Pagkagising namin kinaumagahan ay nakita na lang namin ang mga sarili sa hindi namin pamilyar na lugar.
Akala nga namin ay nakidnap kami ng mga kalaban pero ayun pala ay tinileport lang kami nila King Poseidon at ng dalawa pa niyang kapatid dito sa Olympus para sanayin.
"Gising na pala kayo mga bata. Tara tayo muna at mag-agahan." Napalingon kami kay God Hades na kasama si God Zeus na kapwa naka puting chiton na mahaba na may gintong belt at gintong laurel crown sa ulo.
Agad kaming napatayo para sundan sila kung saan sila papunta kahit nagtataka pa kaming lahat. Nagkatinginan pa kaming mga babae. Seryoso lang naman ang mga lalaki lalo na sila Kuya Azi at Craige na palagi namang seryoso.
Pagkapasok namin sa loob ng isang gusali o parang templo ay sinalubong kami ng mga nag gagandahang dilag na sabi ng katabi ko na si Clea at Jacky ay mga nymphs na dito sa Olympus naninirahan para magsilbi. Napatango na lang ako.
Nakita ko pang kinindatan ni god Zeus ang isa sa mga nymphs na nagtaas ng tingin habang nakayuko ang iba. Napailing na lang ako. The typical Zeus of Greek mythology. Babaero.
"I heard you, young lady." Aniya ni god Zeus na kinaputla ko. Sh*t! Isang diyos nga pala ang kasama namin. Napakagat labi na lang ako saka napayuko.
"Totoo naman Zeus. Truth really hurts." Asar naman ni god Hades sa kaniya na sinamaan siya ng tingin pero hindi siya nagpatinag.
Akmang magbabangayan na sana sila ng biglang lumitaw sa pagitan nila ang seryoso ngunit nagbabantang si King Poseidon. Nilingon sila nito bago kami tiningnan. Yuyuko na sana kami para magbigay galang pero pinatigil niya kami.
"Stop with the formalities and just call me tito Poseidon. Stop with the curtsy too." Aniya na tinanguan namin.
"Same here!" Sabay na sabi nila god Zeus at Hades na parang batang nag-rerecite.
"Call them tito too." We nodded. Pero natawa kami sa dugtong na pasaring nito sa mga kapatid. "It just suits their age."
Sinamaan naman ng tingin nila tito Zeus at tito Hades si tito Poseidon na hindi iyon ininda at inaanyayahan na kaming maupo sa may hapag-kainan na may nakahandang iba't ibang mga pagkain.
"Do you have any idea why we brought you here?" Tanong ni tito Don (Poseidon). Napatingin sa amin ang kaniyang mga kapatid. Napailing naman kami ng sabay-sabay maliban sa dalawang lalaki naming kasama na walang reaksyon.
"Training." Aniya ng dalawa. Not a question but a statement. Napangiti naman sila tito Hades dahil doon.
"Tama. Nandito kayo para magtraining. Kailangan niyong mas lalong maging malakas, wais at patibayin ang sarili sa maraming bagay.
Napalunok naman kami dahil doon. Kahit sino! Sinong hindi kakabahan kung ang tatlong pinakamalakas na dyos ng Olympus ang magsasanay sa inyo?!
"Kumain na muna kayo. Mamaya ay magsisimula na kayo sa training niyo." Napatango na lang kaming lahat at hindi na nagkomento pa.
***
Iron's POV
"Focus. You need to concentrate on wielding your revees." Aniya ni tito Hades habang naka indian sit kami sa harap niya na nakatayo lang at seryoso kaming tinitignan.
"Close your eye when meditating. It will help you focus." Dagdag nito na agad naman naming sinunod.
Mula sa pagkakapikit ay unti-unti kong naririnig ang pag-ihip ng hangin sa paligid. Mga huni ng ibon na nakadapo sa mga sanga ng mga punong iniihip ng hangin ang mga dahon.
