<<បងboនៅទីនេះ..>>Lingyiគាំងនិយាយលែងទៅមុខទៀតពេលឃើញនាក់ទាំងពីកំពុងថើបគ្នាបែបនេះ Zhanក៏រហ័សងើបចេញ
<<អ្នកនាង គឺវាមិនដូចអ្វីដែរអ្នកនាងឃើញទេ>>Zhanប្រកែករឿងដែរនាងឃើញ
<<មែនហើយLingគឺវាមិនដូចអ្វីដែរអូនឃើញមុននេះទេ>>Yiboក៏បកស្រាយ តែLingyiក៏រត់ចេញ
<<Lingចាំបងផង!!>>Yiboស្រែកហើយក៏ប្រញាប់
រត់តាមនាង Zhanក៏ទៅតាម
<<Lingស្តាប់បងបកស្រាយសិនទៅ វាមិនដូចអ្វីដែរ
អូនគិតនិងឃើញនោះទេ>>Yiboចាប់នាងតូចអោប
ជាប់ទើបនិយាយ
<<ហឹកៗ..ហឺ!!មិនដូចចឹងបងបកស្រាយមកហេតុអី
ពួកបងថើបគ្នាបែបនេះ>>Lingyiយំខ្សឹបខ្សួលសួរ
ទៅនាយក្រាស់
<<គឺZhanទំពប់ជើងដួលពួកយើងក៏ជ្រុលទៅថើបគ្នា
ប៉ុណ្ណោះ មិនមានបំណងនោះទេ!!អូនត្រូវតែជឿបងណា>>Yiboបកស្រាយហើយក៏លួងលោមនាង
<<ហឹម!!>>Lingyiក្រហឹមដើមកបន្តិចតែនៅតែយំ
Yiboក៏ជួយជូតទឹកភ្នែកឲ្យនាងហើយក៏អោបនាង។
Zhanដែរមើលឃើញគ្រប់សកម្មភាពអ្នកទាំងពីក៏
ចាប់ផ្តើមមុខស្រពោនពិបាកមើលណាស់ពេលឃើញ
មនុស្សដែរយើងស្រឡាញ់ទៅស្រឡាញ់អ្នកផ្សេង
បានត្រឹមលួចអន់ចិត្តម្នាក់ឯងខូចចិត្តម្នាក់ឈឺចាប់
ម្នាក់ឯងតើគេអាចធ្វើអីបានក្រៅពីនិងទៅ។Zhan
ក៏ស្រក់ទឹកភ្នែកមកដោយមិនដឹងខ្លួន គេក៏ភ្ញាក់ខ្លួន
ទើបប្រញាប់ជូតទឹកភ្នែកចេញខ្លាចមានអ្នកឃើញ។
ពួកគេក៏បានមកជុំគ្នាវិញដោយសុវត្ថិភាព
<<សុំទោសអ្នកទាំងអស់គ្នារឿងទាំងអស់កើតឡើង
ដោយសារតែខ្ញុំ លំបាកអ្នកទាំងអស់គ្នាហើយសុំទោស
ពិតមែន!>>Zhanឱនគំនាបខ្លួនសុំទោសទៅគ្រូៗនិង
សិស្សទាំងអស់
<<មិនអីទេ!!យ៉ាងណាក៏បានមកជុំគ្នាហើយ ពួកយើង
ប្រញាប់ត្រឡប់ទៅវិញទៅ>>លោកគ្រូនិយាយទើប
អ្នកទាំងអស់គ្នាប្រញាប់រៀបចំអីវ៉ាន់ត្រឡប់ទៅវិញ។
ដោយសារចូលមកព្រៃជ្រៅដែរទើបត្រូវនាំគ្នាដើរថ្មើរ
ជើងត្រឡប់ទៅរកឡានវិញ Zhanក៏ដើរក្រោយគេ
គេសម្លឹងមើលទៅYiboនិងLingyiដែរកំពុងដើរកៀក
