ရှုပ်ထွေးစည်ကားနေသော ရန်ကုန်မြေထဲသို့ ရိုင်းလ်စေတန် ပြန်လည်ဝင်ရောက်လာခဲ့ပြီ။
ဒီနေ့လယ်ဖက်တင်ပဲ ခွန်းကို ပြန်လိုက်ပို့ပေးခဲ့ပြီးနောက် ရိုင်းလ် သူ့တိုက်ခန်းထဲသို့ ညနေစောင်းခါနီး၌ ပြန်ရောက်နေခဲ့သည်။ ခွန်းက ပုဂံမှာရှိကထဲက သူ့ဒဏ်ရာကို သေချာပြုစုပေးသလို ရန်ကုန်ပြန်ရောက်ရင် ပြောမယ်ဆိုသည့် အလေးအနက်စကားတွေကို နားထောင်ပေးဖို့ အဆင်သင့်ဖြစ်နေပါပြီဆိုတာကြောင့် ရိုင်းလ် ဘယ်သောအခါမှ အခုချိန်လောက် ဝေခွဲရခက်နေတာမျိုးမဖြစ်ဖူးခဲ့တာကို သူ့ကိုယ်သူ သတိထားလိုက်မိသည်။
ပုဂံမသွားခင်ကတောင် သေချာခဲ့မလို ဖြစ်နေသည့်စိတ်တွေက ရုတ်တရက်ကြီး အတည်ထားချင်စိတ်တွေပဲ ပျောက်သွားခဲ့ပြန်တာလား၊ သူ ခွန်းကို ညီတစ်ယောက်လိုပဲ ချစ်တာကို အခုချိန်ထိ အထင်မှားခဲ့တာလား။ ထိုအရာအား သူ ပုဂံ၌ လေးလေးနက်နက် စဉ်းစားနေခဲ့ပါ၏။
သူ လန်ဒန်ကနေ ပြန်ရောက်လာကထဲက ပစ္စည်းတွေတောင် နေရာသေချာမချနိုင်သေးဘဲ ပုဂံထွက်သွားဖြစ်ခဲ့တာမို့ တိုက်ခန်းထဲ၌ ရှုပ်ယှက်ခတ်နေဆဲပင်။
Luggage ထဲမှ ပစ္စည်းတွေကို ထုတ်နေရင်း ကျောမှဒဏ်ရာက တစ်ချက်တစ်ချက် နာကျင်နေဆဲမို့ နဖူးကြောတွေ ရှုံ့ထားမိသည်။ အဝတ်အစားတွေ နေရာချပြီးချိန်၌ စာရေးစားပွဲခုံပေါ်သို့ ဖုန်းနဲ့ ပစ္စည်းတချို့လာတင်ထားလိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းဖက် ထွက်ဖို့အလုပ် သူ မှောက်ချထားခဲ့သည့် ဓာတ်ပုံမှန်ဘောင်တစ်ခုပေါ်သို့ အကြည့်ရောက်သွားခဲ့သည်။
သူ ထိုမှန်ဘောင်ကို ပြန်လှန်ယူလိုက်မိသည်။ ထိုမှန်ဘောင်ထဲမှ ပုံက သူ နှစ်နှစ်လုံး တစ်ရက်မပျက် ကြည့်ဖြစ်ခဲ့သည့် ဓာတ်ပုံ၊ စာကြည့်စားပွဲပေါ်မှာပဲ အမြဲထောင်ထားဖြစ်ခဲ့သည့် ဓာတ်ပုံမို့ စာတမ်းတွေနဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေတိုင်း၊ စိတ်ရှုပ်လာတိုင်း ဘာရယ်မဟုတ် ငေးနေမိခဲ့သည့် ဓာတ်ပုံမို့ လန်ဒန်က ထွက်လာတုန်းက သေချာထည့်ယူခဲ့မိသည်။ ပုံတူပွားပြီး သူ စာအုပ်ကြားထဲ၌လည်း ထည့်ထားဖြစ်ခဲ့သည်။
ထိုတိုက်ပိုင်ရှင် ဘယ်သူမှန်း မသိခင်ကထဲက ဘာကြောင့်မှန်းမသိ သူ သေချာပေါက် သွားချင်ခဲ့မိသည့် နေရာ၊ ဒီနေရာမှာမှ ဆေးခန်းမဖွင့်ဖြစ်ရင် သူ ဆရာဝန်လုပ်ရတာ ဘာအဓိပ္ပာယ်မှ မရှိတော့ဘူးဟု တွေးခဲ့မိသည့်အထိ သဘောကျခဲ့ရသော ဒီအဆောက်အဦး၏ ပိုင်ရှင်ကို ရေးမှန်းသိလိုက်ရချိန်၌ စိတ်တိုလွန်းလို့ မှောက်ချထားခဲ့မိတာပင်။
သူ ခေတ္တရာကို ငယ်စဉ်ကထဲက သူ့ကိုကာကွယ်ပေးစေချင်ခဲ့သည့် သူရဲကောင်းလေးအဖြစ် စွဲလမ်းဖူးခဲ့ပြီး ဒီဓာတ်ပုံထဲ၌ နောက်ကျောပဲ မြင်ရတဲ့ တိုက်ပိုင်ရှင်ကိုတော့ ထိုကောင်လေးဆီမှာ ဘာတွေများ နာကျင်စရာရှိနေရတာလဲဆိုတဲ့ အတွေးကြောင့် သူ မွေးနေ့လက်ဆောင် ပို့ပေးတာမျိုးထက် ပိုနှစ်သိမ့်ပေးချင်ခဲ့သည့် ကောင်လေးတစ်ယောက်အဖြစ် ရင်ထဲသိမ်းထားခဲ့ဖူးသည်။ ရယ်စရာကောင်းတာက နှစ်ယောက်လုံးက တစ်ယောက်တည်း ဖြစ်နေခဲ့တယ်ဆိုတာပါပင်။
ကြည့်ရတာ သူနဲ့ ခေတ္တရာက ရေစက်ပါတယ် ထင်ပါရဲ့။
ဓာတ်ပုံကို လက်ဖျားတွေနဲ့ ညင်သာစွာ ပွတ်သပ်မိရင်း ပြုံးနေမိတာကို ရိုင်းလ် သူ့ကိုယ်သူ သတိထားလိုက်မိတာမို့ မှန်ဘောင်ကို သေချာပြန်ထောင်ထားလိုက်ရင်း ရေချိုးခန်းဖက် ထွက်လာခဲ့တော့သည်။
ရှေ့ရက်တွေကဆို ဒီကောင်လေးကို တစ်နေ့နှစ်ကြိမ်လောက် တွေ့တွေ့နေခဲ့ရပေမယ့် ဒီနှစ်ရက်လုံးတော့ နယ်မြေကွာခြားမှုကြောင့် အသံတောင် မကြားရသေးတာအတွက် သတိရနေမိသည်။ ထို့အတွက် နောက်မှပဲ အနားယူတော့ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ရင်း ဒီအချိန်ဆို ခေတ္တရာက ဘားမှာ ရှိနေလောက်နိုင်တာမို့ ရိုင်းလ်တစ်ယောက် သူ့ကိုယ်သူ အသပ်ရပ်ဆုံး၊ ကြည့်အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် ပြင်ဆင်ခဲ့ပြီး Victory ဘားရှိရာနေရာသို့ ပြန်ထွက်လာခဲ့သည်။
.
.
.
