នៅក្នុងហាងLingyiក៏ត្រឡប់មកមុនZhanអង្គុយចុះនិយាយលេងសើចធម្មតា Zhanដែរដើរចេញមក
តាមក្រោយគឺមុខស្មើធេងម៉ង។
<<Zhanឯងកើតអីហេ៎ស!!>>JiyangសួរពេលឃើញZhanមុខស្មើធេងចឹងទៅ
<<គឺគ្មានអីទេ!!>>Zhanនិយាយបែបភ្ញាក់ខ្លួនហើយក៏
សើចដូចមិនសូវសមចឹងទៅ
<<ចឹងអង្គុយចុះហើយញ៉ាំទៅ!>>Jiyangចង់ទាញដៃ
Zhanឲ្យអង្គុយតែZhanលើកដៃទៅក្រោយឲ្យJiyangចាប់ដៃខ្លួនបាន
<<គឺយើងសុំទៅផ្ទះមុន មានការរវល់បន្តិច!>>Zhan ថាហើយក៏ដើរចេញទៅបាត់មិនចាំឲ្យអ្នកណាឃាត់បាន
<<បើចឹងខ្ញុំក៏សុំទៅមុនដែរណា!Bay>>Jiyangថា
ហើយក៏ងើបដើរចេញទៅបាត់
<<Jiចាំបងផង/Jiចាំយើងផង>>Haoxuanនិង Caeraនិយាយសម្តីពីស្របគ្នាហើយក៏រត់ទៅតាម
Jiyangចឹងទៅ។
<<បើគេទៅអស់ទៅហើយ!!ពួកយើងទៅដែរទៅ>>
Lingyiនិយាយទៅកាន់Yibo
<<ល្អ!!អូនចង់ទៅណាវិញ>>Yibo
<<គឺទៅដើរលេងបន្តចុះ!!>>Lingyiនិយាយទាំងមុខធ្វើជារកនឹកកន្លែងដើរលេង
<<តោះ!!>>Yiboក៏នាំនាងបើកឡានចេញទៅ។តាម
ផ្លូវLingyiក៏ស្រាប់ប្រាប់នាយឲ្យឈប់ឡាន
<<បងឈប់ឡានសិន!!>>LingyiថាYiboក៏ឈប់
ឡាន
<<អូនឲ្យបងឈប់ឡានធ្វើអី!!>>Yiboសួរបន្ទាប់ពី
ឈប់ឡានរួច
<<គឺអូនស្រេកទឹកបងទៅទិញទឹកឲ្យអូនផ័កបន្តិចបាន
ទេ!>>Lingyi
<<បាទ!!ចឹងបងទៅហើយណា>>Yiboថាហើយក៏ចុះ
ចេញពីឡានទៅម៉ាតមួយជិតនោះ។មកដល់ម៉ាតក៏
វ៉ាក់អឺនិងZhanដែរកំពុងរកទិញអីនៅម៉ាតមួយនោះដែរ
<<អាZhan!!>>Yiboលាន់មាត់ហៅនាយតូចបន្ទាប់
ពីឃើញគេកំពុងឱនរកមើលទឹកផ្លែនៅខាងក្រោម Zhanលឺគេហៅឈ្មោះខ្លួនចំៗចឹងក៏ងើបមុខមើលនាយដឹងថាជានាយហើយ
<<យើងនិងហើយ!!ឯងចាំបាច់ស្រែកដល់ផ្អើលគេ
ផ្អើលឯងធ្វើអី យើងមានទាន់ងាប់ឯណា>>Zhan
និយាយញាប់មាត់ស្អេក
<<យើងដឹងហើយ!!មើស៎យើងយកទឹក>>Yibo
និយាយនិងទាញZhanឲ្យងើបចេញពីកន្លែងដែរគេ
អង្គុយតែក៏ត្រូវប្រទាក់វិសនិងធ្វើឲ្យZhanដួល Yibo
ក៏រហ័សទ្រZhanជាប់ ធ្វើឲ្យភ្នែកទល់ភ្នែកសម្លឹងគ្នា
មិនដាក់
<<បងbo!!>>Lingyiមិនមកដល់តាំងពីកាលក៏
ហៅឈ្មោះនាយ អ្នកទាំងពីក៏ងាកទៅរកប្រភពសំឡេង
Zhanក្រោយពីដឹងថាជានាងក៏ប្រញាប់ដកខ្លួនចេញ
ពីនាយក្រាស់ Yiboក៏ប្រុងហ៊ាមាត់អធិប្បាយ។តែ
Lingyiបែរជារត់ចេញទឹកមុខខឹងផងអន់ចិត្តផង
ព្រោះតែទង្វើដដែលៗគ្មានកែអីសោះ Yiboក៏ប្រញាប់
រត់តាមនាង
<<Lingyiស្តាប់បងសិន!!ចាំបងផង>>Yiboរត់ផង
ស្រែកផងតាមនាងរហូតដល់កាក់មុខនាងបាន
