<Unicode>
ပြတင်းပေါက်ကနေဝင်လာတဲ့နေရောင်ကြောင့်ရှားချွမ်နိုးလာသည်။ရင်ခွင်ထဲကအကောင်ပေါက်လေးကတော့အသက်ရှူသံမှန်မှန်လေးနဲ့အိပ်ပျော်လို့နေသည်။
"ပင်ပန်းသွားရပီ ကိုယ့်ကလေးလေး"
သူတို့ချစ်ခဲ့တာဘယ်နှရက်တောင်လဲသူမသိတော့။သူလဲrutဖြစ်နေသလို သူ့ကလေးကလဲheatဝင်သွားတာကြောင့်စိတ်လွှတ်လက်လွှတ်သောင်းကြမ်းပစ်ခဲ့ကြသည်။ရှားချွမ်ဖုန်းကရက်စွဲကိုကြည့်လိုက်တော့မျက်လုံးတောင်ပြူးသွားတော့သည်။
"ချီးး!!!၁လတောင်လား! ဒါဆိုဒယ်ဒီတို့တောင်ပြန်ရောက်နေလောက်ပီ"
ပြန်ရောက်လာတဲ့ရွှယ့်ချွမ်တို့မှာအပေါ်ထပ်သို့တက်ပီးအဝတ်စားတေထားဖို့လုပ်ပေမယ့်ပွင့်နေတဲ့တံခါးနဲ့အတူရောထွေးနေတဲ့ဟော်မုန်းတေ ကြားနေရတဲ့ညီးညူသံတေကြောင့်အထုပ်လေးတေပိုက်လိုပြန်ဆင်းလာရသည်။ဘယ်အချိနန်ပီးမလဲစောင့်နေပေမယ့်တစ်ပတ်ကြာသည်အထိမတိတ်သွားတဲ့အသံတေကြောင့်ဟော်တယ်မှာသာသွားရှောင်နေရတော့သည်။
ရှားချွမ်အပ်ရာမှထကာမနိုးသေးတဲ့ချစ်ရသူလေးကိုပွေ့ချီလို့ရေချိုးပေးရန်လုပ်ရတော့သည်။အိပ်ရာတစ်ခုလုံးလဲသူတို့အရည်တေနဲ့ပေပွနေပီမို့အသစ်ပြန်လဲရသည်။bathtubeထဲထည့်လိုက်တာကြောင်နိုးမလာသေးတဲ့သူလေးကဘယ်လောက်တောင်ပင်ပန်းခဲ့လဲမေးနေစရာတောင်မလို ၁လတိတိမအိပ်မစားပဲချစ်ခဲ့ကြတာမလား။သူကတောင်းဆိုလိုက် ချင်းရန်ကတောင်းဆိုလိုက်နဲ့ရေတောင်မသောက်အားဘူး။
"ကိုယ့်အပေါ်မငြိုငြင်ခဲ့လို့ကျေးဇူးပါ အဲ့အတွက်ကိုယ်ကမင်းလေးကိုပိုချစ်ပေးပါ့မယ် ပြွတ်စ်"
...........
ဒယ်ဒီတို့ကသူတို့ကိုကန့်ကွက်မယ်ထင်ခဲ့ပေမယ့်အဲ့လိုမဟုတ်ပဲနှစ်ယောက်လုံးကအသာတကြည်ပဲသဘောတူပေးခဲ့တယ်။မတူချင်လဲမရဘူးလေသူတို့ကအမှတ်သားပေးပီးသွားပီပဲ။သူတို့ကတော့အားလုံးအေးဆေးဖြစ်သွားပီး။
ရှင်းရိကတော့သူထင်တဲ့အတိုင်းပဲ သူမပြန်ခင်တွေ့ခဲ့တဲ့alphaတေလက်ချက်နဲ့ဆေးရုံမှာကိုမာဝင်နေပီ။သူမတားခဲ့လို့နောင်တရလားဆိုရင် နိုးပါ ဒါဟာဖြစ်သင့်လို့ဖြစ်သွားတာ။မဟုတ်ရင်သူမနေရာမှဝေဒနာခံစားနေရမှာ သူ့ကလေးဖြစ်နေမှာလေ။သူမရဲ့ဖခင်alphaအဖိုးကြီးကတော့ သူ့အရှက်ကိုသူခွဲပီးသူ့သမီးအကြောင်းကိုထုတ်ပြောမှာမဟုတ်ဘူးလေ အဟက် သူတို့ထိုက်နဲ့သူတို့ကံပဲ။
>>>>>>>>>>
ရှားချွမ်တစ်ယောက် ကုတင်ထောင့်လေးမှာဒူးလေးပိုက်ပီးအသံတိတ်မျက်ရည်လေးတေစီးကျနေတဲ့ချင်းရန်ကြောင့်တိုင်နဲ့ခေါင်းနဲ့သာပြေးဆောင့်ချင်လာသည်။
"ကလေးရယ် မငိုပါနဲ့တော့ကွာ မျက်လုံးတေနာကုန်တော့မှာပဲ"
"......"
