JPOV
'MAMAAA!!!!!!' Met moeite, om niet harder te rennen dan een mens, rende ze naar ons huisje. We stormde het huisje binnen en stonden verstijfd van schrik. Daar, midden in onze woonkamer stond de hele familie, inclusief Charlie. We stonden elkaar eerst een paar seconden aan te staren tot Renesmee in de armen van Bella sprong. 'Hey Bro' Zei Edward terwijl hij op mijn schouder sloeg. Ik keek hem aan. 'Hè? Wat? Wat doen jullie hier?' Ik keek iedereen 1 voor 1 aan. 'We komen jullie halen. We gaan terug naar huis.'
15 JAAR LATER
'Jacob!! Waar blijf je nou! We moeten over een uur het vliegtuig halen!' Ik zuchtte diep. Elk jaar hetzelfde liedje met kerst. Met kerst gingen we altijd een weekend bij pa en ma slapen en elk jaar was het weer haasten op het laatste moment. Ik was ondertussen 18 jaar, maar ik zag er ondertussen al ouder uit dan mam. Volgens mijn paspoort was ik 25. 'Volgens ons kaartje gaat de vlucht van Toronto naar Vancouver vanaf gate A.' We liepen naar de gate en konden meteen instappen.
We reden met een huurauto naar het huis van de Cullens. Daar aangekomen ging ik meteen naar binnen. Ik zag Bella al druk bezig met de kerstboom toen ik binnen kwam lopen. 'Kijk mam; Ik heb een kaart voor jullie.' Ik overhandigde haar de kaart, waarop stond:
Beste vrienden,
Wij, Jacob Black en Renesmee Cullen-Black, verwelkomen ons nieuwe familielid:
Riley Black
Liefs,
Jacob en Renesmee