Unicode
ဒီပွဲက ကျုပ်မျှော်လင့်
နေဆုံးပွဲတစ်ပွဲလို့ပြောရင်
မှန်လိမ့်မည်။
သားလေးရဲ့ကင်ပွန်းတပ်ပွဲထက်
ဒီလမ်းဖွင့်ပွဲကိုကျုပ်ပိုမျှော်လင့်
နေမိတာ။ဘာလို့ဆိုဒီပွဲက
မောင်ပြောတဲ့ကိုဖိုးသောက်နဲ့
ထက်မြက်ကျော်တို့ပြန်လာမဲ့
နေ့ဖြစ်နေလို့ဘဲ။
မတည့်တဲ့အချိန်တုန်းကသူ့အသံ
တောင်ကိုယ်မကြားခြင်ဖြစ်ခဲ့ဖူး
ပေမဲ့အကောင်းအဆိုးဒွန်တွဲလုပ်ကိုင်
ခဲ့ဖူးတဲ့ခင်မင်သူတွေဖြစ်ချိန်မှာတော့
သူထွက်သွားဒါကိုလက်မခံနိုင်သူပြန်လာ
ဖို့သာဆုတောင်းနေမိပြန်တယ်။
ကျုပ်မျှော်နေတယ်ဆိုတာဒါ
မောင်သိရင်ပြောမလားဘဲ။
မောင့်ကိုပြစ်ပြီးသူ့ကိုချစ်တော့မလို့လား
လို့လေ။ဟက်...ဘာလို့ဆို
ကိုဖိုးသောက်ကကျုပ်ကိုကြိတ်ကြိုက်
ခဲ့ဖူးသာကို။
" အူဝဲ..အူဝဲ..အူဝဲ ''
" သား.. သားဘာလို့
အရမ်းငိုနေတာလည်းနှင်းနွယ်''
" မသိဘူး..ရော့ရော့..
ကိုယ့်သားကိုယ်ပွေ့တော့
တစ်ကိုယ်လုံးသူ့သေးတွေချွဲ
ကုန်ပြီရရေချိုးပြီးအဝတ်လဲလိုက်အုန်း''
အပျိုကြီးမမသေစိုချွဲသွားဒါကို
ကြည့်ပြီးလက်ရာပြုံးကာခေါင်းခါ
လိုက်မိသေး၏။
သေးတွေချွဲနေတဲ့သားကသူ့လက်ပေါ်
ရောက်တာနဲ့သွားမထွက်သေးတဲ့
သွားဖုံးနီသာရဲလေးတွေပေါ်
အောင်ပြုံးလာလေသည်။
" အားဟာ..အဖေ့သားလေးက
အဖေ့ကိုသိနေတာဘဲ
လက်ပေါ်ရောက်တာနဲ့ပြုံး
နေတော့ဒါဘဲ..''
" မွ... ချစ်လိုက်တာ ''
သေးအနှီးလဲပေးရင်အနမ်းချွေ
လိုက်တော့ခြေလက်သေးသေးလေး
တွေယှက်ကန်လာကာအနမ်းမခံ
နိုင်သူလေးကစတင်ရှုံ့မဲ့လာပါတော့သည်။
" အိုဟို..ဟုတ်ပါတယ်..
ဒီအဖေကနမ်းပြန်ပြီနော့..''
" အဲ..အဲ '
" ဟုတ်ပါတယ်..တိတ်တိတ် ''
တင်ပါးလေးကိုပုတ်ကာချော့
လိုက်တော့မောင့်လိုပါးချိုင့်နက်နက်လေး
နှစ်ဖက်ပေါ်အောင်ပြုံးလာ
ပြန်ရော။
ချစ်လိုက်တာ ။မောင်နဲ့
တစ်ရုပ်ထဲဘဲ။
" ကလေး.. ''
" သြော်..မောင် ပြန်လာပြီလား''?
" အင်..မနက်ဖြန်ပွဲအတွက်
စီစဥ်နေလို့ကြာသွားဒါ''
" မောင်မောနေရောပေါ့ ဟီး..သားခဏချီ''
" ဟမ် ''!
" ဟီး..ကျုပ် သားရဲ့သေးတွေစိုနေလို့
ပုဆိုးလဲမလို့''
မောင်မောနေရောပေါ့ဆိုလို့။ရေခပ်
တိုက်မယ်ထင်နေတာ။
ကလေးချီတဲ့လား။
အာဏာချစ်ရပါသောကလေးငယ်ကို
စိတ်မဆိုးနိုင်။အပြုံးနဲ့သာ
ပေါက်စကိုပွေ့ချီပေးလိုက်သည်။
" သွားသွား.. မောင်မယုံဘူးနော်
သေးပေါက်သာကသားသေခြာလို့လား
ကလေးပေါက်တာများလား''?
" မောင်နော်.. !! ကျုပ်ကပေါက်စရာ
ေတွ့မယ် ညသေးပေါက်ခြင်ရင်
မောင့်ဗိုက်ပေါ်မှာပေါက်ချပြမယ်''
" အယ်.. ကလေးပေါက် ရိုင်းတယ်ပေါ့''
" ဟီး..မောင်အရင်ညစ်ပတ်တာ
တော်ပြီသွားပြီ''
သေးကွက်လေးပေါက်နေတဲ့
ပုဆိုးလေးကိုမှကာအခန်းထဲ
ဝင်သွားသူချစ်ရသူ။
" သူကြီး..''!
" ရူး... ! ပေါက်စငိုသွားမယ်အသံ
မကျယ်နဲ့''
" သြော်.. ''!
