Unicode
သူကြီး...လင်
Part-9
" ဟေ့လူ..ခများ..! .ခများဘာလုပ်တာလဲ''?
" ဟက်...မင်းလေးဘဲ..
အရောင်ရော့အောင်နမ်းဆို...''
" ဟုတ်တော့ဟုတ်တယ်လေ..ဒါပေမဲ့
ခများ...ခများဘာလို့...လူကို
လာပွေ့နေတာလဲ''
အရောင်ရော့အောင်ခများနမ်းပေးလို့
ပြောလိုက်မိတာနဲ့ နှုတ်ခမ်းဒေါင့်တစ်ဖက်
ကွေးညွှတ်အောင်ပြုံးပြီး
ဘာမပြောညာမပြောလူကို
ဒူးခေါင်းဆစ်ကနေ ဆွေ့ကနဲ
ပွေ့ထလိုက်တဲ့ သူကြီး။
လက်ရာ..လန့်လန့်နဲ့ မေးလိုက်တော့
သူကြီး..ခနဲ့ပြုံးကြီးပြုံးလာပြန်ကာ။
" နမ်းမလို့လေ...တဲအောက်မှာဆို
လူတွေမြင်လိုက်မယ်..တဲပေါ်ပွေ့တင်
သွားမလို...ဒါမှအားရပါးရလူတွေ
မမြင်အောင်..နေရာမလွှတ်နမ်းလို့ရမှာ''
" ဟာ..ခများ...ကျွန်တော်
အဲ့လိုနမ်းခိုင်းတာမဟုတ်ဘူး...ပြန်ချ
အခုပြန်ချ''
အာဏာ..ရုန်းကန်နေတဲ့လက်ရာကို
ဂရုမစိုက်ဘဲ တဲပေါ်တက်တဲ့
ဝါးဆစ်လှေကားလေးကို
အသုံးပြုပြီးတဲပေါ်အထိ
ပွေ့တက်သွားလိုက်သည်။
ပုဆိုးကို ဒူးခေါင်းဆစ်အထိသာ
ဝတ်တတ်တဲ့ခွေးပေါက်က..သူပွေ့ထား
ဒါကိုအလိုမကျဘဲ ရုန်းကန်နေလိုက်တာများ
ဘားမှမဖုံးမအုတ်ထားတဲ့..
ခြေသလုံးဖွေးဖွေးလေးနှစ်ခု
ထိခိုက်မိပြီး...အနီးရောင်သန်းလာတဲ့အထိ။
နောက်တစ်ခါ...ဒီကောင်လေး..ပုဆိုးဒူးခေါင်း
လောက်ဝတ်တာကိုတားရမယ်။
ဒီလောက်လှတဲ့ခြေထောက် ဒီနေ့ကစပြီး
ကိုယ်ကလွဲလို့ဘယ်တစ်ယောက်မှမကြည့်စေရဘူး။
" ခများ...!! ချပေးလို့ ''
" ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ...ခွေးပေါက်ရယ်
ချပေးမှာပေါ့..မလောပါနဲ့''
" ခများ... !! "
လက်ရာမျက်နှာကြီးနီရဲသွားရသည်။
ဒီလူ..စကားကိုဘယ်လိုတွေပြောနေလဲ
မသိဘူး။
ဘာလဲ...ဒီလူဆိုးလူမိုက်လေးက
ရှက်တတ်သေးတယ်ပေါ့။
ဟက်...!! ရှက်နေတဲ့မျက်နှာလေးက
နဂိုမျက်နှာလေးထက် ပိုလှတယ်။
နောက်ဆိုဒီမျက်နှာတွေ့ရဖို့အမြဲစနေမှဘဲ။
အာဏာ..သူကြီးပီပီ..တဲပိုင်ရှင်ကိုခွင့်မတောင်းဘဲ
တဲပိုင်ရှင်ရဲ့ချထားတဲ့အိပ်ယာခင်းအနီ
ကွပ်ကြားလေးပေါ်..အရှက်သည်းပြီး
မျက်နှာလွဲနေတဲ့ခွေးပေါက်ကို
ချပေးလိုက်ကာ..အပေါ်ကအုပ်မိုးထား
လိုက်သည်။
အခုချိန်ကမြေပဲတွေဥနေပြီဆိုတော့
အခင်သမားတွေကသူ့တဲကိုယ့်တဲ
သူခိုးဒဏ်က ကာကွယ်နိုင်အောင်
ညအိပ်ဝင်ကြလေပြီ။
အာဏာ..ေခွးပေါက်ကိုခေါ်လာတဲ့
တဲကရွာထဲက.ကိုတင်ဖေရဲ့တဲ။
မနက်ကိုတင်ဖေမိန်းမကလေးမွေးလို့
တင်ဖေမြို့တက်သွားဒါသိသည်။
ထို့အတွက်ကြောင့်ဒီတဲကိုမှ
အာဏာရွှေးပြီးဆွဲခေါ်ခဲ့ခြင်း။
".. ခများ...ဖယ်.. ''!!
