မျက်လုံးဖွင့်လိုက်တာ အောက်ပိုင်းကနာကျင်မှုက အရှင်လတ်လတ်ငရဲကျနေသကဲ့သို့
ကိုယ်တွေ လက်တွေနာကျင်နေတဲ့အပြင်
အတင်းအကျပ်ဖတ်ထားတဲ့ Jungkookကြောင့် အသက်ရှုကြောင့်ကျပ်မတက်။
အိပ်ခန်းထဲတောင်ရောက်နေပါလား
Jungkookရွေ့ပေးထားပုံဘဲ။
မော့ကြည့်မိတော့
သိပ်မြတ်နိုးရတဲ့ ချစ်ရသူ
ဘယ်လိုနေနေကြည့်ကောင်းနေပါလား Jungkook ရယ်
ငါတော့ မင်းကို ချစ်လွန်းလို့ရူးရတော့မယ်ထင်တယ်။
မောင် ငါမင်းကို မောင်ခေါ်မယ်နော်။
မောင်ဆိုတာကို မင်းရဲ့ကောင်မတွေမခေါ်ဘူးသေးဘူးမလား။
သိပ်ချစ်တာဘဲ မောင်ရယ်
အောက်ပိုင်းနာကျင်မှုကို မေ့သွားလောက်တဲ့ထိ Jungkookက သူအပေါ်လွှမ်းမိုးနိုင်စွမ်းရှိပါ၏။
အခု Taehyungမှာ နောင်တရမှု တစိုးတစိမျှပင် မရှိပေ။
သူအသက်နဲ့ထပ်တူ ချစ်ရတဲ့သူကို သူရဲ့ပထမဆုံးကို ပေးနိုင်ခဲ့သည်လေ။
ဒါဂုဏ်ယူစရာမလား။
အိပ်ပျော်နေတဲ့ Jungkookမျက်နှာချောချောလေးကို အနမ်းပေးပြီး အနမ်းသူခိုးလေးလုပ်ကာ အိပ်ယာကထရန်ပြင်ရတော့သည်။
သုတ်အရည်တွေနဲ့ ကပ်စီးနေတဲ့ ခြေထောက်နှစ်ခုကို ဆွဲခွာတော့ စပ်ဖျင်းနေရောသည်။
" အ "
ထွက်ပေါ်လာတဲ့ နာကျင်မှုသင်္ကတ အာမေဍိတ်ကို လက်လေးအုပ်ကာ တားဆီးလိုက်သည်။
ချစ်ရသူက ညကပင်ပန်းထားသည်မလား။
သူကိုယ်ထဲထိုးသွင်းထားတဲ့ မောင့်အရာကို ဖြည်းညင်းစွာထုတ်လိုက်သည်။
ဖြည်းဖြည်းချင်းထုတ်တယ်ဆိုသည်မှာ သုတ်ရည်တွေနဲ့ စီးကပ်နေတော့ မောင်နာမည်စိုးလို့ပါ။
ကွတကွတနဲ့ ရေချိုးခန်းထဲကို ဖြည်းဖြည်းချင်း အားစိုက်ကာ Taehyung တစ်ယောက်သွားနေသည်။
လမ်းတစ်ချက်လျှောက်တိုင်း အတွင်းသားတို့ကို စုတ်ဖြဲနေသလို့ ခံစားရသည်။
နာကျင်လွန်းလို့ ယောင်္ကျားလေးမတန်မဲ့ မျက်ရည်ကျသည်ထိ။
တော်သေးတာပေါ့။ သူကကျန်းမာတဲ့ လူငယ်ဖြစ်နေလို့။ မဟုတ်ရင် မောင်နဲ့မဖြစ်ဘူးရယ်။
Jungkookအကြောင်းတွေးမိယုံနဲ့ နာနေရင်းတောင် အပြုံးတွေပွင့်ဖူးလာတဲ့ Taehyung
အခြားလူတစ်ယောက်သာ မြင်ရင် Taehyungဟာ အရူးတစ်ယောက်လို့ပေ။
ဟုတ်ပါ၏။သူဟာအရူးပါ၊ သူမြတ်နိုးရတဲ့ မောင်ကြောင့်လေ။
Taehyungတစ်ယောက် ရေချိုးခန်းထဲမှာ သန့်စင်ကာဆေးလိမ်းလိုက်သည်။
ဆေးလိမ်းရတာ မလွယ်ပေမဲ့ မောင်ကို ဒုက္ခမပေးချင်တာကြောင့် ကိုယ်ဘာကိုယ်သာ လိမ်းလိုက်ချင်ပင်။
ကြည့်မှန်ထဲက မြင်ရတဲ့ သူခန္ဓာကိုယ်ကအမှတ်တွေအနီကွက်တွေ မရမ်းပုပ်အကွက်တွေက ထင်းနေလေသည်။
မောင်ပေးတာမို့ သဘောကျပါသည်။
Min Yaungပြောတာမှန်တယ် မောင်ကသူ့လူဘဲဖြစ်ရမယ်။ သူမောင်ကိုနောက်ဆုံးအချိန်ထိ ဖက်တွယ်ထားမှာ။
ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာတော့ မောင်ကအိပ်နေတုန်းရယ်။
မောင်အိပ်နေပုံလေးက တကယ်ကလေးသဖွယ်။
မောင်ကငါ့ကလေးလေးပေါ့။
ဪ ပြုံးမိပြန်ပြီ မောင်ကြောင့်
မောင့်ဗီရိုထဲက မောင့်အင်္ကျီတစ်ထည်ကောက် ၀တ်လိုက်သည်။
မောင်အင်္ကျီအပွကြီး ၀တ်ထားတာကြောင့် ပေါင်လယ်ထိအောင်ရောက်နေသည်။
အောက်ပိုင်းက နာကျင်နေတာကြောင့်
သူဘောင်းဘီမ၀တ်တော့ပါ။
မနက်စာအတွက်တစ်ခုခု ပြင်ဆင်ရန် မီးဖိုခန်းထဲ၀င်လာလိုက်သည်။
မီးဖိုခန်းထဲ၀င်လာပေမဲ့ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ
သူမှဟင်းမချက်တက်တာ။
မောင့်အတွက် ဟင်းချက်ပေးချင်ပါတယ်ဆိုနေမှကို။
Taehyungဘ၀မှာ ဟင်းမချက်တက်တာကို ပထမဆုံးနောင်တရခြင်းပါ။
မှာလိုက်ရင်ရတာဘဲ။
နောက်ကျရင်တော့ ဟင်းချက်သင်ထားရမယ်။
Taehyungလည်း Jin Hyungကို ဖုန်းဆက်ကာ စားစရာတချို့မှာလိုက်သည်။
...
