ត្រឡប់ចុះត្រឡប់ឡើងJiyangក៏ត្រូវនាយនេះនាំទៅ
ផ្សារទំនើបទិញរបស់នេះទិញនោះដដែរប្រកែកមិនទិញ
នាយមិនដឹងរើសអាណាក៏ទិញចង់អស់មួយផ្សារគេនិង
ឯង។
<<ឈប់និងហើយ អគុណ!!>>Jiyangប្រាប់ឲ្យនាយ
ឈប់នៅមុខផ្ទះខ្លួនហើយក៏និយាយអគុណ។Jiyang
កាន់អីវ៉ាន់ចុះពីលើឡានតែដោយសារច្រើនពេកនាយ
ក៏ចុះទៅជួយកានបានចូលផ្ទះកូនកម្លោះគេតែម្តង ចូល
មកដល់ខាងក្នុងក៏ឃើញលោកយាយចំណាស់ម្នាក់
កំពុងអង្គុយនៅបនន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ
<<ជម្រាបសួរលោកយាយ>>Haoxuanដាក់អីវ៉ាន់ចុះហើយក៏ឱនគំនាប់ខ្លួនបន្តិចគួរសមទៅមនុស្សចាស់
<<ចា៎ចៅ ហើយមិចថ្ងៃនេះយូរម្លេះហា៎សចៅហើយនាំ
អ្នកណាមកនិងហា៎ចៅ>>លោកយាយតបនាយបន្តិច
ទើបបែរទៅនិយាយជាមួយចៅខ្លួនបន្ត
<<គឺមិត្តភក្តិទេយាយ រួចហើយខ្ញុំសុំអគុណលោកម្តង
ទៀត>>Jiyangតបយាយហើយក៏បែរទៅនិយាយ
ជាមួយនាយក្រាស់
<<មិត្តហេ៎ស បើមិនយល់ទាស់ទេចនៅញ៉ាំបាយល្ងាច
ទីនេះមួយពេលទៅណាចៅ!!>>លោកយាយ
<<លោកយាយ!!>>Jiyangហៅលោកយាយខ្លួនបែប
មិនចង់ឲ្យនាយនៅ
<<បាទ!!យ៉ាងណាក៏ជ្រុលជាមកហើយសុំបាយទីនេះមួយបេលចុះ>>Haoxuanក៏និយាយokយ៉ាងលឿន
<<ឆើស!!>>Jiyangខ្ចិលតាប៉ែជាមួយនាយក៏យក
បន្លែផ្លែឈើទៅផ្ទះបាយធ្វើម្ហូប
<<លោកយាយខ្ញុំសុំទៅជួយJiyangហើយណា>>
Haoxuan
<<ចា៎ បើចង់ជួយក៏ជួយចុះមិនលំបាកទេហេ៎ស>>
លោកយាយ
<<បាទ អត់លំបាកទេចៅទៅសិនហើយ!!>>Haoxuanថាហើយក៏ដើរសម្តៅទៅផ្ទះបាយ
តាមនាយតូច
ផាំង~~សំឡេងកាំបិតនៅដៃនាយតូចកាប់ទៅលើជ្រុញ
បានបន្លឺឡើង
<<ហើយកាលទើបលោកទៅផ្ទះលោកវិញ>>Jiyang
កាប់ជ្រុញមួយកាំបិតហើយក៏បែរទៅសួរនាយ
<<គ្រូដាក់អាស័យមិនឲ្យពួកយើងធ្វើជាមួយគ្នាមិនទាន់
បានធ្វើនៅឡើយទេ>>Haoxuan
<<ខ្ញុំធ្វើតែឯងបាន ចាំខ្ញុំធ្វើហើយខ្ញុំផ្ញើចម្លើយទៅឲ្យលោក>>Jiyang
<<ធ្វើចឹងមិនបានទេ បងមិនសូវពូកែស្រាប់ផងហើយ
បើមិនរៀនចាំយកតែចម្លើយស្រប់បងចេះអីទៅ!!>>
Haoxuanក៏យកលេសនេះលេសនោះ
<<ណ្ហើយ!!ធ្វើអាស័យមិនហើយចាំទៅក៏បាន!!>>
Jiyangក៏ស្របតាមនាយចឹងទៅ។។បន្ទាប់ពីញ៉ាំបាយ
