ប្រាវៗ.....ផាំង....ប្រាវ... សម្លេងបែករបស់របស់រាយប៉ាយពេញឥដ្ឋដោយស្នាដៃឡុងឈីងមិនដឹងថាគេមានកំហឹងមកពីរណានោះទេខ្សែរភ្នែកក្រហមបញ្ជាក់ថាគេមានគំនុំខ្លាំងណាស់។
"ហេតុអ្វីក៏គ្រប់យ៉ាងវាទៅជាបែបនេះ? ខ្ញុំមិនត្រូវការបែបនេះឡើយប្រាវ..."ឡុងឈីង ដោយសារតែគ្រប់ផែនការមិនសមបំណងរបស់គេក៏បោកប្រាស់កែវនឹងវត្ថុអ្វីក៏ដោយឲ្យតែនៅជិតខ្លួនរបស់គេបំផ្លិចបំផ្លាញចោលទាំងអស់។
"ថេយ៉ុងអូនគឺជារបស់បងតែម្នាក់គត់គ្មានអ្នកណាអាចយកអូនចេញពីរបងបានទេ បងស្រលាញ់អូនថេយ៌ បងស្រលាញ់អូន" ឡុងឈីងនិយាយទាំងរវើរវាយតែម្នាក់ឯង ។ នេះហើយបានថាមានគ្រាប់ពេជ្រនៅក្នុងដៃមិនចេះថែរក្សា មួយថ្ងៃៗគឺគិតតែក្បត់ចិត្តថេយ៉ុងមានស្រី4/10នេះហ៌ទំង្វើលដែលស្រលាញ់គេ? វាសាកសមហើយដែលអ្នកបាត់បង់ថេយ៉ុងព្រោះតែមនុស្សដូចជា គីម ថេយ៉ុងគួរតែរកបានបរុសដែលល្អជាងអ្នកឡុងឈីង អ្នកមិនសាកសមនឹងគេឡើយមិនសាកសមសូម្បីតែបន្តិច។
(｡･ភូមិគ្រឹះម៉ាយូគិ･｡)
ក្រលែកមកមើលគូរស្នេហ៍មួយគូរឯណេះវិញកំពុងតែឱបគ្នាយ៉ាងមានក្តីសុខ។រាងតូចលេចស្នាមញញឹមស្រទន់កែវភ្នែកបញ្ចេញរស្មីសម្លឹងទៅ វង់ភក្ត្ររបស់ជុងហ្គុក មិនចេះជិនណាយ។
"ពូហា៎...ពូ..សឺតត...ជុប៎ៗ..សឺតត....ពូ...."រាងតូចថើបថ្ពាល់ហើយនេះក៏ជាការដាស់រាងក្រាស់ឲ្យក្រោកឡើង តែមើលទៅជុងហ្គុកដូចជាមិនចង់ក្រោកទេ ថែមទាំងទាញរាងកាយរបស់ថេយ៉ុងមកក្រសោបជួបនឹងដើមទ្រូងទៀតផង។
"អួយ៎ ពូហាស៎ ថ្ងៃអត់ធ្វើការទេមែនទេ?បានគេងអូនថេយ៌បែបនេះ "ថេយ៌សួរលើកម្រាមតូចៗចុចលើច្រមុះរបស់ជុងហ្គុក
