အဲကွန်း၏အအေးဒဏ်ကြောင့်အေးစက်စက်ဖြစ်နေသောကြမ်းပြင်မှာဒူးပိုက်ထိုင်ရင်းမျက်ရည်စက်များကိုဖုံးကွယ်ထားသည်။
အတ္တသမားတို့၏မျဥ်းပြိုင်များကြားညပ်ခဲ့ရသည်ကြောင့်ဘယ်လောက်တောင်ပေးဆပ်ခဲ့ရပြီလဲ။ စည်းစိမ်ကြောင့်အတ္တကိုရှေ့တန်းတင်ခဲ့တဲ့မိခင်အရင်းဆိုတဲ့အမျိုးသမီး၊ ကိုယ့်ကိုသစ္စာဖောက်စွန့်ပစ်ခဲ့တာတောင်မနာကျည်းပဲအတ္တတွေနဲ့အတူကျွန်တော့်ကိုဘဝကိုသိမ်ငယ်အောင်လမ်းစပြခဲ့တဲ့ဖေဖေ။
ပြီးတော့.....သွေးသားရင်းခြာမဟုတ်ပါပဲ အမှတ်အတည်းအတွက်သွေးသားရင်းဆိုတဲ့အသိသံမှိုကိုစွဲစွဲမြဲမြဲရိုက်ထားတဲ့အမေ့ကြောင့် ကျွန်တော့်နှလုံးသားရဲ့ဆန္ဒတွေကိုထိန်းချုပ်ထားခဲ့တာ။ ၅နှစ်လုံးလုံးအခန်းထဲမှာပိတ်လှောင်ထားတဲ့မောင့်ကိုခွင့်လွှတ်နိုင်ပေမဲ့ သွေးသွားအရင်းမဟုတ်ကြောင်းထုတ်မပြောပဲသိုဝှက်ထားတဲ့အမေ့ကိုသိပ်နာကျည်းတာပဲ။
သွေးချင်းညီအစ်ကိုတစ်ယောက်ကိုရင်နင့်အောင်ချစ်မိတာရွံရှာဖွယ်လုပ်ရက်ဆိုရင်.....မှန်တယ်! ကျွန်တော်ကလူစိတ်မရှိတဲ့အမိုက်ကောင်ပဲ။ဒါပေမဲ့ သွေးသားအရင်းမဟုတ်ပါပဲအမေ့ဗိုက်ထဲကထွက်လာတာဆိုတဲ့အကြောင်းပြချက်ကြောင့်ဆိုရင်တော့ ကျွန်တော်ထပ်ပြီးနောက်မဆုတ်နိုင်တော့ဘူး။
သားအရင်းတစ်ယောက်လိုချစ်ပေးတာကျေးဇူးတင်ပေမဲ့ အမေလျှို့ဝှက်ထားတဲ့အမှန်တရားတစ်ခုတည်းကြောင့်ကျွန်တော်နဲ့မောင့်အသည်းတွေရစရာမရှိအောင်ကွဲအက်ခဲ့တာသိသိကြီးနဲ့နေနိုင်လိုက်ကြတာ။
ကြိတ်မခဲနိုင်မခံချင်စိတ်တွေထကြွလာသည့်အခါ လည်တိုင်မှာဆွဲထားသည့်ရောင်စုံပုတီးလေးကိုဆွဲဖြတ်ပစ်လိုက်သည်။ ကြမ်းပြင်ပေါ်ပြန့်ကျဲကျသွားသောပုတီးစေ့များနှင့်အတူကျွန်တော့်ဝမ်းနည်းမှုတွေအတူပါသွားရင်ကောင်းမည်။
Ring~~Ring~~Ring~~
အိပ်ယာပေါ်တင်ထားသည့်ဖုန်းမှအသံမြည်လာခြင်းကြောင့်ပါးပြင်ရှိမျက်ရည်များကိုဖိသုတ်ရင်းထရပ်လိုက်သည်။ ဖုန်းခေါ်စရာဆိုလို့မန်နေးဂျင်းနဲ့ဟိုကလေးဆီကပဲရှိတာမို့အရေးတကြီးကိစ္စထင်၍ကိုင်လိုက်သည်။
*ကို..ကိုကို*
အားပင်ဖျော့နည်းသောအသံငယ်ကိုကြားသည့်အခါ ရှိုက်သံစွတ်တဲ့အသံကိုငြိမ်အောင်ထိန်းပြီးပြန်ဖြေလိုက်သည်။