ဘာမှလဲပြန်မပြောလှည့်တောင်ကြည့်မလာပဲငိုမြဲငိုနေဆဲပင်။အော်ဟစ်ကာသူ့ကိုလာရိုက်နှက်ရင်တော်သေး အခုဟာက ဘာမှမပြောပဲငိုတာတောင်အသံမထွက်အောင်ကြိတ်ငိုရင်း မျက်ရည်သာအဆင်မပြတ်စီးကျနေတာမို့ကိုယ့်ပါးသာကိုယ်ပြန်ရိုက်နေမိတော့သည်။
"ကဲပါ ကိုယ်ဝတ်မယ်နော်ဟုတ်ပီလား"
"တကယ်လား"
"အင်းတကယ် မငိုနဲ့တော့နော်"
"ဟုတ်"
......
"ဟေ့ကောင်!ရှားချွမ် ဒါကဘာလိုဖြစ်တာတုန်း"
ဗလတေမှအားမနာဗိုက်ဖုံးအင်္ကျီကြီးဝတ်လို့ဆင်းလာတဲ့သားဖြစ်သူကြောင့်ရွှယ့်ချွမ်သွေးအန်ချင်နေပီ။
"ကျနော်ဝတ်ခိုင်းတာ ပါး"
လှေကားပေါ်ကနေဖြည်းဖြည်းချင်းဆင်းလာတဲ့ဗိုက်ကြီးသည်လေးကရှားချွမ်နဲ့ဆင်တူဗိုက်ဖုံးအကျင်္ီလေးဝတ်လို့..။
အင်းပြသနာကအဲ့တာပင် ကိုယ်ဝန်ရှိနေတဲ့သူလေးကအရင်ကထပ်ပိုကလေးဆန်လာတယ်။လိုချင်တာမရရင်မျက်ရည်ကကျလာရော။ခုလဲပန်းခြံကိုလမ်းလျှောက်ထွက်မလို့သူနဲ့ဆင်တူဗိုက်ဖုံးအကျင်္ီဝတ်ခိုင်းလေရဲ့။မဝတ်ဘူးဆိုတော့ ငိုရော။အဲ့တော့လဲသူလေးမျက်ရည်တေကိုခံနိုင်ရည်မရှိတဲ့ကိုယ်ကလိုက်လျောရတာပေါ့။
"အမလေးမူးလိုက်တာ စွေ့ရေ သံပုရည်လေးလုပ်ပါအုံး"
သွေးတက်သွားတဲ့အဖေဖြစ်သူကိုကျောခိုင်းလို့ချစ်ရသူနဲ့ဆင်တူဗိုက်ဖုံးအကျင်္ီလေးဝတ်ကာလမ်းလျှောက်ထွက်လေတဲ့alphaရယ်ပါ။ချစ်တော့လဲ.......................။
>>>>>>>>>♥<<<<<<<<<<
<Zawgyi>
ျပတင္းေပါက္ကေနဝင္လာတဲ့ေနေရာင္ေၾကာင့္႐ွားခြၽမ္ႏိုးလာသည္။ရင္ခြင္ထဲကအေကာင္ေပါက္ေလးကေတာ့အသက္႐ွဴသံမွန္မွန္ေလးနဲ႔အိပ္ေပ်ာ္လို႔ေနသည္။
"ပင္ပန္းသြားရပီ ကိုယ့္ကေလးေလး"
သူတို႔ခ်စ္ခဲ့တာဘယ္ႏွရက္ေတာင္လဲသူမသိေတာ့။သူလဲrutျဖစ္ေနသလို သူ႔ကေလးကလဲheatဝင္သြားတာေၾကာင့္စိတ္လႊတ္လက္လႊတ္ေသာင္းၾကမ္းပစ္ခဲ့ၾကသည္။႐ွားခြၽမ္ဖုန္းကရက္စြဲကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့မ်က္လံုးေတာင္ျပဴးသြားေတာ့သည္။
