+ព្រឹកថ្ងៃថ្មី
ភ្នែកមួយគូចាប់ផ្តើមកម្រើកបើកព្រិចភ្នែកបីបួនដងឲ្យ
ស៊ាំនិងពន្លឺព្រះអាទិត្យ មិនទាន់និងងើបផងក៏មាន
អារម្មណ៍ថាមានដៃមួយឱបខ្លួនជាប់Zhanក៏បែរមុខទៅ
ក្រោយទើបថាជាYiboសោះ Zhanដកដៃនាយចេញ
ពីខ្លួនរួចងើបទម្លាក់ជើងចុះ ក៏មានអារម្មណ៍ថាដូចជា
ឈឺខ្លួន ហើយក៏ចាប់អារម្មណ៍ថាខ្លួនគ្មានខោអាវ Zhan
ក៏ប្រញាប់ទាញភួយមកដណ្តប់វិញយ៉ាងលឿន សម្លឹងមើលYiboនិងគិតទៅរឿងយប់មិញ តែZhanនឹកគិត
អីមិនឃើញទេ នាយចាំមិនបានថាយប់មិញមានរឿងអី
ខ្លះនោះ
<<អាយ~~~>>Zhanភ្ញាក់ស្រែកមួយវាស់ដោយសារ
តែYiboទាញនាយតូចមកគេងឱបវិញ
<<អង្គុយគិតអី!!>>Yibo
<<គិត...គ្មានទេ!!>>Zhanប្រុងឆ្លើយហើយតែនឹក ឃើញទាន់ក៏បដិសេធវិញ
<<បើគិតរឿងពីយប់មិញមិនឃើញ ចាំយើងប្រាប់>>
Yiboដឹងក៏និយាយ
<<យើងមិន..>>Zhanមិនទាន់បានបដិសេធផងYiboក៏កាត់សម្តីនាយតូច
<<ដំបូងគឺបែបនេះ!!>>Yiboនិយាយហើយក៏ចាប់បឺត
មាត់នាយតូចតែម្តង (ឌឹបៗៗ)Zhanវាយទ្រូងនាយ
ឌឹបៗ និងរុញនាយចេញដោយZhanរុញនាយចេញពេកទៅYiboក៏ព្រមលែង នាយតូចវិញដកដង្ហើមសឹង
មិនដល់គ្នា បាននាយលែងចឹងZhanងើប តែត្រូវ
នាយទាញផ្តួលមកវិញ
<<មិនទាន់ចប់ទេ ប្រញាប់ទៅណា!!>>Yibo
<<យើងមិនចង់ដឹង លែងយើង យើងប្រញាប់ទៅរៀន>>Zhanស្រែកហាមនាយ
<<យ៉ាងមិច យើងគ្រាន់តែជួយរំលឹក!!ថាពួកយើង..>>
Yiboនិយាយមិនទាន់ចប់ផង Zhanក៏ថើបបបូរមាត់
នាយក្រាស់ឲ្យខ្សឺត
<<យើងចាំ!!តែកុំនិយាយពីរឿងនោះអី យើងសុំ>>
Zhanថើបនាយហើយទើបនិយាយបែបទន់ភ្លន់ ឃើញនាយភ្លឹកមើលខ្លួន Zhanក៏មានអារម្មណ៍ថាអៀនៗនិងទង្វើខ្លួនដែរទើបZhanប្រញាប់ក្រោកចេញពីនាយទាញកន្សែងរុំខ្លួនត្រឹមចង្កេះដើរចូលបន្ទប់ទឹកយ៉ាងលឿន ឯYiboវិញនៅភ្លឹកនិងរឿងអម្បាញ់មិញដល់ពេលZhanងើបចេញទើបដឹងខ្លួនមកវិញ នាយក៏ញញឹមចុងមាត់ ព្រោះតែពេលZhanធ្វើបែបនេះវា
គួរឲ្យស្រឡាញ់ណាស់
<<Zhan យើងងូចទឹកដែរ!!>>Yiboស្រែក
<<ចាំខាងក្រៅសិនទៅ!!>>Zhanឆ្លើយ
<<ទេ!!ចង់ងូចជាមួយឯង>>Yiboស្រែកទៅបន្តតែ
Zhanមិនតបទៀតទេ ក្រឡេកមើលZhanឯណេះ
វិញថាមិចបានមិនតបនាយក៏ព្រោះរវល់តែអៀន
