. . .
WARNING: THIS CHAPTER MAY CONTAIN HARMFUL OR SELF-DESTRUCTIVE CONTENTS. IF YOU ARE SENSITIVE TO THIS SITUATION, PLEASE JUST SKIP THIS CHAPTER. BUT IF YOU INSIST ON READING, READ AT YOUR OWN RISK!
*SHRIIIIIINGGGGGGG!*
"Fvck.." bulong na mura ni James nang maramdaman ang sakit ng kaniyang katawan. Nakarinig siya ng tunog ng parang isang monitor na para bang tinatantsa ang pagtibok ng kaniyang puso. Wala siyang kaide-iedya kung saan man siya.
"God! Gising ka na, anak! Ano?! How are you feeling, huh? May masakit ba sa'yo??" agad napabaling ang binata sa ina na siyang natataranta na siyang nilapitan.
"M-mom?" taka niyang tanong at tumingin sa paligid.. Puti ang lahat, at sa tabi niya'y isang dextrose stand at ang monitor for heartbeats niya. "N-nasa ospital ako?"
"Y-yes, baby.. N-naaksidente ka kahapon, and I'm glad that you're already awake! I was so scared nung may tumawag sa amin about sa'yo!"
"A-ano po bang nangyari?"
"Ang sabi ng witness, nakabangga ka daw ng malaking truck na ikaw mismo ang sumalubong.. Para ka daw wala sa sarili mo sabi nung driver ng truck. He tried to stop but you were so fast driving that Motor of yours.. Anak, hindi ka naman nakainom but why are you not into yourself during that time, ha? What happened?"
Nanahimik si James at inalala kung ano nga bang nangyari. Ang natatandaan niya lang ay wala nga siya sa sarili nung nagmamaneho siya.. Ngunit unti-unti ding pumapasok sa isip niya kung bakit nga ba siya wala sa sarili.
Napaamang kaagad si Ma'am Jams nang tumulo ang mga luha sa parehong mata ng anak at nagsimula na itong manginig at mapakapit sa mga kamay niya. "M-mom.. S-si Nella? B-bumalik na ba siya?? S-sinabi niyo b-ba sa kaniyang naaksidente ako? Please tell her.. para bumalik na siya. I want t-to see her.. I want to see my mahal.."
Napaawang ang labi ng kaniyang ina sa mga sinabi niya. Alam nito ang tungkol doon, at ang akala niya'y may ibang dahilan si James para mawala sa sarili habang nagmamaneho.. Nasabi na sakaniya ng Lola ni Nella ang lahat nang nangyari bago mahantong sa ganoong sitwasyon ang binata, at masasabi niyang gusto niya nang sabunutan ang sarili.
Bago umalis si Nella ay inamin sakaniya ng asawa na may ginawa itong hindi maganda.. At patungkol iyon sa panganay nila. Labis siyang nasaktan sa nalaman, at mas nadagdagan pa habang pinagmamasdan ang anak na halos mawala nanaman sa sarili habang paulit-ulit na lumalabas sa bibig nito ang nag-iisang pangalan..
"Nella.. Mommy, si Nella ko? Asaan siya.. please call her. I want to see her, please.. I want to see her.." humihikbi at parang bata na demand pa ni James kaya hindi na mapigilan ni Ma'am Jams ang mapayakap sa kaniyang anak..
Tinapik niya ang likod nito at napapahikbi na pinapatahan ito. Bawat paglabas ng impit nitong tili ay siyang tumutusok sakaniyang buong katawan dahil sobra siyang nasasaktan sa nararamdaman ng anak niya. Wala nang mas sasakit pa sa inang pinakikinggan ang masasakit na iyak ng kaniyang supling.
Ilang oras din bago kumalma si James at doon niya na kinuha ang oras para pakainin ito't mapainom ng gamot. Nakatulala lang ito habang ngumunguya. Yakap ang braso habang nakatitig sa kumot na nakapulupot sa kalahati ng katawan nito.
"Son, you're now awake.." napalingon si Jamilla sakaniyang asawa na kararating lang. Nag-aalala na agad ang ekspresyon nito saka binigyan ng halik ang ulo ng anak na dahan-dahang tumingala sakaniya. "How are you feeling, anak? Hmm? Tell, Daddy.. Anong masakit?"