" မနမ်းရသေးဘူးလေ..ဘယ်လို
ဖယ်မှာလဲ..''
" တော်ပြီ..မနမ်းနဲ့တော့...အနာကမနမ်းလည်း
ပျောက်တယ်တဲ့..''
" အနာကပြောတာလား..''
" အင်... ''
အာဏာရယ်ပစ်လိုက်သည်။
ခွေးပေါက်။သူဘာရွယ်ချက်နဲ့
တဲပေါ်ပွေ့တက်ခဲ့မှန်းသိလိုက်တော့.
စကားကိုချက်ခြင်းပြောင်းသွားတယ်။
အနာက..မနမ်းဘဲပျောက်တယ်လို့..
သူကိုပြောတယ်တဲ့။..စကားကိုကတ်သတ်ပြီး
မပြောရင်..လင်းလက်ရာ..ဘယ်ပီသတော့မလဲ။
လက်ရာ..ဘယ်လောက်ဖယ်ခိုင်းဖယ်ခိုင်း
အာဏာလက်ရာအပေါ်ကနည်းနည်းလေးမှ
မဖယ်။မဖယ်တဲ့အပြင်ပိုလို့တောင်
ဖိချလိုက်သေးသည်။
" အ့..ခများဖယ်လို့... ''!!
" မဖယ်ဘူးလို့..ကိုယ်ပြောပြီးပြီလေ..''
" ခများပြောတော့ပြန်မယ်ဆို..''
" အဲ့ဒါခုဏက အခုမဟုတ်တော့ဘူး''
" ခများစကားကိုအမျိုးမျိုး...''
" မင်းလည်းအမျိုးမျိူးပြောတာဘဲလေ
နှုတ်ခမ်းပဲ့ခြင်းမီးလာမမှုတ်နဲ့..''
" ခများ..ကျွန်တော့်စကားကိုလိုက်ပြီး
လက်စားခြေနေတာလား..''
" မဟုတ်ရပါဘူး..မကျေနပ်တဲ့စကား
တစ်ခွန်းကိုဘဲ..လက်စားခြေတာ''
သူကြီးစကားကြောင့်လက်ရာရဲ့နှုတ်ခမ်း
ေထှာ်ချလိုက်သည်။သူကြီးဘယ်စကားကို
လက်စားခြေနေတာပါလိမ့်။
" ဘယ်စကားကို..ခများမကျေနပ်တာလည်း
ခများမကျေနပ်စေမဲ့စကား..ကျုပ်မပြောခဲ့
ပါဘူး..ခများကျေနပ်မဲ့စကားကျုပ်ပြောခဲ့တာ။
အပိုဆောင်းအနေနဲ့..တောင်းရမ်းတာဖျက်သိမ်း
ဖို့ပါ..ပြောပေးခဲ့သေး...''