"ហឺម...អត់ទេពូឲ្យអាម៉ែងឆីងវាយកកាងារឲ្យពូធ្វើហើយសឺតត..គេង1ម៉ោងទៀតទៅប្រពន្ធសម្លាញ់"ជុងហ្គុកឆ្មក់ស្នាមថើបលើថ្ពាល់របស់ថេយ៉ុងហើយក៏គេងបន្តរ (តាំងតែមានវត្តមានរបស់រាងតូចគេមិនដែលទៅក្រៅឡើយលុះត្រាតែការងារចាំបាច់ទើបគេទៅណាមួយអារម្មណ៍របស់គេមិនអាចឃ្លាតឆ្ងាយពីរថេយ៌បានឡើយ )
"ពូជុងហ្គុកចេះខ្ចិលហើយ ពូហាស៎ អូនសុំបឹមៗបានអត់?"ថេយ៉ុងសួរទៅរាងក្រាស់ម៉ក់ៗព្រោះតែចង់បៅដោះជុងហ្គុក ចំណែកឯរាងក្រាស់ក៏មិនបានមាត់ក៏ងក់ក្បាលណាមួយរឿងបែបនេះថេយ៉ុងគឺធ្វើស្ទើរតែរាល់យប់ទៅហើយ។
"ជីប៎...ផ្អែមតាស៎តែអត់ដូចដោះម៉ាក់ៗអូនទេ មានទឹកចេញឲ្យអូនញ៉ាំទៀត"ថេយ៉ុងអឹមបណ្តើរនិយាយបណ្តើរ តែក្មេងម្នាក់នេះមិនដឹងឡើយការធ្វើបែបនេះស្ទើរតែធ្វើឲ្យអ្នកខ្លះព្យាយាមទប់អារម្មណ៍ស្រើបស្រាលណាស់។
"អឹស..ថេយ៉ុងបងទើបតែនឹកឃើញថា មានការងារធ្វើ
តោះបងនាំអូនទៅងូតទឹក"ជុងហ្គុកដោយមិនអាចទ្រាំនឹងតណ្ហាកម្តៅក្នុងខ្លួនបានគេក៏ធ្វើជា រលេសទាំងដែលការពារគេត្រូវការថេយ៉ុងដល់កម្រិតណា ណាមួយគេក៏អាចធ្វើតាមអារម្មណ៍ខ្លួនឯងបានឡើយ
"ពូអូនទាន់បានអឹមពូឆ្អែតផង"ថេយ៉ុងពេបមាត់ដាក់រាងក្រាស់
"ចាំយប់ពូឲ្យថេយ៉ុងអឹបទៀតណា អររ៎ត្រូវក៏ថេយ៌ចង់ថ្ងូរពេលព្រឹកបន្ថែមទៀត បើអូនចង់ថ្ងូរក៏បានធ្វើនៅបន្ទប់ទឹកល្អទេហុឹក ប្រពន្ធសម្លាញ់"ជុងហ្គុក ខ្ចិលកាច់កុងជាមួយក្មេងទើបនិយាយត្រង់ៗធ្វើ ឲ្យរាងតូចយំទាំងព្រឹកតែម្តងហើយ។
"ហុឹក...ហុឹក...ពូ....ហ៌ថេយ៌អត់ចង់ទេ...ហុឹក ..អូនឈឺណាស់ពូមើលទៅឡើងហើមហើយហុឹកៗ.."ថេយ៉ុងក៏ស្រាតខោឲ្យជុងហ្គុកឃើញមានណាគឺហើមពិតមែន
"នេះអូនឈឺទេ?បងសូមទោសណា ថេយ៌យប់មិញបងញៀននឹងរាងកាយអូនពេកទើបធ្វើឲ្យបង អត់ចាប់អារម្មណ៍ " ជុងហ្គុកក៏និយាយទាំងដឹងកំហុស
