဲ႕ ကူးလူးဆက္ဆံမႈေတြကို စီရင္စုကိုးခုတိုက္တစ္ခုလုံး ျဖန္႔က်က္ဖို႔ျဖစ္ပါတယ္...''
''ေလာေလာဆယ္ ဒီစုေပါင္းလက္ထပ္ပြဲမွာ ပါဝင္သူအမ်ိဳးသားေတြက တစ္ေထာင္နီးပါး႐ွိေနတာေတာင္ အမ်ိဳးသမီးက တစ္ရာပဲ႐ွိေနတယ္... အဲဒါကို ဘယ္လိုခြဲေဝၾကမလဲ... သိုင္းၿပိဳင္ပြဲတစ္ခု ဆက္လုပ္ဦးမွာလား စသည္ျဖင့္ ေမးလိုသူေတြ ႐ွိေကာင္း႐ွိပါလိမ့္မယ္...''
''လုံးဝမဟုတ္ပါဘူး... က်ဳပ္ ခ်င္လဲ့အေနနဲ႔ က်ဳပ္တို႔ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာရဲ႕ အမ်ိဳးေကာင္းသမီးေတြအတြက္ ခြန္အားျပည့္ဝတဲ့ ခင္ပြန္းသည္တစ္ေယာက္စီ ႐ွာေဖြေပးခ်င္ေပမဲ့လည္း အဲဒါက သူတို႔ရဲ႕ လက္႐ွိခြန္အားကို ကန္႔သတ္ထားတာမဟုတ္ပါဘူး... က်ဳပ္ အေလးထားတာက သူတို႔ရဲ႕ အနာဂတ္စြမ္းပကားအေပၚပါပဲ...''
''ဒါက က်ဳပ္အေနနဲ႔ ပထမအဆင့္စစ္ေဆးမႈမွာ ဘာေၾကာင့္ အကန္႔အသတ္မဲ့ ေျမေအာက္နန္းေတာ္ႏွစ္ခု ဖြင့္ေပးခဲ့သလဲဆိုတဲ့ အေၾကာင္းရင္းပါပဲ... ဒီေနရာမွာ နက္နဲနယ္ပယ္ ပါရမီ႐ွင္ေတြေရာ မူလနယ္ပယ္ ပါရမီ႐ွင္ေတြပါ ေရာက္ေနရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းလည္းျဖစ္ပါတယ္...''
''ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ လက္႐ွိခြန္အားကြာျခားခ်က္က အလွမ္းကြာေနေပမဲ့လည္း ခင္ဗ်ားတို႔အားလုံးမွာ တူညီတဲ့ပင္ကိုအရည္အခ်င္းေတြ ပိုင္ဆိုင္ထားၾကပါတယ္... ခင္ဗ်ားတို႔အားလုံးက သိုင္းက်င့္ၾကံမႈအရာမွာ အရမ္းကို ပါရမီေကာင္းၾကၿပီး အနာဂတ္မွာ ခင္ဗ်ားတို႔အားလုံးဟာ အရမ္းေကာင္းတဲ့ တိုးတက္မႈေတြကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကမွာပါ...''
''ဒီေနရာမွာ လူတခ်ိဳ႕က ေမးေကာင္းေမးလာပါလိမ့္မယ္... ဘယ္သူက အလွကေလးတစ္ေယာက္ကို အိမ္ျပန္ေခၚသြားႏိုင္မလဲဆိုတာကို ဆုံးျဖတ္ဖို႔အတြက္ သိုင္းပညာအားျဖင့္ ယွဥ္ၿပိဳင္စရာမလိုဘူးဆိုရင္ ဒီစုေပါင္းလက္ထပ္ပြဲကို ဘယ္လိုေ႐ွ႕ဆက္မလဲေပါ့...''
''အမွန္တကယ္တမ္းမွာ အဲဒါက အရမ္းကို ႐ိုး႐ွင္းေနပါေသးတယ္... က်ဳပ္က ေ႐ြးခ်ယ္ခြင့္ကို အမ်ိဳးသမီးတစ္ရာဆီ လႊဲေပးလိုက္တယ္ေလ...''
''က်ဳပ္တို႔ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာက အထူးၿပိဳင္ပြဲတစ္ခု က်င္းပေပးပါ့မယ္... က်ဳပ္တို႔ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာရဲ႕ အမ်ိဳးသမီးတစ္ရာလည္း ဒီၿပိဳင္ပြဲမွာ ပါဝင္မွာပါ... ဒါက ခင္ဗ်ားတို႔ေတြ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ရင္းႏွီးသြားေအာင္ ပံ့ပိုးေပးမယ့္ အခြင့္အလမ္းတစ္ရပ္ဆိုလည္း မမွားပါဘူး...''
''အတူ႐ွိေနၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ရာအေနနဲ႔ သူတို႔ လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲသေဘာက်တဲ့ ခင္ပြန္းေလာင္းတစ္ေယာက္စီ ႐ွာေတြ႕သြားၾကမွာပါ... ဒီၿပိဳင္ပြဲၿပီးဆုံးတဲ့ေနာက္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ရာက သူတို႔ႏွစ္သက္သူကို ေၾကညာၿပီးတဲ့အခါ အဲဒါဟာ ဒီစုေပါင္းလက္ထပ္ပြဲရဲ႕ အၿပီးသတ္နိဂုံးလည္း ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္...''
ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာသခင္ခ်င္လဲ့က က်ယ္ေလာင္စြာျဖင့္ ဇာတ္စုံခင္းျပလိုက္ေလသည္။
''လက္စသတ္ေတာ့ ဒီလိုကိုး... အလွကေလးတစ္ရာရဲ႕အာ႐ုံကို ဆြဲေဆာင္ဖို႔အတြက္ သိုင္းစြမ္းအားနဲ႔မဟုတ္ဘဲ က်ဳပ္တို႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အစြမ္းအစကို အသုံးျပဳရမယ္ေပါ့ေလ... ဒီနည္းလမ္းက အေတာ္စိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္းသားပဲ...''
ထိုအခိုက္အတန္႔၌ လူအုပ္စုမ်ားမွာ စတင္၍ လႈပ္လႈပ္႐ွား႐ွားျဖစ္သြားၾကသည္။ ခ်င္လဲ့၏နည္းလမ္းက လူတိုင္းအား အခြင့္အေရးတစ္ခုစီ ေပးအပ္ထားျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လူအမ်ားအျပားမွာ သေဘာတူသည့္အမူအရာကို ေဖာ္ျပေနၾကေလေတာ့၏။
- - - - - - - - - -
* * * * * * *
အခန္း(၃၅၆) ဆက္ရန္...''သိုင္းနတ္ဘုရား အသူရာ''
- - - - - - - - - - - - - - - -
အခန္း(၃၅၆) တိုက္ပြဲစရန္ ျပင္ဆင္ၿပီ
''သူက က်ဳပ္တို႔ကို အလွကေလးတစ္ရာနဲ႔ လက္ပြန္းတတီးေနေစခ်င္သလို အလွကေလးေတြရဲ႕စိတ္ကို သိမ္းပိုက္ၿပီး က်ဳပ္တို႔ရင္ခြင္ထဲကို တစ္ေယာက္ေရာက္လာဖို႔ ကိုယ္ပိုင္အစြမ္းအစကို အသုံးျပဳေစခ်င္တယ္ေပါ့ေလ... ခံ့ညားမႈအရဆိုရင္ ဒီေနရာမွာ႐ွိတဲ့ ဘယ္သူကမ်ား က်ဳပ္တို႔ ညီေနာင္ေလးေယာက္ထက္ သာႏိုင္မွာလဲ...''
ထန္ရီဆုကား ယုံၾကည္မႈျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေန၏။
''က်ဳပ္ရဲ႕ ညီေနာင္တို႔... ခင္ဗ်ားတို႔အတြက္ အလွကေလးကိုးေယာက္ထဲက ဘယ္သူ႕ကိုမဆို ေ႐ြးၾကပါ... က်ဳပ္အတြက္ေတာ့ 'ဇီလင္မိန္းကေလး'နဲ႔ပဲ လုံေလာက္ပါၿပီ...''
စုန္႔ခ်င္းဖုန္းက ေျပာလိုက္သည္။
''စုန္႔ခ်င္းဖုန္း... ခင္ဗ်ားမွာ အ႐ွက္မ႐ွိဘူးလား... က်ဳပ္တို႔ေလးေယာက္ထဲမွာ ဘယ္သူကမ်ား အဲဒီအလွကေလးကိုးေယာက္အေၾကာင္း ေတြးေနေသးသလဲလို႔ ခင္ဗ်ားဘာေၾကာင့္မေမးတာလဲ... ဘယ္သူကေရာ စိတ္ထဲမွာ ဇီလင္မိန္းကေလးအေၾကာင္း မေတြးဘဲေနလို႔လဲ... ဒါ့အျပင္ ဇီလင္မိန္းကေလးနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္လိုက္ရင္ အဲဒီမိန္းကေလးကိုးေယာက္က အလွကေလးေတြေရာ ဟုတ္ေသးလို႔လား...''
ပိုင္ယြင္ေဖးက သေရာ္ဟန္ျပဳံးလိုက္ၿပီး ေျပာလိုက္ေလသည္။
''ဘယ္လို... အစ္ကိုယြင္ေဖး... က်ဳပ္ၾကားလိုက္သလိုဆိုရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားက စုန္႔ခ်င္းဖုန္းဆိုတဲ့ က်ဳပ္နဲ႔ ရန္ျဖစ္ခ်င္ေနတာလား...''
စုန္႔ခ်င္းဖုန္းက အမူအရာေျပာင္းလဲသြားသည့္အေလ်ာက္ သူ၏မ်က္ႏွာမွာ မည္းေမွာင္သြားေလသည္။
''အာ... ဘာေတြျငင္းခုံေနစရာ ႐ွိလို႔လဲဗ်ာ... တကယ္လို႔ လူတိုင္းက တရားသျဖင့္ တိုက္ခိုက္ၾကရမယ္ဆိုရင္ စိတ္ေက်နပ္ၾကမွာပဲေလ...''
လွ်ိဳေ႐ွာင္းေယာင္က ဝင္ေျပာလိုက္၏။
''ဟြန္း... ဒါျဖင့္ တိုက္ၾကတာေပါ့... ဘယ္သူက ဘယ္သူ႕ကို ေၾကာက္ေနလို႔လဲ...''
က်န္သုံးဦးစလုံးက ေအးစက္စြာ ႏွာေခါင္း႐ႈံ႕လိုက္ၾကသည္။ သူတို႔ေလးဦး၏ ေျပာဆိုမႈမ်ားမွာ စိတ္ျဖင့္ဆက္သြယ္၍ ပို႔လႊတ္ေနျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အျခားသူမ်ားအဖို႔ သူတို႔ မည္သည့္ကိစၥကိုေျပာဆိုေနေၾကာင္း သတိမျပဳမိၾကေပ။
စုေပါင္းလက္ထပ္ပြဲအတြက္ လက္ထပ္မႈနည္းလမ္းမ်ားကို ေၾကညာၿပီးေနာက္တြင္ ေက်း႐ြာသခင္ခ်င္လဲ့က ထပ္မံ၍ ေၾကညာလိုက္ျပန္သည္။
''ဒီအထူးၿပိဳင္ပြဲရဲ႕ တည္ေနရာကေတာ့ ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္ပါပဲ...''
''ဟား...''
ထိုစကားမ်ားကို ေျပာၿပီးေနာက္တြင္ အုတ္ေအာ္ေသာင္းတင္းျဖစ္မႈတစ္ခုက ႐ုတ္ျခည္းေပၚေပါက္လာေလသည္။ အျဖစ္မွန္ကိုမသိသူ လူအမ်ားအျပားမွာ အႀကီးအက်ယ္ အသက္႐ွဴမွားသြားၾကသည္။ ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္ကား မည္သို႔ေသာေနရာျဖစ္သနည္း။ ၎မွာ တားျမစ္နယ္ေျမတစ္ခုပင္ျဖစ္၏။
ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာမွာ ၎ကို အၿမဲပိတ္ပင္ထားၿပီး မည္သူတစ္ဦးကိုမွ် ဘီလူးတစ္ေတာင္ေတာင္သို႔ ေျခခ်ခြင့္မျပဳခဲ့သည္ မဟုတ္ပါေလာ။
ေဘးလူမ်ား၏ စိတ္႐ႈပ္ေထြးမႈႏွင့္ႏိႈင္းစာလွ်င္ သတင္းရထားၿပီးသူ လူအမ်ား၏ ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္စြန္းမ်ားမွာ ဆႏၵျပင္းျပေသာ အျပဳံးတစ္ခုအျဖစ္သို႔ ျမင့္တက္သြားေလသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အစစ္အမွန္ ပြဲႀကီးပြဲေကာင္းက ေနာက္ဆုံးတြင္ စတင္ေတာ့မည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္။
''အားလုံးပဲ... အံ့ၾသေနစရာ မလိုပါဘူး... ဒါက ထူးျခားတဲ့ၿပိဳင္ပြဲတစ္ခုျဖစ္ေနမွေတာ့ ထူးျခားတဲ့ေနရာတစ္ခု ျဖစ္သင့္ပါတယ္... က်ဳပ္ ခ်င္လဲ့အေနနဲ႔ က်ဳပ္တို႔ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာရဲ႕ အမ်ိဳးသမီးတစ္ရာအတြက္ ခင္ပြန္းသည္ေတြ ႐ွာေဖြေပးရမွာမို႔ ပုံမွန္အားျဖင့္ေတာ့ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို နည္းနည္းတင္းက်ပ္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္...''
''သိုင္းက်င့္ၾကံမႈပါရမီက အျပည့္အဝလိုအပ္ခ်က္တစ္ခုျဖစ္ေနေပမဲ့လည္း လူတစ္ေယာက္ရဲ႕သတၱိက ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ လိုအပ္ပါေသးတယ္... ဒီသတၱိဆိုတဲ့အရာအတြက္က တစ္ဦးတစ္ေယာက္အဖို႔ တကယ့္အႏၲရာယ္နဲ႔ ၾကဳံေတြ႕ရမွ ျပသႏိုင္တာမ်ိဳးပါပဲ...''
''ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္ဟာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕သတၱိကို စစ္ေဆးဖို႔ အေကာင္းဆုံးေနရာျဖစ္ပါတယ္...''
''ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္ကို ဝင္ေရာက္ျခင္းအားျဖင့္ အႏၲရာယ္႐ွိမယ္ဆိုတာ ေသခ်ာတဲ့အျပင္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အဲဒီေနရာမွာ သူတို႔ရဲ႕အသက္ကိုေတာင္ ဆုံး႐ႈံးသြားႏိုင္ပါတယ္... ဒါေၾကာင့္ က်ဳပ္ ခ်င္လဲ့က လူတိုင္းကို အခက္ေတြ႕ေအာင္လုပ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး...''
''တကယ္လို႔ တစ္ေယာက္ေယာက္အဖို႔ ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္မွာ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ မကာကြယ္ႏိုင္ေလာက္ဘူးလို႔ ခံစားမိတယ္ဆိုရင္ သူတို႔ေတြအေနနဲ႔ အခုခ်က္ခ်င္းထြက္သြားဖို႔ ေ႐ြးခ်ယ္လို႔ရပါတယ္... က်ဳပ္ ခ်င္လဲ့က သူတို႔ကို လုံးဝတားဆီးမွာမဟုတ္ပါဘူး...''
ထိုအခိုက္အတန္႔၌ ျပႆနာက ပိုမို၍ပင္ ေလးနက္လာၿပီျဖစ္၏။ လူတိုင္းမွာ ေဆြးေႏြးျငင္းခုံရင္း တီးတိုးေျပာဆိုလ်က္႐ွိၾကသည္။ သို႔ေသာ္ တစ္နာရီလုံးလုံး ကုန္လြန္သြားသည့္တိုင္ မည္သူတစ္ဦးကမွ် ထြက္ခြာသြားရန္ မေ႐ြးခ်ယ္ၾကပါေခ်။
အေၾကာင္းျပခ်က္ကား အလြန္႐ိုး႐ွင္းေပသည္။ ထိုကဲ့သို႔ေသာအခ်ိန္တစ္ခု ဆိုက္ေရာက္လာခ်ိန္တြင္ မည္သူက အလြယ္တကူစြန္႔လႊတ္ရန္ ဆႏၵ႐ွိလိမ့္မည္နည္း။
ထို႔အျပင္ အကယ္၍ တစ္စုံတစ္ဦးက ယခုအခ်ိန္တြင္ ထြက္ခြာသြားခဲ့လွ်င္ သူတို႔က ထိုသို႔မျပဳလုပ္ႏိုင္ေၾကာင္းကို လူတိုင္းအား ေျပာျပလိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္၏။ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ မ်က္ႏွာပ်က္ရ႐ုံသာမကဘဲ သူတို႔၏အင္အားစုမ်ားကိုပါ မ်က္ႏွာအိုးမည္းသုတ္လိုက္ျခင္းျဖစ္ၿပီး မိခင္အင္အားစုသို႔ ျပန္ေရာက္သြားသည့္ေနာက္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္တြင္ သူတို႔အေနႏွင့္ တစ္ဖန္ျပန္လည္၍ ဦးေမာ့ရန္ ခက္ခဲသြားလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ပုံမွန္အားျဖင့္ မည္သူတစ္ဦးကမွ် စြန္႔လႊတ္ရန္ေ႐ြးခ်ယ္ျခင္းမ႐ွိဘဲ ထိုအေျခအေနႏွင့္ ၾကဳံေတြ႕လိုက္ရသည့္အေလ်ာက္ ခ်င္လဲ့မွာ သူ႕ဆႏၵျပည့္ဝသြားသည့္အလား ျပဳံးလိုက္ေလသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အရာအားလုံးက သူ၏ခ်ဳပ္ကိုင္မႈအတြင္း၌သာ ႐ွိေနလ်က္ သူ႕ေ႐ွ႕ေမွာက္႐ွိျမင္ကြင္းမွာ သူေမွ်ာ္လင့္ထားသည့္အတိုင္း အတိအက်ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ပင္တည္း။
''ၾကည့္ရတာ က်ဳပ္ ခ်င္လဲ့က အေတြးမမွားခဲ့ပါဘူး... ဒီေနရာမွာ႐ွိတဲ့ လူငယ္ေတြဟာ တကယ္ကို စီရင္စုကိုးခုတိုက္ရဲ႕ အထူးခြၽန္ဆုံးသူေတြပါပဲ... သိုင္းက်င့္ၾကံမႈအရာမွာသာမကဘူး၊ သတၱိအရာမွာေရာေပါ့...''