<<ជៀសផ្លូវខ្ញុំ!!>>Lingyiនិយាយថែមទាំងប្តូរសព្វនាមទៀតផង
<<Lingនេះអូននិយាយខ្ញុំជាមួយបងហេ៎ស!>>Yibo
សួរបញ្ជាក់ខ្លាចត្រចៀកខ្លួនស្តាប់ច្រឡំ
<<មែនហើយ!!ខ្ញុំឆ្អែតហើយនូវទង្វើដដែលៗរបស់លោក!! កុំប៉ះខ្ញុំ>>Lingyiនិយាយខ្លាំងYiboលើកដៃ
ចង់ចាប់ដៃនាងតែក៏ត្រូវនាងស្រែកថាឲ្យកាន់តែខ្លាំងទៀត
<<គឺវាជាអចេតនាទេ!!បងមិនបាននិយាយរកគេឯណា
បងតាមអ្វីដែរអូនប្រាប់ហើយតើ>>Yiboនិយាយលួង
លោម និងហេតុផលអីចឹងទៅ
<<ចុះអីដែរខ្ញុំឃើញ បងចង់ថាយ៉ាងមិច!>>Lingyi
<<ដោយសារគេវិសនិងដួលទើបជួយតែប៉ុននឹងឯងគ្មានអ្វីលើសនិងពិតមែនបងហ៊ានស្បថ>>Yibo
<<ហើយមិចមិនឲ្យវាដួលទៅ!!បងទ្រវាធ្វើអី>>Lingyiនៅតែដេញដោល
<<បងសុំទោស!!លើកក្រោយបើគេបងនិងទុកឲ្យគេនិង
ហើយក៏មិនជួយទៀតទេណា!!ឈប់ខឹងបងទៅណា>>
Yiboលួងលោមនាង ធ្វើឲ្យនាងញញឹមចេញមកបាន។
Zhanដើរចេញមកពីក្នុងហាងនោះសម្តៅមកពួកគេ
ទាំងពី
<<អាbo...>>Zhanទើបហាមាត់ហៅឈ្មោះនាយ
<<ហឺយ!!ដូចស្រមោលអន្ទោងតាមប្រាណយ៉ាងចឹង!!>>Lingyiនិយាយកាត់សម្តីZhanហើយក៏ក្រវាស
ដៃខ្លួនដែរYiboកាន់ចេញពីគ្នាហើយក៏ដើរចេញទៅបាត់
<<ទៀតហើយ!!ហើយឯងមកទីនេះធ្វើស្អី>>Yibo
និយាយបែបម៉ួម៉ៅ
<<យើងគ្រាន់តែ..>>Zhan
<<បានហើយ មិនបាច់និយាយទេសង្សារយើងយើង
លួងខ្លួនឯងហើយ!ហើយយើងទាំងពីក៏មិនបាច់រាប់គ្នា
ទៀតដែរចាត់ទុកថាមិនដែរស្គាល់គ្នាចាប់ពីពេលនេះ
ទៅ>>Yibo
<<ហេតុអី!!>>Zhanសួរទាំងមានអារម្មណ៍ថាចុកៗ
នៅទ្រូងផ្នែកខាងឆ្វេង
<<ព្រោះយើងធុញ!!នៅជាមួយឯងលើកណាយើងឈ្លោះជាLingyiលើកនិង ចឹងហើយយើងកុំរាប់គ្នា
វាល្អជាង>>Yiboថាហើយក៏រត់ទៅតាមសង្សារនាយ
បាត់ទុកឲ្យម្នាក់នេះឈរម៉ីងម៉ាំងតែឯងនៅតាមដងផ្លូវ
សាធារណនោះ
<<យើងគ្រាន់តែយកកាបូបឲ្យឯងប៉ុណ្ណោះ ហេតុអីឯង
មិនស្តាប់យើងសិន!>>Zhanថាបែបនេះព្រោះយល់
ពីពាក្យរបស់Yiboគិតថាខ្លួនមកជួយបកស្រាយហេ៎ស
គឺគ្មាននោះទេ។
កាត់មកដល់ផ្ទះZhanគេអង្គុយលើសាឡុងទាំងមាន
អារម្មណ៍ថាល្វើយ ទឹកភ្នែកចាប់ផ្តើមស្រក់មកតក់ៗ
ពាក្យធុញរបស់Yiboបានដក់ជាប់ពេញខួរក្បាលនាយ
តូចបាត់ទៅហើយ គេខំទប់ទឹកភ្នែកណាស់មិនចង់ឲ្យ
អ្នកណាដឹងថាខ្លួនទន់ខ្សោយរឿងស្នេហានោះទេ។។
បែបនេះឯងទើបគ្មានអ្នកណាដែរខ្វល់ពីគេនោះទេ
ក៏ព្រោះតែគេរឹងមាំ រឹងមាំរហូតដល់គ្មានអ្នកចាប់អារម្មណ៍ថាគេក៏ចេះឈឺចាប់ដែរ។
<<មិនអីទេ!!កុំយំត្រូវរឹងមាំ កុំយំព្រោះតែរឿងទាំង នេះ>>Zhanនិយាយលួងខ្លួនឯង។
