Unicode
အပိုင်း (၄၈)
သူမ နှစ်ခါ တွေးစရာ မလိုပေ။ ထန်းကျန့်ကို သူမ သဘောကျ နေကြောင်း နားလည် လိုက်၏။
သည်စကားပြောခန်းက စိတ်ဝင်စားစရာ ကောင်းသည်ဟု ယဲ့ကျန်း ခံစား လာရသည့်အတွက် ပြုံးကာ အချို့အရာများကို အတည် ပြုပေးလိုက်၏။
"နင် ပြောတာက ထန်းကျန့် ဆိုရင်တော့ ဟုတ်တယ်၊ ငါတို့ အတူ ရှိခဲ့ကြတယ်။ ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ ငါတို့က အပေါင်းအဖော်တွေပဲလေ။ နောက်ပြီး ငါတို့ ယှဉ်ပြိုင်ခဲ့ကြတယ်၊ သူ ရှုံးသွားတယ်"
လုကျင်းက မျက်လုံး ဝိုင်းကာ ယဲ့ကျန်းကို ကြည့်သည်။
"ဘာပြောလိုက်တယ်၊ နင်က အမတ်လေးနဲ့ ပြိုင်တယ် ဟုတ်လား၊ ဘယ်လို ဖြစ်ပြီး သူက နင့်ကို ရှုံးမှာလဲ"
"သူ ရှုံးတာကို သူကိုယ်တိုင် အတည် ပြုပြီးသားပဲ။ နောက်ပြီး ငါတို့ အမဲလိုက်ခဲ့ကြတာ၊ သူ့ရဲ့ အဖိုးတန်တဲ့ ငွေရောင် ကြာပွတ်ကိုတောင် ငါ့ကို ပေးခဲ့သေးတယ်"
မည်သို့ပင် ဆိုစေ ထိုသတင်းက သိပ်မကြာခင် တွင်ပင် ပျံ့နှံ့လာပေလိမ့်မည်။ ထို့ကြောင့် အမှန်အတိုင်း ပြောလိုက်လျှင်လည်း ပြဿနာ မရှိနိုင်ပေ။ ယခုကဲ့သို့ ပျက်ယွင်းနေသော လုကျင်း၏ မျက်နှာကို မြင်ရခြင်းက သူမကို ကျေနပ်စေသည်။
မနာလိုမှုများ ပြည့်နက်နေသော လုကျင်းက ယဲ့ကျန်း၏ အိပ်ဆောင် အခန်းထဲတွင် တွဲလောင်း ဆွဲထားသော အလှ ဆင်ထားသည့် ငွေရောင် ကြာပွတ်ကို ကြည့်သည်။ သူမ၏ မျက်နှာက ဖြူဖျော့သွားပြီး အကြံအစည် တစ်ခု ရလာ၏။ ထိုငွေရောင် ကြာပွတ်က အဖိုးတန်ကာ ရှားပါးသော ကျောက်စိမ်းဖြင့် လုပ်ထားသည်။ လုဝူရှန်း၏ ရတနာများကပင် ဒါကို မယှဉ်နိုင်ပေ။
"တတိယ ညီမ တတိယ ညီမက မြားပစ် တော်မယ်လို့ မထင်ထားဘူး။ အမတ်ကတောင် နင့်ဆီ ရှုံးသွားတယ်"
လုဖန်းကလည်း ရှုံးသွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ ယဲ့ကျန်းက သူမ ထင်ထားသည်ထက်ပင် တော်နေ၏။
သူမ မူလက တွေးထားသည်မှာ တတိယ ညီမ ထိုရတနာများကို မြင်ပြီး မနာလို ဖြစ်သွားလိမ့်မည်။ ထိုသို့ အားဖြင့် သူမ၏ အဆင့်အတန်းကို သိသာသွားစေပေလိမ့်မည်။ သို့ရာတွင် လက်ရှိ အချိန်တွင်မူ သူမကသာ မနာလို ဖြစ်ရသူ ဖြစ်သွားသည်