ដៃគ្នានិយាយសាសងគ្នាមិនឈប់ ក្នុងទ្រូងកំពុងមាន
ដុំសាច់មួយដុំដែរឈឺដូចគេចាក់វាពិតជាពិបាកទ្រាំមើល
ខ្លាំងណាស់ តែគេអាចមានសិទ្ធប្រច័ណ្ឌដែរទេនោះគឺ
អត់ទេ គេបានត្រឹមលាក់វាទុកម្នាក់ឯងព្រោះ
[ពួកយើងត្រឹមជាមិត្តនឹងគ្នាប៉ុណ្ណោះ!]Zhanពោលក្នុង
ចិត្តខាំមាត់ទប់ទឹកភ្នែកខ្លួនឯង គេដើរសុខៗក៏មាន
អារម្មណ៍ថាវិលមុខមើលអីលេងច្បាស់ គេក៏ឈប់ទប់
ខ្លួននិងដើមឈើធំមួយសិន Yiboក៏ងាកឃើញនាយតូច
<<Zhanឆាប់មកលឿន គេទៅចោលអស់ហើយ>>
Yiboស្រែកទៅនាយតូច
<<ទៅហើយ!!>>Zhanនិយាយខ្សាវៗហើយក៏ដើរទៅ
មុខបន្តទាំងអាការៈឈឺក្បាលក្ទោកៗចឹងម៉ង ណាមួយ
ខ្លាចខកដំណើរអ្នកទាំងអស់គ្នាដោយសារគេទើបចេះតែ
ខំដើរៗទៅ។នៅលើឡានក្រុងZhanក៏សំងំគេងយក
កម្លាំងណាមួយឈឺក្បាលផងបបូរមាត់ស្លេកទៀតហើយ
Yiboក៏ងាកឃើញនាយតូចហាក់មិនស្រួលខ្លួនគេក៏ងើបពីកៅអីខ្លួនដើរទៅជិតនាយតូច
<<Zhanឯងមិនស្រួលខ្លួនហេ៎ស>>Yiboឱនទៅជិត
នាយតូចសួរមុខទាំងពីទន្ទឹមគ្នាវិសនិងថើបគ្នាទៅហើយ
Zhanក៏បើកភ្នែកមើលមុខនាយ
<<យើងមិនអីទេ!!ទៅកន្លែងឯងវិញទៅ>>Zhan ហើយក៏បែរមុខទៅបង្អួច Yiboក៏លើកដៃស្ទាបថ្ងាស
នាយតូច
<<ក្តៅខ្លួនមិចមិនប្រាប់យើង!>>Yiboដឹងថានាយតូច
ក្តៅខ្លួនក៏និយាយ
<<អឹម!!>>Yiboប្រុងដើរចេញហើយឡានក៏រលាក់
ធ្វើឲ្យអ្នកទាំងពីថើបគ្នាទៀតទៅ។Yiboក៏រហ័សងើប
ចេញព្រោះមានអ្នកឃើញច្រើនណាស់
<<យើងទៅយកថ្នាំឲ្យ!!>>Yiboថាហើយក៏ដើរសម្តៅ
ទៅកាបូបខ្លួនយកថ្នាំនិងទឹកមួយដបមក
<<ណេ៎ះ!!ឆាប់លេបទៅ>>Yibo។Zhanក៏ទទួលយក
មកលេបតាមធម្មតាវិញ
<<ទៅវិញទៅ គេមើលច្រើនណាស់!!>>Zhanថាទើប
Yiboដើរចេញទៅកៅអីគេទៅ តែក៏មានសិស្សប្រុសម្នាក់ថតរូបបានពួកគេដែរជ្រុលថើបគ្នានោះបាន គេក៏
ចែកចាយទៅក្នុងកក្រុបឲ្យអ្នកផ្សេងៗទៀតមើលដែរ
