Twilight 5 : Sunrise

Hoofdstuk 9 : Ons leger

Met z'n 3en zaten we aan de tafel. Felix zat ongemakkelijk om zich heen te kijken, Alice zat met vage ogen te kijken wanneer en wie er zou komen en ik keek toe terwijl Renesmee koekjes aan het bakken was in de keuken. 'Die zijn voor de gasten' had ze gezegd. Terwijl ze wist dat vampiers geen mensen eten aten, had ze toch doorgezeurd tot het van me mocht. Ze had het van Esmee geleerd en het liefst zou ze elke dag koekjes maken. Zo leuk vond ze het. 

'De Amazones komen!' zei Alice terwijl ze opsprong van haar stoel. 'Jippie!' zei Renesmee terwijl ze naar de deur rende. Renesmee kon de vorige keer heel goed opschieten met de wilde jungle vampieren. Ze vond het altijd heel interessant dat Zafrina je beelden kon laten zien. Dat was haar gave. Ze kon mensen laten denken dat ze in een heel andere omgeving waren. Ik heb ze altijd een beetje eng gevonden. 'Wanneer komen ze tante Alice?' Vroeg Renesmee. 'Over een half uurtje' zei Alice. 'Als je nou snel je koekjes in de oven doet, zijn ze misschien op tijd klaar.' 'oja!' en Renesmee deed snel de koekjes in de oven. 'Zullen we je gaan omkleden?' Vroeg Alice, ze keek naar mij. 'Is goed ga maar, maar kom snel terug!' Riep ik Alice na terwijl ze naar mijn(en Edwards) huisje renden. 

Er hing een ongemakkelijke stilte tussen mij en Felix terwijl we tegenover elkaar zaten. 'Hoeveel verwachten jullie dat er komen?' Vroeg Felix om de stilte te verbreken. Ik zou het eigenlijk niet weten bedacht ik. Ik haalde mijn schouders op. Ik zat met mijn gedachten heel ergens anders.

Waar zou Edward nu zijn? Wat zou hij aan het doen zijn? Straks is er iets ergs gebeurt! Mijn gedachtes werden onderbroken door de deurbel. Ik stond met tegenzin op en deed de deur open. 'Jacob!' maar voor ik ze echt gedag kon zeggen begon Jacob te trillen. 'Die gast van Jane's groep!' Riep hij, hij duwde mij opzij. En voor ik het wist stond er een grote wolf op de plek waar Jacob net stond en rende hij op Felix af. Felix rende door de achterdeur naar buiten en Jacob volgde hem. Ik rende achter Jacob aan. De roedel stond verbijsterd in de deur opening. Buiten stonden Jacob en Felix tegenover elkaar. Felix stond door zijn knieën gebogen en keer de wolf strak aan. Jacob rende op Felix af net op het moment dat ik ertussen wilde springen en voor ik het wist vloog ik 10 meter door de lucht. Ik knalde tegen een boom aan en viel naar beneden. Van schrik was Jacob gestopt met aanvallen en kwam hij op mij af rennen. Felix was nergens te bekennen. De rest van de roedel kwam naar buiten rennen en kwam om me heen staan. Ik zag allemaal bekende gezichten: Sam, Quil, Embry, Paul, Jared, Leah en Seth. 'Hey' zei ik terwijl ik opstond. 'Yo bells!' zei Quil terwijl hij me omhelste 'Iew! Je stinkt!' zei hij lachend terwijl hij achteruit sprong. 'En dat moet jij nodig zeggen' Zei ik terwijl ik expres een vies gezicht trok. Ik was eigenlijk al aan de geur gewend geraakt door Jacob.

'Dus die Jane en haar bende komen wraak nemen op Renesmee?' vroeg Sam nadat ik het hele verhaal had verteld. 'Maar wie was die vampier de Jacob aanviel?' Ik was Felix helemaal vergeten! 'onee! waar ging hij heen? als hij terug is naar Jane hebben we een probleem!' Die roedel keek me vragend aan. 'Hij zei dat hij zich bij ons aansloot. Hij weet al onze tactieken! Als hij dat doorverteld aan Jane hebben we een probleem!' 'Wie heeft er een probleem?' Hoorde ik een bekende stem achter me zeggen. 'Zafrina! hey!' Zei ik terwijl ik me omdraaide. Ik zag de drie Amazones in de deuropening staan. 

We zaten aan tafel toen ik het hele verhaal nog een keer vertelde. Jacob was naar Renesmee en Alice gegaan en de rest van de roedel waren in Jacob's huisje. Toen ik klaar was met vertellen kwamen Alice, Jacob en Renesmee binnenlopen. En niet veel later kwam Felix ook binnen. Hij en Jacob waren druk in gesprek. 'Dus jij bent een weerwolf en je bent imgeprint op een half vampier meisje?' hoorde ik Felix zeggen. 'ehm, ja daar komt het wel zo'n beetje op neer' zei Jacob lachend.

Het was al donker aan het worden en ondertussen was het huis vol met vampiers en weerwolven. De meeste kenden elkaar nog van de vorige keer en er hing een gezellige sfeer door het huis. Van de Cullens waren alleen Emmet en Rose terug. Carlisle en Esmee hadden gebeld dat ze onderweg waren. Hun bezoek aan de Volturi was half geslaagd. De Volturi wilde niet meevechten tegen Jane, maar ze hadden gezegd ook niet mee te vechten tegen ons. De Volturi hield zich erbuiten. De vriendschap tussen Carlisle en Aro was ook hersteld dus in dat opzicht was het toch wel een geslaagde reis geweest.

Waar ik me het meest zorgen om maakte was Edward. Hij was nog steeds niet terug en had ook niets van zich laten horen. 'Als er iets ergs was gebeurt, had ik dat wel gezien' stelde Alice me gerust. Renesmee had ook al een paar keer naar Edward gevraagd. Ik zat afwezig Renesmee's haar te vlechten toen Alice ineens naar adem hapte. 'Alice! wat is er? wat zag je?' ze keek me aan 'Ik zie Edward vechten met een man. Ook een vampier. De vader van Nahuel! ik zie Nahuel achter Edward staan!' Ze kwam weer terug in het heden. 'En Jasper?' vroeg ik 'Hoe gaat het met Jasper?' Iedereen stond nu naar ons te kijken en luisterde mee. 'Jasper is okee. Hij hielp Nahuel en Huilen vluchten' Ze keek gerust gesteld, maar dat was ik helemaal niet. 'Komt het goed met Edward?' Haar ogen werden 1 tel weer vaag, maar toen kwamen Jacob en Embry binnen. 'En nu kan ik het niet meer zien' Zei Alice boos. 

Het was rustig in huis. Renesmee sliep, de vampieren waren allemaal de stad uit om te jagen, de roedel liep buiten rondjes om alles te controleren en alleen de Rosalie, Emmet, Alice, Felix en ik zaten binnen. Wij hadden vanmiddag al gejaagd. 'Carlisle! Esmee!' Riep Alice opgewonden en 10 tellen later ging de deur open en kwamen Carlisle en Esmee binnen lopen. 'Hoi jongens' zei Carlisle en zijn ogen bleven hangen bij Felix. 'Kom maar even zitten' zei ik en voor de derde keer vertelde ik het hele verhaal. 

'Alleen Nahuel en Huilen moeten nog komen en dan is ons leger compleet!'