Alex odasına geldiğinden beri söylenip duruyordu. Kızın onu istememesi canını sıkmıştı. Miras umurunda değildi zaten kendisinin yeterince parası ve mal varlığı vardı. Kardeşininkinden çok daha fazla hem de. Önce mirası ve kızı bırakacaktı ama Amelia'nın onu reddetmesi adamı deli etmişti. Kadınların onun peşinde kul köle olmasına alışkındı. Onunla evleneceği için mutlu olması gerekirken 'özgür olmak istiyorum' diye tutturmuştu. İşte o biraz zordu. Önce onunla evlenecek sonra yatağına alacaktı. Ee koca bir yıl başka türlü geçmezdi. O kıza öyle şeyler yapacaktı ki her gecesi arzudan tavan yapacaktı. Onu yalvarta yalvarta... o ahmak kardeşimin karısı o güzel karısı elimde oyuncak olacak. Kardeşim olmadığına göre ona olan hırsımı o güzelden almak daha eğlenceli olacak.
Bu kadında tıpkı onun gibi yarım akıllıydı. Gerçi pek de öyle sayılmazdı. Tek derdi paraydı. Derin bir soluk veren Alex odasında bir oraya bir buraya dolaşıyordu. Aslında bu kızın neden evlenmekten bu kadar korktuğunu merak ediyordu. Bir de tutturmuş özgürlük diye sanki yük gemisinde köleydi.
"Sanki onu kilit altında tutan var. Acaba kardeşiyle olan evliliği nasıldı. O ikisi yatakta nasıldı ki? Eminim orada bile beceriksizdi o aptal. Ama Amelia'da fena değildi. Yüzü gibi vücudu da güzel miydi?"
Bir an kendini Amelia'ya dokunurken düşündü. Sonra o elinin kardeşinin eli olduğunu. İçini bir anda hırs kapladı. Kardeşi onun kocasıydı fakat onun kıza dokunduğunu düşünmek bile genç adamı deli etmeye yetmişti. Tam neden böyle hissettiğini düşünürken kapı telaşla çalındı. Kalın sesiyle "Gir."dedikten sonra karşısına Amelia'nın özel hizmetçisi çıktı. Kızdaki panik hiç hayra alamet değildi. Kızın konuşmadığını gören Alex konuştu.
"Bu saatte kapı mı böyle karşımda dikilmek için çalmadın herhalde."
Hizmetçinin korkudan eli ayağına dolaşmış konuşurken kekelemişti.
"Şey..efen..dim..Leydim..Leydi..Amelia.."
"Ne olmuş Amelia'ya?"
"Biraz önce evden ayrıldı. Onu durdurmaya çalıştım ama olmadı. Ahırdan bir at alıp gitti."
Genç adam sinirle bir küfür mırıldanıp odasından çıktı.
"Bu salak bu havada ne yaptığını sanıyor ki."
Evden çıktığında yağmurun hızını epeyce arttırdığını görünce bir küfür daha etti. Ahıra doğru koştu. Ahırın kapısı açık kalmış içerideki hayvanlarsa fırtınalı havadan ürkmüş kişnedikçe kişniyorlardı. Kahya bir anda yanında bitmiş genç adamı neredeyse korkutmuştu.
"Hemen bana en hızlı atı hazırla Leydi Amelia evden ayrılmış bu havada başına bir iş gelmeden onu bulmalıyız. Zaten fazla uzağa gitmemiştir."
"Derhal efendim." Kahya büyük bir hızla atı hazırladı. Alex de Ahırda bulduğu yağmurluğu üzerine geçirip hazır olan ata binerek ahırdan çıktı.
"Bu kız kim bilir hangi yöne gitti." Kahya da başka bir ata binmiş yanında yol alıyordu.
"Efendim at mutlaka çamurda iz bırakmıştır. İzleri takip edelim."dedikten sonra ikisi de çamurdaki nal izlerini takip etmeye başladı.
"İzler burada bitiyor."derken çakan şimşekleri etraf iyice aydınlanmıştı.
"Galiba ormana sapmış."diyen Alex atını ormana çevirdi. Ormanın içinde ağır ağır ilerliyorlardı. Çünkü ormanın bu bölümündeki ağaçların sık dalları ilerlemelerini engelliyordu.
"Bu taraftan gittiyse dallar yüzünden çok zorlanmış olmalı."
"Efendim Leydi Amelia yaralanmamıştır değil mi?"