" အင်း...ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ"
* သားကိုလာ...လာတွေ့ပါလားဟင်။ Da..Daddyကို.....တွေ့...ချင်လို့ပါ။*
" အခုသူလာမတွေ့နိုင်သေးဘူး ။ အရေးမကြီးရင်ဖုန်းမဆက်နဲ့...ဒါပဲ။"
ခပ်ပြတ်ပြတ်ပြောပြီးဖုန်းချလိုက်သည်။ ဟုတ်တယ်....မောင်နဲ့ငါ့ကြားမှာဘာစည်းမှမခြားတော့ပဲတခြားသူလက်ထဲထည့်ပေးလိုက်စရာအကြောင်းမရှိဘူး။
အခုအမေလည်းတားလို့မရတော့သလို၊ ငါ့ကိုယ်ငါလည်းတားဆီးတော့မှာမဟုတ်ဘူးမောင်။ မင်းမှတ်ဉာဏ်တွေပြန်မရတော့အောင်လုပ်ပြီး ဘဝအသစ်မှာငါ့ကိုပဲထပ်ချစ်အောင်ကြိုးစားမှာမလို့....ဘယ်အရာကမှငါနဲ့မောင့် ကြားမဝင်စေရတော့ဘူး။
ငါ့အတွက် အမေအရင်း၊မွေးစားအမေဆိုတာတွေအရေးမကြီးတာမို့။ အတိတ်တွေကိုလည်းမေ့ပစ်ပြီးမောင့်အတွက်အသန့်ရှင်းဆုံးနေခဲ့တာဖြစ်လို့ နောက်ထပ်မျက်ရည်ကျစရာလည်းအကြောင်းမရှိတော့ဘူး။
________
" အမေ....ထပြီးထမင်းစားလို့မရဘူးလား ။"
".............."
" ကျွန်တော်ဒါလေးပဲမေးခဲ့မိတာကို စကားမပြောနိုင်အောင်အထိစိတ်ဆိုးမနေပါနဲ့။ ပြီးတော့ ကိုကိုလည်းအမှန်တရားကိုသိသွားတာပဲရှိတာအမေ့ကိုမမုန်းလောက်ပါဘူး။"
အိပ်ယာပေါ်လှည်းနေသည့်မိခင်ဘေး၌ ထမင်းပန်းကန်တစ်ချပ်နှင့်အတူအတင်းညနေစာ စားခိုင်းနေသည်။ အမှန်တရားများစွာကိုသိသွားပြီးတဲ့နောက် အခန်းထဲမှာပဲတစ်နေကုန် ရှိနေတဲ့ဂျောင်ဂုနှင့်အတူ အိပ်ယာပေါ်လှည်းရင်းငိုပဲငိုနေသောမိခင်ကြောင့်ထယ်ယောင်းကပဲပြန်ဖြည်ရသည်။
ဝန်ကြီးချုပ်ကလည်း ထယ်ယောင်းဘေးမှာအတူရပ်ပြီးဇနီးဖြစ်သူ့အားဖျောင်းဖျပေးနေ၏။
" သားပြောတာမှန်တယ်။ မင်းကိုဂျောင်ဂုကမမုန်းပါဘူးကွာ ထမင်းလေးတော့ထစားလိုက်ပါ။"
" ဒီထမင်းတွေစားလိုက်တော့ရော ကျွန်မသားဂျောင်ဂုက ကျွန်မကိုအမေအရင်းလို့သတ်မှတ်ဦးမှာလား။"
" မင်းနဲ့တော့ခက်ပြီ"
" ကဲအမေ....အမေထမစားလည်းကျွန်တော်မတတ်နိုင်တော့ဘူး။ ကိုကို့ဆီတစ်ချက်သွားကြည့်ဦးမယ်၊ မနက်ကတည်းကတစ်ယောက်တည်းနေပါစေဆိုပြီးလွှတ်ထားတာ အားငယ်နေမလားမသိဘူး။"
