"Nag away ba kayo ng Don mo?"
Itinigil ko ang paghigop ng kape at tinignan si Niona. Nakataas ang kanang kilay nito habang mariing nakatitig sa akin
Umiling ako "Hindi. Bakit mo naman natanong?"
Humigop muna ito sa kape niya saka sumagot "Parang pang biyernes-santo kasi 'yang Mukha mo. Parang napakalalim din ng iniisip mo"
Tipid na lang akong ngumiti "Iniisip ko lang 'yong bago kong pasyente. Para kasing hindi ko siya kayang i-handle" sagot ko saka muling humigop ng kape
Nandito kami ngayon ni Niona sa Coffee shop na madalas naming tambayan noong High school pa kami. Nag-aya kasi itong mag-coffee date kaya ito magkasama kaming dalawa ngayon.
"Bakit, ano bang problema no'ng pasyente mo?"
Tumingin tingin mins ako sa paligid kong may makarinig ba. Bawal kasi sa amin na ipahsabi kung kanino ang about sa pasyente namin. Ng masiguro kong wala dahil kami na lang ni Niona ang narito sa coffee shop ay saka lang ako sumagot
"Parang sa Kuya mo. Meron siyang Multiple Personality Disorder but unlike Kasper na lumalabas lahat ng personalities niya ng madalas, itong patient na 'to ay once a month lang umaatake pero malala" Bumuntong hininga ako
"I know you can handle her. Ikaw pa ba!" Saad nito saka ngumiti. Ngumiti na lang din ako ng tipid sa kaniya.
Multiple Personality Disorder
I have no doubt on myself handlings patient who have that kind of disease, dahil ilang pasyente na ang nahawakan kong may gano'ng kondisyon gaya ni Kasper, kaya lang, ewan ko ba. Pakiramdam ko magiging mahirap para sa akin ang pasyenteng 'yon. Siguro dahil, may killer siyang personality
Kahit sino naman siguro, matatakot 'diba. And Yes aaminin ko. Takot ako. Pero mas nangingibabaw pa rin ang pagiging psychiatrist ko. I still want to help her
"Don't think of it na nga muna. Inaya kita ng coffee date dahil may importante akong sasabihin sa iyo"
"Ano 'yon?"
"Well, I met a guy last night sa bar. You know what, kakaiba siya"
"Bakit mo naman nasabing kakaiba"
"We are strangers pero nag-open up siya sa akin ng problema niya" humigop ito ng kape saka nagpatuloy sa pagsasalita "Sabi niya, he's a total womanizer. Iyon daw ang bansag sa kaniya since High school siya until now. Maraming babaeng dumadating sa buhay niya pero wala daw tumagal"
"Oh, tapos?"
"Then he told me na hindi naman talaga siya Womanizer"
Kumunot ang noo ko
"Paanong hindi, eh kung marami siyang babae" Naguguluhan kong tanong
"Actually, he was drunk last night kaya siguro pati sekreto niya nasabi niya sa akin"
"Sekreto?" Okay, pakiramdam ko, isa akong dakilang chismosang nilalang
"Oo. Huwag kang maingay ha, sasabihin ko sa iyo. Kaibigan kita kaya alam kong Mapag-kakatiwalaan kita na walang ibang makakaalam"
"Okay"
"Ganito kasi 'yon. Hindi naman talaga daw siya womanizer. Wala lang tumatagal na babae sa kaniya. Iniiwan siya sa tuwing nalalaman yung sekreto niya" simula nito
"Ano ba sekreto niya?"
"Hindi tumatayo yung kaniya kapag nakipag ano siya sa babae" mahinang sabi nito. Tumingin pa ito sa paligid namin
"Huh? Anong hindi tumatayo?" Kunot noo ko namang tanong.