ဘားအတွင်း၌ ဆူညံပွက်လောရိုက်နေကာ ရှုပ်ထွေးပွေလီနေသည်။
ထိုစဉ် ဘားပိုင်ရှင်အား အညိုရောင်မျက်ဝန်းများဖြင့် ရှာဖွေနေသည့် ကပြားသွင်ပြင်နှင့် နတ်ဘုရားတစ်ပါးအလား ချောမောခန့်ညားလှသော အမျိုးသားတစ်ဦးကို ဘားထဲမှ ဧည့်သည်တချို့ ငေးကြည့်မိသွားကြသည်။
သူတို့ပိုင်ရှင်က Dancing floor ၌ ရှိနေသည်ဟု လမ်းညွှန်လိုက်တာကြောင့် ရိုင်းလ် ကခုန်နေသော လူအုပ်ကြားထဲ တိုးဝှေ့ဝင်လာခဲ့ရတာပင်။
ရေး ဒီည သူ့၏ စိတ်အခြေအနေ အလွန်ကောင်းမွန်နေ၏။ လက်ရော ခေါင်းရော အကောင်းပကတိဖြစ်နေပြီမို့ Dancing floor ထဲ၌ အချိန်အတန်ကြာ ကခုန်နေခဲ့သည်။ အခုလို မီးရောင်စုံအောက်၌ စိတ်လွတ်လက်လွတ် ကခုန်နေရတာကို သူ အလွန်သဘောကျလေသည်။
ဒီည သူ့ဘား၌ မာန်လည်း ရှိနေတာမို့ ပျော်ပျော်နေတတ်သော မာန်နဲ့ အခုလိုမျိုး အတွဲညီညီ ကရတာကို ရေး အလွန်နှစ်ခြိုက်လေသည်။ သူငယ်ချင်းတွေအပေါ် စိတ်မနှစ်ထားချင်လို့သာ ရေး မာန့်အပေါ် ကိုယ်ပေါင်းစိတ်ခွာ လုပ်ဖြစ်ခဲ့ပေမယ့် သူ ပေါင်းခဲ့ဖူးသည့် သူငယ်ချင်းများစွာထဲတွင် မာန်တစ်ယောက်နဲ့သာ သူ အကြာဆုံးသက်တမ်းရှိခဲ့ပြီး အနည်းဆုံးတော့ သူ့ဘေးမှာ အဖော်လုပ်ပေးနေသည့် သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရှိသေးတယ်ဆိုတဲ့ အသိကြောင့် ရေး ပျော်ရွှင်ခဲ့ရဖူးပါသည်။
ထိုမြင်ကွင်းကြောင့် ရိုင်းလ်၏ မျက်ဝန်းများ အလိုမကျဖြစ်သွားခဲ့သည်။ သူဆိုသည်မှာ သဝန်တိုတတ်သူ မဟုတ်ပေမယ့် ထိုနှစ်ယောက် အခုကဲ့သို့ ရင်းနှီးနေတာကိုတော့ မျက်စိစပါးမွှေး စူးလာသလို ခံစားလိုက်ရ၏။
ထို့အတွက် ထိုကောင်လေးရှိရာသို့ တိုးလာခဲ့ရသလို ရေးဖက်တွင်လည်း ဘားထဲ၌ အနံ့ပေါင်းစုံ၊ အမွှေးနံ့ပေါင်းစုံ ရှိနေသော်ငြား နှာခေါင်းထဲသို့ ဖျတ်ခနဲ တိုးဝင်လာသော လာဗင်ဒါနံ့ကြောင့် ထိုအနံ့ပိုင်ရှင်ကို လူအုပ်ကြားထဲ ဝေ့ရှာလိုက်မိစဉ် သူ့ဆီ လျှောက်လှမ်းလာသည့် ကပြားကောင်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
"ဟိုင်း. . .ကိုယ် ပြန်ရောက်ပြီ"
လှပသော ကောင်လေး၏ အပြုံးတွေကလည်း အလွန်ချစ်စဖွယ်ကောင်းလေသည်။ ထိုကောင်လေး သူ့အား လက်ဝှေ့ရမ်းပြလာရင်း လူအုပ်ကြားထဲမှာပဲ ပြေးဖက်လာပြန်သည်။
"အတော်ပဲ၊ ငါ မင်းကို သတိရနေတာ။ ဘယ်လိုနေသေးလဲ၊ ဒဏ်ရာရော အဆင်ပြေရဲ့လား"
ရေး ထိုလူ့ကို အစ်ကိုရင်းသဖွယ် တွယ်တာမိနေပြီဖြစ်သည်။ ဒီလူ့ကိုတော့ သူ တွယ်တာလို့ရမည့်သူ၊ သူ့နောက်ကျောကို ဓားနဲ့ထပ်ထိုးမည့်သူ မဟုတ်ဟု ရေး ယုံကြည်စိတ်ချနေမိသည်။ ထို့ကြောင့် သူလည်း ဒီလူနဲ့ ရင်းနှီးချင်ပါကြောင်း သိုင်းဖက်လိုက်ရင်း အမူအရာနဲ့ ဖော်ပြလိုက်မိသည်။
ရိုင်းလ်လည်း ထိုကောင်လေးကို မြဲမြံစွာ ပြန်ဖက်တွယ်ထားလိုက်မိသည်။
ရိုင်းလ်တစ်ယောက် ယဉ်ကျေးမှုခြင်း တခြားစီဖြစ်နေသော နိုင်ငံနှစ်ခုအကြောင်းကို သေချာနားလည်တာမို့ မြန်မာပြည်ပြန်ရောက်တိုင်း မြန်မာက ကောင်လေးတွေနဲ့ အကွာအဝေးတစ်ခုထားခဲ့ရတာက ခွန်းအပါအဝင်ပင်။ သို့သော်ငြား သူ ဒီကောင်လေးနဲ့တော့ အခုလို နီးနီးကပ်ကပ် နေချင်နေမိသလိုပင်။ အခုချိန်၌ သူ့နှလုံးသားက နွေးထွေးမှုတို့နဲ့ လွှမ်းခြုံနေတာကြောင့် ခေတ္တရာ သူ့ကို ပြန်ခွာသွားချိန်၌ ချက်ချင်း အထီးကျန်သွားသလို ခံစားချက်ကြီးကြောင့် ဇဝေဇဝါ ခံစားလိုက်ရသည်။
"မင်း ငါ့ဘားမှာ ညစာ လာစားတာလား"
"ညစာက စားခဲ့ပြီးပြီ၊ ကိုယ် မင်းကို သတိရလို့ သက်သက်လာခဲ့တာ"
သျှိုင်းစက်မာန် ကနေရင်းကနေ သူ့နောက်က စုံတွဲစကားကြောင့် ကြိတ်ပြုံးလိုက်မိသည်။ ဒီဘဲက တွေ့သမျှ အကုန်စားတယ်ဆိုတာ အတင်းအဖျင်းစကားသက်သက် မဟုတ်ဘူးဆိုတာကို လက်ခံလိုက်ရသည်။
"အဟမ်း. . .ရေးရေ မင်းဧည့်သည် ရောက်နေပြီဆိုတော့ ငါလည်း ငါ့ကောင်လေးဆီ သွားလိုက်ဦးမယ်၊ ခင်ဗျားကတော့ ဒီမှာပဲ အေးဆေးနေခဲ့လိုက်ပါဦး"
သျှိုင်းစက်မာန် လိုတာထက် စတိုင်ထုတ်လာသော ဘဲကြီးအား ခပ်ထေ့ထေ့လှောင်ပြုံး ကြည့်လိုက်ရင်း ရေးကို နှုတ်ဆက်ခဲ့ကာ ထိုနေရာနားက ထွက်လာခဲ့ပြီး ဘားကောင်တာဆီ လျှောက်လာခဲ့သည်။
ထို့နောက် ရေးကို ထိုးကျွေးဖို့ ဆောင်ထားခဲ့သည့် ဆေးထုပ်ကို ဘားကောင်တာမှ သူ့လူယုံအဖြစ် ထည့်ထားသော ကောင်လေးအား ကမ်းပေးလိုက်ပြီး-
"မင်းပိုင်ရှင်ရဲ့ ဧည့်သည်ခွက်ထဲ ထည့်လိုက်၊ ပိရိပါစေနော်"
"စိတ်ချပါ"
Dancing floor ကို ပြန်လှမ်းကြည့်လိုက်ရင်း တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်ကာ ရယ်မောပြီး စကားပြောနေကြသော ထိုနှစ်ယောက်ကြောင့် သျှိုင်းစက်မာန် သူ အတင်းကြိုးစားစရာ မလိုတော့တာအတွက် မျက်ခုံးပင့်လိုက်မိသည်။
ထိုဘဲ ဒီည အဝစားပါစေ ရည်ရွယ်ရင်း သူ ဒီဘားထဲက ထွက်လာခဲ့တော့သည်။
ဘားကောင်တာဆီ ရေး ပြန်ရောက်လာခဲ့စဉ် သူတို့နှစ်ယောက်အတွက် ကမ်းပေးလာသည့် ခွက်ကို အမြန်မော့ချလိုက်မိသည်။
"ကိုယ် toilet သွားလိုက်ဦးမယ်"
ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ကာ ကပြားကောင်ကို စောင့်ရင်းနဲ့ ကပြားကောင်၏ ခွက်ကိုပါ ယူသောက်လိုက်ရင်း တစ်ခွက်ပြီးတစ်ခွက် သောက်နေမိသည်။ ရေးက အရက်ခံနိုင်ရည်နှုန်း မြင့်သူဖြစ်ပြီး မူးသွားရင်လည်း ကောင်းမွန်တဲ့ အမူအကျင့်ရှိသူဖြစ်သည်။
သို့သော်ငြား အခုဆို ငါးခွက်ပဲ သောက်ရသေးချိန်၌ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲ၌ ပူလောင်နေသလိုမျိုး ခံစားချက်ကြောင့် ထပ်ဝတ်ထားသည့် ဂျာကင်ကို ချွတ်ထားလိုက်မိသည်။
"ဘာလို့ဒီလောက်ပူနေရတာလဲ"
သူ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲ၌ တစ်စုံတစ်ခုအား ပြင်းပြင်းပျပျ လိုချင်နေသလိုဖြစ်နေသလို ရုတ်တရက်ကြီး တစ်စုံတစ်ယောက်နဲ့ အိပ်ချင်လာသလို အောက်ပိုင်းမှ တင်းမာလာမှုကြောင့် ရေး ခေါင်းနပန်းကြီးသွားခဲ့သည်။
ထို့အတွက် ထိုကိစ္စကို ဖြေရှင်းဖို့ toilet ဖက် အမြန်ထထွက်လာရသည်။
"ချီးပဲ၊ ရုတ်တရက်ကြီး ဘယ်လိုဖြစ်လာရတာလဲ"
သူ ညဖက်တွေ မနက်ပိုင်းတွေ၌ ထိုကဲ့သို့ ဖြစ်လာတတ်တာ ပုံမှန်ပဲပေမယ့် အခုလို လူကြားထဲ၌ ဖြစ်လာတာကတော့ အလွန်ရှက်ဖို့ကောင်းသည်ဟု ခံစားမိတာကြောင့် အမြန်ဖြေရှင်းဖို့ ထွက်လာခဲ့ရသည်။
ရိုင်းလ် သူ လက်ဆေးနေစဉ် ခေတ္တရာ ဝင်လာတာကို မှန်ထဲကနေ မြင်လိုက်ရတာကြောင့် toilet သုံးမလို့ ထင်လိုက်ပေမယ့် ထိုကောင်လေးက အပြင်မှာမသုံးဘဲ အခန်းထဲထိ ပြေးဝင်သွားတာမို့ လက်ဆေးခြင်းအမှုကိုသာ ပြန်အာရုံစိုက်လိုက်ရသည်။
ရိုင်းလ် လက်သုတ်နေစဉ် ခေတ္တရာဝင်သွားသည့်အခန်းထဲကနေ ညည်းသံသဲ့သဲ့ထွက်နေတာကို နားပါးလွန်းသူမို့ အာရုံစိုက်လိုက်မိသည်။
အပြင်ဖက်၌ လူရှုပ်နေသော်ငြား Toilet ထဲ၌ သူတို့နှစ်ယောက်သာ ရှိနေတာပင်။ ရိုင်းလ် ထိုအခန်းနား လျှောက်လာလိုက်ရင်း-
"ဟေ့. . .မင်း အဆင်ပြေလား၊ တစ်ခုခုဖြစ်နေတာလား"
ရေး သူ့ပါးစပ်ကို လက်နဲ့ အမြန်အုပ်လိုက်မိသည်။ သူ နေလို့အဆင်မပြေလောက်အောင် ပိုပိုပူလောင်လာတဲ့အပြင် ကပြားကောင်၏ ကိုယ်သင်းနံ့က သူ ထိုလူ့ကို သူ့အောက်ဆွဲသွင်းချင်စိတ်တွေ တားမရအောင်ထိ လှိုက်တက်လာစေသည်။
ရေး၏ စိတ်တွေက ကယောက်ကယက်ဖြစ်လွယ်ပြီး လွတ်လွတ်ထွက်သွားတတ်သည်။
"ဟေ့ အဆင်ပြေတယ်ဆိုရင် အသံပေးဦး၊ ပြေတယ်ဆို ကိုယ် ဘားကောင်တာမှာ သွားထိုင်စောင့်နေမယ်နော်"
ထိုလူထွက်သွားတော့မယ်ဆိုတဲ့အသိကြောင့် ရေး တံခါးကို ဟလိုက်ပြီး ကပြားကောင်ကို အခန်းထဲ ဆွဲခေါ်သွင်းလိုက်မိသည်။
ဖျတ်ခနဲ ဆွဲသွင်းခံလိုက်ရတာကြောင့် ရိုင်းလ် အံ့ဩသွားမိသည်။
"မင်း ဘာလုပ်တာလဲ"
"ငါ တကယ်နေလို့မကောင်းဘူး၊ အာ့~ ငါ့ကို စမ်းသပ်ပေး"
မျက်ဝန်းတွေ နီရဲနေကာ ထိုကောင်လေး၏ လက်ဖျားတွေနဲ့ လည်ပင်းတစ်ဝိုက်က အနည်းငယ်ပူနေတာကြောင့် ရိုင်းလ် အမြန်စမ်းသပ်ကြည့်လိုက်စဉ် ထိုကောင်လေးက သူ့ကို အတင်းဖက်တွယ်လာရင်း သူ့လည်တိုင်ကို ကိုက်ခဲနေသည်။
အခန်းကျဉ်းလေးထဲ၌ နှစ်ယောက်သား နီးကပ်နေရတာမို့ ထိုကောင်လေး၏ အောက်ပိုင်းဆီမှ တင်းမာနေသော အထိအတွေ့ကြောင့်-
"မင်း ပူနေသလို ခံစားနေရတာလား"
ရေး ဘာမှပြန်မဖြေတော့ဘဲ ရိုင်းလ်ကိုသာ နံရံဆီသို့ စောင့်တွန်းလိုက်ရင်း ရိုင်းလ်၏ အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို ခပ်မြန်မြန်ဆွဲဖြုတ်လိုက်မိပြီး ဘာဆက်လုပ်ရမှန်းမသိတော့။
ရေး ထိုလာဗင်ဒါနံ့ တသင်းသင်းဖြစ်နေသော ဘဲကြီးကို ခေါင်းအစခြေအဆုံး တစ်ကိုယ်လုံး အကောင်လိုက် မျိုချလိုက်ချင်မိသည့်အလား စားချင်နေမိတာကြောင့် ထိုလူ့ခေါင်းကို ဆတ်ခနဲ ဆွဲငုံ့ယူလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းနှစ်ခု ထိကပ်လိုက်မိတော့သည်။
". . . ."
