កាត់មកដល់Zhanកំពុងធ្វើការឯណេះវិញ ទោះបីក្នុងចិត្តមានទុក្ខកង្វល់យ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏នៅតែមានស្នាមញញឹមចំពោះភ្ញៀវគ្រប់គ្នា។
<<អាZhan>>Jiyangហៅឈ្មោះនាយជាមិត្តខ្លួន
<<ស្អី!!>>Zhan
<<ឆ្លើយឲ្យពិរោះជាងនិងមិនបានទេហី!>>Jiyangធ្វើ
មុខក្រញ៉ូវដាក់Zhan
<<វាឆ្លើយមិនបាននិងហើយ!!>>Zhan
<<អឺទៅ និយាយក៏វាមិនឈ្នះឯងដែរ!!តែយើងចង់សួរឯងរឿងមួយ>>Jiyang
<<រឿងអីនិយាយលឿនៗមោ៎!!ភ្ញៀវច្រើនណាស់វើយ>>Zhan
<<គឺថា..>>Jiyang
<<អូនគិតលុយមួយ!!>>អតិថិជនម្នាក់ក៏ស្រែកហៅ
បុគ្គលិកឲ្យគិតឲ្យ
<<ចាំមកវិញចាំនិយាយ!!>>Zhanថាហើយក៏ដើរទៅ
តុដែរគេហៅឲ្យគិតលុយ
<<Ji នេះរបស់តុលេខ5>>បុគ្គលិកស្រីម្នាក់ហុចថាស
ដែរមានកាហ្វេពីកែវឲ្យJiyang
<<បាទបង!!>>Jiyangថាហើយក៏លើកថាសកាហ្វេ
នោះទៅតុលេខ5។ធ្វើការរហូតដល់ចប់ម៉ោងពួកគេ
ទាំងពីក៏ត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ តាមផ្លូវត្រឡប់មកវិញZhan
ក៏នឹកឃើញរឿងJiyangចង់សួរគេ
<<ពេលនៅហាងឯងចង់សួរអីយើង!!>>Zhanសួរ
<<គឺ..គ្មានអីទេ!>>Jiyangនិយាយទាំងទឹកមុខមិន
សូវសម
<<ឯងមានរឿងអី!!ប្រាប់យើងមក យើងចាំជួយឯងគ្រប់
ពេលណា>>Zhan
<<អឹម!!តែគ្មានរឿងអីពិតមែន>>Jiyangញញឹម។
ពួកគេដើរបណ្តើរជជែកគ្នាបណ្តើរក៏ប្រទះនិងនារីពីនាក់
ដែរកំពុងព្រួតវៃនារីម្នាក់ទៀត Jiyangមើលចុះមើលឡើងទើបស្គាល់ថាជាCaera
<<នែ៎!!ពួកនាងធ្វើស្អីនិង>>Jiyangស្រែកសម្លត់ទៅ
នាងទាំងពី ពួកនាងក៏ផ្អាកវៃCaeraងាកទៅសម្លឹង
JiyangដែរឃើញZhanឈរពីក្រោយដែរ Jiyang
ក៏ទៅជួយលើកCaeraឲ្យក្រោកឈរ
<<រឿងយើង ពួកឯងកុំមកចេះ!!>>នារីម្នាក់ហ៊ាមាត់
និយាយកុំឲ្យJiyangមកចេះដឹងរឿងគេ
<<Caeraឯងមិនអីទេហេ៎ស!!>>Jiyangមិនបានខ្វល់ពីសម្តីនាងនោះទេតែគេបែរជាងាកមកសួរCaera
ទៅវិញ
<<យើងមិនអីទេ!!>>Caera
<<មិនអីយ៉ាងមិចមើលចុះ ជាំមុខអស់ហើយ ហើយនេះមានរឿងអី!!ពួកនាងធ្វើអីCaera>>Jiyang