"Yung ano niya hindi tumatayo. Kahit na daw anong gawin ng babae ay hindi daw tumatayo. Hindi sumasaludo. Kaya ayon, iniiwan siya ng mga nagiging girlfriend niya "
"Hindi kita maintindihan Niona. Pwede bang pakilinaw mo" Sabi ko ng naguguluhan. Hindi ko Kasi talaga siya ma-gets
Bumuntong hininga naman siya "Naku naman Sloane! 25 years old ka na slow at inosente ka pa rin"
"Eh kasi naman eh!" Nagkamot ako ng kilay. Kasalanan ko bang ang hirap intindihin ng pinagsasabi niya na yung 'ano'. Ano ba kasi yung 'ano' na sinasabi niyang hindi tumatayo
"Hay naku! Okay, ganito kasi 'yon. Sa tuwing inaaya daw siya ng mga nagiging girlfriend niya na makipag- s-ex sa kaniya tumatanggi daw siya kasi nga ganon nga. May problema yung ano niya. Hindi niya nga daw maintindihan kung bakit gano'n yung junjun niya. At sa tuwing sinasabi iya iyon sa mga naging girlfriend niya, awtomatiko daw na nakikipaghiwalay sila sa kaniya, kaya wala siyang karelasyon na tumatagal" mahabang paliwanag nito na medyo naintindihan ko na
"Tapos kagabi, aksidente kong natabig yung iniinom niyang wine tapos bumuhos 'yon doon malapit sa junjun niya. Then sa pagkataranta ko 'di ko namalayan na pinupunasan ko na pala iyon gamit ang kamay ko, hindi ko akalain na madadampian ng palad ko yung junjun niya. Tapos..." Bigla siyang tumigil at napalunok. Napansin ko ring namula bigla ang mga pisngi niya
"Tapos?" Tanong ko. Kinagat nito ang pang-ibaba niyang labi saka nagpatuloy sa pagsasalita
"Ng madampian yun ng palad ko. Bigla na lang nag-react yung junjun niya. Tapos napatitig ako doon sa pantalon niya ng unti-unting nagkakaroon ng umbok yung gitnang part, bigla along nakaramdam ng kaba kay kumaripas ako ng takbo palabas ng bar" saad nito saka muling humigop ng kape na tuloy tuloy
Mahina naman akong napatawa "Bakit ka naman kumaripas ng takbo" tanong ko pa
Tinignan ako nito gamit ang 'seryoso ka ba sa tanong mo' look. Tumango tango naman ako sa kaniya. Nagpakawala soya ng isang malalim na buntong-hininga saka sumagot
"Like hello! Sabi niya hindi tumatayo junjun niya, tapos nong madampian lang ng palad ko biglang tumayo. Ibig sabihin sinungaling ang lalaking 'yon. Kung hindi ako tumakbo palabas ng bar baka kung ano pang gawin niya sa akin. Mawala pa pagka-birhen ko ng wala sa oras" hysterical nitong sagot
"Gwapo ba yung lalaki?" Bigla naman siyang napaisip sa itinanong ko
"Honestly, makalaglag panty yung kakisigan niya. Maputi siya tapos singkit ang mga mata. Naka-pilot uniform din siya kaya for sure na piloto ang lalaking 'yon" sagot nito na bahagya pang ngumiti habang dini-describe ang itsura ng lalaki. Napailing na lang ako
"Pero kahit na makalaglag panty ang itsura niya. Hindi ko tipo ang ganoong klaseng lalaki. Apaka sinungaling ahmf" alburuto nito
Hindi na lang ulit ako nagsalita at itinuloy na lang ang paghigop sa kape ko. Saglit akong natigilan ng bumalik sa ala-ala ko ang pagyakap ni Sabrina kay Don kanina
Ewan ko ba, pero kakaiba na kaagad ang pakiramdam ko dahil lamang doon
Marami pa kaming napag-kwentuhan na mga bagay bagay ni Niona bago ito nagpaalam na aalis na dahil meron pa daw itong ka-blind date
"Tell Xuxu I will visit him next time" sabi nito na tinanguan ko na lang
Naikwento ko kasi sa kaniya ang tungkol sa pagtira ni Xuxu sa Mansion
Sumakay na siya sa kaniyang bigbike saka pinaharurot paalis. Gusto niya nga akong ihatid pabalik sa hospital kaya lang tumanggi ako. Sabi ko na maglalakad na lang ako dahil malapit lang din naman. Ayoko kasing umangkas dahil natatakot ako
Kinuha ko lang ang mga naiwan kong gamit sa clinic. Malapit na rin kasi ang labasan nila Xuxu kaya kailangan ko na siyang puntahan para sunduin.
Medyo malapit lang naman school nila Xuxu kaya sa tricycle na lang ako sumakay
Pagkarating ko sa school ay dumiretso ako sa classroom nila. Nadatnan ko siyang tahimik na nakaupo lang sa upuan niya at tanging yung teacher na lang ang kasama niya
"Mommy!" Kumaway ito sa akin ng makita ako. Kumaway din ako sa kaniya pabalik. Lumapit naman sa akin yung teacher
"Kayo po ba yung susundo kay Xuriel?" Tanong nito. Tumango naman ako. Ngumiti naman ito saka nagpaalam ng aalis
"Where is Daddy Vius, Mommy? Why he's not here with you?" Tanong ni Xuxu habang tumitingin sa likuran ko
Umupo ako para makapantay siya "Daddy Vius is busy, love" sagot ko. Malungkot naman itong napatango "Okay. Let's go home na Mommy"
Mukhang disappointed siya dahil hindi namin kasamang uuwi si Don
Pagdating namin sa Mansion ay kaagad kaming sinalubong ni Manang Lumeng. Medyo nagtaka pa ako dahil parang nagmamadali ito
"Dumiretso na kayo sa silid mo, Hija. Bilin ng Don na huwag kayong lalabas hangga't wala siyang sinasabi"
Kumunot ang noo ko "Bakit ho, Manang?"
Tipid naman siyang ngumiti "Basta sumunod ka na lang, Hija"
"Nariyan na ho ba siya?" tanong ko
"Wala pa. Pero mukhang pauwi na. Pumanhik na muna kayo ni Xuxu sa itaas"
Kahit nagtataka ay wala na rin akong nagawa. Dumiretso kami paitaas ni Xuxu sa aking Silid
"Why does Lola Manang looks weird a while ago, Mommy?" Biglang tanong ni Xuxu habang binibihisan ko siya
"Just don't mind it. Maybe something happened on the Series that they were watching that's why" sagot ko na tinanguan na lang nito
"Is Daddy Vius home already?"