ရိုင်းလ် အခုအခြေအနေကို အလွန်လန့်ဖျပ်သွားရပါ၏။
"မင်း ဘာတွေလုပ်. . ."
ထိုဘဲ စကားဟလိုက်တာနဲ့ ရေး လျှာဖျားတိုးဝင်လိုက်ကာ သူ အခု နှစ်ချို့ဝိုင်ကို သောက်သုံးနေရသည့်အလား ယစ်မူးဖွယ် ဆွဲဆောင်မှုမျိုးရှိနေတဲ့ ကပြားကောင်၏ နှုတ်ခမ်းတစ်ခုလုံးကို မွတ်မွတ်သိပ်သိပ် နမ်းရှိုက်နေမိလေသည်။
ရေး ဘယ်သူ့ကိုမှ မနမ်းဖူးသေးပေမယ့် ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် နမ်းတတ်သည်။ သို့ပေသိ အလှလေးပေါင်းများစွာနဲ့ နမ်းရုံမကဘဲ တူတူပါ အိပ်ခဲ့ဖူးတဲ့ ရိုင်းလ်ကတော့ အခုအခြေအနေကို ဘယ်လိုတုံ့ပြန်ရမလဲ မသိတော့တဲ့အထိ ဖြစ်နေရပါတယ်ဆိုရင် အရှေ့က သူ့အိပ်ရာဖော်တွေ ထိုင်ရယ်ကြကုန်မလားမသိ။
ပြွတ်!
ရေး ထိုလူ့ကိုယ်မှ အပေါ်ကုတ်ကို အတင်းဆွဲခွာနေရင်း ထိုလူ့အင်္ကျီကြယ်သီးအားလုံးကိုလည်း အဆုံးထိ ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး ထိုလူ့ခါးပတ်ကိုပါ ဆွဲဖြုတ်ဖို့ လက်တင်လိုက်စဉ် သူ့လက်ကို ဖျတ်ခနဲ ဆွဲထိန်းခံလိုက်ရတာကြောင့် အလိုမကျစွာ မော့ကြည့်လိုက်မိသည်။
ရိုင်းလ် ထိုကောင်လေးလက်ကို ချုပ်ကိုင်ထားလိုက်ရကာ ထိုကောင်လေး ခန္ဓာကိုယ်ကိုသာ နံရံနဲ့ ဆွဲကပ်ပစ်လိုက်ပြီး သူ့လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကြားထဲ ထိန်းထားလိုက်ပြီးမှ-
"မင်း ဆေးမိထားတာ ထင်တယ်"
"ပူတယ်"
ရိုင်းလ် ထိုဆေးမျိုးကို သေချာသိတာမို့ ခေတ္တရာကို ဘယ်သူကများ သူ ခဏလေးမရှိလိုက်တုန်း ထိုကဲ့သို့ လုပ်ရဲတာလဲဆိုတာအပေါ် ဒေါသထောင်းခနဲ ထွက်သွားမိသည်။
ရိုင်းလ်က အသားမစားတဲ့ကျား မဟုတ်သလို ခေတ္တရာကလည်း သူ ကြိုက်နှစ်သက်သည့် စံနှုန်းအားလုံးထက် ကျော်လွန်တဲ့အထိ လှပလွန်းသူဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ထိုကောင်လေး မျက်နှာကို ပင့်မော့ယူလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းပါးလေးအား နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း ပြန်လည်ဆုပ်ယူလိုက်မိသည်။ ထင်ထားသည့်ထက် နူးညံ့လွန်းသော နှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေကြောင့် ထိုကောင်လေး၏ တစ်ကိုယ်လုံးသာဆိုရင် ဘယ်လောက်များ နုအိနေမလဲဆိုတာ မြည်းစမ်းချင်လာမိတဲ့အထိ စိတ်ရိုင်းတွေ ဝင်လာခဲ့သည်။
သေချာတာက သူ အခုချိန်၌ ခေတ္တရာအား ညီလေးလိုမျိုး မမြင်နိုင်တော့ပါ။
နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုအား ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ခွာလိုက်ရသည်။ ထို့နောက် ထိုကောင်လေး အင်္ကျီပခုံးကို ဆွဲချလိုက်ပြီး အမှတ်တွေ ပေးမိခါနီးအထိ ရိုင်းလ် စိတ်လွတ်သွားခဲ့စဉ် ပခုံးပေါ်က လိပ်ပြာအမှတ်ကို မြင်လိုက်ရတာကြောင့် သတိပြန်ဝင်လာခဲ့သည်။
သူ ထိုကောင်လေးအား သူ့ဖူးစာဖက်လက်ထဲကို အန်တီ့ကိုယ်စား အပြစ်အနာအဆာမရှိ ထည့်ပေးချင်စိတ် ရှိနေတာမို့ပင်။
ရေး သူ့ကို ခွာသွားတော့မယ့်ပုံရသည့်လူအား အတင်းဆွဲထားမိပြန်သည်။
"ခဏလေး၊ ဒါ မင်းရဲ့ ပထမဆုံးအကြိမ်လား"
ထိုကောင်လေး ခေါင်းညိတ်ပြလာသည်။
"ဟုတ်ပြီ၊ ကိုယ် မင်းကို သက်သာအောင် လုပ်ပေးမယ်နော်"
ထိုကောင်လေး၏ ခါးပတ်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်ရပြီး ရိုင်းလ် သူ့စိတ်သူ ထိန်းချုပ်ထားရသည်။ သူ့ခဏတာ စိတ်ရိုင်းကြောင့် ဒီကောင်လေးကို သူ အိပ်ခဲ့ဖူးတဲ့ကောင်လေးတွေလိုမျိုး လုပ်လိုက်မိရင် ထိုကောင်လေး ဆေးပြန်ပြယ်သွားချိန်၌ စိတ်ဒဏ်ရာရသွားနိုင်တာမို့ သူ့လက်တွေနဲ့သာ ဖြေလျှော့ပေးဖို့ လုပ်ရသည်။
"အာ့~"
ရေး ဒီထက်ပိုလိုချင်မိတာမို့ စိတ်မရှည်ဖြစ်နေသည့်အပြင် သူ သေတော့မလို ပူနေတာမို့ ငိုချင်လာသည်။
သူ့ရှေ့က အလှလေး၏ မျက်ရည်စတွေကို မြင်လိုက်ရချိန် ခဏ၌ ရိုင်းလ်၏ နှလုံးတစ်ခုလုံး ခပ်ပြင်းပြင်း ခုန်လှုပ်သွားတာက မြင်းရိုင်းတစ်ကောင် ဖြတ်ပြေးသွားသည့်အလား။
ထို့ကြောင့် သူ ဒီကောင်လေးစိတ်ကို အစွမ်းကုန် ကျေနပ်အောင် လုပ်ပေးချင်လာသည်။ ထို့အတွက် သူ ဘယ်သူ့ကိုမှ တစ်ကြိမ်တစ်ခါမှ မလုပ်ပေးဖူးသော အရာအထိပါ လုပ်ပေးချင်လာမိတာကြောင့် နှစ်ခါမစဉ်းစားတော့ဘဲ ထိုကောင်လေးရှေ့ ဒူးတစ်ဖက်ထောက် ထိုင်လိုက်မိသည်။
ရေး စိတ်အလိုမကျမှုကြောင့် ငုံ့ကြည့်လိုက်မိစဉ် သူ့၏တင်းမာနေသော အရာအား ငုံထွေးလိုက်သော ရိုင်းလ်၏ လုပ်ရပ်ကြောင့် သာယာမှုနဲ့ မနေတတ်မှုက သူ့အား ကူကယ်ရာမဲ့သွားစေကာ ထိုလူ့ခေါင်းမှဆံပင်တွေကို အမြန်ဆုပ်ကိုင်လိုက်မိပြီး ဒီထက်ပိုလိုချင်သည့်စိတ်တွေကို ထိုလူက အကုန်ဆုပ်ယူပေးနေသလိုမျိုး ဖြည်းဖြည်းချင်း ခံစားလိုက်ရသည်။
.