ပြောပြောဆိုဆိုနှင့်ဝန်ကြီးချုပ်လက်ထဲကိုထမင်းပန်းကန်ထိုးပေးပြီးထွက်သွားသည့်ထယ်ယောင်းကိုလိုက်ကြည့်ပြီးသူမဟီးခနဲထပ်ငိုချသည်။
ဒီကလေးမသိဘူး....သူဒီကလေးတွေရဲ့ချစ်ခြင်းကိုအနှစ်နှစ်အလလခွဲခဲ့တာသာသိရင်အခုလိုဂရုတစိုက်ရှိနေတော့မှာမဟုတ်မှန်းသိတယ်။ အမေအရင်းမဟုတ်တာကိုဖုံးကွယ်ထားရုံနဲ့ဂျောင်ဂုမုန်းမသွားနိုင်ဘူးဆိုတာသိသော်ငြား သူတို့ချစ်ခြင်းကိုကွေကွင်းစေခဲ့တာကြောင့်မုန်းများသွားရင်ဆိုသည့်အတွေးကသူမကိုညှင်းဆဲသည်။
ပွေ့ဖက်နှစ်သိမ့်ပြန်တဲ့ယောကျာ်းဖြစ်သူရဲ့ခါးကိုအားကိုးတကြီးဖက်လို့ ငိုရှိုက်မိ၏။ သားကတကယ်ပဲမုန်းမသွားလောက်ဘူးမလား။
ဒေါက်* ဒေါက်* ဒေါက်*
" ကိုကို"
"........."
ဒေါက်* ဒေါက်*
" ကိုကိုတံခါးဖွင့်ပါဦး"
ေဒါက်* ဒေါက်*__
နောက်ထပ်တံခါးခေါက်သံမဆုံးခင် ဖွင့်လာသည့်တံခါးနဲ့အတူ ညှိုးငယ်သောမျက်နှာထားနှင့်ကိုကိုက ခေါင်းငုံ့လျက်ထွက်လာသည်။
" ကိုကို~"
ကြင်နာစွာ ကိုကို့ခေါင်းလေးကနေလက်ဝါးတစ်ဖက်အုပ်ရင်းရင်ခွင်ထဲသွပ်သွင်းကာဖက်ထားလိုက်သည်။ ကျောပြင်ငယ်ကိုဖွဖွပုတ်ပေးရင်း ကိုကို့ဆံနွယ်တွေမှပျံ့နှံ့လာသောရှန်ပူနံ့သင်းသင်းလေးကိုရှူရှိုက်မိသည်။
" ကျွန်တော်ရှိတယ်.....ကိုကိုတစ်ယောက်တည်းမဟုတ်ပါဘူး ကျွန်တော်လည်းအတူရှိပါတယ်။"
အားပေးစကားပြောလာသည့်မောင့်ရဲ့အင်္ကျီခါးကိုတင်းတင်းဆွဲဆုပ်မိသည်။ အဆိုးထဲကအကောင်းဆိုပေမလား ၊ အမေ့ရဲ့သားအရင်းမဟုတ်လို့၊လူမဆန်တဲ့မိခင်ရင်းခြာရဲ့သွေးသားဖြစ်လို့ဝမ်းနည်းသော်လည်း မောင်နဲ့သွေးမတော်သားမဆက်မှန်းသိတဲ့အခါ ကမ္ဘာပေါ်မှာအပျော်ဆုံးလူသားကငါဆိုတဲ့သူပါပဲ။
" ငါကမင်းရဲ့အစ်ကိုမဟုတ်တော့ဘူးထယ်ယောင်း......မင်းငါ့ကိုချစ်နိုင်သေးရဲ့လား။"
" ဘယ်လိုမေးလိုက်တာလဲကိုကိုရယ် ....ကိုကို့ ကိုအမြဲတမ်းချစ်တယ်။အစ်ကိုအရင်းဆိုလည်းချစ်တယ်၊အရင်းမဟုတ်လည်းချစ်တယ်။ ကိုကို....ခင်ဗျားက ကျွန်တော့်ဆီကအချစ်ခံရဖို့မွေးဖွားလာတာမလို့ ထပ်ပြီးအားငယ်စိတ်တွေမထားနဲ့တော့။"
" အင်း....ငါလည်းမင်းကိုချစ်တယ်"
