ទូកកាន់តែបេីកឆ្ពេាះទៅមុខជារេីយៗដេាយឡែកមនុស្សដែលកំពុងនៅលេីទូកវិញគ្មានអ្នកណានិយាយអ្វីឡេីងស្ងប់ស្ងាត់រៀងៗខ្លួនរហូតទូកបានចតនៅត្រេីយម្ខាងទៀតដេីម្បីដាក់មនុស្ស ។
" ដល់ហេីយក្មួយត្រូវដេីរទៅមុខប្រហែលមួយគីឡូទេីបឃេីញមានអ្នកភូមិនៅទីនេាះ " ម្ចាស់ទូក
" បាទ! អរគុណច្រេីនហេីយពូ " ជុងហ្គុកពេលនិយាយចប់ហេីយម្ចាស់ទូកក៏បានបេីកទៅកន្លែងផ្សេងទៀត ។ រីឯអ្នកទាំងពីរក៏បានដេីរទៅតាមទីតាំងដែលគេបានប្រាប់ក៏បានឃេីញផ្ទះអ្នកភូមិពិតមែនមិនចាំយូថេយ៉ុងក៏បានចូលទៅសួរនាំហេីយខ្ជីទូរស័ព្ទអ្នកនៅទីនេាះដេីម្បីអេាយមនុស្សមកយកពួកគេនៅទីនេះ ។
" នេះទូរស័ព្ទបងតេទៅឃេវីនអេាយមកយកពួកយេីងទៅ " ថេយ៉ុងហុចទូរស័ព្ទអេាយរាងក្រាស ។
" ហាឡូ ខ្ញុំឃេវីនិយាយ " ឃេវីន
" ឃេវីនឆាប់មកយកយេីងនៅជាយក្រុងមក " ជុងហ្គុក
" ចៅហ្វាយមែនទេ!!! " ឃេវីននិយាយទាំងភ្ញាក់ផ្អេីរព្រេាះថាគេរកអ្នកទាំងពីរចង់ពេញទីក្រុងទៅហេីយនៅតែមិនឃេីញ ។
" បេីមិនមែនយេីងតេីជាអ្នកណា កុំនិយាយច្រេីនឆាប់មកអេាយលឿនមក " ជុងហ្គុក
" បាទ!បាទ សូមចៅហ្វាយចាំមួយភ្លែតសិនទៅខ្ញុំទៅដល់ឥឡូវហេីយ " ឃេវីនបញ្ចប់ប្រយេាគរួសរាន់រត់ទៅយកឡានចេញទៅយកអ្នកជាចៅហ្វាយតាមទីតាំងដែលបានកំណត់ លុះមួយសន្ទុះធំក្រេាយមកឡានសេរីទំនេីបបានចតឈប់មុខអ្នកទាំងពីដែលកំពុងឈរចាំពួកគេ ។
" អញ្ចេីញចៅហ្វាយ នឹង អ្នកប្រុស ថេយ៉ុង " ឃេវីនចុះមកបេីកទ្វាអេាយអ្នកទាំងពីរ ។
" អរគុណ នាយឃេវីន " ថេយ៉ុង
" បាទ! " ឃេវីនប្រញាប់ចូលទៅកន្លែងបញ្ជាចង្កូតបេីកឡានចេញពីនេះត្រឡប់ទៅភូមិគ្រឹះចនជាបន្ទាន់ ។
" ចៅហ្វាយ ទៅដល់កន្លែងណាបានជាពួកខ្ញុំតាមរកមិនឃេីញដំណឹងបែបនេះ " ឃេវីន
" យេីងត្រូវពួកគេដេញតាមពីក្រេាយមិនឈប់ មិនបានប្រយ័ត្នក៏ធ្លាក់ចូលទៅក្នុងបឹងដ៏ធំ ហេីយបានហែលឆ្លងទៅត្រេីយម្ខាងទៀតដេីម្បីគេចពីពួកនេាះ ។រួចក៏បានស្នាក់នៅផ្ទះគេនៅតំបន់ដាច់ស្រយាល
បណ្តេាះអាសន្ន " ជុងហ្គុក
" អ្នកគ្រប់គ្នាបារម្ភពីចៅហ្វាយនឹងអ្នកប្រុសថេយ៉ុងខ្លាំងណាស់ សំណាងហេីយដែលចៅហ្វាយនឹងអ្នកប្រុសមិនបានកេីតអីនេាះ " ឃេវីន
" ឯងមានបានសេុីបទេថាអ្នកណាជាអ្នកលបបាញ់យេីង " ជុងហ្គុក
" បាទ! គឺលេាកកាងជាអ្នកនៅពីក្រោយខ្នងរឿងនេះចៅហ្វាយ "
