នៅក្នុងហាងផ្កាមួយកន្លែងមានភ្ញៀវចេញចូលឥតឈប់
ឈរ និយាយរួមគឺមិនស្ងាត់តែម្តង ព្រោះតែមានបុគ្គលិក
រួសរាយរាក់ទាក់ថែមទាំងស្រស់សង្ហារទៀត ទោះមិនត្រូវការក៏ទិញដែរ ហើយម្នាក់នោះគ្មានអ្នកណាឆ្ងាយក្រៅពីXiao Zhanកម្លោះសង្ហារ ស្អាតដូចជាមនុស្ស
ស្រីនិងនោះទេ Zhanទើបតែទទួលបានការងារនេះថ្មីៗទេ ហើយនេះជាថ្ងៃដំបូងដែលគេមកធ្វើការ Zhan រៀបចំផ្កាឲ្យភ្ញៀវបន្តបន្ទាប់និយាយទៅគឺរកពេលដកដង្ហើមសឹងតែគ្មាន។។កាត់មកដល់ពេលល្ងាច Zhanបានត្រឡប់មកវិញទាំងរបស់កាន់ពេញដៃ ក្រាក~~បើកទ្វារមកភ្លាមក៏វ៉ាក់អឺនិងYiboដែរអង្គុយមើលទូរទស្សន៍ក្នុងបន្ទប់Zhan Yiboងាកមុខសម្លឹងZhan ហើយក៏ងើបដើរទៅរកZhan
ទៅជួយកាន់របស់របរឲ្យZhan
<<ទិញអីខ្លះនិង ច្រើនណាស់>>Yiboសួរ
<<របស់ប្រើប្រាស់និងហើយ ចេះសួរចឹងកើត>>Zhanឆ្លើយឡើងខ្មើត
<<នេះឲ្យឯង!!>>Zhanយកប្រអប់អ្វីមួយដាក់លើតុ
ប្រាប់ថាឲ្យYibo
<<ស្បែកជើង>>Yiboមិនទាន់បានបើកប្រអប់មើលផងក៏ស្គាល់បាត់
<<ត្រូវហើយ យើងកម្ម៉ង់មកទម្រាំតែបានមិនងាយទេ>>Zhanនិយាយតែក៏ទាញថូយកមករៀបផ្កាធ្វើ
មិនដឹង
<<ឯងចិត្តល្អដល់ម្លឹង>>Yiboមិនចង់ជឿក៏លាន់មាត់
និយាយ
<<ឯងយកឬអត់ឡូវ!!>>Zhanងាកមុខមកសួរ
<<យកតើ ប្រញាប់តែខឹង!!តែយើងមិនបានទិញអីឲ្យឯងផង ចាំថ្ងៃស្អែកបានទេ>>Yibo
<<យើងទិញស្បែកជើងឲ្យឯងនេះ មិនមែនចង់បានអី
តបស្នងពីឯងវិញទេ!!>>Zhan
<<យកទៅល៎មើលមើល>>Zhanប្រាប់ឲ្យនាយយក
ទៅសាកពាក់មើល
<<okay ប្រាកដហើយថាមិនយកអីពីយើងវិញ>>
Yiboនៅឆ្លៀតសួរបញ្ជាក់ម្តងទៀត
<<អត់ទេ!!>>Zhan
<<ច្បាស់ហើយ>>Yibo
<<អាbo យើងហត់និងឆ្លើយណាស់!!កុំសួរដដែលៗ >>Zhan
<<បាទ!!>>Yiboឆ្លើយនិងZhanហើយក៏បើកប្រអប់
យកស្បែកជើងមកពាក់ ឃើញថាត្រូវម៉ាច់តែម្តង ល្មម
ជើងគេ
<<Wow ល្មមជើងតែម្តង ពូកែរើសម្លេះពៅ>>Yibo
សរសើរZhan
<<ឯងថាស្អីមិញ!!>>Zhanខ្លាចស្តាប់ច្រឡំក៏សួរ
<<អគុណប្រពន្ធសម្លាញ់!!ជុប៎~>>Yiboនិយាយអគុណយ៉ាងពិរោះ ហើយក៏ចាប់មុខនាយតូចថើបថ្ពាល់
មួយខ្សឺត ដែលធ្វើឲ្យZhanគាំងធ្វើអីលេងកើត
<<Zhan Zhan ប្រពន្ធសម្លាញ់>>YiboហៅZhan