Jungkookနိုးလာတော့ ဘေးကိုလက်စမ်းမိတာ ဟိုလူရှိမနေပါ။
Jungkookလန့်သွားကာ ထတောင်ထိုင်မိသည်ထိပင်။
ဘာမှတောင်မ၀တ်နိုင်ဘဲ ဟိုလူကိုရှာတော့သည်။
" Kim Taehyung Kim Taehyung Kim Taehyung "
" Jungkook "
ဧည့်ခန်းကအသံကြားတာကြောင့် ခြေလှမ်းကျဲကြီးများဖြင့် အိပ်ခန်းဆီသို့
သူကိုမြင်တော့ လန့်သွားတဲ့ Kim Taehyung
" Jung Jungkook မင်းဘာမှလဲမ၀တ်ထားဘူး "
" ဘာဖြစ်လို့လဲ ခင်ဗျားရယ် ကျုပ်ရယ်က အဲအဆင့်ထက်ကျော်တဲ့ အရာတွေတောင်လုပ်ပြီးတာ ရှက်စရာမလိုဘူး "
မျပ်နှာလွှဲကာ ရှက်နေတဲ့ ထိုလူက
သူအင်္ကျီကို၀တ်ထားတဲ့ကြောင့် အင်္ကျီကလူထက်ကြီးနေသည်။
ရင်ဟိုက်လှတဲ့ လည်ပင်းပုံကြောင့် ညကအမှတ်အသားတွေအပြင် ရဲတောက်နေတဲ့ နို့တွေကိုတောင်မြင်နေရသည်။
အင်္ကျီဟာ ပေါင်လည်ထိရောက်ပေမဲ့ အောက်ကဘောင်းဘီမ၀တ်ထားတာကို မြင်နေရသည်။
လမ်းလျှောက်ရတာ အဆင်မပြေတဲ့ပုံစံနဲ့ မီးဖိုခန်းတံခါးကို မှီထားတဲ့ပုံစံက တကယ်ကို တကယ်ပါဘဲ
အခု Kim Taehyungပုံစံက အားနည်းပြီး ဆွဲဆောင်မှုရှိလှသည်။
အတွေးနဲ့အတူ ထောင်လားတဲ့ Kookieအသေးစားလေး
ဘာမှမ၀တ်ထားတာကြောင့် မြင်ရသူTaehyungအတွက် သွေးလန့်စရာရယ်။
" Jungkook အ၀တ်သွား၀တ်လိုက်ပါနော် "
Jungkookဟာ အပြုံးတစ်ခုကို ချိတိဆွဲရင်း
သူနားကို တစ်လှမ်းချင်းလှမ်းလာသည်။
အဲအချိန်မှာ တံခါး Bellသံကြားလိုက်ရသည်။
" ဘယ်သူလဲ "
" အာ ခုနကငါမနက်စာမှာထားတာ "
Jungkookလည်း တံခါးဆီသွားကာ ချောင်းကြည့်တော့ ယောင်္ကျားလေးတစ်ယောက်
" Kim Taehyung သွား အခန်းထဲ ကျုပ်မခေါ်မချင်ထွက်မလားနဲ့ "
ရေသုတ်ပုဝါတစ်ထည်ကို ပတ်နေတဲ့ Jungkookက ပြောသည်။
" ဘာလိုလဲ "
" ကျစ် ကျုပ်စကားနားထောင်စမ်းကို ခင်ဗျားရာ "
" အော အော "
Taehyungလည်း အူကြောင်ကြောင်နဲ့ အိပ်ခန်းထဲ၀င်သွားသည်။
Jungkook လည်း Kim Taehyungအခန်းထဲ ၀င်သွားသည်ထိ စောင့်ပြီးမှာ တံခါးသွားဖွင့်သည်။
" ဪ အကို မုန့်မှာထားလိုပါဗျ "
" အင်း "
" ငွေကရှင်းပြီးပါပြီဗျ "
အပြုံးချိုချိုနဲ့ပြောနေတဲ့ ပစ္စည်းပို့တဲ့ကောင်လေးကြည့်ပြီ သူ့လုပ်ရပ်မှန်သွားကြောင့း Jungkookအတည်ပြုလိုက်သည်။
ဒီကောင်ရုပ်ကိုက Gayနေတဲ့ ရုပ်နဲ့
Kim Taehyung ခုနပုံကိုမြင်ကြည့် နှာနှာခေါင်းသွေးမလျှံဘူးဆို ကြိုက်တာပြော
" အင်း ကောင်းပြီ ပြန်တော့ "
" အာ အာ ဟုတ်ကဲ့ ဟုတ်ကဲ့ "
ထွက်သွားတဲ့ အကောင်ကိုကြည့်ပြီး Jungkookနှာခေါင်းရှုံမိသည်။
" Kim Taehyung ထွက်လာခဲ့တော့ "
အသံခပ်မာမာနဲ့ ခေါ်လိုက်မိသည်။
မျက်နှာငယ်ငယ်နဲ့ ထွက်လာတဲ့ Kim Taehyung
" ခင်ဗျား မှာထားတာမလား "
" အင်း "
" ဘာလို့မှာထားတာလဲ "
" ငါမှဟင်းမချက်တက်တာ ငါနောက်ကျရင် ဟင်းချက်သင်ပါမယ် စိတ်မဆိုးပါနဲ့နော် "
" မဟုတ်ဘူး ကျုပ်ပြောတာ ခင်ဗျား မှာလို့မဟုတ်ဘူး၊ ခင်ဗျားဟင်းမချက်တက်လဲ ကျုပ်ချက်မှာပေါ့ "
" ဟင် "
" အခုဟာကျုပ်ပြောနေတာက ခင်ဗျားက ဒီလိုပုံစံမျိုးနဲ့ ခုနကောင်ရှေ့သွားမှာပေါ့လေ "
Taehyungတစ်ယောက် Jungkookရဲ့စိတ်ကို နားမလည်ပါ။