" មេីលទៅយេីងដូចជាទុកមុខអេាយលេាកកាងខ្លាំងពេកហេីយបានជាវាហ៊ានលបខាំយេីងមិនលែងបែបនេះ " ជុងហ្គុកនិយាយទាំងទឹកមុខស្មេីតែបង្កប់ដេាយការចងគំនុំ ។
" បងនិយាយពីលេាកកាង គឺលេាកពូកាង លីស៊ុកមែនទេ ? " ថេយ៉ុងដែលអង្គុយស្ងាត់ជាយូនេាះក៏បានបន្លឺឡេីង ។
" បាទ! ត្រូវហេីយអ្នកប្រុស " ឃេវីនដែលឃេីញជុងហ្គុកមិនមាត់តបតរនឹងសំណួររបស់ថេយ៉ុងគេក៏បានឆ្លេីយជំនួស ។
" ពិតជាមិនគួរអេាយជឿរថាគាត់ហ៊ានធ្វេីបែបនេះ " ថេយ៉ុង
" មនុស្សមិនមែនមេីលតែសំបកក្រៅដូចជាឯងគិតទេ " ជុងហ្គុកនិយាយទាំងមិនបានងាកមុខទៅមេីលរាងស្តេីង ។
" អូនដឹងហេីយ " ថេយ៉ុងងក់ក្បាលឆ្លេីយតបបញ្ជាក់ថាគេយល់ពីសម្តីរាងក្រាស ។
" អ្នកប្រុសថេយ៉ុងអញ្ចេីញទៅផ្ទះ ឬ ខន់ដូរ "
" ទៅផ្ទះរបស់ខ្ញុំសិនទៅ ខ្ញុំទៅជួបប៉ាម៉ាក់ពួកគាត់ប្រហែលជាបារម្ភហេីយ "
" បាទ ! " ឃេវីនក៏បានបេីកសំដៅឆ្ពេាះទៅផ្ទះថេយ៉ុង ។
ងុឺត.......សម្លេងឡានចាប់ហ្រ្វាំងលាន់នៅមុខភូមិគ្រឹះរបស់គ្រួសារថេយ៉ុងធ្វេីអេាយអ្នកដែលនៅក្នុងផ្ទះចេញមកមេីលជាបន្ទាន់ ។
" ម៉ាក់ " ថេយ៉ុងរត់ទៅអេាបម្តាយគេដែលកំពុងភ្ញាក់ផ្អេីរនឹងវត្តមានកូនរបស់ខ្លួនជាខ្លាំង ។
" ថេយ៍ កូនម៉ាក់កូនបាត់ទៅណាប៉ុន្មានថ្ងៃនេះដឹងថាម៉ាក់ប៉ាបារម្ភដែលទេ " អ្នកស្រីគីម
" កូននឹងប្រាប់ម៉ាក់តាមក្រេាយ តែពេលនេះកូនមានសុវត្ថិភាពហេីយម៉ាក់ឈប់បារម្ភទៅ "
" អឹម ក្មួយជុងហ្គុកមិនអីទេមែនទេ " អ្នកស្រីគីមរវល់តែចាប់អារម្មណ៍ជាមួយកូនខ្លួនទេីបមិនបានចាប់អារម្មណ៍នឹងជុងហ្គុកដែលឈរនៅក្បែរនេះ ។
" ជម្រាបសួរ អ៊ុំស្រី " ជុងហ្គុក
" ច៎ា លេីកដៃថ្វាយព្រះក្មួយ អររវល់តែនិយាយភ្លេចហៅក្មួយអេាយចូលក្នុងផ្ទះ " អ្នកស្រីគីម
" បាទ ! អរគុណហេីយអ៊ុំស្រីតែខ្ញុំមិនបាននៅយូទេ ព្រេាះត្រូវត្រឡប់ទៅផ្ទះដែរ " ជុងហ្គុក
" អូ.. ត្រូវហេីយប៉ាម៉ាក់ក្មួយប្រហែលកំពុងរងចាំក្មួយហេីយ អញ្ចឹងទៅចុះ ហេីយសូមធ្វេីដំណេីរដេាយ
សុវត្ថិភាពណា " អ្នកស្រីគីម
" បាទ ! ជម្រាបលាអ៊ុំស្រី " ជុងហ្គុកនិយាយរួចក៏បានឡេីងឡានបេីកចេញទៅ ចំណែកថេយ៉ុងរកនិយាយទៅរាងក្រាសដែលតែក៏ឈប់វិញព្រេាះគេប្រហែលមិនចង់និយាយជាមួយខ្លួនទេ ។
" ថេយ៉ុង នៅឈរអីទៀតកូនឆាប់ចូលក្នុងផ្ទះទៅហេីយប្រាប់ម៉ាក់មកមេីកថាមានរឿងអ្វីកេីតឡេីងលេីពួកកូនទាំងពីរ " អ្នកស្រីគីម