''ဒါက ဒီလိုဆိုမွေတာ့ က်ဳပ္အေနနဲ႔ ဒီၿပိဳင္ပြဲရဲ႕ အေသးစိတ္အခ်က္အလက္ေတြနဲ႔အတူ ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္ရဲ႕ အေနအထားေတြကိုပါ အသိေပးေၾကညာသြားပါ့မယ္...''
''ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္ဟာ သားရဲဘီလူးေတြ အုပ္စိုးထားတဲ့ နယ္ေျမတစ္ခုပါ... အဲဒီနယ္ေျမထဲမွာ မေရမတြက္ႏိုင္တဲ့ သားရဲဘီလူးေတြ ႐ွိေနၾကတယ္... သူတို႔အားလုံးရဲ႕ က်င့္ၾကံမႈေတြက စိုးမိုးျခယ္လွယ္ႏိုင္ေအာင္ သန္မာၾကၿပီး ေလွ်ာ့တြက္ႏိုင္စရာအေၾကာင္း လုံးဝမ႐ွိပါဘူး...''
''ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္ကို ေဒသငါးခုပိုင္းျခားထားပါတယ္... ေဒသငါးခုကို ဘီလူးဘုရင္ငါးေကာင္က အသီးသီးထိန္းခ်ဳပ္ထားၾကတယ္...''
''ဘီလူးဘုရင္ငါးေကာင္ရဲ႕ ခြန္အားေတြက အလြန္အင္မတန္ သန္မာ႐ုံတင္မကဘူး၊ သူတို႔အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာလည္း ျပႆနာမ႐ွိၾကဘူး... အဲဒီအစား သူတို႔ရဲ႕ဆက္ဆံေရးက အေတာ္ကိုေကာင္းၾကတယ္...''
''ဒါဟာ ဘီလူးဘုရင္ငါးေကာင္က တစ္ဖြဲ႕တည္းမို႔ ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္မွာ႐ွိတဲ့ သားရဲဘီလူးေတြအားလုံးကို တစ္စိတ္တစ္ဝမ္းတည္းစုစည္းထားႏိုင္တဲ့ အဓိပၸာယ္လည္းျဖစ္ေနတယ္...''
''သူတို႔ရဲ႕ လူသားေတြအေပၚ ခါးခါးသီးသီးသေဘာမက်တာကို ထပ္ေပါင္းလိုက္ရင္ ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္ဟာ စီရင္စုကိုးခုတိုက္မွာ အႏၲရာယ္အ႐ွိဆုံးေနရာတစ္ခုလို႔ သတ္မွတ္လို႔ရပါတယ္...''
''ဒါဟာ က်ဳပ္တို႔ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာက ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္ကို တားျမစ္နယ္ေျမအျဖစ္သတ္မွတ္ၿပီး ဘယ္သူ႕ကိုမွ ေျခခ်ခြင့္မျပဳဘဲ ပိတ္ပင္ထားခဲ့ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းလို႔ဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး...''
ခ်င္လဲ့က အေသးစိတ္က်က် ႐ွင္းျပလိုက္သည္။
''ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္က ဒီေလာက္အႏၲရာယ္မ်ားတဲ့အျပင္ သားရဲဘီလူးေတြကလည္း ဒီေလာက္ရန္လိုေနမွေတာ့ တကယ္လို႔ က်ဳပ္တို႔ဝင္သြားတာကို သူတို႔ေတြ႕သြားရင္ သူတို႔ကို ေဒါသထြက္ေအာင္ လုပ္မိတာပဲမဟုတ္ဘူးလား... သူတို႔လက္တုံ႔ျပန္မွာကို ခင္ဗ်ားမစိုးရိမ္ဘူးလား... ခင္ဗ်ားက မီးနဲ႔ကစားၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အပူေလာင္ေအာင္လုပ္ေနတာပဲ...''
ထိုအခ်ိန္၌ပင္ ပြဲၾကည့္စင္ေပၚတြင္ထိုင္ေနသူ က်န္႔ဝူ႐ွန္းက ႐ုတ္တရက္ ဝင္ေျပာလိုက္သည္။ အမွန္အားျဖင့္မူ လူအမ်ားအျပားထံတြင္ ထိုေမးခြန္း႐ွိေနေသာ္လည္း သူတစ္ဦးသာလွ်င္ ထိုကဲ့သို႔ေမးျမန္းဝံ့ျခင္းျဖစ္၏။
''ဟိုး... မင္းစကားေတြက မွန္ကန္ပါတယ္... တကယ္လို႔ ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္ကို က်ဳပ္တို႔ဝင္သြားတာကို သားရဲဘီလူးေတြ ေတြ႕သြားခဲ့ရင္ က်ဳပ္တို႔အေပၚ သူတို႔ရဲ႕နည္းလမ္းေတြနဲ႔ က်ိန္းေသေပါက္ လက္တုံ႔ျပန္မွာပဲ...''
''ဒါေပမဲ့လည္း က်ဳပ္အေနနဲ႔ အခုထိ ဒီလိုလုပ္ခ်င္ေနတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္းမွာ ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္မွာေနတဲ့ သားရဲဘီလူးေတြက ဆက္တိုက္လႈပ္႐ွားလာၾကလို႔ပဲ... ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္အျပင္ဘက္က လူသားေတြအဖို႔ ထပ္ခါထပ္ခါကံဆိုးခဲ့ၾကရတယ္... တခ်ိဳ႕ေက်း႐ြာေတြဆို ႐ြာလုံးကြၽတ္သုတ္သင္ခံခဲ့ရတယ္ေလ... စုံစမ္းစစ္ေဆးမႈေတြေနာက္မွာ ဒီျပစ္မႈေတြကို က်ဴးလြန္ခဲ့သူေတြဟာ ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္က သားရဲဘီလူးေတြပဲဆိုတာ အတိအက်သိခဲ့ရတယ္...''
''ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္က က်ဳပ္တို႔လူသားေတြကို စစ္ေၾကညာခဲ့ၿပီးၿပီ... ဒီေန႔ က်ဳပ္တို႔လုပ္ရမယ့္ကိစၥက တန္ျပန္တိုက္စစ္တစ္ခုပဲ... ဒါေၾကာင့္ သူတို႔လက္တုံ႔ျပန္မွာကို က်ဳပ္ မစိုးရိမ္ဘူး... ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ က်ဳပ္က စစ္ပြဲကို လုံးလုံးလ်ားလ်ားစတင္ၿပီး ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္မွာ႐ွိတဲ့ သားရဲဘီလူးေတြအေနနဲ႔ က်ဳပ္တို႔လူသားေတြရဲ႕ စြမ္းအားကို သိသြားေစခ်င္လို႔ပဲ... ဒါမွ ေနာင္အနာဂတ္မွာ သူတို႔အဆင့္ကို ပိုၿပီးနားလည္သြားၾကလိမ့္မယ္...''
ခ်င္လဲ့က ႐ွင္းျပလိုက္သည္။
''ဒါေပမဲ့ ခင္ဗ်ားမွာ ယုံၾကည္မႈမ႐ွိဘူး... ဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္တို႔ကို ေရထဲဆြဲႏွစ္ၿပီး ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္ကို အတူပူးေပါင္း႐ွင္းပစ္ဖို႔အတြက္က်ဳပ္တို႔ရဲ႕ စြမ္းအားေတြကို ငွားယူဖို႔ရည္႐ြယ္ထားတယ္ေပါ့...''
က်န္႔ဝူ႐ွန္းက ျပတ္ျပတ္သားသား စတင္ေမးျမန္းလိုက္သည္။
''ဟားဟား...''
သို႔ေသာ္ ထိုအခိုက္အတန္႔၌ ခ်င္လဲ့က က်ယ္ေလာင္စြာ စတင္ရယ္ေမာလိုက္ၿပီး ထို႔ေနာက္တြင္ သူက အလ်င္အျမန္ေျပာလိုက္သည္။
''တစ္ေယာက္ေယာက္က ဒီလိုေတြးလိမ့္မယ္ဆိုတာ က်ဳပ္သိပါတယ္...''
''က်ဳပ္တို႔ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာအေနနဲ႔ ဒီစုေပါင္းလက္ထပ္ပြဲကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး အခု႐ွိေနတဲ့ စြမ္းအားစုေတြနဲ႔ ဆက္ဆံေရးထူေထာင္ခ်င္တယ္ဆိုတာ အမွန္ပါပဲ... ဒါေပမဲ့ ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္ကို တိုက္ခိုက္ဖို႔အတြက္ လူတကာရဲ႕စြမ္းအားကို ငွားယူဖို႔ဆိုတာေတာ့ က်ဳပ္ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွ မေတြးခဲ့ဖူးဘူး...''
''ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ က်ဳပ္တို႔ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာအေနနဲ႔ ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္ကို ကိုယ္တိုင္တိုက္ခိုက္ႏိုင္စြမ္း ႐ွိေနၿပီးသားမို႔ပဲ...''
ေျပာၿပီးသည့္ေနာက္ ခ်င္လဲ့က သူ၏အက်ႌလက္ႀကီးကို ေဝွ႔ယမ္းလိုက္လွ်င္ ခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ဆယ္က ေကာင္းကင္မွ လ်င္ျမန္စြာ ဆင္းသက္လာၿပီး ခ်င္လဲ့ေနာက္တြင္ ရပ္လိုက္ၾကသည္။ သူတို႔ကား အဘိုးအိုႏွစ္ဆယ္ျဖစ္ၿပီး ဇီလင္၏ေဝါယာဥ္ကို သယ္ေဆာင္ေပးခဲ့သူေလးဦးလည္း ပါဝင္ေလသည္။ သူတို႔အားလုံးမွာ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာ၏ အုပ္ခ်ဳပ္သူအႀကီးအကဲမ်ားျဖစ္ေသာ္လည္း အေရးအႀကီးဆုံးအခ်က္ကား သူတို႔၏ အ႐ွိန္အဝါမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ သူတို႔အားလုံးက ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ သိုင္းထိပ္သီးမ်ားျဖစ္ေနၾက၏။
''ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အႀကီးအကဲႏွစ္ဆယ္ပါလား... ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာက တကယ္ကို ဒီေလာက္အထိ စြမ္းအားေကာင္းတယ္ေပါ့...''
ထိုအခိုက္အတန္႔၌ မ်က္ေမွာက္ျမင္ကြင္း႐ွိ လူအမ်ားအျပားမွာ အေတာမသတ္ႏိုင္ေအင္ အံ့ၾသထိတ္လန္႔သြားၾကသည္။ ခ်ဴဖုန္းပင္လွ်င္ အလြန္အမင္း ေမွ်ာ္လင့္မထားမႈကို ခံစားလိုက္ရသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အုပ္ခ်ဳပ္သူအႀကီးအကဲႏွစ္ဆယ္စလုံးက ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ သိုင္းထိပ္သီးမ်ားျဖစ္ေန႐ုံသာမကဘဲ သူတို႔အနက္မွ အခ်ိဳ႕မွာ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္ႏွစ္သို႔ပင္ ေရာက္႐ွိေနခဲ့ၾကၿပီး အခ်ိဳ႕ကား အဆင့္သုံးအထိပင္ ေရာက္႐ွိေနခဲ့ၾက၍ျဖစ္ေပသည္။
ေကာင္းကင္နယ္ပယ္မွာ အျခားေသာနယ္ပယ္မ်ားႏွင့္ ကြဲျပားေလသည္။ အဆင့္တိုင္းမွာ ေက်ာ္လႊားရန္ခက္ခဲေသာ အဟတစ္ခုျဖစ္၏။ ထူးျခားေသာ ပင္ကိုပါရမီႏွင့္ သက္လတ္ပိုင္းလူအခ်ိဳ႕မွာ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္သို႔ ေျခခ်ႏိုင္ခဲ့သည့္တိုင္ သူတို႔အေနႏွင့္ သူတို႔၏က်န္သက္တမ္းတြင္ ေနာက္တစ္ဆင့္သို႔ တက္လွမ္းႏိုင္ျခင္းမ႐ွိေတာ့ပါေခ်။ သူတို႔၏ ေႏွာင္းပိုင္းအခ်ိန္အထိ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္တစ္တြင္သာ ႐ွိေနၾကဆဲျဖစ္ေပေတာ့သည္။
သို႔ေသာ္ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာ၏ အုပ္ခ်ဳပ္သူအႀကီးအကဲႏွစ္ဆယ္အနက္ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္ အဆင့္ႏွစ္သို႔ ေျခခ်ႏိုင္သူမ်ား အမွန္တကယ္႐ွိေနၿပီး အဆင့္သုံးသို႔ ေျခခ်ႏိုင္သူမ်ားပင္ ႐ွိေနေလသည္။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ ေက်း႐ြာသခင္ကား မည္သည့္နယ္ပယ္အထိ ေျခခ်ထားႏိုင္ေလသနည္း။ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာ၏ အင္အားကား မည္သည့္အဆင့္အထိ ေရာက္႐ွိေနၿပီျဖစ္ေပေတာ့သနည္း။
- - - - - - - - - -
* * * * * * *
အခန္း(၃၅၇) ဆက္ရန္...''သိုင္းနတ္ဘုရား အသူရာ''
- - - - - - - - - - - - - - - -
အခန္း(၃၅၇) မိန္းမလွ အလည္လာျခင္း
''ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာရဲ႕ ခြန္အားက တကယ္ကို ဒီေလာက္အထိ သန္မာပါလား... သူတို႔မွာ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္႐ွိတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္သူအႀကီးအကဲႏွစ္ဆယ္႐ွိေနတယ္ဆိုေတာ့ ေက်း႐ြာသခင္အပါအဝင္ဆိုရင္ သူတို႔မွာ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္သိုင္းထိပ္သီး ႏွစ္ဆယ့္တစ္ေယာက္႐ွိေနတာပဲ မဟုတ္ဘူးလား...''
ထိုအခိုက္အတန္႔၌ အင္အားစုအသီးသီးမွ သိုင္းပညာ႐ွင္မ်ားအားလုံးမွာ သူတို႔၏မ်က္ခုံးမ်ားကို တင္းက်ပ္စြာ က်ံဳ႕လိုက္မိၾကၿပီး ႐ွင္းျပမရႏိုင္ေသာ မသက္မသာျဖစ္မႈက သူတို႔၏စိတ္ႏွလုံးသားမ်ားမွ တိုးထြက္လာေလသည္။ အကယ္၍ ၎က အျခားစီရင္စုမ်ားမွ အျမင့္ဆုံးအဆင့္အင္အားစုတစ္ခု ျဖစ္ေနခဲ့လွ်င္ပင္ ထပ္တူခံစားေနရဆဲျဖစ္သည္။
အေၾကာင္းမူ က႑အသီးသီးတြင္ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာျပသခဲ့သည့္ ခြန္အားမွာ သူတို႔ထက္ မ်ားစြာသာလြန္ေနၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္။ လက္႐ွိတြင္ တည္ၿငိမ္စြာ ဆက္ေနႏိုင္သူမ်ားမွာ အထူးအင္အားစုႏွစ္ခုျဖစ္သည့္ ကမ႓ာ့စိတ္ဝိညာဥ္အသင္းႏွင့္ က်ဲမ်ိဳးႏြယ္စုတို႔ျဖစ္ၾကသည္။
''က်ဳပ္က ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္အေပၚ ႏွိမ့္ခ်ျမင္တာမဟုတ္ေပမဲ့ က်ဳပ္တို႔ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာအေနနဲ႔ အဲဒါကို ေသခ်ာေပါက္ ဖယ္႐ွားပစ္ႏိုင္စြမ္း႐ွိပါတယ္...''