Jungkookပြောချင်တဲ့ စကားရဲ့ ဆိုလိုရင်းကို နားမလည်တာပင်။
" ဟိုလေ ဘာကိုပြောချင်တာလဲ ဟင် "
" ခင်ဗျား "
အူတူတူနဲ့ ရှေ့ကလူကြောင့် Jungkookမှာ ငိုရခက်ရယ်ရခက်။
ချောသလောက် တုံးပါသည်။
Kim Taehyungက
" ဘာမှမဟုတ်တော့ဘူး "
" အင်းပါ "
Jungkookက အဲလိုဘာမှမဟုတ်ဘူး ပြောပေမဲ့ Taehyungစိတ်ထဲမှာတော့
Jungkookက သူကို စကားတောင်ဆက်မပြောဘူးတော့ဘူး လို့ထင်ကာ ၀မ်းနည်းနေမိသည်။
" Jungkook ရေချိုးလေ "
" အင်း "
" ငါမနက်စာ ပြင်ပေးထားမယ် "
" အင်း နေပါဦး ခင်ဗျားအဆင်ပြေရဲ့လား "
Jungkookမေးလိုက်တဲ့စကားလေးက Taehyungနားမှာ ဖြတ်စီးကာ နှလုံးသားအတွင်းကို နက်နက်နဲနဲစီးဆင်းသွားသည်။
ဒီလောက်လေး စိတ်ပူပေးတာ သူမှာ ပျော်မဆုံး
အပြုံးလေးနဲ့
" ငါအဆင်ပြေပါတယ် "
" အင်း ပြီးရော "
အခန်းထဲ၀င်သွားတဲ့ Jungkook
Taehyungကတော့ အိမ်မီးဖိုခန်းထဲမှာ ပြင်ဆင်နေလေးသည်။
စားစရာတွေ ပြင်ဆင်ပြီးသည်ထိ ရောက်မလာတဲ့ Jungkook
Taehyungနည်းနည်းစိတ်ပူလာတာကြောင့် ကွတကွတလမ်းလျှောက်ရင်း အိပ်ခန်းထဲကို ၀င်လာလိုက်သည်။
( အခြားFicတွေမှာ ဒီကွတကွတက ရယ်စရာဆိုပေမဲ့ အခုတော့ လုံး၀မရယ်ရဘူး )
ဆေးလိမ်းထားပေမဲ့ လမ်းလျှောက်တိုင်း
နာကျင်နေမှုက အံကြိတ်ထားမိသည်ထိ။
အခန်းထဲရောက်တော့ ရေချိုးခန်းဆီက ရေကျသံတွေကြားတော့မှ Taehyungတစ်ယောက် စိတ်အေးမိသည်။
Jungkookအတွက် အင်္ကျီထုတ်နေရန် ဗီရိုဆီသွားလိုက်သည်။
အဆင်ပြေမဲ့အင်္ကျီရှာရင်း အနောက်ကနေ ရေစိုနေတဲ့ အရာရဲ့ ပွေ့ဖက်ခြင်းကို ခံစားလိုက်မိသည်။
ပြေးကြည့်စရာမလို Jungkookတည်း။
Jungkook ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့အတူ ပြုံးလားတဲ့ နှုတ်ခမ်းများ
နှစ်ယောက်က အရပ်မတိမ်းမယိမ်းဆိုတာကြောင့် Jungkookမျက်နှာဟာ သူရဲ့လည်ပင်းပေါ်ကို ကျနေသည်။
သူ့လည်ပင်းသားတွေကို တရှုံရှုံနမ်းနေပုံက ခွေးပေါက်လေးသဖွယ်။
ရေစိုနေတဲ့ မောင်က Taehyung ခန္ဓာကိုယ်ကိုပါ ရေစိုစေသည်။
" Jungkook လွှတ်ပါဦး "
တော်တော်နဲ့ မလွှတ်ပေးသေးဘဲ ဆက်ဖက်ထားတဲ့ မောင်
" ခေါင်းသုတ်ပေးမယ် "
အဲလိုပြောလိုက်တော့မှ လွှတ်ပေးတော့သည်။
ကုတင်ပေါ်ကို ထိုင်ကာ သူဗိုက်နားကို မျက်နှာကပ်ကာ ခါးကိုရစ်နွယ်ထားတဲ့ မောင့်လက်တွေ
သူလည်း အနားမှာရှိတဲ့ မျက်နှာသုတ်ပုဝါတစ်ထည်နဲ့ မောင်ခေါင်းကို ရေသုတ်ပေးနေသည်။
မောင်ရဲ့ ခေါင်းလျှော်ရည်အနံ့သင်းနေတဲ့ ဆံနွယ်ခွေခွေလေးတွေကို တစ်ချက်တစ်ချက်ငုံနေရသည်မှာအမော။
မောင်ကတော့ မှေးနေဟန်တူပါသည်။
ငါတော့ မင်းကိုသိပ်ချစ်တာဘဲ မောင်ရယ်
" ခင်ဗျား ကျောင်းမသွားနဲ့တော့ ဒီနေ့ "
" အင်း "
" အိမ်မှဘဲနေခဲ့ ကျုပ်ပြန်လာတဲ့ထိစောင့် "
Taehyungအတွန့်တက်ချင်ပေမဲ့ မောင့်စကားမို့ မလွန်ဆန်နိုင်ပါ။
" ကောင်းပါပြီ "
" အင်း "
မောင်က သူထုတ်ပေးထားတဲ့ အင်္ကျီကို မမြင်ဘူးနဲ့တူတယ်။
ဗီရိုထဲက အင်္ကျီအသစ်ထုတ်ပြီ ၀တ်သွားတယ်။
အင်း၊ မမြင်တာဘဲ ဖြစ်မှာပါ။
မနက်စာစားတော့လည်း မောင့်ကိုသာ ဟင်းတွေ ထည့်ပေးနေမိသည်။