Matagal itong tumitig sakaniya.. At iyong mga mata nitong kanina'y walang buhay ay napalitan ng pinaghalong puot, galit, at hinanakit. "Umalis ka dito." matigas nitong pag-utos kaya napatigil si Jordan.
Si Jamilla naman ay napalunok na nilapag ang mangkok ng soup na pinapakain niya sa anak bago bumuntong-hininga.
"I said get out of here, Dad.."
"B-but, why, Harvin? I'm going to take care of you.. Mommy's tired now--"
"--GET OUT!" malakas na sigaw ni James kaya sabay na nagulat ang mga magulang niya sa ginawa niya. Galit na galit ang kaniyang mga mata na ngayon ay lumuluha nanaman. Ang labi'y nanginginig na nababalutan ng puto at galit. Nanginginig din ang mgakamay nito't nakakuyom. "Get the fvck out of here! I don't want to fvcking see you! GET OUT! UMALIS KA DITO!"
"Anak.. Why?"
"Ikaw ang dahilan kung bakit ako hiniwalayan ni Nella! You fvcking play with my feelings, Dad! You fvcking play with your own SON! Lahat na lang ay sinira mo! SINIRA MO ANG BUHAY KO! I was having my best time with my Nella and you ruin it!"
"James, anak.. Stop it na.. Baka mabinat ka. Your dad is just worried to you because you're in this situation.." pagpapakalma ng ina niya sakaniya ngunit hindi siya nagpaawat.
Kahit hindi pa fully recovered ay umalis siya sa higaan at tinanggal ang device na nakaipit sa kamay niya para mamonitor ang heartbeat niya saka niya kinuha ang dextrose stand at tumayo. "ANAK! Oh, God..!! Please!"
"Bakit, Dad?! Bakit mo ginawa yun?! Why did you manipulate her to take advantage on my feelings for her just to make my grades high to satisfy your ego, huh?! Am I an experiment to you?! Dad! You fvcking fool me with the woman I fvcking love so badly!"
"I did that for your own sake, Harvin Clein.."
"For my own sake?! Or your own?! Ayaw mo kasing magkaroon ng isang kahiya-hiyang anak! Aminin mo na, Dad! Kinahihiya mo ako as anak mo dahil wala na akong dinulot sa buhay mo kung hindi ang maging pabigat at matigas ang ulo! Well, Dad! Expect me to be worse than before! Sinira mo na ang buhay ko, at mas dinagdagan mo pa ang sama ng loob ko sa'yo! You are the most worthless father I've ever met!"
"James Harvin! Stop saying that to your father! Jordan, tama na! Kumalma kayong dalawa! James, go back to your bed!"
"I am doing this for you, Harvin.. Lahat ginawa ko na para maging mabuting ama mo! Ginawa ko lahat, anak! AYAW KITANG SAKTAN! Pero kailangan!"
"Kailangan?! KAILANGAN, PARA SAAN?! Ang sabihin mo, 'yang ego mo na 'yan ang may kailangan! Sige, give me a reason why it's my own good sake?! GIVE ME A REASON!"
"BECAUSE I DON'T WANT YOU TO FEEL THE WAY I FELT WHEN I WAS IN YOUR AGE!"
Hihingal-hingal na napatiqqqqqqtig si Jaes sa ama na hihingal-hingal din habang may namumuo ng mga luha sa mga namumula niyang mga mata..
"I was a disappointment in the family of Bremen and Dad wants me to kick out of the family! Pasaway daw ako at bobo! Lahat ng taong nakapaligid sa akin ay binubully ako just because I'm not a good student! I'm a disappointment! All about my life is disappointment! And I don't want you to feel the way I felt last time!"
"See.. it's still your own sake."
"..I'm trying to fix you, pero hindi ko magawa! Ayaw kong maramdaman mo 'tong nararamdaman ko kasi ang ituring na disappointment sa pamilya ay isang napakalaking DAGA SA DIBDIB KO! Kaya ko lang naman nagawang kumbinsihin si Nella na pahulugin ka't matulungan ka ay dahil nararamdaman kong nagagaya ka na sa akin! Nakikita ko na ang dating sarili ko sa'yo! At ayaw kong mas lumala 'yon!"