"ហុឹក..នាំតែពូដឹងខុសណាអូនស្រែកឡើងបែកក(បែកបំពងក)"ថេយ៉ុង សម្លក់រាងក្រាស់
"អួយ៎..ថេយ៌ឥឡូវចេះណា ចាំបងធ្វើការងារហើយ យប់នេះបងនាំអូនទៅដើរលេងល្អទេ ក្មេងកំហូច" គ្រាន់តែឮរាងក្រាស់និយាយបែបនេះភ្លាមថេយ៉ុងញញឹមក្បួចតែម្តងហើយ
"Okay ពូ"ថេយ៉ុង ក្រោយនិយាយគ្នាត្រូវហើយពូនឹងក្មួយក៏ងូតទឹកជាមួយគ្នាយ៉ាងមានក្តីសុខ នាំតែងូតទឹកគឺយូរគួរសមដែល ជុងហ្គុកក៏បានបីររាងតូចឲ្យអង្គុយលើភ្លៅរបស់ខ្លួនបន្ទាប់មកក៏ពាក់ខោអាវនឹងសិតសក់ផ្លុំសក់លាបឡេរការពារកម្តៅថ្ងៃចុងក្រោយក៏មិនភ្លេចលាបថ្នាំបំបាត់ភាពឈឺចាប់ផងដែល។
"ពូ...ឈឺៗ..ថ្នមៗមើលពូអូនឈឺណា"ថេយ៉ុងស្រែកដាក់ជុងហ្គុកព្រោះតែគេទើបធ្វើឱ្យក្មេងម្នាក់នេះឈឺ រាងក្រាស់រាងខ្លាចថេយ៌តិចៗដែល គេកាន់តែមានអារម្មណ៍ថាក្មេងម្នាក់នេះគឺកាចទៅៗហើយ (ហេហេ ស្លូតបានតែដំបូងទេ លោកបងអើយ ការពិតអូនថេយ៌ជាខ្លាលាក់មុខណាពូម៉ាហ្វៀ)
"អូររ៎ ឲ្យពូសូមទោសណា Babe រួចហើយ តែអូនកុំក្រោកណាគេងបែបនេះសិនទៅ ប្រយ័ត្នប្រឡាក់ថ្នាំណា" ជុងហ្គុក
"បាទពូ.....និយាយច្រើនមែន" ថេយ៉ុង
"នេះអូន ថាឲ្យប្តីខ្លួនឯង និយាយច្រើនផងហែស៎កូនខ្លា"ជុងហ្គុកសួរទៅកាន់រាងតូចមើលទៅសម្តីនិយាយមកគឺគ្មានជំពាក់អ្នកណាមួយរៀនទេ
"Yeah!អូនថាឲ្យពូនឹងហើយពូមុខទន្សាយ ឆឺស.!"ថេយ៉ុង
"ហ៌មើលទៅ ប្រពន្ធមានកម្លាំងណាស់ឥឡូវ?"
"ហិហិហិ...ពូហ៌អូនថេយ៌មើលមុខពូហើយដឹងដល់គ្រឿងក្នុងពូហ៌ពូជឿអត់?"
"អត់ជឿ!"
"ន័យរបស់ពូគឺចង់ឲ្យអូនថេយ៌ស្រែក នឹងយំដូចយប់មិញពេលពូវៃអូនត្រូវអត់? ពូឯងចាំណា តាអូនជួប Daddy Mommy អូន អូនប្រាប់រឿងដែលពូវៃអូនយប់មិញនឹងម្សិលមិញ ប្រាប់ Daddy Mommy អូនឆឺស..."