" ထည့်စားနော် ငါကမင်းဘာကြိုက်မှန်း မသိတော့ အများကြီးမှာလိုက်တာ "
ရယ်ကျဲကျဲနဲ့ ပြောနေမိတဲ့ Taehyung
" Kim Taehyung ကိုယ်ဟာကိုယ်စားစမ်းပါ ကျုပ်မျက်စိနောက်လာပြီ "
" အင်းပါ "
မောင်စားတာကိုသာ ကြည့်နေမိသည်။
သူမှာထမင်းတောင်စားမိရဲ့လားမသိဘူး။
မင်းကတော့လေ ငါကိုစိုးမိုးလွန်းလိုက်တာ
ငါတော့ မင်းကိုသိက်ချစ်တာဘဲ မောင်ရယ်
" ကျုပ်သွားတော့မယ် "
" အင်း "
အပြုံးနဲ့တုန့်ပြန်တဲ့ Kim Taehyung
Jungkook မပြေးယုံတမယ် ခြေလှမ်းတွေနဲ့ ထွက်လာခဲ့သည်။
အဲလူနား နေရတာ မွန်းကျပ်လွန်းလို့ Jungkookရူးချင်တာဘဲပေ။
အဲအပြုံး အဲဂရုစိုက်မှုတွေက အစစ်အမှန်လို့ ထင်ရသည်ထိ အသက်၀င်လှသည်။
ပျော်၀င်ချင်မိနေတဲ့ စိတ်ကိုတင်းထားရသည်မှာ ခက်ခဲလှသည်။
Kim Taehyung ခင်ဗျားကတော့လေ
....
ကျောင်းပေါက်၀မှာ Taehyungကိုစောင့်နေကျပါတဲ့ Jimin နဲ့ Yaung
Jiminပြောပြလို့ အားလုံးကိုသိနေပြီဖြစ်တဲ့ Yaung
ပြီးတော့ သူအကိုနဲ့ Park Jiminတစ်ယောက် ချစ်သူတွေ ဖြစ်သွားကြောင်း အပါအ၀င်ပေါ့။
သူတို့စောင့်နေတုန်း အနားရောက်လာတဲ့ Eunwooတို့ အဖွဲ့
" Me "
" Eunwoo "
တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ကြည့်ပြီး ရှက်သလို့ မျက်နှာလွှဲသွားကြပြီး dramaရိုက်နေကြတဲ့ နှစ်ယောက်
ကျန်တဲ့ Jimin, Jingoo, BamBam တို့ မျက်နှာက တော်တော်လေး အမြင်ကပ်နေပုံ
" Jungkookကိုလာစောင့်နေတာလား "
Jiminအမေးကို
Jingooက
" ဟုတ်တယ် ကျွန်တော်တို့လည်း Eunwooပြောပြလို့ အကုန်သိပြီးပြီ "
" အင်း "
ညိုးငယ်သွားတဲ့ အားလုံးရဲ့မျက်နှာ
ဘယ်နေရာမှာ လွဲခဲ့လဲမသိပါ
ဇာတ်လိုက်နှစ်ယောက်ကလွဲပြီး ကျန်တဲ့လူအကုန်သိနေတဲ့ ဇာတ်လမ်းတစ်ခု
မှားခဲ့တာတော့ တကယ်ပင်။
အမှားကို ပြန်လည်ပြင်ဆင်နိုင်ချိန်မှာ အရာအားလုံး နောက်ကျသွားမလား
ဒီဇာတ်လမ်းမှာ တရားခံမရှိပါ။
အားလုံးဟာ နစ်နာသူချည်းပါဘဲ။
ပိုအထိနာတာနဲ့ အနာသက်သာတာဘဲ ရှ်ိတာပေ။
ပိုနစ်နာတဲ့သူက တစ်ချိန်မှာ ကြောက်စရာကောင်းလိုက်အောင် ပြောင်းလဲသွားရင်ရော။
ထိုနေ့မှာတော့ လူနှစ်ဦးကိုစောင့်နေတဲ့ လူတစ်ချို့ရယ်
ကိုယ်ကိုကိုယ်နားမလည်ဘဲ ဘာကြောင့်နာကျင်နေမှန်းတောင်မသိဘဲ နာကျင်ရတဲ့ကောင်လေးရယ်
သူသိပ်ချစ်တဲ့သူကို ကိုယ်ခန္ဓာကနာကျင်နေတာတောင် အိမ်အလုပ်လုပ်ရင်းစောင့်နေတဲ့ ကောင်လေးရယ်ဆိုပြီးရှိသတဲ့
ဒီဇာတ်လမ်းမှာ ဘယ်သူက သနားစရာအကောင်းဆုံးနည်း။
အကုန်လုံးမှာ အမှားမရှိ။
မှားနေသူဟာ ကံတရားသာ။
ဆက်ရန်>>>>>
2072words
7:53
27.5.2023
Tulip V
Zaw
မ်က္လုံးဖြင့္လိုက္တာ ေအာက္ပိုင္းကနာက်င္မႈက အရွင္လတ္လတ္ငရဲက်ေနသကဲ့သို႔
ကိုယ္ေတြ လက္ေတြနာက်င္ေနတဲ့အျပင္
အတင္းအက်ပ္ဖတ္ထားတဲ့ Jungkookေၾကာင့္ အသက္ရႈေၾကာင့္က်ပ္မတက္။
အိပ္ခန္းထဲေတာင္ေရာက္ေနပါလား
Jungkookေ႐ြ႕ေပးထားပုံဘဲ။
ေမာ့ၾကည့္မိေတာ့
သိပ္ျမတ္နိုးရတဲ့ ခ်စ္ရသူ
ဘယ္လိုေနေနၾကည့္ေကာင္းေနပါလား Jungkook ရယ္
ငါေတာ့ မင္းကို ခ်စ္လြန္းလို႔႐ူးရေတာ့မယ္ထင္တယ္။
ေမာင္ ငါမင္းကို ေမာင္ေခၚမယ္ေနာ္။
ေမာင္ဆိုတာကို မင္းရဲ႕ေကာင္မေတြမေခၚဘူးေသးဘူးမလား။
