O gönlün affı olmaz...
Dökülen terde derman bulunmaz...
Cevapsız sorulara sual olunmaz...
Sessizliğine, mana aranıp da bulunmaz...
Nedir sıkıntın, dökül güzel insan?
Severim sevmez kovarım gitmez
Konuşurum susar, susarım konuşmaz
Bu mu benim derdim o da bilinmez.
Keyfiyet harcı bir avuç sevgi
Sevgiden kastım çocuksu ilgi
Kimin derdi varsa beni buldu
Ben beni ararken dertler savurdu
Sözlerim tek sana değil bir cihana
Bir cümle alem gelse ne ala
Sevgiden yoksun hayatlar başa bela
Gelmek bilmez insan bu gönül Han'a.
Heybenin yükü ağırdır, güzel insan?
İnsanın yükü güldür gerisi diken
Varsa seven gelsin, demesin erken
Heybem ahlar-vahlarla dolu insan..
Evvelden kalbimizde bir bıçak yarası
Dikiş tutmaz derinden kanar yarası
Fazla sual etme yoktur devası
Yüküm ağırdır hep insan karası...
Son sözüm olsun artık kalkma vakti
Gören hiç oldu mu Aşk'ın kalbe nakli
İnsan yüküdür Gül bilinmez hakikati
Yusuf'un heybesi hep kalpten ibaretti...
17.04.2021 Yusuf AYTEKİN 🌿