<Unicode>
ဘင်းမရည်ရွယ်ပါပဲသူလေးပါးပြင်ပေါ်ကမျက်ရည်စလေးတေကိုခပ်ဖွဖွသုတ်ပေးနေမိသည်။ထိုကောင်လေးကလဲမရုန်းပါပဲ ကြောင်တောင်တောင်လေးသာကြည့်နေသည်။
"ဆေးမထည့်ဘူးလား"
"ပီးမှပဲထည့်တော့မယ် အခုကငိုလို့မပီးသေးဘူး"
"တော်ပီ ထပ်မငိုနဲ့တော့"
သူလေးရဲ့မျက်ရည်တေကဘာကြောင့်မှန်းမသိသူ့ရင်ကိုလောင်မြိုက်စေသည်။ထိုကောင်လေးရဲ့မျက်ရည်တေကိုသူမကြိုက်ပါ။ထိုကောင်လေးကိုဒီလိုမျက်ရည်တေမကျအောင်လုပ်ပေးချင်သည်။သူလေးကိုကာကွယ်ပေးချင်မိသည်။ထိုခံစားချက်ကိုသူအဓိပ္ပါယ်ဖော်မရပါ။ဒါပေမယ့်သူလေးကိုပျော်စေချင်တာတော့အမှန်ပင်။သူလေးပျော်မယ်ဆိုရင်ရူးမိုက်စွာပင်သူ့အသက်ကိုတောင်ပေးရလဲဖြစ်တယ်လို့တောင်တွေးမိသည်။
"အနာသက်သာအောင်လုပ်ပေးရမလား"
"ဘယ်လိုလုပ်ပေးမှာလဲ"
"ပေး လက်"
ုံလက်ကလေးကိုရှေ့တိုးပေးလိုက်တော့ဘင်းထိုလက်လေးနှစ်ဖက်ကိုသူ့လက်ကြီးကြီးများဖြင့်ဆုပ်ကိုင်ကာအရှိုးရာလေးတေပေါ်အားလျှာဖြင့်လျက်ပေးလေသည်။
"ဘာလုပ်တာလဲဟင်?"
"ဒီလိုလုပ်တာအနာသက်သာတယ်လို့ မင်းပဲပြောခဲ့တာလေ"
"ကိုကိုလေးကမှတ်မိတယ်လား ဟိဟိ"
"တခြားနေရာတေရောဒဏ်ရာရှိသေးလား"
"ရှိတော့ရှိတယ် ခြေထောက်နဲ့ တင် တင်ပါးမှာ အဲ့တတေကမနာတော့ပါဘူး ကိုကိုလေး!ဘာလုပ်...!"
ဘင်းကရုတ်တရက်သူရဲ့ခြေထောက်ကိုဆွဲယူလိုက်တာကြောင့်အလန့်တကြားအော်လိုက်မိသည်။
"ဒါကကောဘာနဲရိုက်ထားတာလဲ"
"ကြိမ်လုံးနဲ့"
"ဘယ်သူရိုက်တာလဲ"
"တီလေး"
"ဘာလို့ရိုက်တာလဲ"
"တံမြက်စည်းလှည်းတာမပြောင်လို့... အင့် ကိုကိုလေး မလုပ်ပါနဲ့"
ဘောင်းဘီဆီလက်လှမ်းကာဆွဲချွတ်ပစ်တာကြောင့်တားလိုက်ပေမယ့်မမှီလိုက်ပါ။
ဘင်းသူလေးတင်ပါးကအရှိုးရာတေမြင်တော့မျက်မှောင်ကျံူ့ကာအံကိုကြိတ်လိုက်သည်။
"ဒါကကော!"
"တီလေးယောက်ျားကခါးပတ်နဲ့ရိုက်တာ"
"ဘာလို့လဲ"
"သူ့နာရီပျောက်သွားလို့အဲ့တာ သားခိုးထားတယ်ထင်ပီးရိုက်တာ"
"ချွတ်ပီးတော့လား"
"ဟင်?ဘာကို.."
"ဘောင်းဘီချွတ်ပီးရိုက်တာလား"
"ဟုတ် ဒါပေမယ့်သူရိုက်ပီးတော့သားတင်ပါးကိုပြန်ပွတ်ပေးပီးအုံဖွလုပ်ပေးပါတယ်"
"တောက်စ်!!!!!"