သိပ္ခ်စ္တာဘဲ ေမာင္ရယ္
ေအာက္ပိုင္းနာက်င္မႈကို ေမ့သြားေလာက္တဲ့ထိ Jungkookက သူအေပၚလႊမ္းမိုးနိုင္စြမ္းရွိပါ၏။
အခု Taehyungမွာ ေနာင္တရမႈ တစိုးတစိမွ်ပင္ မရွိေပ။
သူအသက္နဲ႕ထပ္တူ ခ်စ္ရတဲ့သူကို သူရဲ႕ပထမဆုံးကို ေပးနိုင္ခဲ့သည္ေလ။
ဒါဂုဏ္ယူစရာမလား။
အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ Jungkookမ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာေလးကို အနမ္းေပးၿပီး အနမ္းသူခိုးေလးလုပ္ကာ အိပ္ယာကထရန္ျပင္ရေတာ့သည္။
သုတ္အရည္ေတြနဲ႕ ကပ္စီးေနတဲ့ ေျခေထာက္ႏွစ္ခုကို ဆြဲခြာေတာ့ စပ္ဖ်င္းေနေရာသည္။
" အ "
ထြက္ေပၚလာတဲ့ နာက်င္မႈသကၤတ အာေမဍိတ္ကို လက္ေလးအုပ္ကာ တားဆီးလိုက္သည္။
ခ်စ္ရသူက ညကပင္ပန္းထားသည္မလား။
သူကိုယ္ထဲထိုးသြင္းထားတဲ့ ေမာင့္အရာကို ျဖည္းညင္းစြာထုတ္လိုက္သည္။
ျဖည္းျဖည္းခ်င္းထုတ္တယ္ဆိုသည္မွာ သုတ္ရည္ေတြနဲ႕ စီးကပ္ေနေတာ့ ေမာင္နာမည္စိုးလို႔ပါ။
ကြတကြတနဲ႕ ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အားစိုက္ကာ Taehyung တစ္ေယာက္သြားေနသည္။
လမ္းတစ္ခ်က္ေလွ်ာက္တိုင္း အတြင္းသားတို႔ကို စုတ္ၿဖဲေနသလို႔ ခံစားရသည္။
နာက်င္လြန္းလို႔ ေယာကၤ်ားေလးမတန္မဲ့ မ်က္ရည္က်သည္ထိ။
ေတာ္ေသးတာေပါ့။ သူကက်န္းမာတဲ့ လူငယ္ျဖစ္ေနလို႔။ မဟုတ္ရင္ ေမာင္နဲ႕မျဖစ္ဘူးရယ္။
Jungkookအေၾကာင္းေတြးမိယုံနဲ႕ နာေနရင္းေတာင္ အၿပဳံးေတြပြင့္ဖူးလာတဲ့ Taehyung
အျခားလူတစ္ေယာက္သာ ျမင္ရင္ Taehyungဟာ အ႐ူးတစ္ေယာက္လို႔ေပ။
ဟုတ္ပါ၏။သူဟာအ႐ူးပါ၊ သူျမတ္နိုးရတဲ့ ေမာင္ေၾကာင့္ေလ။
Taehyungတစ္ေယာက္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ သန႔္စင္ကာေဆးလိမ္းလိုက္သည္။
ေဆးလိမ္းရတာ မလြယ္ေပမဲ့ ေမာင္ကို ဒုကၡမေပးခ်င္တာေၾကာင့္ ကိုယ္ဘာကိုယ္သာ လိမ္းလိုက္ခ်င္ပင္။
ၾကည့္မွန္ထဲက ျမင္ရတဲ့ သူခႏၶာကိုယ္ကအမွတ္ေတြအနီကြက္ေတြ မရမ္းပုပ္အကြက္ေတြက ထင္းေနေလသည္။
ေမာင္ေပးတာမို႔ သေဘာက်ပါသည္။
Min Yaungေျပာတာမွန္တယ္ ေမာင္ကသူ႕လူဘဲျဖစ္ရမယ္။ သူေမာင္ကိုေနာက္ဆုံးအခ်ိန္ထိ ဖက္တြယ္ထားမွာ။
ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ထြက္လာေတာ့ ေမာင္ကအိပ္ေနတုန္းရယ္။
ေမာင္အိပ္ေနပုံေလးက တကယ္ကေလးသဖြယ္။
ေမာင္ကငါ့ကေလးေလးေပါ့။
ဪ ၿပဳံးမိျပန္ၿပီ ေမာင္ေၾကာင့္
ေမာင့္ဗီရိုထဲက ေမာင့္အကၤ်ီတစ္ထည္ေကာက္ ၀တ်လိုက်သည်။
ေမာင္အကၤ်ီအပြႀကီး ၀တ်ထားတာကြောင့် ေပါင္လယ္ထိေအာင္ေရာက္ေနသည္။
ေအာက္ပိုင္းက နာက်င္ေနတာေၾကာင့္
သူေဘာင္းဘီမ၀တ္ေတာ့ပါ။
မနက္စာအတြက္တစ္ခုခု ျပင္ဆင္ရန္ မီးဖိုခန္းထဲ၀င္လာလိုက္သည္။
မီးဖိုခန္းထဲ၀င္လာေပမဲ့ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ
သူမွဟင္းမခ်က္တက္တာ။
ေမာင့္အတြက္ ဟင္းခ်က္ေပးခ်င္ပါတယ္ဆိုေနမွကို။
Taehyungဘ၀မွာ ဟင္းမခ်က္တက္တာကို ပထမဆုံးေနာင္တရျခင္းပါ။
မွာလိုက္ရင္ရတာဘဲ။
ေနာက္က်ရင္ေတာ့ ဟင္းခ်က္သင္ထားရမယ္။
Taehyungလည္း Jin Hyungကို ဖုန္းဆက္ကာ စားစရာတခ်ိဳ႕မွာလိုက္သည္။
...