" ကိုယ်မကျေနပ်တာလဲ..အဲ့အပိုဆောင်းစကားဘဲ''
" ဟမ်....''!
လက်ရ ကြောင်အအလေး..သူကြီးကို
မျက်တောင်မခတ်ပြန်ကြည့်မိလိုက်တော့သည်။
မတောင်းရမ်းနဲ့တော့လို့သူပြောခဲ့တာကို
သူကြီးက..ဘာမကျေနပ်စရာရှိလို့လဲ။
ပျော်တောင်ပျော်ရအုန်းမဲ့ကိစ္စ။
အာဏာကြောင်တောင်တောင်လုပ်နေတဲ့
ခွေးပေါက်ရဲ့နှာဖျားနီနီလေးကို
မနာအောင်အသာဆွဲညစ်ကာ။
" ကိုယ့်ကိုဒီလိုမျိုးလုပ်လို့ရမယ်ထင်နေလားဟင်..
တောင်းခိုင်းတဲ့အခါ တောင်းခိုင်းပြီး။
မလိုချင်တော့မှတောင်းရမ်းစရာမလိုဘူး
လို့ပြောရအောင်..ကိုယ်က..မင်းလေးရဲ့
အခိုင်းစေလား..အမိန့်တွေဘဲပေးနေတာ''
" အ့..ခများလွှတ်နာတယ်... ''
ဆွဲညှစ်ထားဒါကြာနေ၍ လက်ရာ
ရုန်းဖယ်ကာမျက်စောင်းလှလှခဲပစ်
လိုက်သည်။
" ကျွန်တော်အဲ့လိုပြောလိုက်တာခများ
ကြိုက်တယ်မလား..ဘာအပိုတွေ
လာပြောနေသေးလဲ''
" ကိုယ်ကြိုက်တယ်လို့ဘယ်သူပြောလဲ
ကိုယ်သာကြိုက်ရင်..မင်းလေးကို
တဲအောက်ကနေတဲပေါ်ကို..ခိုးပြေးလာပါ့မလား''
" ငိ... ''
လက်ရာ..အံသြသွားသည်။သူကြီးက
သူ့ကိုခိုးပြေးလာတာတဲ့။ခိုးပြေးလာတဲ့
နေရာကလည်း..တဲအောက်ကနေ
တဲပေါ်ကို။တော်တော်ဝေးတဲ့အကွာအဝေး။
" ခိုး...ခိုးလာတာ..ဟုတ်လား''
" ဟက်...ဟုတ်တယ်လေ...မင်းဘဲ
လူကြီးတွေအရှေ့မှာ တောင်းရမ်းစရာ
မလိုတော့ဘူးလို့ပြောခဲ့တော့..နောက်တစ်ကြိမ်
ပြန်လာတောင်းဖို့ကိုယ့်အတွက်ခက်ခဲသွားပြီ
အဲ့တော့..တောင်းစရာမလိုတော့အောင်
တစ်ခါထဲခိုးပြေးထားလိုက်တာ''
" ဘယ်...ဘယ်သူက..လက်ခံလို့လည်း
ဖယ်...အခုအပေါ်ကဖယ်..အိမ်ပြန်မယ်''
" သေခြာလား..အိမ်ပြန်မှာ''
အာဏာမျက်နှာတည်ကြီးနဲ့
မေးလိုက်တော့..အိမ်ပြန်မယ်လုပ်နေတဲ့
ကောင်လေးငူငိုင်ငိုင်လေးဖြစ်သွားသည်။
အာဏာသိတယ်လေ။ဒီကလေး..
