-CHAPTER 112-
***
Magandang balita kababayan!!
NANALO AKOO!!! YOHOO!!!.
Nakailang laro kami ng car race pero kada round ako ang nananalo!. Naiinis tuloy sya sakin dahil nanalo ako at hindi na umulit pa. *Smirk* mali kasi nang kinalaban eh!! Ako lang to man!. Akong ako lang to.
"Paano ba yan?Nanalo nako, Pwede ka nang umiyak" pagyayabang ko at pinagpag pa ang kamay sa harap nya.
Kunot noong tumingin tuloy sya sakin kaya malakas akong tumawa. "Ano kaba, tayong dalawa lang dito oh! Ako lang makakakitang naiyak ka, shess no need to shy clark, Iyak na" panunukso ko pa ang malakas na tumawa.
"Your not funny zen, Stop that" naiinis nyang sabi habang nag lalakad kami papuntang parking lot. Tawa ako nang tawa habang nainom nang milk tea na binili nya sakin bago kami lumabas. Kanina pa kasi sya nakabusangot at hindi maka move on na natalo sya sa laro naming dalawa.
"How did you do that, You were the first person that made me lose in that game, I almost always win there" bulong nya at halatang na confused parin sa nangyayari.
"Iyun ang pinag babawal na teknik"
Nakangising sagot ko naman bago naunang sumakay sa kotse nya.
Bilang panalo ay nag request akong pumunta sa dagat bago nya ako inuwi. Hindi ko napansin na palubog na pala ang araw dahil sa sobrang sayang naramdaman ko. Ngayon lang ulit ako nakapag relax na parang wala lang ang lahat. Hindi ko alam kung hinahanap ako nina milan pero hindi kona din napansin yun dahil sa ginagawa namin ni clark ngayon.
"Pagkatapos nito, Ihahatid na kita" sabi nya nang makasakay sya sa kotse bago Ngumiti sakin.
"Sige, Basta dalhin moko sa dagat, Akala mo makakatakas ka sa deal na pinapauso mo ha!" Tawang tawang sabi ko sa kanya kaya nawala na ulit ang ngiti nya at inirapan nalang ako.
"Tsk"
"Hhmp, pikon"
"No im not!"
"Sinabi ko bang ikaw?"
"Hindi!"
"Oh bat galit ka?!"
"im not!!"
Ok, pikon na sya. Sabi nya eh. Hindi ko nalang sya ulit ginulo nang mag drive na sya ulit. Smooth lang ang byahe naming dalawa dahil walang traffic. Mabilis din kaming nakarating sa destinasyon namin dahil ang bilis nyang mag paandar. Minsan ay babatukan ko pa sana si clark dahil hinaharurut nya ang kotse para takutin ako.
Iniisip ko na naman ngayon si Gowon. Bumalik kaya ako mamaya sa kwarto nya ulit? Kakausapin nya kaya ulit ako? About kay dita? Ano ba talaga nangyayari? Sina Nicholas? Alam kong may problema sila pero hindi sila nag sasabi. Saka sina Xavier at yung sky na nakita namin ni nicholas dati sa mall, palaisipan din sila sakin.
Hindi ko alam kung pinapagod kolang talaga ang sarili ko sa kaka overthink.
Ang nararamdaman ni kole, Ni nicholas, Hindi ko sila problema pero bumabagabag din sila sakin. Hindi ko alam kung saan ako lalapit or kakapit. Natatakot ako.. natatakot akong maulit ang nakaraan ko. Natatakot akong gawin din sakin nang mga loko ang ginawa sakin nang mga dati kong kaklase. Sa sobrang dami kong iniisip. Pati pag aaral ko napapabayaan kona.
"Nandito na tayo"
Napahinto ako sa pag iisip nang kalabitin ako ni clark. Napatingin ako sa labas at nakita kong Nandito na kami sa buhanginan. Mabilis na inalis ko ang seatbelt ko at lumabas nang kotse para makita ang araw na papalubog. Naramdaman kong lumabas din ai Clark at tumabi sakin.
"May problema ba?" Tanong nya agad. Ramdam ko ang tingin nya sakin pero sa dagat lang ako nakatingin.
Madami, sobrang dami. Natambakan ako.
"Wala" Mahinang sagot ko.
"Hindi ako naniniwala" seryosong sabi nya kaya mahina akong natawa.
"Pwede mong sabihin sakin, pwede kitang tulungan" dagdag pa nya at halatang seryoso sa sinabi.
"Wala, wala akong problema, Ok lang ang lahat" sagot ko ulit. Sarap mag sinunghaling.
Nang tingnan ko sya ay nakatingin din sya sakin. Binigyan ko sya nang matamis na ngiti bago ipinikit ang mata ko bago tumingin ulit sa araw na papalubog. "Anong dahilan mo para mabuhay?" Wala sa utak kong tanong.