.
.
ဘားအတွင်းမှ toilet ခန်းမို့ ရေး၏ ညည်းသံတွေကို မတော်တဆကြားရလည်း ဘယ်သူမှတော့ စိတ်မဝင်စားပါပေ။
ရိုင်းလ် ထိုကောင်လေးကို မိနစ်အတော်ကြာ သူ့ပါးစပ်နဲ့ပဲ ဖြေလျှော့ပေးနေခဲ့ရသည်။
တစ်နာရီမပြည့်တပြည့်၌ ခေတ္တရာ ပြီးမြောက်သွားတာမို့ ဆေးအရှိန်မပြယ်သေးသော်လည်း ပင်ပန်းသွားပုံရကာ သူ့ရင်ခွင်ထဲ မှီတွယ်လာခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ထိုကောင်လေးကို ရိုင်းလ် သူ့လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကြားထဲ ပွေ့ယူလိုက်ရရင်း ဘားပိုင်ရှင်၏ နားနေရာ အခန်းထဲမှ အိပ်ရာထက်သို့ လာချပေးလိုက်ရသည်။
"ခဏလေးပဲ စိတ်ကို ထပ်ထိန်းထားနော်။ မင်း ဆေးရှိန်ပြယ်သွားရင် မင်း အပြုအမူကို နောင်တရသွားတာမျိုး မနာကျင်စေရက်လို့ ကိုယ် စိတ်ထိန်းထားတာ သိတယ်ဟုတ်၊ လိမ်မာတယ်၊ ခဏအိပ်လိုက်"
ခုနကထက် အသိစိတ် အနည်းငယ်ပြန်ကပ်လာပြီဖြစ်သလို ပူလောင်မှုကိုလည်း ရေး ထိန်းချုပ်နိုင်လာပြီဖြစ်သည်။
ရိုင်းလ် ထိုကောင်လေးအိပ်ပျော်စေရန်အတွက် သူ့အပေါ်အင်္ကျီကုတ်ကို ချွတ်ပေးလိုက်ပြီး လွှားတင်ပေးလိုက်ရသည်။
"မင်း ဒီအနံ့ရရင် အိပ်ပျော်တယ်မလား။ ကိုယ့်ကလေးက လိမ္မာတယ်နော်၊ မျက်လုံးမှိတ်ပြီး အိပ်တော့"
ထိုကောင်လေးကို တစ်ချက် ပြန်စမ်းသပ်ကြည့်လိုက်ပြီး ရိုင်းလ် အခုချက်ချင်း ဘားထဲကိုလည်း မြေလှန်ရှာခိုင်းလိုက်မိသည်။
ရေး ထိုလူ့ကုတ်ကို ရှိုက်ရှူလိုက်ပြီး နွေးထွေးမှု၊ လုံခြုံမှုတို့ကို ပထမဆုံးအကြိမ် ကြုံတွေ့လိုက်မိတာကြောင့် မျက်ရည်စက်တွေက ပါးပြင်မှတဆင့် ခေါင်းအုံးထက်သို့ ကျဆင်းလာခဲ့သည်။ ရေး သူ့ခန္ဓာကိုယ်က တစ်ခုခုလိုအပ်နေသလိုမျိုး ဖြစ်နေသေးဆဲဖြစ်ပြီး နေလို့မကောင်းသေးသော်ငြား စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာကတော့ ပထမဆုံးအကြိမ် လုံခြုံမှုအပြည့်အဝရနေသလိုမျိုး ခံစားရသည်။
အခန်းတံခါးအပြင်ဖက်၌ သူ့ဘားထဲက လူတွေကို ညွှန်ကြားနေသည့် ဩဇာပြည့်ဝတဲ့ ဒီလူ့အသံကို နားထောင်နေရင်း ရေး သူ့မွေးစားအဖေကို သတိရလိုက်မိသည်။
"ခင်ဗျားသား အရွယ်ရောက်နေပြီနော်၊ အိမ်ထောင်ပြုပေးဖို့ မစဉ်းစားသေးဘူးလား"
ရေး အပြင်မှ ပြန်ရောက်လာစဉ် မွေးစားအဖေနဲ့ သူ့ဧည့်သည်ပြောနေသံကြောင့် အသာကျော်သွားဖို့ပဲ တွေးလိုက်စဉ်-
"ကျုပ်စီးပွားရေးတွေ တိုးချဲ့ဖို့လုပ်နေတာ ခင်ဗျား သိတယ်မလား၊ ဒီကောင်လေးကို အသည်းအသန်ဓာတ်ကျနေတဲ့ ဘိုးတော်တစ်ယောက်ရှိတယ်။ အဲ့လူနဲ့ လက်တွဲလိုက်ရင် နောက်ထပ်ဘားတစ်ခုတောင် အေးဆေးထပ်ဖွင့်နိုင်တာ။ နှမြောပေမယ့် အဲ့လူက သူ့အငယ်အနှောင်းနေရာမှာ ဒီတစ်ခေါက်ကို မိန်းကလေးမထားတော့ဘဲ အဲ့ကောင်လေးကို လိုချင်တယ်ဆိုလို့ ဥထားရတာဗျ။ သူ့ ဒီတစ်ခေါက် အသက်နှစ်ဆယ်ပြည့်မွေးနေ့ကျရင် ကျုပ် အဲ့လူဆီ လက်ဆောင်ထည့်ပေးမလို့လေ"
ရေး အမြန်ပုန်းနေလိုက်မိသည်။
"ဟားဟား. . .ခင်ဗျားကတော့ အကြံကုန် ဂဠုန်စားချက်တဲ့သူမျိုးပဲ"
"မွေးလာခဲ့ရတဲ့နှစ်တွေမှ မနည်းတော့တာဗျာ၊ ထမင်းဖိုးကျေအောင် ဒီလောက်တော့ အသုံးချလို့မှ မရရင် ဘာလုပ်ရမှာလဲ။ အဲ့ဟာလေးက အားကိုးရပေမယ့် မကောင်းဆိုးဝါးလေးဗျ။ ကျုပ်အနားမှာ ကြာကြာထားတာက ကိုယ့်သေတွင်းကိုယ်တူးနေရသလိုမျိုးပဲ၊ နောက်ကျောမလုံပါဘူး။ သူ့မိဘတွေက အဲ့ဟာလေးကို အသေလေး မွေးလာခဲ့ရမှာ"
သူ့လျှာကို ဖြတ်ပစ်မည်ဟု အမြဲခြိမ်းခြောက်တတ်သော ထိုလူ့ကို ရေး သူ့အဖေပြီးရင် အကြောက်ရဆုံးလူ ဖြစ်ခဲ့ဖူးသည်။ ရေး သူတစ်ပါးရဲ့ ကျွန်လို နေရမယ်ဆိုရင်တောင် နေနိုင်ပေမယ့် ထိုကဲ့သို့တော့ မလုပ်နိုင်တာမို့ နောက်တစ်ကြိမ် ငယ်ငယ်ကလိုမျိုး အိမ်က ထွက်ပြေးမိခဲ့ပြန်သည်။
သို့သော်ငြား ဒီတစ်ခါတော့ သူ့မွေးစားအဖေလက်ထဲ ချက်ချင်းပြန်ရောက်သွားခဲ့ရတာမို့ သူ လုပ်မိလုပ်ရာ အားကိုးရာလည်း မရှိခဲ့တာမို့ ကျိန်ဆဲပြီး သတ်လိုက်မိသွားခဲ့တာပင်။
သူ ထိုအချိန်ကတည်းကသာ ရိုင်းလ်ကို တွေ့ခဲ့ရရင် ၊ အခုလိုမျိုး ရိုင်းလ်နဲ့ တူတူရှိနေခဲ့ရရင် ထိုကိုကိုကတော့ သူ့ကို သေချာပေါက် ကာကွယ်ပေးလာမယ့်သူဟု နှလုံးသား၏ အနက်ရှိုင်းဆုံးနေရာကနေ ရေး ခံစားလိုက်မိသည်။
___________________________________________
[Zawgyi]
ရႈပ္ေထြးစည္ကားေနေသာ ရန္ကုန္ေျမထဲသို႔ ရိုင္းလ္ေစတန္ ျပန္လည္ဝင္ေရာက္လာခဲ့ၿပီ။
ဒီေန႕လယ္ဖက္တင္ပဲ ခြန္းကို ျပန္လိုက္ပို႔ေပးခဲ့ၿပီးေနာက္ ရိုင္းလ္ သူ႕တိုက္ခန္းထဲသို႔ ညေနေစာင္းခါနီး၌ ျပန္ေရာက္ေနခဲ့သည္။ ခြန္းက ပုဂံမွာရွိကထဲက သူ႕ဒဏ္ရာကို ေသခ်ာျပဳစုေပးသလို ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္ရင္ ေျပာမယ္ဆိုသည့္ အေလးအနက္စကားေတြကို နားေထာင္ေပးဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနပါၿပီဆိုတာေၾကာင့္ ရိုင္းလ္ ဘယ္ေသာအခါမွ အခုခ်ိန္ေလာက္ ေဝခြဲရခက္ေနတာမ်ိဳးမျဖစ္ဖူးခဲ့တာကို သူ႕ကိုယ္သူ သတိထားလိုက္မိသည္။
ပုဂံမသြားခင္ကေတာင္ ေသခ်ာခဲ့မလို ျဖစ္ေနသည့္စိတ္ေတြက ႐ုတ္တရက္ႀကီး အတည္ထားခ်င္စိတ္ေတြပဲ ေပ်ာက္သြားခဲ့ျပန္တာလား၊ သူ ခြန္းကို ညီတစ္ေယာက္လိုပဲ ခ်စ္တာကို အခုခ်ိန္ထိ အထင္မွားခဲ့တာလား။ ထိုအရာအား သူ ပုဂံ၌ ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားေနခဲ့ပါ၏။
သူ လန္ဒန္ကေန ျပန္ေရာက္လာကထဲက ပစၥည္းေတြေတာင္ ေနရာေသခ်ာမခ်နိဳင္ေသးဘဲ ပုဂံထြက္သြားျဖစ္ခဲ့တာမို႔ တိုက္ခန္းထဲ၌ ရႈပ္ယွက္ခတ္ေနဆဲပင္။
