ព្រឹកថ្ងៃថ្មីពន្លឺចែងចាំងពេញផ្ទៃមេឃទាំងមូលមនុស្សខ្លះរួសរាន់ទៅធ្វេីការ ខ្លះទៀតទៅរៀន រីឯខ្លះទៀតក៏នៅផ្ទះដូចធម្មតា ។ ក្រឡេកទៅមេីលរាងស្តេីង គីម ថេយ៉ុង វិញក៏កំពុងរៀបចំខ្លួនទៅធ្វេីការដូចគ្នា ។ ថ្ងៃនេះគេត្រូវថតស៉្បតឡានអេាយក្រុមហ៊ុនមួយ ហេីយក្រុមហ៊ុននេះគ្មានណាក្រៅពីក្រុមហ៊ុន ចន ជុងហ្គុកនេាះទេ បន្តែទាស់ត្រង់ថាមិនមែនជាជុងហ្គុកទេអ្នកហៅមកអេាយថត តែជាអ្នកម្តាយរបស់គេទៅវិញទេអ្នកចាត់ចែងអេាយរឿងនេះទេាះបីជាគេមិនបានពេញចិត្តក៏ត្រូវតែស្របតាម ។
" អ្នកប្រុស ថេយ៉ុងមកដល់ហេីយមែនទេ អញ្ចឹងអញ្ចេីញចូលទៅរៀបចំខ្លួន " បុគ្គលិក
" Ok តែថាអគ្គនាយកមកហេីយរឺនៅ " ថេយ៉ុង
" ចាស៎ គឺគាត់មិនទាន់មកទេអ្នកប្រុស " បុគ្គលិក
" មិនអីទេអញ្ចឹង អរគុណ " ថេយ៉ុងនិយាយរួចបុគ្គលិកបាននាំគេទៅរៀបចំខ្លួន ព្រេាះបន្តិចទៀតត្រូវត្រៀមខ្លួនថតហេីយ ។ បន្តិចក្រេាយមានមានស្រ្តីដែលអានស្មានដឹងថាប្រាកដជាម្តាយរបស់ម្ចាស់ក្រុមហ៊ុនព្រេាះនៅក្បែរគាត់ក៏មានរាងក្រាសជុងហ្គុក
មកជាមួយដែរ ។
" ថេយ៉ុងក្មួយមកដល់យូហេីយ " អ្នកស្រីចនដែលជាអ្នកចាត់ចែងរឿងនេះបានដេីរសំដៅមករកថេយ៉ុងដែលកំពុងរៀបចំខ្លួន ដេាយលែករាងក្រាសគឺមិបានចូលមកជាមួយទេ គេនៅអង្គុយខាងក្រៅដេីម្បីរងចាំមេីលការថត ។
" អរ ជម្រាបសួរម៉ាក់អ៊ុំ ខ្ញុំបានមកដល់មួយសន្ទុះហេីយ " ថេយ៉ុងឃេីញអ្នកជាម្តាយរបស់គូរដណ្តឹងភ្លាមក៏ប្រញ៉ាប់ក្រេាកពីកៅអីមកសំពះគួរសមគាត់ ។
" ចាស៎ លេាកដៃថ្វាយព្រះក្មួយ " អ្នកស្រីចន
" នាងឆាប់រៀបចំខ្លួនថេយ៉ុងអេាយស្អាតទៅ " អ្នកស្រីចន
" ចាស៎ អ្នកស្រី " បុគ្គលិកក៏ប្រញ៉ាប់ប្រញ៉ាធ្វេីខ្លួនថេយ៉ុងអេាយឆាប់រួចរាល់ ដេាយមានអ្នកស្រីចនអង្គុយមេីលការខុសត្រូវផងដែល មួយសន្ទុះក្រេាយរួចរាល់ ។
" ជុងហ្គុក ថេយ៉ុងរៀបចំខ្លួនរួចហេីយចាប់ផ្តេីមទៅ " អ្នកស្រីចនប្រាប់ទៅកាន់កូនប្រុសដែលអង្គុយចុចកំព្យូរទ័រ ។
" ឆាប់ចាប់ផ្តេីមទៅ " ជុងហ្គុកថាភ្លាមបុគ្គលិកដែលធ្វេីតាមផ្នែករបស់គេ ក៏ចាប់ផ្តេីមប្រតិ្តបត្តិការមិនចាំយូព្រេាះខ្លាចត្រូវអគ្គនាយកបន្ទេាស ។