និយាយអីលែងចេញហើយ អៀនទង្វើខ្លួនផងនៅនាយ
មកនិយាយចឹងទៀតក៏អៀនស្វ័យគុណពី
លុះរៀបចំខ្លួនរួចរាល់Zhanក៏អង្គុយធ្វើមុខស្មឿកៗ
ព្រោះមិនដឹងថាគួរធ្វើអីបន្ត ក្រាក~~ទ្វារបន្ទប់Zhanក៏
បើកឡើងយឺតៗ Zhanក៏ងាកមើលទៅទ្វារYiboក៏ដើរចូលមក
<<កើតអី ធ្វើមុខSad Sad!!>>Yiboដើរមកអង្គុយ
ជិតZhanហើយសួរ
<<អផ្សុក!!>>Zhanឆ្លើយតាមធម្មតាតែដៃទាំងពីក៏យកខ្ទប់មុខ
<<ហើយខ្ទប់មុខធ្វើអី!!>>Yibo
<<គ្មានអីទេ!!>>Zhan
<<អៀនយើងហេ៎ស!!>>Yibo
<<ប្រាប់ថាគ្មានទេ!!>>Zhanស្រែកដាក់Yiboដូចជា
កម្រោលចូលខ្លួន
<<បើគ្មានរឿងអី ហេតុអីឯងខឹងដល់ថ្នាក់នេះ!!>>
Yiboនៅតែរក្សាឥរិយាបថធម្មតាសួរZhan មិនដឹង
ថាគួរនិយាយអីមុនZhanក៏ស្រក់ទឹកភ្នែកម៉ាត់ៗ
<<ឯងកើតអី!!>>Yiboសួរទៀតដោយសារតែឃើញ
Zhanយំ Zhanក៏បោះកូនសៀវភៅដែលខ្លួនសរសេរ
រៀបរាប់ពីក្តីស្រឡាញ់របស់ខ្លួនទៅYibo
<<យើងស្រឡាញ់ឯង ប៉ុន្តែយើងក៏មិនបានសុំឲ្យឯងមកសង្វេគយើងនោះដែរ!!>>Zhanរ៉ាយរ៉ាប់និងជូត ទឹកភ្នែកចេញតែទឹកភ្នែកនៅតែហូរមិនឈប់ចឹង
<<មិនមែនបែបនេះទេ ឯងស្តាប់យើងនិយាយសិន>>
Yiboប្រកែក
<<សុំទោសដែលធ្វើឲ្យឯងពិបាក កន្លងមក!>>Zhan
<<Zhanយើងគ្មានបំណងចឹងទេ>>Yibo
<<ហឹកៗ..!ឯងលេងជាមួយយើងឆ្អែតឬនៅ ហា៎ស!!
យើងនៅសល់ស្អីឲ្យឯងលេងទៀតមែនទេ ឯងចង់ជិះ
ជាន់យើងដល់ណាទៀតទៅ ទើបឯងព្រមឈប់យើង...>>Zhanយំបណ្តើរនិយាយបណ្តើរមិនទាន់
ចប់ផងYiboក៏ចាប់ថើបបំបិទមាត់ កុំឲ្យនិយាយបន្ត
<<ហឹកៗ....ហឺ!!>>សំឡេងយំរបស់Zhanនៅតែបន្លឺ
ឡើងទោះជានាយឈប់និយាយហើយក៏ដោយ Yibo
មិនដឹងថាត្រូវលួងនិងនិយាយបែបមិចឲ្យសមនៅខណៈ
ពេលនេះនោះទេ Yiboក៏ឱបកាយតូច
<<ទទួលស្គាល់ពីមុន យើងលេងសើចយើងធ្វើបាបចិត្ត
របស់ឯង ព្រោះយើងមិនដឹងថាឯងមានចិត្តលើយើង
តែគ្រប់សកម្មភាពកន្លងមកនេះ យើងមិនបានធ្វើព្រោះ
អាណិត តែយើងធ្វើព្រោះយើងស្រឡាញ់ឯង!>>
Yiboនិយាយរៀបរាប់ពីអារម្មណ៍របស់ខ្លួនដែលមាន
ចំពោះZhan លឺបែបនេះZhanក៏មើលមុខនាយ
<<ពួកយើងទាក់ទងគ្នាទៅ!!>>Yibo
<<ឯង..>>Zhanលក្ខណៈថានៅគាំងមិនទាន់យល់ពី