Alex de bundan korkuyordu. At ormana hızla daldı ise bu kadar uzun süre düşmeden ilerlemesi bile mucizeydi. Genç adam tam "acaba ikiye mi ayrılsak.."demişti ki az ilerde başı boş olan atı gördü. Atını o yöne sürdü. Atın yanına geldiğinde inerek başı boş hayvanı yakaladı. Kahyaya dönerek "Sen atı bağla sonra da etrafa bakalım"diyerek dizginleri adama verdi. Adam hayvanı diğerlerini bağladığı en yakın ağaca bağladı.
Yağmur yüzünden görüşü iyice azalan genç adam elini gözlerine siper etmiş etrafına bakıyordu. iki üç adım atmıştı ki kulağına dolan inlemeye benzer sesle adımlarını durdurdu. Sesin geldiği yöne kulak kabarttı. Ses gelmiyordu.
"Amelia beni duyuyor musun? Amelia!" Var gücüyle bağırıyordu ama sesine tepki veren yoktu.
"Efendim ses mi duydunuz?"
"Bir inleme sesi geldi ama ne taraftan geldiğini tam anlamadım. Yağmur yüzünden hiçbir şeyde görünmüyor."
"Efendim at galiba şu taraftan gelmiş. Nal izleri var. Belki Leydi Amelia o tarafta olabilir."
Çamurun içinde debelenerek zar zor yürüyorlardı. ilerde sıklaşan çalıların orada yerde bir karartı görüp hızlanarak yürümeye devam ettiler. İşte tam orada yatan genç kızı gördüler.
"Amelia Amelia.." Alex sürekli kızın adını tekrarlıyordu. Kızın yanına gelince yerde diz çöktü. Genç kız yerde hareketsizce yatıyordu. Alex kızın kafasını iki eliyle tutup kaldırdı. Kızın yüzü bembeyazdı.
"Amelia beni duyuyor musun?"
"Efendim yaralanmış mı?" Alex kahyanın sorusuyla kızı incelemeye başladı.
"Görünürde bir şey yok ama çamur yüzünden anlaşılmıyor. kafasında şişlik var sanki."
Kahya kızın bacağından akan kanı fark edince hemen eğilip kızın eteğini kaldırdı. Bunu gören Alex "Ne yapıyorsun sen?"diye gürledi. Halbuki adamın kötü bir niyeti olmadığını o da biliyordu. Yine de kızın bacaklarını görme ihtimali hiç hoşuna gitmemişti.
"Efendim bacağından kan akıyor." Alex yavaşça kızın başını bırakıp bacağını kavradı. Evet gerçekten de kan vardı hem de çok fazla. Amelia'nın eteğini yavaşça kaldırdı. Sağ üst baldırına kocaman bir dal saplanmış ağır ağır kanıyordu.
"Bacağına dal saplanmış. Şimdi çekip çıkartsak kanaması artacak. Bacağına saracak bir şey lazım." Etrafına bakınınca kızın eteği gözüne takıldı. Çabucak eteğin alt kısmını yırtarak elbisesinden ayırdı. Amelia'nın yüzüne baktı. Güzel yüzü yağmur suyuyla yıkanmış ölü gibi beyazdı. Genç adamın içini aniden acı bir sızı doldurdu. Bakışlarını tekrar bacağına çevirip dalı tuttu ve olanca hızıyla çekti. Düşündüğü gibi kanaması hızlanmıştı. Hemen yırttığı parçayı kanayan yere bastırarak hızlıca ama kızın canını yakmamaya özen göstererek sardı. Genç kızı kucağına aldığı gibi atların olduğu yere gittiler. Kızı atlardan birinin üzerine koyduktan sonra kendisi de hemen arkasına binip eve doğru gitmek için yola koyuldular. Ameli'yı böyle bu halde görmek genç adamı çok sarsmıştı hem de fazlasıyla.
Evin kapısında onları hizmetçi Sarah karşıladı. Amelia'yı görünce küçük bir çığlık attı.
"Ona ne oldu böyle?"
"Konuşmayı bırak da yarasını sarmak için ilaç ve bandaj getir." Kızın hala beklediğini görünce "Hemen!"diye bağırdı.
"Olur efendim hemen efendim."diyen kız koşarak mutfağa gitti.
Alex kızı odasına götürdü. Onu yatağa bıraktı ve hemen bacağına baktı. Sardığı bez parçası kan yüzünden lapa gibi olmuştu. Bezi çözdüğü anda yaradan daha fazla kan akmaya başladı. Odayı kanın pas kokusu doldurmuştu. Genç adam bu kokuyla midesinin bulandığını hissetti. Oldu olasıya kan görmekten nefret ederdi. Bu yüzden ava bile çıkmazdı. Peki nasıl oluyor da ellerini bu kızın kanıyla kirletiyordu.
