Kasalukuyan akong naglalakad palapit sa babaeng prenteng nakaupo sa sofa habang sumisimsim sakanyang kopita at matamang nakatitig sa akin. Nag iisa lamang siya sakanyang table ngunit mapapansin sa di kalayuan ang kanyang mga bodyguards na masuring nagbabantay sa bawat galaw ng mga taong nasa loob ngayon nitong club at segu-segundong tinitingnan kung ayos lang siya.
"Mind if I join you?" Tanong ko rito nang ako'y makalapit, napatingin ako sa lalaking nakablack suit sakanyang gilid ng ito'y gumalaw at balak pa atang paalisin ako.
"It's fine George. Can you give us a moment? Don't worry I'm fine here."
Agad namang sumunod ang tinawag nyang George at lumayo sa pwesto namin. Umupo ako sa sofa na katapat niya at nagtawag ng waiter upang umorder ng maiinom.
"So, what are you doing here?" She asked as she put down her wine glass and cross her arms.
"I believe you know why I'm here."
"I don't know unless you tell me? Enlighten me Sebroféì's land owner." Napangiwi ako ng marinig ang itinawag nito saakin.
" It's Avice Zen, woman." Nauubusang pasensya na wika ko.
" I have a name too, it's Chiara. "
"Who?" Tanong ko rito na tinaasan niya lamang ng kilay.
"I am Chiara Rea Ty, daughter of ---"
"Who cares?" Pag papatuloy ko.
Kitang kita ko kung paano niya dinampot ang boteng nasa harap kaya naman agad akong napatayo handa ng iligtas ang aking buhay nang muli itong tumingin saakin, nakangisi na ito, sinalinan niya lamang ang kanyang wine glass ng inumin pero grabe kung paano damputin yung wine para talagang ibabato kanina eh. Lakas maka trippings ng babaeng ito.
"Watch your attitude, you are in my territory now, one more word and test patience and my men won't hesitate to shoot you to death in just a single click of my fingers. "
Napatawa na lamang ako ng marinig ang sinabi nito, naalala ko kung paano ko pagbantaan ang kanyang buhay noong nag trespass siya sa lupain ko.
" Chill. I'm just here to talk."
"You are asking for a favor here Avice, this is my place, my people. Don't act as if you're the boss here because you're not."
" This may be your territory but you have never been outside the real world."
" What ? Have you been in Mars? " Sarkastikong tanong nito.
"No, but I can go there if I want. "
" Keep kidding yourself. Why don't you just tell me why you're here?"
" Stanford University. " Tipid na wika ko.
Ayokong magpaliwanag, alam na niya dapat kung ano ang gusto kong sabihin dahil sa umpisa pa lang alam naman na niya talaga malakas lang talaga mang inis ang isang ito.
"What about Stanford University?"
Napaayos ako ng upo tila nauubusan ng pasensya dahil sa ginagawa niyang paliguy-liguy.
"The university refuse to accept me." I said coldly.
"And?"
My patience is really running low now.
"I know what you did."
Bigla naman itong tumawa dahil sa sinabi ko.
" Are you saying that I was the reason why they refuse to accept you? It's not my problem if they don't want you, heck I don't even care about your existence." She said with a mocking smile on her face.
This girl knows how to hurt someone's feelings, but since I don't give a damn to her existence it was just nothing to me too.
"You might regret saying that in the future."
"Why you can see the future now?"
Napakasarkastiko talaga ng babaeng ito.
"If yes, mind telling me if you're still alive after 5 years?"
"Yes I am, but you? I'm not so sure."
The mocking smile on her face disappeared. See? Short tempered woman.
"You already waste a lot of my time. Now let's just get to business. You want to study at Stanford University, I want your land. Sell it to me, how much do you want? Name your price."
This girl is naive, my land worth more than her life, does she really think I'll sell it to her in exchange of Stanford University? There's no way I would do that.
Sa pangalawang pagkakataon hindi ito nabigo upang patawanin ako, tawa lamang ako ng tawa hanggang sa muli itong magsalita.
" Do you think I'm a joke? " She asked raising her eyebrows tila naiinis na.
" No,but I think you are pure stupid. "
" Pardon?" Nagtitimping wika nito.