ពីដងនាយតូចគ្មានកម្រើកអីបន្តិចពេលប្រពន្ធសម្លាញ់
<<អ៎រ ហេ៎ស..អ្នកណាប្រពន្ធឯងឆ្កួតទេហេ៎ស>>
Zhanភ្ញាក់ពេលលឺពាក្យប្រពន្ធសម្លាញ់ តែក៏ថានាយ
ក្រាស់ឆ្កួត
<<គឺនេះអី មនុស្សដែរអង្គុយនៅពីមុខយើងគឺជាប្រពន្ធរបស់យើង>>Yiboនិយាយហើយក៏ញញឹម ថ្ពាល់ក្រពុំរបស់Zhanក៏ចាប់ផ្តើមឡើងក្រហមព្រឿងៗ(គេអៀន
ហើយ)
<<និយាយស្អីឡប់ៗ>>Zhanនៅតែនិយាយធម្មតា
ទោះកំពុងអៀនក៏ដោយ(គេខំលាក់🤧)
<<អេ៎ និយាយប៉ុន្នឹងហើយមិនអៀនទៀត!>>Yibo
និយាយបញ្ជួស ព្រោះឃើញថ្ពាល់Zhanឡើងក្រហម
ងាំងហើយ
<<ឈប់និយាយជាមួយឯងហើយ!!>>Zhanថាហើយ
ក៏ងាកមករៀបផ្កាបន្ត Yiboក៏បន្តអង្គុយញ៉ោះZhan
តទៀតចឹងទៅ ញ៉ោះទាល់តែZhanដេញចេញពីបន្ទប់
<<ទៅបាត់ៗទៅ>>Zhanបោះសម្តីពេលរុញនាយចេញក្រៅបន្ទប់ហើយក៏បិទទ្វារក្រឹប~~
<<ហេ៎ Zhanបើកទ្វារ យើងធ្វើលេងទេណា ហ៊ូនេះលេងខឹងមែនទែនហេ៎ស Zhanយើងសុំទោស បើក ទ្វារឲ្យយើងចូលវិញមោណា>>Yibo
ស្រែកអង្វរនិងគោះទ្វារ តុកៗៗ~~
<<Zhanយើងធ្វើលេងទេណា បើកទ្វារឲ្យយើងចូល
វិញមកណា>>Yiboនៅតែបន្តសុំឲ្យZhanបើកទ្វារ
តែអ្នកខាងក្នុងគ្មានតបអីម៉ាម៉ាត់ Yiboបន្តគោះហៅៗអស់1ម៉ោងជាង នាយក៏ឈប់គោះ ឃើញស្ងាត់យូរ
គ្រាន់Zhanក៏ដើរទៅបើកទ្វារ ព្រោះឃ្លានសឹងស្លាប់
ទៅហើយ ក្នុងទូរទឹកកកក៏អស់របស់ញ៉ាំទៀតតែក៏
វ៉ាក់អឺនិងYiboដែលឈរនៅមុខទ្វារនោះដដែល
<<ហឺយ នេះមិនទាន់ទៅទៀតហេ៎ស>>Zhan
<<ឲ្យយើងទៅណា>>Yibo
<<ចង់ទៅណាក៏ទៅៗ រឿងឯង>>Zhan
<<ចឹងឆាប់បើកទ្វារ យើងចូល!!>>Yibo
<<អត់!នេះជាបន្ទប់យើង>>Zhanប្រកែក ហើយក៏ចង់បិទទ្វារតែYiboយកដៃរាមិនឲ្យបិទកើត
<<ហឺយ...ឯងចង់យ៉ាងមិចជាមួយយើង>>Zhanសួរ
ធ្វើមុខក្រញ៉ូវ
<<ណេះយកទៅ មិនចូលក៏បាន>>Yiboហុចនំមួយថង់ធំឲ្យZhanនិងនិយាយដូចអស់សង្ឃឹមក្នុងជីវិតគ្រាន់តែគេមិនឲ្យចូលបន្ទប់ ឃើញបែបនេះអ្នកណាទៅដាច់ចិត្តទៅ បុរសដែលយល់ចិត្តដូចនាយនេះមិនមែនងាយរកនោះទេ ដោយមិនដាច់ចិត្តZhanក៏ទាញនាយចូលក្នុងនិងបិទទ្វារក្រឹប~~
សម្លឹងមើលទៅម្ខាងផ្លូវទៀតក៏ឃើញឡានមួយគ្រឿងចតនៅទីនោះក្នុងឡានក៏ឃើញនារីម្នាក់នាងសម្លឹងមើល