"ហាហា៎...អូនឯងនេះកាលណាធំនឹងទៅហុឹមថេយ៌"ជុងហ្គុក និយាយខ្ញីក្បាលរបស់ថេយ៌គួរ ឲ្យក្នក់ក្នាញ់
"អត់ទេថេយ៌អត់ទាន់ធំទេ ថេយ៌ទើបតែអាយុ7ឆ្នាំតាស៎ "រាងតូចប្រកែកយ៉ាងលឿន
"ហុី...អូនឯងនេះ (អាយុឡើង27ឆ្នាំហើយ តែហុឺយ...ទៅប្រពន្ធខ្ញុំទេមានទ្រាំមួយរស់ៗទៅ)" ជុងហ្គុកនឹកគិតក្នុងចិត្ត
"ពូហាស៎ពូ...គិតអ្វីនុងថេយ៌សូមគិតដែលមើលពូ"ថេយ៌មើលទៅជុងហ្គុកភ្លឹកស្មារតីទើបព្យាយាមហៅ រាងក្រាស់រៀបនឹងតបទៅកាន់ថេយ៉ុងវិញហើយស្រាប់តែឮសម្លេងគោះទ្វារល្មម
"ចៅហ្វាយនេះគឺជាឯកសារ"ជីនអុីងពោលទាំងហុចឯកសារឲ្យទៅចៅហ្វាយទាំងមិនហ៊ានមើលអ្នកនៅលើគ្រែឡើងចំណែកឯជុងហ្គុកក៏មើលឯកសារបន្តិច..នឹងទាញប៊ិចមកសុីញ៉េ។
"បានហើយចេញទៅ អររ៎ មើលការងារឲ្យត្រឹមត្រូវ ចេញទៅចុះ"ជុងហ្គុកនិយាយចប់ជីនអុីងក៏ទៅវិញ ចំណែកឯខ្លួនរបស់គេផ្ទាល់ក៏អង្គុយតុធ្វើការបន្តិចព្រោះល្ងាចនេះគេបានជាប់ពាល្យសន្យាជាមួយនឹងអ្នកខ្លះនៅម្តុំនេះ។
"ពូ...អូនចង់ញ៉ាំគោ..គោ...!" រាងតូចស្រាប់តែមកអង្គុយលើភ្លៅមាំដែលកំពុងធ្វើការងារ
"ពេលនេះទៅហើយ មិចក៏មិនគេងហុឹម?" ទោះបីជាថាឲ្យបែបនេះប៉ុន្តែទង្វើរបស់គឺមិនដូចមាត់ឡើយ ដៃក្រសោបអ្នកនៅក្នុងរង្វង់ដៃដូចខ្លាចគេ រលាយបាត់អញ្ចឹង
"អូនចាំពូ...ពូថាគេងឱបអូននោះអី?"ជាអ្វីដែលធ្វើឲ្យចន ជុងហ្គុកពិបាកសម្រេចធ្វើបែបណាទៅលើក្មេងម្នាក់នេះនៅពេលដែលចរិកក្មេងតូចមិនដឹងអ្វីតែកាយវិកាពិតជាពង្វក់ធ្វើ ឲ្យនាយធ្លាក់ក្នុងអន្ទាក់ដោយហេតុធ្វើឱ្យនាយយល់ព្រមមិនស្ទាក់ស្ទើរ។
"ពូគេងឱបថេយ៌ទៅ ពេលអូនគេងលក់ចាំពូទៅធ្វើការទៅណាពូ"រាងតូចទាញដៃរាងក្រាស់ឲ្យមកគេងនៅលើពូកពីរនាក់
"ក៏បានកូនសម្លាញ់...ហិហិហិ..." ជុងហ្គុក
"ពូ..ហេតុអ្វីហៅអូន កូនចឹង?អូនអត់ចង់ធ្វើកូនទេ"ថេយ៉ុង
"បើមិនចង់ធ្វើជាកូនចឹងអូនចង់ធ្វើជាអ្វីទៅ?"
"អូនចង់ធ្វើប្រពន្ធពូ អូនចង់ឲ្យពូ ថ្នមស្រលាញ់អូនដូច Daddy អូនថ្នម Mommy បានទេពូ"
"បាទ ប្រាកដជាបាន ឆ្លាតគេងទៅចាំបងបំពេញអូន"រាងក្រាស់ ពោលទាំងអង្អែកក្បាលរបស់ថេយ៉ុង ចំណែកឯរាងតូចក៏ឆ្លាតគួរឲស្រលាញ់ទៀតមួយសន្ទុះក្រោយមកថេយ៌ក៏គេងលក់ទើបជុងហ្គុកឱនថើបក្បាលមួយសឺតតយ៉ាងយូនឹងទៅបន្តរការងាររបស់គេឲរួចរាល់ទម្រាំតែថេយ៌ដឹងខ្លួនគេនាំទៅជួបមនុស្សសម្ខាន់2នាក់កន្លែងនេះអ្នកទាំងអស់គ្នាដឹងហើយមែនទេថារាងក្រាស់នាំរាងតូចទៅណាជួបណា?