Kızın inlemesiyle kendine geldi. Genç kız bir an gözlerini açmış adama bakıyordu.
"Amelia beni duyuyor musun? Amelia Amelia benim Alex. Şu an evindesin odanda güvendesin Amelia." Kızın yine kendinden geçtiğini anlayınca genç adamı panik sardı. Zaten çok zayıftı eğer kanaması böyle devam ederse sonu kötü olacaktı. Aklına bir türlü gelmeyen hizmetçi gelince "hadi nerede kaldın? İstediklerimi getirmek bu kadar mı zor?"diyerek sabırsızlandı. Yaraya bastırdığı elinin neredeyse kandan görünmez hale geldiğini görünce daha bir panikledi. Tam tekrar bağıracaktı ki hizmetçi odaya daldı.
"Buyurun efendim getirdim."
"Biraz daha bekleseydin. Çabuk pamuğa alkol dök ve bana ver yarayı temizleyip sarmamız lazım."
Alex acele yarayı temizledi ve hiç vakit kaybetmeden yaranın üzerini kapatıp sardı. Kanın akışı biraz da olsa durmuştu.
"Bana biraz ılık su ve temiz bez getir. Bu sefer çabuk ol." Sarah adamın imasıyla yüzü asılsa da bir şey diyemedi.
Alex kızla yalnız kalınca onun güzel yüzüne baktı. Eğer ölürse kesinlikle yazık olacaktı. Bu kıza neden bu kadar değer vermeye başladım diye düşünmeden edemedi. Bu sırada Sarah gelmiş suyu ve bezleri yatağın yanındaki komedinin üzerine bırakmıştı. Bıraktığı bezlerden birini suya batırıp sıkarak kıza yöneldi. Alex kızın elindeki bezi çekip "Sen çık ben hallederim dedi."Hizmetçinin tuhaf bakışlarıyla karşılaşan adam "Hadi!"diye bağırdı. Neden bağırdığını kendisi de bilmiyordu. Ama bildiği tek şey şu an Amelia'ya kendinden başka kimsenin dokunmasını istemiyordu. Çıkan hizmetçinin ardından temiz bezi kızın güzel yüzüne sürdü. O kadar yavaş hareket ediyordu ki onu gören çok narin bir eşyayı siliyor zannedebilirdi.
Yüzünü sildikten sonra bacağına yöneldi. Bezle kanı sildikçe kızın bacaklarında küçük pembe izle gördü. Daha önce olduğu belli olan bir sürü yara izi.
Alex gözlerini kısarak kızın yüzüne baktı. Acaba kendine zarar vermeyi seven biri miydi? Ama kendine bu kadar yarayı nasıl yaptı ki. Vücudunda başka izler de var mıydı? Bunun merakıyla kızı ensesinden tutup kafasını kaldırıp elbisenin düğmelerini çözdü.
Zaten her yeri kan olduğu için çıkaracaktı. Bu işte ne kadar usta olsa da soyduğu kadınlar kendilerinde olduğu için daha kolaydı. Zorlukla da olsa elbiseyi çıkartmıştı. İçliğiyle kalan kıza baktı. Vücut hatları çok güzeldi ve tahmin ettiği gibi başka yerlerinde de izler vardı. Bu kız neden bu halde? Bunu kendine o yapmış olamazdı. Mutlaka ona bunları başkası yapmıştı. Kim olabilir derken o an da anladı. Tabi ya sadist ruhlu kardeşinden başka kim olabilirdi ki. Düşündükçe aklına gelenlerde rahatsız oluyordu. Kim bilir bu narin kıza nasıl sahip olmuştu. O zalimin yatakta da kendini kaybettiğine emindi. Derin bir nefes aldıktan sonra usulca kızın üzerini örttü. Odadaki tekli koltuğu yatağın yanına çekerek oturdu. Bütün gece orada kızı bekledi. Zaman zaman ateşi yükselen kızın alnına bez koymuş, ateşi düşünce üşüyüp titreyen kızı yine kendisi ısıtmıştı.
Bu kıza karşı nedenini bilmediği bir sahiplenme duygusu oluşmuştu. Artık neden özgürlük diye tutturduğunu anlayabiliyordu.Yanında yatan kıza sıkıca sarıldı.
"Seni bir daha kimsenin üzmesine izin vermeyeceğim Amelia. Seni herkese karşı ben koruyacağım. Yalnız ben."
Kıza fısıltı ile söylediği bu sözlerin Amilia tarafından duyulduğunu bilmiyordu.
Bilmediği bir şey daha vardı ki; bu kızı en çok o üzecekti.