I felt a surge of energy coming through my veins to every part of my body.
"Feel and let that energy run throughout your body. Let it explore more its vessel."
Ramdam ko ang mabilis na pagragasa ng enerhiya sa buong katawan ko. Hindi siya masakit kahit pa medyo mainit ito sa pakiramdam.
"You, the vessel of that energy, clean your heart and soul. Be worthy. Prove that you are worth that energy's vessel."
Wala sa sarili akong napahinga ng malalim. Ang kaninang mabilis na tibok ng puso ko ay unti-unti nang bumabalik sa normal at tila ba nakikisabay sa umaagos na dugo at enerhiya kong naglalakbay ng patuloy tuloy sa buong katawan ko.
"Let it flow and be one with you."
Lalo kong naramdaman ang enerhiya o revee kong ngayon ay nakikiisa sa aking puso at kaluluwa.
"If you already feel it one with you, open your eyes slowly and let it out." So we did.
Napasinghap kami sa nakikita. Hindi bago sa amin ang makita ang aming enerhiya o revee dahil matagal na namin itong ginagamit pero kakaiba ito ngayon. May kakaibang kinang ito na imbes na maubos ang lakas namin, para kami nitong hini-heal.
"Chrish!" Narinig naming sigaw nila sa likod. Nasa harapan kasi ako nakaupo kaya kailangan ko pang lumingon para malaman ang sinasabi nila.
Napalaki ang mata ko sa nakikita. Si Nadine, gold na gold ang kulay ng mata pati buhok tapos yung revee niya ay walang kulay pero kakaiba ito lalo na ang kinang nito.
Para itong walang kulay na kumikinang na apoy na parang tubig na parang hangin na parang mineral na galing sa lupa. It's like the whole galaxy is in her hands right now.
Pilit naming ginigising ang diwa niya pero wala itong epekto sa kaniya.
"Huwag mong hayaang lamunin ka ng iyong enerhiya. Reign over your revee, young lady. Be superior over it." Pinalayo kami sa kaniya at hinayaan siyang harapin ang kaniyang sariling kapangyarihan.
Ano ba talaga ang nangyayari sa'yo, Chrissiane Nadine Monte? Sino ka ba at ano ang kahulugan ng enerhiyang iyan?
Pilit na pinapakalma ni tito Don si Nadine hanggang sa unti-unting nawala ang kakaibang klase ng revee niya pati ang pag-glow ng mata niya. Bumalik siya sa dating pagkakapikit at natumba siya sa kaniyang pwesto. Sinalo naman siya agad ni tito Don saka binuhat na dinala sa loob ng palasyo papunta sa kaniyang silid.
May iba pang mga silid dito na tinuro nila tito Zeus pero nakiusap kami kung pwedeng sa iisang kwarto na lang kaming lahat dahil gusto naming bantayan at alagaan si Nadine. Pumayag naman sila kalaunan saka gamit ang kanilang kapangyarihan ay pinalaki ang kwarto ni Nadine para kumasya sa aming lahat at naglagay na rin sila ng mga higaan na kakasya sa aming lahat. Tig-iisa sa amin.
"She lost consciousness due to exhaustion. Her stamina is still weak. As soon as she wakes up, we'll train you all how to strengthen your immune system and stamina as well as your endurance. Be ready." Pagpapaalam sa amin ni tito Don saka kami isa-isang tiningnan.
"You did a job well done today. For now, take your rest." Iniwan na muna nila kami dahil may pag-uusapan pa daw silang importante. Naiwan naman kami sa kwarto para mag-ayos at magpahinga.
Unang araw pa lang. Marami pa kaming pagdadaanan.
***
Someone's POV
"Siya na nga ba iyon?" Tanong ng kasama ko.
"Siguro. Siya lang naman ang kapareho niyang kakaiba sa kanila."
"Right! We should look after that kid."