" បាទ ! ម៉ាក់ " និយាយរួចថេយ៉ុងក៏បានចូលទៅក្នុងផ្ទះនឹងនិយាយរឿងរ៉ាវទាំងអស់ប្រាប់ទៅម៉ាក់របស់គេ ហេីយក៏មិនភ្លេចខលទៅប៉ាខ្លួនដេីម្បីប្រាប់អេាយគាត់ដឹងថាខ្លួនបានត្រឡប់មកផ្ទះវិញហេីយ ។
@ភូមិគ្រឹះចន
ឡានសេរីទំនេីបបានចតឈប់នៅភូមិគ្រឹះដែលធំស្កឹងស្កៃរួចបង្ហាញអេាយឃេីញរាងខ្ពស់ស្រឡះបេាះជំហានចុះពីលេីឡានដេាយមុខមាំចូលទៅក្នុងផ្ទះដែលមានប៉ាម៉ាក់អង្គុយលេីសាឡុងរងចាំគេ ព្រេាះគាត់បានដឹងដំណឹងថារកកូនប្រុសឃេីញដេាយ
ឃេវីនបានទាក់ទងមកពួកគាត់មុនពេលទៅយកជុងហ្គុកនៅឯជាយក្រុង ។
" ជុងហ្គុក កូនមកហេីយមែនទេសំណាងហេីយដែលកូនមិនបានកេីតអីបេីមិនចឹងម៉ាក់ប្រាកដជាស្លាប់ហេីយ " អ្នកស្រីចនរត់មកចាប់ដៃកូនប្រុសជាទីស្រលាញ់ ។
" ពេលនេះខ្ញុំមកហេីយម៉ាក់ឈប់បារម្ភទៀតទៅ " ជុងហ្គុក
" ជុងហ្គុកកូនមិនបានកេីតអីគឺល្អហេីយ ហេីយ
មានរកមុខអ្នកតាមបាញ់កូនឃេីញនៅ " លេាកចន
" ខ្ញុំដឹងថាជាអ្នកណាហេីយ ខ្ញុំក៏មិនលេីកលែងអេាយអ្នកដែលប៉ះពាល់ខ្ញុំជាដាច់ខាតមានមកក៏មានទៅដែរ" ជុងហ្គុកនិយាយទាំងប្រាកដប្រជាដាក់អ្នកជាឪពុកបញ្ជាក់ថាគេនិយាយម៉ាត់ណាម៉ាត់នឹងធ្វេីអេាយអ្នកជាឪពុកពេញចិត្តនឹងកូនប្រុសខ្លួនជាខ្លាំង ។
" ល្អហេីយកូន យេីងមិនចង់ប៉ះពាល់គេទេតែបេីគេនេាះនៅតែប្រហេីនទៀតត្រូវតែប្រលះវាអេាយដឹងថាយេីងជាអ្នកណាមិនចេះតែមករករឿងបាននេាះទេ "លេាកចនលេីកដៃទះស្មាកូនប្រុសតិចៗ ។
" បាទ! ប៉ា អញ្ចឹងខ្ញុំទៅបន្ទប់ហេីយ " ជុងហ្គុក
រៀបនឹងដេីរទៅហេីយម្តាយខ្លួនក៏ឃាត់ ។
" ជុងហ្គុកមិនគិតនិយាយរឿងកូន នឹងថេយ៉ុង
អេាយម៉ាក់ដឹងទេមែនទេថាពេលកូនទាំងពីរត្រូវគេតាមបាញ់ហេីយពួកកូនទៅស្នាក់នៅទីណា " អ្នកស្រីចន
" ម៉ាក់មិនបាច់ចង់ដឹងរឿងនេះទេ សំខាន់ដឹងតែពេលនេះកូនមានសុវត្ថិភាពហេីយ " និយាយរួចជុងហ្គុកក៏បានឡេីងទៅលេីបាត់ទៅធ្វេីអេាយអ្នកជាម្តាយហួសចិត្ត ។
" យីកូននេះ " អ្នកស្រីចន
" បានហេីយអូន កូនមកពីឆ្ងាយគួរអេាយគេសម្រាកសិនទៅ បេីចង់ដឹងអាចទៅហៅឃេវីនមកសួរបានតេី " លេាកចននិយាយទៅកាន់អ្នកជាប្រពន្ធ ។
" គំនិតល្អលេាកបង មីងយីន ជួយទៅហៅឃេវីនកូនប្រុសអ្នកមីងអេាយខ្ញុំបន្តិចមក " អ្នកស្រីចន
" ចាស៎ ! អ្នកស្រី " គ្រាន់តែលឺបញ្ជាភ្លាមមីងយីនក៏បានប្រញប់ទៅហៅកូនប្រុសអេាយមកជួបអ្នកស្រីជាបន្ទាន់ ។ នៅពេលឃេវីនមកហេីយក៏បាននិយាយរឿងរ៉ាវដែលអ្នកស្រីចនចង់ដឹងប្រាប់ទៅគាត់តាមដំណេីរដែលគេបានដឹងពីចៅហ្វាយ ។
