2 YEARS LATER.
DALAWANG TAON narin ang nakalipas mula nung namatay ako at nadala sa mundong ito, 17 years old narin ako at dalawang buwan nalang rin at magbabagong taon na naman. Bukas na nga pala gaganapin ang pagsusulit.
Sa loob ng dalawang taong iyon ay marami akong natutunan, kaya kong mag palabas na ng konting mahika, totoo ngang nahihirapan ako rito at hindi biro ang pagsasanay ko sa matandang hukluban na parang hindi ako apo, hindi man lang kinonsidera ang pagiging babae ko bwesit na matanda.
Pero nagpapasalamat parin ako sa kanya. Hindi dahil sa mga pagpapahirap nito ay hindi rin ako matututo bilang tao at bilang mandirigma. Natuto rin akong mag fencing na syang pinagmamalaki ng lahi namin, kahit sa daang daang dwelo ng matanda sa loob ng dalawang taon ay bilang ko parin ang panalo ko, di man lang ito lumampas sa limang daliri. Hindi parin ako makapaniwala na ang isang katulad nya na akala ko pa naman ay nangangatog na ang tuhod ay kaya akong icorner ng ilang beses, este ilang daan!
Pero ang pinaka paborito ko sa lahat ay ang pinaka bagong natutunan kong mahika, para akong stun gun
Na gaya sa dati kong mundo. Nagpapalabas ako ng maliit na kuryente sa aking mga daliri at pag lumapat ito sa iyong balat ay tiyak na di ka makakagalaw sa loob ng tatlumpong minuto.
Napaka tagal na nun pero sadyang natutuwa ako. Feeling ko tuloy especialty ko to, kahit ang totoo nyan ay wala akong magagawa kung bugahan man ako ng bolang apoy ng mga taga demacia.
"Binibini, ito na po ang yung hapunan." kummatok muna ito bago pumasok. Inutusan ko kasi si lena na kumuha nalang ng makakain. Nakasanayan ko na rin. Ayoko naman kasing maglakad na naman patungong hapagkainan ang layo kaya nun. At isa pa gusto ko rin sumabay na kumain sakin si lena. Ayoko naman kasing tumitingin lang sya saakin habang ako ay kumakain.
Naiintindihan naman ito ni ama lalo na ngayon at may pagsusulit bukas. Ang iniisip siguro nila ay nagpapaka lugmok ako dito sa silid sa pagbabasa. At isa pa mabait na katulong si lena, dapat na tinatrato lang ito ng mabuti. Simple lang naman kasi ang ugali ko. I treat you, the way you treated me, ganun lang! Kung masama ugali mo ay masama din ang ugali ko, di lang kita lalamangan dahil ayaw ko pa kumaway kay satanas.
"Binibini, Di ba pagsusulit mo na bukas sa kasaysayan at monarkiya, bat hindi kapo nagaaral ng lubusan?" Nagtatakang sabi ni lena pero syempre di ko sya pinansin at umupo nalang kami sa hapagkainan ng kwarto ko. Ayoko ko kaya mag cramming, rest day ng utak ko ngayon para ma take ng memory ko ng maayos ang mga nalalaman ko, mag skimming nalang ako bukas.
Natuwa na naman ako for today menu kasi isa mga fav ko dito na may kahalintulad sa dati kong mundo. singang na baboy! Ang totoo nyan ay di ko talaga alam kung baboy ba talaga to or ano. Basta lasang baboy sya pero di mataba.
"Ano nga ulit pangalan ng hayop na to lena?" tanong ko dito at tinusok tusok ang karne.
"Ahh iyan po ay Cerdos, mahilig kaba sa ganyang hayop binibini?" tanong nito, humigop muna ako ng sabaw bago sumagot.
"Hindi naman, masarap kasi sya para sa ulam, pero mahilig ako sa mga Perro(Aso)." Natutuwang sabi ko dito. Kahit napag alaman kong allergic pala ako sa mga hayop na to dito. Furr pet lover ako dati tapos dito bawal na, saklap naman putek!, Cute panaman ang mga perro nila dito, nakakita ako ng isa nung namasyal ako sa labas lang ng mansyon, pakalat kalat.
"Ahh mga perro, ngunit bawal ka humawak sa mga ganon binibini." napangiwi nalang ako sa kanya.
"Mahilig ka ba sa mga perro lena? Na excite talagang tanong ko dito. Inubos muna nito ang kinakain sa bibig bago nag salita. At nag simulang mag isip.
"Mmm hindi naman masyado binibini, depende parin sa pagkakaluto." kaswal na sabi nito dahilan para gulat akong napatayo at pinanlakihan sya ng mata. Sya man ay nagulat rin sa inakto ko. Bwesit na lena, kumakain sya nun?
