@មីនគ្រុប
" លេាកអគ្គនាយក មានដឹងដំណឹងលេាកចន ហេីយនឹងថេយ៉ុងនៅ " ជីមីនដែលកំពុងតែយកគំរូឌីហ្សាញអេាយយ៉ុនហ្គីក៏បានឆ្លៀតសួរដំណឹងអំពីមិត្ត ។
" នៅទេ " យ៉ុនហ្គី
" អរ បេីអញ្ចឹងខ្ញុំលាទៅវិញសិនហេីយ " ជីមីនរៀបនឹងចេញទៅហេីយយ៉ុនហ្គីក៏បានឃាត់ ។
" ឈប់សិន បេីសិនយេីងដឹងដំណឹងពួកគេយេីងនឹងប្រាប់ឯង "
" បាទ! អរគុណលេាកហេីយ អញ្ចឹងខ្ញុំចេញទៅហេីយ " នៅពេលទទួលបានការងក់ក្បាលបញ្ជាក់ថាទៅបានហេីយជីមីនក៏បានបេីកទ្វាចេញទៅដេីម្បីទៅកន្លែងធ្វេីការវិញ ហេីយក៏បានឃេីញអ្នកជាមិត្តកំពុងឈររងចាំគេល្មម ។
" ជីមីនយ៉ាងមិចហេីយលេាកអគ្គនាយកមានដឹងដំណឹងថេយ៉ុង នឹង លេាកចនទេ " ចាន់កឺ
" គាត់ថាមិនទាន់ដឹងទេ បេីសិនជាដឹងគាត់ថានឹងប្រាប់យេីង...ហេុីយមិនដឹងថាពេលនេះថេយ៉ុងនៅឯណាទេយេីងបារម្ភខ្លាំងណាស់ " ជីមីននិយាយទាំងទឹកមុខស្រពេានក្នុងចិត្តមិនស្ងប់ព្រួយបារម្ភជាខ្លាំងទៅកាន់អ្នកជាមិត្តដែលបាត់ខ្លួនមិនដឹងទៅណា ។
" យេីងក៏អញ្ចឹងដែល សង្ឃឹមថានឹងឆាប់រកពួកគេអេាយឃេីញឆាប់ៗទៅចុះ " ចាន់កឺនិយាយរួចពួកគេក៏បានបំបែកគ្នាទៅធ្វេីការរៀងៗខ្លួនវិញ ។
" អឹម តេាះយេីងឆាប់ធ្វេីការទៅ "ជីមីន
_________________
ពន្លឺពេលរាត្រីចេញពីព្រះច័ន្ទសាយបំភ្លឺពេញផែនដីខ្យល់បក់ល្វេីយៗរសាត់ប៉ះនឹងសក់កម្លេាះសង្ហាដែលកំពុងអង្គុយមេីលព្រះច័ន្ទពេញវង់រះចែកចាំងពន្លឺយ៉ាងស្រស់ស្អាតបន្តិចក្រេាយមកមានរាងស្រឡូនតូចកំពុងដេីរមកដាក់ខ្លួនអង្គុយក្បែរគេ ។
" បងកំពុងគិតអី " ថេយ៉ុងដាក់ខ្លួនអង្គុយភ្លាមក៏បានចេាទសំណួរសួរទៅកាន់រាងក្រាស ។
" ................" ជុងហ្គុក
" ស្អែកអ៊ុំចូរថាទូកគេនឹងមកទីនេះហេីយ ពួកយេីងជិតបានត្រឡប់ទៅវិញហេីយ បងសប្បាយចិត្តទេ អូនវិញរំភេីបខ្លាំងណាស់មិនដឹងថាអ្នកផ្ទះបារម្ភពីពួកយេីងប៉ុណ្ណាទេ " ថេយ៉ុងនៅតែព្យាយាមនិយាយទេាះដឹងថារាងក្រាសមិនចង់និយាយជាមួយខ្លួនក៏ដេាយ ។