@មីនគ្រុប
" មីនហូ ទៅហៅ ជីមីន នឹង ចាន់កឺ មកជួបយេីង " យ៉ុនហ្គី
" បាទ ! ចៅហ្វាយ " មីនហូក៏បានទៅតាមបញ្ជាដែលចៅហ្វាយខ្លួនបានប្រាប់ ។ បន្តិចក្រោយមកអ្នកទាំងពីរក៏បានមកដល់រួចអេានក្បាលគេារពអគ្គនាយកក្នុងនាមជាកូនចៅ ។
" អគ្គនាយកហៅពួកយេីងមកមានការអ្វីមែនទេ "
ជីមីន
" គឺ.....ក្រាក " យ៉ុនហ្គីរៀបនឹងនិយាយទៅហេីយ
សម្លេងបេីកទ្វាអូហ្វីសរបស់គេក៏បានបន្លឺឡេីងបង្ហាញអេាយឃេីញកម្លេាះសង្ហាវ៉ាង អុីប៉ូ បេីកទ្វាចូលមក ។
" នេះនៅជុំគ្នាល្អម្លេះ " អុីប៉ូ
" ឯងមកមានការអី " យ៉ុនហ្គីនិយាយទៅកាន់អ្នកជាមិត្ត ។
" មកនិយាយរឿងជុងហ្គុក " អុីប៉ូ
" លេាកដឹងពីដំណឹងលេាកចន នឹងថេយ៉ុង
ហេីយមែនទេ " ចាន់កឺ
" ត្រូវហេីយ ទេីបយេីងហៅពួកឯងមកទីនេះដេីម្បីប្រាប់ដំណឹងពួកគេដែលយេីងបានសន្យាជាមួយ
ជីមីន " យ៉ុនហ្គីនិយាយកាត់អុីប៉ូ ។
" ពិតមែនហ្ហេស អគ្គនាយក ចុះពួកគេពេលនេះនៅឯណា " ជីមីន
" ពួកគេបានទៅដល់ផ្ទះរៀងៗខ្លួនដេាយសុវត្ថិភាពហេីយពួកឯងឈប់បារម្ភទៀតទៅ " យ៉ុនហ្គី
" ប្រសេីរណាស់ អរគុណអគ្គនាយកហេីយដែលបានប្រាប់ពួកយេីង " ជីមីននិយាយទាំងសប្បាយចិត្ត ។
" អឹម ពួកឯងអាចត្រឡប់ទៅវិញបានហេីយ " យ៉ុនហ្គីនិយាយរួចពួកគេក៏បានចាកចេញទៅនៅសល់តែអុីប៉ូដែលអង្គុយមេីលមុខចាន់កឺដេាយមិននិយាយអ្វីទាំងអស់រហូតដល់ពួកគេចេញទៅបាត់ធ្វេីអេាយយ៉ុនហ្គីអត់ឆ្ងល់មិនបាន ។
" នែ៎ ឯងមេីលអីក៏មេីលម្លេះ ចាប់អារម្មណ៍ចាន់កឺមែនទេបានយេីងឃេីញមេីលតែមុខគេ " យ៉ុនហ្គី
" គ្មានទេឯងកុំចេះតែថា " អុីប៉ូព្យាយាមប្រកែកមិនទទួលស្គាល់ការពិត ។
" ជឿរសិនក៏បានដែរ " យ៉ុនហ្គីខ្ជិលដេញដេាលច្រេីនទេីបប្រញាប់និយាយសាច់ការវិញ ។
" យេីងថាណាត់ជុងហ្គុកនិយាយគ្នាតែម្តងទៅស្រួលជាងយ៉ាងមិចដែរ " អុីប៉ូ
" បែបនេះក៏ល្អ តែចាំពេលយប់ទៅគេទេីបតែមកដល់ផ្ទះចឹងប្រាកដជាហត់ហេីយ អេាយគេសម្រាកសិនទៅ " យ៉ុនហ្គី
" អឹម អញ្ចឹងក៏បានដែល យេីងទៅវិញហេីយព្រេាះមានការបន្តិចទៀតដែល តែជិះកាត់ក្រុមហ៊ុនឯង
ហេីយក៏ឆ្លៀតចូលមកបន្តិចទៅ យេីងទៅវិញហេីយ " អុីប៉ូនិយាយរួចក៏បានចេញទៅវិញហេីយយ៉ុនហ្គីក៏បានធ្វេីការងារបន្តទៀតទៅ ។
To be continued...........
🌹 Enjoy your reading 🥀