" I said, you're a spoiled brat who's always hiding at her father's skirt, thinking you can get everything just because you're the daughter of the president but you're just nothing without your name. You're just a girl who's stupid enough to make a worthless deal with someone you don't even know. You want to buy my land? In exchange of what? A piece of paper saying that I'm enrolled? You're really stupid. "
Kitang kita ko kung paano nag iba ang kanyang itsura matapos marinig ang sinabi ko. Tila nawala ang emosyong sakanyang mga mata.
" How dare you?" Wika nito sa napakalamig na tono.
Tila nanuyo ang lalamunan ko ng bigla itong tumayo, kasabay ng kanyang pag tayo ay ang paglapit ng kanyang mga tauhan sa aming puwesto.
Napasobra ata ang mga sinabi ko dahil kitang kita sa mga mata nito ang galit kahit anong pag pigil niya sakanyang emosyon, mararamdaman ang pag bigat ng paligid sa simpleng pag tayo nito.
Nanatili akong nakaupo ng paligiran kami ng kanyang mga tauhan. Naglakad ito palapit saakin at hinila ang necktie na suot ko dahilan para mapatayo ako.
"What did you just say?" She asked coldly but deadly.
Nanatiling tikom ang aking bibig, tinatantya kung ano ang dapat sabihin dahil nasisigurado ko na isa pang maling salita ay tuluyan ko ng mauubos ang kanyang pasensya, naghihintay nalamang ang kanyang mga tauhan sa kanyang iuutos dahil nakahawak na mga ito sa bagay na nasa bewang nila.
"I'll ask you again, what did you say?"
Bawat salita ay may diin kahit kating kati na ako na sabihin ang salitang stupid ay hindi ko tinuloy. Kahit minsan padalos-dalos ako mahal ko pa rin ang buhay ko noh. Ang pangit naman kung dahil lang sa salitang iyon ako mamatay.
Natigil ako sa pag iisip ng maramdamang humigpit ang hawak nito sa aking necktie.
"You have a lot of guts to say that in front of my face knowing who I am."
Aba pota balak pa ata akong sakalin.
"You can't talk now huh." Nakangising wika nito at mas lalo pang hinigpitan ang necktie ko.
Bakit ganito itong mga babae na ito, kung hindi manyak, mapanakit naman.
" I s-said--"
" What? I can't hear you. " Tanong nito sa nang-aasar na tono
Inilapit nya pa ang kanyang tainga saaking bibig. Sa tingin ko naman medyo nahimasmasan na ito sa sinabi ko kanina dahil muka na itong nag eenjoy na nakikitang nahihirapan ako dahil sa naglalarong ngiti sakanyang mga labi.
Hindi ito ang pinangarap ko na choke me, mommy. Fuck .
"I said--" Huminga ako ng malalim, tumama pa ang hangin sakanyang tainga kaya naman naramdaman ko kung paano nag-iba ang pag hinga nito at ang pag tayo ng mga balahibo niya sa braso ng hawakan ko ito.
"---You are so sexy when you're mad, Chiara." I whispered slowly in her ears. Kitang kita ko kung paano unti-unting namula ang kanyang tainga, dahan dahan ding lumuwag ang hawak niya sa necktie ko. Agad itong napaharap saakin dahilan para magtama ang aming mga mata.
"You're blushing." Mapang-asar na wika ko.
"I'm not!" Depensa nito bago ako itulak dahilan para mapaupo muli ako saaking pwesto.
"What are you doing here? We're not done talking, leave us!" Pagpapaalis nito sa mga tauhan niya marahil ay nahihiya dahil hindi maikakaila ang pagka-pula ng kanyang mga tainga na umabot na sakanyang mga pisngi.
Bumalik ito sakanyang inuupuan at mabilisang ininom ang laman ng kanyang wine glass.
"Why are you smiling?!" Pansin nito ng magawi ang tingin niya saakin.
"Senior citizen kana ba?" Tanong ko rito na agad namang ikinakunot ng noo niya marahil hindi maintindihan kung bakit ko natanong iyon.
"What? Are you blind? Do I look like I'm that old?!"
" Why are you so sungit kasi? Kulang kaba sa lambing ng fiance mo?"