" អ្នកប្រុស ថេយ៉ុង សូមអញ្ចេីញចូលទៅកន្លែងឡាន " បុគ្គលិកប្រាប់ភ្លាមថេយ៉ុងក៏បានចូលទៅកន្លែងឡាន ។ ឡានទាំងអស់មានបីពណ៌ ខ្មៅ ក្រហម សរ ដែលឌីហ្សាញឡេីងដេាយម្ចាស់ក្រមហ៊ុផ្ទាល់តែម្តង បេីមេីលទៅតាមសភាពឡានគឺថាចេញមកគឺជាទីពេញនិយមសម្រាប់គ្រប់គ្នាខ្លាំងណាស់ ហេីយពិសេសទៀតនេាះមានពណ៌អេាយជ្រេីសរេីសទៀត ។
" 1, 2 ,3 ចាប់ផ្ដើម " គ្រាន់តែលឺកញ្ចែរចេញភ្លាមដំណេីរការថតបានប្រព្រឹត្តឡេីងថេយ៉ុងក៏បានធ្វេីតាមអ្វីដែលគេបានចាត់ចែងអេាយ បូកជាមួយសមត្ថភាពឈ្លាវៃផ្ទាល់ខ្លួនទៀតធ្វេីអេាយការថតទៅដេាយរលូនហេីយមនុស្សគ្រប់គ្នាកេាតសរសេីនៅសមត្ថភាពរបស់ថេយ៉ុងជាច្រេីនជាពិសេសអនាគតម៉ាកក្មេកនឹងតែម្តង ដេាយលែកជុងហ្គុកមេីលដេាយការស្ងប់ស្ងាត់ ។
" ជុងហ្គុកឯងមេីលទៅក្មួយថេយ៍ ពិតជាពូកែមាន នេះបេីចេញផ្សាយដឹងតែល្បីល្បាញលក់ដាច់តែម្តង " អ្នកស្រីចន
" ក្មួយសំណព្វម៉ាក់ល្អគ្រប់ពេលចំពេាះម៉ាក់រហូតនឹង " ជុងហ្គុក
" ចុះឯងមិនអេាយម៉ាក់សរសេីគេយ៉ាងមិច ឯងមិនមេីលទេពកុសល្យរបស់គេមេីលថាល្អប៉ុណ្ណា មែនអត់ទាំងអស់គ្នា " អ្នកស្រីចនងាកទៅសួរបុគ្គលិកឯទៀតធ្វេីអេាយជុងហ្គុកឡេីងហួសចិត្ត អួតខ្លួនឯងមិនគ្រប់នៅហៅគេអេាយមកជួយទៀត ។
" មែនហេីយអ្នកស្រី អ្នកប្រុសថេយ៉ុង ពិតជាពូកែណាស់ " បុគ្គលិកជាច្រេីននាំគ្នាសរសេីមិនដាច់ពីមាត់ធ្វេីអេាយអ្នកស្រីចនពេញចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ខុសពីរាងក្រាសដែលធ្វេីមុខងាប់គ្មានជាតិដែលមិនអាចប្រកែកឈ្នះម្តាយរបស់ខ្លួន ។
" ខាត់ ! ល្អខ្លាំងណាស់ " អ្នកដឹងនាំស្រែកភ្លាមការថតត្រូវបានបញ្ចប់ដេាយរលូនគ្មានរអាករអួរសូម្បីតែបន្តិច ។ ថេយ៉ុងក៏បានសម្តែងការអេានគេារពទៅកាន់គ្រប់គ្នា រួចដេីរសំដៅមករក អ្នកស្រីចន នឹង
ជុងហ្គុក ។
" អរគុណហេីយ អ្នកទាំងអស់គ្នា " ថេយ៉ុង
" ថេយ៉ុងក្មួយពិតជាពូកែមែនធ្វេីបានល្អខ្លាំងណាស់ " អ្នកស្រីចន
" បាទ! អរគុណម៉ាក់អ៊ុំ ចុះជុងហ្គុក អូនធ្វេីបានល្អទេ បងអាចទទួលយកបានរឺអត់ " ថេយ៉ុងថាភ្លាមជុងហ្គុកក៏មេីលមកកាន់គេដេាយមុខមាំដដែលគេមិនបាននិយាយអីទេ តែត្រូវអ្នកស្រីចនបង្ខំ ។
"................" ជុងហ្គុក