ညီအစ်ကိုလိုမဟုတ်ပဲချစ်သူလို...ဆိုတာကိုတော့ငါထုတ်မပြောဖြစ်ပါဘူး။ အတိတ်ကအရာတွေကိုမေ့ပျောက်သွားတဲ့မောင့်ကြောင့်ငါကပဲပစ္စုပ္ပန်မှာ အမှတ်တရအသစ်လေးတွေဖန်တီးပေးပါ့မယ်။ အဲဒီ့အခိုက်အတန့်လေးတွေထဲမှာတစ်စုံတစ်ယောက်ကိုချန်လှပ်ထားရင်းပေါ့။
ငါဒီလောက်တော့တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်လို့ရတယ်မဟုတ်လား!
________
" ဂျိုးဇက်လေး ဒီနေ့မှမသက်သာရင်အန်တီတို့ ဆေးရုံသွားရအောင်လေနော်။ ခုနကဖုန်းဆက်တုန်းကအစ်ကိုလေးကိုပြောလိုက်ရမှာ။"
ဝှီးချဲပေါ်ထိုင်နေသည့်ကလေးငယ်ရဲ့နဖူးပေါ်လက်ဖြင့်စမ်းရင်းပြောလိုက်သည်။ကိုယ်အပူကသိပ်မမြင့်သော်ငြားခပ်နွေးနွေးဖြစ်၏။ ကြည့်ရတာစိတ်ကြောင့်ထင်ပါရဲ့။ အစားကိုသိပ်မစားသလို အခုတလောတမှိုင်မှိုင်တထွေထွေလေးသာဖြစ်နေသည်။
နေမကောင်းတုန်းမော်ဒယ်လိုင်လာ့အားတွေ့ချင်၍ အစ်ကိုလေးကိုဖုန်းဆက်သော်လည်းအချည်းနှီးသာ။ အစ်ကိုလေးကလည်းလွန်ပါတယ်၊ ညီတစ်ယောက်လုံးကိုပစ်ပြီးသာရာစံနေရတယ်လို့ ကြားထဲက ကိုယ်ကသာမော်ဒယ်လိုင်လာ့ဆီကိုခေါ်သွားပေးလိုက်ချင်တော့သည်။
ခက်တာက မော်ဒယ်လိုင်လာ့အိမ်ကဘယ်မှာလဲမသိသလို လိုက်သွားခါမှပြဿနာတွေဖြစ်ကုန်ဦးမည်။
" အန်တီ"
" ဟမ်...ပြောလေဂျိုးဇက်လေးအန်တီဘာလုပ်ပေးရမလဲ။"
" သား...Daddyကို...တွေ့...တွေ့ချင်တယ်။"
" ဂျိုးဇက်လေး အဲဒါကလေ"
" Da...Daddyအိမ်ကို...သား...မှတ်...မိ...ပါတယ်"
" ဟင် ဂျိုးဇက်လေးမှတ်မိတာလား"
မေးလိုက်သည်ရှိသော် ခေါင်းလေးညိတ်ပြသည်။ ထို့နောက် သူမရဲ့လက်ကိုဆွဲကိုင်ပြီးပြောလာ၏။
" သ...သားကို...လိုက်...ပို့ပေးပါ...နော်"
" ဟင်း!.... လမ်းသိတာကတော့ဟုတ်ပါပြီဂျိုးဇက်လေးရယ်။ ဒါပေမဲ့အစ်ကိုလေးက မော်ဒယ်လိုင်လာနဲ့ဂျိုးဇက်လေးကိုတွေ့စေချင်ပါ့မလားမသိဘူး။ အကယ်၍ ပြဿနာတွေဖြစ်သွားရင် အန်တီနဲ့ဂျိုးဇက်လေးကဘာလုပ်နိုင်မှာမလို့လဲ။"
ထိုသို့ပြောတော့ခေါင်းလေးငုံ့သွားပြီးဆွဲထားတဲ့လက်ကိုပြန်လွှတ်သွားသည်။နောက်တော့ အားအင်လျော့နည်းသောလေသံငယ်ဖြင့်ပြောလာ၏။
" သား....သိပါ..ပြီ"
".............."