Ampota nasaan na yung inorder ko? Bakit ang tagal? Nilaklak na ata ni kuyang waiter.
" Kawawi ka naman. " Pahabol ko pa rito kaya naman inis na inis nanaman ito kulang nalang ibato nya saakin itong boteng nasa harapan niya.
"Fine. You wanna study at Stanford University? Then you should start looking for another University now to enroll because that will never happen. "
Luh pikon? Nag walk-out ba naman. Kulang nga ata talaga sa lambing, muka kasing kambing ang fiance.
Napatingin ako sa table ng makita ang isang cellphone na nagriring.
It's not mine.
Dinampot ko ito upang ibigay sana kay Chiara dahil pag-aari niya ito at mukang naiwan niya pa dahil sa sobrang inis sakin.
Nakalabas nako ng Ahira elite club ng huminto naman ang pagriring , nakita ko na si Chiara sa loob ng elevator papasara na ito handa ko na itong habulin para ibigay ang phone niya nang mag ring ito muli kaya naman napatingin ako sa caller ID at napahinto na lamang ng makita kung sino ito.
"Stanford." Basa ko rito at napangisi na lamang ng muling mamatay ang tawag at makita ko ang litratong nasa lockscreen niya.
I have a fan, huh?
------------------------------
Pagkarating sa mansion agad sumalubong saakin si Walter.
"You have a visitor ma'am."
Dire-diretso lamang ang lakad ko papasok sa living room kung saan tumayo ang babae ng makita ako na kanina lamang ay nakaupo.
"What are you doing here." Tanong ko rito ng ako'y makalapit.
"I brought you food." She said, sabay taas ng kanang kamay upang ipakita ang hawak nitong paper bags na sa tingin ko ay naglalaman ng mga pagkain.
"Sino sa mga tauhan ko ang nagpapasok saiyo rito?"
Dahan-dahan niyang ibinaba ang kamay at unti-unting nawala ang kanyang ngiti sa labi.
"It's Mang Arnold ma'am, the gardener." Sagot ni Walter kaya naman napatingin ako rito.
"I'll talk to Mang Arnold tomorrow, you can leave us now." Yumuko lamang ito upang mag bigay galang, bago umalis.
Kami na lamang dalawa ni Ygritte ang naiwan sa living room, nakayuko lamang ito.
"I j-just want to eat dinner with you." Mahinang wika nito bago nag angat muli ng tingin saakin.
Why does she need to show me that kind of face?
Tinalikuran ko ito at nag umpisang maglakad papunta sa dining room kung saan nakahanda na ang aking dinner na gawa ng personal chef ko.
Tumingin ako sa likod ko upang tingnan kung sumunod ba saakin si Ygritte ngunit wala ito.
"Your dinner is ready, young lady." Wika ng personal chef ko na nakatayo sa gilid kasama ang iba kong mga tauhan.
"Clean the table." Tipid na wika ko kaya naman napatingin saakin ang lahat.
"What are you waiting for? Move and get out."
Agad namang nagsi-kilos ang mga ito at inalis ang mga pagkaing nakahanda sa long table. Nang masigurado ko na wala ng natira sa table at naka-alis na rin sila, bumalik ako sa living room kung saan ko iniwan si Ygritte.
Nakita ko itong nanatiling nakatayo sa puwesto kung saan ko ito iniwan kanina, nakatalikod ito saakin kaya naman hindi ko makita ang itsura nito.
"Ygritte." Tawag ko rito ng ako'y makalapit.
Tila nagulat ito ngunit hindi siya humarap agad lumipas muna ang ilang segundo bago ito humarap.
Naningkit ang mga mata ko ng makitang namumula ang gilid ng kanyang mga mata at may bakas pa ng luha ang kanyang pisngi.
"I'm starving, my chef didn't cook anything. Let's eat."
I bit my lower lip ng makitang tila nagliwanag ang muka nito, her smile is now visible on her lips kaya naman tinalikuran ko na ito at nag umpisa ng maglakad pabalik sa dining room.
"I cooked your favorite." Nakangiting wika nito habang inaayos ang kanyang mga dala sa lamesa.
Pag bukas pa lamang ng tupperware ay naamoy ko na ang iniluto nito.
It's my favorite. Adobo and buttered shirmp.