အိမ်ပေါ်တက်လာတဲ့ထန်းတစ်ပင်ရွာရဲ့
သူကြီးသားထင်အော်သြော်ဆိုတဲ့
အာမေဠိတ်အသံလေးဖြင့်ပါးစပ်ကို
လက်နှင့်ပိတ်ကာသူကြီးအနား
ကပ်၍ထိုင်လိုက်သည်။
ပေါင်ပေါ်ကမျက်လုံးလေးကလယ်
ကလယ်နဲ့ပြုံးပြနေသူပေါက်စ
ကိုကြည့်ပြီးစိတ်နှလုံးချမ်းမြေ့ရသည်။
ထင်အောင်ပေါက်စကိုကြာကြာ
မကြည့်နိုင်။အိမ်ပတ်ဝန်းကျင်ကို
တစ်ကြည့်ကြည့်လုပ်နေသည်။
ဒါကိုမြင်လိုက်တဲ့အာဏာ။
တစ်ယောက်ယောက်ကိုလိုက်ရှာ
နေငလိုဟန်ပန်ပျက်နေတဲ့
ထင်အောင်ကိုကြည့်၍။
" ဘယ်သူ့ကိုရှာနေတာလဲ ငါ့သမီးကိုလား
မရှိဘူး..လမ်းဖွင့်ပွဲမှာလုပ်ကူ
ဖို့ထွက်သွားတယ်''
" ဟီး..သူကြီးကသိ..သိတယ်နော်''
" ဟွန့် မသိစရာလားဒီလာတိုင်း
ငါ့သမီးလာချောင်းနေတာ
ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်မဟုတ်ဘူးလေ
အဖေအရှေ့ထားပြီးပေါ်တင်
ချောင်းကြည့်နေပြီး''
မျက်စောင်းနဲ့ပြောချလိုက်တော့လည်း
ကိုယ့်ဆီကသမီးလိုခြင်နေသေးတဲ့
ထင်အောင်အဖို့အပြုံးမပျက်။
အာဏာထင်အောင်ကိုကြည့်ပြီး
တစ်ချိန်ကသူ့ကလေးငယ်သမီးဖြစ်သူ
ကိုလာချောင်းခဲ့ပုံကိုသတိရသွားသည်။
ထင်အောင်နဲ့လက်ရာကနှင်းနွယ်ကို
လာပိုးကြတာအဖေရှေ့မှာပေါ်တင်ကြီး
ဘဲ။သို့သော်မတူတဲ့အချက်က
ထင်အောင်ကသူမျက်စောင်းထိုးရင်လည်း
အပြုံးမပျက်ဘူး။လင်းလက်ရာကတော့
ထင်အောင်လိုမဟုတ်။သူမျက်စောင်းထိုးရင်
သူလည်းပြန်ထိုးပြီးသားဘဲ။သူငေါှက်ရင်
ဆူအောင့်ကာခြေဆောင့်ပြီးသားဘဲ။
နောက်ဆုံးသူအနမ်းခံရတဲ့အထိကို
ပြန်ပြောခဲ့တာ။
အရင်အချိန်ကိုပြန်တွေးမိတော့လည်း
ရယ်ခြင်စရာ။အရင်ကအဲ့အချိန်ကပေါ့။
လက်ရာရဲ့အမူအကျင့်တွေက
သိပ်ကိုခံပြင်းဖို့ကောင်းခဲ့တာ။
စဥ်းစားကြည့်လေရွာဦးကျောင်းရဲ့
ဘုန်းကြီးကိုတောင်သူ့ဘက်ပါအောင်
စည်းရုံးထားဒါ။
သူကြီးဖြစ်တဲ့သူ့ကိုတောင်ဆရာတော်က
မယုံတဲ့အထိဘဲ။ပြီးတော့လူကြားသူကြား
ခြေခွတက်ခြင်းခံလိုက်ရသေး။
ဟက်..!! အဲ့လောက်အထိကိုယ့်မပေါ်
ဆိုးခဲ့တာတောင်သမီးမသိအောင်
အရက်ခိုးဝယ်တိုက်မိတဲ့အထိ
ချစ်မိသွားသေးတာ။
" ငါ့ကိုပြောစရာမရှိရင် လမ်းဖွင့်ပွဲ
လုပ် မဲ့နေရာကိုလိုက်သွား''
" နောက်..နောက်မှ လိုက်တော့မယ်
အခုကသူကြီးကိုပြောစရာရှိလို့လာတာ''
" သြော်..ဒါများ..ပြေားရာရှိတာ
အရင်မပြောဘူးငါ့သမီးကအရင်
ချောင်းလိုက်သေး''
" မောင်..ရေ.. ခဏလာပါအုန်း.. ''!