''အခုေလာေလာဆယ္မွာ က်ဳပ္တို႔ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာတပ္ဖြဲ႕ကို စုစည္းထားၿပီးၿပီမို႔ သူတို႔က အသင့္ျဖစ္ေနၾကပါၿပီ... မနက္ျဖန္မွာ သူတို႔က ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္ကို တိုက္ခိုက္မႈေတြစတင္ၿပီး က်ဳပ္တို႔လူသားေတြရဲ႕ စြမ္းအားကို သားရဲဘီလူးေတြသိသြားေအာင္ လုပ္ၾကပါလိမ့္မယ္... သားရဲဘီလူးေတြအတြက္ သူတို႔ရဲ႕ နယ္ေျမေသးေသးေလးထဲမွာ လိပ္တစ္ေကာင္လိုပုန္းေနတာ အေကာင္းဆုံးပဲလို႔သိသြားေအာင္ လုပ္ၾကမွာပါ...''
''ၿပီးေတာ့ စုေပါင္းလက္ထပ္ပြဲရဲ႕ ၿပိဳင္ပြဲကိုလည္း အဲဒီေနရာမွာပဲ အစျပဳသြားမွာပါ...''
''အားလုံးပဲ... မစိုးရိမ္ၾကပါနဲ႔... အဲဒါက သတၱိကိုစစ္ေဆးတဲ့ ၿပိဳင္ပြဲတစ္ခုျဖစ္ေပမဲ့လည္း က်ဳပ္အေနနဲ႔ ခင္ဗ်ားတို႔ထဲက ဘယ္တစ္ေယာက္ကိုမွ မလိုလားအပ္တဲ့စြန္႔စားမႈေတြ မလုပ္ခိုင္းပါဘူး...''
''က်ဳပ္တို႔က ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္ရဲ႕ နယ္ေျမအေနအထားကို ေထာက္လွမ္းထားၿပီးပါၿပီ... ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္ထဲမွာ နယ္ေျမႏွစ္ခု႐ွိတယ္... အဲဒီနယ္ေျမႏွစ္ခုမွာ သားရဲဘီလူးေတြ အေရအတြက္အနည္းဆုံး႐ွိေနတဲ့အျပင္ သူတို႔ရဲ႕ ခြန္အားေတြကလည္း တျခားသားရဲဘီလူးေတြနဲ႔ႏိႈင္းစာရင္ ပိုၿပီးအားနည္းၾကတယ္...''
''ၿပိဳင္ပြဲကို အဲဒီနယ္ေျမႏွစ္ခုမွာပဲ ဆက္လုပ္မွာပါ... ဝင္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔အားလုံး ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးဖို႔ လိုအပ္ပါလိမ့္မယ္...''
''ဒါေပမဲ့ က်ဳပ္အၾကံေပးရရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ ျမင္ေတြ႕မိသမွ် သားရဲဘီလူးေတြကို အေသသတ္တာ အေကာင္းဆုံးပါပဲ... ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ေတာ့ သူတို႔က ခင္ဗ်ားတို႔ကို သတ္လိမ့္မယ္ဆိုတာ က်ိန္းေသတယ္... တကယ္လို႔ သူတို႔က ခင္ဗ်ားတို႔ကို မသတ္ႏိုင္ခဲ့ရင္ေတာင္ ပိုသန္မာတဲ့ သားရဲဘီလူးေတြကို သြားေခၚလာၿပီး ခင္ဗ်ားတို႔အားလုံးကို ျပန္သတ္လိမ့္မယ္...''
''ၿပိဳင္ပြဲက ဆယ္ရက္ၾကာပါလိမ့္မယ္... ဆယ္ရက္ျပည့္တဲ့ေနာက္မွာ ခင္ဗ်ားတို႔အေနနဲ႔ ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္ကို စြန္႔ခြာႏိုင္ၿပီး က်ဳပ္တို႔ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာက ခင္ဗ်ားတို႔ကို ျပန္ေခၚလာဖို႔ လူေတြလႊတ္ေပးမွာပါ...''
''ၿပီးေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္က်ရင္ က်ဳပ္တို႔ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာရဲ႕ အမ်ိဳးသမီးတစ္ရာအေနနဲ႔ သူတို႔စိတ္ထဲမွာ ေက်နပ္မႈတစ္ခုရထားၿပီးေလာက္ၿပီလို႔ က်ဳပ္ယုံၾကည္ပါတယ္... အမ်ိဳးသမီးတစ္ရာရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးသားကို ခင္ဗ်ားတို႔ထဲက ဘယ္သူေတြကမ်ား သိမ္းပိုက္သြားမလဲဆိုတာကေတာ့ ဒီဆယ္ရက္အတြင္း ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ စြမ္းေဆာင္မႈေတြအေပၚမွာ မူတည္ေနပါလိမ့္မယ္...''
ခ်င္လဲ့က ထပ္ေျပာလိုက္သည္။ သူက ေကာင္းစြာပိုင္ႏိုင္မႈ႐ွိေနၿပီး မိမိကိုယ္မိမိယုံၾကည္စိတ္ခ်မႈတို႔ ျပည့္ႏွက္လ်က္႐ွိသည္။
ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာ၏ခြန္အားကို ျမင္ေတြ႕ရၿပီးေနာက္တြင္ တစ္စုံတစ္ရာ ေမးခြန္းထုတ္လိုသူဟူ၍ တစ္ဦးမွမ႐ွိေတာ့ဘဲ သူတို႔အားလုံးက အထူးၿပိဳင္ပြဲကို လက္သင့္ခံသြားၾကေလသည္။
ထို႔ေနာက္မၾကာမီတြင္ ေတာင္ထြတ္ထိပ္ဖ်ား၌ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦးၾကား ေအးစက္ေနမႈမ်ားကို ေခ်ဖ်က္ရန္အတြက္ ကပြဲတစ္ခုကို စတင္လိုက္ေလေတာ့သည္။ စင္ျမင့္ထက္တြင္ အလွကေလးအမ်ားအျပား၏ ညိႇဳ႕အားေကာင္းေသာ ခႏၶာကိုယ္မ်ားကို လွစ္ဟေနသည့္နည္းတူ သူတို႔၏ လွပေက်ာ့႐ွင္းေသာ အကမ်ားကိုလည္း ေဖာ္ထုတ္ျပသေနလ်က္႐ွိသည္။ ၎က လူတိုင္းအား အလြန္႔အလြန္ စိတ္လႈပ္႐ွားတက္ႂကြေစခဲ့ၿပီး သူတို႔က မရပ္မနား အားေပးေႂကြးေၾကာ္ေနၾကေလေတာ့သည္။
စင္ျမင့္ထက္မွ အလွကေလးမ်ားေၾကာင့္ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ျဖစ္သြားသည့္ အ႐ွက္မဲ့သူအခ်ိဳ႕ပ်ိဳ႕ပင္ ႐ွိေနေပသည္။ သူတို႔က တိတ္ဆိတ္ေသာ ေထာင့္တစ္ေနရာတြင္ ပုန္းကြယ္လ်က္ စင္ျမင့္ထက္႐ွိ အလွကေလးမ်ားထံ လွမ္းၾကည့္ေနရင္းမွ သူတို႔၏ညာလက္မ်ားမွာ လွည့္ပတ္လႈပ္႐ွားေနၿပီး သူတို႔က နိမ့္က်ေသာကိစၥအခ်ိဳ႕ကို တိတ္တဆိတ္ ျပဳလုပ္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ျငားလည္း ဇီလင္မိန္းကေလးက ဤေဖ်ာ္ေျဖတင္ဆက္မႈ အခန္းက႑တြင္ ပါဝင္မႈမ႐ွိေပ။ ခ်င္လဲ့မွ ၿပိဳင္ပြဲ၏ အေသးစိတ္အခ်က္အလက္မ်ားကို အဆုံးသတ္ေၾကညာၿပီးသည္ႏွင့္ သူမက အႀကီးအကဲမ်ား၏ အေစာင့္အေ႐ွာက္ျဖင့္ ဦးစြာထြက္ခြာသြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ခ်ဴဖုန္းအတြက္မူ သူက က်န္႐ွိေနသည့္ အလွကေလးမ်ားအေပၚ မ်ားစြာစိတ္ဝင္စားျခင္းမ႐ွိေပ။ သူက ကမ႓ာ့စိတ္ဝိညာဥ္အသင္းမွ ကူေပါ၊ ႐ႊီက်ံဳးယြီႏွင့္ က်န္သူမ်ားကိုသာ အာ႐ုံစိုက္ထားၿပီး ေပ်ာ္႐ႊင္ျမဴးထူးစြာျဖင့္ ေသာက္စားေနေလသည္။
လက္႐ွိတြင္ သူ႕အဖို႔ ရန္သူေတာ္အေရအတြက္ကို အေတာ္ႀကီးမားသည့္ ကိန္းဂဏန္းတစ္ခုအထိ ရည္႐ြယ္ခ်က္႐ွိ႐ွိျဖင့္ေရာ၊ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ႐ွိဘဲႏွင့္ပါ ျပဳလုပ္မိခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္သို႔ ဝင္ေရာက္ၿပီးေနာက္ပိုင္းတြင္ တစ္စုံတစ္ဦးမွ သူ႕အား တိုက္ခိုက္လာမည္မွာ ေသခ်ာေန၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမွီခိုအားႏိုင္သူမ်ားမွာ ကမ႓ာ့စိတ္ဝိညာဥ္အသင္းမွ ထိုလူမ်ားသာျဖစ္သည္။
အတန္ၾကာေအာင္ ေပ်ာ္႐ႊင္စြာ ေသာက္စားၿပီးေနာက္တြင္ ဉာဥ့္နက္လာၿပီျဖစ္၏။ ေနာက္တစ္ေန႔မွာ ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္သို႔ သြားေရာက္ရမည့္ေန႔ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ႐ႊီက်ံဳးယြီက ကမ႓ာ့စိတ္ဝိညာဥ္အသင္း၏ လူငယ္မ်ိဳးဆက္မ်ားအား အနားယူရန္ျပန္သင့္ေၾကာင္း တိုက္တြန္းလိုက္ၿပီး ခ်ဴဖုန္းႏွင့္ က်န္သူမ်ားကလည္း မဆိုင္းမတြ လိုက္နာလိုက္ၾကသည္။
သူ႕အခန္းသို႔ျပန္ေရာက္လွ်င္ ခ်ဴဖုန္းက လက္ဖက္ေျခာက္တခ်ိဳ႕ကို ဦးစြာစိမ္လိုက္၏။ သူက ယေန႔တြင္ ေပ်ာ္႐ႊင္ေနေသာေၾကာင့္ အေတာ္မ်ားမ်ား ေသာက္မိခဲ့၍ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယမကာအ႐ွိန္ကို အနည္းငယ္ ေျပေလ်ာ့သြားေစရန္အလို႔ငွာ သူ႕အဖို႔ လက္ဖက္ရည္ကို လိုအပ္ေနေပသည္။
လက္ဖက္ရည္စိမ္ၿပီးေနာက္ ခ်ဴဖုန္းက လက္ထဲတြင္ လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္ႏွင့္အတူ ျပတင္းေပါက္ထံ ေလွ်ာက္လွမ္းသြားလိုက္သည္။ သူက လက္ဖက္ရည္ေသာက္ရင္း ညေကာင္းကင္ထံ ေခါင္းေမာ့ၾကည့္ေနေသာ္လည္း အမွန္တြင္မူ သူက သူ၏မွတ္ဉာဏ္အတြင္း႐ွိ ေျမပုံကို ေတြးေတာစုစည္းေနျခင္းျဖစ္သည္။
ထိုေျမပုံကား အသူရာတေစၧေမွ်ာ္စင္တြင္ သူ႐ွိေနခဲ့စဥ္၌ လွ်ိဳ႕ဝွက္ဆန္းၾကယ္ေသာ သားရဲဘီလူးမွ သူ႕အား ျပသခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး ေျမပုံတြင္မွတ္သားထားသည့္ ေတာေတာင္ေရေျမမွာ ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္၏ ေတာေတာင္ေရေျမပင္ျဖစ္ေပေတာ့သည္။
ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္၏ အလယ္ပိုင္းနယ္ေျမတြင္ က်ယ္ဝန္းေသာ ေျမေအာက္နန္းေတာ္တစ္ခု႐ွိေနၿပီး ခ်ဴဖုန္းလိုအပ္ေသာအရာမွာ ထိုနန္းေတာ္အတြင္း၌ ႐ွိေနေလသည္။
သို႔ေသာ္ျငားလည္း ေျမေအာက္နန္းေတာ္၏ အျပင္ဘက္တြင္ အထူးေဒသငါးခုလည္း႐ွိေနၿပီး ၎တို႔က ရဲတိုက္တစ္ခုသဖြယ္ ကာကြယ္ေပးထားသည္။ ထိုေဒသငါးခုက မည္သည့္ေနရာမ်ားျဖစ္သည္ကို စဥ္းစားရန္ပင္မလိုဘဲ ခ်ဴဖုန္းသိ႐ွိလိုက္၏။ ၎တို႔ကား ဘီလူးဘုရင္ငါးေကာင္ တာဝန္ယူထိန္းခ်ဳပ္ထားသည့္ ေဒသမ်ားျဖစ္သည္ကို သံသယျဖစ္ရန္မ႐ွိပါေခ်။
ထို႔ေၾကာင့္ ၎မွာ ဘီလူးဘုရင္ငါးေကာင္အဖို႔ ခ်ဴဖုန္းအလို႐ွိေနသည့္ရတနာကို သိ႐ွိထားမည့္အဓိပၸာယ္လည္းျဖစ္သည္။ ၎တို႔က အသူရာတေစၧေမွ်ာ္စင္႐ွိ လွ်ိဳ႕ဝွက္ထူးဆန္းသည့္သားရဲဘီလူးႏွင့္ ထူးျခားသည့္ပတ္သက္မႈအခ်ိဳ႕ပ်ိဳ႕ပင္ ႐ွိေကာင္း႐ွိႏိုင္ေပသည္။
ကနဦးတြင္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ထူးဆန္းသည့္သားရဲဘီလူးက ခ်ဴဖုန္းအား ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္႐ွိ အႏၲရာယ္မ်ားအေၾကာင္းကို ေျပာျပခဲ့ျခင္းမ႐ွိေခ်။ လွ်ိဳ႕ဝွက္ထူးဆန္းသည့္သားရဲဘီလူးက ခ်ဴဖုန္းအား ရတနာ႐ွိရာကို ေျပာျပခဲ့ေသာ္ျငားလည္း ၎မွာ သူ႕အား စစ္ေဆးမႈတစ္ခုေပးအပ္ခဲ့သည္ႏွင့္ တူညီေနေလသည္။
''ဝွစ္...''
သို႔ေသာ္ ထိုအခ်ိန္၌ပင္ ခ်ဴဖုန္းမ်က္စိေ႐ွ႕တြင္ ဖ်တ္ခနဲလင္းလက္သြားၿပီး ခရမ္းေရာင္အလင္းတန္းတစ္ခုက ျပတင္းေပါက္မွတဆင့္ သူ၏အခန္းအတြင္းသို႔ လွ်ပ္စီးအလား ေျပးဝင္လာေလသည္။
''ေသစမ္း...''
ထိုအခိုက္အတန္႔၌ ခ်ဴဖုန္း၏မသိစိတ္မွ တစ္စုံတစ္ရာမွားယြင္းေနေၾကာင္း ခံစားမိလိုက္ၿပီး သူက ခုန္လႊားမႈတစ္ခုႏွင့္အတူ ျပတင္းေပါက္ကိုျဖတ္သန္း၍ ထြက္ေျပးရန္ဟန္ျပင္လိုက္၏။
သို႔ေသာ္ျငားလည္း ခ်ဴဖုန္းခုန္လႊားလိုက္ၿပီး ျပတင္းေပါက္ထံ တိုးဝင္မိသည့္ေနာက္တြင္ ဘုန္းခနဲအသံတစ္ခုႏွင့္အတူ သူက ေၾကးႏွင့္သံနံရံတစ္ခုကို တိုးတိုက္မိသကဲ့သို႔ ေနာက္ျပန္ကန္ထြက္လာလ်က္ ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ လဲက်သြားေလသည္။
''အျပာေရာင္စိတ္ဝိညာဥ္စည္း...''