သူ့ကိုချစ်နေမှတော့ဒီအခွင့်အရေးကို
လက်လွှတ်ခံမှာမဟုတ်ဘူးဆိုတာ။
အတန်ကြာလက်ရာငြိမ်နေလိုက်ပြီး
သူကြီးကိုမော့ကြည်ကာ..ပြောလိုက်သည်က။
" ခများကိုယ်လေးလေးကြီးကို
ကျွန်တော်မနိုင်တော့ဘူး... '' ဟူ၍။
အာဏာသဘောကျစွာပြုံးလိုက်ပြီး
လက်ရာအပေါ်ကဖယ်ကာ..
နံဘေးကိုဝင်လဲလိုက်ပြီး..
သူ့သန်မာတဲ့လက်တွေကို အသုံးပြုကာ
လက်ရာကိုသူ့ရင်ဘတ်ပေါ်
ဆွဲတင်လိုက်သည်။
" အင့်... !? ခများ... ''
" မင်းဘဲ..ညောင်းတယ်ဆို..ဒါကြောင့်
ကိုယ်အပေါ်တင်ပေးဒါ.. ''
ပါးချိုင့်ခွက်ကြီးတွေပေါ်အောင်
ပြုံးရယ်ရင်းပြောလာတော့...လက်ရာ
ဘားမှဆက်မပြောနိုင်တော့ပေ။
သူကြီးရင်ဘတ်ပေါ်ခေါင်းမှီချရင်း
ပြုံးလိုက်သည်။
ဘယ်လိုအခြေအနေကြောင့်ဘဲဖြစ်ဖြစ်
ကိုယ်ချစ်မြတ်နိုးသူရဲ့ရင်ခွင်ပေါ်ထပ်ရက်
အိပ်နေရတာကအိမ်မက်ကြီးတစ်ခုလို။
ပျော်မိတယ်။ပိုလို့ပျော်မိတာက။
သူကြီးသူ့ကိုခိုးလာတယ်ဆိုတဲ့ စကားဘဲ။
" ရင်ဘတ်ပေါ်မှာလုပ်စိလုပ်စိလုပ်မနေနဲ့
နော်...ကိုယ့်စိတ်ထိန်းမနိုင်ဘဲ မုဒိန့်ကျင့်မိ
လိုက်ရင်..ကိုယ့်အဆိုးမဆိုနဲ့''
သူကြီးအသံသြသြကြီးကြောင့်
လက်ရာမျက်လုံးပြူးသွားကာ..
ထိုပြူးနေတဲ့မျက်လုံးကိုအတင်းပြန်ပိတ်ယူပြီး
ငြိမ်ငြိမ်လေးအိပ်လိုက်သည်။
ဒီရွာမှာသူနေခဲ့တဲ့တစ်လျှောက်လုံး။
သူသိတဲ့သူကြီးက။ပြောရင်ပြောတဲ့
အတိုင်းလုပ်တတ်တဲ့လူမျိုး။ မလုပ်ဘဲနဲ့
အပိုပြောတယ်ဆိုတာမျိုးသူကြီးဘဝမှာ
မရှိဘူး။
အခုချိန်မျိုးမှာ..သူကြီးပြောသလိုကိစ္စမျိုး
ဖြစ်လို့မရဘူး။သူဘယ်လောက်ချစ်ချစ်
အဲ့ကိစ္စကြီးကတော့အဆင်သင့်မဖြစ်သေးပါ။
သူကြီးစိတ်ပေါက်လိုတစ်ကယ်လုပ်ခဲ့ရင်
သူ့အတွက် သူ့ကြီးလက်ကရုန်းပြေးဖို့
လမ်းစကမမြင်ဖူး။သူကြီး မလုပ်ချင်လို့
အချော့ပေးနေတဲ့အခါဘဲသူကြီးကို
သူနုိင်မယ်။သူကြီးစိတ်တိုနေတဲ့အခါဆိုရင်တော့
သူကြီးခန္ဓာကိုယ်နဲ့ဗလကြားမှာ
ပိပြားနေမှာအမှန်။
ရင်ဘတ်ပေါ်မှာလုပ်စိလုပ်စိ
လုပ်နေတဲ့လက်ရာကိုအာဏာ
အသံမာမာနဲ့ စလိုက်တာ။တစ်ကယ်ထင်
ပြီးငြိမ်ကျသွား၍ ခွေးပေါက်မသိအောင်
ကြိတ်ခွီးရသည်။
ကိုယ်ကစဒါသူလေးကတော့..
