Deryanın ağzından ~
Her şeyi yine berbat etmiştim. Ama ona evli olduğumu söyleyemezdim. Eğer söyleseydim benim onu bıraktığım gibi o da beni bırakırdı. Aklımda kendimce bir plan kurmuştum sessiz bir şekilde boşanır melisayla birlikte olmaya devam ederdim. Daha sonra da daha önce evlendiğimi daha sakin bir zamanda söylerdim. Ama şimdi her şey tahmin ettiğimden de kötü bir hâl almıştı. Melisayı tamamen kaybetmiştim. Ama geçen sefer olduğu gibi hemen pes etmeyecektim. Olmayacaksa bile çabalayacaktım.
Ne yapacağımı düşünerekten okula gitmek için hazırlanıyordum. Beni düşüncelerden kurtaran kapının sesi olmuştu. Üstümü tamamen giyindikten sonra çalan kapıyı açmak için kapının önüne kadar gelmiş daha sonra kapıyı açmıştım. Gördüğüm kişi beni şaşırtmıştı gelen kişi melisanın babasıydı.
" Hoşgeldiniz "
" Beni gördüğünüze şaşırmış gibisiniz"
" Az önce gittiniz siz olduğunu düşünmemiştim "
" İçeriye davet etmeyecek misiniz "
" Ah kusura bakmayın buyrun lütfen " diyip kapının ağzından köşeye çekilip elimle içeriye davet etmiştim. Ama neden buraya gelmişti ki ne alaka ayrıca nerede oturduğumu nasıl öğrenmişti. Gerçi benimki de laf işte adam tüm bilgilerimi biliyor avukatım sonuçta. Fatih bey oturma odasında bir yere oturduktan sonra kahve yapmak için ben de izin alıp mutfağa gitmiştim. Mutfakta hızlı bir şekilde kahveleri hazırladıktan sonra içeride beni bekleyen fatih beyin yanına gelmiştim. Televizyonun yanında duran kitaplığı inceliyordu. Elinde duran bir kitabı inceleyip yerine bıraktıktan sonra
" gerçekten kitap zevkiniz güzelmiş " dediğinde ben de yapmacık bir şekilde gülümseyerek
" Teşekkür ederim " demiştim. Tekrar aynı yerine oturup uzattığım kahvesini alıp yavaş yavaş yudumlamaya başlamıştı. Bir kaç dakikalık sessiz ortamı yine kendisi bozmuştu.
" Sanırım okula gitmek için hazırlandınız sizi fazla tutmayacağım " dediğinde
" Önemli değil siz rahat rahat konuşun lütfen " demiştim o da
" Peki teşekkürler" dedikten sonra kahvesinden bir yudum almış daha sonra yanında duran sudan da bir yudum aldıktan sonra tekrar konuşmaya başlamıştı.
" Kızımla aranızda ne tür bi ilişki var " dediğinde yudumladığım kahve boğazımda kalmış öksürmeye başlamıştım. Bu halimi gören fatih bey sehpanın üstünde duran suyu bana uzatmıştı ben de alıp içmiştim. Biraz kendime geldikten sonra fatih beyin sorusunu cevaplamaya karar vermiştim.
" Kızınız çok sevdiğim bir öğrencim okuldayken de çok çalışkan ve çok başarılı bir öğrenciydi yani aramızda müdür öğrenci dışında bir ilişki yok "
" O zaman neden paniklediniz "
" Sadece böyle bir düşünceye girmeniz beni şaşırttı "
" Şaşıracak bir şey yok aslında kızım üzüntüden iki kere yatağa düştü ikisi de sizin yüzünüzdendi. "
" Nasıl "
" Siz gittiğiniz zaman ve şimdi ne yapıyorsunuz nasıl bir sıfatla kızımı üzüyorsunuz bilmiyorum ama eğer tahmin ettiğim şeyse hayatınızı mahvederim. " Demişti sert bir ses tonuyla daha sonra kendisini sakinleştirmek için kahvesinden bir yudum daha almıştı.