Luggage ထဲမွ ပစၥည္းေတြကို ထုတ္ေနရင္း ေက်ာမွဒဏ္ရာက တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ နာက်င္ေနဆဲမို႔ နဖူးေၾကာေတြ ရႈံ႕ထားမိသည္။ အဝတ္အစားေတြ ေနရာခ်ၿပီးခ်ိန္၌ စာေရးစားပြဲခုံေပၚသို႔ ဖုန္းနဲ႕ ပစၥည္းတခ်ိဳ႕လာတင္ထားလိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းဖက္ ထြက္ဖို႔အလုပ္ သူ ေမွာက္ခ်ထားခဲ့သည့္ ဓာတ္ပုံမွန္ေဘာင္တစ္ခုေပၚသို႔ အၾကည့္ေရာက္သြားခဲ့သည္။
သူ ထိုမွန္ေဘာင္ကို ျပန္လွန္ယူလိုက္မိသည္။ ထိုမွန္ေဘာင္ထဲမွ ပုံက သူ ႏွစ္ႏွစ္လုံး တစ္ရက္မပ်က္ ၾကည့္ျဖစ္ခဲ့သည့္ ဓာတ္ပုံ၊ စာၾကည့္စားပြဲေပၚမွာပဲ အၿမဲေထာင္ထားျဖစ္ခဲ့သည့္ ဓာတ္ပုံမို႔ စာတမ္းေတြနဲ႕ အလုပ္ရႈပ္ေနတိုင္း၊ စိတ္ရႈပ္လာတိုင္း ဘာရယ္မဟုတ္ ေငးေနမိခဲ့သည့္ ဓာတ္ပုံမို႔ လန္ဒန္က ထြက္လာတုန္းက ေသခ်ာထည့္ယူခဲ့မိသည္။ ပုံတူပြားၿပီး သူ စာအုပ္ၾကားထဲ၌လည္း ထည့္ထားျဖစ္ခဲ့သည္။
ထိုတိုက္ပိုင္ရွင္ ဘယ္သူမွန္း မသိခင္ကထဲက ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ သူ ေသခ်ာေပါက္ သြားခ်င္ခဲ့မိသည့္ ေနရာ၊ ဒီေနရာမွာမွ ေဆးခန္းမဖြင့္ျဖစ္ရင္ သူ ဆရာဝန္လုပ္ရတာ ဘာအဓိပၸာယ္မွ မရွိေတာ့ဘူးဟု ေတြးခဲ့မိသည့္အထိ သေဘာက်ခဲ့ရေသာ ဒီအေဆာက္အဦး၏ ပိုင္ရွင္ကို ေရးမွန္းသိလိုက္ရခ်ိန္၌ စိတ္တိုလြန္းလို႔ ေမွာက္ခ်ထားခဲ့မိတာပင္။
သူ ေခတၱရာကို ငယ္စဥ္ကထဲက သူ႕ကိုကာကြယ္ေပးေစခ်င္ခဲ့သည့္ သူရဲေကာင္းေလးအျဖစ္ စြဲလမ္းဖူးခဲ့ၿပီး ဒီဓာတ္ပုံထဲ၌ ေနာက္ေက်ာပဲ ျမင္ရတဲ့ တိုက္ပိုင္ရွင္ကိုေတာ့ ထိုေကာင္ေလးဆီမွာ ဘာေတြမ်ား နာက်င္စရာရွိေနရတာလဲဆိုတဲ့ အေတြးေၾကာင့္ သူ ေမြးေန႕လက္ေဆာင္ ပို႔ေပးတာမ်ိဳးထက္ ပိုႏွစ္သိမ့္ေပးခ်င္ခဲ့သည့္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္အျဖစ္ ရင္ထဲသိမ္းထားခဲ့ဖူးသည္။ ရယ္စရာေကာင္းတာက ႏွစ္ေယာက္လုံးက တစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္ေနခဲ့တယ္ဆိုတာပါပင္။
ၾကည့္ရတာ သူနဲ႕ ေခတၱရာက ေရစက္ပါတယ္ ထင္ပါရဲ႕။
ဓာတ္ပုံကို လက္ဖ်ားေတြနဲ႕ ညင္သာစြာ ပြတ္သပ္မိရင္း ၿပဳံးေနမိတာကို ရိုင္းလ္ သူ႕ကိုယ္သူ သတိထားလိုက္မိတာမို႔ မွန္ေဘာင္ကို ေသခ်ာျပန္ေထာင္ထားလိုက္ရင္း ေရခ်ိဳးခန္းဖက္ ထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္။
ေရွ႕ရက္ေတြကဆို ဒီေကာင္ေလးကို တစ္ေန႕ႏွစ္ႀကိမ္ေလာက္ ေတြ႕ေတြ႕ေနခဲ့ရေပမယ့္ ဒီႏွစ္ရက္လုံးေတာ့ နယ္ေျမကြာျခားမႈေၾကာင့္ အသံေတာင္ မၾကားရေသးတာအတြက္ သတိရေနမိသည္။ ထို႔အတြက္ ေနာက္မွပဲ အနားယူေတာ့ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ရင္း ဒီအခ်ိန္ဆို ေခတၱရာက ဘားမွာ ရွိေနေလာက္နိုင္တာမို႔ ရိုင္းလ္တစ္ေယာက္ သူ႕ကိုယ္သူ အသပ္ရပ္ဆုံး၊ ၾကည့္အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ခဲ့ၿပီး Victory ဘားရွိရာေနရာသို႔ ျပန္ထြက္လာခဲ့သည္။
.
.
.
ဘားအတြင္း၌ ဆူညံပြက္ေလာရိုက္ေနကာ ရႈပ္ေထြးေပြလီေနသည္။
ထိုစဥ္ ဘားပိုင္ရွင္အား အညိုေရာင္မ်က္ဝန္းမ်ားျဖင့္ ရွာေဖြေနသည့္ ကျပားသြင္ျပင္ႏွင့္ နတ္ဘုရားတစ္ပါးအလား ေခ်ာေမာခန႔္ညားလွေသာ အမ်ိဳးသားတစ္ဦးကို ဘားထဲမွ ဧည့္သည္တခ်ိဳ႕ ေငးၾကည့္မိသြားၾကသည္။
သူတို႔ပိုင္ရွင္က Dancing floor ၌ ရွိေနသည္ဟု လမ္းၫႊန္လိုက္တာေၾကာင့္ ရိုင္းလ္ ကခုန္ေနေသာ လူအုပ္ၾကားထဲ တိုးေဝွ႕ဝင္လာခဲ့ရတာပင္။
ေရး ဒီည သူ႕၏ စိတ္အေျခအေန အလြန္ေကာင္းမြန္ေန၏။ လက္ေရာ ေခါင္းေရာ အေကာင္းပကတိျဖစ္ေနၿပီမို႔ Dancing floor ထဲ၌ အခ်ိန္အတန္ၾကာ ကခုန္ေနခဲ့သည္။ အခုလို မီးေရာင္စုံေအာက္၌ စိတ္လြတ္လက္လြတ္ ကခုန္ေနရတာကို သူ အလြန္သေဘာက်ေလသည္။
ဒီည သူ႕ဘား၌ မာန္လည္း ရွိေနတာမို႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္ေသာ မာန္နဲ႕ အခုလိုမ်ိဳး အတြဲညီညီ ကရတာကို ေရး အလြန္ႏွစ္ၿခိဳက္ေလသည္။ သူငယ္ခ်င္းေတြအေပၚ စိတ္မႏွစ္ထားခ်င္လို႔သာ ေရး မာန႔္အေပၚ ကိုယ္ေပါင္းစိတ္ခြာ လုပ္ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ သူ ေပါင္းခဲ့ဖူးသည့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားစြာထဲတြင္ မာန္တစ္ေယာက္နဲ႕သာ သူ အၾကာဆုံးသက္တမ္းရွိခဲ့ၿပီး အနည္းဆုံးေတာ့ သူ႕ေဘးမွာ အေဖာ္လုပ္ေပးေနသည့္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိေသးတယ္ဆိုတဲ့ အသိေၾကာင့္ ေရး ေပ်ာ္႐ႊင္ခဲ့ရဖူးပါသည္။
ထိုျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ရိုင္းလ္၏ မ်က္ဝန္းမ်ား အလိုမက်ျဖစ္သြားခဲ့သည္။ သူဆိုသည္မွာ သဝန္တိုတတ္သူ မဟုတ္ေပမယ့္ ထိုႏွစ္ေယာက္ အခုကဲ့သို႔ ရင္းႏွီးေနတာကိုေတာ့ မ်က္စိစပါးေမႊး စူးလာသလို ခံစားလိုက္ရ၏။
ထို႔အတြက္ ထိုေကာင္ေလးရွိရာသို႔ တိုးလာခဲ့ရသလို ေရးဖက္တြင္လည္း ဘားထဲ၌ အနံ႕ေပါင္းစုံ၊ အေမႊးနံ႕ေပါင္းစုံ ရွိေနေသာ္ျငား ႏွာေခါင္းထဲသို႔ ဖ်တ္ခနဲ တိုးဝင္လာေသာ လာဗင္ဒါနံ႕ေၾကာင့္ ထိုအနံ႕ပိုင္ရွင္ကို လူအုပ္ၾကားထဲ ေဝ့ရွာလိုက္မိစဥ္ သူ႕ဆီ ေလွ်ာက္လွမ္းလာသည့္ ကျပားေကာင္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။
"ဟိုင္း. . .ကိုယ္ ျပန္ေရာက္ၿပီ"
လွပေသာ ေကာင္ေလး၏ အၿပဳံးေတြကလည္း အလြန္ခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းေလသည္။ ထိုေကာင္ေလး သူ႕အား လက္ေဝွ႕ရမ္းျပလာရင္း လူအုပ္ၾကားထဲမွာပဲ ေျပးဖက္လာျပန္သည္။
"အေတာ္ပဲ၊ ငါ မင္းကို သတိရေနတာ။ ဘယ္လိုေနေသးလဲ၊ ဒဏ္ရာေရာ အဆင္ေျပရဲ႕လား"
ေရး ထိုလူ႕ကို အစ္ကိုရင္းသဖြယ္ တြယ္တာမိေနၿပီျဖစ္သည္။ ဒီလူ႕ကိုေတာ့ သူ တြယ္တာလို႔ရမည့္သူ၊ သူ႕ေနာက္ေက်ာကို ဓားနဲ႕ထပ္ထိုးမည့္သူ မဟုတ္ဟု ေရး ယုံၾကည္စိတ္ခ်ေနမိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူလည္း ဒီလူနဲ႕ ရင္းႏွီးခ်င္ပါေၾကာင္း သိုင္းဖက္လိုက္ရင္း အမူအရာနဲ႕ ေဖာ္ျပလိုက္မိသည္။