ခ်ဴဖုန္းမွာ လြင့္ထြက္သြားၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ ကြၽမ္းျပန္က်သြားျခင္းျဖစ္၏။ သူ ေခါင္းေမာ့ၾကည့္လိုက္လွ်င္ သဏၭာန္မဲ့စိတ္ဝိညာဥ္စည္းတစ္ခုက အျပာေရာင္စိတ္ဝိညာဥ္စည္းစြမ္းအားႏွင့္အတူ ျပတင္းေပါက္ကို ဖုံးလႊမ္းထားၿပီး ၎က အခန္းတစ္ခုလုံးအား ပိတ္ဆို႔ထားၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း သူေတြ႕႐ွိလိုက္ရသည္။
သူ၏ဦးေခါင္းကို လွည့္ၾကည့္လိုက္လွ်င္ ခ်ဴဖုန္းခန္႔မွန္းထားသည့္အတိုင္းပင္ျဖစ္၏။ လွပေသာပုံရိပ္တစ္ခုက လက္႐ွိတြင္ သူ၏အခန္းတြင္း၌ ရပ္ေနလ်က္႐ွိသည္။
၎မွာ လွပေသာဂါဝန္တစ္ထည္ကို ဝတ္ဆင္ထားသည့္ အမ်ိဳးသမီးငယ္တစ္ဦးျဖစ္ၿပီး သူမက ႏိႈင္းယွဥ္မရႏိုင္ေအာင္လွပေသာ မ်က္ႏွာတစ္ခုကို ပိုင္ဆိုင္ထားေလသည္။ သူမကား ယေန႔တြင္ ေတာင္ထြတ္တစ္ခုလုံး႐ွိလူမ်ားအား အသက္႐ွဴမွားေစခဲ့သည့္အမ်ိဳးသမီးငယ္ ဇီလင္ပင္တည္း။
''သူက အျပာေရာင္ဝတ္႐ုံ ကမ႓ာ့စိတ္ဝိညာဥ္ထိန္းခ်ဳပ္သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနၿပီးၿပီပဲ...''
ခ်ဴဖုန္းစိတ္ထဲတြင္ အံ့ၾသတုန္လႈပ္သြား၏။ နက္နဲနယ္ပယ္ အဆင့္ကိုးသာ႐ွိသူ ဇီလင္က အျပာေရာင္ဝတ္႐ုံ ကမ႓ာ့စိတ္ဝိညာဥ္ထိန္းခ်ဳပ္သူတစ္ဦး ျဖစ္ေနလိမ့္မည္ဟု သူ လုံးဝေတြးမထားမိခဲ့ေခ်။
သို႔ေသာ္ျငားလည္း တစ္ဦးတစ္ေယာက္အဖို႔ အျပာေရာင္စိတ္ဝိညာဥ္စည္းစြမ္းအားကို ရ႐ွိႏိုင္ရန္အလို႔ငွာ ေကာင္းကင္နယ္ပယ္တြင္႐ွိရမည္မွာ ႐ွင္းလင္းေနသည့္တိုင္ သူမက နက္နဲနယ္ပယ္ အဆင့္ကိုးႏွင့္ အျပာေရာင္ဝတ္႐ုံ ကမ႓ာ့စိတ္ဝိညာဥ္ထိန္းခ်ဳပ္သူတစ္ဦး၏ စြမ္းအားကို ပိုင္ဆိုင္ေနၿပီျဖစ္သည္။ ၎မွာ သာမန္အသိကို အေတာ္ဆန္႔က်င္ေနသည္မဟုတ္ပါေလာ။
သို႔ေသာ္ အနည္းငယ္ပိုမို၍ ဂ႐ုတစိုက္ေတြးေတာလိုက္လွ်င္ ၎မွာ လက္ခံႏိုင္ဖြယ္ျဖစ္ေပသည္။ အျပာေရာင္စိတ္ဝိညာဥ္စည္းစြမ္းအားကို ေကာင္းကင္နယ္ပယ္႐ွိသူမ်ားသာ ရ႐ွိႏိုင္သည္မွာ သာမန္လူၿပိန္းအသိျဖစ္၏။
သို႔ေသာ္ျငားလည္း သာမန္အသိကို ခ်ိဳးဖ်က္ႏိုင္သူ အမ်ားအျပား႐ွိေနၿပီး သာဓကအားျဖင့္ ခ်ဴဖုန္းကိုယ္တိုင္ျဖစ္သည္။ သူက ၎ကို အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခ်ိဳးဖ်က္ခဲ့ၿပီး သူပင္တတ္ႏိုင္ေသးလွ်င္ နတ္ခႏၶာပိုင္ဆိုင္ထားသူမ်ားအဖို႔ အဘယ္အတြက္ မတတ္ႏိုင္ရမည္နည္း။
''ဟိုး... လက္စသတ္ေတာ့ ဇီလင္မိန္းကေလးပါလား... 'ေယာက်္ားနဲ႔မိန္းမဆိုတာ ခပ္ခြာခြာေနရမယ္'ဆိုတဲ့စကား ႐ွိတယ္ေလ... ခင္ဗ်ားက ဉာဥ့္နက္သန္းေခါင္မွာ က်ဳပ္အခန္းထဲ က်ဴးေက်ာ္လာၿပီး ဒီစည္းကမ္းကို ဆန္႔က်င္ေတာ့မလို႔လား...''
ခ်ဴဖုန္းအဖို႔ ဇီလင္၏ခြန္အားေၾကာင့္ အံ့ၾသတုန္လႈပ္သြားေသာ္ျငားလည္း အလြန္အကြၽံထိတ္လန္႔မသြားပါေခ်။ သူက ထရပ္လိုက္ၿပီး သူ႕ခႏၶာကိုယ္ေပၚ႐ွိဖုန္မ်ားကို ပုတ္ခတ္ဖယ္႐ွားရင္း ဇီလင္ထံသို႔ ေအးခ်မ္းေပါ့ပါးေသာအျပဳံးတစ္ခုကို လွစ္ဟလိုက္သည္။
''ဝွစ္...''
သို႔ေသာ္ ႐ုတ္တရက္ဆိုသလို ဇီလင္၏ခႏၶာကိုယ္က ဖ်တ္ခနဲလႈပ္႐ွားသြားၿပီး သူမက ခ်ဴဖုန္းေ႐ွ႕ေမွာက္တြင္ တေစၧတစ္ေကာင္အလား ထြက္ေပၚလာေလသည္။ တစ္ခ်ိန္တည္း၌ သူမ၏ ႐ွင္းသန္႔ျဖဴစင္၍ ေတာက္ပေခ်ာမြတ္ေသာ လက္မ်ားက ခ်ဴဖုန္း၏လည္ကုပ္ကို တင္းက်ပ္စြာ ဆုပ္ကိုင္ထားၿပီးျဖစ္သည္။
''အမ္...''
ထိုအခိုက္အတန္႔၌ သူ႕ခႏၶာကိုယ္ကို လႊမ္းျခဳံထားၿပီး သူ႕ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံး၏ လႈပ္႐ွားမႈကို တားဆီးထားသည့္ သန္မာေသာ စြမ္းအားအလႊာမ်ားကို ခ်ဴဖုန္းခံစားမိေနသည္။
ထိုအခိုက္အတန္႔၌ သူ႕ခႏၶာကိုယ္အႏွံ႔တြင္ စြမ္းအားကင္းမဲ့ေနေလသည္။ သူ႕အဖို႔ ျပန္လည္တိုက္ခိုက္ရန္မဆိုထားႏွင့္၊ စကားတစ္စုံတစ္ရာပင္ မေျပာႏိုင္ပါေခ်။ သူ႕အနီးသို႔ တျဖည္းျဖည္းခ်ဥ္းကပ္လာသည့္ ဇီလင္၏ အႂကြင္းမဲ့အလွမ်က္ႏွာကို ၾကည့္႐ႈေန႐ုံသာ တတ္ႏိုင္ေပေတာ့သည္။
ေနာက္ဆုံး၌ ဇီလင္၏ႏႈတ္ခမ္းက ခ်ဴဖုန္း၏နားအနီးသို႔ ေရာက္႐ွိလာၿပီး သူမက ေရခဲတမွ် အလြန္တရာေအးစက္ေသာ ေလသံတစ္ခုႏွင့္ ေျပာလိုက္ေလေတာ့သည္။
''ငါ့အေၾကာင္း ဘယ္သူ႕ကိုမွမေျပာပါနဲ႔... ႏို႔မဟုတ္ရင္ေတာ့ တကယ္လို႔ နင္ ကမ႓ာအဆုံးအထိ ထြက္ေျပးသြားရင္ေတာင္ ငါက နင့္ကိုလိုက္႐ွာၿပီး နင့္အေလာင္းကို အပိုင္းတစ္ေသာင္းျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရလိမ့္မယ္...''
- - - - - - - - - -
* * * * * * *
အခန္း(၃၅၈) ဆက္ရန္...''သိုင္းနတ္ဘုရား အသူရာ''
- - - - - - - - - - - - - - - -
အခန္း(၃၅၈) စစ္မီးေလာင္ၿမိဳက္ျခင္း
''ေသာက္ေကာင္မေလး... သူက နင့္ကို ဒီလိုနည္းလမ္းနဲ႔ ၿခိမ္းေျခာက္ရဲတယ္ေပါ့... ခ်ဴဖုန္း... နင့္ခႏၶာကိုယ္ကို ငါထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး ဒီေသာက္ေကာင္မေလးကို ေကာင္းေကာင္းဆုံးမလိုက္မယ္...''
ထိုအခိုက္အတန္႔၌ အက္ဂီက ေဒါသျပင္းစြာ ထြက္သြားေလသည္။ ခ်ဴဖုန္းမွာ အက္ဂီ၏ေဒါသကို သိသိသာသာခံစားမိေနသည္။ ခ်ဴဖုန္းအဖို႔ တစ္စုံတစ္ဦး၏ ၿခိမ္းေျခာက္မႈခံရသည္မွာ ပထမဆုံးအႀကိမ္မဟုတ္ေသာ္ျငားလည္း ယခုတစ္ႀကိမ္တြင္မူ အက္ဂီက ထူးထူးျခားျခား ေဒါသထြက္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
''မလိုပါဘူး... ဒါကို ငါ့ဘာသာငါ ေျဖ႐ွင္းႏိုင္ပါတယ္...''
သို႔ေသာ္ ခ်ဴဖုန္းက ေအးစက္စြာ ႏွာေခါင္း႐ႈံ႕လိုက္ၿပီး ထို႔ေနာက္လ်င္ျမန္စြာျဖင့္ သူ၏ေသြးအတြင္း၌ စီးဆင္းေနဆဲျဖစ္သည့္ လွ်ပ္စီးႏွစ္မ်ိဳးက ေပါက္ကြဲေတာ့မည့္ မီးေတာင္မ်ားသဖြယ္ စတင္ဆူပြက္လာေလသည္။
''ဝုန္း...''
႐ုတ္တရက္ဆိုသလို ျပင္းထန္ေသာ အ႐ွိန္အဝါတစ္ခုက ခ်ဴဖုန္း၏ခႏၶာကိုယ္အတြင္း၌ ေပါက္ကြဲမႈတစ္ခု ျဖစ္ပ်က္လာသည့္အလား သူ႕ခႏၶာကိုယ္မွ အတြဲလိုက္ထြက္ေပၚလာ၏။
ထိုအေျခအေနမ်ိဳးတြင္ ခ်ဴဖုန္း၏လည္ကုပ္ကို ဖ်စ္ညႇစ္ထားသည့္ ဇီလင္၏လက္မွာ ႐ုတ္ျခည္းတုန္ခါသြားၿပီးေနာက္ သူမက ကမန္းကတန္းလႊတ္ေပးလိုက္ၿပီး ေနာက္သို႔ ေျခလွမ္းအနည္းငယ္ဆုတ္လိုက္ေလသည္။
''နင့္မ်က္လုံးေတြ...''
အဝါႏွင့္အျပာ ေရာယွက္ေနေသာ ခ်ဴဖုန္း၏မ်က္လုံးသူငယ္အိမ္မ်ားကို ျမင္ေတြ႕လိုက္ရၿပီး ခ်ဴဖုန္း၏အ႐ွိန္အဝါက နက္နဲနယ္ပယ္ အဆင့္ငါးသို႔ ခ်က္ခ်င္းျမင့္တက္သြားသည္ကို ခံစားမိလိုက္လွ်င္ ဇီလင္၏ ႏွစ္လိုဖြယ္မ်က္ႏွာေလးမွာ ေျပာင္းလဲသြားလ်က္ သူမမ်က္လုံးမ်ားတြင္ ေၾကာက္႐ြံ႕မႈအရိပ္အေယာင္တစ္ခု အမွန္တကယ္ ျဖစ္ေပၚလာေလေတာ့သည္။
''နင္က တကယ္ကို အရမ္းထူးျခားတာပဲ... နင့္မွာ နတ္ခႏၶာတစ္ခုမ႐ွိတာေတာင္ နတ္ခႏၶာေတြထက္ မနိမ့္က်တဲ့ စြမ္းအားကို ပိုင္ဆိုင္ထားေသးတယ္...''
''ဒါေပမဲ့ ေလာေလာဆယ္မွာ ဒါက ငါ့ပိုင္နက္ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ နင့္အေနနဲ႔ ငါ့ကို အႏိုင္ယူႏိုင္စြမ္းမ႐ွိပါဘူး... တကယ္လို႔ ငါ နင့္ကို သတ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ လြတ္ႏိုင္စရာအေၾကာင္းမ႐ွိဘူး...''
''ဒါေပမဲ့ နင္ေၾကာက္ေနဖို႔ မလိုပါဘူး... ငါက နင့္ကို သတ္မွာမဟုတ္ဘူး... နင့္အေနနဲ႔ ငါ့ရဲ႕ ထူးျခားတဲ့ခႏၶာကိုယ္အေၾကာင္း ဘယ္သူ႕ကိုမွ ေပးမသိဘဲ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္တစ္ခုအျဖစ္ထားေပးဖို႔ပဲ ငါေမွ်ာ္လင့္တယ္...''
''တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ နင့္ရဲ႕့ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ကိုလည္း ဘယ္သူ႕ကိုမွ ေျပာမျပဘူးဆိုတာ ငါ အာမခံပါတယ္... နင္က ထူးဆန္းတဲ့အစြမ္းသတၱိေတြ ဆုပ္ကိုင္ထားႏိုင္တဲ့ လူထူးဆန္းတစ္ေယာက္ဆိုတာကို ဘယ္သူမွမသိေစရဘူး...''
ဇီလင္က အလြန္တရာႏူးညံ့ေသာ ေလသံတစ္ခုျဖင့္ ေျပာလိုက္ၿပီး သူမက အေပးအယူလုပ္ေနသကဲ့သို႔ပင္ျဖစ္၏။ တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ သူမ၏ ေတာက္ပေသာ မ်က္လုံးဝိုင္းမ်ားကလည္း ခ်ဴဖုန္းထံ သတိထားစူးစိုက္လ်က္႐ွိၿပီး သူ႕ထံမွ တစ္စုံတစ္ခုေသာ လႈပ္႐ွားမႈကို စိုး႐ြံ႕ေနသည့္အလားျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းမူ သူမအေနႏွင့္ သူ႕အား ထြင္းေဖာက္မျမင္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။
ခ်ဴဖုန္း၏ လက္႐ွိမ်က္လုံးသူငယ္အိမ္မ်ားမွာ အလြန္ထူးဆန္းေနေသာ္ျငားလည္း ထိုေန႔က ခ်ဴဖုန္း၏ခႏၶာကိုယ္မွ စိမ့္ထြက္ခဲ့သည့္ အနက္ေရာင္စြမ္းအားႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္လိုက္လွ်င္ ႀကီးမားလွသည့္ ကြာျခားခ်က္တစ္ခု႐ွိေနဆဲျဖစ္သည္။ ခ်ဴဖုန္းက သူ၏ အစစ္အမွန္စြမ္းအားကို အသုံးမျပဳေသးသည္ကို သူမ သိ႐ွိေနၿပီး အတိအက်အားျဖင့္ သူမ ေၾကာက္႐ြံ႕ေနသည္မွာလည္း ထိုအေမွာင္ထုစြမ္းအားပင္ျဖစ္သည္။
ခ်ဴဖုန္းက ဇီလင္အား အေရးမစိုက္ပါေခ်။ သူက သူ၏လည္ကုပ္ကို ဦးစြာပြတ္သပ္လိုက္ၿပီး ထို႔ေနာက္တြင္မွသာ ဇီလင္ထံ တစ္ခ်က္စိုက္ၾကည့္လ်က္ ေျပာလိုက္သည္။
''အခု မင္းက ငါ့ကို ရည္႐ြယ္ခ်က္႐ွိ႐ွိ စမ္းသပ္လိုက္တာေပါ့ ဟုတ္လား... တကယ္လို႔ ငါ့မွာ ခုခံႏိုင္တဲ့ စြမ္းအားတစ္ခုခု မ႐ွိခဲ့ရင္ ငါ့ကို ခ်က္ခ်င္းတိုက္ခိုက္ၿပီး အေသသတ္မွာပဲမဟုတ္လား...''
ထိုစကားမ်ားကို ၾကားလိုက္ရလွ်င္ ဇီလင္၏ မ်က္လုံးသူငယ္အိမ္မ်ားက က်ံဳ႕ဝင္သြားၿပီး သူမက ခ်ဴဖုန္းအား တုံ႔ျပန္ျခင္းမ႐ွိေပ။ သူမက ျပတင္းေပါက္ထံ တန္းတန္းမတ္မတ္ ေလွ်ာက္လွမ္းသြားၿပီးမွ ဦးေခါင္းကိုေနာက္လွည့္၍ ေျပာလိုက္သည္။
''ငါ့စကားေတြကို မွတ္ထားပါ... တကယ္လို႔ ငါ့ရဲ႕လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ကို နင္ေဖာ္ထုတ္ရဲတယ္ဆိုရင္ ငါ့ကိုယုံလိုက္... နင္က ေသခ်ာေပါက္ အေတာ္ဆိုးဆိုးဝါးဝါးနဲ႔ ေသရလိမ့္မယ္...''