" យេីងទៅសម្រាកហេីយ " ជុងហ្គុកមិនចង់និយាយឬនៅជិតថេយ៉ុងយូទេីបចង់ត្រឡប់ទៅវិញតែថេយ៉ុងឃាត់ ។
" បងនៅអង្គុយកំដរខ្ញុំសិនបានទេ ស្អែកពួកយេីងត្រឡប់ទៅវិញហេីយអូនមិនបាននៅក្បែរបងទៀតទេ " ថេយ៉ុងចាប់ដៃឃាត់រាងក្រាស ធ្វេីអេាយគេងាកមកមេីលដៃស្រឡូនដែលកំពុងចាប់ដៃខ្លួន ។
" លែងដៃ "
" អូនលែងក៏បានដែល តែបងត្រូវនៅទីនេះសិន "
" គ្មានហេតុផលអីដែលយេីងត្រូវស្តាប់តាមឯងទេ ឆាប់លែងភ្លាមទៅកុំអេាយយេីងអស់ការអត់ធ្មត់ "
" ហេតុអីគ្រាន់តែនៅក្បែរអូនបងពិបាកយ៉ាងនេះ " ថេយ៉ុងនិយាយទាំងមិនយល់ គ្រប់ពេលដែលគេចង់ក្បែររាងក្រាសម្តងៗហេតុអ្វីក៏វេទនាយ៉ាងនេះ គេស្អប់ខ្លួនខ្លាំងណាស់មែនទេទេីបមិនចង់នៅជិតរហូតបែបនេះ ។
" យេីងប្រាប់ហេីយថាយេីងមិនចូលចិត្ត ឈប់មករញេរញៃជាមួយជីវិតយេីងបានទេ " ជុងហ្គុកកំហកទៅកាន់ថេយ៉ុងទាំងក្រវៀសដៃគេចេញពីខ្លួនធ្វេីអេាយថេយ៉ុងមេីលមកកាន់គេទាំងអន់ចិត្តជាខ្លាំងបន្តែគេមិនបានបញ្ចេញនេាះទេថែមទាំងចាក់បណ្តេាយទៅតាមរាងក្រាសវិញទៀតផង ។
" អូនមិនឈប់នេាះទេ បងចាំពាក្យដែលអូនបាននិយាយមុនពេលពួកយេីងភ្ជាប់ពាក្យដែលទេ ? " ថេយ៉ុងនិយាយធ្វេីអេាយរាងក្រាសស្ងាត់មាត់ហេីយស្រមៃទៅពេលនេាះដែលថេយ៉ុងបាននិយាយរឿងខ្លះប្រាប់ខ្លួន ។
@ត្រឡប់ទៅពេលមុន
ថេយ៉ុងមុននឹងភ្ពាប់ពាក្យគេបាននិយាយរឿងរ៉ាវជាច្រេីនជាមួយរាងក្រាស គេមិនខ្វល់ថារាងក្រាសមិនយល់ព្រមយ៉ាងណាគេគ្មានថ្ងៃចុះចាញ់ដាច់ខាតគេនឹងធ្វេីអេាយជុងហ្គុកស្រលាញ់គេអេាយបាន ។
« មិនថាលេាកជាមនុស្សបេះដូងថ្មយ៉ាងមិចទេ ខ្ញុំនឹងធ្វេីអេាយលេាកស្រលាញ់ខ្ញុំអេាយបាន ចន ជុងហ្គុក លេាកចាំតែមេីលចុះ » ថេយ៉ុង
« មិនថាឯងប្រេីវិធីបែបណា យេីងគ្មានថ្ងៃស្រលាញ់ឯងនេាះទេ គីម ថេយ៉ុង » ជុងហ្គុក
__________________
" មិនថាបងជាមនុស្សបេះដូងថ្មយ៉ាងមិចទេ អូននឹងធ្វេីអេាយបងស្រលាញ់អូនអេាយបាន ដូច្នេះហេីយអូនមិនចុះចាញ់ដាច់ខាត់លុះត្រាតែបងព្រមស្រលាញ់អូន " ថេយ៉ុង