ထန်းကျန့်က မြို့တော်တွင် အလွန် ထူးချွန်သော အနာဂတ်ကို ပိုင်ဆိုင် ထားသည့် လူငယ်အမတ် တစ်ယောက် ဖြစ်ကာ သခင်မလေး တိုင်း၏ အာရုံ စိုက်ခံရသူလည်း ဖြစ်သည်။ သူက လူပျို ဖြစ်နေသေး၏။ လက်ရှိအချိန်တွင် သူက အမြင့်မားဆုံး အဆင့်အတန်းကို ပိုင်ဆိုင်ထားလေပြီး အင်ပါယာ၏ ယုံကြည်မှုကို လက်ခံ ရရှိထားသူလည်း ဖြစ်သည်။ သူ့ကို ရူးလောက်အောင် လက်ထပ်ချင်နေသော မိန်းကလေး မည်မျှ များမည်ဟု ယဲ့ကျန်းပင် မတွေး နိုင်ပေ။
လုကျင်းက ပြုံးသည်။
"တတိယအစ်မ ဒီငွေရောင် ကြာပွတ်ကို ဘာလို့ လိုချင်တာလဲ
"ဘာရယ် မဟုတ်ပါဘူး၊ ကြည့်လို့ လှလို့ အလှထားမလို့လေ"
ယဲ့ကျန်းက ပြောသည်။
"နှမြောစရာပဲ၊ ဖြစ်ချင်တော့ တို့လည်း အရမ်း ကြိုက်နေတာ။ တို့ကို ပေးပါလား"
အသနားခံသော မျက်လုံးများဖြင့် လုကျင်းက ယဲ့ကျန်းကို ကြည့်လာသည်။ ယဲ့ကျန်း ငြင်းဆန်မည်မှန်း သူမ နားလည် ထား၏။
သေချာစွာပင် ယဲ့ကျန်းက ခေါင်းကို ခါသည်။ လုကျင်းက ပြုံးပြီးနောက် ထပ်မပြောတော့ပေ။
"ဒါဆိုလည်း တတိယ အစ်မ နားတာကို မနှောင့်ယှက် တော့ပါဘူး"
လုကျင်းက ဒီနေရာတွင် ဆက်မထိုင်နိုင်တော့ကြောင်း ခံစား မိနေသည်။ ထို့ကြောင့် သူမ ထွက်သွား၏။ သူမ ထွက်သွားသည်နှင့် ယဲ့ကျန်းလည်း ငြိမ်းအေးသွားတော့သည်။
ထို မိန်းကလေးများကို ပို့ပြီးနောက်တွင် ငွေရောင် ကြာပွတ်ကို ဖြုတ်ယူလိုက်သည်။ ကြိမ်ဖန် အနည်းငယ် ယမ်းလိုက်ပြီးနောက် ထိုမျှ ကောင်းမွန်သော ပစ္စည်းက သူမ အပိုင် ဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်ရ၏။
ညဘက် မအိပ်ခင် အချိန်တွင် ယဲ့ကျန်းက အစေခံများကို ပြောကာ သူမ မျက်နှာသစ်ရန် ရေယူခိုင်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမ၏ လက်ဖဝါးမှ ဖီးနစ်ဆေးမင်ကြောင်ကို ကြည့်ပြီး အနီရောင် အစက်တစ်စက်ကို ရေထဲသို့ ကျသွား စေလိုက်၏။
ဂရုတစိုက်ဖြင့် အမျိုးသမီးများ သုံးလေ့ရှိသော မက်မွန်ပန်း အဆီကို သူမ၏ မျက်နှာနှင့် လက်များကို လိမ်းလိုက်သည်။ သူမ ရေချိုးချိန်တိုင်း သူမက အရည်စက်ကို ရောထားလေ့ရှိ၏။
လွန်ခဲ့သော နှစ်ရက်ခန့်က သူမ၏ မသက်မသာ ဖြစ်မှုများ အားလုံးက ပျောက်ကင်းသွားကြောင်း ခံစားလိုက်ရသည်။ ထို့အပြင် သူမက ပြန်လည် မွေးဖွားလာသကဲ့သို့ သူမ၏ အနံ့အာရုံ ခံစားမှုများက ပုံမှန်ထက် ပိုကောင်းလာခဲ့၏။ သို့ရာတွင် သူမ၏ နေလောင် ခံရသော အသားအရေများက အပြည့်အဝ ပြန်ကောင်းခြင်း မရှိသေးပေ။ သူမ အနေဖြင့် အနီရောင် အရည်စက်များကို များများ ထည့်ရန် လိုအပ်လောက်သည်။
စိတ်ရှည်ရမယ်၊ ငါ စိတ်ရှည်ဖို့ပဲ လိုအပ်တယ်။
...