Napatitig ng matagal si James at napasigaw kaya napasapo na ni Jamilla ang bibig habang lumuluha na pinagmamasdan ang anak na tumalikod at sumabunot sa buhok niya habang humahagulgol..
Pagalit itong humarap sa ama at dinuro ito nang may nanginginig na daliri.. "..and in order to successfully do that.. you took advantage of my feelings, and used my girl to fvcking fool the hell out of me."
"Ito ba ang gusto mo, Dad? Ang makita akong halos nababaliw na sa sakit? Dad, sa sobrang sakit ng nararamdaman ko ngayon, parang gusto kong lumaklak ng anesthesia pero you know what's worst?" natatawang tanong ni James at lumapit ng isang hakbang sa ama at dinuro ang sariling dibdib, sinsenyas ang puso. "Even the anesthesia could not cover the pain contained here.."
Napatahimik naman ang ama niya at hindi na nakapagsalita dahil nagsimulanang maluha ito.. Magkasalubong ang mga mata nila at dahil doon ay kitang-kita ni Jordan ang sakit sa mga mata ng anak na hindi niya naman aasahan na kalalabasan ng plano niya..
"Anak.. I'm sorry.." namamaos at nawawalan ng boses na sabi ni Jordan sa anak na umatras na lang at bumalik sa higaan nito saka tinalukbong ang kumot sakaniyang katawan.
"Leave me alone. Mom, please.. I don't want to see anybody for now."
"Anak.."
"Please. Kahit ito na lang.."
Matagal na tumitig si Jamilla sa anak at nakatikom ang bibig na hinatak na lang ang asawa saka sila sabay na lumabas ng kwarto ng anak. Pagkalabas na pagkalabas, ay hindi na napigilan ni Jamilla ang hampasin sa dibdib ang asawa na tinanggap na lang iyon habang nakatungo na umiiyak.
"Tignan mo ang ginawa mo sa anak natin, Jordan! Sinaktan mo siya!" humihikbi nitong ani at napasabunot sa ulo habang hindi na matigil ang tuloy-tuloy na pag-agos sa kaniyang mga mata. "A-ano nang gagawin natin sakaniya, Jordan?? I know na apektado ang mental health niya sa ginawa mo!"
"I-i'm sorry.."
Napakagat si Jamilla sa labi at nagpamaywang habang nakatitig na sa asawa namahinang humihikbi. Napuno na ang pagsisisi sa kalooban nito at paulit-ulit na umeeko sa kaniyang pandinig ang mga sinabi ng anak, at pati na din ang mga hikbi nito na para bang pinaparinig sakaniya kung gaano ito nasasaktan sa mga nagawa niya..
"Come here, hun.. don't cry.." pagtahan na ng babae sa kaniyang asawa na yumakap naman sakaniya at isinubsob ang mukha sa balikat niya saka doon ibinuhos ang lahat ng luha.
"I-i just want h-him to be happy, pero ako yata mismo ang n-nagbigay sakaniya ng d-dahilan para maging m-malungkot.."
Kasabay ng mga pagluha, paghikbi ni Jordan ay siyang paghagulgol naman ni James sa loob ng malamig at blangkong silid.. Mahigpit ang kapit niya sa sapin ng kaniyang higaan habang paulit-ulit na tinatawag ang pangalan ni Nella. Hindi na kaso sakaniya ang mga plano nito na pahulugin siya, ngunit iyong ideya na umalis ito nang hindi man lang niya alam..
Ang akala niya'y masaya ang araw na inalay sakanila dahil nung kinagabihan lamang non ay may espesyal na pangyayari ang ibinigay nito sakaniya, ngunit kinabukasan lang din ay sakit at puot ang binawi sakaniya.
Labis-labis na ang sakit na nararamdaman niya. At sa sobrang sakit non ay parang unti-unti na siyang pinapatay.. Nararamdaman niya ang pagsabay sakaniya sa pag-iyak ng puso niya at hindi lamang iyon ang mas nakakapagdagdag bigat sa pakiramdam niya. Dahil ultimong utak at diwa niya'y sumasabay na..
Hindi alam ng dalaga kung gaano niya ito kamahal.. At sa pagkakataon lang na iyon siya nagmahal ng ganoon. Dahil para sakaniya ay hindi lamang puso niya ang nagmamahal, dahil pati ang kaluluwa niya't diwa.