Umupo ito saaking tabi at nag umpisang lagyan ng adobo ang plato ko.
"I have hands, Ygritte." Wika ko bago kumuha rin ng adobong manok at nilagay sakanyang plato.
Natigilan naman ito dahil sa ginawa ko, tila hindi na maalis ang malawak na ngiti sakanyang mga labi.
"Thank you." Nakangiting wika nito.
Tinanguan ko lamang siya at nag umpisa magbalat ng shrimps para ilagay sakanyang plato.
"Eat."
Hindi ko alam kung bakit tila namumula ang kanyang buong muka ng kainin nito ang shirmp na binalatan ko para sakanya.
"Are you okay? As far as I remembered you're not allergic to shrimps." Nag aalalang wika ko dahil tila umabot na sa leeg ang kanyang pagka-pula at hindi na makatingin saakin ng diretso.
"No, I'm f-fine." She said stuttering.
"It's just that, I t-thought you're mad at me." She bit her lower lip and avoided my gaze.
Napaayos na lamang ako ng upo at bumalik ulit sa pagkain.
"Let's just eat." Tumango lamang ito at nag-umpisa na ulit kumain.
Pansin ko na kaunti lamang ang kanyang kinakain kaya naman dinagdagan ko ang laman ng kanyang plato.
"Eat more, you're so skinny."
May pag-poprotestang tiningnan ako nito.
"I'm not. It's called sexy."
"Yeah right, whatever Ygritte." I saw her pout her lips before eating what's left on her plate.
I can't help but chuckle kaya naman nakasimangot na itong tumingin saakin.
"You're making fun of me."
"I'm not. Stop doing that."
"Doing what?" Nakasimangot pa rin na tanong nito.
" Doing this. " I said as I pressed my finger on her lips, para mawala ang pag kakapout ng labi niya.
Nakatitig lamang ako sa labi nyang nakadikit saaking daliri ng makita ko itong gumalaw.
Our eyes met, tila nawala ang hangin sa paligid at nakalimutan kong huminga ng maramdaman kong dahan dahan nyang sinubo ang aking daliri na nakadikit sakanyang labi.
Pinagmasdan ko kung paano niya dahan dahang sinusubo ang aking daliri habang nakatingin saakin ng nakakaakit. Ramdam na ramdam ko ang init ng kanyang bibig at ang mapaglaro nyang dila . Tila pinagpapawisan na rin ako ng malamig dahil nag uumpisa na akong makaramdam ng kakaiba.
"Ma'am! We have a proble--!"
Agad akong napatayo at nagbawi ng kamay ng biglang pumasok si Walter sa dining room. Tila nagulat rin ito sa nasaksihan dahil agad itong tumingin sa malayo.
"What are you doing here Walter?" Walang emosyon na wika ko rito, tila namutla naman ito.
"I didn't see anything ma'am." Napahilot nalang ako sa sintido ko bago tumingin sa gawi ni Ygritte ng marinig kong mag-ring ang cellphone nito.
"I'll just answer this Zen." Tumango lamang ako sakanya at pinanood ang pag alis niya sa dining room.
Muli akong tumingin kay Walter tila nauubusan na ng pasensya.
"Now talk."
"There's someone outside looking for you ma'am."
Again? Sino naman ngayon?
"Who? "
" I think she said Cara? I'm not so sure ma'am but she's the woman who trespassed in your favorite place. "
Napangisi na lamang ako ng marinig ang sinabi nito.
" Okay bring her in. "
Uupo na sana ako ng may marinig kaming pag tatalo sa living room kaya naman agad akong naglakad papunta roon.
Nang makalapit agad bungad saakin si Chiara na hawak ng mga tauhan ko na tila pinipigilan syang makapasok.
"Get your filthy hands off of me! Ew! Where's Avice?!"
"I need to get my phone! Bring her to me! Argh! I said don't touch me."
Tss, she's really loud.
"Remove your hands off of her, it's fine."
Agad naman silang napatingin lahat saakin kasama na si Chiara na ngayon ay hindi na maipinta ang mukha. Binitawan naman agad sya ng mga tauhan ko at umalis na.
"Where's my phone?" Agad itong naglakad palapit saakin.
"Your phone?"