ရိုင္းလ္လည္း ထိုေကာင္ေလးကို ၿမဲၿမံစြာ ျပန္ဖက္တြယ္ထားလိုက္မိသည္။
ရိုင္းလ္တစ္ေယာက္ ယဥ္ေက်းမႈျခင္း တျခားစီျဖစ္ေနေသာ နိုင္ငံႏွစ္ခုအေၾကာင္းကို ေသခ်ာနားလည္တာမို႔ ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္တိုင္း ျမန္မာက ေကာင္ေလးေတြနဲ႕ အကြာအေဝးတစ္ခုထားခဲ့ရတာက ခြန္းအပါအဝင္ပင္။ သို႔ေသာ္ျငား သူ ဒီေကာင္ေလးနဲ႕ေတာ့ အခုလို နီးနီးကပ္ကပ္ ေနခ်င္ေနမိသလိုပင္။ အခုခ်ိန္၌ သူ႕ႏွလုံးသားက ေႏြးေထြးမႈတို႔နဲ႕ လႊမ္းၿခဳံေနတာေၾကာင့္ ေခတၱရာ သူ႕ကို ျပန္ခြာသြားခ်ိန္၌ ခ်က္ခ်င္း အထီးက်န္သြားသလို ခံစားခ်က္ႀကီးေၾကာင့္ ဇေဝဇဝါ ခံစားလိုက္ရသည္။
"မင္း ငါ့ဘားမွာ ညစာ လာစားတာလား"
"ညစာက စားခဲ့ၿပီးၿပီ၊ ကိုယ္ မင္းကို သတိရလို႔ သက္သက္လာခဲ့တာ"
သွ်ိုင္းစက္မာန္ ကေနရင္းကေန သူ႕ေနာက္က စုံတြဲစကားေၾကာင့္ ႀကိတ္ၿပဳံးလိုက္မိသည္။ ဒီဘဲက ေတြ႕သမွ် အကုန္စားတယ္ဆိုတာ အတင္းအဖ်င္းစကားသက္သက္ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို လက္ခံလိုက္ရသည္။
"အဟမ္း. . .ေရးေရ မင္းဧည့္သည္ ေရာက္ေနၿပီဆိုေတာ့ ငါလည္း ငါ့ေကာင္ေလးဆီ သြားလိုက္ဦးမယ္၊ ခင္ဗ်ားကေတာ့ ဒီမွာပဲ ေအးေဆးေနခဲ့လိုက္ပါဦး"
သွ်ိုင္းစက္မာန္ လိုတာထက္ စတိုင္ထုတ္လာေသာ ဘဲႀကီးအား ခပ္ေထ့ေထ့ေလွာင္ၿပဳံး ၾကည့္လိုက္ရင္း ေရးကို ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ကာ ထိုေနရာနားက ထြက္လာခဲ့ၿပီး ဘားေကာင္တာဆီ ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။
ထို႔ေနာက္ ေရးကို ထိုးေကြၽးဖို႔ ေဆာင္ထားခဲ့သည့္ ေဆးထုပ္ကို ဘားေကာင္တာမွ သူ႕လူယုံအျဖစ္ ထည့္ထားေသာ ေကာင္ေလးအား ကမ္းေပးလိုက္ၿပီး-
"မင္းပိုင္ရွင္ရဲ႕ ဧည့္သည္ခြက္ထဲ ထည့္လိုက္၊ ပိရိပါေစေနာ္"
"စိတ္ခ်ပါ"
Dancing floor ကို ျပန္လွမ္းၾကည့္လိုက္ရင္း တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ကာ ရယ္ေမာၿပီး စကားေျပာေနၾကေသာ ထိုႏွစ္ေယာက္ေၾကာင့္ သွ်ိုင္းစက္မာန္ သူ အတင္းႀကိဳးစားစရာ မလိုေတာ့တာအတြက္ မ်က္ခုံးပင့္လိုက္မိသည္။
ထိုဘဲ ဒီည အဝစားပါေစ ရည္႐ြယ္ရင္း သူ ဒီဘားထဲက ထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္။
ဘားေကာင္တာဆီ ေရး ျပန္ေရာက္လာခဲ့စဥ္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ ကမ္းေပးလာသည့္ ခြက္ကို အျမန္ေမာ့ခ်လိဳက္မိသည္။
"ကိုယ္ toilet သြားလိုက္ဦးမယ္"
ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ကာ ကျပားေကာင္ကို ေစာင့္ရင္းနဲ႕ ကျပားေကာင္၏ ခြက္ကိုပါ ယူေသာက္လိုက္ရင္း တစ္ခြက္ၿပီးတစ္ခြက္ ေသာက္ေနမိသည္။ ေရးက အရက္ခံနိုင္ရည္ႏႈန္း ျမင့္သူျဖစ္ၿပီး မူးသြားရင္လည္း ေကာင္းမြန္တဲ့ အမူအက်င့္ရွိသူျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ျငား အခုဆို ငါးခြက္ပဲ ေသာက္ရေသးခ်ိန္၌ သူ႕ခႏၶာကိုယ္ထဲ၌ ပူေလာင္ေနသလိုမ်ိဳး ခံစားခ်က္ေၾကာင့္ ထပ္ဝတ္ထားသည့္ ဂ်ာကင္ကို ခြၽတ္ထားလိုက္မိသည္။
"ဘာလို႔ဒီေလာက္ပူေနရတာလဲ"
သူ႕ခႏၶာကိုယ္ထဲ၌ တစ္စုံတစ္ခုအား ျပင္းျပင္းပ်ပ် လိုခ်င္ေနသလိုျဖစ္ေနသလို ႐ုတ္တရက္ႀကီး တစ္စုံတစ္ေယာက္နဲ႕ အိပ္ခ်င္လာသလို ေအာက္ပိုင္းမွ တင္းမာလာမႈေၾကာင့္ ေရး ေခါင္းနပန္းႀကီးသြားခဲ့သည္။
ထို႔အတြက္ ထိုကိစၥကို ေျဖရွင္းဖို႔ toilet ဖက္ အျမန္ထထြက္လာရသည္။
"ခ်ီးပဲ၊ ႐ုတ္တရက္ႀကီး ဘယ္လိုျဖစ္လာရတာလဲ"
သူ ညဖက္ေတြ မနက္ပိုင္းေတြ၌ ထိုကဲ့သို႔ ျဖစ္လာတတ္တာ ပုံမွန္ပဲေပမယ့္ အခုလို လူၾကားထဲ၌ ျဖစ္လာတာကေတာ့ အလြန္ရွက္ဖို႔ေကာင္းသည္ဟု ခံစားမိတာေၾကာင့္ အျမန္ေျဖရွင္းဖို႔ ထြက္လာခဲ့ရသည္။
ရိုင္းလ္ သူ လက္ေဆးေနစဥ္ ေခတၱရာ ဝင္လာတာကို မွန္ထဲကေန ျမင္လိုက္ရတာေၾကာင့္ toilet သုံးမလို႔ ထင္လိုက္ေပမယ့္ ထိုေကာင္ေလးက အျပင္မွာမသုံးဘဲ အခန္းထဲထိ ေျပးဝင္သြားတာမို႔ လက္ေဆးျခင္းအမႈကိုသာ ျပန္အာ႐ုံစိုက္လိုက္ရသည္။
ရိုင္းလ္ လက္သုတ္ေနစဥ္ ေခတၱရာဝင္သြားသည့္အခန္းထဲကေန ညည္းသံသဲ့သဲ့ထြက္ေနတာကို နားပါးလြန္းသူမို႔ အာ႐ုံစိုက္လိုက္မိသည္။
အျပင္ဖက္၌ လူရႈပ္ေနေသာ္ျငား Toilet ထဲ၌ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သာ ရွိေနတာပင္။ ရိုင္းလ္ ထိုအခန္းနား ေလွ်ာက္လာလိုက္ရင္း-
"ေဟ့. . .မင္း အဆင္ေျပလား၊ တစ္ခုခုျဖစ္ေနတာလား"
ေရး သူ႕ပါးစပ္ကို လက္နဲ႕ အျမန္အုပ္လိုက္မိသည္။ သူ ေနလို႔အဆင္မေျပေလာက္ေအာင္ ပိုပိုပူေလာင္လာတဲ့အျပင္ ကျပားေကာင္၏ ကိုယ္သင္းနံ႕က သူ ထိုလူ႕ကို သူ႕ေအာက္ဆြဲသြင္းခ်င္စိတ္ေတြ တားမရေအာင္ထိ လွိုက္တက္လာေစသည္။
ေရး၏ စိတ္ေတြက ကေယာက္ကယက္ျဖစ္လြယ္ၿပီး လြတ္လြတ္ထြက္သြားတတ္သည္။
"ေဟ့ အဆင္ေျပတယ္ဆိုရင္ အသံေပးဦး၊ ေျပတယ္ဆို ကိုယ္ ဘားေကာင္တာမွာ သြားထိုင္ေစာင့္ေနမယ္ေနာ္"
ထိုလူထြက္သြားေတာ့မယ္ဆိုတဲ့အသိေၾကာင့္ ေရး တံခါးကို ဟလိုက္ၿပီး ကျပားေကာင္ကို အခန္းထဲ ဆြဲေခၚသြင္းလိုက္မိသည္။
ဖ်တ္ခနဲ ဆြဲသြင္းခံလိုက္ရတာေၾကာင့္ ရိုင္းလ္ အံ့ဩသြားမိသည္။
"မင္း ဘာလုပ္တာလဲ"
"ငါ တကယ္ေနလို႔မေကာင္းဘူး၊ အာ့~ ငါ့ကို စမ္းသပ္ေပး"
မ်က္ဝန္းေတြ နီရဲေနကာ ထိုေကာင္ေလး၏ လက္ဖ်ားေတြနဲ႕ လည္ပင္းတစ္ဝိုက္က အနည္းငယ္ပူေနတာေၾကာင့္ ရိုင္းလ္ အျမန္စမ္းသပ္ၾကည့္လိုက္စဥ္ ထိုေကာင္ေလးက သူ႕ကို အတင္းဖက္တြယ္လာရင္း သူ႕လည္တိုင္ကို ကိုက္ခဲေနသည္။
အခန္းက်ဥ္းေလးထဲ၌ ႏွစ္ေယာက္သား နီးကပ္ေနရတာမို႔ ထိုေကာင္ေလး၏ ေအာက္ပိုင္းဆီမွ တင္းမာေနေသာ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္-