သူမ ေျပာၿပီးေနာက္တြင္ အခန္းတစ္ခုလုံးကို လႊမ္းျခဳံထားသည့္ စိတ္ဝိညာဥ္စည္းမွာ အေတြးတစ္ခ်က္ႏွင့္အတူ ခ်က္ခ်င္းေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး သူမ၏ လွပေသာခႏၶာကိုယ္ တစ္ခ်က္ခုန္လႊားသြားမႈႏွင့္အတူ သူမက ညေကာင္းကင္တြင္ တေစၧတစ္ေကာင္အလား ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလေတာ့သည္။
''ဒီမိန္းကေလးက ေၾကာက္စရာေကာင္းလြန္းတယ္... ခုနက သူ႕ရဲ႕ သတ္ျဖတ္ခ်င္တဲ့အသိကို ငါ တကယ္ခံစားမိခဲ့တယ္...''
ဇီလင္ထြက္ခြာသြားၿပီးေနာက္တြင္ ခ်ဴဖုန္းမွာ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးတစ္ခုက်သြားသည့္အလား စိတ္သက္သာရာရသြားဟန္ျဖင့္ သက္ျပင္း႐ွည္တစ္ခ်က္ခ်လိုက္မိသည္။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အကယ္၍ ဇီလင္သာ သူ႕အား အမွန္တကယ္ တိုက္ခိုက္ခဲ့လွ်င္ လက္႐ွိသူ႕အေနႏွင့္ သူမအား အႏိုင္ယူႏိုင္စြမ္းမ႐ွိသည္ကို သူ အေသအခ်ာသိေန၍ျဖစ္၏။ သူက အက္ဂီ၏စြမ္းအားကို ငွားယူခဲ့လွ်င္ပင္ သူမအား အႏိုင္ယူႏိုင္စြမ္း႐ွိလိမ့္မည္ မဟုတ္ေသးပါေခ်။ ထိုမိန္းကေလးကား အမွန္ပင္ အလြန္ေၾကာက္လန္႔ဖြယ္ေကာင္းလွေပသည္။
ကံေကာင္းေထာက္မစြာျဖင့္ ဇီလင္မွာ ခ်ဴဖုန္းေၾကာင့္ ေၾကာက္လန္႔သြားဟန္႐ွိေသာေၾကာင့္ အနည္းဆုံးအားျဖင့္ ယခုအခ်ိန္အထိ သူမက ခ်ဴဖုန္းအား မသတ္ႏိုင္ခဲ့ေသးေပ။
သို႔ေသာ္ျငားလည္း ခ်ဴဖုန္းအား ေခါင္းအကိုက္ေစဆုံးကား ထိုကိစၥမဟုတ္ပါေခ်။ သူ႕အား ေခါင္းကိုက္ေစသည့္ကိစၥမွာ သူက ဇီလင္ႏွင့္ ျပဳလုပ္လိုသည့္ကိစၥျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ သူ႕အား သတ္ျဖတ္လိုသည့္ မိန္းမတစ္ဦးႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရသည့္အေလ်ာက္ ထိုကိစၥက မည္သို႔အထေျမာက္ႏိုင္မည္နည္း။ ၎မွာ အမွန္တကယ္ ခက္ခဲလြန္းေန၏။
သို႔ေသာ္ လက္႐ွိတြင္ ခ်ဴဖုန္းထံ၌ နည္းလမ္းတစ္စုံတစ္ရာမ႐ွိပါေခ်။ သူ႕အဖို႔ ထိုကိစၥကို ကံတရားလက္သို႔ ဝကြက္အပ္ထားၿပီး ျဖစ္လာသည့္အတိုင္းေမွ်ာလိုက္ရန္သာ တတ္ႏိုင္ေလေတာ့သည္။ တကယ္တမ္းတြင္လည္း ယခုခရီးစဥ္အတြက္ သူ၏ ရည္မွန္းခ်က္အစစ္မွာ ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္အတြင္း႐ွိ လွ်ိဳ႕ဝွက္ဆန္းၾကယ္ေသာရတနာပင္ မဟုတ္ပါေလာ။
- - - - - - - -
ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ ခ်ဴဖုန္းက အလြန္ေစာစီးစြာ အိပ္ရာထခဲ့ၿပီး ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာမွ အျမင့္ဆုံးအဆင့္ သိုင္းထိပ္သီးမ်ားႏွင့္လိုက္ပါ၍ ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္သို႔ ခ်ီတက္မည့္ခရီးလမ္းေပၚ ေျခခ်မိေလေတာ့သည္။
ယခုခရီးတြင္ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာသခင္၊ စုေပါင္းလက္ထပ္ပြဲတြင္ပါဝင္ခဲ့သည့္ ခ်ဴဖုန္းႏွင့္ တစ္ေထာင္ခန္႔႐ွိေသာ က်န္သူမ်ားသာမကဘဲ ေနရာအႏွံ႔အျပား႐ွိ အင္အားစုမ်ားမွ ကိုယ္စားျပဳပုဂၢိဳလ္မ်ားလည္း လိုက္ပါလာၾကသည္။ သူတို႔က လက္ထပ္ပြဲအတြက္ စိတ္ေရာကိုယ္ပါ႐ွိမႈကို ေဖာ္ျပရန္အလို႔ငွာ ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္ကို အတူတကြတိုက္ခိုက္ရန္အတြက္ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာအား သူ႕ထက္ငါ လက္ဦးမႈယူ၍ အေထာက္အပံ့ေပးေနၾကျခင္းျဖစ္ေပသည္။
အေပၚယံတြင္ အင္အားစုမ်ားမွ ကိုယ္စားျပဳပုဂၢိဳလ္မ်ားမွာ အလြန္ေျဖာင့္မတ္၍ ေလးစားထိုက္ၿပီး သူတို႔တြင္ အလြန္ေကာင္းေသာ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ား ႐ွိေနဟန္တူေသာ္ျငားလည္း ခ်ဴဖုန္းႏွင့္ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာမွလူမ်ားအဖို႔ သူတို႔က အဘယ္အတြက္ ထိုအျပဳအမူမ်ား ျပဳလုပ္ရန္ဆႏၵ႐ွိေနသည္ဆိုသည့္ အေၾကာင္းရင္းကို အလြန္႐ွင္းလင္းစြာ သိနားလည္ထားၾကသည္။ အမွန္တကယ္တမ္းတြင္ ၎မွာ ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္႐ွိ ရတနာမ်ားအတြက္သာျဖစ္ေပသည္။
ရက္အနည္းငယ္ခန္႔ ခရီးျပင္းႏွင္ၿပီးေနာက္ သူတို႔က ေနာက္ဆုံးတြင္ ခ်င္စီရင္စု၏ တားျမစ္နယ္ေျမျဖစ္သည့္ ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္သို႔ ေရာက္႐ွိသြားၾကသည္။
သို႔ေသာ္ျငားလည္း ထိုအခိုက္အတန္႔၌ က်ယ္ျပန္႔ေသာ ေတာင္တန္းမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈမ႐ွိေတာ့ပါေခ်။ ေနရာအႏွံ႔အျပားတြင္ စစ္မီးလွ်ံမ်ား ေတာက္ေလာင္ေနၿပီးျဖစ္၏။ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာမွ ႀကိဳတင္စုစည္းထားေသာ တိုက္ပြဲဝင္အင္အားစုမ်ားက ဘီလူးတစ္ေထာင္အေပၚ သူတို႔၏တိုက္ခိုက္မႈမ်ားကို စတင္ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။
ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္႐ွိ မီးလွ်ံမ်ားကို ျမင္ေတြ႕လိုက္ရသည့္ေနာက္တြင္ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာသခင္၊ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာမွ အုပ္ခ်ဳပ္သူအႀကီးအကဲမ်ားႏွင့္အတူ ေနရာအႏွံ႔႐ွိ အင္အားစုမ်ားမွ သိုင္းထိပ္သီးမ်ားမွာ တိုက္ပြဲေျမျပင္သို႔ ခ်က္ခ်င္းပူးေပါင္းလိုက္ၾကၿပီး အကန္႔အသတ္မဲ့ေတာင္တန္းအတြင္းသို႔ ေျပးဝင္သြားၾကေလေတာ့သည္။ ခ်ဴဖုန္းႏွင့္က်န္သူမ်ား၏ ၿပိဳင္ပြဲကို ႀကီးၾကပ္ရမည့္ အုပ္ခ်ဳပ္သူအႀကီးအကဲႏွစ္ဦးသာ က်န္ရစ္ခဲ့ေလသည္။
''ဝုန္း ဝုန္း ဝုန္း...''
ေနာက္ဆုံး၌ ခ်ဴဖုန္းႏွင့္က်န္သူမ်ား စီးနင္းလာသည့္ ဦးေခါင္းျဖဴလင္းယုန္မ်ားက ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္၏ အျပင္ဘက္ပိုင္းတြင္ ဆင္းသက္လိုက္ၾကၿပီး ၎မွာ တိုက္ပြဲေျမျပင္ႏွင့္ႏိႈင္းယွဥ္လွ်င္ အေတာ္ပင္ ပိုမိုၿငိမ္းခ်မ္းေနလ်က္႐ွိသည္။ ထိုေနရာတြင္ မီးမ်ားေတာက္ေလာင္ေနျခင္းမ႐ွိေသာ္လည္း တစ္ဦးတစ္ေယာက္အဖို႔ အေဝးမွ ေပါက္ကြဲသံမ်ားႏွင့္ ရံဖန္ရံခါ၌ သားရဲဘီလူးမ်ား၏ ေဒါသတႀကီးဟိန္းေဟာက္သံမ်ားကို အဆက္မျပတ္ ၾကားေနရဆဲျဖစ္သည္။ ၎တို႔က သူတို႔ရပ္တည္ေနသည့္ ေျမအျပင္အား တုန္ခါေနေစၿပီး အေဝး႐ွိတိုက္ပြဲက မည္မွ်ျပင္းထန္ေနသည္ကို ထိုအခ်က္မွတဆင့္ သိျမင္ႏိုင္ေပသည္။
''အားလုံးပဲ... က်ဳပ္တို႔ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာက ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္မွာ႐ွိတဲ့ သားရဲဘီလူးေတြကို တိုက္ခိုက္ဖို႔အတြက္ လက္ေ႐ြးစင္တစ္သိန္းကို ေစလႊတ္ထားၿပီးပါၿပီ...''
''တိုက္ပြဲေျမျပင္ကို ေက်း႐ြာသခင္ ပူးေပါင္းၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ က်ဳပ္တို႔အေနနဲ႔ ပိုၿပီးႀကီးမားတဲ့ ထိုးေဖာက္မႈေတြကိုေတာင္ ရ႐ွိလိမ့္မယ္လို႔ က်ဳပ္ယုံၾကည္ပါတယ္... ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္မွာ႐ွိတဲ့ သားရဲဘီလူးေတြအဖို႔ သူတို႔ရဲ႕ မေကာင္းမႈေတြအတြက္ က်ိန္းေသေပါက္ ျပန္ေပးဆပ္ရမွာပါ..''
''ဒါေပမဲ့လည္း လက္႐ွိသားရဲဘီလူးေတြအေနနဲ႔ ဆန္ျပဳတ္တစ္အိုးလို ဖ႐ိုဖရဲျဖစ္ေနၿပီဆိုေပမဲ့ ဒီဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္မွာ သိန္းခ်ီတဲ့သားရဲဘီလူးေတြ ႐ွိေနပါေသးတယ္... ဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတို႔အားလုံးက ပိုၿပီးေဘးကင္းတဲ့ နယ္ေျမတစ္ခုကို ဝင္ရေတာ့မယ္ဆိုရင္ေတာင္ သတိလက္လြတ္မေနၾကပါနဲ႔...''
''ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ရင္ဆိုင္ရမွာက ၾကမ္းၾကဳတ္ရက္စက္တဲ့ သားရဲဘီလူးေတြမို႔ပါပဲ... ခင္ဗ်ားတို႔အေနနဲ႔ အသက္အႏၲရာယ္ၿခိမ္းေျခာက္မႈေတြ ၾကဳံရတာမ်ိဳးျဖစ္ႏိုင္ပါေသးတယ္...''
''ေက်း႐ြာသခင္ေျပာခဲ့တဲ့အတိုင္းပါပဲ... ဘီလူးတစ္ေထာင္ေတာင္မွာ သားရဲဘီလူးေတြကို ေတြ႕တာနဲ႔သတ္ၾကဖို႔ အၾကံေပးပါရေစ... တစ္ေကာင္မွ အသက္႐ွင္ၿပီးမက်န္ပါေစနဲ႔... ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ ဒုကၡေရာက္မယ့္သူေတြဟာ ခင္ဗ်ားတို႔ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္...''
ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာအႀကီးအကဲမ်ားက သူတို႔အား သတိထားရမည့္အခ်က္မ်ားကို ဦးစြာေျပာၾကားလိုက္ၿပီး ထို႔ေနာက္လ်င္ျမန္စြာျဖင့္ သူတို႔က လူတိုင္းအား ေျမပုံတစ္ခုစီ ထုတ္ေပးလိုက္သည္။
ထိုေျမပုံမွာ ခ်ဴဖုန္းမွတ္ဉာဏ္အတြင္း႐ွိေျမပုံႏွင့္ အလုံးစုံကြဲျပားေန၏။ ၎က သူသိထားသည့္ေျမပုံႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္လိုက္လွ်င္ အေတာ္႐ိုးစင္းေနၿပီး ေျမေအာက္နန္းေတာ္၏ တည္ေနရာကို အမွတ္အသားျပဳထားျခင္းပင္ မ႐ွိပါေခ်။
သို႔ေသာ္ျငားလည္း ေျမပုံေပၚတြင္ နယ္ေျမႏွစ္ခုကို ဝိုင္းျပထားေလသည္။ ၎တို႔ကား ခ်ဴဖုန္းႏွင့္က်န္သူမ်ား ဆယ္ရက္တာ ႐ွင္သန္ေက်ာ္လႊားရမည့္ နယ္ေျမမ်ားပင္ျဖစ္၏။ သူတို႔ျပဳလုပ္ရမည့္ ပထမေျခလွမ္းမွာ ထိုနယ္ေျမသို႔ ဦးစြာေရာက္႐ွိရန္ျဖစ္ၿပီး သူတို႔၏ အျပန္ခရီးမတိုင္မီ ဆယ္ရက္ၾကာေအာင္ ျဖတ္သန္းရမည္ျဖစ္သည္။ ၎မွာ သူတို႔ၾကံ့ၾကံ့ခံရင္ဆိုင္ရမည့္ ၿပိဳင္ပြဲပင္ျဖစ္ေပေတာ့သည္။
ထိုေနရာတြင္ ေဘးကင္းေသာနယ္ေျမႏွစ္ခု ႐ွိေနေသာေၾကာင့္ ခ်ဴဖုန္းႏွင့္က်န္သူမ်ားမွာလည္း အဖြဲ႕ႏွစ္ဖြဲ႕ခြဲရန္ လိုအပ္ေနေလသည္။
သို႔ေသာ္ ကံေကာင္းေထာက္မစြာျဖင့္ ကမ႓ာ့စိတ္ဝိညာဥ္အသင္းမွ ႐ႊီက်ံဳးယြီႏွင့္က်န္သူမ်ားကလည္း ခ်ဴဖုန္းႏွင့္တစ္ဖြဲ႕တည္းျဖစ္ေနသည္။ ထိုေနရာတြင္ ႐ႊီက်ံဳးယြီ႐ွိေနသေ႐ြ႕ ခ်ဴဖုန္းအဖို႔ ပိုမိုေကာင္းမြန္ေသာ ေဘးကင္းလုံျခဳံမႈကို ခံစားရမည္ျဖစ္၏။
ခ်ဴဖုန္းအေနႏွင့္ သူတို႔ထံမွ အေႏွးႏွင့္အျမန္ ခြဲထြက္သြားရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း အနည္းဆုံးအားျဖင့္ ထိုအဖြဲ႕ကို စြန္႔ခြာမသြားမီတြင္ ခ်ဴဖုန္းအေနႏွင့္ က်ဲခ်င္းမင္အေပၚ ဖိအားေပးထားရန္အတြက္ ႐ႊီက်ံဳးယြီအား လိုအပ္ေနဆဲျဖစ္သည္။
႐ႊီက်ံဳးယြီႏွင့္ က်ဲခ်င္းမင္တို႔အျပင္ ရန္သူေလာ မိတ္ေဆြေလာ မကြဲျပားေသးသူတစ္ဦးလည္း ထိုေနရာတြင္႐ွိေနေလသည္။ ၎မွာ က်န္႔ဝူ႐ွန္းပင္ျဖစ္၏။
က်န္႔ျပည္ေထာင္မွ ပါရမီ႐ွင္ကား အလြန္ထူးဆန္းေပသည္။ ထိုေန႔တြင္ ေတာင္ထြတ္ထိပ္ဖ်ား၌ သူက ခ်ဴဖုန္းအား အမွန္တကယ္ ကူညီေပးခဲ့ေသာ္လည္း ခ်ဴဖုန္းမွ သူႏွင့္ စတင္စကားေျပာဆိုၾကည့္ခ်ိန္တြင္မူ သူက ေရခဲတမွ်ေအးစက္ေနခဲ့သည္။ ထိုအခ်က္ေၾကာင့္ ခ်ဴဖုန္းအေနႏွင့္ အႏွီခ်ာတိတ္အား ထြင္းေဖာက္ျမင္ႏိုင္စြမ္း မ႐ွိေတာ့ပါေခ်တည္း။
- - - - - - - - - -
* * * * * * *
အခန္း(၃၅၉) ဆက္ရန္...
