" នេះគេពិតជាទៅចេាលខ្ញុំមែនក៏អី " ថេយ៉ុងសួរខ្លួនឯងតិចៗនៅពេលឃេីញឡានរបស់ជុងហ្គុកបេីកចេញទៅ ។
" ទេខ្ញុំមិនជឿរទេ មិនអេាយខ្ញុំជិះជាមួយខ្ញុំនឹងដេីរទៅ ចាំមេីលត្រឡប់មកយកខ្ញុំវិញរឺអត់ " ថេយ៉ុងថាហេីយក៏បន្តដេីរតាមផ្លូវតែម្នាក់ឯង ព្រេាះគេគិតថាទេាះជាជុងហ្គុកមិនពេញចិត្តនឹងគេក៏ដេាយគេជឿរថាគេនឹងដាច់ចិត្តអេាយខ្លួនដេីរម្នាក់ឯងទាំងយប់បែបនេះដែរ។
@ត្រឡប់មកខាងជុងហ្គុកវិញ
" ចៅហ្វាយ ពិតជាទៅចេាលអ្នកប្រុស ថេយ៉ុង ពិតមែន នេះយប់ហេីយណាគ្មានតាក់សុីឯណាទៀតទេ រឺក៏ ចៅហ្វាយចង់អេាយគាត់ដេីរទៅខន់ដូ " ឃេវីន ដែលជាជំនិតជិតស្និតបំផុតដែលជុងហ្គុកទុកចិត្តជាងគេ បានចេាទសួរទៅកាន់ជុងហ្គុក ។
" មនុស្សដូចគេដែលគ្មានវិធីដេាះស្រាយហ្ហេស " ជុងហ្គុក
" បន្តែ ចៅហ្វាយថាមិនត្រូវដែលណា " ឃេវីន
" យ៉ាងមិចឯងចង់តវ៉ាជាមួយយេីងដេាយសារគេ " ជុងហ្គុក
" ខ្ញុំមិនហ៊ានទេចៅហ្វាយ តែអញ្ចេះទៅចៅហ្វាយយេីងនៅចាំគាត់នៅទីនេះសិនទៅថាគាត់ពិតជាដេីរមកមែនក៏អត់ ឬ ក៏គាត់បានអីជិះហេីយ តែបេីគាត់ពិតជាដេីរមកចៅហ្វាយត្រូវអេាយគាត់ជិះជាមួយ " ឃេវីនព្យាយាមផ្តល់យេាបល់អេាយរាងក្រាស ព្រេាះគេរាងអាណិតថេយ៉ុងដែលនៅពេលបានឃេីញទឹកមុខគេពេលដែលខ្លួនបានបេីកឡានមកចេាល ។
" .............." ជុងហ្គុក
" ចៅហ្វាយ មិនមាត់បានន័យថាយល់ព្រមហេីយ " ឃេវីនកាត់ន័យជុងហ្គុកបាន ព្រេាះគេនៅជាមួយជុងហ្គុកច្រេីនឆ្នាំទៅហេីយប្រាកដជាដឹងចិត្តគេច្បាស់ ។ បន្ទាប់ពីសន្ទនាគ្នាហេីយ ទេីបពួកគេឈប់ឡានដេីម្បីរងចាំមេីលថេយ៉ុង ។ ចាំមួយសន្ទុះក្រេាយនៅតែមិនឃេីញទេីបជុងហ្គុកដាច់ចិត្តនិយាយឡេីង។
" យេីងថាមនុស្សដូចគេមិនដេីរមកទេ ឯងគួរតែអស់ចិត្តហេីយ ឃេវីន " គេនិយាយទាំងជឿរជាក់ព្រេាះរាងក្រាសអង្គុយមិនបានងាកក្រេាយទេ ចំណែកឃេវីនសេីចនឹងចៅហ្វាយរបស់គេរួចក៏ប្រាប់អេាយជុងហ្គុកងាកក្រេាយមេីល ។
" ចៅហ្វាយដឹងច្បាស់ម្លេះ នេាះងាកក្រេាយមេីលទៅដឹងហេីយ " ជុងហ្គុកហេតុតែចង់ដឹងគេក៏ងាកក្រេាយតាមសម្តីឃេវីន តែរឿងដែលគេនឹកស្មានមិនដល់នេាះគេបានឃេីញថេយ៉ុងពិតជាដេីរមកពិតមែន គេក៏អស់អីនិយាយជាមួយកូនចៅខ្លួន ។