"Yes. Hand it to me." Inilahad niya ang kanyang kamay, naghihintay na iabot ko ang kanyang cellphone.
"I don't have it."
"Liar, I saw it on my CCTV."
Napangisi na lamang ako sa sinabi nito, at kinuha ang sinasabi nyang cellphone sa bulsa ng pants ko.
"So it's yours?"
Akmang aagawin na nya ito ng itaas ko ito dahilan para hindi niya maabot dahil mas matangkad ako sakanya.
"Fuck. Give that to me!"
"I changed your lockscreen pala. Para naman may remembrance ka at kitang kita yung mukha ko hindi yung stolen lang."
Her face are like a tomato now dahil sa sobrang pagka-pula kaya naman mas lalong lumawak ang ngisi ko.
"Here." Abot ko sakanya, agad naman niya itong kinuha, nang mapasakamay na niya ito bigla na lamang niyang sinipa ang paa ko kaya naman napa hiyaw ako sa sakit.
"Fuck! Why did you do that?!"
"Serves you right." Wika nito ng nakangisi, akma itong aalis na, nang siya ay matigil dahil sa boses ng isang babaeng tumawag saaking pangalan.
"Zen? What happened? Are you okay?" Nag-aalalang wika ni Ygritte ng siya'y makalapit at alalayan ako sa pagtayo dahil napaupo ako sa sakit ng sipa ni Chiara.
"Ygritte? What are you doing here?" Naguguluhang tanong ni Chiara sa babaeng umaalalay saakin ngayon.
"Chiara? I should be the one asking you that. What are you doing here?" Napatingin naman si Ygritte rito, tila naguguluhan rin ito.
" You two know each other? " Tanong ko sakanila.
" She's my friend. " Sagot saakin ni Ygritte.
" Oh your friend. " Tipid na wika ko bago tumayo ng maayos ng maramdamang nawawala na yung sakit sa natamo kong sipa.
" Are you okay? " Tanong muli ni Ygritte na tinanguan ko lang.
" Who called you? "Tanong ko rito.
" It's the hospital, there's an emergency and they need me. "
" You should go now. "
" B-but--"
" I'm fine Ygritte, don't worry. "
She's still hesitating but I just showed her my genuine smile saying it's really fine, kaya naman huminga na lamang ito ng malalim.
" Fine, I'll visit you again tomorrow." She kissed my cheeks before bidding her goodbye to me and to her friend Chiara .
Hindi na sila masyadong nakapag-usap ni Chiara kahit mukang andami pang gustong tanungin ni Chiara dahil sa nasaksihan. Muka kasing nag mamadali talaga ito dahil paulit ulit pa rin na nagriring ang kanyang cellphone habang siya'y papalabas na ng mansion.
" What was that? " Chiara asked.
" What? "
Naningkit ang mga mata nito habang nakatingin saakin.
" Tss, whatever I'm going now. "
Bakit ba ang sungit sungit ng babaeng ito? Dire-diretso syang naglalakad tungo sa main door upang lumabas, pinagmasdan ko lamang ito.
Bakit nagdadabog? Balak pa ata sirain pintuan ko sa lakas ng pagkakasara.
Sumunod ako sa labas ngunit wala na ito ang nakita ko na lamang ay si Walter na pibagsasabihan ang aking mga tauhan dahil sa mga nangyari ngayon.
Lumapit ako rito ng mapansing isa si Mang Arnold sa mga taong nakayuko ngayon habang pinagsasabihan.
Huminto naman agad si Walter ng makitang palapit ako.
"Ma'am I was just--" Itinaas ko ang aking kamay upang pahintuin siya sa pag sasalita.
"The food are cold." Lahat sila ay nag-angat ng tingin ng marinig ang aking sinabi tila naguguluhan.
"I said the food are cold." Wika ko muli habang nanatili ang titig kay Mang Arnold.
"M-ma'am?" Naguguluhang tanong saakin ni Mang Arnold.
"The next time she came for a visit here, call me as soon as possible. Tss, don't make her wait for that long. " Wika ko rito bago sila tinalikuran at nag-umpisa na muli maglakad papasok.
----------------------------------*
N/A: Every week po ang update para sa mga nagtatanong ng update, hehez .
-lxxnx_lcndl