"ခ်ီးး!!!၁လေတာင္လား! ဒါဆိုဒယ္ဒီတို႔ေတာင္ျပန္ေရာက္ေနေလာက္ပီ"
ျပန္ေရာက္လာတဲ့ရႊယ့္ခြၽမ္တို႔မွာအေပၚထပ္သို႔တက္ပီးအဝတ္စားေတထားဖို႔လုပ္ေပမယ့္ပြင့္ေနတဲ့တံခါးနဲ႔အတူေရာေထြးေနတဲ့ေဟာ္မုန္းေတ ၾကားေနရတဲ့ညီးညဴသံေတေၾကာင့္အထုပ္ေလးေတပိုက္လို္ျပန္ဆင္းလာရသည္။ဘယ္အခ်ိနန္ပီးမလဲေစာင့္ေနေပမယ့္တစ္ပတ္ၾကာသည္အထိမတိတ္သြားတဲ့အသံေတေၾကာင့္ေဟာ္တယ္မွာသာသြားေ႐ွာင္ေနရေတာ့သည္။
႐ွားခြၽမ္အပ္ရာမွထကာမႏိုးေသးတဲ့ခ်စ္ရသူေလးကိုေပြ႔ခ်ီလို႔ေရခ်ိဳးေပးရန္လုပ္ရေတာ့သည္။အိပ္ရာတစ္ခုလံုးလဲသူတို႔အရည္ေတနဲ႔ေပပြေနပီမို႔အသစ္ျပန္လဲရသည္။bathtubeထဲထည့္လိုက္တာေၾကာင္ႏိုးမလာေသးတဲ့သူေလးကဘယ္ေလာက္ေတာင္ပင္ပန္းခဲ့လဲေမးေနစရာေတာင္မလို ၁လတိတိမအိပ္မစားပဲခ်စ္ခဲ့ၾကတာမလား။သူကေတာင္းဆိုလိုက္ ခ်င္းရန္ကေတာင္းဆိုလိုက္နဲ႔ေရေတာင္မေသာက္အားဘူး။
"ကိုယ့္အေပၚမၿငိဳျငင္ခဲ့လို႔ေက်းဇူးပါ အဲ့အတြက္ကိုယ္ကမင္းေလးကိုပိုခ်စ္ေပးပါ့မယ္ ႁပြတ္စ္"
...........
ဒယ္ဒီတို႔ကသူတို႔ကိုကန္႔ကြက္မယ္ထင္ခဲ့ေပမယ့္အဲ့လိုမဟုတ္ပဲႏွစ္ေယာက္လံုးကအသာတၾကည္ပဲသေဘာတူေပးခဲ့တယ္။မတူခ်င္လဲမရဘူးေလသူတို႔ကအမွတ္သားေပးပီးသြားပီပဲ။သူတို႔ကေတာ့အားလံုးေအးေဆးျဖစ္သြားပီး။
႐ွင္းရိကေတာ့သူထင္တဲ့အတိုင္းပဲ သူမျပန္ခင္ေတြ႔ခဲ့တဲ့alphaေတလက္ခ်က္နဲ႔ေဆးရံုမွာကိုမာဝင္ေနပီ။သူမတားခဲ့လို႔ေနာင္တရလားဆိုရင္ ႏိုးပါ ဒါဟာျဖစ္သင့္လို႔ျဖစ္သြားတာ။မဟုတ္ရင္သူမေနရာမွေဝဒနာခံစားေနရမွာ သူ႔ကေလးျဖစ္ေနမွာေလ။သူမရဲ႕ဖခင္alphaအဖိုးႀကီးကေတာ့ သူ႔အ႐ွက္ကိုသူခြဲပီးသူ႔သမီးအေၾကာင္းကိုထုတ္ေျပာမွာမဟုတ္ဘူးေလ အဟက္ သူတို႔ထိုက္နဲ႔သူတို႔ကံပဲ။
>>>>>>>>>>
႐ွားခြၽမ္တစ္ေယာက္ ကုတင္ေထာင့္ေလးမွာဒူးေလးပိုက္ပီးအသံတိတ္မ်က္ရည္ေလးေတစီးက်ေနတဲ့ခ်င္းရန္ေၾကာင့္တိုင္နဲ႔ေခါင္းနဲ႔သာေျပးေဆာင့္ခ်င္လာသည္။
"ကေလးရယ္ မငိုပါနဲ႔ေတာ့ကြာ မ်က္လံုးေတနာကုန္ေတာ့မွာပဲ"
"......"