<<គ្រាន់ប្រដៅមីភ្លើខ្លះ មិនបានហេ៎ស!>>នារី
<<បើចឹងទុកឲ្យយើងប្រដៅនាងទាំងពីវិញម្តង!>>
Jiyangនិយាយនិងប្រុងចូលទៅវាយនាងទាំងពី
<<ចាំយើងជួយokទេ>>Zhan
<<កុំអី!!ពួកឯងទាំងពី>>Caeraឃាត់
<<កុំប្រាប់ថាពួកឯងទាំងបីចង់ព្រួតយើងតែពីឲ្យសោះ
ណា!!ថោកទាបណាស់>>នារី
<<ចុះត្រង់នាងព្រួតវៃCaeraតែម្នាក់ឯងថ្លៃថ្នូរណាស់
ហេ៎ស>>Jiyang
<<ឯង!!>>នារីម្នាក់ចង្អុលមុខJiyang
<<យ៉ងាមិច!!ចង់សាកមើលដែរទេ>>Jiyang
<<ហឺស!!ផ្ញើទុកសិនចុះ>>នាងទាំងពីថាចប់ក៏ដើរចេញបើវៃក៏វៃមិនឈ្នះដែរត្រូវតែដកខ្លួនសិន
ទើបបាន
<<ហឺយ!!ស្មានតែខ្លាំង ចេះខ្លាចដែរតើ!!Caeraឯងប្រាប់យើងបានទេថាពួកនោះមកវៃឯងរឿងអី>>
Jiyangនិយាយ
<<គឺ...ពេលនោះយើងដើរកាត់ទីនេះលឺពួកនាងនិយាយពីឯងមិនល្អទើបយើងទៅឈ្លោះជាមួយ
ពួកនាងហើយក៏បានដូចដែរឯងឃើញនេះហើយ>>
Caeraក៏រៀបរាប់ដំណើររឿង
<<ហឺយ!!នេះឯងឈ្លោះជាមួយពួកនាងព្រោះយើងហេ៎ស>>Jiyangហួសចិត្តមិនស្ទើរ
<<មែនហើយ!!អ្នកណាឲ្យពួកនាងនិយាយពីឯងអាក្រក់ធ្វើអី>>Caera
<<មិនអីទេ តែលើកក្រោយកុំឈ្លោះគ្នាដោយសាររឿង
អត់ប្រយោជន៍ទាំងនេះអី>>Jiyang
<<យើងសុំទៅមុនហើយ!!មានការរវល់បន្តិច>>Zhan
ថាហើយក៏ចេញទៅតែមិនមែនផ្លូវទៅផ្ទះឡើយ
Jiyangឆ្ងល់ដែរតែខ្ចិលសួរក៏នាំCaeraទៅលាងរបួស
វិញ។Zhanមកដល់ក្លឹបមួយកន្លែងក៏ប្តូរសម្លៀកបំពាក់
ជាអ្នកកាឡុកស្រា ហើយក៏ធ្វើការងារគេអីបែបនិងទៅ
<<អាZhan!>>Yiboហៅឈ្មោះនាយតូច Zhanក៏
មើលតាមប្រភពសំឡេងទើបដឹងថាជាYibo
<<ឯងចង់បានស្រាអីដែរ!>>Zhanសួរនាយ
<<ឯងមកធ្វើការនៅទីនេះហេ៎ស!!>>Yibo
<<ហឹម!!ហើយវាយ៉ាងមិច>>Zhan
<<ស្រាកាឡុកខ្ញុំមួយកែវ!>>បុរសម្នាក់កម្មង់ស្រាពី
Zhan
<<បាទបង!!ចាំបន្តិច>>Zhanនិយាយទាំងស្នាមញញឹមយ៉ាងមានមន្តស្នេហ៍ដាក់ភ្ញៀវហើយក៏
ក្រឡុកស្រា
<<នេះរបស់បង!!>>Zhanនិយាយនិងដាក់ស្រាលើតុមួយកែវ បុរសនោះក៏យកមកក្រេបបន្តិច
<<ឆ្ងាញ់ដូចដើម>>បុរសសរសើរZhanក្រឡុកស្រានៅតែឆ្ងាញ់
<<បាទ អគុណ!>>Zhanទទួលយកពាក្យសរសើរ