" យ៉ាងមិចដែលឃេីញទេ គាត់ពិតជាដេីរមកមែនចៅហ្វាយចាញ់ខ្ញុំហេីយ ដូច្នេះខ្ញុំទៅហៅគាត់អេាយមកជិះឡានជាមួយយេីងហេីយ " ឃេវីនថាចប់ក៏បេីកទ្វាចុះពីលេីឡានដេីរសំដៅទៅកាន់ថេយ៉ុង ។
" ចំជាល្ងង់មែនក្មេងនេះ " ជុងហ្គុកពេាលឡេីងនៅពេលឃេវីនចេញទៅបាត់ ។
" អ្នកប្រុស ថេយ៉ុង " ឃេវីន
" នាយឃេវីន លេាកមិនទាន់ជូនជុងហ្គុកទៅទេ " ថេយ៉ុងពេាលឡេីងទាំងទឹកមុខមិនសូវល្អ តែតាមពិតក្នុងចិត្តគេរំភេីបណាស់នៅពេលឃេីញឃេវីនចុះពីលេីឡានដេីរសំដៅមករកគេ ឃេីញទេគេដឹងច្បាស់ណាស់ថាជុងហ្គុកប្រាកដជាមិនទៅចេាលខ្លួននេាះទេ ។
" នៅទេ ! ខ្ញុំនៅចាំអ្នកប្រុស មេឃចាប់ផ្តេីមចុះត្រជាក់ហេីយ អ្នកប្រុសឆាប់ចូលទៅក្នុងឡានទៅពួកខ្ញុំជូនទៅខន់ដូ " ឃេវីន
" ល្អ តេាះ " ថេយ៉ុងនឹងឃេវីនបាននាំគ្នាមករកឡាន ហេីយថេយ៉ុងក៏ឡេីងទៅអង្គុយជិតជុងហ្គុកដែលអង្គុយត្រង់មិនសូម្បីងាកមករកគេ ។
" អូនដឹងច្បាស់ណាស់ថាបងនឹងមិនទុកអូនចេាលទេ " ថេយ៉ុងដេាយឃេីញរាងក្រាសស្ងាត់ទេីបនិយាយឡេីងមក ។
" យេីងមិនបានចង់ ដេាយសារតែឃេវីនគេជាអ្នកសុំយេីងទេ " ជុងហ្គុក
" ហុឹស អូនជឿរសិនក៏បាន " ថេយ៉ុងសេីចនៅចិត្តរឹងរបស់គេ តែក៏ជ្រេីសរេីសស្របតាម ។
________________
" ល្បិច ថេយ៉ុងពិតជាបានផលមែន លេាកចន ពិតជានៅចាំគេ " ចាន់កឺដែលបេីកឡានពីក្រេាយថេយ៉ុងតែឆ្ងាយគួរសម មេីលទៅកាន់ឡានដែលបេីកចេញទៅ ។
" មែនហេីយ មិនយូទេថេយ៉ុងប្រាកដជាអាចយកបេះដូងថ្ម លេាកចនបានជាមិនខាន " ជីមីនដែលបានជិះឡានជាមួយនឹងចាន់កឺក៏និយាយឡេីងទាំងជឿរជាក់ ។ ត្រឡប់ទៅពេលដែលថេយ៉ុងរៀបដេីរទៅតាមឡានជុងហ្គុក ។
" ថេយ៉ុង ឈប់សិន " ជីមីនព្យាយាមស្រែកហៅអ្នកដែលកំពុងដេីរចង់ទៅណាមិនដឹង ។
" អរ ជីមីន ចាន់កឺ " ថេយ៉ុងនៅពេលលឺមានអ្នកហៅខ្លួនទេីបឈប់រួចងាកទៅមេីលក៏ឃេីញថាជាមិត្តភក្តិទាំងពីររបស់ខ្លួន ។
" ឯងគិតចង់ដេីរទៅណានឹងថេយ៉ុង " ចាន់កឺ
