Ucube herif
Taehyung:Jungkook,hala hastanedesin değil mi?
Ucube herif:Evet,biraz önce bakıcı beni dışarı çıkardı.Biraz hava aldım😄
Bu arada sen neredesin?Merak ettim seni biraz.🤔
Taehyung :beni merak mı ettin/
Beni merak/
Beni/
Markete uğradım,istediğin bir şey var mı?
Ucube herif:Belki muzlı süt olabilir.Alırsan sevinirim,parasını sonra öderimm😊
Ödeyemem,son paramı sana harcamıştım/
Ödeyemem,son paramı/
Ödeyemem/
Öd/
Taehyung:Ödemeni istemedim senden,geliyorum yarım saate.
Görüldü
(14.03)
¬¬¬¬¬¬¬
(jk)
Taehyung'un ağzını yoklamaya çalışmıştım.Kai'ye bir şey yaptıysa Kai bana daha kötüsünü yapardı bu yüzden ona zarar vermesini istemiyordum.Markete gitmesi beni rahatlatmıştı.
Yazacak bir şeyim olmadığı için görüldü atmıştım.Telefonu sehpanın üzerine bıraktıktan sonra yatağı geri yatırıp uzanmıştım.Sadece tavanı seyretmeye başladım.
Yüzümde saçma bir tebessüm vardı.Sebebinin kesinlikle Taehyung olduğundan adım kadar emindim.
Onu gördüğüm her an karnım hareketleniyor.
Gözlerine baktığımda kayboluyorum adeta.
Mükemmel birisi ve onu haketmediğimi bildiğimden uzaktan sevmek ile yetiniyorum,her ne kadar acı verse de.
Taehyung'un kokusunu hissetmek istiyorum.Kollarını belimde istiyorum.Beni sarmalasın istiyorum.
Ama o bunları yapmak yerine bana duyduğu nefret yüzünden kalbimi kırmakla kalıyordu.
Taehyung'u garip bir şekilde fazla seviyordum.Ona her şeyden çok değer veriyordum.
Her ne kadar beni ittireceğini bilsem bile ona sığınıyorum her anımda.
Beni sevmiyor olması gerçekten kalbimi fazlasıyla kırıyordu.Ağlamak istiyordum ama Taehyung beni böyle görsün de istemiyordum.
Zaten benden tiksindiğini söylemişti,bir de ağlayıp yüzümü daha da mahvedemem.
Tavanı seyretmeyi bıraktıktan sonra zar zor yan bir şekilde kapıya döndüm.Gelişini dört gözle bekliyordum.Muzlu süt ise onu görmenin bahanesiydi.
Yarım saat çoktan geçmişti.Gözlerim hala kapıda onu bekliyordu ama doktor dışında herhangi bir canlı girip çıkmamıştı odadan.
Onu beklerim,hep beklerim.
Ama yorulmaya başlamıştım.Gözlerim istemsiz kapanıyor,bir ses duyduğumda ise aniden açılıyorlardı.
Taehyung,gelmeyecekti.
Yine beni umutlandırıp bırakmıştı.
Umarım gelir de beni yanıltırdı,onu görmeden uyumak istemiyordum.
Gözlerim kapanıyor Taehyung,çabuk gel...
¬¬¬¬¬¬¬¬¬
(yazar)
Taehyung,elindeki yaraları saklamak amacıyla ceketinin kollarını uzatmıştı.Elindeki poşet ile asansörü bekliyordu.Asansöre bindiğinde ise eline telefonunu alıp mesaj kısmına girdi.
Jungkook'un profil fotoğrafını açtı ve incelemeye başladı.
Neden yüzünde maske olduğuna anlam veremiyordu Taehyung.
Jungkook,çok güzeldi.
Güzel yüzünü neden saklıyordu ki?
Bir hafta öncesinde profil fotoğrafında yüzü açıktı.Saçı da aynı şekilde açıktı ve Taehyung,geceleri bu fotoğrafa bakarak uykuya dalıyordu.