" ជុងហ្គុកឯងមិនលឺក្មួយថេយ៍សួរទេ យ៉ាងមិចមិននិយាយនឹងខ្លាចជ្រុះមាសមែនទេ " អ្នកស្រីចន
" ហុឺយ មិនអីទេទទួលយកបាន ចប់ការងារខ្ញុំហេីយ ខ្ញុំទៅអូហ្វីសធ្វេីការហេីយ " ជុងហ្គុកថាចប់ក៏ឈានជេីងចាកចេញតែមិនទាន់បានបីជំហានផងក៏ត្រូវឈប់ម្តងទៀតដេាយសារសម្តីម្តាយខ្លួន ។
" ឯងទៅចុះ តែកុំភ្លេចពេលថ្ងៃត្រង់ត្រូវជូនម៉ាក់នឹង ថេយ៉ុង ទៅញុំាបាយ " អ្នកស្រីចន
" បន្ថែមអ្នកម៉ាក់ខ្ញុំរវ......." ជុងហ្គុកមិនទាន់ចប់ផងអ្នកស្រីចនក៏កាត់បានមុន ។
" ហាមជំទាស់ ម៉ាក់មិនព្រមកូនត្រូវតែជូនម៉ាក់ទៅ " អ្នកស្រីចននិយាយចប់បែរមកបបួលថេយ៉ុងដែលកំពុងញញឹមនៅពេលអ្នកស្រីចនបង្ខំរាងក្រាសដេាយរាងក្រាសមិនអាចតវ៉ានឹងគាត់បាន ។
" ក្មួយថេយ៉ុងថ្ងៃនេះទៅញុំាបាយជាមួយម៉ាក់អ៊ុំណា " អ្នកស្រីចន
" បន្តែម៉ាក់អ៊ុំ ជុងហ្គុកគាត់រវល់នឹងការងារណាស់ " ថេយ៉ុងនិយាយទាំងរៀបរឹកដូចជាក្រែងចិត្តណាស់ចឹង បន្តែក្នុងចិត្តវិញអរចង់ហេាះព្រេាះគេអាចមានពេលវេលាជាមួយជុងហ្គុក ។
" មិនអីទេ ក្មួយថេយ៉ុង រឿងនេះម៉ាក់អ៊ំចេះចាត់ចែងហេីយ អេាយតែក្មួយយល់ព្រម " អ្នកស្រីចន
" បាទ! ចឹងខ្ញុំទៅក៏បាន " ថេយ៉ុងយល់ព្រមភ្លាមជុងហ្គុកងាកមកសម្លក់ទាំងមិនពេញចិត្តហេតុអីយល់ព្រមមិនប្រកែកទៅទាំងដឹងថាខ្លួនស្អប់មិនចង់ស្និត ហេីយមិនបាច់មកធ្វេីជាត្រឹមត្រូវទេគេដឹងថាក្នុងចិត្តថេយ៉ុងចង់ទៅជាមួយគេឡេីងញ័រហេីយ ។
" សម្រេចអញ្ចឹងចុះ ជុងហ្គុកកូនទៅធ្វេីការសិនទៅ ថ្ងៃឡេីងចាំពួកយេីងទៅទាំងអស់គ្នា ឥឡូវម៉ាក់នាំថេយ៉ុងទៅដេីរផ្សារបន្តិចចាំមកក្រុមហ៊ុនវិញ " អ្នកស្រីចនបានដឹកដៃថេយ៉ុងចាកចេញទៅ រកតែជុងហ្គុកឃាត់មិនទាន់ គេមិនទាន់ថាយល់ព្រមផងគាត់អឺអេីតែខ្លួនឯង ។
" ចង្រៃយ៍ " ជុងហ្គុកជេប្រទិចៗទាំងខឹងរួចក៏ដេីរទៅអូហ្វីសរបស់គេទាំងមុខឃៅ ។
________________
បេីយេីងមកមេីលអ្នកស្រីចននឹងថេយ៉ុងដែលនៅពេលចេញពីក្រុមហ៊ុនហេីយបានបន្តមកផ្សារទំនេីប ។ ថេយ៉ុងជាមនុស្សឆ្នាតពូកែយកចិត្ត បានជួយរេីសកាបូប សម្លៀកបំពាក់ គ្រឿងអល្លង្កា ដែលល្អស្អាតសាមសមជាមួយគាត់ខ្លាំងណាស់ ។ ចំណែកអ្នកស្រីចនញញឹមយ៉ាងពេញចិត្តដែលមានអនាគតកូនប្រសារពូកែយល់ចិត្តដូច្នេាះ ។