រួចហើយលោកយាយក៏ទៅបន្ទប់របស់គាត់ដើម្បីសម្រាកJiyangក៏នាំHaoxuanទៅបន្ទប់ខ្លួនដំបូង
ចង់រៀននៅក្រៅផ្ទះតែដោយសារមេឃភ្លៀងក៏ឲ្យនាយ
មកបន្ទប់ខ្លួនតែម្តងទៅ បន្ទប់Jiyangតូចប៉ុន្តែការរៀបចំគឺពិតជាគួរចង់ឲ្យរស់នៅណាស់
<<អង្គុយនឹងហើយ!!>>Jiyangឲ្យនាយក្រាស់អង្គុយ
តុរៀនរបស់ខ្លួនឯគេក៏យកតុមួយទៀតមកអង្គុយជិត
នាយ។បន្ទាប់ពីធ្វើអាស័យមិនហើយHaoxuanក៏
ប្រុងទៅផ្ទះតែមើលទៅមេឃគ្មានផ្អាកភ្លៀងសោះថែម ទាំងមានខ្យល់កន្រ្តាក់ខ្លាំងៗថែមទៀត។
<<គេងនៅទីនេះមួយយប់ចុះ មេឃនិងមិនឈប់ភ្លៀង
ទេមើលទៅ>>Jiyangហាក់មានអារម្មណ៍ថាបារម្ភពី
នាយក៏និយាយឃាត់នាយឲ្យនៅទីនេះមួយយប់
Haoxuanបានគេឃាត់ប៉ុននិងហើយក៏ឡើងរឹក
<<មិនអីទេ ខ្លួនបងស្អុយញើសណាស់ហើយគ្មាន
សម្លៀកបំពាក់ប្តូរទេចឹងត្រូវតែត្រឡប់ទៅផ្ទះហើយ
ទើបបាន>>Haoxuanក៏ប្រុងចេញទៅម្តង
<<ខ្ញុំមានខោអាវធំៗពីបីកំផ្លេដែរចាំខ្ញុំយកឲ្យ!!>>
Jiyangថាហើយក៏រុករកខោអាវឲ្យនាយ។ចុះឡើងៗ
គឺបាននៅគេងទីនេះមួយយប់ដដែរ បន្ទាប់ពីងូតទឹក
សម្អាតខ្លួនហើយHaoxuanក៏ចេញមកវិញជាមួយ
ខោជើងខ្លីអាវសឺមីដៃខ្លីមកមើលទៅសង្ហារមួយបែប
ដែរតើ។
<<ឲ្យបងកន្លែងណា>>Haoxuan
<<កន្លែងណាក៏គេងទៅ>>Jiyangនិយាយ Haoxuanបានតែប៉ុននិងក៏ឡើងមកគេងលើ
គ្រែជិតនាយតូច Jiyangរាវភ័យបន្តិចដែរព្រោះ
មិនទម្លាប់គេងជុំនាក់ណាធ្លាប់តែគេងម្នាក់ឯង។
<<អាយ~~នេះលោកធ្វើស្អី លែង!!>>Jiyangស្រែក
ភ្លាត់សំឡេងពេលត្រូវនាយទាញមកអោប គេក៏
និយាយឲ្យនាយលែងខ្លួននិងរើចេញតែនាយនេះ
អោបស្អិតដូចបិទកាវចឹងរើមិនរួច
<<រងារ សុំគេងអោបមួយយប់!!>>Haoxuanថាហើយក៏ឈ្ងុលក្បាលទៅជិតកញ្ចឹងកនាយតូចសំងំ
គេងចឹងទៅ
<<ចុះភួយលោកមិនយកទៅ!!>>Jiyangនៅតែរើមិន
ឈប់
<<ឯងជឿថាយើងនឹងរំលោភឯងនៅពេលនេះដែរទេ>>
Haoxuan
<<នេះជាផ្ទះខ្ញុំ លោកហ៊ានហេ៎ស!!>>Jiyang
<<ហ៊ានមិនហ៊ានក៏សាកមើលទៅ!>>Haoxuan។។
Jiyangភ័យបន្តិចដែរពេលមើលទៅទឹកមុខនាយ
ព្រានកំហូចកំពុងញញឹមឌឺមកគេបែបនេះ
<<ហឺស!!>>Jiyangក៏បម្រាស់ខ្លួនបែរមុខចេញពី
