ZhanនិងYiboនៅតែបន្តផឹកនិងជជែកគ្នាឥតឈប់
និយាយចុះនិយាយឡើងZhanក៏នឹកឃើញសួរYibo
ថានាយកើតអីហេតុអីសុខៗនាំគេផឹក
<<និយាយចឹងឯងកើតអី ខូចចិត្តរឿងអីបានជានាំយើង
ផឹកនៀក>>Zhanសួរ
<<ម៉ាក់ យើងឲ្យទៅគ្រប់គ្រងក្រុមហ៊ុនជំនួសគាត់!>>
Yibo
<<ហា៎ស ស្អីគេរឿងចឹងឯងខូចចិត្ត គួរតែសប្បាយចិត្ត
ទើបត្រូវ>>Zhanតបវិញទាំងហួសចិត្ត
<<ហើយយើងមានបានពិបាកចិត្តឯណា គឺសប្បាយ ចិត្ត ហៅឯងមកផឹកក៏ផឹកអបអរ>>Yibo
<<អៅ ហើយឯងធ្វើមុខសេដៗបែបនេះធ្វើអី>>Zhan
សួរបន្ត
<<ប្រាប់ថាមិនបានសេដ គឺHappyណា>>Yiboក៏ត
ទៀតនិយាយទៅនិយាយមកZhanក៏គេងលក់បាត់
<<យើងចង់ឲ្យឯងទៅធ្វើការជាមួយយើង ចង់ឲ្យឯងនៅក្បែរយើង24ម៉ោង>>Yiboនិយាយបន្តតែZhan
គេងលក់បាត់ គ្មានបានលឺពាក្យYiboនិយាយប៉ុន្មាន
ម៉ាត់នេះអីបន្តិច ឃើញចឹងYiboក៏សើច
<<ឯងនេះ ឡូវផឹកអន់ដល់ហើយ>>Yiboចំអកឲ្យ
Zhanតែនាយតូចគេងលក់ទៅហើយមានអ្នកណាមក
តជាមួយគេ Yiboក៏លើកបីZhanទៅដាក់ឲ្យគេង
ស្រួលបួលហើយខ្លួនក៏ឡើងគេងដែរទៅ
●កន្លងផុតមួយអាទិត្យ
ត្រឹមមួយពព្រិចភ្នែក Wang Yiboកូនច្បងរបស់
គ្រួសារត្រកូលWangបានឡើងមកគ្រប់គ្រងក្រុមហ៊ុន
បន្តពីម្តាយរបស់ខ្លួន។។អ្នកស្រីWangបានប្រកាសផ្ទេរ
ដំណែងឲ្យទៅកូនប្រុសគឺWang Yibo ហើយក៏ទទួលដឹងឮនិងគោរព ចំពោះអគ្គនាយកថ្មីរបស់ពួកគេ។
ក្រឡេកមកមើលZhanឯណេះវិញ អង្គុយរៀនក៏មិន
អារម្មណ៍ហោះហើរដល់ណានោះទេ សុខៗក៏ស្រម៉ៃទៅ
រឿងកាលពីព្រឹកមិញ
<<Wow រៀបចំខ្លួនបែបនេះទៅសង្ហារណាស់!!>>
ZhanសរសើរYibo
<<បងក៏សង្ហាររាល់ថ្ងៃហើយ>>Yiboតបវិញយ៉ាង
ជឿជាក់ តែបានប្តូរសូរស័ព្ទពីយើងឯង មកបងអូនទៅ
វិញ
<<ចឹងយើងទៅរៀនហើយ ចាំចាក់សោរទ្វារផង!!>>
Zhanក៏ប្រុងចេញទៅមុន
<<ចាំបងជូនទៅ>>Yiboចាប់ដៃZhanមិនឲ្យទៅ
<<មិនបាច់ទេ យើងទៅខ្លួនឯងបាន!>>Zhanប្រកែក
<<ចងក្រវ៉ាត់កឲ្យបងបន្តិច!>>Yiboហុចក្រវ៉ាត់កឲ្យ