ពេលវេលាពិតជាលឿនណាស់មួយភ្លែកល្ងាចទៀតទៅហើយអញ្ចឹងហើយមនុស្សយើងធ្វើអ្វីមួយគួរតែធ្វើឱ្យហើយកុំចាំពាក្យថាស្អែកព្រោះអ្វីៗនៅលើលោកនេះគឺគ្មានអ្វីស្ថិតស្ថេរឡើយ។
"ពូហើយនៅ? អូនចាំពូឡើងចុកជើងហើយនៀគ"ថេយ៉ុងពោលទាំងគោះទ្វារបន្ទប់ផ្លាស់សម្លៀកបំពាក់របស់រាងក្រាស់
"ចាំតិចអូនសម្លាញ់បងជិតហើយៗ"ជុងហ្គុក
"ហួយ៎...យូរណាស់ពូ...ពូឯងអូសក្រឡាម្ល៉េះមើលទៅតែឡើងលើឆាករាំ"ថេយ៉ុង
"ហើយៗទានម្ចាស់ក្មួយហៅលឿននោះលឿន "ជុងហ្គុកក៏ចេញមកវិញនឹងនិយាយទៅកាន់រាងតូចទាំងមានការហួសចិត្ត
"យ៉ាងម៉េចចុះ?អ្នកណាឲ្យពូតែងខ្លួនយូធ្វើអី"ថេយ៉ុងយើងក៏មិនណយដូចគ្នាក៏លើកដៃច្រត់ចង្កេះស្រែកញ៉ែកៗដាក់ជុងហ្គុកវិញ(ហាហា ខ្លាំងអីតែឯងណ៎)
"បាទ....តែថាថេយ៉ុងហេតុអ្វីក៏អូនស្លៀកពាក់បញ្ចេញសាច់ម្ល៉េះ?ឲ្យអ្នកណាមើលហាស៎ក្មេងទេតែមើលការស្លៀកពាក់"ជុងហ្គុកក៏ស្រាប់តែចាប់អារម្មណ៏អាវរបស់រាងតូច(ថេយ៌ពាក់អាវ បញ្ចេញក្បាលពោះនឹងខោត្រឹមជង្គង់ដូចកុមារាហ៌បែបខ្យូតៗ)
"អីគេទេពូអូនស្លៀកនៅជាមួយពូយូហើយពូមិនថាអីផងហេតុអ្វីគ្រាន់តែអូនស្លៀកចេញក្រៅអត់បានមែន"ថេយ៉ុង
"មិនបានទៅប្តូរទៅបើមិនអញ្ចឹងអូនជឿទេថាបងមិននាំអូនទៅណាទាំងអស់"ជុងហ្គុកពោលពាក្យសម្តីទាំងមិនមានការលេងសើចអ្វីទាំងអស់។
"ឆឺស...ហាមនោះហាមថេយ៌ៗទៅប្តូរក៏បាន"ថេយ៉ុងសម្លក់រាងក្រាស់មួយភ្លែតបន្ទាប់មកក៏ទៅប្តូរខោអាវវិញទម្រាំតែត្រូវចិត្តលោកពូដ៏សែនសង្ហានេះណាថេយ៉ុងគឺស្លៀកពាក់ងងឹតឈឹងតែម្តង។
"រួចហើយសឺតតតត...តោះបងពរអូន"ជុងហ្គុកឆ្មក់ស្នាមថើបលើថ្ពាល់ទន់ល្មើយរបស់ថេយ៉ុងមួយសឺតហើយក៏លើពររាងតូចចេញទៅតែម្តង(ប៉ុន្តែលើលនេះគេមិនបានឲ្យកូនចៅការពារឡើយគេទៅតែពីរនាក់ថេយ៉ុងប៉ុណ្ណោះ)។
"ពូហា៎...ពូ..."ថេយ៉ុងអង្គុយក្នុងឡានចេះតែមិននៅស្ងៀមសួររាងក្រាស់ចេះសួរចុះ ។