ទៅបន្ទប់Zhanដល់គេចូលបន្ទប់អស់ទើបនាងបើក
ឡានចេញទៅ រឿងមិនបានបង្ហាញឲ្យឃើញមុខនារីម្នាក់នោះច្បាស់នោះទេ។
ថ្ងៃថ្មីក៏ឈានចូលមកដល់អ្វីៗមិនប្រែប្រួលគឺនៅតែ
ធម្មតា គ្មានអ្វីប្លែកនោះទេ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលZhan
ចេញទៅធ្វើការបាត់ ក៏មានអ្នកខលមកYibo Yibo
លើកនិយាយគ្នាចប់គេដើរចេញទៅក្រៅ
មកដល់ភូមិគ្រិះWang ឡានរបស់Yiboក៏បើកចូល
ពេលមានអ្នករត់មកបើកទ្វារឲ្យគេចូល Yiboឈប់ឡានហើយក៏ដើរចុះមក បោះជំហានមួយៗចូលទៅ
ខាងក្នុង
<<មកដល់ហើយហេ៎ស កូនbo>>អ្នកស្រីWang
<<បាទ!!>>Yibo
<<ឆាប់មកអង្គុយមកម៉ាក់មានរឿងចង់និយាយ!!>>
អ្នកស្រីWangប្រាប់ឲ្យYiboមកអង្គុយ Yiboក៏ដើរ
មកអង្គុយ
<<មានរឿងអីឆាប់និយាយមក ម៉ាក់!>>Yibo
<<សុខភាពម៉ាកកាន់តែចុះខ្សោយ ម៉ាក់មិនអាចបន្ត
គ្រប់គ្រងក្រុមហ៊ុនតទៀតបានទេ!!>>អ្នកស្រីWang
ខ្ចិលបូបាច់ច្រើនក៏និយាយសាច់ការ
<<ដូច្នេះ ម៉ាក់ហៅខ្ញុំមក.>>Yibo
<<ត្រូវហើយ!!គ្រប់គ្រងក្រុមហ៊ុនជំនួសម៉ាក់ វាដល់ពេលហើយ>>អ្នកស្រីWang
<<បាទ!!>>Yiboក៏យល់ព្រម ទាំងចិត្តមិនចង់
<<ម៉ាក់ដឹងថាកូនចង់រៀនធ្វើតាមក្តីស្រម៉ៃរបស់កូន តែ
ម៉ាក់មិនអាចបន្តនៅគ្រប់គ្រងក្រុមហ៊ុន.>>អ្នកស្រី
Wangនិយាយមិនទាន់ចប់ផងYiboក៏កាត់
<<មិនអីទេ តែខ្ញុំគួរតែហ្វឹកហាត់ការងារសិន>>Yibo
<<មិនបាច់ទេ ម៉ាក់ជឿជាក់លើកូន!!អាទិត្យក្រោយម៉ាក់
និងផ្ទេរដំណែងឲ្យកូន>>អ្នកស្រីWang
<<លឿនពេកហើយម៉ាក់ ខ្ញុំមិនទាន់ត្រៀមខ្លួនរួច
ទេ>>Yibo
<<កូនbo ម៉ាក់ទុកពេលឲ្យមួយអាទិត្យហើយមិនគ្រប់
គ្រាន់ទៀតហេ៎ស>>អ្នកស្រីWang
<<ម៉ាក់មិនដឹង មួយអាទិត្យទៀតកូនត្រូវរៀបចំខ្លួនទៅ
ក្រុមហ៊ុន មិនចឹងដឹងគ្នាជាមួយម៉ាក់ហើយ>>អ្នកស្រី
Wang
<<បានៗ ខ្ញុំព្រម!!ឡូវខ្ញុំសុំលាម៉ាក់ទៅវិញហើយ>>
Yiboនិយាយចប់ក៏ងើបឈរប្រុងដើរចេញ
<<ឈប់>>អ្នកស្រីWangឃាត់
<<មានអីទៀតហេ៎ស ម៉ាក់>>Yiboសួរ
<<កូនគួរតែមកនៅផ្ទះយើងវិញហើយ>>អ្នកស្រី Wang
<<ខ្ញុំចង់សាករស់នៅផ្ទះជួលមួយរយៈទៀតសិន!!>>
Yibo
<<ចុះក្មួយZhan ទំនេរនាំគេមកលេងម៉ាក់ផង!!>>