စကားပြောနေတုန်းအခန်းပေါက်ဝက
လှမ်းခေါ်လာသူကြောင့်လက်ထဲက
သားကိုထင်အောင်ထံပေးကာ။
" မင်းက..ငါ့သမီးကြိုက်ရင်
ငါ့သမက်ဖြစ်မဲ့လူဘဲဆိုတော့
ပွေ့ခွင့်ပေးလိုက်မယ်ရော့ပွေ့
မင်းသိပ်ကံကောင်းတယ်ငါ့သား
ပွေ့ခွင့်ရလို့''
ပြောခြင်ရာပြောပြီးပေါင်ပေါ်
ကလေးပစ်တင်သွားတဲ့သူကြီး။
သူကြီးစကားကြောင့်သူပျော်ရမှာလား
ဒါမှမဟုတ် ကလေးမပွေ့တတ်တဲ့သူကို
ကလေးလာပွေ့ခိုင်းတဲ့အတွက်ငိုရမှာလား
သူမသိတော့။
သူသိတာတစ်ခုကသူ့မျက်နှာ
စုတ်ပြတ်သတ်အောင်ရှုံ့မဲ့နေပြီ
ဆိုတာဘဲ။
နူးညံ့တဲ့သူကြီးသားရဲ့အသားအရေက
နည်းနည်းလေးထိမိရင်တောင်
ေပါက်ပြဲထွက်တော့မည့်အတိုင်း။
ချစ်စရာကောင်းတဲ့
ပါးချိုင့်နက်နက်လေးနှစ်ဖက်ကသူကြီး
နှင့်တူသည်။လှပတဲ့မျက်လုံးနက်နက်လေး
ကတော့သခင်လေးလင်းလက်ရာနဲ့
တစ်ထပ်ထဲပင်။
နီရဲထွဋ်နေတဲ့ကကြီးပုံနှုတ်ခမ်းလေးကလည်း
သခင်လေးလင်းလက်ရာနဲတစ်ထပ်ထည်း။
လက်သွယ်သွယ်လေးတွေနဲ့
ခြေထောက်သွယ်သွယ်လေးတွေ
ယှက်ကန်ယှက်ကန်ဖြင့်အနှီးထုတ်ထဲက
ထိုးဖွလှုပ်ရှားလာတာမို့အသည်းယား
လာကာပြုတ်ကျမှာလည်းစိုးမိပြီး
ရင်ဘတ်ပေါ်လက်ဖိထားပေးလိုက်ရသည်။
ကြီးမားတဲ့သူ့လက်ညိုးချောင်းကို
သေးသွယ်တဲ့လက်ငါးချောင်းလုံးက
လာရောက်ဆုတ်ကိုင်လိုက်ပုံများ
ဘယ်လိုဆွဲဖြုတ်ဖြုတ်လွှတ်ပေးမည့်ပုံမရှိ။
ချစ်စရာကောင်းတဲ့သွားဖုံးတန်း
နီနီလေးတွေကြောင့်ပြုံးလိုက်တိုင်း
အသည်းယားဖို့ကောင်းနေတဲ့ဒီကလေးလေးကို
ကမေပွေ့ရဲတဲ့ထင်အောင်အောက်ချ
ခြင်စိတ်တစ်စက်မှမရှိတဲ့အထိ
ဖြစ်မိတော့သည်။
" မကြိုက်ဘူးနော်မောင်..
အဲ့နံမည်ကြီးကိုတစ်စက်မှ
မကြိုက်ဘူး''
" မကြိုက်လည်းကလေးရဲ့အမေရွှေး
ပေးခဲ့တာကိုအဲ့နံမည်ဘဲပေးရမှာပေါ့''
စူစူပုတ်ပုတ်နဲ့ထွက်လာတဲ့သခင်လေးနဲ့
အနောက်ကလိုက်လာသူ။သူကြီး။
" သခင်လေး.. ''!
" ထင်အောင်..မင်းစဥ်းစားကြည့်စမ်းကွာ
ကျုပ်သားကဖြူဖြူနု့နု့လေးကို
သတိုးထက်အာဏာဆိုတဲ့နံမည်ပေးစရာလားနော့''
" သတိုးထက်အာဏာတဲ့လား..လှသားဘဲ
သခင်လေးရဲ့''
" ဟာ.. မင်းကငါ့ဘက်မပါဘူးလား
ဘာလှတာလည်းငါ့နံမည်တစ်လုံးမှ
မပါတဲ့အပြင် သ တိုး.ထက် အာ.ဏာ
ငါးလုံးကြီးများတောင်ရှည်လိုက်တဲ့
နံမည်လုံးဝမကြိုက်ဘူး''
'' မောင်ကြိုက်တယ်''
''' ကျွန်တော်လည်းကြိုက်တယ်''
" ထင်အောင်..မောင် ''!
'' အဲ့နံမည်က နေ့နဲ့နံနဲ့ကိုက်တယ်
ကလေးရဲ့''
'' ကိုက်ကိုက်မကိုက်ကိုက်
ကျုပ်မကြိုက်ဘူးမပေးဘူး''
'' မောင်ကတော့ပေးမှာဘဲ''
'' မပေးဘူး''
'' ပေးမှာ''
"ပေးမှာ ''
'' မ ပေး ဘူး ''
မပေးဘူးပေးမှာနဲ့သြော်နေတဲ့အဖေ
နှစ်ယောက်ကြောင့်လက်ပေါ်နီသာရဲ
လေးတောင်မျက်နှာရှုံ့မဲ့လာလေပြီ။
ထင်အောင်လက်ထဲကကလေးငယ်ကို
ပွေ့ကာထရပ်လိုက်ပြီ။
" သူကြီးနဲ့သခင်လေးဘဲဆက်ပြောကြ
ကျွန်တော်ပေါက်စကိုထိန်းထားမယ်နော်
မဟုတ်ရင်ပေါက်စငိုတော့မှာ
ကျွန်တော်ပေါက်စကိုအငိုမခံနိုင်လို့
အိမ်အောက်ခေါ်ချသွားတော့မယ်''
'' ဟုတ်ပါတယ်နော့..ပေါက်စလေးက
ငိုချင်လာပြီနော့''
သားကိုချီပြီးချေ့မြူးကာထွက်သွားသူ
နောက်ကျောကိုကြည့်ပြီးကြောင်ပြီး
ကျန်ခဲ့သူအဖေနှစ်ယောက်။
" မောင် ''!!
'' ကလေး..ထင်အောင်ဘယ်တုန်းက
ကလေးချစ်တတ်သွားဒါလည်း''
'' မသိဘူးလေ..ပြီတော့.