" Ne saçmalıyorsunuz bilmiyorum ama avukat olduğunuzu unutuyorsunuz sanırım birini evine gelip evinde tehtit etmek ne kadar doğru "
" Ben buraya avukat sıfatıyla değil baba sıfatıyla geldim ki emin olun dediğim şeyi yapmaktan asla çekinmem konu kızımsa eğer herkesi ve her şeyi uğruna harcarım "
" Daha fazla tatsızlık çıkmadan gidin evimden "
" Ondan uzak durun o daha gençliğinin baharında hayatına bir sürü insan girip çıkacak kızımın 40 yaşında korkak evlenmiş boşanmış onu zamanında bırakan bir kadına takıntılı kalmasını istemiyorum "
" Gidin dedim hâlâ konuşuyorsunuz "
" Umarım kendinizi melisaya yakıştırmıyorsunuzdur gidip aynaya bakın ve kızımdan uzak durun "
" Eğer şuan kalkıp gitmezseniz polis çağıracağım "
" Boşanma davasının hiç bir şeyi etkilemeyeceğinden adınız kadar emin olabilirsiniz. Bu son duruşma olacak artık sizin için değil karşıdaki adamı sizden kurtarmak için daha çok çabalayacağıma emin olabilirsiniz. Davaya bir kaç gün kala avukat değiştirmek gibi saçma sapan bir şey yapmanız sadece sizin zararınıza olur bilginiz olsun. Hadi hoşça kalın." Diyerek kapının önünde duran ayakkabısını giyinip giderken ben de kapıyı kapatmıştım. Gerçekten işte büyük sıçış diye buna denirdi gerçekten mahvolmuştum hem de her anlamda belki de zamanında melisaya yaptığımın karmasını yaşıyorumdur şuan.
Yatak odama geçip boy aynasında üstümü düzeltip saçımı yapmış hafif bir makyaj yapıp okula gitmek için evden çıkmıştım. Arabamın önüne kadar geldiğimde arabayı açıp içine binmiş ve kafamı direksiyona koyup kendime gelmeye çalışmıştım. Hiç bir şey yapmak istemiyordum okula gitmek istemiyordum hatta şuan nefes bile almak istemiyordum. Çantamın içinde duran telefonumu çıkarıp melisaya mesaj atmaya karar verdim bu sefer korkak olmayacaktım ne olursa olsun hislerimin arkasında duracaktım doğru ya da yanlış kimin umrunda.
Telefonu çıkarıp melisaya mesaj yazmaya başladım ama bu düşündüğümden de zor olmuştu defalarca yazıp yazıp silmiş daha sonra bir mesajda karar kılıp atmaya karar vermiş ve atmıştım. Mesajda tam olarak şunlar yazıyordu
" Melisa sabah söylediğim yalanı böyle öğrenmene sebep olduğum için özür dilerim. İzin verirsen eğer sana her şeyi detaylı bir şekilde anlatmak isterim. İstersen bu akşam okuldan çıktıktan sonra seni evinin önünden almaya geleyim ve bir yere oturup her şeyi konuşalım ne dersin ? Bu sefer gitmek istemiyorum kaçmama izin verme " yazmıştım.
Telefonu yanıma bırakıp okula doğru sürmeye başlamıştım. Yaklaşık yirmi dakik süren yolculuğun ardından arabayı park edip arabadan inmiş bahçeden giderken çocuklara selam verip odama girmiştim. Koltuğa oturur oturmaz elime telefonu alıp melisadan mesaj gelmiş mi diye kontrol etmiştim ama maalesef gelen giden hiç bir mesaj yoktu. Sanırım buraya kadardı yine aşkımız başlamadan bitmişti ve yine benim yüzümdendi.
.
.
.
