A/N : Kamusta?sorry for late update:) nag pahinga kasi ako eh!! Na stress ako kay milan huhuhu,ewan ko ba!!
-CHAPTER 120-
***
"So disappointed!So disappointed zen!, Hindi mo ba alam ang kahihiyang ginawa mo?" Sigaw sakin ni daddy, Halatang galit! Kanina pa yan, ayaw nya tumigil kaka sigaw. Papatawag na sana ako pari.
"Im sorry" tanging sabi ko habang nakayuko. Kagigising ko lang dahil nawalan ako nang malay kanina, Hindi kona alam ang nangyari pero nagising nalang ako sa hospital bed, Habang nasa tabi ko si nicholas. Tapos sinisigawan nako ni papa.
"Dad" narinig ko ang iritang boses ni kuya. "Zen need to rest, Save your sermon, You didn't know what was happening earlier, Zen was just scared" dagdag pa ni kuya, pinagtatanggol nya ako, Alam ko yan.
May pasa din si kuya sa pisngi, halatang nakipag away kanina, Kung gising lang sana ako adi sana binanatan kona si dita!.
"Isa kapa!" Duro ni papa kay kuya. "Give me a Fvcking reason why you did that?Huh? Nanggugulo kayo nang tao nang walang dahilan? Anak ko ba talaga kayo?" Sigaw ni daddy.
Akmang lalapit si kuya nang mabilis na tumayo ako at niyakap sya palayo.
Kami lang lima nina mama sa loob nang room, Sina nicholas ay pinalabas dahil nagalit din sa kanila si mama. Nag aalala ako sa kanilang dalawa ni kole dahil ang dami nilang pasa sa mukha. Bakit kasi dinamdam? Nag away pa!.
"You don't know what's going on dad" madiing sabi ni kuya.
"Kuya,...Tama na" nakakatakot sila mag away, Si mama naman na pinapanood lang kaming nag kakagulo na dito sa gitna. Hindi ko nalang sya pinapansin at baka naguguluhan din sya.
"Anong hindi ko alam? Bakit hindi nyo sabihin sakin!.... Hindi nyo ba alam kung gaanong kahihiyang ang binigay natin sa mga Martinez, Ano nalang ang sasabihin ko sa kanila!"
Gulong gulo na si daddy sa trabaho nya. Pero parang nakakainis dahil sya pa ang galit samin.
Hindi nya ba alam ang nangyari?. Sinabi ba ni kuya sa kanya? Bakit wala silang alam kung gaano kasama ang lalaking yun? Botong boto pa sila doon na akala mo anghel na binagsak ni satan sa lupa!. Pero may dahilan si kuya kung bakit ayaw nyang sabihin. Nagtitiwala ako sa kuya ko.
"talk to them, it's that easy" walang hiyang sagot ni kuya kaya lalong nag alburoto ang papa ko, Sasagot nalang pabara pa!!. Parang hindi anak!.
"Ace!, Watch your words!Daddy mo parin ang kausap mo!" Sigaw ni mommy, nakisama na din. "hindi nyo ba alam kung gaano kalaking pera ang mawawala satin sa ginawa nyo! Tinutulungan nila tayo sa utang natin sa ibang bansa! Tapos kung ano anong katarantaduhang ginagawa nyo!"
Natigilan ako.
Hindi ako makapaniwala sa narinig ko. Magulang ko ba ang mga to?. Maski si kuya Natigilan Nadin.... Bahagya akong lumayo kay kuya at kunot noong tumingin sa magulang ko. "Nagagalit kayo samin dahil mawawalan kayo nang pera?, Ano bang mapapala nang pera nyo sa buhay namin" kalmang sabi ko pero dumadaan na ang inis sa mukha ko. "Nagagalit kayo nang hindi alam ang dahilan, Tapos isusumbat nyo samin na Kami anh dahilan nang pagkawala nang pera natin.........Bakit parang mas mahalaga pa yan sa amin?"