Onu beğeniyordu fakat bunu kendine açıklayacak cesareti dahi yoktu.
Jungkook'u böylesine kırdıktan sonra yumuşayamazdı.Aynı şekilde davranmalıydı ona.
Asansör ikinci katta durduktan sonra Taehyung telefonu kapatıp arka cebine koydu ve Jungkook'un odasına doğru yürümeye başladı.
Kapıyı açtı ve Jungkook'a seslendi fakat hiçbir cevap alamayınca ışıkları açıp odaları aramaya başladı.
Tuvalette yoktu.Mutfakta da yoktu.Bakmadığı yer kalmamıştı.
İzin isteyip kamera kayıtlarına bile bakmıştı ama Jungkook'u görememişti.
Endişelenip telefonunu çıkardı ve aramaya başladı.
Tam odadan çıkacakken telefon sesinin yatağın içinden geldiğini duydu.
Telefonu kapatıp koltuğa koyduktan sonra yatağa yaklaştı.
Örtüyü açtı ve Jungkook'u gördükten sonra küçük çaplı şok yaşamıştı.Nasıl görmemişti ki onu?
Yataktaki yorgan ile tüm bedenini kapatmıştı.Kapıya dönük bir şekilde kıvrılıp uyuyakalmıştı.
Çok tatlı gözüküyordu.
Telefonu elinde kalmıştı.Taehyung,telefonunu aldı ve tam açacakken duvar kağıdına gözü takıldı.
Kendisi vardı.
Ne zaman çektiğini bilmiyordu.Nasıl çektiğini de bilmiyordu ama çekmişti işte.
Jungkook,ekranına sevdiği adamı koymuştu.
Şifreyi açmak için ekranı kaydırdı ama telefonda herhangi bir şifre yoktu.
Bir an için uyuyan Jungkook'a baktı.Yaptığının yanlış olduğunu biliyordu ama kendine hakim de olamıyordu.
Ekranı açtı ve ana ekranına baktı.Yine kendisi vardı.
Jungkook,her şeyini Taehyung ile ilgili yapmıştı.Ona gerçekten aşıktı.
Taehyung,Jungkook'un her şeyiydi.
İkinci bir şok yaşadıktan sonra mesaj kısmına girdi ve bakmaya başladı.
Kendisinden başka kimse yoktu kutuda.
Ailesi bile yoktu,onlarla konuşmuyordu.
Taehyung'un bir an için kalbi sızladı.Ailesi tarafından bile dışlanıyordu Jungkook.
Oysa kalbi çok güzel,çok temizdi.Fakat dünya onu hiçbir zaman evladı olarak görmemişti.Tüm tokatlarını çarpıyordu ona.
Jungkook'u kimse sevmemişti.
Taehyung,Jungkook tarafından nasıl kaydedildiğine baktığında ise morali garip bir şekilde bozulmuştu.
İsmiyle kaydetmişti onu.
Niye kırıldığını bilmiyordu,ne beklediğini de.Ama kırılmıştı işte
Bu sefer kıran Taehyung değildi.
Düzenleme kısmına girip adını değiştirmeye başladı.
'Taehyungie👥'
¬¬¬¬¬¬¬
Fic su sıralar o kadar icime sinmiyo ki artik biktim dramalsrdan yeter.
Nys yorum lazim ya
Optum
ABİ BU ARADA COK KARARSIZ KALDIM
BU DA VARDU AKLIMDA FOTO OLARAK AMA KOYMADİM.
Neyse buraya koymus oldum
Bomba espriyle gldm anlamam 10 saat surdu
Bi kral varmış birini gormüs begenmis adın ne demis adam da "Adım L ile baslıyo" demis sonra bu kral da tum ulkeye dunyaya haber vermis L ile baslayan isimleri listelenmesi icin sonra listeyi adama gosterdiginde "adım yok"
Demis sonra kral pes edip adını sormus adam da demis ki "Lamadan"
Evet komilti nolur anlayin