"Ayos kalang ba binibini? May problema ba?" gusto kong maiyak dahil seryoso talaga sya. Gusto kong tanungin kung kinakain ba talaga yun, wag nalang baka sabihin nya rin na naka kain narin ako nun, dahil wala naman akong kaaalam alam sa mga hayop na kinakain ko. Kaya gusto ko nalang ng gulay e huhu.
"Nawalan ako ng gana, matutulog na ako." Malungkot na sabi ko rito at nahiga sa kama.
LENA POV.
Nakapagtataka ang kinilos ng binibini. Tinanong nya ako kung mahilig ba ako sa perro, dahil mukhang nasasarapan sya dito. Sinagot ko lang naman sya ng totoo. Dapat bang sinabi ko nalang na paborito korin iyon? Naku ang gulo!
Di naman kasi masarap ang perro, pero depende parin naman sa pagkakaluto. Bukas nalang ako hihingi ng kapatawaran sa kanya.
Linigpit kuna ang mga plato at linabas na sa silid. Pagbalik ko ay nadatnan kong Nakatulog na ang binibini kaya inayos ko nalang ang telang naka takip sa kanya at tuloyan ng lumabas.
KINABUKASAN ay dali dali akong pumasok sa silid ng binibini kasi alas Nuebe ng umaga ang pagsusulit nito sa kasaysayan at monarkiya, nagising ako alas otso ng umaga, dali dali akong naligo at nagbihis. Nadatnan ko itong naka bihis na. Nakasoot ito ng bistidang hapit na kulay puti. Na may gintong palamuti na nakapalibot dito. Di ko maiwasan na mamangha sa aking alaga.
Tinulungunan ko syang ayusin ang pagkatali sa likod nito at tinali narin ang buhok. Agad na kaming bumaba at gumayak. May ilang kawal kaming kasama. Todo bantay talaga ang Duke na ama ni binibini, kahit ako man ay pinapahalagahan ko rin ang binibini.
Gaganapin ang pagsusulit sa isang silid dito sa magnostadt na syang gusto pasukan ng binibini.
Di maalis ang paghanga ng binibini sa paligid palinga linga pa nga ito sa daan. At ako naman ay hila hila sya dahil baka mahuli na sya. Ang magnostadt kasi ang paaralan ng mga nagsasanay upang maging holy knight, at di ko parin lubos na maunawaan kung bakit gusto nya maging isa sa mga ito, na dati ay hindi naman nya gustong nasasaktan. Nagbago talaga ang binibini, pero wala akong karapatan para kwestunin sya sa mga biglaang plano nito sa buhay. Sa dalawang taon ay maraming nagbago. Ang dating mahinang bata ay ngayon ay naging matapang at puno ng pangarap. Hinaplos nga ang puso ko nung makitang lumuhod ito sa harap ng kanyang ama at lolo, dahil gusto nya rin daw mag lingkod sa bayan gaya nila.
Nag simula na ang pagsusulit at nanatili lamang kaming mga katulong sa labas. Ang totoo nyan ay kinakabahan ako para sa binibini di panaman sya nag aral kagabe sana pumasa sya!
"Ano ang pangalan ng iyong alaga Conocido(Kakilala) ngayon ko palang ata sya nakita sa bayan na ito." Tanong sakin ng isang kakilala kong katulong. Binigyan ko naman sya nang nagyayabang na tingin.
"Ang pangalan ng alaga ko ay Binibining Clara Aysel Grosvenor, sya ang gitnang anak at unica iha ng Duke Grosvenor ng emperyo." Masyang pagpapakilala ko sa alaga ko dito. Nagulat at maya maya lamang ay napalitan naman agad ito ng pagkamangha.
"Napakaganda nyang dalaga, bagay sya saaking alaga na anak ng EARL" Masayang suhestyon nito pero nginiwian ko nalang sya. Wala saakin ang desisyon na iyan pero sana naman sa isang prinsepe magka gusto si binibini. Gaya nalang nung nakaraan, kinilig talaga ako dun sa paghatid sa kanya ng ni prinsipe damian. Di ako maka paniwala na mag ka kilala sila.
Nag hintay pa kami mahigit isang oras at naglabasan narin ang mga alaga namin. Naka laad sa paskil ay humigit kumulang ay nasa Tatlong libo ang ang kumuha ng pagsusulit at mula pa ito sa ibat ibang kaharian. Sana man lang ay makapasa ang aking binibini.
Kunaway ako sa kanya nung matanaw kuna sya. Lumaoit naman ito saakin na parang nanghihina. Inabutan ko sya ng tubig.
"Mahirap ba ang pagsuuslit binibini?" Tanong ko rito. Uminom muna ito bago sumagot.
"Ano pa ngaba." nang hihina talagang wika nito. Naiintindihan ko ang nararamdaman nya kasi ako man ay naranasan ang katulad ng naranasan nya. Dapat kasi nag aral sya kagabi. Di bali na kang yan. May sunod na taon panaman.