" Daddy...လာ..လာတဲ့...အချိန်ကိုပဲ...စောင့်...ပါ့မယ်။"
ဖျော့နွဲ့စွာပြောလာသည့်လေသံလေးကတိုးညှင်းသော်လည်းမျှော်လင့်ချက်အားအင်တွေကိုမြင်နေရသည်။ ဒီကလေးလေးဘယ်အချိန်ထိမောဒယ်လိုင်လာနဲ့သူ့အစ်ကိုကြားကမြေစာပင်ဖြစ်နေဦးမှာလဲ။
သက်သက်မှကလေးသာသာအရွယ်လေးပဲရှိသေးတာကိုသနားလွန်းလို့ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲကိုမသိတော့ချေ။
________
ညဉ့်သန်းယံဖြစ်လင့်ကစားအတွေးများစွာကနှိပ်စက်နေသည့်အခါ ခြံထဲရှိမြက်ခင်းပြင်ပေါ်ထိုင်ရင်းတစ်ခြမ်းသာရှိတဲ့လဆန္ဒာကိုငေးကြည့်နေမိသည်။
မိုးဓာတ်ရှိ၍လားမသိ ဒီနေ့မှကြယ်တွေကင်းလျက် လမင်းတစ်ယောက်တည်းသာအထီးကျန်နေသည်။
ဘေးမှာချထားတဲ့အိမ်အတွင်းမှယူလာသောဘီယာဗူးကဒ်ထဲကတစ်ဗူးကိုဖောက်သောက်ရင်း ကိုကို့အကြောင်းတွေကိုဦးနှောက်တစ်ခုလုံးထူပူသည်အထိစဥ်းစားမိသည်။
ညီအစ်ကိုအရင်းမဟုတ်လို့ဝမ်းနည်းရမယ်ဆိုတဲ့အသိစိတ်ကိုအတင်းကပ်လို့ မသိလိုက်မသိဘာသာကပ်ပါလာသည့်ပျော်ရွှင်မှုတွေကိုဖုံးကွယ်ထားရသည်။
ကိုကိုက ကျွန်တော့်အစ်ကိုအရင်းမဟုတ်တာကိုဘာလို့ကျေနပ်နေရတာလဲ။ အကြိမ်ကြိမ်အခါခါကိုယ့်ကိုယ်ကိုပြန်မေးတယ်၊ ဒါပေမဲ့အဖြေကထွက်မလာဘူး။
ကျွန်တော်မပျော်သင့်ဘူးလေ၊ဟုတ်တယ်မလား ကိုကို့ ကိုချစ်တယ်...အဲဒါကျွန်တော့်အစ်ကိုဖြစ်နေလို့။ အစ်ကိုအရင်းမဟုတ်လည်းဆက်ချစ်နေမှာ။
" ထယ်ယောင်း"
တိတ်ဆိတ်နေသောညသံကိုဖြိုခွင်းလိုက်သည့်အသံချိုချိုကြောင့်နောက်ကိုဆတ်ခနဲလှည့်ကြည့်တော့ ....ကိုကို။
" ကိုကိုမအိပ်သေးဘူးလား ညဉ့်နက်နေပြီလေဗျာ"
" ငါအိပ်မပျော်လို့"
ပြောပြောဆိုဆိုနှင့်ဘေးမှာဝင်ထားသည့်ကိုကို ကအေးဆေးစွာဖြင့်။ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ကြားမှာခံနေတဲ့ဘီယာဗူးကဒ်ထဲမှတစ်ဗူးကိုထုတ်ယူပြီးဖောက်သောက်လိုက်သည့်ကိုကို့ ကိုပဲငေးကြည့်နေဆဲဖြစ်သည်။
" ထယ်ယောင်း"
" ဗျာ "