ကျုပ်ဆို့ကကလေးဖအေလား
သူကကလေးဖအေလားကျုပ်တို့အစား
သူကသားကိုစိတ်ပူပေးသွားတယ်''
'' မောင်လည်းစဥ်းစားနေတာ''
'' ဟာ.ဒီကောင်..ကျုပ်သားသေးသေးလေးကို
ကြံနေတာလား''
'' ကလေး..!! အဲ့ကောင်က
မောင့်သမီးကိုကြိုက်နေတာနော်''
'' အွန်..ကျုပ်လည်းအစကမောင့်သမီးကို
ကြိုက်ခဲ့တာပါဘဲနောက်တော့မှ
မောင့်ကိုပြောင်းသွားဒါမလား''
'' ဒါပေမဲ့ထင်အောင်တော့ကလေးလို
မဖြစ်နိုင်ဘူးဘာလို့ဆိုသူပေါက်စ
ကြီးတဲ့အထိမစောင့်နိုင်လောက်ဘူး''
'' ဒါဆို မောင်နဲ့ကျုပ်ကြတော့ကော
အသက်အများကြီးကွာတာကို''
'' တော်ပြီတော်ပြီ အဲ့ကိစ္စမပြောတော့ဘူး
အခုကိစ္စကသားနံမည်ကိစ္စ''
'' ကျုပ်ပြောပြီးပြီလေ မပေးဘူးလို''
'' မောင်ကေတာ့ပေးမှာဘဲ''
.
.
.'' ကောင်လေး.အဲ့တာမရွှေ့နဲ့လေ
ကိုယ်စားနေတာကို''
"" ခများ..များနေပြီလေ
လက္ဖက်ကြီးဘဲစားနေတာ
မိန်းကလေးဆိုခများသွေးခမ်း
နေပြီ''
" ကိုယ်ကြိုက်တယ်လေ''
" မနက်ဖြန်ပွဲနေ့မှထပ်စား..
ဒီနေ့တော့ရပ်တော့''
အိမ်ထောင်ပြုပြီးမှချုပ်ချယ်
ခံနေရတဲ့မျိုးမင်းနဲ့အဌေးတို့
နှစ်ယောက်ကိုကြည့်ပြီးပျိုမေ
အများရာ်ကျဲကျဲနှင့်သာ။
တစ်ချိန်ကလူဆိုးတွေ။အခုတော့
မယားကြောက်တွေဖြစ်ကုန်ကြလေသည်။
" မျိုးမင်းဘဲရပ်သင့်တာမဟုတ်ဘူး
အဌေး..မင်းကောရပ်''
" ခများရယ် ကိုယ်အခုမှစားဒါလေကွာ''
"စားဒါတော့အခုမှ ဒါပေမဲ့စားနေတာ
နှစ်ဝိုင်းစာကုန်ပြီလေစျေးကြီးတယ်
အလကားမရဘူး''
" ကိုယ့်ယောကျာ်းကိုယ်တောင်
မသထာဘူး''
" အစားမပုတ်ရင်ဘယ်သူလည်း
သထာတယ် ''
" ဟုတ်ပါပြီဗျာ..ကိုယ်ရပ်ပြီ''
အဌေးအပြောကြောင့်
အားလုံးရယ်မိကြပြန်သည်။
နောက်ဆုံးတော့လည်းအဌေးတို့က
မင်းလူအမိန့်အောက်ကျဆုံး
ရသာကြီးပါဘဲ။
" သူကြီးပြောတယ်ညပွဲရှိတယ်တဲ့
ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာစီစဥ်ထားတယ်လို့
ကြားတယ်ဘယ်သူတွေချက်ကြလည်းမသိဘူး''
" အင် အကိုလည်းကြားတယ်ကောင်လေး
ပေါက်စကိုနံမည်ပေးရင်းနဲ့
ဂုဏ်ပြုပွဲလုပ်ပေးမှာတဲ့
ဘယ်သူ့ကိုဂုဏ်ပြုမှာလည်း
မသိဘူး''
မင်းလူနဲ့ကောင်လေးအပြောကြောင့်
သူကြီးရဲ့အစီအစဥ်ကိုဘာသတင်းမှ
မကြားတဲ့အဌေးနဲ့မျိုးမင်းမျက်မှောင်
ကျုတ်လိုက်မိသည်။
ချက်ခြင်းဆိုသလိုအရှေ့တည့်တည့်က
ရပ်လိုက်တဲ့မြည်းလှည်းပေါ်က
ဆင်းလာတဲ့လူနှစ်ယောက်ကြောင့်
ကျုတ်ထားမိတဲ့မျက်ခုံးတွေက
ပြေသွားကာထိုင်နေရာကနှစ်ယောက်သား
ထရပ်မိလိုက်ကြတော့သည်။
" ကိုဖိုးသောက် ''!!
"ဟမ် ''!!