អ្នកស្រីWang
<<បាទ ចុះអាសាន និងអាជីគេទៅណា>>Yiboតប
ហើយសួររកពីនាក់ទៀត
<<មិនដឹងទៅណាដែរ ពីនាក់គេនិងលឿនណាស់ តាម
មិនទាន់ទេ>>អ្នកស្រីWang
<<គួរតែប្រដៅចេញខ្លះហើយ ទៅណាមកណាមិនចេះ
ប្រាប់ម៉ាក់បែបនេះ>>Yiboនិយាយបែបលេងសើច
<<បងថាអីអម្បាញ់មិញ>>Haoxuanដើរមកឈរ
និយាយពីក្រោយYiboដែរមានJiyangដើរមកពី
ក្រោយដែរ
<<អ៎រមកដល់ល្មម យើងកំពុងតែចង់ប្រដៅប្អូនអត់បាន
ការដូចឯងស្រាប់ផង>>Yibo
<<បងកុំចេះតែថា បើខ្ញុំមិនបានការ បងបានការស្អីដែរ
អត់ប្រយោជន៍ដូចតែគ្នា>>Haoxuan
<<ឯង!!>>Yiboនិយាយអីមិនចេញក៏ចង់វៃអាប្អូន
កំហូចនេះ តែHaoxuanគេច មិចនិងអាចឲ្យនាយ
វៃខ្លួនងាយៗនោះ
<<បើខ្លាំងឯងកុំរត់!!>>Yiboស្រែក
<<ចឹងបងដេញខ្ញុំធ្វើអី!!>>Haoxuanដែលរត់គេចពី
បងខ្លួនក៏ស្រែកបក
<<មើលពួកគេទាំងពីចុះ ធំហើយនៅលេងដូចជាកូន
ក្មេង>>អ្នកស្រីWang
<<មែនហើយ!!ស្តាយណាស់ដែរខ្ញុំមើលមិនឃើញពួក
គេទាំងពី>>Jiyangតប
<<ម៉ោះ អង្គុយចុះទៅ កុំខ្វល់ពីពួកគេ>> អ្នកស្រីWangក៏ដើរទៅកាន់ដៃJiyangនិងប្រាប់ឲ្យ
Jiyangអង្គុយ
<<អគុណណាស់ បាទ!>>Jiyangអគុណអ្នកស្រី
Wang
Skip
Zhanមកដល់បន្ទប់វិញក៏ឃើញYiboអង្គុយលើ
សាឡុងខ្លួនតាមធម្មតា
<<ហេ៎ អាboល្ងាចនេះទៅញ៉ាំស៊ុបអត់>>Zhanសួរ
<<ទេ>>Yibo
<<កើតអី!!ឯងញ៉ាំអីហើយៗហេ៎ស>>Zhan
<<ហឹម!>>Yibo
<<អ៎រ បើចឹងចាំថ្ងៃក្រោយទៅចឹង!!>>Zhanបញ្ចប់
ប្រយោគហើយក៏ដើរចូលបន្ទប់ទឹកបាត់ ចំណាយពេល
15នាទីZhanក៏ងូចទឹកហើយ Zhanដើរចេញមកវិញ
ក៏បាត់Yiboបាត់
<<ទៅណាបាត់ហើយ ថ្ងៃនេះប្លែកៗ>>Zhanនិយាយ
តែម្នាក់ឯងនិងគិត។។គិតអស់ហើយក៏មិនដឹងថានាយ
កើតអី Zhanក៏អង្គុយចុះគិតតទៀត បន្តិចក្រោយមក
Yiboក៏ត្រឡប់មកវិញជាមួយស្រាកាន់ពេញដៃZhan
ធ្វើមុខឆ្ងល់ៗ Yiboយកស្រាមកដាក់លើតុចំពោះមុខ
Zhan
<<តោះផឹក>>YiboបបួលZhanផឹក
<<ឯងកើតអី មិចនៅសុខៗចង់ផឹកចឹង>>Zhanសួរ
<<គ្មានកើតអីទេ ទំនេរ អផ្សុក ចង់ផឹក>>Yibo
<<ល្អយើងកំដរឯងចុះ>>Zhanនិយាយ
[ចាំមើលយើងបញ្ច្រក់ឯងឲ្យនិយាយការពិតចេញមកតែ
ម្តង]Zhanពោលក្នុងចិត្ត
Tobe continue...
P♡