" ក្មួយថេយ៍ មិនទិញអីខ្លួនឯងទេ បានចេះតែរេីសអេាយម៉ាក់អ៊ុំរហូតចឹង " អ្នកស្រីចន
" អរ អត់ទេម៉ាក់អ៊ុំព្រេាះទេីបតែទិញម្សិលមិញរួចហេីយ អញ្ចឹងហេីយថ្ងៃនេះគ្មានអ្វីត្រូវទិញទេ " ថេយ៉ុងនិយាយរួចក៏មានមនុស្សពីរនាក់ដែលជាអ្នកស្គាល់គ្នាជាមួយអ្នកស្រីចនបានចូលមករាក់ទាក់ ។
" នេះអ្នកបងចន មែនទេនឹង " អ្នកស្រីជី
" អ្ហា គឺខ្ញុំហេីយអ្នកអូនជី " អ្នកស្រីចន
" នេះជាគូរដណ្តឹងរបស់កូនប្រុសអ្នកស្រីមែនទេ " អ្នកស្រីស៊ូ
" ចាស៎ ពិតមែនហេីយ ក្មួយថេយ៉ុងនេះជាមិត្តនៅសមាគមន៍របស់អ៊ុំ " អ្នកស្រីចន
" បាទ! ជម្រាបសួរអ៊ុំស្រីទាំងពីរ " ថេយ៉ុង
" ចាស៎ លេាកដៃថ្វាយព្រះក្មួយ មេីលចុះនៅក្រៅពិតស្រស់ស្អាតខ្លាំងណាស់ "
" បាទ ! អរគុណអ៊ុំស្រីទាំងពីរដែលបានសរសេី តែខ្ញុំមិនដល់ថ្នាក់នឹងទេ " ថេយ៉ុង
" មេីលចុះចេះដាក់ខ្លួនទៀត អ្នកបងចន ពូកែររីសកូនប្រសារមែន " អ្នកស្រីជី
" អ្នកអូន សរសេីពេកហេីយ " អ្នកស្រីចន
" អញ្ចឹងពួកខ្ញុំត្រូវទៅខាងនេាះបន្តហេីយ អញ្ចឹងអ្នកបងតាមសប្បាយទៀតចុះ " អ្នកស្រីទាំងពីរថារួចក៏ទៅដេីរមេីលអ្វីបន្តទៀត ។
" តេាះក្មួយថេយ៍ យេីងដល់ពេលទៅវិញហេីយកុំអេាយជុងហ្គុកចាំ " អ្នកស្រីចន
" បាទ! តេាះអ៊ុំស្រី " ថេយ៉ុង
@ជេជេឃេគ្រុប
ក្រាក!!!!
" ជុងហ្គុក តេាះដល់ពេលបាយថ្ងៃត្រង់ហេីយកូន ឆាប់ទៅ " អ្នកស្រីចនពេាលតឿនកូនប្រុសគ្រាន់តែត្រឡប់មកពីផ្សារទំនេីបវិញ ។
" ចាំសិនទៅម៉ាក់ខ្ញុំបង្ហេីយការងារបន្តិចសិន "
ជុងហ្គុក
" ថេយ៉ុងយេីងទៅអង្គុយសិនទៅក្មួយ " អ្នកស្រីចន
" បាទ! " ថេយ៉ុង
#មួយសន្ទះក្រេាយ
" រួចហេីយតេាះយេីង " ជុងហ្គុកថារួចទេីបក្រេាកឈរដេីរមកប្រាប់ម្តាយខ្លួន ហេីយដេីរចេញទៅមុន ដេាយអេាយអ្នកទាំងពីរទៅតាមក្រេាយ ។ នៅពេលយកឡានរួចបានជិះមកឈប់នៅមុខក្រមហ៊ុនដែលមានម្តាយខ្លួននឹងថេយ៉ុងកំពុងរងចាំ រៀបនឹងឡេីងទៅហេីយទូរស័ព្ទអ្នកស្រីចនក៏រេាទិ៍ ។
រីង~រីង
" ហេឡូ លេាកបងមានការអ្វីមែនទេ " អ្នកស្រីចនគ្រាន់តែមេីលហេីយឃេីញថាជាលេខរបស់អ្នកជាប្តីក៏ប្រញ៉ាប់ចុចទទួល ។
" អូននៅណា អាងបងទៅយកព្រេាះអូនត្រូវទៅជួបអតិថិជនជាមួយបង " លេាកចន