Zawgyi
ဒီပြဲက က်ဳပ္ေမွ်ာ္လင့္
ေနဆုံးပြဲတစ္ပြဲလို႔ေျပာရင္
မွန္လိမ့္မည္။
သားေလးရဲ႕ကင္ပြန္းတပ္ပြဲထက္
ဒီလမ္းဖြင့္ပြဲကိုက်ဳပ္ပိုေမွ်ာ္လင့္
ေနမိတာ။ဘာလို႔ဆိုဒီပြဲက
ေမာင္ေျပာတဲ့ကိုဖိုးေသာက္နဲ႔
ထက္ျမက္ေက်ာ္တို႔ျပန္လာမဲ့
ေန႔ျဖစ္ေနလို႔ဘဲ။
မတည့္တဲ့အခ်ိန္တုန္းကသူ႔အသံ
ေတာင္ကိုယ္မၾကားျခင္ျဖစ္ခဲ့ဖူး
ေပမဲ့အေကာင္းအဆိုးဒြန္တြဲလုပ္ကိုင္
ခဲ့ဖူးတဲ့ခင္မင္သူေတြျဖစ္ခ်ိန္မွာေတာ့
သူထြက္သြားဒါကိုလက္မခံႏိုင္သူျပန္လာ
ဖို႔သာဆုေတာင္းေနမိျပန္တယ္။
က်ဳပ္ေမွ်ာ္ေနတယ္ဆိုတာဒါ
ေမာင္သိရင္ေျပာမလားဘဲ။
ေမာင့္ကိုျပစ္ၿပီးသူ႔ကိုခ်စ္ေတာ့မလို႔လား
လို႔ေလ။ဟက္...ဘာလို႔ဆို
ကိုဖိုးေသာက္ကက်ဳပ္ကိုႀကိတ္ႀကိဳက္
ခဲ့ဖူးသာကို။
" အူဝဲ..အူဝဲ..အူဝဲ ''
" သား.. သားဘာလို႔
အရမ္းငိုေနတာလည္းႏွင္းႏြယ္''
" မသိဘူး..ေရာ့ေရာ့..
ကိုယ့္သားကိုယ္ေပြ႕ေတာ့
တစ္ကိုယ္လုံးသူ႔ေသးေတြခြၽဲ
ကုန္ၿပီရေရခ်ိဳးၿပီးအဝတ္လဲလိုက္အုန္း''
အပ်ိဳႀကီးမမေသစိုခြၽဲသြားဒါကို
ၾကည့္ၿပီးလက္ရာၿပဳံးကာေခါင္းခါ
လိုက္မိေသး၏။
ေသးေတြခြၽဲေနတဲ့သားကသူ႔လက္ေပၚ
ေရာက္တာနဲ႔သြားမထြက္ေသးတဲ့
သြားဖုံးနီသာရဲေလးေတြေပၚ
ေအာင္ၿပဳံးလာေလသည္။
" အားဟာ..အေဖ့သားေလးက
အေဖ့ကိုသိေနတာဘဲ
လက္ေပၚေရာက္တာနဲ႔ၿပဳံး
ေနေတာ့ဒါဘဲ..''
" မြ... ခ်စ္လိုက္တာ ''
ေသးအႏွီးလဲေပးရင္အနမ္းေခြၽ
လိုက္ေတာ့ေျခလက္ေသးေသးေလး
ေတြယွက္ကန္လာကာအနမ္းမခံ
ႏိုင္သူေလးကစတင္ရႈံ႕မဲ့လာပါေတာ့သည္။
" အိုဟို..ဟုတ္ပါတယ္..
ဒီအေဖကနမ္းျပန္ၿပီေနာ့..''
" အဲ..အဲ '
" ဟုတ္ပါတယ္..တိတ္တိတ္ ''
တင္ပါးေလးကိုပုတ္ကာေခ်ာ့
လိုက္ေတာ့ေမာင့္လိုပါးခ်ိဳင့္နက္နက္ေလး
ႏွစ္ဖက္ေပၚေအာင္ၿပဳံးလာ
ျပန္ေရာ။
ခ်စ္လိုက္တာ ။ေမာင္နဲ႔
တစ္႐ုပ္ထဲဘဲ။
" ကေလး.. ''
" ေၾသာ္..ေမာင္ ျပန္လာၿပီလား''?
" အင္..မနက္ျဖန္ပြဲအတြက္
စီစဥ္ေနလို႔ၾကာသြားဒါ''
" ေမာင္ေမာေနေရာေပါ့ ဟီး..သားခဏခ်ီ''
" ဟမ္ ''!
" ဟီး..က်ဳပ္ သားရဲ႕ေသးေတြစိုေနလို႔
ပုဆိုးလဲမလို႔''
ေမာင္ေမာေနေရာေပါ့ဆိုလို႔။ေရခပ္
တိုက္မယ္ထင္ေနတာ။
ကေလးခ်ီတဲ့လား။
အာဏာခ်စ္ရပါေသာကေလးငယ္ကို
စိတ္မဆိုးႏိုင္။အၿပဳံးနဲ႔သာ
ေပါက္စကိုေပြ႕ခ်ီေပးလိုက္သည္။
" သြားသြား.. ေမာင္မယုံဘူးေနာ္
ေသးေပါက္သာကသားေသျခာလို႔လား
ကေလးေပါက္တာမ်ားလား''?
" ေမာင္ေနာ္.. !! က်ဳပ္ကေပါက္စရာ
ေတြ႕မယ္ ညေသးေပါက္ျခင္ရင္
ေမာင့္ဗိုက္ေပၚမွာေပါက္ခ်ျပမယ္''
" အယ္.. ကေလးေပါက္ ႐ိုင္းတယ္ေပါ့''
" ဟီး..ေမာင္အရင္ညစ္ပတ္တာ
ေတာ္ၿပီသြားၿပီ''
ေသးကြက္ေလးေပါက္ေနတဲ့
ပုဆိုးေလးကိုမွကာအခန္းထဲ
ဝင္သြားသူခ်စ္ရသူ။
" သူႀကီး..''!
" ႐ူး... ! ေပါက္စငိုသြားမယ္အသံ
မက်ယ္နဲ႔''
" ေၾသာ္.. ''!