"Para sa pamilya ko, I have many reasons to live in the world. There are so many things I want to do and experience that will make me happy" sagot nya kaya tumango ako. Buti pa sya.
"How About you?, Bakit mo natanong"
Ako? Parang madami din naman akong dahilan para mabuhay. Pero parang madaming hadlang. Sa bawat araw na masaya ako, Parang madami ding kapalit. Hindi ko alam kung malas ba ko o ganto talaga ang buhay ko. Ang daming tanong sa isip kong hindi ko mailabas sa ibang tao. Hindi ko alam kung saan ko sisimulan at kung sino ang paniniwalaan ko.
"Sana....Sana Mag ka amnesia nalang ako" mahinang hiling ko sa araw pero narinig ni Clark yun.
"Why?It's bad to be crazy zen, Such things are not funny" rinig kong sabi nya sa tabi ko pero hindi ko sya tiningnan. Nakaharap ako sa araw na sobrang ganda lumubog. Ngayon lang ulit ako nag iisip nang sobrang dami.
"Sana mag ka amnesia nalang ako para hindi ko na sila maalala" sila. Mga problemang nasa isip ko. Mga tanong nasa nakaraan ko na hanggang ngayon ay naaalala ko. Sakit na meron ako. Tanong na bumubuo sakin. Mga tanong bumabagabag at nahadlangan sa buhay ko.
"Mawawala din ng lahat nang yan, pero dapat sa magandang paraan. Wag mo silang isipin dahil hindi ka nila iniisip, palagi mong isipin na kaya mong wala sila, Wala kang pake Sakanila" Paliwanag ni clark dahilan para napatingin ako sa kanya.
"Don't forget to think about yourself, Because one day, that too will disappear"
Tama sya.bakit ko sila iniisip kung wala naman silang pake sakin. Bakit ko nag papaka overthink dito kung hindi naman nila ako iniisip. Bakit iniisip ko ang problemang hindi ko dapat pinoproblema.
Kasi mahina ako.
Kahit anong gawin kong limot. Nandyan at nandyan din yan. Wala akong magagawa kung di gumawa nang paraan para malimutan ang lahat nang yan.pero hindi pa ngayon.
Madami pang mangyayari!!! Iba na muna ang iisipin ko!!.
"Bakit ang dami mong iniisip? Ang Ng pangit mo na tuloy!"
Mabilis n tumingin ako sa kanya at masama syang Tiningnan dahil sa sinabi nya. Gago to ah!! Sasapakin ko tong lalaking to!.
"Wow, gwapo ka?" Pambabara ko sa kanya dahilan para matawa sya agad. Kapal ah!gwapo ba sya? Alam kong gwapo pero wag na nating isama yan sa plano.
" By the way, wag mong sasabihin na ako ang kasama mo ngayon" dagdag pa nya kaya napatingin agad ako sa kanya.
"Bakit?"
"Just, just don't zen, Wag mong sasabihin or nabanggitin ang pangalan ko sa kanila"
Kumunot agad ang noo ko, bakit? May ginawa ba sya? Akala ko ba Kaibigan nya si nicholas? Pero bakit nag tatago sya na parang may ginawa syang illegal? Isa pa rin to eh!.
"Alam kong may nabubuo nang tanong sa isip mo, Pero sa susunod nalang na pag kikita nalang natin ako mag papaliwanag, I'm not a bad guy zen, trust me" bumuntong hininga sya bago tumingin sakin.
"Bakit hindi ngayon? Ano bang meron sayo?" Tanong ko, pa mysterious kasi eh!! Feeling gwapo pa din hanggang ngayon ang lalaking to!. Ano sya?Gold?.
"Hindi ngayon.... Let's go, baka hinahanap kana"
Iniwan nya ako doon kaya sumunod nalang ako sa kanya. Hindi ko namn iniisip na masama syang tao, Pero alan kong may kailangan din akong malaman sa kanya. May alam kaya sya kay dita at sa iba pa? Subukan ko kaya syang tanungin ulit. Siguro sa susunod ulit. Uunti untiin ko nalang para hindi sya mag taka sakin.
Mabilis lang din ang byahe namin kaya nakarating agad kami sa Gate nang school,gusto nya sana ako sa bahay namin ko ihatid kaso malimutan ko nga pala ang gamit ko lalo na ang cellphone ko sa loob nang room. Buti nalang at may tao pa doon dahil alam kong bukas pa ang section A.
Pagpasok ko sa room ay kumunot agad ang noo ko nang hindi makita ang gamit ko. Walang loko, Syempre umuwi na sila!gabi na eh!!.
"Miss?" Napatingin ako sa pinto nang may narinig akong nag salita. "Gabi na ah, bakit nandito kapa?" Tanong sakin Nung guard kaya napalunok ako.