အဟုတ်ထင်သွားတယ်။အာဏာကိုယ်တိုင်လဲ
ဘာလို့ အဲ့စကားကိုမှရွှေးပြီး
စလိုက်မိမှန်းမသိ။သူသိသည်က
သူဒီကောင်ဆိုးလေးကို..စဘဲစခြင်မိသည်။
တစ်ဖြူးဖြူးနဲ့ တိုက်ခတ်လာတဲ့
လေပြေတွေနဲ့အတူ ညကလည်း
နက်သည်ထက်နက်လို့လာပြီ။
လေနဲ့အတူ ပါလာတဲ့ရွှေမိုးမင်းကလည်း
သည်းသည်းမဲမဲ ရွာချလို့။
ရွာကလူတွေနဲ့ဒေါ်ဇင်မာခိုင်ကတော့
သူတို့နှစ်ယောက်ကိုဘယ်လောက်အထိ
စိတ်ပူပြီးရှာနေမလဲမသိပေ။
ဒီနှစ်ယောက်ကတော့..မိုးဒဏ်ကြောင့်
တင်းကြပ်စွာဖက်တွယ်နေတဲ့ကောင်လေး
ကို ယုယစွာပွေ့ဖက်ရင်း..နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်
အိပ်စက်လို့။
တစ်ညလုံးပြန်မလာတဲ့..သားနဲ့
သူကြီးကြောင့်ဒေါ်ဇင်မာခိုင်
မိုးလင်းဒါနဲ့ရွာကလူတွေစုပြီး
ရှာဖို့ဆုံးဖြတ်တော့သည်။
မူးရူးနေရင်တောင်အိမ်ပြန်လာတတ်တဲ့
ကလေးက.ဝမ်းနည်းစွာထွက်သွားပြီး
ပြန်ပေါ်မလာတဲ့အပြင်..သူကြီးကပါ
ပေါ်မလာတော့..သူကြီးနဲ့များ
ဘယ်နေရာမှာထိုကြိတ်သတ်ဖြတ်နေကြပြီ
လဲဟူသည့်အတွေးကြောင့်
ခန္ဓာကိုယ်ထဲကသွေးတွေပင်
ပြောင်းပြန်စီးဆင်းသွားသလို။
ပဲခင်းတွေဘက် ဝင်သွားဒါတွေ့တယ်ဆိုတဲ့
လူတွေကြောင့်.မြေပဲခင်းတွေဘက်
လိုက်ရှာကြသည်။
အရင်ကရွာသားတွေပျောက်လို့
လိုက်ရှာခဲ့တဲ့သူကြီးက.
အခုတော့..သူပျောက်လိုရွသားတွေ
လိုက်ရှာနေရပြီ။
ပဲခင်းတွေ ။တဲတွေဘက်ဝင်ရင်း
တဲပိုင်ရှင်လူတွေကို
တွေ့မိလားမေးကာ တစ်တဲပြီး
တစ်တဲသာကျော်ခဲ့သည်။
သူကြီးနဲ့လက်ရာကိုတော့ဘယ်သူမှ
မတွေ့ကြ။
" ကြီးတော်... !! ဒါ သူကြီးမနေ့က
ဝတ်တဲ့အကျီ်ဘဲ... ''
"ဟုတ်တယ်..ဒါ..မနေ့က..