" မင်းသာ လမင်းဆိုရင်ဘယ်ကြယ်ကိုရွေးမလဲ။ အနီးကပ်ဆုံးကကြယ်ကိုရွေးမလား အတောက်ပဆုံးကြယ်ကိုရွေးမလား။"
ကြယ်ရောင်မရှိတဲ့ကောင်ကိုပေါ်ငေးကြည့်ရင်းမေးသည့်ကိုကို့နဲ့ဆန့်ကျင်စွာကျွန်တော်ကတော့သူ့ မျက်နှာလေးကိုပဲကြည့်ဖြေလိုက်သည်။
" ဘယ်ကြယ်ကိုမှမရွေးဘူး"
" ဟမ်...ဘာလို့လဲ"
နားမလည်နိုင်စွာလှည့်မေးလာသောကိုကို့ကြောင့်ပြုံးလိုက်ပြီး ဆံနွယ်ကြားမှာကပ်ငြိနေတဲ့ခေါင်းအုံးမှိုစလေးကိုဖယ်ပေးလျက်ပြန်ဖြေလိုက်သည်။
" ဘယ်လောက်ပဲနီးနေပါစေ၊ဘယ်လောက်ပဲတောက်ပနေပါစေ အဲဒီကြယ်တွေကလရဲ့အနားမှာအချိန်ပြည့်ရှိမနေပေးကြဘူး။ အခုလိုမိုးဓာတ်ရှိတဲ့နေ့တွေမှာသူရဲဘောကြောင်ပြီးပုန်းကွယ်ကြတာလမင်းကြီးကိုတောင်မငဲ့မကွက်ပဲနဲ့လေ။"
"..........."
" ကျွန်တော်ကတော့တိမ်တွေကိုရွေးမယ်"
" တိမ်တွေ?"
" အင်း.....သူတို့ကလရဲ့ညီအစ်ကိုတွေလို့ပြောလည်းရတယ်။ မိုးသားရှိတဲ့နေ့တွေမှာထွက်မပြေးပဲလနဲ့အတူရှိပေးနိုင်တယ်၊ပြီးတော့ တစ်ခါတလေဆိုသူတို့ရဲ့လမင်းလေးကိုသဝန်တိုလို့ကွယ်ဝှက်ကြသေးတာ။
လူတွေကပြောတယ်....နေနဲ့လကအရမ်းလိုက်ဖက်တာပဲတဲ့။ ကျွန်တော့်အထင်ကတော့ လနဲ့တိမ်စိုင်တွေကသာအလှဆုံးနဲ့အလိုက်ဖက်ဆုံးပဲ။"
" ဒီတော့?"
"ဒီတော့.......နေမင်းကြီးလိုအမြဲတမ်းတပူပူတဆာဆာလုပ်နေတဲ့ကောင်မလေးတွေထက်၊ နူးညံ့တဲ့တိမ်စိုင်တွေလိုကိုကို နဲ့ ၊ လမင်းလိုကျွန်တော်ကအလိုက်ဖက်ဆုံးပဲလေ။....ညီအစ်ကိုတွေလိုမျိုး.....။"
မဖြစ်မနေထည့်ပြောလိုက်ရသည့်စကားကြောင့်အနည်းငယ်ရှုံ့တွသွားသောမောင့်မျက်နှာကိုကြည့်ပြီးခပ်ရေးရေးပြုံးလိုက်သည်။ ဒီနောက် ကြားထဲကဘီယာဗူးတွေကိုဘေးတွန်းပို့ပြီး ဒူးထောင်ထားတဲ့မောင့်ခြေတံရှည်တွေကိုဖြောင့်စေလို့ပေါင်ပေါ်ခေါင်းအုံးလိုက်သည်။
အနည်းငယ်အံ့ဩပြီးမနေတတ်ဟန်ပြသည့်မောင်က ပါးစပ်တလှုပ်လှုပ်နှင့်တစ်စုံတစ်ခုကိုပြောဖို့ကြိုးစားနေဟန်။
" ဟို...."