Zhanចងឲ្យខ្លួន Zhanទទួលហើយក៏ចងក្រវ៉ាត់កឲ្យ
Yibo ដោយYiboចេះតែមើលមុខZhanចំពេកនិងនៅកៀកគ្នាទៀតនោះ នាយតូចក៏មានអារម្មណ៍ថាអៀន
ខ្លះដែរ
<<រួចហើយ!!>>Zhanប្រាប់ហើយ
<<អគុណប្រពន្ធសម្លាញ់!!សឺត~~>>Yiboនិយាយ
អគុណ ហើយក៏ថើបនាយតូចមួយខ្សឺត Zhanក៏ស្រាប់
តែថើបនាយមួយខ្សឺតវិញ
<<សឺត~~ខំធ្វើការណា!!រកលុយចិញ្ចឹមប្រពន្ធឯង>>
Zhanក៏និយាយពាក្យស្វីតៗដាក់Yiboវិញ
<<បាទ ត្រឹមប្រពន្ធម្នាក់ បងចិញ្ចឹមមិនឲ្យពិបាកនិងធ្វើ
ការអីនោះទេ>>Yibo
<<ឲ្យតែដូចមាត់!!>>Zhan
<<បងសន្យា!!តែសុំកម្លាំងចិត្តបន្តិចមក>>Yibo
និយាយសន្យានិងនាយតូចហើយក៏សុំកម្លាំងចិត្ត
ដឹងចិត្តនាយZhanថើបនាយមួយខ្សឺតទៀតទៅ
<<មួយនេះទៀត!!>>Yiboចង្អុលមកមាត់ខ្លួន Zhan
ក៏ព្រមទៀត ថើបបបូរមាត់នាយក្រាស់មួយខ្សឺតហើយ
ក៏ថយវិញតែ នាយក្រាស់ក៏ចាប់ក្រសោបចង្កេះមួយក្តាប់
របស់Zhan ដៃម្ខាងក៏ក្រសោបថ្ពាល់នាយតូចបឺតមាត់
នាយតូចយ៉ាងជក់ចិត្ត មិនចង់លែងតែម្តង ជញ្ជក់ឡើង
ស្លេកបបូរមាត់តូចស្តើងរបស់នាយតូចអស់ហើយនៅតែ
មិនអស់ចិត្ត
<<បានហើយឆាប់ទៅធ្វើការទៅ ថ្ងៃដំបូងផង>>Zhan
និយាយពេលYiboប្រលែងឲ្យបបូរមាត់ខ្លួនមានសេរី
ភាព
<<បាទ តោះទៅបងជូនអូនទៅ ចាំហួសទៅក្រុមហ៊ុន>>Yiboតប
<<ឯងអាចនិយាយដូចរាល់ដងបានទេ យើងមិនទម្លាប់
ត្រចៀកទេ>>Zhanប្រាប់
<<ឆាប់មក!>>Yiboមិនតបតែក៏អូសដៃឲ្យZhan
ដើរតាមខ្លួននិងបើកឡានជូនZhanទៅសាលា
ត្រឡប់មកបច្ចុប្បន្នវិញZhanកំពុងអង្គុយស្ទាបបបូរ
មាត់ខ្លួន
[នេះខ្ញុំគួរតែនិយាយតាមគេដែរមែនទេ តែជាមិត្តជិតស្និតវាពិបាកហាមាត់និយាយណាស់]Zhanអង្គុយ
គិតចុះគិតឡើងមិនយល់ពីអារម្មណ៍ខ្លួនឯង គួររៀនហៅ
បែបណាដូរនិយាយតាមYiboឬអត់
រហូតដល់ម៉ោងចេញហើយគេក៏ទៅធ្វើការក៏នៅតែគិត
ពីរឿងនេះ
<<បាន ឈប់គិតៗ គ្រាន់តែរឿងចឹងសោះក៏គិតដែរតិច