Iyun agad ang nasa isip ko. Kasalanan ba naming may dahilan kami? Kasalanan ba naming hayup ang lalaking yun?. Sino ba ang nag sabing bilhin nila lahat nang bagay na hindi rin naman namin gagamitin? Sino ba laging umaalis dito para pumunta sa ibang bansa?. Diba sila..... Bakit para naadik sila sa pera?. Parang mas mahalaga pa yan sa kanila.
"Nag babago kana zen" nagagalit na boses ni mama na ikinatahimik ko.
"That's also the reason why your mom disappeared, Parehong pareho kayo!"
"Mom! Shut up!" Sigaw ni kuya at mahigpit na niyakap ako para walang narinig.... Para akong tinabunan nang kaning lamig.
"What!. Totoo naman ah! Hindi ba sinabi nang tatay nya ang dahilan!"
Sigaw pa nya na lalong kinatatakot ko. Mahigpit na humawak ako kay kuya kaya naramdaman nya ang takot ko.
"Hon,Stop" pigil na ni daddy.
"Tinuring kitang anak, Alam ko yan zen, Binigay ko ang lahat sayo!Adi sana kung nag alaga din pala ako nang batang katulad nang nanay nya!... Iniwan nalang kita si tita mo!para doon ka nadala!"
"Mom, SHUT UP!"
Ayoko, Ayokong bumalik sa tita ko. Hindi ko alam na umiiyak na pala ako kaya napatingin sakin si kuya. Narinig ko ang malutong na mura nya bago tumingin kina mama na tahimik na nakatingin sakin. "Babalik sa unit si zen, I don't want to live zen in mansion with you, Baka mabaliw ang Kapatid ko" Seryoso na boses ni kuya. Hindi ako umaalis sa kanya. Nakakatakot na sina mama at papa.
"H-hey, look im so sorr--"
"Not now mom, You already cross the line" putol ni kuya kay mama.
"Im not mad, pero nakakasakit na kayo, Baka nalilimutan nyong may sakit si zen.... Umalis na muna po kayo, My sister need some fresh air"
Walang nagawa si mama kungdi ang yumuko, lalapit na sana si papa sakin pero umatras ako. Para akong nasaktan, Pero nasaktan talaga ako. Akalain nyo yun, sarili nyong magulang ganto ang nangyayari.
Tama nga ang sabi ng iba.
Wala sa isang pamilya ang hindi nakakarinig nang salitang ikakasakit nang puso natin.
At napatunayan ko yun.
Nang sumilip ako, Lumabas na si sila. Napatingin ako kay Gowon na nakatayo lang sa gilid habang nag aalalang nakatingin sakin. Galit pa rin ba sya?. Alam kong galit sya, Siguro nadagdagan yun dahil sa ginawa ko kanina. Pero ayaw ko din naman na layuan din ako ni Gowon. Baka mabaliw na talaga ako nito.
"I will go with zen" Deretsong sabi nya bago tumingin kay kuya. "Sasama ako kay zen" pag uulit pa nya.
Naramdaman ko naman ang pag tango ni kuya. Mag sasalita pa sana ako kaso napatingin kami sa pinto nang biglang pumasok si kole at nicholas. Kumunot pa ang noo ko nang makita ang mga loko sa likod nila, mga Mukhang nag aalala. Nang tingnan ko si kole at nicholas, Mukha silang stress, Para silang nag rayut.
"ZEN!!!!!"
Paktay!.
Mabilis na lumayo si kuya sakin nang biglang kumaripas nang takbo si milan at dinamba ako nang yakap. Aray!. "Zen, ok kalang? May masakit ba sayo? Ni rape kaba? Sino nang away sayo? Ha? Susugudin na ba namin?" Sunod sunod nyang tanong sakin, Halos ikamatay kona sa sobrang higpit nya Yumakap sa leeg ko.
"Ako sa kapatid, ikaw sa kapatid!"
"Abangan natin sa gate!"
"Tulian natin!"
"Kulang sa gatas nang nanay nya yun"
"Bakit inaaway reyna natin! HAH!"
" pangit na nga, nang aaway pa! Sarap manapak!!"
"Tayo na bahala!! Awayin natin!"
"Ok lang ba zen?"
"Ok lang yan, Si zen pa"
Napangiti ako habang tinitingnan silang lahat sa harap ko. Lahat sila, buong section A nasa harap ko, Para silang batang nag aalala sa nanay nila.