''သိုင္းနတ္ဘုရား အသူရာ''
- - - - - - - - - - - - - - - -
အခန္း(၃၅၉) အမ်ိဳးသားမ်ား၏ ဘုံရန္သူ
''အႀကီးအကဲ... ႁခြင္းခ်က္တစ္ခုေလာက္ ထားေပးႏိုင္မလားခင္ဗ်... က်ဳပ္က သူတို႔ဘက္ကို တကယ္သြားခ်င္လို႔ပါ... က်ဳပ္က ပိုင္ယြင္ေဖးနဲ႔ေရာ တျခားသူေတြနဲ႔ပါ ရင္းႏွီးတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္ေနေတာ့ တကယ္လို႔ က်ဳပ္က သူတို႔နဲ႔အတူသြားမယ္ဆိုရင္ ၿပိဳင္ပြဲမွာ အကူအညီပိုရပါလိမ့္မယ္...''
ထိုအခိုက္အတန္႔၌ ထန္ရီဆုမွာ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာ၏ အုပ္ခ်ဳပ္သူအႀကီးအကဲတစ္ဦးအား စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ေပးေနေလသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူတို႔အဖြဲ႕တြင္ ဇီလင္မပါဝင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဇီလင္အေပၚ အထူးစိတ္ကူးယဥ္ထားသည့္ သူက ဇီလင္႐ွိေနသည့္အဖြဲ႕သို႔ သြားေရာက္ရန္ အသည္းအသန္ေတာင္းဆိုေနျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ျငားလည္း သူ၏ေတာင္းဆိုမႈမွာ အုပ္ခ်ဳပ္သူအႀကီးအကဲ၏ ရက္ရက္စက္စက္ျငင္းပယ္မႈကို ခံလိုက္ရေလသည္။ အေၾကာင္းမူ ၎က စည္းကမ္းတစ္ခုျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ပင္။ အကယ္၍ လူတိုင္းမွ ဇီလင္ႏွင့္ တစ္ဖြဲ႕တည္းျဖစ္ရန္ ေတာင္းဆိုလာခဲ့ၾကလွ်င္ ၿပိဳင္ပြဲကို မည္သို႔ဆက္က်င္းပရမည္နည္း။
''ျမန္ျမန္ၾကည့္ပါဦး... အဲဒါ ဇီလင္မိန္းကေလးမဟုတ္လား...''
''ဝိုး... အဲဒါ တကယ္ကို သူပဲ... သူက က်ဳပ္တို႔အဖြဲ႕နဲ႔ လာပူးေပါင္းတာမ်ားျဖစ္ေနမလား...''
သို႔ေသာ္ ထိုအခ်ိန္၌ပင္ လူအုပ္အတြင္းမွတစ္ဦးက အံ့အားသင့္စြာျဖင့္ ႐ုတ္တရက္ေျပာလိုက္သည္။ သူတို႔၏အၾကည့္မ်ားကို အာ႐ုံစူးစိုက္လိုက္လွ်င္ ဇီလင္မွာ သူတို႔႐ွိရာသို႔ အမွန္တကယ္ ေလွ်ာက္လွမ္းလာလ်က္႐ွိေလသည္။
ထိုသို႔ျမင္လွ်င္ အုပ္ခ်ဳပ္သူအႀကီးအကဲက သူမအား အလ်င္အျမန္ သြားေရာက္ႏႈတ္ဆက္လိုက္ၿပီး အေတာ္ႏွိမ့္ခ်ေသာ ဟန္ပန္တစ္ခုႏွင့္အတူ ခပ္သဲ့သဲ့ရယ္လ်က္ ေမးလိုက္သည္။
''သခင္မေလးဇီလင္... ဘာကိစၥမ်ား ႐ွိလို႔ပါလဲခင္ဗ်ာ...''
''အႀကီးအကဲ႐ႊီ... ကြၽန္မ ႐ွင့္ဆီက လူတစ္ေယာက္လိုခ်င္လို႔ပါ...''
ဇီလင္၏အသံမွာ အလြန္တရာ ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းလွ၏။ အထူးသျဖင့္ သူမက ထိုစကားမ်ားကို တိုးသက္စြာ ေျပာလိုက္ခ်ိန္တြင္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္အဖို႔ နားေထာင္မိ႐ုံျဖင့္ ယစ္မူးသြားလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ သူမမ်က္ႏွာထက္႐ွိ အႂကြင္းမဲ့လွပေသာ အျပဳံးကို သူတို႔ျမင္ေတြ႕လိုက္ရခ်ိန္တြင္ မ်က္ေမွာက္ျမင္ကြင္း႐ွိ လူအမ်ားမွာ အေၾကာမ်ားဆန္႔ထြက္သြားၿပီး သူတို႔ရင္ဘတ္မ်ားအတြင္းမွ ႏွလုံးသားမ်ား ခုန္ထြက္လာလုနီးနီးပင္ျဖစ္သြားၾကေလသည္။
''ဒါက... သခင္မေလးဇီလင္... ဘယ္သူ႕ကို ေခၚသြားခ်င္တာလဲဆိုတာ က်ဳပ္ သိပါရေစ...''
အုပ္ခ်ဳပ္သူအႀကီးအကဲက ဇီလင္၏စကားမ်ားေနာက္ကြယ္မွ အဓိပၸာယ္ကို နားလည္လိုက္ၿပီး သူ႕အဖို႔ အနည္းငယ္ခက္ခဲေသာ အေျခအေနတစ္ခုသို႔ က်ေရာက္သြားသည္မွာ ႐ွင္းလင္းေနေပသည္။ သို႔ေသာ္ သူက ျငင္းပယ္ျခင္းမျပဳဘဲ သိလိုစြာျဖင့္ ေမးလိုက္သည္။
''သူ႕ကို...''
ဇီလင္က သူမ၏လက္ညိႇဳးကို ခ်ဴဖုန္းႏွင့္က်န္သူမ်ားဘက္သို႔ ၫႊန္ျပလိုက္၏။
ထိုအခိုက္အတန္႔၌ ခ်ဴဖုန္းပတ္ပတ္လည္႐ွိ အမ်ိဳးသားမ်ားမွာ ႏွလုံးခုန္သံမ်ား ပိုမိုျမန္ဆန္လာၾကၿပီး အသက္႐ွဴသံမ်ား ပိုမိုၾကမ္းတမ္းလာၾကေလသည္။ ခ်ဴဖုန္းနံေဘး႐ွိ ႐ႊီက်ံဳးယြီႏွင့္ ခ်ဴဖုန္းေနာက္ဘက္႐ွိ က်ဲခ်င္းမင္တို႔၏ အေတြးခံစားခ်က္မ်ားသည္ပင္ လိႈင္းထသြားၾကသည္။
ဇီလင္မွ တစ္စုံတစ္ဦးအား သူမဘက္သို႔ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်ဖိတ္ေခၚျခင္းကား ဇီလင္က ထိုလူအေပၚ ခံစားခ်က္႐ွိေနသည့္အဓိပၸာယ္ မဟုတ္ပါေလာ။ လူတိုင္းမွာ ထိုအသိအမွတ္ျပဳမႈကို သူတို႔ရ႐ွိႏိုင္ရန္ ေမွ်ာ္လင့္ေနမိၾကသည္။
''ေသစမ္း...''
သို႔ေသာ္ အျခားသူမ်ားႏွင့္ႏိႈင္းယွဥ္လွ်င္ ခ်ဴဖုန္းကား တိတ္တဆိတ္ က်ိန္ဆဲလိုက္မိေလသည္။ ထိုတစ္ဘက္သို႔ေရာက္လွ်င္ သူ႕တြင္ သူ႕အေပၚ ေစာင့္ေ႐ွာက္ေပးမည့္ ႐ႊီက်ံဳးယြီကဲ့သို႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး မ႐ွိေတာ့ၿပီျဖစ္၏။ အကယ္၍ သူသာ ေခၚထုတ္သြားခံရလွ်င္ အမွန္ပင္ အႏၲရာယ္မ်ားလြန္းေနေပလိမ့္မည္။ တကယ္တမ္းတြင္လည္း အျခားသူမ်ားကို ေဘးဖယ္ထားလိုက္လွ်င္ပင္ ဇီလင္ကိုယ္ႏိႈက္က ခ်ဴဖုန္းအား သတ္ျဖတ္လိုသည့္အေတြးမ်ား ထား႐ွိေနသည္မဟုတ္ပါေလာ။
''ဇီလင္မိန္းကေလး... ခင္ဗ်ား... ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္ကိုေျပာေနတာလား...''
ထိုအခ်ိန္၌ပင္ ခ်ဴဖုန္းေ႐ွ႕တြင္ရပ္ေနသူ အမ်ိဳးသားတစ္ဦးက မယုံၾကည္ႏိုင္မႈ၊ ႏိႈင္းယွဥ္မရေအာင္ စိတ္လႈပ္႐ွားမႈတို႔ႏွင့္အတူ ေ႐ွ႕သို႔ေျခလွမ္းလိုက္ေလသည္။
''႐ွင္မဟုတ္ဘူး... ႐ွင့္ေနာက္ကတစ္ေယာက္...''
ဇီလင္က အနည္းငယ္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္မိၿပီးေနာက္ ထိုအမ်ိဳးသားေနာက္႐ွိ ခ်ဴဖုန္းထံ ၫႊန္ျပလိုက္သည္။
ထိုသို႔ျမင္လွ်င္ ခ်ဴဖုန္း၏မ်က္ႏွာမွာ အနည္းငယ္ ေျပာင္းလဲသြားၿပီးေနာက္ သူက သူ႕ခႏၶာကိုယ္ကို ကမန္းကတန္းလွည့္လိုက္ၿပီး ကူေပါေနာက္တြင္ ပုန္းကြယ္ေနလိုက္သည္။
''ခ်ဴဖုန္း... ငါ နင့္ကိုေျပာေနတာ... နင္က ဘယ္ကိုဝင္ပုန္းေနတာလဲ...''
သို႔ေသာ္ အေရးမပါသည့္အျပဳအမူဟု ထင္ျမင္ရသည့္ ခ်ဴဖုန္း၏ပုန္းကြယ္မႈက ဇီလင္အား သူ႕အမည္ကို တိုက္႐ိုက္ေခၚထုတ္ရန္ ဖိအားေပးႏိုင္လိမ့္မည္ဟု မည္သူက ေတြးထင္ထားမည္နည္း။
''ဘာ... ခ်ဴဖုန္း ဟုတ္လား...''
ထိုသို႔ႏွင့္ အေျခအေနကား အလြန္ဆိုး႐ြားသြားၿပီျဖစ္၏။ မ်က္ေမွာက္ျမင္ကြင္း႐ွိ အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီး၊ အိုမင္းသူ၊ ငယ္႐ြယ္သူ စသည့္ လူတိုင္းနီးပါးမွာ သူတို႔၏အၾကည့္မ်ားကို ခ်ဴဖုန္းထံ စူးစိုက္လိုက္မိၾကသည္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ မ်က္လုံးမ်ားတြင္ အံ့ၾသထူးဆန္းေနမႈအျပင္ ႐ွားပါးေသာ မနာလိုမႈလည္း ႐ွိေနေလသည္။ အခ်ိဳ႕လူမ်ားမွာ သတ္ျဖတ္လိုသည့္အသိကို ႐ွင္းလင္းစြာ လွစ္ဟလာၾကသည္။
ထို႔အျပင္ ခ်ဴဖုန္းအား အဆြံ႕အဆုံးျဖစ္ေစခဲ့သည္ကား ခ်ဴဖုန္းက စိတ္ပ်က္မႈအျပည့္ မ်က္ႏွာတစ္ခုႏွင့္ ရပ္ေနစဥ္၌ ဇီလင္က လူအုပ္အတြင္းသို႔ ျမန္ဆန္စြာလွမ္းဝင္လာၿပီး သူမ၏ ႐ွင္းသန္႔ျဖဴစင္ေသာလက္ကို ဆန္႔တန္း၍ ခ်ဴဖုန္း၏ အက်ႌလက္အနားစေပၚသို႔ ဖမ္းဆုပ္လိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ လူအုပ္၏မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ေငးစိုက္ၾကည့္ခံေနရစဥ္၌ပင္ သူမက ခ်ဴဖုန္းအား အတင္းအက်ပ္ ဆြဲထုတ္လာေလသည္။
ဇီလင္က ခ်ဴဖုန္းအား ဆြဲေခၚလာၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္သူအႀကီးအကဲေ႐ွ႕ေမွာက္သို႔ ေရာက္႐ွိလာ၏။ ထို႔ေနာက္တြင္ သူမက စကားတစ္ခြန္းေျပာလိုက္ေလသည္။
''အႀကီးအကဲ... သူပါပဲ...''
ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ သူမက လည္ျပန္ပင္မၾကည့္ေတာ့ဘဲ ခ်ဴဖုန္းအား အျခားအဖြဲ႕အတြင္းသို႔ တိုက္႐ိုက္ဆြဲေခၚသြားလိုက္ေလေတာ့၏။
''ဒါက...''
ခ်ဴဖုန္းႏွင့္ဇီလင္တို႔၏ တျဖည္းျဖည္းေဝးကြာသြားေသာ ေနာက္ေက်ာမ်ားထံ လွမ္းၾကည့္ေနရင္းမွ ကူေပါႏွင့္ ႐ႊီက်ံဳးယြီတို႔မွာ အျပန္အလွန္ လွမ္းၾကည့္လိုက္မိၾကသည္။ သူတို႔၏ ခ်ဴဖုန္းႏွင့္ဆက္ဆံေရးက အေတာ္ေကာင္းမြန္သည့္တိုင္ သူတို႔၏ မ်က္လုံးမ်ားတြင္ အနည္းငယ္မနာလိုမႈတို႔ ျဖစ္ေပၚလာသည္ကိုမူ ေ႐ွာင္လႊဲမရပါေခ်။
အျခားတစ္ဖက္တြင္မူ ႐ႊီက်ံဳးယြီမွာ စိတ္သက္သာရာရသြားဟန္ျဖင့္ ဦးစြာျပဳံးလိုက္ၿပီး ေျပာလိုက္ေလသည္။
''ညီေလးခ်ဴဖုန္းက အေတာ္ကို ကံေကာင္းတာပဲ...''
ထို႔အျပင္ ကူေပါကလည္း ခ်က္ခ်င္းေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။
''ဒီအေၾကာင္းေျပာရရင္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က အေတာ္ကို လိုက္ဖက္တယ္ဗ်...''