Melisa'nın ağzından ~
Kızlarla otururken telefonuma gelen bildirim sesini duymuş telefonumu elime almış ve gelen mesajın kimden olduğuna bakmıştım. Mesaj deryadandı. Bu beni çok şaşırtmıştı ve sanırım şaşkınlığımı dışarıya yansıtmıştım ki kızlar da meraklı bir şekilde mesajın kimden geldiğini sormuştu.
" Kimden geldi mesaj noldu " diye soran ilayda olmuştu ezgi ise onu kafasıyla onaylayıp bana bakmaya devam etmişti ben de şaşkınlığımı üzerimden attıktan sonra konuşmaya başlamıştım.
" Deryadan " dediğimde ikisi birden aynı anda şaşırmıştı. Şaşkınlıktan kurtulup konuşmaya başlayan ilk kişi ezgi olmuştu
" Bizim korkak müdüre cesaret gelmiş demek ki ee ne diyor mesajda oku bakalım " dediğinde elimde tutuğum telefonda gelen mesaja girip mesajı okumaya başlamıştım.
" Melisa sabah söylediğim yalanı böyle öğrenmene sebep olduğum için özür dilerim. İzin verirsen eğer sana her şeyi detaylı bir şekilde anlatmak isterim. İstersen bu akşam okuldan çıktıktan sonra seni evinin önünden almaya geleyim ve bir yere oturup her şeyi konuşalım ne dersin ? Bu sefer gitmek istemiyorum, kaçmama izin verme " yazıyordu. Ne tepki vereceğimi şaşırmıştım.
" Gerçekten cesaret gelmiş ya da yüzsüzleşmiş kadın karar veremedim "
" Ezgiye katılıyorum bugün olanlardan sonra nasıl utanmadan mesaj atmış şaşırdım doğrusu " diyen ilayda olmuştu.
" Sen bana katılıyor musun haa " diyip öpmek için ilaydaya yaklaşmıştı ama ilayda ezgiden kendini kurtarıp yanıma oturmuş ve
" Bizim ne düşündüğümüz değil senin ne düşündüğün önemli sen ne düşünüyorsun peki bu konuda melisa " demişti. Ben de ne düşündüğümü bilmiyorum ama onunla ne olursa olsun konuşmak istiyordum.
" Bilmiyorum " dediğimde ezgi araya girip
" Bilmeyecek bir şey yok reddet onun gibi yalancı biri konuşmayı hak etmiyor "
Dediğinde ilayda onun konuşmasının hemen ardından konuşmaya başlamıştı
" Sen ona bakma aşkım eğer gerçekten konuşmak istiyorsan konuş sonradan keşke konuşsaydım diye pişmanlık duyacaksan hiç düşünme hemen kabul
et hatta " dediğinde ona hak vermiştim. Konuşmak istiyordum eğer konuşmasam sonradan konuşmadığım için pişman olur acaba ne diyecekti diye kendi kendimi yerdim.
" Haklısın ben de konuşmak istiyorum "
" Siz cidden kafayı yemişsiniz " diyen ezgi olmuştu. Elime telefonu alıp mesaj atmaya karar vermiştim.
" Tamam kabul ediyorum akşam saat sekizde gel " diye mesaj attıktan sonra telefonu köşeye atmam ve telefona bildirim gelmesi bir olmuştu. Pusu da mı bekliyordu bu kadın diye düşünürken gelen mesajı sesli bir şekilde okumaya başlamıştım.
" Beni ne kadar mutlu ettiğini sana anlatamam teşekkür ederim saat tam sekizde kapınızın önünde olacağım iyi günler " diye yazmıştı. Gelen mesaja cevap vermeyecektim. Telefonu kapatıp köşeye bırakmıştım. İlayda ve ezgiye dönüp
" Sanırım akşam için hazırlanmam
gerek "
" O kadın için çokta süslenme " diyen ezgi olmuştu.
" Tamam güzelim süslenmem " diyip yanağını sıkmıştım ilayda ise bizim bu halimize gülmüştü. Ne olursa olsun verdiğim kararda pişman değildim ne diyeceğini merak ediyordum hem de çok...