(Praise POV)
DALAWANG araw na ang nakalipas matapos ang kasal, dahil nga sa 16 years old pa si sadness, pa sekreto lang kaming pumerma ng marriage contract, nagkaroon din ng kaunting salo-salo kasama ang iilang relatives namin.
Talaga ngang pinaghandaan nila ang kasal nato, binigyan kami ng sariling bahay, regalo daw ni dad para sa newlyweds.
yuck!
Napagdesisyonan ko nalang na pomunta sa banyo para maligo, tiningnan ko ang sariling replekyon sa salamin.
grabe! kahit anong anggolo gwapo pa rin
tsk tsk tsk!
Nag suot ako ng navy blue t-shirt at white taslan bago bumaba. Magkaiba kami ng kwarto ni sadness, na sa kanan ako habang siya sa kaliwa, syempre kami lang ang nakakaalam 'di pweding malaman nila mommy.
Dumeretso ako sa kitchen, nagbabakasakaling may nakahain ng pagkain. As expected pagkarating ko, wala na naman, kahit pritong hotdog wala, sa nakalipas na dalawang araw, ganito palagi ang ganap namin. Ang motto sa loob ng tahanang 'to "kung gusto mong kumain mag luto ka mag-isa mo".
Napabuntong hininga nalang ako bago mag timpla ng kape, komuha rin ako ng apat na pirasong tinapay at nilagyan ng Nutella.
hmm.... my favorite!
Nagtungo ako sa sala dala ang kape at tinapay, I open my fb to see kung ano ang panibagong trends ngayon. I keep scrolling when I felt someone is coming, nilingon ko kung sino ito. And there, I saw her wearing a poker face her usual expression, since we moved here after the wedding, ganyan siya palagi, I haven't seen her smiling, its like she's against the world.
Binaliwala ko nalamang ito at muling nag Facebook. Naramdaman kong may umupo sa harapang sofa, I didn't bother to take a glance, it's just a waste of time.
"kaunti nalang ang stock nating foods" gulat akong napatingin sa kanya habang siya nanatiling nakatingin sa cellphone niya. For the first time in a million years! nag salita na rin siya. Simula no'ng tumira kami rito napakatahimik niya, akala ko nga habang buhay na'tong di magsasalita eh.
wews.... I guess life has change
I cleared my throat before answering her "edi mag grocery ka" I stared at her for a while
pangit talaga
"I'm a wife, not a maid " kunut-noo ko siyang tiningnan "stop staring at me idiot"
"hey! how dare you addressing me idiot,
nakakarami kana ah" she look at me that makes me irritated.
I really hate her presence
"I'm just stating a fact" mas lalo kong pinagsisihan ang pagpapakasal sa kanya. Nakasuot siya ng gray oversized hoodie pinarisan ng paborito niyang kulay itim na cargo. Talagang ganito ang tipo niyang outfit.
" just go sadness, I'll hand you a money" she stared at me for a minute.
"you should come" she sounds like a boss, full of authority. Napapaisip tuloy ako kung sino ang padre de pamilya sa'ming dalawa.
Wala akong magawa kundi ang sumama sa kanya, I'm driving habang siya, prenting nakaupo, deretsong nakatingin sa harap, walang lingon-lingon.
jeez this girl....
"let's go to a nearest mall" she said without taking a glance on me.
"akala ko ba mag go-grocery lang, ba't maypa mall kapa?" I sound irritated, well yeah that's my current situation.
naramdaman kong lumingon ito sa'kin "I want to change the theme in my room"
"fine. pero hindi ibig sabihin no'n e gusto na kitang makasama ew" wala akong natanggap na sagot mula sa kanya kaya nilingon ko ito. nakapikit ang mata niya habang naka cross arm.
is she sleeping? bruh she's like the opposite of sleeping beauty, the "sleeping beast" HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAH
"baka naman kaya mo'ko isinama e kasi gusto mo na ako?"
sino ba namang 'di magkakagusto sa isang gwpong nilalang na tulad ko?
"disgusting."
namilog ang mata kong napatingin sa kanya.
akala ko ba tulog ang isang 'to?
"h-hoy! ang lutong no'n ah, grabe ka naman maka disgusting" napasimangot nalang ako dahil sa inis
"yeah...yeah if you say so"
"pwede bang itigil mo nayang kaka English mo? grabe ka maka spokening dollar, ang sakit na sa tenga ah" kasabay ng pagdilat niya ay lumingon ito sa'kin.
"are you saying that you're dumb?"
aba't gag-
sus! kung 'di lang 'to babae, inopakan ko na 'to
"No! I mean of course I know how to speak English hindi dahil sa bobo ako noh, English ka kasi ng English nandito ka naman sa pilipinas" muli niyang itinoon ang pansin sa harapan.
"just admit it"
bwesit!