ទើបបុរសនោះដើរទៅកន្លែងរាំវិញចឹងទៅ
<<ឯងធ្វើការនៅទីនេះបានប៉ុន្មានខែហើយ!>>Yibo
<<ទាក់ទងអីឯង>>Zhanឆ្លើយហីៗដាក់នាយ
<<Xiao Zhan!>>Yiboហៅឈ្មោះនាយតូចពេញៗ
ទាំងសង្កត់សំឡេង
<<បីខែហើយ!!>>Zhanឆ្លើយដំឡើងសំឡេងទាំងមិនមើលមុខនាយ
<<បីខែហើយ!!>>Yiboផ្ទួនពាក្យZhan
<<វាយ៉ាងមិច!!>>Zhanងាកមើលមុខនាយទាំងចង
ចិញ្ចើមនិយាយលក្ខណៈមិនចូលចិត្ត
<<ឈប់ធ្វើទៅ!>>Yibo
<<រឿងអី!!យើងត្រូវស្តាប់ឯង>>Zhan
<<ក៏ឯងជាមិត្តយើង ត្រូវទទួលស្តាប់ពាក្យមិត្តខ្លះហើយ>>Yibo
<<ចឹងហេតុអីយើងត្រូវឈប់!>>Zhanសួរបន្ត
<<ទីនេះ មិនសមនិងឯងទេ!>>Yibo
<<មិនសម!ចឹងឯងមកទីនេះធ្វើអី>>Zhan
<<ផឹកកាត់ស្រ្តេស!>>Yibo
<<យើងក៏ធ្វើការរកលុយតើ មានអីមិនសម!!ឯងមក
លេងទីនេះបានហេតុអីយើងមកធ្វើទីនេះមិនបាន>>
ZhanថាបែបនេះទើបYiboស្ងាត់មាត់
[កុំរំខានគេច្រើនពេក!!វិះនិងភ្លេចថាខ្លួនជាមនុស្សរំខាន
ហើយតើ]Zhanពោលក្នុងចិត្តចប់ក៏សើចបន្តិចបែបហួសចិត្ត
<<ឯងសើចអី>>Yibo
<<គ្មានអីទេ!!ឥឡូវឯងយកស្រាឬអត់>>Zhan
<<យកមួយកែវមោ៎!>>Yibo
<<ហឹម!!ចាំតិច>>Zhanថាហើយក៏កាឡុកស្រាហើយ
ហើយក៏ដាក់នៅមុខYibo។។Yiboទទួលយកមកផឹក
អង្គុយមើលមុខZhanនៅនិងអត់ព្រមទៅណាទេ។
Zhanខ្ចិលមាត់ធ្វើមិនឃើញម៉ងទៅ ទោះនាយមើល
មុខខ្លួនមិនដកភ្នែកក៏ដោយ។រហូតដល់ចប់ម៉ោងការ
ងារទើបZhanប្តូរសម្លៀកបំពាក់ដើរចេញមកក្រៅក៏
ឃើញYiboឈរចាំគេនៅមុខក្លឹបតែម្តង។Zhanប្រុង
ដើរបង្ហួសហើយតែYiboក៏ចាប់ដៃជាប់
<<ហើយឯងកើតអី!!>>Zhan
<<យើងជូនទៅផ្ទះ!!>>Yibo
<<មិនបាច់!!>>Zhan
<<ហេតុអី!!>>Yibo
<<យើងចង់ទៅផ្ទះខ្លួនឯង!!>>Zhan
<<ឯងស្អប់យើងណាស់ហេ៎ស!!>>Yibo
<<អត់ទេ!!>>Zhan
<<ចឹងយើងជូនទៅ!!ឡើងឡាន>>Yibo
<<អត់ទេ!!អាយ~~លេងយើង យើងប្រាប់ឲ្យលែង>>
Zhanបដិសេធស្រែកនិងរើបម្រាស់ តែYiboចាប់
ញាត់ដាក់ឡានទល់តែបាន។។កន្លងផុតប៉ុន្មានថ្ងៃមក
នេះYiboតែងតែទៅចាំជូនZhanទៅផ្ទះរាល់ថ្ងៃរហូត
ដល់Lingyiបានដឹង