ទៀតឯងឆ្កួតមិនខានទេអាចាន់>>Zhanទះមុខខ្លួន
ផាច់ៗនិងដាស់ខ្លួនឯងឲ្យឈប់គិត
<<សួស្តីបងថ្លៃ!>>Haoxuanដើរចូលហាងជាមួយ
និងJiyangនិងនិយាយសួស្តីទៅZhan
<<នេះពួកឯង!!ទៅណាមកណាដែរនិង>>Zhan
<<ខ្ញុំមករកទិញផ្កាឲ្យសំណព្វចិត្តខ្ញុំ>>Haoxuan
និយាយZhanក៏ញញឹម
<<ចង់បានបែបណា!>>Zhanសួរ
<<មិនបាច់ទេ យើងគ្រាន់តែមកលេងឯង>>Jiyang
ហាមមិនបាច់ទិញនោះទេ
<<បងចង់ទិញឲ្យ អូនកុំបដិសេធទឹកចិត្តបងបានទេ
បងអត់សប្បាយចិត្តទេ!>>Haoxuan
<<បានៗ ចឹងយកតែកុលាបមួយទងបានហើយ>>
Jiyang
<<បាទ!!បងថ្លៃយកកុលាប99ទង>>Haoxuan
ខំប្តាប់ថាយកមួយទងនាយកម្មង់99ទងចំមែនហើយ
<<បងសាន ខ្ញុំថាឲ្យយកតែមួយទងបានហើយ>>
Jiyang
<<ហា៎ស ប៉ុន្នឹងមិនគ្រប់ទេ បងថ្លៃផ្កាក្នុងហាងនេះខ្ញុំ
យកទាំងអស់>>Haoxuanធ្វើជាមិនលឺពាក្យរបស់
Jiyangនិយាយ និងកាត់ន័យយល់ផ្សេង ដែរZhan
នៅក្បែរនោះក៏សើច
<<បង..បងសាន បានហើយណា!!>>Jiyang និយាយបញ្ឍប់Haoxuan
<<មិនបាច់យកទេ យើងមិនចង់បានទេណា>>
Jiyangប្រាប់ហើយក៏អូសHaoxuanចេញ
<<បងថ្លៃរៀបចំឲ្យខ្ញុំមក ដឹកទៅផ្ទះ ចាំខ្ញុំបាញ់លុយឲ្យ
តាមក្រោយ>>Haoxuanក៏ឆ្លៀតប្រាប់Zhanទៀត
<<okចាំបន្តិចណា!>>Zhanតប
លុះល្ងាចបន្តិចអ្នកស្រីWangក៏ត្រឡប់មកផ្ទះឃើញ
សុទ្ធតែផ្កាបែបនេះ
<<នេះយកផ្កាមកពីណាហា៎ ច្រើនយ៉ាងនេះ>>
អ្នកស្រីWangសួរទៅអ្នកដែរអង្គុយលើសាឡុង
ទាំងពី
<<គឺខ្ញុំទិញឲ្យJiគេចង់បានផ្កា>>Haoxuan
<<បងកុំមកថាឲ្យខ្ញុំ ខ្ញុំមិនបានឲ្យយកប៉ុន្នឹងនោះទេ>>
Jiyangប្រកែក
<<កូនសានឃើញទេ!!ពេលនេះកូនជីខឹងហើយ ទិញ
ផ្កាមកប៉ុន្នឹងមិចគ្រប់ ទៅយកមកថែមមក>>លឺសម្តី
របស់អ្នកស្រីWangដំបូងគិតថា នឹងថាឲ្យពួកគេខ្ចះ
ខ្ចាយ តែចុងក្រោយក៏ធ្វើឲ្យJiyangដាច់ចង្កេះផឹង
<<ម៉ាក់...ខ្ញុំមិនមែនមានន័យបែបនេះទេ>>Jiyang
ក៏ប្រញាប់ប្រកែក