Tatambay sana, oo!.
"M-may nalimutan lang po" sagot ko naman bago umiwas nang tingin.
"Ikaw ba si wesley?" Tanong ulit nang guard kaya napatingin ako sa kanya bago tumango. "Ay! Kanina kapa po hinahanap nang mga kaibigan mo, Nako miss, nasa police station po sila ngayon"
Huh? .
HUH?
ANO?
Hala!!! Patay na!! Baka mabuking nako nito!!!. Anong gagawin ko!! Saang police station ba yan!! Juhuhuh. Baka malaman ni kuyang nasa police yang mga yun!!.
Mabilis na tumakbo ako sa room palabas nang building at hindi na inantay ang sasabihin nung guard. Mabilis na tumakbo ako palabas nang room papuntang malapit na police station dito sa university. Kahit pagod ay tumakbo parin ako dahil baka kung anong ginagawa na nila ngayon!!.
Susko!!
Patay na!!..
Sermon na ulit aabutin ako!!.
"SANDALIII!!!" Malakas na sigaw ko nang makarating sa police station! Maibalibag kopa ang pinto dahilan para magulat ang mga taong nasa loob. "H-heto ako!! Buhay ako!! Walang rape at kidnapping na nangyari!!"
Anong sinasabi mo zen? Adik kaba.
Nakahawak ako sa tuhod ko dahil sa hingal. "Zen!si zen!!" Sigaw ni Milan at mabilis na lumapit sakin. "Ate!!! San ka galing!! Akala ko patay kana!! Huhuhu inamo talaga!!"
Grabe sya.
Mabilis na lumapit sakin ang ibang mga loko pero hindi ko makita ang iba. Lalo na si kole at Nicholas. Baka hinahanap din nila ako.
"San ka galing zen? Nag aalala kami sayo, maghapon kang wala" Tanong ni Jacob at hinagod ang likod ko.
"S-sorry" hindi ko alam ang sasabihin ko. Ang sabi ni clark huwag syang banggitin pero hindi ko naman alam ang pag dadahilan ko ngayon.
"Nicko, tawagan mo sina nicholas nandito na kamo si zen" utos ni terry pero hindi kona iyun pinansin. Napatingin agad ako kay milan nang humagulgol sya sa binti ko.
"ZEN!!! MISS KITA!NA MISS KITA,WAG MOKO IWAN HA!" Naiiyak na sya kaya itinayo ko sya doon.
Nakaramdam naman ako nang awa aa sa kanila. Nag aalala sila sakin habang ako nag papakasaya lang kasama ang iba. Kasalanan ko na naman ito.
Habang kinakausap nila ako ay napatingin ko sa gilid at doon nakita si kuya at gowon na nakatingin sakin nang seryoso. Napalunok ako dahil alam kona ang mangyayari mamaya kapag dumating pa yung dalawa.
Baka kung ano pang mangyari sakin mamaya.
Bahala na si batman!.
"S-sorry guys" tanging sabi ko bago nila ako yakapin.
"Ok lang, basta naka uwi kang ligtas" si Benick ang sumagot bago inayos ng buhok ko.
"Puputulan ko talaga nang itlog mga lalaking lalapit sayo tapos ilalayo ka samin!! Hindi lang itlog!! Chachopchopin ko din sila!!" Malakas na sigaw ni milan habang inaawat na nang ibang loko.
Buti hindi sila galit, mamaya kopa makikita yan, Baka semunan nako nang dalawang Aliparot mamaya. Siguro isip muna ako magandang rason para dito. Kingina ni Clark!! Iniwan sakin ito!! Masasapak ko talaga yang lalaking yan!!.
"GAGAWIN KONG UNGGOY ANG MUKHA NANG MANAKIT KAY ZEN!! MGA KINGINA NYOO!! PATI ATE KO KINUKUHA NYO!!!" Rinig kong sigaw pa ni milan kaya napailing nalang ako.
"Ano bang nangyari zen?San ka galing"
Saan
Saan
Saan
Saan
Saan
Isip zen!! Bawal madulas!! Baka hindi kona makausap si Clark kapag sinabi ko sa kanila. Alam kong lutang ako pero hindi papatalo ako!! Walastik ko men. Baka nag uugaan na sa mundo hindi parin ako mag sabi nang totoo.
"S-sa L-langit, Galing akong langit, Hindi ako tinanggap ni lord kaya binagsak ulit ako sa lupa, hehe oo"
Kingina
Bahala na talaga si Batman.
"Ay, dapat sinama moko para ma experience ko din ibagsak sa lupa"
Milan!!!!!.
***
SUNSHINEWEB 3178:)
HI GUYS PLEASE DON'T FORGET TO VOTE COMMENT AND FOLLOW THANKS 😎
ENJOY -