Jungkookနိုးလာေတာ့ ေဘးကိုလက္စမ္းမိတာ ဟိုလူရွိမေနပါ။
Jungkookလန႔္သြားကာ ထေတာင္ထိုင္မိသည္ထိပင္။
ဘာမွေတာင္မ၀တ္နိုင္ဘဲ ဟိုလူကိုရွာေတာ့သည္။
" Kim Taehyung Kim Taehyung Kim Taehyung "
" Jungkook "
ဧည့္ခန္းကအသံၾကားတာေၾကာင့္ ေျခလွမ္းက်ဲႀကီးမ်ားျဖင့္ အိပ္ခန္းဆီသို႔
သူကိုျမင္ေတာ့ လန႔္သြားတဲ့ Kim Taehyung
" Jung Jungkook မင္းဘာမွလဲမ၀တ္ထားဘူး "
" ဘာျဖစ္လို႔လဲ ခင္ဗ်ားရယ္ က်ဳပ္ရယ္က အဲအဆင့္ထက္ေက်ာ္တဲ့ အရာေတြေတာင္လုပ္ၿပီးတာ ရွက္စရာမလိုဘူး "
မ်ပ္ႏွာလႊဲကာ ရွက္ေနတဲ့ ထိုလူက
သူအကၤ်ီကို၀တ္ထားတဲ့ေၾကာင့္ အကၤ်ီကလူထက္ႀကီးေနသည္။
ရင္ဟိုက္လွတဲ့ လည္ပင္းပုံေၾကာင့္ ညကအမွတ္အသားေတြအျပင္ ရဲေတာက္ေနတဲ့ နို႔ေတြကိုေတာင္ျမင္ေနရသည္။
အကၤ်ီဟာ ေပါင္လည္ထိေရာက္ေပမဲ့ ေအာက္ကေဘာင္းဘီမ၀တ္ထားတာကို ျမင္ေနရသည္။
လမ္းေလွ်ာက္ရတာ အဆင္မေျပတဲ့ပုံစံနဲ႕ မီးဖိုခန္းတံခါးကို မွီထားတဲ့ပုံစံက တကယ္ကို တကယ္ပါဘဲ
အခု Kim Taehyungပုံစံက အားနည္းၿပီး ဆြဲေဆာင္မႈရွိလွသည္။
အေတြးနဲ႕အတူ ေထာင္လားတဲ့ Kookieအေသးစားေလး
ဘာမွမ၀တ္ထားတာေၾကာင့္ ျမင္ရသူTaehyungအတြက္ ေသြးလန႔္စရာရယ္။
" Jungkook အ၀တ္သြား၀တ္လိုက္ပါေနာ္ "
Jungkookဟာ အၿပဳံးတစ္ခုကို ခ်ိတိဆြဲရင္း
သူနားကို တစ္လွမ္းခ်င္းလွမ္းလာသည္။
အဲအခ်ိန္မွာ တံခါး Bellသံၾကားလိုက္ရသည္။
" ဘယ္သူလဲ "
" အာ ခုနကငါမနက္စာမွာထားတာ "
Jungkookလည္း တံခါးဆီသြားကာ ေခ်ာင္းၾကည့္ေတာ့ ေယာကၤ်ားေလးတစ္ေယာက္
" Kim Taehyung သြား အခန္းထဲ က်ဳပ္မေခၚမခ်င္ထြက္မလားနဲ႕ "
ေရသုတ္ပုဝါတစ္ထည္ကို ပတ္ေနတဲ့ Jungkookက ေျပာသည္။
" ဘာလိုလဲ "
" က်စ္ က်ဳပ္စကားနားေထာင္စမ္းကို ခင္ဗ်ားရာ "
" ေအာ ေအာ "
Taehyungလည္း အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႕ အိပ္ခန္းထဲ၀င္သြားသည္။
Jungkook လည္း Kim Taehyungအခန္းထဲ ၀င်သွားသည်ထိ ေစာင့္ၿပီးမွာ တံခါးသြားဖြင့္သည္။
" ဪ အကို မုန႔္မွာထားလိုပါဗ် "
" အင္း "
" ေငြကရွင္းၿပီးပါၿပီဗ် "
အၿပဳံးခ်ိဳခ်ိဳနဲ႕ေျပာေနတဲ့ ပစၥည္းပို႔တဲ့ေကာင္ေလးၾကည့္ၿပီ သူ႕လုပ္ရပ္မွန္သြားေၾကာင့း Jungkookအတည္ျပဳလိုက္သည္။
ဒီေကာင္႐ုပ္ကိုက Gayေနတဲ့ ႐ုပ္နဲ႕
Kim Taehyung ခုနပုံကိုျမင္ၾကည့္ ႏွာႏွာေခါင္းေသြးမလွ်ံဘူးဆို ႀကိဳက္တာေျပာ
" အင္း ေကာင္းၿပီ ျပန္ေတာ့ "
" အာ အာ ဟုတ္ကဲ့ ဟုတ္ကဲ့ "
ထြက္သြားတဲ့ အေကာင္ကိုၾကည့္ၿပီး Jungkookႏွာေခါင္းရႈံမိသည္။
" Kim Taehyung ထြက္လာခဲ့ေတာ့ "
အသံခပ္မာမာနဲ႕ ေခၚလိုက္မိသည္။
မ်က္ႏွာငယ္ငယ္နဲ႕ ထြက္လာတဲ့ Kim Taehyung
" ခင္ဗ်ား မွာထားတာမလား "
" အင္း "
" ဘာလို႔မွာထားတာလဲ "
" ငါမွဟင္းမခ်က္တက္တာ ငါေနာက္က်ရင္ ဟင္းခ်က္သင္ပါမယ္ စိတ္မဆိုးပါနဲ႕ေနာ္ "
" မဟုတ္ဘူး က်ဳပ္ေျပာတာ ခင္ဗ်ား မွာလို႔မဟုတ္ဘူး၊ ခင္ဗ်ားဟင္းမခ်က္တက္လဲ က်ဳပ္ခ်က္မွာေပါ့ "
" ဟင္ "
" အခုဟာက်ဳပ္ေျပာေနတာက ခင္ဗ်ားက ဒီလိုပုံစံမ်ိဳးနဲ႕ ခုနေကာင္ေရွ႕သြားမွာေပါ့ေလ "