အိမ္ေပၚတက္လာတဲ့ထန္းတစ္ပင္႐ြာရဲ႕
သူႀကီးသားထင္ေအာ္ေၾသာ္ဆိုတဲ့
အာေမဠိတ္အသံေလးျဖင့္ပါးစပ္ကို
လက္ႏွင့္ပိတ္ကာသူႀကီးအနား
ကပ္၍ထိုင္လိုက္သည္။
ေပါင္ေပၚကမ်က္လုံးေလးကလယ္
ကလယ္နဲ႔ၿပဳံးျပေနသူေပါက္စ
ကိုၾကည့္ၿပီးစိတ္ႏွလုံးခ်မ္းေျမ့ရသည္။
ထင္ေအာင္ေပါက္စကိုၾကာၾကာ
မၾကည့္ႏိုင္။အိမ္ပတ္ဝန္းက်င္ကို
တစ္ၾကည့္ၾကည့္လုပ္ေနသည္။
ဒါကိုျမင္လိုက္တဲ့အာဏာ။
တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုလိုက္ရွာ
ေနငလိုဟန္ပန္ပ်က္ေနတဲ့
ထင္ေအာင္ကိုၾကည့္၍။
" ဘယ္သူ႔ကိုရွာေနတာလဲ ငါ့သမီးကိုလား
မရွိဘူး..လမ္းဖြင့္ပြဲမွာလုပ္ကူ
ဖို႔ထြက္သြားတယ္''
" ဟီး..သူႀကီးကသိ..သိတယ္ေနာ္''
" ဟြန္႔ မသိစရာလားဒီလာတိုင္း
ငါ့သမီးလာေခ်ာင္းေနတာ
ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္မဟုတ္ဘူးေလ
အေဖအေရွ႕ထားၿပီးေပၚတင္
ေခ်ာင္းၾကည့္ေနၿပီး''
မ်က္ေစာင္းနဲ႔ေျပာခ်လိုက္ေတာ့လည္း
ကိုယ့္ဆီကသမီးလိုျခင္ေနေသးတဲ့
ထင္ေအာင္အဖို႔အၿပဳံးမပ်က္။
အာဏာထင္ေအာင္ကိုၾကည့္ၿပီး
တစ္ခ်ိန္ကသူ႔ကေလးငယ္သမီးျဖစ္သူ
ကိုလာေခ်ာင္းခဲ့ပုံကိုသတိရသြားသည္။
ထင္ေအာင္နဲ႔လက္ရာကႏွင္းႏြယ္ကို
လာပိုးၾကတာအေဖေရွ႕မွာေပၚတင္ႀကီး
ဘဲ။သို႔ေသာ္မတူတဲ့အခ်က္က
ထင္ေအာင္ကသူမ်က္ေစာင္းထိုးရင္လည္း
အၿပဳံးမပ်က္ဘူး။လင္းလက္ရာကေတာ့
ထင္ေအာင္လိုမဟုတ္။သူမ်က္ေစာင္းထိုးရင္
သူလည္းျပန္ထိုးၿပီးသားဘဲ။သူေငါွက္ရင္
ဆူေအာင့္ကာေျခေဆာင့္ၿပီးသားဘဲ။
ေနာက္ဆုံးသူအနမ္းခံရတဲ့အထိကို
ျပန္ေျပာခဲ့တာ။
အရင္အခ်ိန္ကိုျပန္ေတြးမိေတာ့လည္း
ရယ္ျခင္စရာ။အရင္ကအဲ့အခ်ိန္ကေပါ့။
လက္ရာရဲ႕အမူအက်င့္ေတြက
သိပ္ကိုခံျပင္းဖို႔ေကာင္းခဲ့တာ။
စဥ္းစားၾကည့္ေလ႐ြာဦးေက်ာင္းရဲ႕
ဘုန္းႀကီးကိုေတာင္သူ႔ဘက္ပါေအာင္
စည္း႐ုံးထားဒါ။
သူႀကီးျဖစ္တဲ့သူ႔ကိုေတာင္ဆရာေတာ္က
မယုံတဲ့အထိဘဲ။ၿပီးေတာ့လူၾကားသူၾကား
ေျခခြတက္ျခင္းခံလိုက္ရေသး။
ဟက္..!! အဲ့ေလာက္အထိကိုယ့္မေပၚ
ဆိုးခဲ့တာေတာင္သမီးမသိေအာင္
အရက္ခိုးဝယ္တိုက္မိတဲ့အထိ
ခ်စ္မိသြားေသးတာ။
" ငါ့ကိုေျပာစရာမရွိရင္ လမ္းဖြင့္ပြဲ
လုပ္ မဲ့ေနရာကိုလိုက္သြား''
" ေနာက္..ေနာက္မွ လိုက္ေတာ့မယ္
အခုကသူႀကီးကိုေျပာစရာရွိလို႔လာတာ''
" ေၾသာ္..ဒါမ်ား..ေျပားရာရွိတာ
အရင္မေျပာဘူးငါ့သမီးကအရင္
ေခ်ာင္းလိုက္ေသး''
" ေမာင္..ေရ.. ခဏလာပါအုန္း.. ''!