Hindi ko tuloy napigilan umiyak dahil sa pag aalala nila.... Buti pa sila nag tatanong kung ok lang ako, Hindi tulad nang magulang ko. Minsan ko na nga lang sila makasama pero pera padin ang bukang bibig nila. Hindi ako galit sa kanila, Nasasaktan lang ako.
"Oh! Tangina! Nag iiyak si zen!! Gago ka kasi nine eh!!" Sigaw ulit ni milan nang makitang nag pupunas ako nang luha.
"Luh! Bakit ako, nakain lang ako dito ah!!" Sigaw pa ni nine na tahimik na kinakain ang dalang pagkain ni kuya kanina para sakin. Ay, Salamat sa lahat nine.
"Ok lang yan zen" lumapit pa sakin si Tristan na malawak ang ngiti. "Hindi uubra sa kaaway mo kagwapuhan ko.... Kita mo to. Itong mukhang to!....biyaya nang lord yan, tanging akin lang!" Pag mamayabang sakin na ikinangiwi ko. Oo na, gwapo kana.
"Baka gusto ni zen sumayaw nang kpop, Let's kill this love!!" Lumapit pa si Jacob sakin na laging naka sumbrero at sumayaw pa nang kung ano ano ang Lenggwahe....isa pato.
"Ano ba kayo!" Sumabat naman si terry. "Gusto ni zen nang gwapong kausap, Tulad ko"
"Tsk! Ang kapal" si nicko pa ang lumapit. "May Problema si zen, kailangan nya nang kausap na mabait, Tulad ko" Pag mamayabang pa nya bago ako kindatan. Lagot ka kay jane!.
"Kelan ka naging mabait?" Singit naman ni blaze. "Ni murahin mo nga yung bata sa inyo akala mo kakandidato ka eh" pangbabara nya kaya malakas kaming tumawa.
"Funny ka!"
Nawala ata problema ko nang dahil sa katarantaduhan nang mga to. Habang nag tatawanan sila ay napatingin ako kina kole at Nicholas na kausap si kuya sa gilid. Seryoso sila na parang pag inistorbo mo, Kabaong agad ang lakad mo.
Habang nakatingin sa kanila ay napatingin ako sa phone ko nang biglang mag vibrate, Nang Kunin ko ay kumunot agad ang noo ko nang makita ko ang nag chat.
From: Clark
Message: nabalitaan ko ang nangyari sayo... Ok kalang ba?.
Makasagap na naman to nang balita ah.
To: clark
Message: Layu nang Hagap mo ah!.... Btw, ok lang ako, Medyo masarap manakit hahah.
From: Clark
Message: Don't stress yourself, Mag kikita pa naman tayo.
To: Clark
Message: Kung iniisip mong miss kita, Sorry, aso lang nakakamiss sayo.
From: Clark
Message: atleast may nakaka miss sakin. 😎
To: Clark
Message: Share mo lang 🧐.
"Zen?" Napahinto ako sa pag ta-type nang bigla akong tanungin ni milan.nang tingnan ko sila ay napawi ang ngiti ko dahil lahat sila, Maski si kuya at kole ay nakatingin sakin. "Sino ka chat mo?Ang saya mo ah!"
"Paano maging cellphone!"
"Sana all may ka chat!"
" Ah eto?" Pa inosenteng tanong ko, Pero deep inside, May kalokohan nako. "nag chat bebe ko, Kain na daw ako"
Para silang tangang tumingin sakin. Gusto kong tumawa sa reaksyon nila. Meron nakanganga, tulala at lutang.
"Kain na daw ako eh" dagdag kopa na lalo nilang ikina nganga.
"Nicholas!!! Sizenmaykachat!!"
Huh?.
"Mamaya ka sakin" nanlaki ang mata ko nang magsalita si nicholas. Malakas na nag tawanan ang mga loko na akala mo naman natalo ako.
Patay.
****
SUNSHINEWEB 3178:)
HI GUY'S PLEASE DON'T FORGET TO VOTE COMMENT AND FOLLOW THANKS EVERYONE 😊
ENJOY -