<<ឯងចង់ធ្វើយ៉ាងមិចទៀត>>FasaសួរទៅLingyi
បន្ទាប់ពីដឹងថាYiboនិងZhanកាន់តែស្និតជាងមុនទៅ
ទៀត
<<ហឺស!!អាមាជ្រែក ពូកែខាងទាក់ប្រុសណាស់ហេ៎ស
ចាំមើលទៅមើលថាយើងនិងធ្វើយ៉ាងមិច>>Lingyi
និយាយទាំងកែវភ្នែកកំណាចខឹងខ្លាំងហា៎
<<យាយចឹងយើងសួរឯងមើស៎>>Fasa
<<និយាយមោ៎!!>>Lingyi
<<ប៉ុន្មានថ្ងៃមុនឯងចាំបាច់អីនាំZhanស្អីគេនោះដើរ
លេងជាមួយធ្វើអី ក្រែងគេជាមាជ្រែកឯងហេ៎ស>>
Fasaសួរព្រោះនាងក៏បានឃើញសកម្មភាពដែរ
LingyiបបួលZhanដើរលេងដែរ
<<ក៏គ្រាន់តែបញ្ឈឺវា!!ឯងដឹងថាយើងសប្បាយចិត្តប៉ុណ្ណាទេ ពេលឃើញទឹកមុខរបស់វា វាគួរឲ្យអាណិតខ្លាំងណាស់>>Lingyiនិងសើចសមចិត្តពេលឃើញ
ទឹកមុខរបស់Zhan។។
រឿងក៏កាត់មកដល់មន្ទីរពេទ្យដែរនៅលើគ្រែពេទ្យឃើញ
មានស្រ្តីចំណាស់ម្នាក់ស្ថិតក្នុងសម្លៀកបំពាក់អ្នកជំងឺ
គេងដាក់អុកស៊ីសែនដៃក៏ព្យួរសេរ៉ូម ឯនៅលើសាឡុង
ក៏ឃើញក្មេងប្រុសម្នាក់អង្គុយឈ្ងោកមុខទាំងទឹកមុខ
ស្រពាប់ស្រពោនហាក់មានទុក្ខជាទម្ងន់។
<<Ji អូនកុំពិបាកចិត្តពេកអី លោកយាយនិងជាឆាប់ៗណា>>Haoxuanដើរចូលមកដាក់ខ្លួនអង្គុយជិត
Jiyangនិយាយលើកទឹកចិត្ត
<<ជំងឺ!!លោកយាយស្រាប់តែរើឡើងភ្លាមៗបែបនេះ
វាប្លែកណាស់ កាន់តែធ្វើឲ្យខ្ញុំបារម្ភ>>Jiyangនិយាយ
ពីអារម្មណ៍របស់ខ្លួន
<<លោកយាយទុកចិត្តលើគ្រូពេទ្យចុះ គិតរឿងអូនសិន
ទៅ មិនទាន់បានញ៉ាំអីតាំងពីព្រឹក ខូចក្រពះអស់ហើយ
នេះញ៉ាំបន្តិចទៅ>>Haoxuan
<<ខ្ញុំ..>>Jiyangប្រុងបដិសេធ
<<ហាមបដិសេធ ម៉ោះបញ្ចុក!!>>Haoxuan
<<តែខ្ញុំ..>>Jiyangនៅតែចង់ប្រកែក តែHaoxuan
ក៏បញ្ចុកបាយJiyangមិនឲ្យបដិសេធទាន់
<<ឆ្ងាញ់អត់!!>>Haoxuanសួរ
<<ហឹម!!ឯណាទឹក ខ្ញុំឆ្អែតហើយ ចង់ផឹកទឹក>>
Jiyangញ៉ាំបានមួយម៉ាត់ទារកទឹក
<<បើឆ្ងាញ់ត្រូវញ៉ាំទៀត ញ៉ាំឲ្យសោះសិន>>Hoaxuan។។Jiyangokayទាំងមុខមិន
ចង់តែក៏មិនចង់ឲ្យនាយបារម្ភក៏ចេះតែខំញ៉ាំទៅ។។
Tobe Continue...
Min minសុំពេលបីថ្ងៃមើលមេរៀនត្រៀមប្រឡងសិនណាចប់ប្រឡងសន្យាចេញមួយថ្ងៃពីភាគឲម៉ង💗☺️
P♡