သားကိုလာတောင်တဲ့အခါဝတ်ခဲ့တဲ့အကျီ်''
အကျီ်လေးမှာအပန်းရောင်လေး။
အထိတ်တစ်နေရာမှာစုလုံးထားပုံက
တစ်ယောက်ယောက်ကိုအာငွေ့ပေးပြီး
ကြတ်ထုတ်ထိုးထားတဲ့ပုံ။
ဟိုကြည့်ဒီကြည့်လိုက်ကြည့်ရင်းမှ
ဝါးဆစ်လှေကားတွေရဲ့အောက်မှာ
ချွတ်ထားတဲ့ဖိနပ်နှစ်ရံကိုတွေ့လိုက်ကြတော့သည်။
တစ်ရံက..စီစီရီရီလေချွတ်ထားပေမဲ့
နောက်တစ်ရံကတော့..ဟိုတစ်ဖက်ဒီတစ်ဖက်။
" ဖိနပ်တွေ... တဲပေါ်မှာ..လူရှိလောက်တယ်
ကျွန်တော်တက်ကြည့်လိုက်မယ်ကြီးတော်''
ရွာထဲကကောင်လေးတစ်ယောက်
ဖိနပ်တွေ့တာနဲ့အပေါ်တက်ဖို့ပြင်လိုက်သည်။
" နေအုန်း...''?
" ဘာလို့လဲ..ကြီးတော်.. ''
" ငါ့ဟာငါတက်ကြည့်မယ် ''
ဒေါ်ဇင်မာခိုင်ကျောသိပ်မလုံတာနဲ့
သူကိုယ်တိုင်တက်ကြည့်ဖို့
ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။မတော်လို့
ဒင်းတို့ကမရိုးမသားနေနေရင်ဒုက္ခ။
တစ်ညလုံးနှစ်ယောက်ထဲရှိနေကြတော့
ပြောမရဘူးလေ။အကျီ်တွေကလည်း
အောက်မှာချွတ်လို့။ဖိနပ်တွေကလည်း
ဟိုတစ်ဖက်ဒီတစ်ဖက်နဲ့။အခုသူတောင်
သူကြီးနဲ့သူ့သားဟုတ်မဟုတ်မသေခြာ
လို့သာတက်ကြည့်မှာ။မဟုတ်ရင်
ဒီအတိုင်းပြန်လှည့်မိတော့မည်။
ဒေါ်ဇင်မာခိုင်အပေါ်တက်ကြည့်လိုက်တော့
ဘုရားပါတမိသွားသည်။
သူကြီးက ကိုယ်ပေါ်မှာအဝတ်မဲ့လို့။
သူ့သားလည်း..အဝတ်မပါဘဲ
သူကြီးရင်ခွင်ထဲမှာ။
အမလေးလေး...။
စောင်တစ်ပိုင်ခြုံထားလို့တော်သေးတယ်။
ဟုဒေါ်ဇင်မာခိုင်ရေရွတ်ကာရှက်ရှက်နဲ့
တဲပေါ်ကပြေးဆင်းခဲ့လိုက်ရသည်။
" ကြီးတော်...ဘာဖြစ်လာတာလဲ''
" ဘား.မှ..မ..မဖြစ်ဘူး...
ပြန်ကြစို့''
" ဗျာ...သူကြီးတို့ကကော...''