"အင့် ကိုကိုလေး ဘာဖြစ်လို့လဲ"
ဘင်းသူလေးစကားကိုမကြားတော့ပါ။ဘာကြောင့်သူဒီလောက်စိတ်တိုသွားတာပါလိမ့်။ဘာကြောင့်ထိုလူ့ကိုသတ်ပစ်ချင်စိတ်ပေါက်လာတာပါလိမ့်။ဘာကြောင့်များဒီကောင်လေးကဖြူစင်လွန်းတာပါလိမ့်။ဘာကြောင့်များသူ့ရင်ဘတ်ထဲကကောင်ကအပြင်ကိုခုန်ထွက်မတတ်ဖြစ်နေရတာပါလိမ့်။
"ကလေး"
ရင်းနီးနေတဲ့စကားစုလေးကသူ့နှုတ်ကနေရုတ်တရက်ထွက်ကျလာတယ်။
"ကလေး?ကျနော့်ကိုခေါ်တာလား"
"ကလေး နောက်တခါအဲ့လိုအရိုက်ခံရရင်ငြိမ်မနေနဲ့ကိုယ့်ဆီပြေးလာခဲ့"
"ကိုကိုလေးက သားကိုကာကွယ်ပေးမှာလား"
"ကိုယ့်အသက်နဲ့ရင်းရမယ်ဆိုရင်အောင်ကလေးကိုဘာမှအဖြစ်မခံနိုင်ဘူး"
"ကိုကိုလေးပြောနေပုံက မမဒေါင်းကြည့်နေကြဇာတ်လမ်းထဲကမင်းသားလိုပဲ ဟိဟိ မသိရင်လေ သားတို့ကချစ်သူတေကြနေတာပဲ"
"ချစ်သူ?"
"ဟုတ်တယ် အဲ့ဇာတ်လမ်းထဲမှာဆိုမင်းသားကမင်းသမီးကိုလက်လေးကိုင်ပီးအဲ့လိုပြောတာ"
"ဒါဆိုကလေးကကိုယ်ရဲ့ချစ်သူပေါ့"
"ဗျာ?"
"ဟုတ်တယ်လေ ကိုယ်ကကလေးကိုလက်လေးကိုင်ပီးကာကွယ်မယ်လို့ပြောပီးပီလေ အဲ့တော့ကိုယ်တို့ချစ်သူတေဖြစ်သွားပီပေါ့"
"အယ် ဟုတ်တယ်နော်သားတို့ချစ်သူဖြစ်သွားကြပီပေါ့နော်"
"အင်း နောက်နေ့ကျရင်ဇာတ်လမ်းထပ်ကြည့်ဖြစ်ရင်သူတို့ဘာထပ်လုပ်လဲကြည့်လာခဲ့ ကိုယ်တို့လဲအဲ့လိုလိုက်လုပ်ကြမယ်လေ"
"ဟိဟိ ဟုတ် ကိုကိုလေး"
<Zawgyi>
ဘင္းမရည္ရြယ္ပါပဲသူေလးပါးျပင္ေပၚကမ်က္ရည္စေလးေတကိုခပ္ဖြဖြသုတ္ေပးေနမိသည္။ထိုေကာင္ေလးကလဲမ႐ုန္းပါပဲ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေလးသာၾကည့္ေနသည္။
"ေဆးမထည့္ဘူးလား"
"ပီးမွပဲထည့္ေတာ့မယ္ အခုကငိုလို႔မပီးေသးဘူး"
"ေတာ္ပီ ထပ္မငိုနဲ႔ေတာ့"
သူေလးရဲ႕မ်က္ရည္ေတကဘာေၾကာင့္မွန္းမသိသူ႔ရင္ကိုေလာင္ၿမိဳက္ေစသည္။ထိုေကာင္ေလးရဲ႕မ်က္ရည္ေတကိုသူမႀကိဳက္ပါ။ထိုေကာင္ေလးကိုဒီလိုမ်က္ရည္ေတမက်ေအာင္လုပ္ေပးခ်င္သည္။သူေလးကိုကာကြယ္ေပးခ်င္မိသည္။ထိုခံစားခ်က္ကိုသူအဓိပၸါယ္ေဖာ္မရပါ။ဒါေပမယ့္သူေလးကိုေပ်ာ္ေစခ်င္တာေတာ့အမွန္ပင္။သူေလးေပ်ာ္မယ္ဆိုရင္႐ူးမိုက္စြာပင္သူ႔အသက္ကိုေတာင္ေပးရလဲျဖစ္တယ္လို႔ေတာင္ေတြးမိသည္။
"အနာသက္သာေအာင္လုပ္ေပးရမလား"
"ဘယ္လိုလုပ္ေပးမွာလဲ"
"ေပး လက္"
ံုလက္ကေလးကိုေ႐ွ႕တိုးေပးလိုက္ေတာ့ဘင္းထိုလက္ေလးႏွစ္ဖက္ကိုသူ႔လက္ႀကီးႀကီးမ်ားျဖင့္ဆုပ္ကိုင္ကာအ႐ိႈးရာေလးေတေပၚအားလ်ွာျဖင့္လ်က္ေပးေလသည္။
"ဘာလုပ္တာလဲဟင္?"
"ဒီလိုလုပ္တာအနာသက္သာတယ္လို႔ မင္းပဲေျပာခဲ့တာေလ"
"ကိုကိုေလးကမွတ္မိတယ္လား ဟိဟိ"
"တျခားေနရာေတေရာဒဏ္ရာ႐ွိေသးလား"
"႐ွိေတာ့႐ွိတယ္ ေျခေထာက္နဲ႔ တင္ တင္ပါးမွာ အဲ့တေတကမနာေတာ့ပါဘူး ကိုကိုေလး!ဘာလုပ္...!"