"បាទ....."ជុងហ្គុក បើកឡានបណ្តើរឆ្លើយតបនឹងរាងតូចបណ្តើរ
"ពួកយើងគួរតែទៅលេងឯណាទៅពូ??"ថេយ៉ុង
"គឺទៅកន្លែងដែលអូនរំអុកឲ្យបងជូនទៅនោះអី"ជុងហ្គុក
"អេររ៎..ពូ...ឈប់សិនមើលអូនចង់ញ៉ាំស្ករសំឡី"ថេយ៉ុងមើលដង់ផ្លូវសុខៗភ្នែកក៏ប្រទះឃើញជីដូចាស់ម្នាក់លក់ស្ករសំឡី
"ឯណាថេយ៌?"ជុងហ្គុកមិនបានចាប់អារម្មណ៍ទើបសួរទៅកាន់រាងតូចបន្ថែម
"គឺនោះហើយលោកពូ...បត់ឡានថយក្រោយវិញទៅអូនចង់ញ៉ាំ"ថេយ៉ុង
"បាទៗ...ចាំតិចណា"រាងក្រាស់ក៏បត់ឡានទៅវិញបើនិយាយអំពីរអ្នកលក់ស្កតសំឡីគឺនៅចុងម្ខាងផ្លូវទើបធ្វើឲជុងហ្គុកពីរបាក់បត់តែយ៉ាងណាគេក៏បត់ដដែលដើម្បីទិញរបស់អ្វីដែលថេយ៉ុងចូលចិត្តញ៉ាំ។
"ហាហា៎ សួរស្តីលោកយាយអូនចង់បានស្ករសំឡី1/2/3/4/5/6/7/8/9/10"ថេយ៉ុងក៏រាប់ដៃជើងធ្វើ ឲ្យជីដូនចាស់សើចដោយតែឃើញភាពគួរឲ្យស្រលាញ់របស់ថេយ៉ុង។
"អូនញ៉ាំច្រើនម្ល៉េះថេយ៉ុង?"ជុងហ្គុកគាំងស្តូកតែម្តងហើយ
"អូនញ៉ាំច្រើនចឹងឆាប់ធំដឹងនៅពូ"ថេយ៉ុង
"ចាំតិចណាចៅ"ជីដូននិយាយទាំងញញឹមទៅកាន់ថេយ៉ុង
"បាទលោកយាយ"ថេយ៉ុងជាក្មេងល្អឆ្លើយតបទៅកាន់មនុស្សចាស់វិញទាំងមានការគោរព
"ហឺយយ...អូនឯងនេះ..ថេយ៌....រុឺងៗ....."ជុងហ្គុករៀបចំនឹងស្តីឲ្យថេយ៉ុងប៉ុន្តែក៏ស្រាប់តែសម្លេងទូរស័ព្ទឮឡើងធ្វើឱ្យគេលើកទូរស័ព្ទភ្លាមៗ....។
"ហុឹម... Daddy Mommyអូន ថេយ៌ៗតើពូ.....ពូ..."ថេយ៉ុងកំពុងតែកាន់ស្ករសំឡីបណ្តើរក៏ក្រឡេកឃើញប៉ាម៉ាក់នៅចុងផ្លូវម្ខាងទៀត ដោយសារតែហៅជុងហ្គុកអត់ឆ្លើយទើបសម្រេចចិត្តរត់ទៅរកអ្នកស្រីគីមនឹងលោកគីមនៅចុងផ្លូវម្ខាង។ជុងហ្គុកគេមិនបានដឹងឡើយ ព្រោះតែរវល់និយាយទូរស័ព្ទទម្រាំនឹងងៀគមករកថេយ៌ក៏.....
"Daddy..... Mommy....អូនថេយ៌ៗ...នៅនៀគ"...
The continue Write Kim lin 💜👈 vote pg