Tahimik lang ako habang sila ay kanina pa kung ano-ano ang sinasabi.
Umaasa ako katulad nila na sana ay siya na nga iyon. Ang batang iyon, sana siya na nga.
"Do everything to make sure they're safe. There safety is our top priority." Kung siya na nga iyon, alam na kaya niya ang tungkol sa bata?
Nananabik ang aking pusong mabuo kaming muli.
"How's the academy?" I asked them, trying to remain composed despite the tension building in my system.
"Nandoon naman sila Reynan at ang iba pa para magbantay doon." Sagot ni Alexander na sinang-ayunan namin. Tama at mas mabuti na iyon.
Kailangan sila roon habang wala ang mga bata.
***
Wind's POV
"Ano ba talaga ang kapangyarihan ni Nads?"
Nandito kaming lahat sa iisang kwarto kung saan dinala si Nadine nang mawalan siya ng malay kanina.
"Parang ang lakas ng kapangyarihan niya na halos hindi kayanin ng katawan niya." Tama.
Yan din ang napansin ko o baka pati ng iba nitong mga nakaraang araw.
Tuwing napapalabas niya ang kapangyarihan niya ay lagi na lang siyang nawawalan ng malay. Sobrang lakas ba ng kapangyarihan niya para hindi iyon kayanin ng katawan niya o sadyang mahina siya? Pero kung mahina siya, anong ba talagang klaseng kapangyarihan o abilidad ang meron siya?
"O sadyang mahina lang siya at wala naman talaga siyang kapangyarihan?" Napalingon kaming lahat kay Jacky.
Kung wala siyang kapangyarihan, ano yung mga lumalabas na enerhiya mula sa loob ng katawan niya?
"Imposible iyan, Jacky. Nakita nating lahat kanina yung kakaibang enerhiya niya. Kung hindi niya iyon kapangyarihan, ano yun?" Pagsasa tinig ni Peachy sa tanong namin sa mga utak namin.
"Maaaring pekeng kapangyarihan o simpleng enerhiya lamang iyon. Baka isa lamang siyang revee mimicker." Aniya ni Jacky na tila may tinatago dahil hindi siya makatingin sa aming lahat. Bakit ba namin pinagdududahan ang kapangyarihan ni Nads? Dapat nga matuwa kami dahil may kapangyarihan siya e.
"Hindi lahat ng nakikita ng mga mata at naririnig ng tenga ay totoo. Minsan, nakatago sa kaila-ilaliman ang totoo." Makahulugan niyang aniya na hindi namin alam kung ano ang tinutukoy. Ang kapangyarihan ba ni Nadine ang tinutukoy niya o may iba pa bukod doon?
"Tigilan mo kami sa non-ending riddles mo Jacky." Sumasakit ang ulo namin sa mga sinasabi niya dahil hindi naman namin maintindihan kung ano ang tinutukoy niya lagi dahil hindi naman iyon laging kumpleto.
"Is it the cursed?" Napalingon ako kay leader--Craige..mali kami palang lahat ang napalingon sa kaniya. Sa pamilyang ito silang dalawa ni Jacky ang nagkakaintindihan sa mga bagay na ganyan.
"Probably." Jacky simply answered him na mukhang naintindihan na ang nangyayari hindi katulad namin.
Jacky Priesty
Marami akong nalalaman na hindi alam ng marami at kahit gustuhin kong sabihin ay hindi puwede dahil mas maraming mapapahamak hindi lang siya. Isa akong Oracle, a priestess of my very own grandmother -- Lady Delphi, the best known and most trusted oracle in Greek mythology.
Mahirap malaman ang lahat. Bagay na gustong gustong malaman ng lahat. Ayoko itong kapangyarihan ko pero ano'ng magagawa ko e nandito na to.
"You shouldn't bother yourself too much about what will happen. Whatever it is, It still depends on us and our decisions." Napahinga ako ng malalim. Kahit hindi ko lingunin ay alam ko na kung sino ang nagsalita. Craige...