ဘင္းက႐ုတ္တရက္သူရဲ႕ေျခေထာက္ကိုဆြဲယူလိုက္တာေၾကာင့္အလန္႔တၾကားေအာ္လိုက္မိသည္။
"ဒါကေကာဘာနဲ႐ိုက္ထားတာလဲ"
"ႀကိမ္လံုးနဲ႔"
"ဘယ္သူ႐ိုက္တာလဲ"
"တီေလး"
"ဘာလို႔႐ိုက္တာလဲ"
"တံျမက္စည္းလွည္းတာမေျပာင္လို႔... အင့္ ကိုကိုေလး မလုပ္ပါနဲ႔"
ေဘာင္းဘီဆီလက္လွမ္းကာဆြဲခြၽတ္ပစ္တာေၾကာင့္တားလိုက္ေပမယ့္မမွီလိုက္ပါ။
ဘင္းသူေလးတင္ပါးကအ႐ိႈးရာေတျမင္ေတာ့မ်က္ေမွာင္က်ံဴ႕ကာအံကိုႀကိတ္လိုက္သည္။
"ဒါကေကာ!"
"တီေလးေယာက်္ားကခါးပတ္နဲ႔႐ိုက္တာ"
"ဘာလို႔လဲ"
"သူ႔နာရီေပ်ာက္သြားလို႔အဲ့တာ သားခိုးထားတယ္ထင္ပီး႐ိုက္တာ"
"ခြၽတ္ပီးေတာ့လား"
"ဟင္?ဘာကို.."
"ေဘာင္းဘီခြၽတ္ပီး႐ိုက္တာလား"
"ဟုတ္ ဒါေပမယ့္သူ႐ိုက္ပီးေတာ့သားတင္ပါးကိုျပန္ပြတ္ေပးပီးအံုဖြလုပ္ေပးပါတယ္"
"ေတာက္စ္!!!!!"
"အင့္ ကိုကိုေလး ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
ဘင္းသူေလးစကားကိုမၾကားေတာ့ပါ။ဘာေၾကာင့္သူဒီေလာက္စိတ္တိုသြားတာပါလိမ့္။ဘာေၾကာင့္ထိုလူ႔ကိုသတ္ပစ္ခ်င္စိတ္ေပါက္လာတာပါလိမ့္။ဘာေၾကာင့္မ်ားဒီေကာင္ေလးကျဖဴစင္လြန္းတာပါလိမ့္။ဘာေၾကာင့္မ်ားသူ႔ရင္ဘတ္ထဲကေကာင္ကအျပင္ကိုခုန္ထြက္မတတ္ျဖစ္ေနရတာပါလိမ့္။
"ကေလး"
ရင္းနီးေနတဲ့စကားစုေလးကသူ႔ႏႈတ္ကေန႐ုတ္တရက္ထြက္က်လာတယ္။
"ကေလး?က်ေနာ့္ကိုေခၚတာလား"
"ကေလး ေနာက္တခါအဲ့လိုအ႐ိုက္ခံရရင္ၿငိမ္မေနနဲ႔ကိုယ့္ဆီေျပးလာခဲ့"
"ကိုကိုေလးက သားကိုကာကြယ္ေပးမွာလား"
"ကိုယ့္အသက္နဲ႔ရင္းရမယ္ဆိုရင္ေအာင္ကေလးကိုဘာမွအျဖစ္မခံႏိုင္ဘူး"
"ကိုကိုေလးေျပာေနပံုက မမေဒါင္းၾကည့္ေနၾကဇာတ္လမ္းထဲကမင္းသားလိုပဲ ဟိဟိ မသိရင္ေလ သားတို႔ကခ်စ္သူေတၾကေနတာပဲ"
"ခ်စ္သူ?"
"ဟုတ္တယ္ အဲ့ဇာတ္လမ္းထဲမွာဆိုမင္းသားကမင္းသမီးကိုလက္ေလးကိုင္ပီးအဲ့လိုေျပာတာ"
"ဒါဆိုကေလးကကိုယ္ရဲ႕ခ်စ္သူေပါ့"
"ဗ်ာ?"
"ဟုတ္တယ္ေလ ကိုယ္ကကေလးကိုလက္ေလးကိုင္ပီးကာကြယ္မယ္လို႔ေျပာပီးပီေလ အဲ့ေတာ့ကိုယ္တို႔ခ်စ္သူေတျဖစ္သြားပီေပါ့"
"အယ္ ဟုတ္တယ္ေနာ္သားတို႔ခ်စ္သူျဖစ္သြားၾကပီေပါ့ေနာ္"
"အင္း ေနာက္ေန႔က်ရင္ဇာတ္လမ္းထပ္ၾကည့္ျဖစ္ရင္သူတို႔ဘာထပ္လုပ္လဲၾကည့္လာခဲ့ ကိုယ္တို႔လဲအဲ့လိုလိုက္လုပ္ၾကမယ္ေလ"
"ဟိဟိ ဟုတ္ ကိုကိုေလး"