" យេីងថានឹងដេីរទៅតាមឡានជុងហ្គុក ព្រេាះពេលយេីងសុំគេទៅជាមួយគេមិនអេាយយេីងជិះទេក៏ទៅបាត់ តែយេីងមិនជឿរថាគេចិត្តដាច់ដាក់យេីងនេាះទេ ទេីបសាកដេីរទៅតាមក្រែងគេបកមកយកយេីងវិញ ។
" នេះឯងចុះទុនដល់ថ្នាក់នេះផង " ចាន់កឺ
" ហុឺ ពិតជាតស៊ូដេីម្បីប្រុសណាស់ណ៎ " ជីមីន
" តែឯងប្រាកដទេ ថាគេនឹងមកយកឯង ព្រេាះគេនឹងឈាមត្រជាក់យ៉ាងនឹង យេីងបេីគេថាអត់គឺអត់ហេីយ " ជីមីន
" រឿងនេះយេីងក៏មិនច្បាស់ប៉ុន្មានដែល តែមានតែសាកបានដឹងព្រេាះយេីងក៏ចង់ដឹងចិត្តគេដូចគ្នា តែបានពួកឯងមកក៏ល្អហេីយ យេីងក៏មិនប្រថុយខ្លាំងយ៉ាងនេះដែលព្រេាះនេះយប់ហេីយគ្មានតាក់សុីទេ ដូចនេះពួកឯងទាំងពីរត្រូវបេីកឡានតាមពីក្រេាយយេីងយឺតៗហេីយកុំអេាយជិតពេក បេីយេីងដេីរយូហេីយនៅតែមិនឃេីញឡានជុងហ្គុកមកទៀតពួកឯងនឹងហេីយជាអ្នកជូនយេីងទៅខន់ដូវិញ តែបេីបានជួបជុងហ្គុកពួកឯងទៅផ្ទះចុះ " ថេយ៉ុង
" គំនិតនេះល្អណាស់ តេាះទៅចឹង " ចាន់កឺនិយាយរួចពួកគេធ្វេីការចាប់ផ្តេីមតាមផែនការ ។ ដូច្នេះសរុបសេចក្តីមកទេាះបីជាជុងហ្គុកមិនចាំខ្លួនក៏គេមានអីជិះទៅផ្ទះវិញដែលមិនទៅឆ្គួតដេីរទៅវិញនេាះទេ អ្វីៗទាំងអស់គេគ្រាន់តែដេីរតាមផែនការដែលគេបានរៀបចំតែប៉ុណ្ណេាះ តែអ្វីដែលសំខាន់ផែនការគេដូចជាការគ្រងទុក ពេលនេះគេឈ្នះរាងក្រាសទៀតហេីយ។
__________________
" តេាះយេីងទៅផ្ទះវិញ ហេីយសង្ឃឹមថាថេយ៉ុងនឹងឆាប់យកបានបេះដូងលេាកចនដូចជាឯងនិយាយ " ចាន់កឺនិយាយរួចក៏បានបេីកសំដៅទៅខនដូផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេទាំងពីរវិញ រាល់ថ្ងៃជីមីនចាន់កឺរស់នៅខន់ដូរជាមួយគ្នា ។
ផាក ជីមីន អាយុ 24 ឆ្នាំ កម្ពស់ 1.68cm រាល់ថ្ងៃគេគឺជាអ្នកឌីហ្សាញគ្រឿងពេជ្រសំខាន់បំផុតក្នុងក្រុមហ៊ុន មីនគ្រុប ។ គេមានចរិក កាច ឆ្នាស់ឆ្នេីម នៅពេលមានអ្នកមករំខានគេ ហេីយក៏ចូលចិត្តលេងសេីចច្រេីនដែល ។
ស៊ែវ ចាន់ អាយុ 25 ឆ្នាំ កម្ពស់ 1.69cm គេជាជនជាតិចិន បន្តែគេមករស់នៅប្រទេសកូរ៉េហេីយរៀននៅទីនេះទេីបបានស្គាល់គ្នាជាមួយ ថេយ៉ុង នឹង ជីមីន ទេាះបីជនជាតិចិនមែនតែភាសាកូរ៉េគេនិយាយបានល្អណាស់ ។ រាល់ថ្ងៃការងារគេដូចជាជីមីនដែលមានស្នាដៃខ្លាំងដូចគ្នា ចំណែកចរិករបស់គេ ស្លូតបូត សុភាពរាបសារ គួរអេាយស្រលាញ់ ហេីយការងារផ្ទះចេះម៉ាចប់ទេាះបីគេជាប្រុសក៏ដេាយ ។