Ngayon.. hindi niya na alam kung ano pa ang gagawin niya sa susunod na oras, dahil pakiramdam niya'y wala na siyang dahilan para mabuhay pa o 'di kaya'y magpatuloy pa..
"Si James, Tita?" tanong ni Karl sa ina ni James. Lahat silang magbabarkada ay nasabahay nito dahil balak nila itong dalawin. Ilang araw na ang lumipas at nakauwi na din ito sa tirahan nila, ngunit hindi pa doon natatapos ang kanilang pagkabahala dahil nung sandaling umuwi na ito ay hindi man lang ito lumabas ng kwarto. Ni isang beses.
Ilang beses na itong inaaya na makipag-usap o 'di kaya'y gumala ngunit wala itong sinasabi, bagkus ay umiiling lang ito at dumederetso sa pagtulog.
"Nasa itaas siya, anak.. Aakyatin niyo ba?"
"Ako lang po.. Susubukan ko pong kausapin siya. Kasi po subukan siyang kausapin nila Michelle--walang nangyari.. Hindi daw siya nagsasalita."
Napabuntong-hininga naman ang ginang saka ngumiti na lang ng tipid.. "Talk to him, anak.. Kapag ayaw, 'wag mo nang pilitin."
"Sige po, Tita.. May ipapahatid po ba kayo sakaniya? Foods?"
"Here, give these to him.. Kahit ito na lang kainin niya." pinilit ni Jamille ang hindi mautal dahil ayaw niyang ipakita sa mga bata na siya'y naiiyak na. Wala na silang magawa pa kay James dahil ultimong siya'y iniiwasan nito---parang naging iwas na ito sa lahat.. At napakasakit non sa parte niya bilang ina.
"Sige po, salamat.. Oy, akyat muna ako.." tango ni Karl sa mga kabarkada at umakyat na sa palapag kung saan nakapwesto ang kwarto ni James. "James??" pagtawag niya't pinihit ang door knob na sa pag-aakala ay naka-lock iyon, ngunit nabigla siya nang bumukas iyon.
Nung isiwang niya ay madilim na silid ang bumungad sakaniya. Wala siyang narinig na tugon galing sa kaibigan kaya napapabuntong-hininga siyang pumasok at sinarado din iyon. Nilapag niya ang tinapay at gatas sa may lamesa saka niya binuksan ang ilaw para makita kung nasaan ba ang hinahanap niya.
Ngunit sa sandaling binuksan niya na ang ilaw ay halos magunaw ang mundo niya nang makitang nakatayo ang kaibigan sa isang silya habang binabalak na ilagay ang ulo sa nakarolyong lubid na nakasabit sa kisame nito.
"JAMES!" pigil niya dito at niyakap ang katawan nito at tinadyakan ang silya upang makaalis na ang lalaki doon. Wala man lang itong naging reaksyon nung pigilan niya ito. "Putang ina! Ano bang nangyayari sa'yo?!"
Nanginginig na ang kamay niya nung hawakan niya ang mga pisnge ng kaibigan. Saka siya dumako ng tingin sa nakalambitin pading lubid at inis na inalis iyon at tinapon sa basurahan, malayo sa binata.
"James.. Pre, ano bang nangyayari sa'yo? Ha??" tanong niya dito kaya naibaba nito ang tingin sa mga mata niya at hinayaan ang katawan na mapaupo sa kama at mapasandal ang ulo sa headboard ng kama nito.
Siya namang sinundan iyon ni Karl at napapalunok na tinitigan ang kaibigan na nananahimik na lang. Nakatulala lang ito habang nakatitig sa sahig. Hanggang sa makita na niyang kumislap ang mga mata nito dahil namuo na doon ang mga luha..
"James.." naaawa na niyang alo sa kaibigan na nagsimula nang umiyak at napakapit sa manggas ng t-shirt niya.. "Pre.."
"M-mahal na mahal ko si Nella, Karl.. M-mahal na m-mahal ko siya. P-pero ang sakit sakit na.. sobrang sakit na."
"James.. Pre.. Nandito kami.. Nandito lang kami.. Tutulungan ka naming mawala 'yang sakit na 'yan, par.. 'Wag kang mag-alala.. Pakiusap, 'wag mo na ulit gagawin yun.. Pre, 'wag na.."
...
☹︎
Your votes and comments are highly appreciated!