" ចាស៎ គឺនៅក្រុមហ៊ុនជុងហ្គុក បងមកយកអូននៅទីនេះមក " អ្នកស្រីបញ្ចប់ទំនាក់ទំនងជាមួយប្តីភ្លាមក៏ងាកមកប្រាប់ជុងហ្គុកនឹងថេយ៉ុងថាខ្លួនមានការមិនបានទៅ តែជុងហ្គុកនៅតែជូនថេយ៉ុងទៅធម្មតាទេាះជាខ្លួនមិនបានទៅក៏ដេាយ ។
" ជុងហ្គុក ថេយ៉ុង ពួកឯងទៅតែពីនាក់ចុះម៉ាកត្រូវលេាកបងអេាយទៅជួបអតិថិជនជាមួយគាត់ អញ្ចឹងមិនបានទៅជាមួយទេ " អ្នកស្រីចន
" អូ ពិតជាសេាកស្តាយណាស់ដែលម៉ាក់អ៊ុំមិនបានទៅជាមួយ " ថេយ៉ុង
" ម៉ាក់ បេីម៉ាក់មិនទៅផង ខ្ញុំគិតថា... " ជុងហ្គុករៀបចង់និយាយអីទេីបអ្នកស្រីចនប្រញ៉ាប់កាត់ ។
" ម៉ាក់ដឹងថាកូនកំពុងគិតអីជុងហ្គុក តែដាច់ខាត់ឯងត្រូវតែជូនថេយ៉ុងទៅ បេីមិនអញ្ចឹងម៉ាក់នឹងខឹងឯងហេីយ " អ្នកស្រីចន
" ក៏បានឆាប់ឡេីងមក " ជុងហ្គុកប្រកែកមិនឈ្នះទេីបហៅរាងស្តេីងអេាយឆាប់ឡេីងឡាន ។
" ឆាប់ឡេីងទៅក្មួយ " អ្នកស្រីចន
" បាទ! ជម្រាបលាអ៊ុំស្រី " ថេយ៉ុងអេានគេារពអ្នកស្រីចនហេីយទេីបឡេីងឡាន ហេីយជុងហ្គុកក៏បេីកចេញទៅមុខយ៉ាងលឿនរកតែថេយ៉ុងត្រៀមខ្លួនសឹងតែមិនទាន់ ។
" ហុឺយ បងប្រញ៉ាប់បេីកទៅណា រកតែអូនដាក់ខ្សែរក្រវ៉ាត់មិនទាន់ " ថេយ៉ុង
" បិទមាត់របស់ឯងទៅ " ជុងហ្គុក
" យ៉ាងមិចអូននិយាយមិនបានមែន " ថេយ៉ុង
" មេីលទៅទំនងជាសប្បាយចិត្តហេីយដែលបានមកតែពីនាក់ជាមួយយេីងបែបនេះ " ជុងហ្គុក
" ត្រូវហេីយ អូនសប្បាយចិត្តខ្លាំងណាស់ មិននឹកស្មានថា ចន ជុងហ្គុកជាមនុស្សដែលខ្លាចម៉ែដែលសេាះ " ថេយ៉ុង
" ឯង " ជុងហ្គុកគ្រឺតធ្មេញនៅសំម្តីរបស់គេ គេនេះហ្ហេសខ្លាច ចន ជុងហ្គុកមិនដែលចេះខ្លាចអ្នកណាទេ
" បានហេីយបងកុំខឹងអូន ឆាប់បេីកឡានអេាយលឿនទៅអូនឃ្លានបាយហេីយ " ថេយ៉ុងញ៉ាក់ចញ្ចេីមឌឺក្នុងនាមគេជាអ្នកឈ្នះរាងក្រាស ។ ជុងហ្គុកក៏ខ្ជិលឈ្លេាះជាមួយគេច្រេីនទេីបផ្តេាតអារម្មណ៍ទៅលេីការបេីកឡានវិញអាងអេាយឆាប់ដល់នឹងបានជូនគេអេាយញុំាអីអេាយឆាប់ៗហេីយ ព្រេាះខ្លួនមិនចង់នៅយូជាមួយគេនេះយូទៀតទេគួរអេាយធុញខ្លាំងណាស់បេីមិនដេាយសារតែម្តាយរបស់គេទេ ដេកចាំទៅដែលខ្លួនជូនគេមកនេាះ ។
@សណ្ឋាគារលំដាប់ផ្កាយប្រាំ
To be continued..........
🌹Enjoy your reading 🥀