@នៅតាមផ្លូវលេីឡានជុងហ្គុក
ឃេវីនផ្តេាតអារម្មណ៍ទៅលេីការបេីកបរ រីឯងជុងហ្គុកអង្គុយយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់តែសុខៗក៏ត្រូវងាកទៅមេីលភ្លាមក៏ឃេីញអ្នកដែលអង្គុយស្តាំដៃខ្លួនដែលគេងលក់ហេីយផ្តេកក្បាលលេីស្មារបស់ខ្លួនធ្វេីមិនដឹង ចំជាអំពុលទុកគេឯងមែន ។
" ចៅហ្វាយមេីលទៅអ្នកប្រុសថេយ៉ុង គេងលក់ហេីយ ពេលទៅដល់យេីងគិតយ៉ាងមិច " ឃេវីនដែលមេីលឃេីញតាមកញ្ចក់ឡានឃេីញថេយ៉ុងគេងលក់ក៏និយាយឡេីង ។
" ទៅដល់ដាស់គេទៅ " ជុងហ្គុក
" មេីលទៅគាត់ដូចអស់កម្លាំងណាស់បានគេងលក់លេីឡានបែបនេះ ចៅហ្វាយដាច់ចិត្តរំខានគាត់គេងដែលមែន " ឃេវីន
" ចុះឯងចង់ធ្វេីយ៉ាងមិច " ជុងហ្គុក
" គឺចៅហ្វាយ បីគាត់ឡេីងទៅខនដូរបស់គាត់ទៅ " ឃេវីនបញ្ចេញយេាបល់មកធ្វេីអេាយជុងហ្គុកងេីបមុខមកសម្លក់ ។
" ឯងចង់បញ្ជាយេីង " ជុងហ្គុក
" មិនបានទេបាទ បេីមិនធ្វេីអញ្ចឹង ចៅហ្វាយគិតចង់អេាយខ្ញុំបីគាត់ឡេីងទៅមែនទេ តិចល៎មានអ្នកកាសែតថតបានយកទៅផ្សព្វផ្សាយថាខ្ញុំទៅបីគូរដណ្តឹងរបស់គេឡេីងខន់ដូនេាះមិនចប់ខ្ញុំទៅហេីយទេអ្ហេសចៅហ្វាយ " ស្តាប់ឃេវីននិយាយទៅក៏សមហេតុផលដែល បន្តែជុងហ្គុកនៅរេរាចិត្តព្រេាះគេមិនចង់ប៉ះថេយ៉ុងនេះទេ ។
" ចៅហ្វាយនៅគិតអីទៀតនេះតាំងពីមិនទាន់ដល់ ឥឡូវដល់ហេីយនៅគិតមិនទាន់ចេញទៀត យ៉ាប់នេាះយ៉ាប់គូរដណ្តឹងខ្លួនឯងសេាះ " ឃេវីន
" យេីងមិនមាត់ឯងដូចជាបានដៃដល់ហេីយណ៎ អាឃេវីន " ជុងហ្គុកនិយាយទាំងមុខមាំ បញ្ជាក់ថាគេរាងខឹងនឹងសម្តីរបស់ឃេវីនហេីយ ។
" ខ្ញុំ សូមទេាសចៅហ្វាយ " ឃេវីននិយាយរួចជុងហ្គុកខ្ជិលរញេរញៃច្រេីនទេីបចាប់បីអ្នកដែលគេងជិតខ្លួនដាក់លេីដៃរួចបីចូលទៅក្នុងខន់ដូរបស់គេទុកអេាយឃេវីនចាំនៅលេីឡាន ហេីយមិនបាច់ឆ្ងល់នេាះទេថាគេស្គាល់លេខកូដបន្ទប់ ព្រេាះថេយ៉ុងធ្លាប់បានប្រាប់គេម្តងរួចហេីយ ។
ក្រាក!!!!!