Zawgyi
အပိုင္း (၄၈)
သူမ ႏွစ္ခါ ေတြးစရာ မလိုေပ။ ထန္းက်န္႔ကို သူမ သေဘာက် ေနေၾကာင္း နားလည္ လိုက္၏။
သည္စကားေျပာခန္းက စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းသည္ဟု ယဲ့က်န္း ခံစား လာရသည့္အတြက္ ျပဳံးကာ အခ်ိဳ႕အရာမ်ားကို အတည္ ျပဳေပးလိုက္၏။
"နင္ ေျပာတာက ထန္းက်န္႔ ဆိုရင္ေတာ့ ဟုတ္တယ္၊ ငါတို႔ အတူ ႐ွိခဲ့ၾကတယ္။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ ငါတို႔က အေပါင္းအေဖာ္ေတြပဲေလ။ ေနာက္ၿပီး ငါတို႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့ၾကတယ္၊ သူ ႐ႈံးသြားတယ္"
လုက်င္းက မ်က္လုံး ဝိုင္းကာ ယဲ့က်န္းကို ၾကည့္သည္။
"ဘာေျပာလိုက္တယ္၊ နင္က အမတ္ေလးနဲ႔ ၿပိဳင္တယ္ ဟုတ္လား၊ ဘယ္လို ျဖစ္ၿပီး သူက နင့္ကို ႐ႈံးမွာလဲ"
"သူ ႐ႈံးတာကို သူကိုယ္တိုင္ အတည္ ျပဳၿပီးသားပဲ။ ေနာက္ၿပီး ငါတို႔ အမဲလိုက္ခဲ့ၾကတာ၊ သူ႕ရဲ႕ အဖိုးတန္တဲ့ ေငြေရာင္ ၾကာပြတ္ကိုေတာင္ ငါ့ကို ေပးခဲ့ေသးတယ္"
မည္သို႔ပင္ ဆိုေစ ထိုသတင္းက သိပ္မၾကာခင္ တြင္ပင္ ပ်ံ႕ႏွံ႔လာေပလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အမွန္အတိုင္း ေျပာလိုက္လွ်င္လည္း ျပႆနာ မ႐ွိႏိုင္ေပ။ ယခုကဲ့သို႔ ပ်က္ယြင္းေနေသာ လုက်င္း၏ မ်က္ႏွာကို ျမင္ရျခင္းက သူမကို ေက်နပ္ေစသည္။
မနာလိုမႈမ်ား ျပည့္နက္ေနေသာ လုက်င္းက ယဲ့က်န္း၏ အိပ္ေဆာင္ အခန္းထဲတြင္ တြဲေလာင္း ဆြဲထားေသာ အလွ ဆင္ထားသည့္ ေငြေရာင္ ၾကာပြတ္ကို ၾကည့္သည္။ သူမ၏ မ်က္ႏွာက ျဖဴေဖ်ာ့သြားၿပီး အၾကံအစည္ တစ္ခု ရလာ၏။ ထိုေငြေရာင္ ၾကာပြတ္က အဖိုးတန္ကာ ႐ွားပါးေသာ ေက်ာက္စိမ္းျဖင့္ လုပ္ထားသည္။ လုဝူ႐ွန္း၏ ရတနာမ်ားကပင္ ဒါကို မယွဥ္ႏိုင္ေပ။
"တတိယ ညီမ တတိယ ညီမက ျမားပစ္ ေတာ္မယ္လို႔ မထင္ထားဘူး။ အမတ္ကေတာင္ နင့္ဆီ ႐ႈံးသြားတယ္"
လုဖန္းကလည္း ႐ႈံးသြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္။ ယဲ့က်န္းက သူမ ထင္ထားသည္ထက္ပင္ ေတာ္ေန၏။
သူမ မူလက ေတြးထားသည္မွာ တတိယ ညီမ ထိုရတနာမ်ားကို ျမင္ၿပီး မနာလို ျဖစ္သြားလိမ့္မည္။ ထိုသို႔ အားျဖင့္ သူမ၏ အဆင့္အတန္းကို သိသာသြားေစေပလိမ့္မည္။ သို႔ရာတြင္ လက္႐ွိ အခ်ိန္တြင္မူ သူမကသာ မနာလို ျဖစ္ရသူ ျဖစ္သြားသည္
ထန္းက်န္႔က ၿမိဳ႕ေတာ္တြင္ အလြန္ ထူးခြၽန္ေသာ အနာဂတ္ကို ပိုင္ဆိုင္ ထားသည့္ လူငယ္အမတ္ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ကာ သခင္မေလး တိုင္း၏ အာ႐ုံ စိုက္ခံရသူလည္း ျဖစ္သည္။ သူက လူပ်ိဳ ျဖစ္ေနေသး၏။ လက္႐ွိအခ်ိန္တြင္ သူက အျမင့္မားဆုံး အဆင့္အတန္းကို ပိုင္ဆိုင္ထားေလၿပီး အင္ပါယာ၏ ယုံၾကည္မႈကို လက္ခံ ရ႐ွိထားသူလည္း ျဖစ္သည္။ သူ႕ကို ႐ူးေလာက္ေအာင္ လက္ထပ္ခ်င္ေနေသာ မိန္းကေလး မည္မွ် မ်ားမည္ဟု ယဲ့က်န္းပင္ မေတြး ႏိုင္ေပ။