នាយ
<<យើងមិនលែងសើចជាមួយឯងទេ!!មើលភ្នែកយើង
ប៉ុន្នឹងបញ្ចាក់បានឬនៅ>>Yiboនិយាយបែបប្រាកដ
ប្រជានិងឲ្យZhanសម្លឹងមើលភ្នែកខ្លួនរួចសួរ
Skip
កាត់មកដល់ថ្ងៃថ្មីយើងឃើញថាJiyangកំពុងតែជួយរៀបចំតុអាហារជាមួយនិងអ្នកបម្រើ ទោះហាមគេយ៉ាង
ណាក៏Jiyangមិនស្តាប់ដែរ មើលពេលនេះចុះ
<<អ្នកប្រុស អ្នកប្រុសទៅសម្រាកចុះការពារប៉ុន្នឹងទុកឲ្យខ្ញុំចាត់ចែងបានហើយ!!>>អ្នកបម្រើស្រីនិយាយ
ហាមJiyang
<<ខ្ញុំធ្វើបាន បងកុំហាមខ្ញុំអី>>Jiyang
<<ខ្ញុំខ្លាចអ្នកប្រុសពិបាក!!>>
<<មិនពិបាកទេ!!>>
<<yi.. >>ពេលលឺមានអ្នកហៅឈ្មោះគេJiyangក៏
ផ្អាកសកម្មភាព
<< Caeraហេ៎ស!!រកយើងមានការអីហេ៎ស>> Jiyangក៏សួរទៅអ្នកម្ខាងទៀត
<<អរ ទាល់តែមានការទើបអាចមកបានមែនទេ យើងអត់មានការអីទៅវិញហើយ>>Caeraនិយាយបែបអន់ចិត្ត
<<មានណា៎មកបានតាស៎ ប្រញាប់តែអន់ចិត្ត>>jiyangនិយាយលួងទៅកាន់នាង
<<យើងមកបបួលឯងដើរលេងឯងទំនេរទេ>>Caera
និយាយបបួលJiyang
<<អឺ មុខឯងមកមិនដែលថាមានរឿងសំខាន់ទេ មានតែ
បបួលយើងដើរលេងនេះឯង>>Jiyang
<<គឺចង់ឲ្យឯងបានសប្បាយរីរាយច្រើន>>Caera
<<ហើយយើងមានបានពិបាកចិត្តឯណា>>Jiyang
<<ទៅជាមួយយើងទៅណា យើងអផ្សុក!>>Caera
រំអុកឲ្យJoyangទៅ
<<អផ្សុកឬគេចរៀនហា៎ស!!ឯងបបួលយើងដើរលេង
រហូត ពេលស្មើលនេះមិនមែនម៉ោងរៀនទេហេ៎ស>>
Jiyangនិយាយបែបទាយមើល
<<គឺតែមួយថ្ងៃនិងទៀតទេ ស្អែកយើងទៅរៀនវិញហើយ យើងស្ត្រសចង់ដើរលេង!!>>Caera
<<អឺទៅក៏ទៅ!!>>Jiyangក៏ព្រមតាមនាងទៅ។។នៅ
ពេលJiyangនិងCaeraទៅបាត់អ្នកស្រីWangក៏ចុះ
មកខាងក្រោម
<<កូនJiទៅណា>>អ្នកស្រីWangសួរទៅអ្នកបម្រើ
<<ចា៎សលោកស្រី អ្នកប្រុសJiទើបតែចេញទៅជាមួយ
មិត្តរបស់គាត់អម្បាញ់មិញនេះឯង!!>>អ្នកបម្រើស្រី
<<ទៅណាមិនចេះប្រាប់សោះ>>អ្នកស្រីWang
<<អ្នកប្រុសគិតថាលោកស្រីរវល់ទើបមិនហ៊ានឡើង
រំខានក៏ប្រាប់ឲ្យខ្ញុំប្រាប់លោកស្រី ពេលលោកស្រីចុះ
មក!>>អ្នកបម្រើស្រីក៏និយាយពីហេតុផលដែល
Jiyangមិនបានប្រាប់ថាគេទៅណា
<<ហឹម ទៅធ្វើការឯងចុះ>>លឺបែបនេះអ្នកស្រីWang