"ဘာလဲမကြိုက်ဘူးလား၊ ငါခေါင်းမူးလာလို့ခဏလှည်းမိတာကိုမနက်ကတည်းကငိုထားရတာပင်ပန်းနေပြီ။"
" ဟာ မဟုတ်ပါဘူး ကြိုက်ပါတယ်။ ခေါင်းမူးနေရင်အိပ်နော်ကျွန်တော်မျက်ရိုးတွေကိုနှိပ်ပေးမယ်။"
ချက်ချင်းမျက်ဝန်းတွေကိုမှိတ်ချပေးသည်ကြောင့်ကိုင်းခတ်ဝေသည့်မျက်ခုံးလေးများကိုလက်ချောင်းတို့ဖြင့်ခပ်ဖွဖွနှိပ်ပေးသည်။
လရောင်အောင်မှာထင်းနေတဲ့ကိုကို့မျက်နှာလေးက တစ်နေကုန်ငိုထားတော့ခပ်ဖောင်းဖောင်းလေးဖြစ်နေ၏။ လည်တိုင်သို့အကြည့်ရောက်ချိန်အမေဝယ်ပေးသောဆွဲကြိုးကိုမတွေ့ရတာမို့သက်ပြင်းချမိသည်။
ဖွယွစွာနှိပ်ပေးနေခြင်းကြောင့် သိပ်မကြာလိုက်ခင်မှာပဲကိုကို့ထံမှဟောက်သံပိစိလေးထွက်လာသည့်အတွက်အသံထွက်ရယ်လိုက်သည်။ နှိပ်ပေးနေသောလက်တွေက နဖူးပေါ်ဝဲကျနေသည့်ဆံနွယ်လေးများထံရောက်သွားပြီးသပ်တင်ပေးလိုက်၏။
အိမ်ထဲကိုပွေ့ချီပြီးခေါ်သွားပေးချင်ပေမဲ့ မွန်းကျပ်ခြင်းတို့လွင့်ပြေစေရန်မြက်ခင်းနုနုမှာလှဲအိပ်စေ၍ကျွန်တော်ကတော့ကိုကို့အတွက်ခေါင်းအုံးတစ်လုံးဖြစ်ပေးလိုက်မည်။
နောက်တော့ ကိုယ်တိုင်နောက်ကိုလှန်ချပြီးလက်ပြန်ခေါင်းခုလို့ကြယ်ရောင်မဲ့သောကောင်းကင်ထက်ငေးကြည့်ကာအိပ်စက်ဖို့ကြိုးစားသည်။ ဒီညတော့ လွတ်လပ်တဲ့မြက်ခင်းပြင်မှာ ကျွန်တော်က ကိုကို့အတွက်ခိုနားရာဖြစ်ခဲ့လေသည်။
အသဲတို့ရေညနေကျ ထွေးငယ်လေးတို့လာမယ်နော်။ ဒီလေနှင်ရာလေးကိုဖတ်နေတဲ့တလျှောက်လုံးဘယ်လိုမြင်လဲပြောပြပေးခဲ့ကြပါဦး။
အော်ပြီးတော့ကိုယ့်user nameရဲ့နောက်နာမည်ကိုchangeထားတယ်။
အရင်က Mahura Kanita(မဟူရာကနီတာ) ကနေ.....
အခု Mahura Kwann Thite (မဟူရာခွန်းသိုက်)
ဆိုပြီးchangeထားပါတယ်ရှင့်။ အရင်နာမည်နောက်ဘက်ပိုင်းကကျတော့နည်းနည်းခေါ်ရတာပျော့နေလို့ :)