Taehyungတစ္ေယာက္ Jungkookရဲ႕စိတ္ကို နားမလည္ပါ။
Jungkookေျပာခ်င္တဲ့ စကားရဲ႕ ဆိုလိုရင္းကို နားမလည္တာပင္။
" ဟိုေလ ဘာကိုေျပာခ်င္တာလဲ ဟင္ "
" ခင္ဗ်ား "
အူတူတူနဲ႕ ေရွ႕ကလူေၾကာင့္ Jungkookမွာ ငိုရခက္ရယ္ရခက္။
ေခ်ာသေလာက္ တုံးပါသည္။
Kim Taehyungက
" ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ဘူး "
" အင္းပါ "
Jungkookက အဲလိုဘာမွမဟုတ္ဘူး ေျပာေပမဲ့ Taehyungစိတ္ထဲမွာေတာ့
Jungkookက သူကို စကားေတာင္ဆက္မေျပာဘူးေတာ့ဘူး လို႔ထင္ကာ ၀မ်းနည်းနေမိသည်။
" Jungkook ေရခ်ိဳးေလ "
" အင္း "
" ငါမနက္စာ ျပင္ေပးထားမယ္ "
" အင္း ေနပါဦး ခင္ဗ်ားအဆင္ေျပရဲ႕လား "
Jungkookေမးလိုက္တဲ့စကားေလးက Taehyungနားမွာ ျဖတ္စီးကာ ႏွလုံးသားအတြင္းကို နက္နက္နဲနဲစီးဆင္းသြားသည္။
ဒီေလာက္ေလး စိတ္ပူေပးတာ သူမွာ ေပ်ာ္မဆုံး
အၿပဳံးေလးနဲ႕
" ငါအဆင္ေျပပါတယ္ "
" အင္း ၿပီးေရာ "
အခန္းထဲ၀င္သြားတဲ့ Jungkook
Taehyungကေတာ့ အိမ္မီးဖိုခန္းထဲမွာ ျပင္ဆင္ေနေလးသည္။
စားစရာေတြ ျပင္ဆင္ၿပီးသည္ထိ ေရာက္မလာတဲ့ Jungkook
Taehyungနည္းနည္းစိတ္ပူလာတာေၾကာင့္ ကြတကြတလမ္းေလွ်ာက္ရင္း အိပ္ခန္းထဲကို ၀င်လာလိုက်သည်။
( အျခားFicေတြမွာ ဒီကြတကြတက ရယ္စရာဆိုေပမဲ့ အခုေတာ့ လုံး၀မရယ္ရဘူး )
ေဆးလိမ္းထားေပမဲ့ လမ္းေလွ်ာက္တိုင္း
နာက်င္ေနမႈက အံႀကိတ္ထားမိသည္ထိ။
အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းဆီက ေရက်သံေတြၾကားေတာ့မွ Taehyungတစ္ေယာက္ စိတ္ေအးမိသည္။
Jungkookအတြက္ အကၤ်ီထုတ္ေနရန္ ဗီရိုဆီသြားလိုက္သည္။
အဆင္ေျပမဲ့အကၤ်ီရွာရင္း အေနာက္ကေန ေရစိုေနတဲ့ အရာရဲ႕ ေပြ႕ဖက္ျခင္းကို ခံစားလိုက္မိသည္။
ေျပးၾကည့္စရာမလို Jungkookတည္း။
Jungkook ဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႕အတူ ၿပဳံးလားတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းမ်ား
ႏွစ္ေယာက္က အရပ္မတိမ္းမယိမ္းဆိုတာေၾကာင့္ Jungkookမ်က္ႏွာဟာ သူရဲ႕လည္ပင္းေပၚကို က်ေနသည္။
သူ႕လည္ပင္းသားေတြကို တရႈံရႈံနမ္းေနပုံက ေခြးေပါက္ေလးသဖြယ္။
ေရစိုေနတဲ့ ေမာင္က Taehyung ခႏၶာကိုယ္ကိုပါ ေရစိုေစသည္။
" Jungkook လႊတ္ပါဦး "
ေတာ္ေတာ္နဲ႕ မလႊတ္ေပးေသးဘဲ ဆက္ဖက္ထားတဲ့ ေမာင္
" ေခါင္းသုတ္ေပးမယ္ "
အဲလိုေျပာလိုက္ေတာ့မွ လႊတ္ေပးေတာ့သည္။
ကုတင္ေပၚကို ထိုင္ကာ သူဗိုက္နားကို မ်က္ႏွာကပ္ကာ ခါးကိုရစ္ႏြယ္ထားတဲ့ ေမာင့္လက္ေတြ
သူလည္း အနားမွာရွိတဲ့ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါတစ္ထည္နဲ႕ ေမာင္ေခါင္းကို ေရသုတ္ေပးေနသည္။
ေမာင္ရဲ႕ ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္အနံ႕သင္းေနတဲ့ ဆံႏြယ္ေခြေခြေလးေတြကို တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ငုံေနရသည္မွာအေမာ။
ေမာင္ကေတာ့ ေမွးေနဟန္တူပါသည္။
ငါေတာ့ မင္းကိုသိပ္ခ်စ္တာဘဲ ေမာင္ရယ္
" ခင္ဗ်ား ေက်ာင္းမသြားနဲ႕ေတာ့ ဒီေန႕ "
" အင္း "