" ឯងមិនបាច់ព្យាយាមទេយេីងគ្មានថ្ងៃស្រលាញ់ឯងនេាះឡេីយ គីម ថេយ៉ុង បេីអាចគួរតែបញ្ឈប់ទៅកុំអេាយយេីងស្អប់ឯងជាងនេះទៀត " ជុងហ្គុកថារួចក៏បានចាកចេញទៅបន្សល់ទុកអេាយថេយ៉ុងនៅឈរក្តាប់ដៃឡេីងញ័រខ្លួនចំណែកភ្នែកឡេីងក្រហមដែលព្យាយាមឃាត់ទឹកភ្នែកកុំអេាយហូរចំពេាះមុខរាងក្រាសអេាយគេបានឃេីញពីភាពទន់ជ្រាយរបស់ខ្លួន ។
" គ្រាន់តែស្រលាញ់មនុស្សម្នាក់ហេតុអ្វីពិបាកយ៉ាងនេះ " ថេយ៉ុងពេាលឡេីងតិចៗរួចដាក់ខ្លួនអង្គុយចុះបង្ហូរទឹកភ្នែកស្ងៀមស្ងាត់ម្នាក់ឯងដេាយយកដៃគក់ទ្រូងតិចៗ គេចុកត្រង់នេះខ្លាំងណាស់តេីអ្នកណាយល់អារម្មណ៍គេពេលនេះទេ ពីមុនទេាះគេថាយ៉ាងមិចក៏ខ្លួនមិនដែលឈឺខ្លាំងយ៉ាងនេះដែល តែពេលឥឡូវនេះគេចាប់ផ្តេីមចេះស្រក់ទឹកភ្នែកដេាយសារមនុស្សបេះដូងថ្មម្នាក់នេាះ ឬ ពេលនេះខ្លួនចាប់ផ្តេីមស្រលាញ់គេខ្លាំងឡេីងហេីយទេីបធ្លាក់ខ្លួនក្នុងសភាពអាក្រក់មេីលបែបនេះ គីម ថេយ៉ុងដែលរឹងមាំពីមុនបាត់ទៅណាហេីយ ។ បន្ទាប់ពីយំបញ្ចេញអារម្មណ៍ឈឺចាប់ទាំងប៉ុន្មានហេីយគេក៏បានសម្រួលអារម្មណ៍ជូតទឹកភ្នែកអេាយស្អាតកុំអេាយមានគេសង្ស័យហេីយក៏បានត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញដេីម្បីសម្រាកយកកម្លាំងត្រៀមខ្លួនត្រឡប់ទៅវិញនៅថ្ងៃស្អែក ។
@ព្រឹកថ្ងៃថ្មី
ជុងហ្គុកនឹងថេយ៉ុងងូតទឹកសម្អាតខ្លួនអេាយស្អាតបាតរួចផ្លាសប្តូរខេាអាវរបស់ពួកគេរៀងៗខ្លួនវិញនឹងបានទៅលាអ៊ុំប្រុសអ៊ុំស្រីទាំងពីរដែលបានអេាយខ្លួនស្នាក់នៅ ហូបចុក មេីលថែពួកគេកន្លងមក ។
" អរគុណអ៊ុំទាំងពីរហេីយសម្រាកការផ្តល់កន្លែងស្នាក់នៅអេាយពួកខ្ញុំ នឹងជួយមេីលថែពួកខ្ញុំប៉ុន្មានថ្ងៃនេះ បេីមិនបានអ៊ុំទាំងពីទេម្លេះពេលនេះពួកខ្ញុំមិនដឹងជាយ៉ាងមិចទៅហេីយទេ " ជុងហ្គុក
" មិនអីទេក្មួយអ៊ុំសប្បាយចិត្តណាស់ដែលបានស្គាល់ក្មួយៗទាំងពីរ ពេលទៅវិញបែបនេះផ្ទះអ៊ុំប្រាកដជាស្ងាត់វិញទៀតហេីយ " អ៊ុំយ៉ន