នាយ បើរើចេញមិនរួចក៏មិនចង់ឃើញមុខនាយនេះដែរ
នាយក្រាស់ដឹងថានាយតូចខឹងក៏និយាយ
<<បងសុំទោស បងគ្មានចេតនាគម្រាមអូនទេ!>>
Haoxuanក៏នៅនិយាយលួងនាយតូចចឹងទៅ
ក្រឡេកមកមើលក្នុងបន្ទប់មួយនេះវិញZhanកំពុង
អង្គុយនៅតុរៀនរបស់ខ្លួនសរសេរបណ្តើរហូរទឹកភ្នែក
បណ្តើរមេឃវិញក៏ភ្លៀងមិនឈប់។គេកើតអីមិចបាន
ជាគេយំបញ្ហានេះនិងបង្ហាញនៅខាងមុខទៀត។
ងាកមកមើលនៅក្នុងភូមិគ្រិះមួយនេះវិញYiboកំពុង
អង្គុយនៅបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវជាមួយម៉ាក់ខ្លួន
<<មានដឹងប្អូនទៅណាអត់កូន!!>>Mrs Wangសួរ
ទៅYiboរកHaoxuan
<<អត់ដឹងទេម៉ាក់!!ម៉ាក់គួរតែទៅសម្រាកហើយមេឃ
ភ្លៀងខ្លាំងបែបនេះវាប្រហែលគេងនៅផ្ទះមិត្តភក្តិហើយ
តាស្អែកវាមកវិញហើយ>>Yiboនិយាយព្រោះស្គាល់
ចរឹកប្អូនខ្លួនច្បាស់
<<ហឹម!កូនទៅមុនទៅ ម៉ាក់មិនទាន់ងុយទេ!!>>Mrs
Wangដេញកូនគាត់
<<បាទ!!ម៉ាក់កុំនៅយូរពេកណា>>Yiboនិយាយបារម្ភ
ពីម៉ាក់ខ្លួន
<<ម៉ាក់ដឹងហើយឆាប់ទៅៗ ស្អែកត្រូវរៀនផងណា>>
Mrs WangថាបែបនេះទើបYibo
+ថ្ងៃថ្មី
ថ្ងៃនេះលោកគ្រូថ្នាក់Zhanឈឺមិនបានមកបង្រៀន
នោះទេទើបសិស្សៗត្រូវរៀមមើលខ្លួនឯងមិនឲ្យទៅ
ផ្ទះមុននោះទេ បើមិនទាន់ដល់ម៉ោងចេញ។Zhan
និងYiboក៏ជួយបង្រៀនគ្នាចឹងទៅ ថ្នាក់ពួកគេរៀន
ចែកជាក្រុមៗចឹងម៉ង ក្រឡេកមកថ្នាក់ខាងនេះវិញ
Jiyangរៀនគ្មានចូលទេ ដោយសារនាយនេះមក
កាឡុកវ៉ល់តែម្តងឯគ្រូធ្វើដូចមើលមិនឃើញយ៉ាងចឹង
ដល់ពេលចឹងទៅJiyangកប់យោបល់ម៉ង។ម៉ោងចេញ
Jiyangក៏ចេញទៅអង្គុយលេងនៅតុក្រោមដើមឈើ
Haoxuanក៏ទៅតាមទៀត
<<បងមិនធុញទេហេ៎ស ដែរដើរតាមខ្ញុំមិនឈប់បែប
នេះ>>Jiyangទៅសួរនាក់ដែរអង្គុយជិតខ្លួន។ភ្លេច
ប្រាប់Haoxuanសុំឲ្យគេហៅខ្លួនបងព្រោះហៅលោក
ចាស់គេអស់ហើយJiyangក៏ព្រមណាមួយធ្លាប់ត្រូវ
នាយគម្រាមឲ្យសន្យាហើយនិងហៅក៏ហៅទៅព្រោះ
គេក៏អាយុបងខ្លួនដែរ
<<អត់!!>>Haoxuanនិយាយមួយម៉ាត់យ៉ាងខ្លី។
<<បងxuanខ្ញុំជូនបង!!>>ក្មេងស្រីម្នាក់ដើរមកហុច
នំមួយថង់ឲ្យទៅHaoxuan