[Wowដូចគូស្នេហ៍/មែនហើយ/គឺគូBLណា/ឡូយណាស់/ហេតុតែគូគេស្វីតម្លេះ]មតិជាច្រើនឡូតពេញ
ក្រុបសរសើរពួកគេទាំងពីYiboឃើញគេមើលទូរស័ព្ទ
ហើយក៏សម្លឹងខ្លួនបែបនេះគេក៏ដកទូរស័ព្ទមកមើល
តាមគេដែរ ទើបដឹងថាពួកគេនាំគ្នានិយាយដើមខ្លួន
ជាមួយZhan ឯZhanវិញគ្មានដឹងរឿងអីទេ ព្រោះ
តែគេគេងលក់ហើយដោយសារជាតិថ្នាំខ្លាំងដែរ។
[អ្នកទាំងអស់គ្នាឈប់ទៅ ពួកយើងគ្រាន់តែជាមិត្តភក្តិ
និងគ្នាធម្មតាប៉ុណ្ណោះ]Yiboក៏សរសេរសារទៅទើបក្រុបគ្នាងាកទៅសម្លឹងមុខYiboព្រោះនៅលើឡានជាមួយគ្នា
និង
<<ឈប់បានហើយ ទុកថាខ្ញុំសុំចុះ!!>>Yiboនិយាយ
ទើបគ្រប់គ្នាឈប់។តែវាមិនទាន់ចប់ត្រឹមនិងនោះទេរូប
មួយសន្លឹកនោះក៏ឃើញដល់Lingyiដែរជាសង្សារ
សំណព្វYiboនេះផងដែរ នាងក៏ឆាតទៅសួរនាយ
ភ្លាមៗដោយផ្ញើររូបនោះឲ្យនាយឃើញហើយក៏សរសេរ
[នេះជាអី]Lingyiសរសេរ Yiboមើលហើយក៏ភ្ញាក់
ផ្អើលមិចរូបនេះដឹងដល់នាងចឹងគេក៏សម្លឹងមើលទៅ
សិស្សលើឡានក្រុងនោះទាំងអស់
[ពេលចុះពីឡានបងនិងបកស្រាយ ចាំបងបន្តិចណា]
Yiboតបសារនាងវិញ តែមើលទៅLingyiខឹងកាន់
តែខ្លាំងហើយ។ក្រឡេកមកមើលមួយគូនេះវិញឈ្លោះ
គ្នាមិនឈប់តែគ្មានហ៊ានដើរឃ្លាតគ្នានបានមួយម៉ែត្រទេ
នៅដើរឈ្លោះៗនិងទៅស្នេហាគេម្យ៉ាងដែរនិងហា៎។ចុះ
ពីលើឡានក្រុងហើយក៏នាំគ្នាដើររកតាក់ស៊ីជិះទៅផ្ទះ
ចឹងទៅ
<<នោះ~កាឡាត>>Haoxuanស្រែកដៃក៏ចង្អុលទៅ
ជើង
<<អាយ~~នៅឯណា!!យកចេញទៅ>>Jiyangភ្លេច ខ្លួនក៏ហក់តោងកនាយក្រាស់ស្រែកឲ្យនាយយកចេញ
នាយក្រាស់មិនតបតែក៏បីនាយតូចដើរទៅរកឡានខ្លួន
<<នាំខ្ញុំទៅណា ដាក់ខ្ញុំចុះ!!(ឌឹបៗ)>>Jiyangស្រែក
ហើយក៏វាយនាយពីបីដៃលេង តែគ្មានឈឺអីទេនាយ
ក្រាស់ចាប់ញ៉ាត់ឡានឲ្យទាល់តែបាន
<<បើកទ្វារឲ្យខ្ញុំចេញឲ្យលឿនឡើង!!ចង់នាំខ្ញុំទៅណា
ខ្ញុំទផ្ទះណា>>Jiyang
<<ដាក់ចុះមិនងាយពេកទេហេ៎សខំចាប់ចង់ងាប់!!