"It's not that easy as you think and as you do it. It's more complicated than that." He shrugged. I looked at him.
"How do you find her?" Nakatingala siya ngayon sa mga bituin sa langit. Gabi na at narito kaming dalawa sa balkonahe ng palasyo kung saan kami dinala ng tatlong magkakapatid.
"Does that matter? What matters is that we have to train her and ready her for the upcoming war. She have to be ready or else she'll die." His last word is the thing that I'm dreading the most. Die...
Watching someone die even if you have the ability to alter one's fate is the thing that always haunt me and now seeing the future of one of my friends is torture more than seeing the past.
"Whatever happens it's not your fault." He said.
"How? If I knew but I didn't do anything to change it if I can?"
"That's why we're training. We can't change what's bound and fated to happen but with our choices we can alter it." Aniya na tila hindi nababahala.
"Ano'ng plano mo?" Tanong ko sa kaniya. Ibinaba niya na ang tingin mula sa langit papunta sa baba kung saan makikita ang tatlong sundalo ng palasyo na nagbabantay at nagpa patrolya sa paligid.
"You should sleep. She'll be fine." Not the answer to my question.
"I know she will but that's not an answer to my question." He shrugged again clearly ignoring my question. I sighed. What should I expect from him.
A thunder and lightning rolled from the sky. It's not raining and it'll never be raining.
"Kuya, stop that. You'll wake the others up." I shot him a glare.
"It wasn't my doing." Kumunot ang noo ko. Then who?
Nasagot ang tanong ko nang biglang yumanig ang lupa. An earthquake after a thunder and lightning... Poseidon's mad again.
Why's he mad?
"Is he throwing tantrums again or--"
"He's furious." He cut my sentence and completed it. Why? I should know right? Afterall I know everything..or not?
"He's furious but he's controlling it." Aniya lalo nang hindi naman nagka tsunami after the thunder, lightning and the earthquake.
"Kaya pala niyang kontrolin iyon?" Bakit hindi niya ginagawa lagi para wala kaming kailangang isiping lilinisin pagkatapos niyang magwala lagi.
"What do you expect from him?" Napailing na lang ako. Poseidon and his anger issues.
Nangalumbaba na lang ako habang nakatanaw pa rin sa kalangitan. Pinipilit kong iwaksi sa aking isip ang lahat ng nakita at nalalaman ko na mangyayari sa susunod na mga araw, linggo, buwan at taon. Alam kong nawi-weirduhan na ang iba sa akin at hindi ko rin sinasadyang bigyan sila ng impresyon na kwestiyunin ang buong pagkatao niya dahil lang sa kakaiba niyang kapangyarihan.
"Hindi mo dapat ginawa iyon. Wala naman siyang kasalanan at pareho nating alam ang katotohanan tungkol sa kaniya." Hindi ko naman sinasadya. Ayoko lang na kung ano ang isipin nila tungkol sa kaniya pero parang ako pa ata ang naglagay sa kaniya sa alanganin. Pamilya ko siya. Malapit siya sa puso ko at gusto ko siyang protektahan sa mga bagay na mananakit sa kaniya ano pa man ang mga iyon. Ngunit paano kung ang kapalit niyon ay ang paglalaho ng lahat at ang pagsisimula muli ng panibagong digmaan at kikitil ulit ng marami?
"Hindi ko alam ang gagawin ko." Pag-aamin ko. Kailangan ko ng malaking tulong para mailigtas ko siya at hindi maglaho ang lahat.
"Ako ang bahala sa kaniya."
"Ako ang protektor niya." Hindi siya umimik sa sinabi ko.
"Hindi ko tinatanggal ang karapatan mo para protektahan siya. Tutulong ako. Sisiguraduhin kong hindi mangyayari ang mga nakatakdang gagawin niya sa hinaharap." Sana nga.