လုက်င္းက ျပဳံးသည္။
"တတိယအစ္မ ဒီေငြေရာင္ ၾကာပြတ္ကို ဘာလို႔ လိုခ်င္တာလဲ
"ဘာရယ္ မဟုတ္ပါဘူး၊ ၾကည့္လို႔ လွလို႔ အလွထားမလို႔ေလ"
ယဲ့က်န္းက ေျပာသည္။
"ႏွေျမာစရာပဲ၊ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ တို႔လည္း အရမ္း ႀကိဳက္ေနတာ။ တို႔ကို ေပးပါလား"
အသနားခံေသာ မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ လုက်င္းက ယဲ့က်န္းကို ၾကည့္လာသည္။ ယဲ့က်န္း ျငင္းဆန္မည္မွန္း သူမ နားလည္ ထား၏။
ေသခ်ာစြာပင္ ယဲ့က်န္းက ေခါင္းကို ခါသည္။ လုက်င္းက ျပဳံးၿပီးေနာက္ ထပ္မေျပာေတာ့ေပ။
"ဒါဆိုလည္း တတိယ အစ္မ နားတာကို မေႏွာင့္ယွက္ ေတာ့ပါဘူး"
လုက်င္းက ဒီေနရာတြင္ ဆက္မထိုင္ႏိုင္ေတာ့ေၾကာင္း ခံစား မိေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမ ထြက္သြား၏။ သူမ ထြက္သြားသည္ႏွင့္ ယဲ့က်န္းလည္း ၿငိမ္းေအးသြားေတာ့သည္။
ထို မိန္းကေလးမ်ားကို ပို႔ၿပီးေနာက္တြင္ ေငြေရာင္ ၾကာပြတ္ကို ျဖဳတ္ယူလိုက္သည္။ ႀကိမ္ဖန္ အနည္းငယ္ ယမ္းလိုက္ၿပီးေနာက္ ထိုမွ် ေကာင္းမြန္ေသာ ပစၥည္းက သူမ အပိုင္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိလိုက္ရ၏။
ညဘက္ မအိပ္ခင္ အခ်ိန္တြင္ ယဲ့က်န္းက အေစခံမ်ားကို ေျပာကာ သူမ မ်က္ႏွာသစ္ရန္ ေရယူခိုင္းလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူမ၏ လက္ဖဝါးမွ ဖီးနစ္ေဆးမင္ေၾကာင္ကို ၾကည့္ၿပီး အနီေရာင္ အစက္တစ္စက္ကို ေရထဲသို႔ က်သြား ေစလိုက္၏။
ဂ႐ုတစိုက္ျဖင့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား သုံးေလ့႐ွိေသာ မက္မြန္ပန္း အဆီကို သူမ၏ မ်က္ႏွာႏွင့္ လက္မ်ားကို လိမ္းလိုက္သည္။ သူမ ေရခ်ိဳးခ်ိန္တိုင္း သူမက အရည္စက္ကို ေရာထားေလ့႐ွိ၏။
လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ရက္ခန္႔က သူမ၏ မသက္မသာ ျဖစ္မႈမ်ား အားလုံးက ေပ်ာက္ကင္းသြားေၾကာင္း ခံစားလိုက္ရသည္။ ထို႔အျပင္ သူမက ျပန္လည္ ေမြးဖြားလာသကဲ့သို႔ သူမ၏ အနံ႔အာ႐ုံ ခံစားမႈမ်ားက ပုံမွန္ထက္ ပိုေကာင္းလာခဲ့၏။ သို႔ရာတြင္ သူမ၏ ေနေလာင္ ခံရေသာ အသားအေရမ်ားက အျပည့္အဝ ျပန္ေကာင္းျခင္း မ႐ွိေသးေပ။ သူမ အေနျဖင့္ အနီေရာင္ အရည္စက္မ်ားကို မ်ားမ်ား ထည့္ရန္ လိုအပ္ေလာက္သည္။
စိတ္႐ွည္ရမယ္၊ ငါ စိတ္႐ွည္ဖို႔ပဲ လိုအပ္တယ္။
...