ဘာမွလဲျပန္မေျပာလွည့္ေတာင္ၾကည့္မလာပဲငိုျမဲငိုေနဆဲပင္။ေအာ္ဟစ္ကာသူ႔ကိုလာရိုက္ႏွက္ရင္ေတာ္ေသး အခုဟာက ဘာမွမေျပာပဲငိုတာေတာင္အသံမထြက္ေအာင္ႀကိတ္ငိုရင္း မ်က္ရည္သာအဆင္မျပတ္စီးက်ေနတာမို႔ကိုယ့္ပါးသာကိုယ္ျပန္႐ိုက္ေနမိေတာ့သည္။
"ကဲပါ ကိုယ္ဝတ္မယ္ေနာ္ဟုတ္ပီလား"
"တကယ္လား"
"အင္းတကယ္ မငိုနဲ႔ေတာ့ေနာ္"
"ဟုတ္"
......
"ေဟ့ေကာင္!႐ွားခြၽမ္ ဒါကဘာလိုျဖစ္တာတုန္း"
ဗလေတမွအားမနာဗိုက္ဖံုးအက်ၤီႀကီးဝတ္လို႔ဆင္းလာတဲ့သားျဖစ္သူေၾကာင့္ရႊယ့္ခြၽမ္ေသြးအန္ခ်င္ေနပီ။
"က်ေနာ္ဝတ္ခိုင္းတာ ပါး"
ေလွကားေပၚကေနျဖည္းျဖည္းခ်င္းဆင္းလာတဲ့ဗိုက္ႀကီးသည္ေလးက႐ွားခြၽမ္နဲ႔ဆင္တူဗိုက္ဖံုးအက်ီၤေလးဝတ္လို႔..။
အင္းျပသနာကအဲ့တာပင္ ကိုယ္ဝန္႐ွိေနတဲ့သူေလးကအရင္ကထပ္ပိုကေလးဆန္လာတယ္။လိုခ်င္တာမရရင္မ်က္ရည္ကက်လာေရာ။ခုလဲပန္းျခံကိုလမ္းေလ်ွာက္ထြက္မလို႔သူနဲ႔ဆင္တူဗိုက္ဖံုးအက်ီၤဝတ္ခိုင္းေလရဲ႕။မဝတ္ဘူးဆိုေတာ့ ငိုေရာ။အဲ့ေတာ့လဲသူေလးမ်က္ရည္ေတကိုခံႏိုင္ရည္မ႐ွိတဲ့ကိုယ္ကလိုက္ေလ်ာရတာေပါ့။
"အမေလးမူးလိုက္တာ ေစြ႔ေရ သံပုရည္ေလးလုပ္ပါအံုး"
ေသြးတက္သြားတဲ့အေဖျဖစ္သူကိုေက်ာခိုင္းလို႔ခ်စ္ရသူနဲ႔ဆင္တူဗိုက္ဖံုးအက်ီၤေလးဝတ္ကာလမ္းေလ်ွာက္ထြက္ေလတဲ့alphaရယ္ပါ။ခ်စ္ေတာ့လဲ.......................။
>>>>>>>>>♥<<<<<<<<<<