" ពួកខ្ញុំមិនភ្លេចគុណដ៏ធំធេងរបស់អ៊ុំយ៉ន អ៊ុំចូរទេ បេីសិនជាមានឱកាសពួកខ្ញុំនឹងមកលេងទីនេះអេាយបានញឹកញ៉ាប់ " ថេយ៉ុង
" បងហ្គុក បងប្រុសស្អាតពិតជាទៅហេីយមែនទេ ពួកបងទាំងពីរទៅចេាលអូនហេីយ.. ហុឹកៗ " ជេហាយំរត់ទៅអេាបជេីងថេយ៉ុងធ្វេីអេាយគេអេានចុះនឹងនិយាយលួងលេាមក្មេងតូច ។
" ហា..កុំយំណាជេហាកូនប្រុសមិនត្រូវយំនេាះទេ ពួកបងត្រូវត្រឡប់ទៅផ្ទះហេីយ ដូច្នេះកុំខូចចិត្តអីពេលណាបងទំនេរបងនឹងមកលេងទីនេះ " ថេយ៉ុង
" បងមិនកុហកអូនទេមែនទេ " ជេហាងាកទៅមេីលថេយុងហេីយហួសទៅមេីលមុខជុងហ្គុកដែលឈរនៅក្បែរនេះ ។
" ពួកបងមិនកុហកទេ ជេហាឈប់យំទៅ " ជុងហ្គុកអេានចុះទាញក្មេងមកអេាបលួងលេាម ។
" ទូកគេចាំយូហេីយពួកក្មួយឆាប់ទៅៗ ហេីយសូមធ្វេីដំណេីរដេាយសុវត្ថិភាពណា " អ៊ុំយ៉ន
" បាទ! អរគុណអុំ៊ស្រី ពួកខ្ញុំទៅហេីយ ជម្រាបលាអ៊ុំយ៉ន អ៊ុំចូរ ជេហា ពួកបងទៅហេីយ " ថារួចអ្នកទាំងពីរក៏បានឡេីងទូកអង្គុយអេាយស្រួលបួលហេីយម្ចាស់ទូកក៏បានបេីកចេញទៅសន្សឹមៗចំណែកពួកគេក៏មិនភ្លេចលេីកដៃបាយៗ ទៅកាន់អ្នកទាំងបីផងដែរ ។ ចំណែកជេហាដេាយរាងនៅមិនដាច់អាល័យក៏បានស្រែកទៅកាន់អ្នកនៅលេីទូក ។
" បងប្រុសស្អាត បងហ្គុកកុំភ្លេចនឹកអូនផងណា " ជេហា
" ពួកបងនឹងនឹកអាល្អិតក្បាលខូចជេហារាល់ថ្ងៃ ពួកបងស្រលាញ់ឯង " ថេយ៉ុងស្រែកទៅកាន់ក្មេងតូចៗវិញ ។ បន្ទាប់មកទូកក៏បានធ្វេីដំណេីរកាន់តែឆ្ងាយៗទៅរហូតបាត់ស្រមេាលឈឹងមេីលលែងឃេីញទេីបអ៊ុំយ៉នងាកមកមេីលចៅប្រុសកំពូលខូចដែលនៅរលីងរលេាងទឹកភ្នែក ។
" ឈប់យំទៅចៅ បងៗប្រាកដជាមកលេងជេហាដូចដែលបានសន្យាណា " អ៊ុំយ៉ន
" បាទ! លេាកយាយ " ជេហា
" តេាះឯងពួកយេីងត្រូវទៅរកថ្នាំទៀតហេីយ មកជេហាទៅជាមួយតា " អ៊ុំចូរលេីកពរចៅប្រុសដេីរទៅមុនដេាយមានប្រពន្ធដេីរតាមពីក្រេាយ រួចក៏បានយករបស់របរមួយចំនួនសម្រាប់ទៅបេះថ្នាំដូចធម្មតាដែលពួកគាត់តែងតែធ្វេី ។
To be continued...........
🌹 Enjoy your reading 🥀