စကားေျပာေနတုန္းအခန္းေပါက္ဝက
လွမ္းေခၚလာသူေၾကာင့္လက္ထဲက
သားကိုထင္ေအာင္ထံေပးကာ။
" မင္းက..ငါ့သမီးႀကိဳက္ရင္
ငါ့သမက္ျဖစ္မဲ့လူဘဲဆိုေတာ့
ေပြ႕ခြင့္ေပးလိုက္မယ္ေရာ့ေပြ႕
မင္းသိပ္ကံေကာင္းတယ္ငါ့သား
ေပြ႕ခြင့္ရလို႔''
ေျပာျခင္ရာေျပာၿပီးေပါင္ေပၚ
ကေလးပစ္တင္သြားတဲ့သူႀကီး။
သူႀကီးစကားေၾကာင့္သူေပ်ာ္ရမွာလား
ဒါမွမဟုတ္ ကေလးမေပြ႕တတ္တဲ့သူကို
ကေလးလာေပြ႕ခိုင္းတဲ့အတြက္ငိုရမွာလား
သူမသိေတာ့။
သူသိတာတစ္ခုကသူ႔မ်က္ႏွာ
စုတ္ျပတ္သတ္ေအာင္ရႈံ႕မဲ့ေနၿပီ
ဆိုတာဘဲ။
ႏူးညံ့တဲ့သူႀကီးသားရဲ႕အသားအေရက
နည္းနည္းေလးထိမိရင္ေတာင္
ေပါက္ၿပဲထြက္ေတာ့မည့္အတိုင္း။
ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့
ပါးခ်ိဳင့္နက္နက္ေလးႏွစ္ဖက္ကသူႀကီး
ႏွင့္တူသည္။လွပတဲ့မ်က္လုံးနက္နက္ေလး
ကေတာ့သခင္ေလးလင္းလက္ရာနဲ႔
တစ္ထပ္ထဲပင္။
နီရဲထြဋ္ေနတဲ့ကႀကီးပုံႏႈတ္ခမ္းေလးကလည္း
သခင္ေလးလင္းလက္ရာနဲတစ္ထပ္ထည္း။
လက္သြယ္သြယ္ေလးေတြနဲ႔
ေျခေထာက္သြယ္သြယ္ေလးေတြ
ယွက္ကန္ယွက္ကန္ျဖင့္အႏွီးထုတ္ထဲက
ထိုးဖြလႈပ္ရွားလာတာမို႔အသည္းယား
လာကာျပဳတ္က်မွာလည္းစိုးမိၿပီး
ရင္ဘတ္ေပၚလက္ဖိထားေပးလိုက္ရသည္။
ႀကီးမားတဲ့သူ႔လက္ညိဳးေခ်ာင္းကို
ေသးသြယ္တဲ့လက္ငါးေခ်ာင္းလုံးက
လာေရာက္ဆုတ္ကိုင္လိုက္ပုံမ်ား
ဘယ္လိုဆြဲျဖဳတ္ျဖဳတ္လႊတ္ေပးမည့္ပုံမရွိ။
ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့သြားဖုံးတန္း
နီနီေလးေတြေၾကာင့္ၿပဳံးလိုက္တိုင္း
အသည္းယားဖို႔ေကာင္းေနတဲ့ဒီကေလးေလးကို
ကေမေပြ႕ရဲတဲ့ထင္ေအာင္ေအာက္ခ်
ျခင္စိတ္တစ္စက္မွမရွိတဲ့အထိ
ျဖစ္မိေတာ့သည္။
" မႀကိဳက္ဘူးေနာ္ေမာင္..
အဲ့နံမည္ႀကီးကိုတစ္စက္မွ
မႀကိဳက္ဘူး''
" မႀကိဳက္လည္းကေလးရဲ႕အေမေ႐ႊး
ေပးခဲ့တာကိုအဲ့နံမည္ဘဲေပးရမွာေပါ့''
စူစူပုတ္ပုတ္နဲ႔ထြက္လာတဲ့သခင္ေလးနဲ႔
အေနာက္ကလိုက္လာသူ။သူႀကီး။
" သခင္ေလး.. ''!
" ထင္ေအာင္..မင္းစဥ္းစားၾကည့္စမ္းကြာ
က်ဳပ္သားကျဖဴျဖဴႏု႔ႏု႔ေလးကို
သတိုးထက္အာဏာဆိုတဲ့နံမည္ေပးစရာလားေနာ့''
" သတိုးထက္အာဏာတဲ့လား..လွသားဘဲ
သခင္ေလးရဲ႕''
" ဟာ.. မင္းကငါ့ဘက္မပါဘူးလား
ဘာလွတာလည္းငါ့နံမည္တစ္လုံးမွ
မပါတဲ့အျပင္ သ တိုး.ထက္ အာ.ဏာ
ငါးလုံးႀကီးမ်ားေတာင္ရွည္လိုက္တဲ့
နံမည္လုံးဝမႀကိဳက္ဘူး''
'' ေမာင္ႀကိဳက္တယ္''
''' ကြၽန္ေတာ္လည္းႀကိဳက္တယ္''
" ထင္ေအာင္..ေမာင္ ''!
'' အဲ့နံမည္က ေန႔နဲ႔နံနဲ႔ကိုက္တယ္
ကေလးရဲ႕''
'' ကိုက္ကိုက္မကိုက္ကိုက္
က်ဳပ္မႀကိဳက္ဘူးမေပးဘူး''
'' ေမာင္ကေတာ့ေပးမွာဘဲ''
'' မေပးဘူး''
'' ေပးမွာ''
"ေပးမွာ ''
'' မ ေပး ဘူး ''
မေပးဘူးေပးမွာနဲ႔ေၾသာ္ေနတဲ့အေဖ
ႏွစ္ေယာက္ေၾကာင့္လက္ေပၚနီသာရဲ
ေလးေတာင္မ်က္ႏွာရႈံ႕မဲ့လာေလၿပီ။
ထင္ေအာင္လက္ထဲကကေလးငယ္ကို
ေပြ႕ကာထရပ္လိုက္ၿပီ။
" သူႀကီးနဲ႔သခင္ေလးဘဲဆက္ေျပာၾက
ကြၽန္ေတာ္ေပါက္စကိုထိန္းထားမယ္ေနာ္
မဟုတ္ရင္ေပါက္စငိုေတာ့မွာ
ကြၽန္ေတာ္ေပါက္စကိုအငိုမခံႏိုင္လို႔
အိမ္ေအာက္ေခၚခ်သြားေတာ့မယ္''
'' ဟုတ္ပါတယ္ေနာ့..ေပါက္စေလးက
ငိုခ်င္လာၿပီေနာ့''
သားကိုခ်ီၿပီးေခ်႕ျမဴးကာထြက္သြားသူ
ေနာက္ေက်ာကိုၾကည့္ၿပီးေၾကာင္ၿပီး
က်န္ခဲ့သူအေဖႏွစ္ေယာက္။
" ေမာင္ ''!!