ក៏ញញឹមបន្តិចនិងប្រាប់អ្នកបម្រើស្រីឲ្យទៅធ្វើការនាង
វិញទៅ
<<ចា៎ស!!>>អ្នកបម្រើស្រីឆ្លើយហើយក៏ទៅធ្វើការខ្លួនបន្ត។។
Skip
កាត់មកមើលសកលវិទ្យាល័យមួយនេះវិញពេលនេះក៏ចប់ម៉ោងរៀនហើយគ្រប់គ្នាក៏ចេញទៅផ្ទះ ឬរៀនបន្ត
តាមទម្លាប់រៀងខ្លួន ZhanនិងYiboក៏ទៅផ្ទះជាមួយ
គ្នាដូចតែរាល់ដងគ្រាន់តែប្លែកបន្តិច ព្រោះតែអ្នកទាំងពី
ដើរកាន់ថ្ងៃដៃគ្នាដូចគ្មានជំពាក់អាណាមួយរៀល
<<អាboប្រលែងដៃសិនមើល!!>>Zhan
<<អត់!!>>Yiboបដិសេដហើយក៏ដើរកាន់ដៃZhan
ទៅមុខបន្ត គ្មានជម្រើសមានតែដើរទៅតាមនាយ។។
មកដល់បន្ទប់ហើយក៏Yiboមិនព្រមប្រលែងដៃZhan
ដែរ
<<កាលលែងដៃ ដៃឯងជិតស្អិតជាប់ដៃយើងហើយ
ណា>>ZhanនិយាយទើបYiboព្រមលែង Zhan
បានគេលែងដៃហើយក៏បើកទ្វារចូលបន្ទប់ ដាក់ខ្លួន
អង្គុយចុះលើសាឡុងផ្តេកខ្លួនដូចជាហត់នឿយណាស់
ចឹង
<<ចប់ឆ្នាំនេះ ឯងទៅរៀនបន្តនៅក្រៅប្រទេសទៀតទេ!>>YiboសួរទៅZhan
<<គឺអត់ទេ!!យើងចង់បំពេញក្តីស្រម៉ៃរបស់យើងវិញ>>
Zhan
<<ចង់ធ្វើអី!!>>Yibo
<<ចង់ធ្វើជាCEOក្នុងក្រុមហ៊ុន!!>>Zhan
<<ហេតុអី!!>>Yibo
<<យើងចូលចិត្តធ្វើជំនួញបែបៗនេះ>>Zhan
<<គ្រប់គ្រងខាងអី>>Yibo
<<ខាងស្រា>>Zhan
<<ឯងនេះ!!មើលទៅគេចមិនផុតពីស្រាទេ>>Yibo
<<រឿងយើង កុំចេះ!!ឯងចាំមើល យើងនិងបង្កើតក្រុម
ហ៊ុនដោយខ្លួនឯងមួយនិងផលិតស្រាល្បីៗនាំចេញឲ្យ
ច្រើនៗ!_>>Zhanនិយាយដែលធ្វើឲ្យYiboសើច
<<ឯងសើចស្អី>>Zhanឃើញនាយសើចក៏ថាឲ្យ
<<គ្មានអីទេ!!>>Yiboប្រកែក Zhanក៏សម្លក់មុខនាយ
<<កុំមើលយើងបែបនេះអី!!>>Yiboហាមកុំឲ្យZhan
មើលគេបែបនេះ Zhanក៏សម្រួលអារម្មណ៍ឈប់មើល
Yiboដោយសម្លក់សម្លឹងទៀត
<<ចុះឯង!!ទៅរៀនបន្តនៅក្រៅប្រទេសទេ>>Zhan សួរបក
<<អត់ទេ!!>>Yibo
<<ហេតុអី>>Zhan
<<យើងត្រូវគ្រប់គ្រងក្រុមហ៊ុនជំនួសម៉ាក់>>Yibo
<<បើចឹងស្រួលហើយ មានក្រុមហ៊ុនស្រាប់>>Zhan
<<ឲ្យតែដូចមាត់ឯងនិយាយ>>Yibo
<<ច្បាស់ជាដូច!!>>Zhan
<<បើពិបាកឯងត្រូវតែជួយយើង!!>>Yibo
<<okay យើងចាំជួយឯងជានិច្ចណា>>Zhan និយាយញញឹមបែបឲ្យជំនឿជឿជាក់ខ្លួន
Tobe continue...
P♡