<<បាទ ជីអូនចង់បានផ្កាអីម្តង!>>Haoxuan
<<មិនបាច់ទេ បើបងទិញទៀតខ្ញុំខឹងមែនហើយណា>>
JiyangគំរាមHaoxuan
<<តែម៉ាក់ឲ្យទិញ>>Haoxuan
<<មិនបាច់ទេ ណាម៉ាក់ ខ្ញុំមិនចង់បានអ្វីនោះទេ>>
Jiyangក៏ប្រាប់ទៅអ្នកស្រីWang
<<ចឹងកូនចង់បានអីម្តង ប្រាប់ម៉ាក់ ម៉ាក់ទិញឲ្យ>>
អ្នកស្រីWang
<<ខ្ញុំមិនចង់បានអ្វីទេបាទ!!>>Jiyang
កាត់មកដល់ល្ងាចម៉ោងប្រហែលជា6ទៅហើយZhan
បានរៀបចំម្ហូបអាហារចាំប្តី(អ៎រ ច្រឡំ😸)
ក្រាក~~
<<នេះធ្វើម្ហូបចាំប្តីតែម្តង ឈ្ងុយដល់ហើយ ប្រពន្ធអ្នក
ណាមិចក៏ល្អយ៉ាងនេះ>>Yiboដើរចូលមកនិយាយ
<<កុំមកបញ្ចូល ឆាប់ទៅងូតទឹកទៅអាលមកញ៉ាំបាយ>>Zhanនិយាយ
<<សឺត~~បាទ!>>Yiboដើរទៅថើបថ្ពាល់Zhanមួយ
ខ្សឺតទើបឆ្លើយ ហើយក៏ហួសទៅបន្ទប់ទឹក បាត់អស់
ប្រហែល15នាទី
<<Zhan អូនជួយយកកន្សែងឲ្យបងបន្តិច!>>Yibo
ស្រែកប្រាប់ ប្រញាប់តែចូលបន្ទប់ទឹកភ្លេចកន្សែង
<<ចាំបន្តិច>>Zhanថាហើយក៏ដើរទៅយកកន្សែង
<<មកហើយ បើកទ្វារ>>Zhanប្រាប់
Yiboស្លៀកពាក់ខោអាវហើយក៏ដើរចេញមកនៅមាន
សក់សើម Zhanងាកឃើញក៏ភ្លឹកនិងមុខដ៏មានមន្ត
ស្នេហ៍របស់នាយក្រាស់សក់សើមតិចៗបែបនេះទៀត
ក៏កាន់តែស៊ិចស៊ីនេះស្លៀកពាក់ចុះទម្រាំតែ.... ឃើញZhanមើលខ្លួនមិនដាក់ភ្នែក
បែបនេះYiboក៏ដើរចូលទៅរកនាយតូច Zhanនៅតែ
មើលនាយសឹងភ្លេចដកដង្ហើមទៅហើយ
<<Zhan អូនកើតអីឬអត់>>Yiboសួរ
<<អឺ គឺអត់ទេ ឆាប់មកញ៉ាំបាយមក ម្ហូបត្រជាក់អស់
ហើយ>>Zhan
<<Zhan អូនឈាមច្រមុះហើយ>>Yibo
<<ហា៎ស!!ឈាម>>Zhanផ្ទួនពាក្យនាយហើយក៏យក
ដៃជូតចេញយ៉ាងខ្លួន Yiboឃើញចឹងក៏យកក្រដាស
មកជូតឲ្យZhan
<<មិនមែនឃើញបងសង្ហារពេក ក៏ឈាមច្រមុះឯណា
ហី>>Yibo
<<គ្មានទេស៎!!ឯងកុំជឿជាក់ពេក>>Zhan
<<ប្តូរពាក្យឯងនេះចេញបានទេ បងសុំ>>Yibo
<<យើងមិនទម្លាប់!>>Zhan
<<ចឹងចាំបងធ្វើឲ្យអូនទម្លាប់>>Yibo
Tobe continue...
P♡