"မင္း ပူေနသလို ခံစားေနရတာလား"
ေရး ဘာမွျပန္မေျဖေတာ့ဘဲ ရိုင္းလ္ကိုသာ နံရံဆီသို႔ ေစာင့္တြန္းလိုက္ရင္း ရိုင္းလ္၏ အကၤ်ီၾကယ္သီးေတြကို ခပ္ျမန္ျမန္ဆြဲျဖဳတ္လိုက္မိၿပီး ဘာဆက္လုပ္ရမွန္းမသိေတာ့။
ေရး ထိုလာဗင္ဒါနံ႕ တသင္းသင္းျဖစ္ေနေသာ ဘဲႀကီးကို ေခါင္းအစေျခအဆုံး တစ္ကိုယ္လုံး အေကာင္လိုက္ မ်ိဳခ်လိဳက္ခ်င္မိသည့္အလား စားခ်င္ေနမိတာေၾကာင့္ ထိုလူ႕ေခါင္းကို ဆတ္ခနဲ ဆြဲငုံ႕ယူလိုက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခု ထိကပ္လိုက္မိေတာ့သည္။
". . . ."
ရိုင္းလ္ အခုအေျခအေနကို အလြန္လန႔္ဖ်ပ္သြားရပါ၏။
"မင္း ဘာေတြလုပ္. . ."
ထိုဘဲ စကားဟလိုက္တာနဲ႕ ေရး လွ်ာဖ်ားတိုးဝင္လိုက္ကာ သူ အခု ႏွစ္ခ်ိဳ႕ဝိုင္ကို ေသာက္သုံးေနရသည့္အလား ယစ္မူးဖြယ္ ဆြဲေဆာင္မႈမ်ိဳးရွိေနတဲ့ ကျပားေကာင္၏ ႏႈတ္ခမ္းတစ္ခုလုံးကို မြတ္မြတ္သိပ္သိပ္ နမ္းရွိုက္ေနမိေလသည္။
ေရး ဘယ္သူ႕ကိုမွ မနမ္းဖူးေသးေပမယ့္ ကြၽမ္းကြၽမ္းက်င္က်င္ နမ္းတတ္သည္။ သို႔ေပသိ အလွေလးေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕ နမ္း႐ုံမကဘဲ တူတူပါ အိပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ရိုင္းလ္ကေတာ့ အခုအေျခအေနကို ဘယ္လိုတုံ႕ျပန္ရမလဲ မသိေတာ့တဲ့အထိ ျဖစ္ေနရပါတယ္ဆိုရင္ အေရွ႕က သူ႕အိပ္ရာေဖာ္ေတြ ထိုင္ရယ္ၾကကုန္မလားမသိ။
ႁပြတ္!
ေရး ထိုလူ႕ကိုယ္မွ အေပၚကုတ္ကို အတင္းဆြဲခြာေနရင္း ထိုလူ႕အကၤ်ီၾကယ္သီးအားလုံးကိုလည္း အဆုံးထိ ဆြဲခြၽတ္လိုက္ၿပီး ထိုလူ႕ခါးပတ္ကိုပါ ဆြဲျဖဳတ္ဖို႔ လက္တင္လိုက္စဥ္ သူ႕လက္ကို ဖ်တ္ခနဲ ဆြဲထိန္းခံလိုက္ရတာေၾကာင့္ အလိုမက်စြာ ေမာ့ၾကည့္လိုက္မိသည္။
ရိုင္းလ္ ထိုေကာင္ေလးလက္ကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားလိုက္ရကာ ထိုေကာင္ေလး ခႏၶာကိုယ္ကိုသာ နံရံနဲ႕ ဆြဲကပ္ပစ္လိုက္ၿပီး သူ႕လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ၾကားထဲ ထိန္းထားလိုက္ၿပီးမွ-
"မင္း ေဆးမိထားတာ ထင္တယ္"
"ပူတယ္"
ရိုင္းလ္ ထိုေဆးမ်ိဳးကို ေသခ်ာသိတာမို႔ ေခတၱရာကို ဘယ္သူကမ်ား သူ ခဏေလးမရွိလိုက္တုန္း ထိုကဲ့သို႔ လုပ္ရဲတာလဲဆိုတာအေပၚ ေဒါသေထာင္းခနဲ ထြက္သြားမိသည္။
ရိုင္းလ္က အသားမစားတဲ့က်ား မဟုတ္သလို ေခတၱရာကလည္း သူ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္သည့္ စံႏႈန္းအားလုံးထက္ ေက်ာ္လြန္တဲ့အထိ လွပလြန္းသူျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုေကာင္ေလး မ်က္ႏွာကို ပင့္ေမာ့ယူလိုက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးအား နက္နက္ရွိုင္းရွိုင္း ျပန္လည္ဆုပ္ယူလိုက္မိသည္။ ထင္ထားသည့္ထက္ ႏူးညံ့လြန္းေသာ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးေတြေၾကာင့္ ထိုေကာင္ေလး၏ တစ္ကိုယ္လုံးသာဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ႏုအိေနမလဲဆိုတာ ျမည္းစမ္းခ်င္လာမိတဲ့အထိ စိတ္ရိုင္းေတြ ဝင္လာခဲ့သည္။
ေသခ်ာတာက သူ အခုခ်ိန္၌ ေခတၱရာအား ညီေလးလိုမ်ိဳး မျမင္နိုင္ေတာ့ပါ။
ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုအား ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပန္ခြာလိုက္ရသည္။ ထို႔ေနာက္ ထိုေကာင္ေလး အကၤ်ီပခုံးကို ဆြဲခ်လိဳက္ၿပီး အမွတ္ေတြ ေပးမိခါနီးအထိ ရိုင္းလ္ စိတ္လြတ္သြားခဲ့စဥ္ ပခုံးေပၚက လိပ္ျပာအမွတ္ကို ျမင္လိုက္ရတာေၾကာင့္ သတိျပန္ဝင္လာခဲ့သည္။
သူ ထိုေကာင္ေလးအား သူ႕ဖူးစာဖက္လက္ထဲကို အန္တီ့ကိုယ္စား အျပစ္အနာအဆာမရွိ ထည့္ေပးခ်င္စိတ္ ရွိေနတာမို႔ပင္။
ေရး သူ႕ကို ခြာသြားေတာ့မယ့္ပုံရသည့္လူအား အတင္းဆြဲထားမိျပန္သည္။
"ခဏေလး၊ ဒါ မင္းရဲ႕ ပထမဆုံးအႀကိမ္လား"
ထိုေကာင္ေလး ေခါင္းညိတ္ျပလာသည္။
"ဟုတ္ၿပီ၊ ကိုယ္ မင္းကို သက္သာေအာင္ လုပ္ေပးမယ္ေနာ္"
ထိုေကာင္ေလး၏ ခါးပတ္ကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္ရၿပီး ရိုင္းလ္ သူ႕စိတ္သူ ထိန္းခ်ဳပ္ထားရသည္။ သူ႕ခဏတာ စိတ္ရိုင္းေၾကာင့္ ဒီေကာင္ေလးကို သူ အိပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ေကာင္ေလးေတြလိုမ်ိဳး လုပ္လိုက္မိရင္ ထိုေကာင္ေလး ေဆးျပန္ျပယ္သြားခ်ိန္၌ စိတ္ဒဏ္ရာရသြားနိုင္တာမို႔ သူ႕လက္ေတြနဲ႕သာ ေျဖေလွ်ာ့ေပးဖို႔ လုပ္ရသည္။
"အာ့~"
ေရး ဒီထက္ပိုလိုခ်င္မိတာမို႔ စိတ္မရွည္ျဖစ္ေနသည့္အျပင္ သူ ေသေတာ့မလို ပူေနတာမို႔ ငိုခ်င္လာသည္။
သူ႕ေရွ႕က အလွေလး၏ မ်က္ရည္စေတြကို ျမင္လိုက္ရခ်ိန္ ခဏ၌ ရိုင္းလ္၏ ႏွလုံးတစ္ခုလုံး ခပ္ျပင္းျပင္း ခုန္လႈပ္သြားတာက ျမင္းရိုင္းတစ္ေကာင္ ျဖတ္ေျပးသြားသည့္အလား။
ထို႔ေၾကာင့္ သူ ဒီေကာင္ေလးစိတ္ကို အစြမ္းကုန္ ေက်နပ္ေအာင္ လုပ္ေပးခ်င္လာသည္။ ထို႔အတြက္ သူ ဘယ္သူ႕ကိုမွ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွ မလုပ္ေပးဖူးေသာ အရာအထိပါ လုပ္ေပးခ်င္လာမိတာေၾကာင့္ ႏွစ္ခါမစဥ္းစားေတာ့ဘဲ ထိုေကာင္ေလးေရွ႕ ဒူးတစ္ဖက္ေထာက္ ထိုင္လိုက္မိသည္။
ေရး စိတ္အလိုမက်မႈေၾကာင့္ ငုံ႕ၾကည့္လိုက္မိစဥ္ သူ႕၏တင္းမာေနေသာ အရာအား ငုံေထြးလိုက္ေသာ ရိုင္းလ္၏ လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ သာယာမႈနဲ႕ မေနတတ္မႈက သူ႕အား ကူကယ္ရာမဲ့သြားေစကာ ထိုလူ႕ေခါင္းမွဆံပင္ေတြကို အျမန္ဆုပ္ကိုင္လိုက္မိၿပီး ဒီထက္ပိုလိုခ်င္သည့္စိတ္ေတြကို ထိုလူက အကုန္ဆုပ္ယူေပးေနသလိုမ်ိဳး ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ခံစားလိုက္ရသည္။
.