ហើយបងនាំអូនទៅផ្ទះតើមិនមែននាំទៅនោះណា>>
Haoxuanនិយាយ
<<ទៅណា>>Jiyangឆ្ងល់និយាយនោះៗនិងចង់ទៅ
ណា
<<បាច់ចង់ដឹងទេ ដឹងតែបងមិនបាននាំទៅ ទៅបាន
ហើយ!!>>Haoxuanញញឹមមិនប្រាប់នាយតូចឲ្យ
យល់ទេ
[មិនគួរចាញ់បោកអាប៉ិនិងសោះ]Jiyangអង្គុយធ្វើមុខ
ក្រញ៉ូវ ឯHaoxuanក៏ដឹងថាថានាយតូចខឹងខ្លួនឯង
មាត់លែងកបែបនេះ
<<នេះញ៉ាំទៅបងឲ្យ!!កុំធ្វើមុខចឹងចាស់មុនអាយុឡូវ
ហើយ នោះឃើញស្នាមជ្រួញមួយហើយ>>
Haoxuanក៏ឲ្យនំនាយតូចមួយកញ្ចប់និយាយលួង
ផងបង្អាប់ផងចឹងទៅ
<<មិនញ៉ាំ!!ចាស់ក៏ចាស់ទៅ និងលែងមានអ្នកខ្វល់>>
Jiyangធ្វើរឹកងាកមុខចេញ
<<ទៅ បងសុំទោស!!>>Haoxuanតែនាយតូចនៅ
តែងរចឹង
<<ងរច្រើនពេកនិងចាប់ឡើងគ្រែមួយឡូវហើយ!>>
Haoxuanនិយាយ
<<និយាយគ្មានអនាម័យ!!>>Jiyangសម្លក់នាយថ្លែ
<<បងនិយាយមែនណា ត្រង់និងក៏បានដែរ!!>>
Haoxuan
<<បើបងហ៊ានធ្វើបែបនេះ ខ្ញុំសុខចិត្តអណ្តាតសម្លាប់
ខ្លួនឯងឲ្យស្លាប់វិញល្អជាង>>Jiyang
<<សុខចិត្តស្លាប់ កុំឲ្យតែបងរំលោភហេ៎ស>>
Haoxuanពោលទាំងហួសចិត្ត
<<ហើយវាយ៉ាងមិច!!ស្លាប់ទៅមិនប្រសើរជាង!>>
Jiyangតបវិញ
<<ហេ៎ បងឈប់ឡានសិនខ្ញុំចុះទៅទិញការ៉េម!!>>
Jiyangប្រាប់ឲ្យនាយឈប់ឡានពេលឃើញតូបការ៉េម
<<បាទ~!>>Haoxuanថាហើយក៏ឈប់ឡានឲ្យ
នាយតូចតែគេក៏ទៅតាមនាយតូចដែរ។ក្រឡេកមក
មើលខាងនេះវិញLingyiនិងYiboកំពុងទល់មុខ
គ្នា
<<បើបងស្រឡាញ់គេ បងយកគេចុះអូនអាចដើរចេញ
បាន!!>>Lingyi
<<អត់ទេLingyiបងស្រឡាញ់តែអូនម្នាក់គត់ បង
ស្បថក៏បាន>>Yiboចាប់ដៃនាងទាំងពីនិយាយឲ្យ
ទំនុកចិត្ត
<<បងកុំកុហកខ្ញុំអី ខ្ញុំទ្រាឆ្អែតហើយ>>Lingyiថា
ហើយក៏ក្រលាស់ដៃនាយចេញបែរខ្នងដាក់នាយចង់
ដើរចេញតែYiboក៏អោបនាងពីក្រោយ
<<Lingជឿបង បងនិងZhanគឺជាមិត្តភក្តិនិងគ្នា
ប៉ុណ្ណោះមិនមានអ្វីលើសនេះនោះទេ>>Yibo
<<មិត្តគេអោបថើបគ្នាចឹងមែនទេ!!>>Lingyiដាក់ចំៗ
<<បងសុំទោស ចឹងចាប់ពីពេលនេះបងនិងព្យាយាម
ឈប់ជួបគេ ឈប់ស្និទ្ធស្នាលនិងគេឲ្យតែអូនសប្បាយ
ចិត្តអូនឲ្ចង់ឲ្យបងធ្វើអីទៀតក៏បងព្រមណា៎!>>Yibo
និយាយ ពាក្យសម្តីប៉ុន្មានម៉ាត់របស់នាយក៏Zhanបាន
ស្តាប់លឺផងដែរទឹកភ្នែកក៏ហូរមកដោយមិនដឹងខ្លួនឃាត់
ក៏ឃាត់មិនឈ្នះគេក៏ប្រញាប់រត់ចេញពីកន្លែងនោះមិន
ចង់លឺទៀតនោះទេវាឈឺចាប់ណាស់ពេលមនុស្សដែរ
ខ្លួនស្រឡាញ់និយាយបែបនេះ។ឯLingyiនិងYibo
ក៏យល់ចិត្តគ្នាអោគ្នាចឹងទៅ។
Tobe continue...💗
P♡