သို႔ေသာ္ျငားလည္း ကူေပါ၊ ႐ႊီက်ံဳးယြီတို႔ႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္လိုက္လွ်င္ ခ်ဴဖုန္းႏွင့္ပတ္သက္မႈမ႐ွိသူမ်ားကား မနာလိုမႈသက္သက္သာ ႐ွိေနေလသည္။ အထူးသျဖင့္ က်ဲခ်င္းမင္ႏွင့္ ထန္ရီဆုတို႔ကဲ့သို႔ေသာ လူမ်ားပင္ျဖစ္၏။ သူတို႔က ေဒါသျဖစ္လြန္းေသာေၾကာင့္ မ်က္လုံးမ်ားမွ မီးပြင့္ေနၿပီး သြားရင္းသြားျမစ္မ်ားပင္ ကိုက္ခဲေနေလေတာ့သည္။
သူတို႔ခ်စ္ျမတ္ႏိုးမိသူက သူတို႔ အလြန္႔အလြန္ သေဘာမက်ဘဲ မုန္းပင္မုန္းတီးေနမိသူအား သူတို႔ေ႐ွ႕ေမွာက္၌ပင္ အေဝးသို႔ ဆြဲေခၚသြားခဲ့သည္။ ထိုအျဖစ္က အၿမဲလိုလို အလွကေလးမ်ားဝိုင္းရံေနခဲ့သည့္ သူတို႔အား မနာလိုမႈေဝဒနာကို ခံစားမိေစခဲ့၏။
အျခားတစ္ဖြဲ႕႐ွိ အမ်ိဳးသားမ်ားအတြက္မူ သူတို႔က ပိုမို၍ပင္ ေဒါသထြက္သြားၾကသည္။ အထူးသျဖင့္ ပိုင္ယြင္ေဖး၊ စုန္႔ခ်င္းဖုန္းႏွင့္ လွ်ိဳေ႐ွာင္းေယာင္တို႔ျဖစ္ၾက၏။ သူတို႔၏မ်က္ႏွာမ်ားမွာ ေဒါသေၾကာင့္ ျဖဴေဖြးသြားလ်က္ ခ်ဴဖုန္းထံ လွမ္းၾကည့္ေနသည့္ သူတို႔၏အၾကည့္မ်ားတြင္ ေအးစက္ေသာအလင္းမ်ား တဖိတ္ဖိတ္ေတာက္ပေနၿပီး သူတို႔က ခ်ဴဖုန္းအား မေသမခ်င္း လည္ပင္းညႇစ္သတ္လိုလ်က္႐ွိၾကသည္။
မူလတြင္ သူတို႔က ဇီလင္ႏွင့္ တစ္ဖြဲ႕တည္းက်ေရာက္ေနခဲ့သည့္အေလ်ာက္ ဇီလင္အား ပိုးပန္းရန္အတြက္ အခြင့္အေရးရ႐ွိၿပီဟု ေတြးမိခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ လက္႐ွိအေျခအေနကား မည္သို႔နည္း။ ဇီလင္၏ႏွလုံးသားတြင္ မိုးျပာစီရင္စုမွလာေသာ ႂကြက္စုတ္အား ေ႐ြးခ်ယ္ထားၿပီးျဖစ္ေလသေလာ။
သို႔ေသာ္ သူတို႔စိတ္တြင္း၌ မည္မွ်ပိုမို၍ မေက်မနပ္ျဖစ္ေနေစကာမူ လတ္တေလာတြင္ သူတို႔က သည္းခံေန႐ုံသာ တတ္ႏိုင္ေပသည္။ အေၾကာင္းကား ထိုအခိုက္အတန္႔၌ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာမွ အုပ္ခ်ဳပ္သူအႀကီးအကဲမ်ား ႐ွိေနဆဲျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္။
ဇီလင္က ခ်ဴဖုန္းအား ေခၚေဆာင္၍ သူမအဖြဲ႕ထံသို႔ နီးကပ္လာသည့္ေနာက္တြင္ လူတစ္ဦးကလည္း လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ ေလွ်ာက္လွမ္းလာေလသည္။ ၎မွာ လွ်ိဳက်စ္ကြၽင္းပင္ျဖစ္၏။
လွ်ိဳက်စ္ကြၽင္းမွာ စုေပါင္းလက္ထပ္ပြဲတြင္ ပါဝင္သူတစ္ဦး မဟုတ္ေသာ္ျငားလည္း သူ႕အေနႏွင့္ ဂုဏ္ထည္ေက်း႐ြာ၏ နံပါတ္တစ္တပည့္ျဖစ္ေနသည့္အေလ်ာက္ ၿပိဳင္ပြဲတြင္ ပူးေပါင္းခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး ဇီလင္၏အျပဳအမူမ်ားကို ျမင္ေတြ႕ရၿပႌးေနာက္ သူသည္လည္း သူတို႔ႏွင့္အလားတူ မေက်မနပ္ျဖစ္ေနေလေတာ့သည္။
ထိုအခိုက္အတန္႔၌ သူက ခ်ဴဖုန္းႏွင့္ဇီလင္တို႔ေ႐ွ႕ေမွာက္တြင္ ရပ္တန္႔လိုက္ၿပီး ျပဳံးရင္းမွ ဇီလင္ထံသို႔ လွမ္းေျပာလိုက္သည္။
''ဂ်ဴနီယာဇီလင္... ဒီအဖြဲ႕ႏွစ္ဖြဲ႕ရဲ႕ ခြဲတမ္းက အႀကီးအကဲေတြ ႀကိဳတင္စီစဥ္ထားတာေနာ္... ဒီလိုလုပ္တာက သိပ္သင့္ေတာ္ပုံမရဘူးေလ... ဟုတ္ရဲ႕လား...''
''ဟိုး...''
လွ်ိဳက်စ္ကြၽင္း၏ဟန္႔တားမႈႏွင့္ ၾကဳံေတြ႕လိုက္ရလွ်င္ ဇီလင္က ခ်ိဳျမစြာျပဳံးလိုက္ၿပီး ထို႔ေနာက္လ်င္ျမန္စြာျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။
''အႀကီးအကဲက သေဘာတူၿပီးပါၿပီ... ဒီေတာ့ ႐ွင့္ကိုယ္႐ွင္ စိတ္႐ႈပ္ခံေနဖို႔မလိုပါဘူး...''
ထို႔ေနာက္တြင္မူ ဇီလင္လည္း လွ်ိဳက်စ္ကြၽင္းအား အေရးမစိုက္ေတာ့ဘဲ သူမက ခ်ဴဖုန္းအား ဆြဲေခၚ၍ လူအုပ္အတြင္းသို႔ ခ်က္ခ်င္းဝင္ေရာက္သြားေလေတာ့သည္။
ထိုသို႔ျမင္လွ်င္ လွ်ိဳက်စ္ကြၽင္း၏ မ်က္လုံးမ်ားတြင္ ေအးစက္ေသာအလင္းအခ်ိဳ႕ ဖ်တ္ခနဲလင္းလက္သြား၏။ သို႔ေသာ္ျငားလည္း သူ႕မ်က္လုံးမ်ားက ဇီလင္ႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနျခင္းမဟုတ္ပါေခ်။ ၎တို႔က ခ်ဴဖုန္းႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနျခင္းျဖစ္၏။
''သြားၿပီ... ငါေတာ့သြားၿပီ... ငါေတာ့ ဒီေကာင္မေလးဉာဏ္မ်ားလို႔ ေသရဖို႔႐ွိေနၿပီ...''
ကမ႓ာ့စိတ္ဝိညာဥ္ထိန္းခ်ဳပ္သူတစ္ဦး ျဖစ္ေနသည့္အေလ်ာက္ ပုံမွန္အားျဖင့္ ခ်ဴဖုန္းမွာ ထိုခဏ၌ သူ႕ခႏၶာကိုယ္ေပၚသို႔ စုျပဳံက်ေရာက္လာေနသည့္ သတ္ျဖတ္လိုသည့္အသိလွစ္ဟေနေသာ အၾကည့္မ်ားကို ခံစားမိေနေလသည္။
ယခုတစ္ႀကိမ္တြင္ သူ႕အဖို႔ ဇီလင္၏လွည့္ဖ်ားမႈကို ခံလိုက္ရၿပီဟု သူခံစားမိေနျခင္းျဖစ္သည္။ သူ႕အား အက်ပ္အတည္းတစ္ခုအတြင္းသို႔ က်ေရာက္ေအာင္ ဖိအားေပးခံခဲ့ရသည့္အျပင္ သူက အမ်ိဳးသားအားလုံး၏ ဘုံရန္သူျဖစ္လာေလေတာ့သည္။
သို႔တိုင္ သူ႕အေနႏွင့္ တစ္စုံတစ္ရာျပဳလုပ္ႏိုင္ျခင္းမ႐ွိေပ။ သူက လွပေသာ မိန္းမငယ္ေလးႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရသည့္အေလ်ာက္ သူ႕တြင္ ျငင္းဆန္ခြင့္မ႐ွိသည္မဟုတ္ပါေလာ။ ထို႔အျပင္လည္း အုပ္ခ်ဳပ္သူအႀကီးအကဲပင္ လက္ခံခဲ့ေသာေၾကာင့္ သူက မည္သို႔လက္မခံဘဲေနႏိုင္မည္နည္း။
သို႔ေသာ္ အေတြးတစ္ခုႏွင့္အတူ အေျခအေနက ထိုသို႔ျဖစ္ေနခဲ့လွ်င္ ၎ကို အခြင့္အေရးယူ၍ ဇီလင္အေပၚ ထိကပါးရိကပါးလုပ္ရန္ အဘယ္ေၾကာင့္မျဖစ္ႏိုင္ရမည္နည္းဟု ခ်ဴဖုန္း ခံစားမိလိုက္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူက သူ၏အက်ႌလက္ကို ေဝွ႔ယမ္းလ်က္ အက်ႌလက္အနားစကို ဇီလင္လက္မွလြတ္ေအာင္လုပ္လိုက္ၿပီး ထို႔ေနာက္တြင္ သူ၏လက္ကို အလ်င္အျမန္ဆန္႔ထုတ္၍ ဖမ္းဆုပ္လိုက္သည္။ သူက ဇီလင္၏ ျဖဴစင္ေသာလက္ကေလးကို သူ႕လက္တြင္း၌ အမွန္တကယ္ ဆုပ္ကိုင္မိလိုက္ေလသည္။
''နင္...''
သူမလက္ကေလးအေပၚ တင္းက်ပ္စြာ ဆုပ္ကိုင္လာသည္ကို ခံစားမိလိုက္လွ်င္ ဇီလင္၏မ်က္ႏွာမွာ ေျပာင္းလဲသြားလ်က္ သူမက သူမလက္ကို လ်င္ျမန္စြာ႐ုပ္သိမ္းလိုက္ၿပီး ခ်ဴဖုန္းထံ ခက္ထန္စြာ စိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီးေနာက္ ေလသံနိမ့္နိမ့္တစ္ခုျဖင့္ ေျပာလိုက္ေလေတာ့သည္။
''ငါက နင့္အေပၚ တစ္ခုခုစိတ္ယိုင္ေနတယ္လို႔မ်ား ေတြးမထားနဲ႔... ငါ့အေနနဲ႔ နင္ တျခားသူေတြနဲ႔ ႐ွိေနတဲ့အခ်ိန္မွာ နင့္ပါးစပ္ကိုစည္းမေစာင့္ႏိုင္မွာကို စိုးရိမ္မိတာပဲ႐ွိတယ္...''
- - - - - - - - - -
* * * * * * *
အခန္း(၃၆၀) ဆက္ရန္...''သိုင္းနတ္ဘုရား အသူရာ''
- - - - - - - - - - - - - - - -
အခန္း(၃၆၀) ခန္႔မွန္းရခက္သူ
ဇီလင္မွ ခ်ဴဖုန္းအား သူမအဖြဲ႕သို႔ အတင္းဆြဲသြင္းခဲ့သည့္ ၾကားျဖတ္ျဖစ္စဥ္အၿပီးတြင္ ၿပိဳင္ပြဲက ေနာက္ဆုံး၌ တရားဝင္စတင္ေတာ့မည္ျဖစ္သည္။
အဖြဲ႕ႏွစ္ခုက သီးျခားစီခြဲထြက္၍ ေ႐ွ႕ဆက္လိုက္ၾကသည္။ သူတို႔က အုပ္ခ်ဳပ္သူအႀကီးအကဲႏွစ္ဦး၏ ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ လုံျခဳံသည္ဟူေသာနယ္ေျမသို႔ ဦးတည္သြားေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။
ခ်ဴဖုန္း႐ွိေနသည့္အဖြဲ႕တြင္ အမ်ိဳးသားငါးရာနီးပါး ႐ွိေနေသာ္ျငားလည္း အမ်ိဳးသမီးငါးဆယ္သာ႐ွိေလသည္။ ဦးေဆာင္လမ္းျပရန္ တာဝန္ယူထားသည့္ အုပ္ခ်ဳပ္သူအႀကီးအကဲႏွင့္ လွ်ိဳက်စ္ကြၽင္းတို႔မွလြဲလွ်င္ က်န္အမ်ိဳးသားအားလုံးမွာ စုေပါင္းလက္ထပ္ပြဲတြင္ ပါဝင္သူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။
သို႔ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဝံပုေလြက မ်ားေနေသာ္လည္း အစာကား နည္းပါးလ်က္႐ွိ၏။ အမွန္ပင္ ဝံပုေလြက မ်ားလြန္းမကမ်ားေနၿပီး အစာက မဆိုစေလာက္သာ႐ွိေန၏။
ထိုကဲ့သို႔ေသာ အေျခအေနတစ္ခုတြင္ အရပ္မ်က္ႏွာအႏွံ႔မွ လူငယ္ပါရမီ႐ွင္မ်ားမွာ အလွကေလးမ်ား၏အေရးေပးမႈကို ရ႐ွိရန္အတြက္ သူတို႔တတ္စြမ္းသမွ် စတင္ႀကိဳးပမ္းၾကေလေတာ့သည္။
အထူးသျဖင့္မူ ဇီလင္ပင္ျဖစ္၏။ မေရမတြက္ႏိုင္ေသာ အမ်ိဳးသားမ်ားက ခ်ဥ္းကပ္ရန္ၾကံ႐ြယ္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း သူမအနီးသို႔ ေရာက္႐ွိသြားသူအားလုံးမွာ ဇီလင္ထံမွ ေအးစက္စြာ ေအာ္ဟစ္ႏွင္ထုတ္မႈကို ခံလိုက္ၾကရသည္။ ဂုဏ္ထည္ဖိတ္ၾကားလႊာ လက္ခံရ႐ွိထားသူမ်ားျဖစ္သည့္ စုန္႔ခ်င္းဖုန္း၊ ပိုင္ယြင္ေဖးႏွင့္ လွ်ိဳေ႐ွာင္းေယာင္တို႔ပင္ ႁခြင္းခ်က္မ႐ွိေပ။
ထိုျမင္ကြင္းႏွင့္ ၾကဳံေတြ႕လိုက္ရလွ်င္ အုပ္ခ်ဳပ္သူအႀကီးအကဲပင္ သူ၏ဦးေခါင္းကို စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ခါယမ္း႐ုံသာတတ္ႏိုင္လ်က္ ဝင္စြက္ဖက္ရန္မဝံ့ပါေခ်။ ဇီလင္မွ လူအမ်ားအားျငင္းပယ္၍ ခပ္ခြာခြာေနျခင္းအားျဖင့္ စုေပါင္းလက္ထပ္ပြဲ၏အစီအစဥ္ကို ဆန္႔က်င္ေနေသာ္ျငားလည္း ဤမိန္းကေလး၏ အဆင့္အတန္းႏွင့္ ေက်း႐ြာသခင္ပင္ ႐ိုေသခန္႔ညားရသည့္ သူမ၏ ဘီလူးသဖြယ္သန္မာေသာ အဘိုးအေၾကာင္းကို သူေတြးမိေနသေ႐ြ႕ ထိုအုပ္ခ်ဳပ္သူအႀကီးအကဲအဖို႔ မည္သို႔မွ်မျပဳဘဲ ထိုင္ၾကည့္ေန႐ုံသာ တတ္ႏိုင္ေလေတာ့သည္။
သို႔ေသာ္ အရာအားလုံးတြင္ ႁခြင္းခ်က္ကိုယ္စီ႐ွိေပသည္။ ခ်ဴဖုန္းကား ထိုသို႔ေသာ ႁခြင္းခ်က္တစ္ခုျဖစ္၏။ ဇီလင္မွာ အျခားအမ်ိဳးသားမ်ားႏွင့္ ခပ္ခြာခြာေနလ်က္႐ွိေသာ္လည္း သူမက ခ်ဴဖုန္းအား သူမအနီးသို႔ ဆြဲေခၚထားၿပီး အကယ္၍ ခ်ဴဖုန္းအဖို႔ ထြက္သြားလိုလွ်င္ပင္ ထြက္မသြားႏိုင္ပါေခ်။
သည္းမခံႏိုင္စရာအေကာင္းဆုံးအခ်က္ကား အက်ိဳးမ႐ွိေသာ ထြက္ေျပးမႈေနာက္တြင္ ခ်ဴဖုန္းမွာ အမွန္တကယ္ ညစ္တြန္းတြန္းလာၿပီး သူက ဇီလင္ႏွင့္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ရန္ စတင္ႀကိဳးစားလာ႐ုံသာမကဘဲ ရံဖန္ရံခါအားျဖင့္ ဇီလင္အေပၚ အနည္းငယ္ အသားယူေနျခင္းပင္ျဖစ္ေပေတာ့သည္။ ထိုအျဖစ္က အျခားသူမ်ားအား ဆက္လက္ၾကည့္႐ႈႏိုင္စြမ္းမ႐ွိေအာင္ ျဖစ္သြားေစေလသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ မိုးက်ေ႐ႊကိုယ္မ်ားဟု မွတ္ယူထားသည့္ စုန္႔ခ်င္းဖုန္း၊ ပိုင္ယြင္ေဖးႏွင့္ လွ်ိဳေ႐ွာင္းေယာင္တို႔အားလုံးက ခ်ဴဖုန္းေ႐ွ႕သို႔ ေလွ်ာက္လွမ္းသြားၾကၿပီးေနာက္ ခ်ဴဖုန္းႏွင့္ဇီလင္တို႔ ေလွ်ာက္လွမ္းလ်က္႐ွိသည့္လမ္းကို ပိတ္ရပ္လိုက္ၿပီး ခ်ဴဖုန္းထံ လက္ညိႇဳးထိုး၍ ခက္ထန္စြာ သတိေပးလိုက္ၾကသည္။
''ေကာင္ေလး... မင္းရဲ႕အျပဳအမူေတြကို ဆင္ျခင္ပါ... မင္းက ဇီလင္မိန္းကေလးကို ဘယ္လိုမ်ား ထိကပါးရိကပါးလုပ္ႏိုင္ရတာလဲ...''