" အိမ္မွဘဲေနခဲ့ က်ဳပ္ျပန္လာတဲ့ထိေစာင့္ "
Taehyungအတြန႔္တက္ခ်င္ေပမဲ့ ေမာင့္စကားမို႔ မလြန္ဆန္နိုင္ပါ။
" ေကာင္းပါၿပီ "
" အင္း "
ေမာင္က သူထုတ္ေပးထားတဲ့ အကၤ်ီကို မျမင္ဘူးနဲ႕တူတယ္။
ဗီရိုထဲက အကၤ်ီအသစ္ထုတ္ၿပီ ၀တ်သွားတယ်။
အင္း၊ မျမင္တာဘဲ ျဖစ္မွာပါ။
မနက္စာစားေတာ့လည္း ေမာင့္ကိုသာ ဟင္းေတြ ထည့္ေပးေနမိသည္။
" ထည့္စားေနာ္ ငါကမင္းဘာႀကိဳက္မွန္း မသိေတာ့ အမ်ားႀကီးမွာလိုက္တာ "
ရယ္က်ဲက်ဲနဲ႕ ေျပာေနမိတဲ့ Taehyung
" Kim Taehyung ကိုယ္ဟာကိုယ္စားစမ္းပါ က်ဳပ္မ်က္စိေနာက္လာၿပီ "
" အင္းပါ "
ေမာင္စားတာကိုသာ ၾကည့္ေနမိသည္။
သူမွာထမင္းေတာင္စားမိရဲ႕လားမသိဘူး။
မင္းကေတာ့ေလ ငါကိုစိုးမိုးလြန္းလိုက္တာ
ငါေတာ့ မင္းကိုသိက္ခ်စ္တာဘဲ ေမာင္ရယ္
" က်ဳပ္သြားေတာ့မယ္ "
" အင္း "
အၿပဳံးနဲ႕တုန႔္ျပန္တဲ့ Kim Taehyung
Jungkook မေျပးယုံတမယ္ ေျခလွမ္းေတြနဲ႕ ထြက္လာခဲ့သည္။
အဲလူနား ေနရတာ မြန္းက်ပ္လြန္းလို႔ Jungkook႐ူးခ်င္တာဘဲေပ။
အဲအၿပဳံး အဲဂ႐ုစိုက္မႈေတြက အစစ္အမွန္လို႔ ထင္ရသည္ထိ အသက္၀င္လွသည္။
ေပ်ာ္၀င္ခ်င္မိေနတဲ့ စိတ္ကိုတင္းထားရသည္မွာ ခက္ခဲလွသည္။
Kim Taehyung ခင္ဗ်ားကေတာ့ေလ
....
ေက်ာင္းေပါက္၀မွာ Taehyungကိုေစာင့္ေနက်ပါတဲ့ Jimin နဲ႕ Yaung
Jiminေျပာျပလို႔ အားလုံးကိုသိေနၿပီျဖစ္တဲ့ Yaung
ၿပီးေတာ့ သူအကိုနဲ႕ Park Jiminတစ္ေယာက္ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္သြားေၾကာင္း အပါအ၀င္ေပါ့။
သူတို႔ေစာင့္ေနတုန္း အနားေရာက္လာတဲ့ Eunwooတို႔ အဖြဲ႕
" Me "
" Eunwoo "
တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ၾကည့္ၿပီး ရွက္သလို႔ မ်က္ႏွာလႊဲသြားၾကၿပီး dramaရိုက္ေနၾကတဲ့ ႏွစ္ေယာက္
က်န္တဲ့ Jimin, Jingoo, BamBam တို႔ မ်က္ႏွာက ေတာ္ေတာ္ေလး အျမင္ကပ္ေနပုံ
" Jungkookကိုလာေစာင့္ေနတာလား "
Jiminအေမးကို
Jingooက
" ဟုတ္တယ္ ကြၽန္ေတာ္တို႔လည္း Eunwooေျပာျပလို႔ အကုန္သိၿပီးၿပီ "
" အင္း "
ညိုးငယ္သြားတဲ့ အားလုံးရဲ႕မ်က္ႏွာ
ဘယ္ေနရာမွာ လြဲခဲ့လဲမသိပါ
ဇာတ္လိုက္ႏွစ္ေယာက္ကလြဲၿပီး က်န္တဲ့လူအကုန္သိေနတဲ့ ဇာတ္လမ္းတစ္ခု
မွားခဲ့တာေတာ့ တကယ္ပင္။
အမွားကို ျပန္လည္ျပင္ဆင္နိုင္ခ်ိန္မွာ အရာအားလုံး ေနာက္က်သြားမလား
ဒီဇာတ္လမ္းမွာ တရားခံမရွိပါ။
အားလုံးဟာ နစ္နာသူခ်ည္းပါဘဲ။
ပိုအထိနာတာနဲ႕ အနာသက္သာတာဘဲ ရှ်ိတာပေ။
ပိုနစ္နာတဲ့သူက တစ္ခ်ိန္မွာ ေၾကာက္စရာေကာင္းလိုက္ေအာင္ ေျပာင္းလဲသြားရင္ေရာ။
ထိုေန႕မွာေတာ့ လူႏွစ္ဦးကိုေစာင့္ေနတဲ့ လူတစ္ခ်ိဳ႕ရယ္
ကိုယ္ကိုကိုယ္နားမလည္ဘဲ ဘာေၾကာင့္နာက်င္ေနမွန္းေတာင္မသိဘဲ နာက်င္ရတဲ့ေကာင္ေလးရယ္
သူသိပ္ခ်စ္တဲ့သူကို ကိုယ္ခႏၶာကနာက်င္ေနတာေတာင္ အိမ္အလုပ္လုပ္ရင္းေစာင့္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးရယ္ဆိုၿပီးရွိသတဲ့
ဒီဇာတ္လမ္းမွာ ဘယ္သူက သနားစရာအေကာင္းဆုံးနည္း။
အကုန္လုံးမွာ အမွားမရွိ။
မွားေနသူဟာ ကံတရားသာ။
ဆက္ရန္>>>>>
2072words
7:53
27.5.2023
Tulip V