Agad kong ipinark ang kotse pagkarating namin dito sa Prince. Malaki ang mall nato, maluwag rin ang parking lot.
Nauna ng bumaba si sadness kaya't sumunod nalang ako. Taas noo itong naglakad habang nakapamulsa, dere-deretso ang tingin. Sa porma niya, parang pagmamay-ari niya ang daan kaya napapalingon ang ibang tao kanya. Pero syempre dahil sangkatutak ang kagwapohan ko, mas nakatingin sila sa'kin.
ehem...
Huminto si sadness at nilingon ako,"I'll just go there, you can go wherever you want, let's just meet in the car"
"what?! iiwan mo'ko rito? after I drove you here? is that your way of saying thank you" mas lalong kumunot ang noo ko ng irapan ako nito.
"you really are a dumb. tsk, no wonder" parang umakyat lahat ng dugo ko sa ulo dahil sa sinabi niya.
this girl, this girl is so fucking shit!
"let me repeat it okay... I said I'll just go there and YOU CAN GO WHEREVER YOU WANT" talagang mas diniinan niya pa ang bawat salita ngunit sa malamig na tono. "I didn't say I'll leave you, now if you'll excuse me I still have something to do, if you want to come then come" tuluyan niya na akong tinalikuran.
Dahil sa inis ay sumunod nalang ako sa kanya.
letche! bwesit! kainis! kairita! fucktard!
Hindi ko alam kung sinasadya niya lang ba talaga ako wala siyang natipohan sa mga designs ng wallpaper, kanina pa kami pa balik-balik, masakit na rin ang paa ko habang siya, walang imik ngunit kita mo ang seryoso niyang panunuri sa bawat desinyo at kwalidad nito. Hinawakan niya, at kung di nagustuhan binabalik sa dati nitong kinilalagyan.
Paulit-ulit niya yang ginagawa, ako naman inu-usisa ko rin ang mga tinignan niya kung ano ang mali at di niya nagustuhan. Masasabi kong mapanuri siyang tao, grabe minsan niya na rin yang ginawa sa'kin, noong unang pagkikita namin sa Majells Restaurant. I felt like she's scanning my whole body. Napahinto ako ng huminto rin siya.
"what now?" she didn't bother to look at me.
"I'm gonna take a look for a paint, this wallpapers are obviously low quality and has an awful design I bet paint is way better than this" I look at her with disbelief. I can't still process of what she said, she start walking while I remain standing.
goodness this girl
Finally! after everything nakapili na rin siya, it's a gray paint, bumili rin siya ng panibagong unan at komot na kagaya lang din ng kulay ng pintura niya. Bumili rin siya ng kurtina.
pangit ng taste niya
Pagkatapos ay agad kaming pomunta sa kotse at inilagay niya sa compartment ang mga pinamili niya, bumalik siya sa harapan at umupo sa passenger seat kaya nag simula na akong mag drive pa punta sa 24 hours para mag grocery.
Pagka park ko sa kotse ay walang pasabing lumabas si sadness at iniwan ako.
walang good manners and right conduct.
kairita!
Tumingin tingin ako sa palagid habang tulak-tulak cart, nagbabaka-sakaling may gusto rin akong bilhin samantalang siya walang imik na sinusuri ang mga produkto.
"let's buy this" ipinakita ko sa kanya ang isang imported na spam.
"buy whatever you want" yan lang ang natanggap kong sagot. I don't know how to interpret it, is she saying na bilhin ko kong ano ang gusto ko kasi di naman kami sabay kumakain? o bumili ako ng gusto ko kasi mayaman naman ako? tama ba?
ay bwesit! nabulabog Ang gwapo kong utak
Dahil sa inis, kinuha ko lahat ng katulad ng spam na hawak ko, bahala na kong magkano lahat ng to. Puno na ang cart, halos lahat imported foods lalo na yung mga pinili niya, puro korean foods samantalang akin product and made in US.
Nag tungo agad kami sa counter after mamili. Para namang nahihiya ang cashier habang nag papanso sa pinamili namin. It seems like she's intimidated, by whom?
of course me, who else
"I know you're pretty but my time is running, double time miss" I don't know how to react, the cashier blushed after what sadness said, para siyang nahihiya pero halatang kinilig.
oh goodness! all this time, kay sadness pala siya kinikilig? na i-intimidate? hindi sa'kin?
"16,725 pesos po lahat" the cashier said, e aabot ko na sana ang credit card ko pero naunahan na ni sadness, tinanggap naman ito but I saw it! kitang kita ko ang paghaplos niya sa kamay ni sadness. I look at sadness, nag aabang sa kung ano ang magiging reaksiyon niya , and I swear! I regret looking at her, I saw how her lips curve and even wink to the cashier.
that damn move! why I didn't notice that she's a fuckin' lesbian?!
to be continued...