ထိုအခိုက္အတန္႔၌ လက္႐ွိတြင္ ဇီလင္ထံ ရင္ဖြင့္ေနလ်က္႐ွိသည့္ ခ်ဴဖုန္း၏မ်က္ႏွာမွာ ႐ုတ္ျခည္းထိုင္းမိႈင္းသြားေလသည္။ မူလတြင္ သူက က်ိန္ဆဲေျပာဆိုရန္ ဟန္ျပင္လိုက္ေသာ္လည္း သူ ပါးစပ္မဟရေသးမီ၌ပင္ သူ႕ေဘး႐ွိ ဇီလင္က ဝင္ေျပာလိုက္ေလေတာ့သည္။
''ခ်ဴဖုန္းနဲ႔ကြၽန္မတို႔ၾကားက ကိစၥေတြမွာ ႐ွင္တို႔ထဲက ဘယ္သူမွ ဝင္ပါစရာမလိုဘူး... တကယ္လို႔ ႐ွင္တို႔ေတြ ကြၽန္မသြားမယ့္လမ္းကို ထပ္ပိတ္ထားမယ္ဆိုရင္ ကြၽန္မကို ႐ိုင္းပ်တယ္လို႔ေတာ့ အျပစ္မတင္နဲ႔...''
ဇီလင္၏အသံမွာ သာယာေနသည့္တိုင္ ျခယ္လွယ္ႏိုင္မႈအေျမာက္အျမားပါဝင္ေနၿပီး သူမက ထိုလူသုံးဦးအား မ်က္လုံးထဲထည့္မထားသကဲ့သို႔ပင္ျဖစ္၏။
''က်ဳပ္တို႔... က်ဳပ္တို႔က...''
ထိုအခိုက္အတန္႔၌ စုန္႔ခ်င္းဖုန္းႏွင့္က်န္ႏွစ္ဦးအဖို႔ ပထမတြင္ ေၾကာင္အမ္းသြားၾကၿပီး ထို႔ေနာက္တြင္မူ သူတို႔မ်က္ႏွာမ်ားက ႐ုတ္ျခည္း ျဖဴဖပ္ျဖဴေရာ္ျဖစ္သြားလ်က္ မည္သို႔ျပဳလုပ္ရမည္ မသိၾကေတာ့ေပ။ မူလအားျဖင့္ သူတို႔က ဇီလင္အတြက္ ရပ္တည္ေပးရန္ ေတြးထားခဲ့ၾကေသာ္လည္း အတြဲလိုက္ျဖတ္႐ိုက္ခံရျခင္းကိုသာ အစားျပန္ရလိမ့္မည္ဟု မည္သူက ေတြးထင္ထားမည္နည္း။
သို႔ေသာ္ျငားလည္း သူတို႔တြင္ အေၾကာင္းျပခ်က္တစ္စုံတစ္ရာ အမွန္ပင္မ႐ွိေသာေၾကာင့္ အဆုံး၌ လူအုပ္ေစာင့္ၾကည့္ေနခိုက္မွာပင္ သူတို႔က မ်က္ႏွာမသာမယာျဖင့္ အေဝးသို႔ဖယ္ခြာသြား႐ုံသာ တတ္ႏိုင္ေလေတာ့သည္။ သူတို႔အေနႏွင့္ အမွန္ပင္ အလုံးစုံမ်က္ႏွာပ်က္ခဲ့ရသည့္တိုင္ ထိုအတြက္ တစ္စုံတစ္ရာျပဳလုပ္ႏိုင္ျခင္း မ႐ွိခဲ့ၾကေခ်။
''အဟက္... နင္က အခုထိ ငါ့ကို မႀကိဳက္ဘူးလို႔ ေျပာေနတုန္းပဲလား... တကယ္လို႔ နင္က ငါ့ကိုမႀကိဳက္ဘူးဆိုရင္ ဘာလို႔ကူညီေပးခဲ့တာလဲ...''
ခ်ဴဖုန္းက ခပ္သဲ့သဲ့ရယ္လိုက္ၿပီး ေျပာရင္းမွ သူက သူ၏အၾကံသမားလက္ကို ဇီလင္၏ခါးေလးထံ ဆန္႔တန္းလ်က္ ပိုမိုနီးကပ္ေအာင္ ခ်ဥ္းကပ္လိုက္ေလသည္။
ဇီလင္က သူ႕အား အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ သူမအနီးသို႔ ေခၚထားသည္ကို သူ မသိေသာ္ျငားလည္း ၎မွာ သူမက ခ်ဴဖုန္းအား အမုန္းခံပစ္မွတ္ျဖစ္လာေစရန္သာ ရည္႐ြယ္ထားသည္ျဖစ္ေစ၊ သူမက ခ်ဴဖုန္းအား သူမျမင္ကြင္းအတြင္း၌ အမွန္တကယ္ထား႐ွိလိုသည္ျဖစ္ေစ သို႔တည္းမဟုတ္ အျခားအေတြးမ်ား႐ွိေန၍ျဖစ္ေစ၊ ခ်ဴဖုန္းက ထိုအခြင့္အေရးကို အရယူလ်က္ ဇီလင္အေပၚ ရိသဲ့သဲ့လုပ္သည့္အကြက္မ်ားကို စတင္ေလေတာ့သည္။ ၎မွာ သူမအား စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ေပးရန္ျဖစ္ၿပီး သူက အ႐ွက္မ႐ွိေသာ လုပ္ရပ္မ်ိဳးစုံကို ျပဳလုပ္လ်က္႐ွိ၏။
ခ်ဴဖုန္းရည္႐ြယ္ထားသည္မွာ ဇီလင္စိတ္ဆိုးသြားၿပီး သူ႕အေပၚ ေတာက္ေလွ်ာက္အာ႐ုံမစိုက္ေတာ့ေစရန္ျဖစ္သည္။ သို႔ျဖစ္မွသာ ခ်ဴဖုန္းအေနႏွင့္ ဤအဖြဲ႕မွထြက္ေျပးရန္ အခြင့္အေရးတစ္ခု ရ႐ွိႏိုင္ေပလိမ့္မည္။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ လက္႐ွိအေျခအေနကို ၾကည့္လိုက္လွ်င္ အဖြဲ႕အတြင္း၌ လုံျခဳံစိတ္ခ်ရမႈ မ႐ွိေတာ့၍ျဖစ္သည္။ အုပ္ခ်ဳပ္သူအႀကီးအကဲ ထြက္ခြာသြားၿပီးလွ်င္ သူ႕အဖို႔ မည္သို႔ေသာ အႏၲရာယ္အေျခအေနမ်ိဳးသို႔ က်ေရာက္လိမ့္မည္ကို ခ်ဴဖုန္း အမွန္ပင္မသိေတာ့ပါေခ်။ အျခားသူမ်ားကိုမဆိုထားႏွင့္၊ ခန္႔မွန္းရခက္သူ ဇီလင္ကိုယ္ႏိႈက္ကပင္ ဧရာမၿခိမ္းေျခာက္မႈႀကီးတစ္ခု ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ သူ႕အေနႏွင့္ အလ်င္အျမန္ ထြက္ခြာသြားရမည္ျဖစ္၏။
ခ်ဴဖုန္းဆန္႔တန္းလာသည့္ အၾကံသမားလက္ကို သူမ ခံစားမိလိုက္သည့္အေလ်ာက္ ဇီလင္၏မ်က္ႏွာေလးမွာ ေျပာင္းလဲသြားၿပီး သူမက ၎ကို အလ်င္အျမန္ေ႐ွာင္ဖယ္လိုက္သည္။ သူမက ခ်ဴဖုန္းထံသို႔လည္း ခက္ထန္စြာ စိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။
''နင့္အခ်စ္ကို တုံ႔ျပန္ခံရမယ္လို႔ စိတ္ကူးယဥ္မေနတာ ပိုေကာင္းလိမ့္မယ္... ငါက ငါ့အလုပ္မွာ တစ္ေယာက္ေယာက္ဝင္႐ႈပ္တာမ်ိဳးကို သေဘာမက်႐ုံပဲ႐ွိၿပီး နင့္ကို ကူညီေပးခဲ့တာမဟုတ္ဘူး...''
''လုပ္ပါ... ဆက္႐ွင္းျပစမ္းပါ... ႐ွင္းျပတာ အေကာင္းဆုံးပဲ... ဒါမွ အဲဒါကို လူတိုင္းယုံသြားၾကမွာ...''
''ငါကေတာ့ ဘယ္နည္းနဲ႔မွမယုံဘူး... နင္က ငါ့အေပၚ ဘယ္အခ်ိန္မွာ အသည္းအသန္ေႂကြသြားခဲ့သလဲဆိုတာ ငါမသိေပမဲ့ နင့္ကိုယ္နင္ ငါနဲ႔ေဝးေဝးေနဖို႔ နည္းလမ္းမ႐ွိေတာ့တဲ့အတြက္ ႐ူးေၾကာင္ေၾကာင္ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြေပးၿပီး ငါ့ကို နင့္ေဘးမွာ ႐ွိေစခ်င္ေနတယ္ဆိုတာ ငါ့စိတ္ထဲက ႐ွင္း႐ွင္းလင္းလင္းသိပါတယ္...''
ခ်ဴဖုန္းက သြားအၿဖီးသားႏွင့္ ရယ္ေမာလိုက္သည္။ သူ႕မ်က္လုံးမ်ားကိုပင္ ျပဴးႏိုင္လြန္းမကျပဴးထားၿပီး ဇီလင္၏ ဂုဏ္ယူဖြယ္ရာ ေ႐ႊရင္ႏွစ္ႁမႊာထံ အ႐ွက္ကင္းမဲ့စြာ စိုက္ၾကည့္လ်က္႐ွိေလသည္။ ၾကည့္ရင္းမွ သူ႕စိတ္က လႈပ္႐ွားလာၿပီး လွ်ာကိုထုတ္၍ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကိုပင္ သပ္လိုက္မိေလေတာ့၏။
''နင္... နင့္လိုအ႐ွက္မ႐ွိတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို အရင္က ငါ တစ္ခါမွမျမင္ဖူးခဲ့ဘူး... တကယ္လို႔ အဲဒါေၾကာင့္သာမဟုတ္ရင္... ဟင္း...''
ဇီလင္၏မ်က္ႏွာေလးမွာ ခ်ဴဖုန္းေၾကာင့္ ေဒါသထြက္ရာမွတဆင့္ နီရဲသြားၿပီး သူမမ်က္ဝန္းမ်ားမွ ေဒါသအရိပ္အေယာင္မ်ား ခုန္ထြက္လာလ်က္႐ွိသည္။ သတ္ျဖတ္လိုသည့္အသိအနည္းငယ္ပင္ ႐ွိေနေသာ္လည္း ထိုသတ္ျဖတ္လိုသည့္အသိမွာ သူမ၏ ျပန္လည္ဖိႏွိပ္မႈမခံရမီ ေခတၱမွ်သာ လင္းလက္သြားျခင္းျဖစ္၏။
ေနာက္ဆုံးတြင္မူ သူမက ေအးစက္စြာျဖင့္ ႏွာေခါင္း႐ႈံ႕လိုက္ၿပီး ျမန္ဆန္ေသာေျခလွမ္းမ်ားႏွင့္အတူ ေ႐ွ႕သို႔ေလွ်ာက္လွမ္းသြားေလေတာ့သည္။
''ဟီးဟီး... မင္း ငါ့ကို ဘယ္ေလာက္ၾကာေအာင္ ဆြဲထားႏိုင္မလဲဆိုတာ ငါအေတာ္သိခ်င္စမ္းပါရဲ႕...''
ခ်ဴဖုန္းက သူ႕ဆႏၵျပည့္ဝသြားသကဲ့သို႔ ျပဳံးလိုက္ၿပီး သူမေနာက္သို႔ ေျပးလိုက္သြားေလသည္။
''အို႔... မိန္းကေလးရယ္... စိတ္မဆိုးပါနဲ႔... မဟုတ္ရင္လည္း ငါက မင္းစိတ္ေပ်ာ္လာေအာင္ ဟာသတစ္ခုေျပာျပမယ္ေလ...''
''နားမေထာင္ခ်င္ဘူး...''
''ဒါျဖင့္ရင္လည္း ငါစိတ္ေပ်ာ္ေအာင္ မင္းက တစ္ခုခုေျပာျပေလ...''
''ပါးစပ္ပိတ္ထား...''
လူအမ်ားအဖို႔ ခ်ဴဖုန္းက သူ မည္သည့္အခါတြင္မွ် မရႏိုင္သည့္အရာကို ရည္မွန္းေနသည္ဟု ခံစားမိေနသည့္တိုင္ သူမက ခန္႔မွန္းရခက္သည့္အေလ်ာက္ က်န္သူမ်ားမွာ တစ္စုံတစ္ရာ ျပဳလုပ္ႏိုင္ျခင္းမ႐ွိၾကေခ်။ သူမက ခ်ဴဖုန္းအေပၚ သည္းမခံႏိုင္ဟန္ျပေနေသာ္လည္း ခ်ဴဖုန္းအား သူမအနီးမွ ထြက္ခြာသြားခြင့္မျပဳေပ။ ထိုအျဖစ္ကား သူမကိုယ္သူမ စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ လုပ္ေနျခင္းပင္မဟုတ္ပါေလာ။
ရံဖန္ရံခါတြင္ ခ်ဴဖုန္းအား ႀကိမ္းေမာင္းေနသည့္ ဇီလင္ကို သူတို႔ျမင္ေတြ႕ေနရသည့္အေလ်ာက္ လူအမ်ားအျပားမွာ အေျပးသြား၍ ခ်ဴဖုန္းအား ဇီလင္ေဘးမွ ကန္ထုတ္ပစ္လိုလ်က္႐ွိၾကသည္။ သို႔ေသာ္ စုန္႔ခ်င္းဖုန္း၊ ပိုင္ယြင္ေဖးႏွင့္ လွ်ိဳေ႐ွာင္းေယာင္တို႔ မည္သို႔အဆုံးသတ္ခဲ့သည္ကို သူတို႔ေတြးမိလိုက္သည္ႏွင့္ ေနာက္ဆုံးတြင္ ထိုစိတ္ကူးကို ေဖ်ာက္ဖ်က္လိုက္ၾကရသည္။
''ေသာက္ပဲ... မိုးျပာစီရင္စုကလာတဲ့ အဲဒီႂကြက္စုတ္မွာ ဇီလင္မိန္းကေလးရဲ႕စိတ္ကို ရသြားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ဘာေကာင္းကြက္မ်ား႐ွိေနလို႔လဲ...''
စုန္႔ခ်င္းဖုန္းမွာ ေဒါသထြက္စြာျဖင့္ အံႀကိတ္ထားမိေလသည္။ ထိုကိစၥမ်ိဳးကို အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာအထိ မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ ျပဳလုပ္ႏိုင္ခဲ့သည့္ သူ႕အဖို႔ ဝမ္းတြင္း႐ူးႂကြက္စုတ္တစ္ေကာင္ထံတြင္ အ႐ႈံးေပးရလိမ့္မည္ဟု သူ လုံးဝေတြးမထားမိခဲ့ေပ။
''ဇီလင္ဘာေတြစဥ္းစားေနတယ္ဆိုတာ ဘယ္သူကသိႏိုင္မွာလဲ... သူတို႔က ေခြးငတ္နဲ႔ဖိနပ္ျပတ္လို လိုက္ဖက္ေနတာမ်ိဳးလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ေနႏိုင္တာပဲေလ...''
ပိုင္ယြင္ေဖးကလည္း အလားတူပင္ သူ၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကိုမဲ့လိုက္ၿပီး သူ႕မ်က္ႏွာထက္တြင္ ႐ႈသိုးသိုးအမူအရာျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနလ်က္႐ွိ၏။
''က်ဳပ္အျမင္အရဆိုရင္ ဇီလင္မိန္းကေလးက ခ်ဴဖုန္းကို တကယ္သေဘာက်ပုံမရတဲ့အျပင္ သူတို႔ေတြအေနနဲ႔ အရင္ကတည္းက အခ်င္းခ်င္းသိကြၽမ္းထားပုံရတယ္... သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ တျခားလူေတြမသိႏိုင္တဲ့ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္တခ်ိဳ႕႐ွိေနတာမ်ိဳးလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္တယ္...''
လွ်ိဳေ႐ွာင္းေယာင္က မွန္းဆလိုက္သည္။
''တကယ္လို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ နားမလည္ဘူးဆိုရင္ ထင္ရာျမင္ရာေတြ ေလွ်ာက္မေျပာပါနဲ႔... ဇီလင္က သူ႕လိုလူတစ္ေယာက္ကို သေဘာက်တယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ...''
သို႔ေသာ္ ထိုအခ်ိန္၌ပင္ ေရခဲတမွ် အလြန္႔အလြန္ေအးစက္ေသာ အ႐ွိန္အဝါတစ္ခုက လူသုံးဦးေနာက္မွ ႐ုတ္တရက္ ထြက္ေပၚလာေလသည္။ သူတို႔၏ဦးေခါင္းမ်ားကို လွည့္ၾကည့္လိုက္လွ်င္ ၎မွာ လွ်ိဳက်စ္ကြၽင္းျဖစ္ေနေလေတာ့၏။
- - - - - - - - - -
* * * * * * *
အခန္း(၃၆၁) ဆက္ရန္...