<<នេះយកទៅ!!>>ក្មេងស្រីម្នាក់នោះដោយសារឃើញ
នាយមិនតបក៏ទាញដៃនាយឲ្យទទួលតែម្តងហើយក៏រត់
ចេញទៅបាត់
<<មិចមិនអគុណនាង!!>>Jiyangសួរ
<<ចឹងអូនខឹងបងទេ!!>>Haoxuan
<<មានរឿងអីខ្ញុំត្រូវខឹង>>Jiyangនិយាយតែក្នុងចិត្ត
ក៏មានកូនចិត្តមួយលួចប្រច័ណ្ឌនាយខ្លះដែរ តែក៏មិន
ចង់ខ្វល់ខ្វាយអ្វីដែរទើបខំរំងាប់ចិត្តដែរលួចប្រច័ណ្ឌ
នាយ
<<ហេ៎អាJi>>Zhanស្រែកហៅឈ្មោះនាយតូច
ហើយទើបសម្តៅមករកអ្នកទាំងពី
<<អាXuanមិចបានឯងមកនៅទីនេះ>>Yiboដែរដើរ
មកជាមួយក៏និយាយសួរទៅប្អូន
<<ខ្ញុំនៅជាមួយសង្សារខ្ញុំមានអីខុស>>Haoxuan
<<និងសង្សារឯង!!>>Yiboចង្អុលមុខJiyang
<<ត្រូវ/ហេ៎ សង្សារស្អីយើងមិនដឹងទេ>>Haoxuan
និងJiyangនិយាយដំណើរគ្នាតែនាយក្រាស់ស្រប
នាយតូចប្រកែក
<<តែអាJiមិត្តយើង>>Yibo
<<មិត្តបងសង្សារខ្ញុំមិនបាន>>Haoxuan
<<អាJiនេះឯងយកប្អូនយើងចឹងហេ៎ស!!>>Yibo
<<ទេ យើងអត់មានសង្សារទេកុំមកចេះថា>>Jiyang
<<ស្អីហា៎ ពីនាក់នេះមួយថាមែនមួយថាមិនមែនគួរជឿ
មួយណា!!>>Zhanស្តីឡើង
<<ជឿខ្ញុំ/ជឿយើង>>សម្តីពីនិយាយស្របគ្នាទៀតហើយ
<<ពួកឯងត្រូវជឿយើង យើងយកសង្សារមកធ្វើអី>>
Jiyangនិយាយ
<<ទុកគេងអោបដូចយប់មិញនោះអី!!>>Haoxuan
<<ហា៎ស គេងអោបគ្នាទៀត>>Zhanលាន់មាត់
<<ចឹងបាត់ពីយប់មិញ ឯងទៅគេងផ្ទះអាJiហេ៎ស>>
Yiboបន្ទ
<<ត្រូវហើយ!!>>Haoxuanឆ្លើយគ្មានអៀនមាត់
សោះ តែមើលទៅអ្នកម្ខាងទៀតថ្ពាល់ទាំងសងខាង
ចាប់ផ្តើមក្រហមហើយ
<<អីយ៉ា!!អត់មានធ្វើអីផ្តេសផ្តាសណាហី>>Zhan
ដឹងថានាយតូចអៀនក៏ទៅញ៉ោះ
<<អឺស(ភូស)!គិតអីឆ្កួតៗគ្រាន់តែគេងគ្មានធ្វើអីដូច
ឯងគិតទេ!>>Jiyangខោកក្បាលមួយក្រញ៉ទើប
និយាយ
<<អ៊ួយ!!ឈឺណាវើយ លេងអីចឹង>>Zhan
<<ចឹងហើយ បានខួរឯងអាចគិតរឿងល្អៗខ្លះ>>
Jiyang
<<បងbo!!>>Lingyiរត់មកហៅឈ្មោះYibo
<<Lingនេះអូនចប់ម៉ោងរៀនហើយហេ៎ស>>Yibo
<<ចប់ហើយ ថ្ងៃនេះបងទំនេរទេជូនអូនដើរ Shoppingបន្តិចបានទេ!>>Lingyi
<<បាទបាន!!សម្រាប់អូនបងទំនេរ24ម៉ោង>>Yibo
<<អគុណបងសម្លាញ់!!>>Lingyi
Tobe continue...💗
P♡