+ព្រឹកថ្ងៃថ្មី
នៅសកលវិទ្យាល័យZhanនិងJiyangកំពុងឈរ
និយាយគ្នាលេងZhanក៏នឹកឃើញហុចកាបូបYibo
ឲ្យទៅJiyang
<<នេះ!!ផ្ញើយកឲ្យវាផង>>Zhan
<<របស់អ្នកណា>>Jiyangទទួលហើយទើបសួរ
<<អាbo!!>>Zhan
<<ចុះឯងមិនយកទៅឲ្យ!!>>Jiyang
<<យើងពឹងអីក៏ជួយតិចទៅ!!>>Zhan
<<កុំប្រាប់ថាពីនាក់ឯងឈ្លោះគ្នាណា>>Jiyangទាយ
ដឹង
<<គ្មានទេ!!>>Zhanបដិសេធ
<<ចឹងយកឲ្យខ្លួនឯងទៅ>>Jiyang
<<អាJiយើងពឹងលែងបានហើយហេ៎ស>>Zhan សម្លឹងមុខJiyangចង់ជ្រុះគ្រាប់ភ្នែក
<<អឺទៅ យើងយកឲ្យក៏បាន!!>>Jiyangស្របព្រោះតែខ្លាចមិត្តខឹងដែរនិងហា៎។រហូតដល់ម៉ោងចេញ
Jiyangក៏យកកាបូបទៅឲ្យYibo
<<នេះរបស់ឯង>>Jiyangថានិងហុចកាបូបឲ្យនាយ
<<ឯងបានវាមកពីណា!!>>Yiboទទួលយកហើយ
ទើបសួរ
<<អាZhanផ្ញើយកមកឲ្យ!!>>Jiyangគ្មាលាក់អីទេ
ប្រាប់ត្រង់ភ្លឹងម៉ង។Yiboក៏គិតទៅពេលនោះនាយគិត
តែថាឲ្យZhanមិនស្តាប់នាយតូចនិយាយសោះតែម្តង
តែពេលនោះគែមកពីនាយខឹងខ្លាំង
<<បើចឹងយើងអគុណហើយ!!ទៅសិនហើយ>>Yibo
ឆ្អែតហើយទើបអគុណJiyangហើយក៏ដើរចេញទៅបាត់
<<ពួកវាកើតស្អីចេះ!!ទៅជាចឹងអស់ទៅ អត់យល់>>
Jiyangឈរនិយាយតែឯងឆ្ងល់ពីពួកគេខឹងគ្នាមើល
តែគូស្នេហ៍
កាត់មកដល់ផ្ទះJiyangពេលល្ងាចឯណេះវិញគូ
ស្នេហ៍មួយគូនេះកំពុងអង្គុយសាសងគ្នាយ៉ាងផ្អែម
ល្ហែម។
<<Ji>>Haoxuanក៏ហៅនាយតូចដែរអង្គុយលើភ្លៅ
ខ្លួន
<<ហឹម!!មានអីហេ៎ស>>Jiyang ក្រហឹមដើមកជំនួស
ការឆ្លើយតបនិងមាត់
<<បងសុំរឿងមួយបានទេ>>Haoxuan
<<រឿងអី!!>>Jiyang
<<អូនកុំសូវស្និតជាមួយCaeraពេកអី បងមិនទុកចិត្ត
នាងទេ>>Haoxuan
<<បងគិតច្រើនពេកហើយ!!នាងជាមនុស្សល្អណាស់
កុំគិតអវិជ្ជមានច្រើនពេកមើស៎>>Jiyangនិយាយ
កាន់ជើងខាងCaeraមិនជឿសម្តីនាយនិយាយ
<<បើអ្នកផ្សេងបងមិនបារម្ភទេ តែនេះគឺនាងអូនមិនទាន់ស្គាល់នាងច្បាស់នោះទេ>>Haoxuan
<<បងយ៉ាងមិចនិង!!នាងក៏ជាមនុស្សធម្មតាដែរតើបង
គិតថានាងជាអេលានមកពីភពក្រៅហេ៎ស>>Jiyang
ហួសចិត្តនិងនាយ
<<មិនមែនទេ!!តែ..>>Haoxuan
<<បានៗ ខ្ញុំសន្យាថានិងប្រយ័ត្នចំពោះនាង!!okayទេ>>Jiyangកាត់សម្តីនាយនិយាយស្រប
តាមនាយទាំងអស់
<<បាទ!!okayអូនសម្លាញ់>>Haoxuanឆ្លើយហើយពួកគេក៏បន្តសាសងគ្នារហូតដល់យប់ជ្រៅ
ទើបនាំគ្នាទៅគេង(យាយពីថាអាប៉ិសានគេងតែ
ផ្ទះប្រពន្ធគេទេឡូវហ៎)។។
Tobe continue...
P♡