'' ကေလး..ထင္ေအာင္ဘယ္တုန္းက
ကေလးခ်စ္တတ္သြားဒါလည္း''
'' မသိဘူးေလ..ၿပီေတာ့.
က်ဳပ္ဆို႔ကကေလးဖေအလား
သူကကေလးဖေအလားက်ဳပ္တို႔အစား
သူကသားကိုစိတ္ပူေပးသြားတယ္''
'' ေမာင္လည္းစဥ္းစားေနတာ''
'' ဟာ.ဒီေကာင္..က်ဳပ္သားေသးေသးေလးကို
ႀကံေနတာလား''
'' ကေလး..!! အဲ့ေကာင္က
ေမာင့္သမီးကိုႀကိဳက္ေနတာေနာ္''
'' အြန္..က်ဳပ္လည္းအစကေမာင့္သမီးကို
ႀကိဳက္ခဲ့တာပါဘဲေနာက္ေတာ့မွ
ေမာင့္ကိုေျပာင္းသြားဒါမလား''
'' ဒါေပမဲ့ထင္ေအာင္ေတာ့ကေလးလို
မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဘာလို႔ဆိုသူေပါက္စ
ႀကီးတဲ့အထိမေစာင့္ႏိုင္ေလာက္ဘူး''
'' ဒါဆို ေမာင္နဲ႔က်ဳပ္ၾကေတာ့ေကာ
အသက္အမ်ားႀကီးကြာတာကို''
'' ေတာ္ၿပီေတာ္ၿပီ အဲ့ကိစၥမေျပာေတာ့ဘူး
အခုကိစၥကသားနံမည္ကိစၥ''
'' က်ဳပ္ေျပာၿပီးၿပီေလ မေပးဘူးလို''
'' ေမာင္ကေတာ့ေပးမွာဘဲ''
.
.
.'' ေကာင္ေလး.အဲ့တာမေ႐ႊ႕နဲ႔ေလ
ကိုယ္စားေနတာကို''
"" ခမ်ား..မ်ားေနၿပီေလ
လကၹက္ႀကီးဘဲစားေနတာ
မိန္းကေလးဆိုခမ်ားေသြးခမ္း
ေနၿပီ''
" ကိုယ္ႀကိဳက္တယ္ေလ''
" မနက္ျဖန္ပြဲေန႔မွထပ္စား..
ဒီေန႔ေတာ့ရပ္ေတာ့''
အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီးမွခ်ဳပ္ခ်ယ္
ခံေနရတဲ့မ်ိဳးမင္းနဲ႔အေဌးတို႔
ႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ၿပီးပ်ိဳေမ
အမ်ားရာ္က်ဲက်ဲႏွင့္သာ။
တစ္ခ်ိန္ကလူဆိုးေတြ။အခုေတာ့
မယားေၾကာက္ေတြျဖစ္ကုန္ၾကေလသည္။
" မ်ိဳးမင္းဘဲရပ္သင့္တာမဟုတ္ဘူး
အေဌး..မင္းေကာရပ္''
" ခမ်ားရယ္ ကိုယ္အခုမွစားဒါေလကြာ''
"စားဒါေတာ့အခုမွ ဒါေပမဲ့စားေနတာ
ႏွစ္ဝိုင္းစာကုန္ၿပီေလေစ်းႀကီးတယ္
အလကားမရဘူး''
" ကိုယ့္ေယာက်ာ္းကိုယ္ေတာင္
မသထာဘူး''
" အစားမပုတ္ရင္ဘယ္သူလည္း
သထာတယ္ ''
" ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ..ကိုယ္ရပ္ၿပီ''
အေဌးအေျပာေၾကာင့္
အားလုံးရယ္မိၾကျပန္သည္။
ေနာက္ဆုံးေတာ့လည္းအေဌးတို႔က
မင္းလူအမိန္႔ေအာက္က်ဆုံး
ရသာႀကီးပါဘဲ။
" သူႀကီးေျပာတယ္ညပြဲရွိတယ္တဲ့
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာစီစဥ္ထားတယ္လို႔
ၾကားတယ္ဘယ္သူေတြခ်က္ၾကလည္းမသိဘူး''
" အင္ အကိုလည္းၾကားတယ္ေကာင္ေလး
ေပါက္စကိုနံမည္ေပးရင္းနဲ႔
ဂုဏ္ျပဳပြဲလုပ္ေပးမွာတဲ့
ဘယ္သူ႔ကိုဂုဏ္ျပဳမွာလည္း
မသိဘူး''
မင္းလူနဲ႔ေကာင္ေလးအေျပာေၾကာင့္
သူႀကီးရဲ႕အစီအစဥ္ကိုသာသတင္းမွ
မၾကားတဲ့အေဌးနဲ႔မ်ိဳးမင္းမ်က္ေမွာင္
က်ဳတ္လိုက္မိသည္။
ခ်က္ျခင္းဆိုသလိုအေရွ႕တည့္တည့္က
ရပ္လိုက္တဲ့ျမည္းလွည္းေပၚက
ဆင္းလာတဲ့လူႏွစ္ေယာက္ေၾကာင့္
က်ဳတ္ထားမိတဲ့မ်က္ခုံးေတြက
ေျပသြားကာထိုင္ေနရာကႏွစ္ေယာက္သား
ထရပ္မိလိုက္ၾကေတာ့သည္။
" ကိုဖိုးေသာက္ ''!!
"ဟမ္ ''!!