💥គ្រួសារមីន
វិឡាដ៏ ស្គឹមស្កៃ របស់គ្រួសារមីន ត្រកូលអភិជន មានជំនួញរាប់សិបនៅក្នុងដៃ ព្រមទាំង ការងារក្នុងក្រុមហ៊ុន ជាច្រើនកន្លែង ក្នុងនឹងក្រៅប្រទេស មានអ្នកធំៗ គោរពក្រោត ខ្លាចគ្រប់ៗគ្នា មានអ្នក បម្រើឆ្វេងស្ដាំ កំពុងតែធ្វើកិច្ចការរៀងខ្លួន នៅក្នុងវិឡានេះ៕
🚪នៅក្នុងបន្ទប់អង្គុយលេង
«យ៉ុងហ្គី! តើកូនគិតទៅថ្ងៃនេះឬ?»
លោកមីនដែលអង្គុយលើសាឡុ ដោយរឹកពារ មានអំណាច ទឹកមុខម៉ឺងម៉ាត់ សួរទៅកាន់កូនប្រុសរបស់ខ្លួន
«បាទ!លោកប៉ា»
អ្នកកម្លោះមុខស្លេកសោះកក្រោះ ដំណើរស្វាហាប់ នឹងធឹងដើរចូលមកព្រមជាមួយអ្នកបម្រើម្នាក់ដែលជាអ្នក កាន់វ៉ាលី នឹង ជំនួយការម្នាក់ទៀតដើរតាមពីក្រោយ
«នេះកូនមិនចង់ផ្លាស់ប្តូរចិត្តខ្លះទេឬ? មកកាន់កាប់ក្រុមហ៊ុនរបស់ប៉ាជំនួសវិញទៅ គ្រាន់បើជាងទៅធ្វើចម្ការហាលខ្យល់ហាលភ្លៀងនៅឯចម្ការលោកតារបស់កូនដែរ»
លោកមីន ព្យាយាមបញ្ចុះបញ្ចូលកូនប្រុសឱ្យប្តូរចិត្តវិញ ព្រោះលោកមានតែកូនប្រុសតែម្នាក់ផង ការងារមិនខ្វះ តែក្រោយពីលោកប៉ាគាត់ចែកឋានទៅគេបែរជាចង់ទៅកាន់កាប់ចម្ការ ក្រូចនោះទៅវិញ។
«ខ្ញុំត្រូវសូមទោសលោកប៉ាហើយ។ ប៉ាក៏ដឹងដែរថាខ្ញុំចូលចិត្តរស់នៅស្ងប់ស្ងាត់ បែបធម្មជាតិ ដូច្នេះលោកប៉ាត្រូវបំពេញបំណងឱ្យកូនប្រុសរបស់ប៉ាផង»
ទោះបីជាគេជាមនុស្សមិនសូវមាត់កមិនចូលចិត្តនិយាយច្រើនក៏ដោយចុះ តែពេលនេះគេត្រូវតែនិយាយពន្យល់ប្រាប់ឱ្យគាត់បានយល់ជាមុនសិន ។
«បាន!ណ្ហើយបើកូននិយាយបែបនេះទៅហើយ ស្រេចចិត្តកូនចុះ»
លោកមីនដកដង្ហើមធំបន្តិច រួចក៏យល់ព្រមឱ្យកូនប្រុសទៅ ដោយលែងឃាត់ឃាំង
«អរគុណប៉ា! ខ្ញុំសុំទៅសិនហើយ ជំរាបលាលោកប៉ា»
យ៉ុងហ្គីអោនក្បាលគោរពលាលោកប៉ារបស់ខ្លួន
«ទៅចុះកូន សុខសប្បាយតាមផ្លូវ»
លោកមិនសម្លឹងមុខកូនប្រុសដោយក្តីអាណិតអាសូរ តាំងពីតូចរហូតដឹងក្តីគេមិនដែល ស្គាល់មុនម្តាយ បែបណាឡើយ គាត់មុខស្រពោនពេលនឹកដល់អាឌិតកាលដ៏សែនជូរចត់ ធ្វើឱ្យលោកព្រាត់ពីភរិយាជាទីស្រឡាញ់៕
"បាទ! លោកប៉ា"
យ៉ុងហ្គីឆ្លេីយតបហេីយក៏ឱនគោរពលា រួចគេនឹងមនុស្សជំនិតពីរនាក់ក៏ដេីរចេញទៅ ដេីម្បីធ្វើដំណើរទៅខេត្តទៅ៕
💥ច្រើនម៉ោងក្រោយមក
ក្រោយពីធ្វើដំណើរអស់ពេលយ៉ាងយូរ យ៉ុងហ្គីក៏មកដល់ ចម្ការរបស់លោកតារបស់ខ្លួន ដែលនៅជាប់នឹងភ្នំ ទម្រាំមកដល់មេឃក៏ចាប់ផ្ដើមងងឹតទៅហេីយ ៕
អ្នកកម្លោះសង្ហារមានទឹកមុខស្ងប់ស្ងាត់ ចុះពីលេីឡានដោយឫកពារស្វាហាប់មានអំណាច គេដេីរចូលទៅដោយមានមួយជំនិតទាំងពីរដេីរតាមក្រោយដោយកាន់ វ៉ាលី តាមស្ងាត់ៗ នៅតាមផ្លូវធំល្មម ដែលមានដេីមក្រូចអមជាជួរសងខាង បរិយាកាសនៅតែដូចដេីម មិនប្រែប្រួលឡេីយ គេខានមកទីនេះដល់ជាច្រើនឆ្នាំ តែអ្វីៗនៅទីនេះនៅតែដូចដេីមដដែល៕
យ៉ុងហ្គីដេីរបណ្ដើរគយគន់ទេសភាពនៅតាមដងផ្លូវបណ្ដើរ ក្លិនក្រអូបប្រហេីរនៃក្លិនក្រូចឃ្វិច ខ្យល់ផាត់មកសាយភាយដល់ច្រមុះរបស់អ្នកកម្លោះស្រង់ស្រូបដោយក្តីស្កប់ស្កល់បាត់ភាពនឿយហត់អស់រលីង៕
" ទុកនៅទីនេះហេីយ អ្នកទាំងពីរនៅរកកន្លែងសម្រាកចុះ"
ក្រោយពីមកដល់ផ្ទះចម្ការមួយខ្នង មានបន្ទប់គេងមួយនឹងមាន យ៉លំហែកាយនៅខាងក្រៅបន្ទប់យ៉ាងស្រស់ស្អាតអាចឃេីញធម្មជាតិដ៏ស្រស់ត្រកាលផូរផង់ បែបមនុស្សដែលចូលចិត្តភាពស្ងប់ស្ងាត់ដូចជាគេរស់នៅបំផុត៕
"បាទចៅហ្វាយ" ព្រមទាំងគ្នា រួចអ្នកទាំងពីរក៏ចាកចេញទៅ៕