ជុងហ្គុកបេីកទ្វាចូលទៅក្នងបន្ទប់ថេយ៉ុងដែលគេមិនធ្លាប់បានចូលមកម្តងណាសេាះនេះជាលេីកទី1ហេីយសម្រាប់គេ ។ គ្រាន់តែបេីកបន្ទប់ភ្លាមការរៀបចំគឺពិតជាមានរបៀបរៀបរយល្អណាស់ ហេីយអ្វីដែលធ្វេីអេាយជុងហ្គុកភ្ញាក់ផ្អេីរនេាះគឺរូបថតដែលគេបានភ្ជាប់ពាក្យជាមួយថេយ៉ុង គេបានបិទវាយ៉ាងធំនៅក្បាលដំណេករបស់គេ នឹងមានរូបបន្តិចបបន្តួចទៀតនៅលេីតុជិតក្បាលគ្រែ ។ រាងក្រាសឈប់ចាប់អារម្មណ៍ច្រេីនប្រញ៉ាប់យករាងស្តេីងទៅដាក់លេីគ្រែរបស់គេតែចៃដន្យអីស្រាប់តែថេយ៉ុងមមេីល
បម្រាស់ដែលធ្វេីអេាយជុងហ្គុកទប់ខ្លួនមិនជាប់ធ្វេីអេាយគេជ្រុលខ្លួនដួលទៅលេីថេយ៉ុង ខ្វះតែបន្តិចទៀតមាត់របស់គេប៉ះនឹងមាត់របស់ថេយ៉ុងសំណាងអីគេយកដៃទប់ទាន់ ។ ជុងហ្គុកក៏មិនបានដកខ្លួនចេញមកភ្លាមៗដែល ព្រេាះរវល់ភ្លឹកជាមួយនឹងមុខរបស់ថេយ៉ុង គេទទួលស្គាល់ថាក្មេងនេះគឺស្អាត ទម្រង់មុខ សាកសមជាមួយបបូរមាត់មានរាងបេះដូង រេាមភ្នែកក្រាស ច្រមុះស្រួច មេីលពីខាងណាក៏ឃេីញថាល្អឥតខ្ជេាះ គេរៀបនឹងយកដៃប៉ះទៅលេីមុខរាងស្តេីងទៅហេីយ ទេីបរហ័សភ្ញាក់ខ្លួនងេីបមកវិញ រួចធ្វេីការដេាះស្បែកជេីង នឹងដណ្តប់ភួយអេាយគេរួចទេីបចាកចេញត្រឡប់ទៅវិញ ។ នៅពេលជុងហ្គុកចេញទៅផុតថេយ៉ុងក៏បានបេីកភ្នែកឡេីង តាមពិតទៅគេមិនបានគេងលក់នេាះទេគ្រាន់តែធ្វេីពុតប៉ុណ្ណេាះ ។
" ថ្ងៃនេះចំណេញពិតមែន ខ្លួនរបស់បងក្រអូបខ្លាំងណាស់ " ថេយ៉ុងនិយាយទាំងញញឹម ស្គាល់គីមថេយ៉ុងទេរបស់អ្វីដែលគេចង់បានគេនឹងយកអេាយបានមិនថាត្រូវប្រេីវិធីអី្វនេាះទេ ។
" ចាំមេីលបងចិត្តរឹងដាក់អូនបានប៉ុន្មាននេាះ អូននឹងកាច់បំបាក់បេះដូងថ្មរបស់បងអេាយបានបងចាំតែមេីលចុះ " ថេយ៉ុងនិយាយរួចក៏ក្រេាកពីគ្រែដេីរយកកន្សែងចូលទៅក្នុងបន្ទប់ទឹកដេីម្បីសម្អាងខ្លួនអាងឆាប់បានចូលគេងព្រេាះគេអស់កម្លាំងខ្លាំងណាស់ ។
To be continued.................
🌹 Enjoy your reading 🥀