"Not yet, Love. Why?"
"Can we go to his room, Mommy. I want to see his room" excited nitong sabi. Alanganin naman akong ngumiti sa kaniya "okay"
Hinawakan nito ang aking kamay at siya pa ang humila sa akin palabas ng aking silid
Huminto ito sandali at tumingala sa akin "Where is it, Mommy"
"Just walk straight then the last door is your Day Vius room" sagot ko. Hinila naman ako nito at mabilis na naglakad. Napailing na lang ako
Ako na ang nagbukas ng pinto ng marating namin ang silid ni Don. Mabuti na lang at wala pa siya
Excited na pumasok si Xuxu sa loob. Tumakbo agad ito at sumampa sa kama ni Don
"His room smells like him, Mommy" Napangiti na lang ako ng amoyin nito ang unan ni Don "I want to sleep here with Daddy Vius. Can we, Mommy?" dugtong pa nito
Hindi ko alam ang isasagot. Nagdadalawang isip kasi ako dahil baka mamaya ay may kakaiba na namang mangyari
"Pretty please Mommy"
Napa-buntong hininga na lang ako saka tumango sa kaniya "Yey! Thank you Mommy Slowny. You're the best!" Masayang sabi nito saka ako dinamba ng yakap
Bigla akong napatawa ng marinig kong tumunog ang tiyan niya
"Uh-oh. I think someone is starving" nakangiting sabi ko. Nahihiya naman itong ngumiti sa akin "My tummy needs food, Mommy hehe"
Pinisil ko ng mahina ang kaniyang ilong "Okay, wait me here"
Bigla kong naalala ang bilin ni Manang kanina kaya napahinto ako
Ah bahala na! Mas importante na makakain si Xuxu. Diretsong lumabas na ako ng silid ni Don at bumaba. Pagka-baba ko ng hagdan ay napansin ko na may mga tao sa sala. Hindi ko na lamang pinagtuonan iyon ng pansin. Umiba na lang ako ng daan para hindi nila ako mapansin. Dire-diretso akong pumasok sa kusina
Mabuti na lang at may mga pagkain na nakahain sa mesa. Mukhang para iyon sa mga bisita. Kumuha na lang ako ng kaunting pasta para kay Xuxu
Aalis na sana ako sa kusina para umakyat ng biglang may humarang sa daraanan ko. Bumalandra sa paningin ko ang malapad nitong dibdib dahil wala itong suot na pang itaas. Hindi ito si Don dahil may tattoo sa kaliwa niyang dibdib. Nag-angat ako ng tingin at tumingala ng kaunti para makita ko ang Mukha nito
"Hi" Nakangisi nitong bati. Umatras ako ng kaunti dahil nakaramdam ako ng kakaiba sa mga ngiti niya. Parang nakakatakot na ewan. Hindi rin siya pamilyar sa akin. Bago siya sa asking paningin
Sino na naman kaya ang lalaking ito?
"I'm thirsty. Can you give me some water" sabi niya ng hindi inaalis ang pagkakatingin sa akin
Napakalalim ng boses niya. Kapareho ng kay Don. Medyo may pagkakahawig din sila pero di hamak na mas gwapo si Don sa kaniya
Nag-iwas na ako ng tingin sa kaniya at lumayo. Lumapit ako sa counter at ibinaba ang hawak kong pagkain doon saka ako lumapit sa Ref para ikuha siya ng tubig.
"You've changed a lot. Parang no'ng kelan lang, bata ka pa, ngayon isa ka ng ganap na dalaga at talaga namang napakaganda mo, Sloane" Biglang nanlaki ang mga mata ko ng maramdaman ko siya sa likuran ko. Napahigpit ang kapit ko sa Pitcher ng haplusin nito ang kanan kong braso
"Do you still remember me Darling, Hmmm" Nagulantang ang sistema ko ng maramdaman ko ang mainitin nitong hininga sa batok ko
Hindi ako makakilos. Nanginginig ang buo kong katawan dahil sa takot. Hindi ko siya kilala pero ano itong ginagawa niya
Gusto kong umalis at lumayo sa kaniya pero hindi ko magawa dahil nakakulong na ako sa mga braso niya
Mas lalo pang nanlaki ang mga mata ko ng walang kahirap-hirap nitong ipinihit ang katawan ko paharap sa kaniya.
"I envy Vius dahil sa kaniya ka napunta. It should be me. Ako dapat ang kukuha sa iyo noon, sa akin ka dapat napunta pero sa kaniya ka sumama" Malambing nitong sabi saka hinaplos ang Mukha ko na siyang nakadagdag ng takot ko
"Pero hindi pa naman huli ang lahat. I can still get you if I want" Ngumisi ito. Isang ngisi na nakakakilabot
Natatakot ako. Nakakatakot siya.
Mabilis kong iniwas ang Mukha ko at ipinikit ng mariin ang mga mata ko ng tangkain nitong ilapit ang Mukha niya sa akin
"Don't be shy, Darling. I just want to taste your lips"
********
Thank you for reading 😘