.
.
ဘားအတြင္းမွ toilet ခန္းမို႔ ေရး၏ ညည္းသံေတြကို မေတာ္တဆၾကားရလည္း ဘယ္သူမွေတာ့ စိတ္မဝင္စားပါေပ။
ရိုင္းလ္ ထိုေကာင္ေလးကို မိနစ္အေတာ္ၾကာ သူ႕ပါးစပ္နဲ႕ပဲ ေျဖေလွ်ာ့ေပးေနခဲ့ရသည္။
တစ္နာရီမျပည့္တျပည့္၌ ေခတၱရာ ၿပီးေျမာက္သြားတာမို႔ ေဆးအရွိန္မျပယ္ေသးေသာ္လည္း ပင္ပန္းသြားပုံရကာ သူ႕ရင္ခြင္ထဲ မွီတြယ္လာခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုေကာင္ေလးကို ရိုင္းလ္ သူ႕လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ၾကားထဲ ေပြ႕ယူလိုက္ရရင္း ဘားပိုင္ရွင္၏ နားေနရာ အခန္းထဲမွ အိပ္ရာထက္သို႔ လာခ်ေပးလိုက္ရသည္။
"ခဏေလးပဲ စိတ္ကို ထပ္ထိန္းထားေနာ္။ မင္း ေဆးရွိန္ျပယ္သြားရင္ မင္း အျပဳအမူကို ေနာင္တရသြားတာမ်ိဳး မနာက်င္ေစရက္လို႔ ကိုယ္ စိတ္ထိန္းထားတာ သိတယ္ဟုတ္၊ လိမ္မာတယ္၊ ခဏအိပ္လိုက္"
ခုနကထက္ အသိစိတ္ အနည္းငယ္ျပန္ကပ္လာၿပီျဖစ္သလို ပူေလာင္မႈကိုလည္း ေရး ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္လာၿပီျဖစ္သည္။
ရိုင္းလ္ ထိုေကာင္ေလးအိပ္ေပ်ာ္ေစရန္အတြက္ သူ႕အေပၚအကၤ်ီကုတ္ကို ခြၽတ္ေပးလိုက္ၿပီး လႊားတင္ေပးလိုက္ရသည္။
"မင္း ဒီအနံ႕ရရင္ အိပ္ေပ်ာ္တယ္မလား။ ကိုယ့္ကေလးက လိမၼာတယ္ေနာ္၊ မ်က္လုံးမွိတ္ၿပီး အိပ္ေတာ့"
ထိုေကာင္ေလးကို တစ္ခ်က္ ျပန္စမ္းသပ္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ရိုင္းလ္ အခုခ်က္ခ်င္း ဘားထဲကိုလည္း ေျမလွန္ရွာခိုင္းလိုက္မိသည္။
ေရး ထိုလူ႕ကုတ္ကို ရွိုက္ရႉလိုက္ၿပီး ေႏြးေထြးမႈ၊ လုံၿခဳံမႈတို႔ကို ပထမဆုံးအႀကိမ္ ႀကဳံေတြ႕လိုက္မိတာေၾကာင့္ မ်က္ရည္စက္ေတြက ပါးျပင္မွတဆင့္ ေခါင္းအုံးထက္သို႔ က်ဆင္းလာခဲ့သည္။ ေရး သူ႕ခႏၶာကိုယ္က တစ္ခုခုလိုအပ္ေနသလိုမ်ိဳး ျဖစ္ေနေသးဆဲျဖစ္ၿပီး ေနလို႔မေကာင္းေသးေသာ္ျငား စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာကေတာ့ ပထမဆုံးအႀကိမ္ လုံၿခဳံမႈအျပည့္အဝရေနသလိုမ်ိဳး ခံစားရသည္။
အခန္းတံခါးအျပင္ဖက္၌ သူ႕ဘားထဲက လူေတြကို ၫႊန္ၾကားေနသည့္ ဩဇာျပည့္ဝတဲ့ ဒီလူ႕အသံကို နားေထာင္ေနရင္း ေရး သူ႕ေမြးစားအေဖကို သတိရလိုက္မိသည္။
"ခင္ဗ်ားသား အ႐ြယ္ေရာက္ေနၿပီေနာ္၊ အိမ္ေထာင္ျပဳေပးဖို႔ မစဥ္းစားေသးဘူးလား"
ေရး အျပင္မွ ျပန္ေရာက္လာစဥ္ ေမြးစားအေဖနဲ႕ သူ႕ဧည့္သည္ေျပာေနသံေၾကာင့္ အသာေက်ာ္သြားဖို႔ပဲ ေတြးလိုက္စဥ္-
"က်ဳပ္စီးပြားေရးေတြ တိုးခ်ဲ့ဖို႔လုပ္ေနတာ ခင္ဗ်ား သိတယ္မလား၊ ဒီေကာင္ေလးကို အသည္းအသန္ဓာတ္က်ေနတဲ့ ဘိုးေတာ္တစ္ေယာက္ရွိတယ္။ အဲ့လူနဲ႕ လက္တြဲလိုက္ရင္ ေနာက္ထပ္ဘားတစ္ခုေတာင္ ေအးေဆးထပ္ဖြင့္နိုင္တာ။ ႏွေျမာေပမယ့္ အဲ့လူက သူ႕အငယ္အေႏွာင္းေနရာမွာ ဒီတစ္ေခါက္ကို မိန္းကေလးမထားေတာ့ဘဲ အဲ့ေကာင္ေလးကို လိုခ်င္တယ္ဆိုလို႔ ဥထားရတာဗ်။ သူ႕ ဒီတစ္ေခါက္ အသက္ႏွစ္ဆယ္ျပည့္ေမြးေန႕က်ရင္ က်ဳပ္ အဲ့လူဆီ လက္ေဆာင္ထည့္ေပးမလို႔ေလ"
ေရး အျမန္ပုန္းေနလိုက္မိသည္။
"ဟားဟား. . .ခင္ဗ်ားကေတာ့ အႀကံကုန္ ဂဠုန္စားခ်က္တဲ့သူမ်ိဳးပဲ"
"ေမြးလာခဲ့ရတဲ့ႏွစ္ေတြမွ မနည္းေတာ့တာဗ်ာ၊ ထမင္းဖိုးေက်ေအာင္ ဒီေလာက္ေတာ့ အသုံးခ်လိဳ႕မွ မရရင္ ဘာလုပ္ရမွာလဲ။ အဲ့ဟာေလးက အားကိုးရေပမယ့္ မေကာင္းဆိုးဝါးေလးဗ်။ က်ဳပ္အနားမွာ ၾကာၾကာထားတာက ကိုယ့္ေသတြင္းကိုယ္တူးေနရသလိုမ်ိဳးပဲ၊ ေနာက္ေက်ာမလုံပါဘူး။ သူ႕မိဘေတြက အဲ့ဟာေလးကို အေသေလး ေမြးလာခဲ့ရမွာ"
သူ႕လွ်ာကို ျဖတ္ပစ္မည္ဟု အၿမဲၿခိမ္းေျခာက္တတ္ေသာ ထိုလူ႕ကို ေရး သူ႕အေဖၿပီးရင္ အေၾကာက္ရဆုံးလူ ျဖစ္ခဲ့ဖူးသည္။ ေရး သူတစ္ပါးရဲ႕ ကြၽန္လို ေနရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ေနနိုင္ေပမယ့္ ထိုကဲ့သို႔ေတာ့ မလုပ္နိုင္တာမို႔ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ငယ္ငယ္ကလိုမ်ိဳး အိမ္က ထြက္ေျပးမိခဲ့ျပန္သည္။
သို႔ေသာ္ျငား ဒီတစ္ခါေတာ့ သူ႕ေမြးစားအေဖလက္ထဲ ခ်က္ခ်င္းျပန္ေရာက္သြားခဲ့ရတာမို႔ သူ လုပ္မိလုပ္ရာ အားကိုးရာလည္း မရွိခဲ့တာမို႔ က်ိန္ဆဲၿပီး သတ္လိုက္မိသြားခဲ့တာပင္။
သူ ထိုအခ်ိန္ကတည္းကသာ ရိုင္းလ္ကို ေတြ႕ခဲ့ရရင္ ၊ အခုလိုမ်ိဳး ရိုင္းလ္နဲ႕ တူတူရွိေနခဲ့ရရင္ ထိုကိုကိုကေတာ့ သူ႕ကို ေသခ်ာေပါက္ ကာကြယ္ေပးလာမယ့္သူဟု ႏွလုံးသား၏ အနက္ရွိုင္းဆုံးေနရာကေန ေရး ခံစားလိုက္မိသည္။
__________________________________________