" လျှာမရှည်နဲ့ငါပြန်ဆိုပြန်ပေါ့.. ''
အထွန့်ရှည်နေတဲ့ကောင်တွေကိုဒေါ်ဇင်မာခိုင်
ငေါက်လိုက်တော့နားမလယ်သလိုခေါင်း
ကုတ်ကာလှည့်ပြန်သွားကြတဲ့
ရွားသားအချို့။သူ ကတော့
မိုးမမြင်လေမမြင်ဖြစ်ထားကြတဲ့
သူကြီးနဲ့သားရှိရာတဲပေါ်ကို
တစ်ချက်ပြန်ငဲ့ကြည့်ပြီး ရွာသားတွေအနောက်
အပြေးလိုက်တော့သည်။
အားလုံးပြန်သွားဒါကို..တဲထန်းရံ ကနေ
ချောင်းကြည့်နေတဲ့အာဏာ
မျက်နှာထက်တော့ပိီတိအပြုံးကြီး
တွေနဲ့။
သူတို့လာနေတာကိုဆူညံသံတွေကြောင့်
ထန်းရံပေါက်ကနေ အာဏာအရှင်းသား
မြင်လိုက်ရ၍ လူတွေအထင်လွဲအောင်
တမင်အပေါ်အကျီ်ကို အမြန်ချွတ်လိုက်
ခြင်းဖြစ်သည်။သူ့အကျီ်တင်မဟုတ်ဘူး
အိပ်ပုတ်ကြီးနေတဲ့ကောင်ဆိုးရဲ့
အကျီ်ကိုပါ..မနိုးအောင်
အသာလေးချွတ်ထားလိုက်ခြင်း။
သူလုပ်တဲ့ရည်ရွယ်ချက်ကရွာသား
တွေမြင်ပြီးသတင်းဖွ..ကောင်ဆိုးနဲ့
မြန်မြန်လက်ထပ် အဲ့သဘောပါဘဲ။
ဒါပေမဲ့သူထင်တဲ့အတိုင်းတော့
ရွာသားတွေမမြင်သွားဘူး။ဒါပေမဲ့
ကောင်ဆိုးအမေမြင်သွားတယ်။ဒါက
ပိုကောင်းပါတယ်။သူ့သားနဲ့ အိပ်ပြီးပြီ
ဆိုပြီးအမြန်လက်ထပ်ခိုင်းတော့မှာ
အသေအခြာဘဲ။
သူ့အကြံနဲ့သူမို့ အောင်နိုင်သူကြီးလို
ပြုံးနေပေမဲ့ သူအသုံးချခြင်းခံလိုက်ရပြန်တဲ့
ကောင်ဆိုးလေးကတော့..မျက်နှာလေး
ရှုံ့မဲ့ကာ..ပြန်အိပ်သွားပြန်သည်။
အစက ဒီကောင်ဆိုးကို..သူကြည့်မရခဲ့ဘူး။
အကြောင်းကသူ့သမီးကိုပိုးပန်းနေလို့။
သမီးကိုမကြိုက်တော့ဘဲသူ့ဆီ
ပြောင်းလာပြန်တော့မယ်
အမျိုးမျိုးနိုင်တယ်ဆိုပြီး
အမြင်ကပ်ပြန်ရော။
မနေ့က..ကောင်ဆိုးပြောတဲ့အဲ့စကား။
ခများလာတောင်းရမ်းစရာမလိုတော့ဘူး။
ခများကိုဘယ်လောက်ချစ်ချစ်...
ကျွန်တော်လက်မထပ်ချင်ဘူး ဆိုတဲ့
စကားလုံးတွေက သူ့နှလုံးသားကို
အရှိိမ်ပြင်းပြင်းနဲ့ ထိုးဖောက်လာတဲ့
မြှားလိုဘဲ။
ခွေးပေါက်.ဆီကအဲ့စကားလုံးမျိုးကို
သူမနှစ်သက်ဘူး။ခများကိုကြိုက်တယ်။
ချစ်တယ်။ဆိုတဲ့စကားလုံးမျိုးကိုဘဲ
ကြားခြင်တော့တယ်။
ဒါကြောင့် သူသိလိုက်တာက
လင်းလက်ရာဆိုတဲ့ဒီခွေးပေါက်ကို
သူအမြန်လက်ထပ်မှရတော့မယ်ဆိုတဲ့အသိ။
လင်းလက်ရာဆိုတဲ့ကောင်က..
ပြောရင်ပြောတဲ့အတိုင်းလုပ်တတ်တဲ့
နေရာမှာနှစ်ယောက်မရှိဘူး။
နောက်မှနောင်တရတာမျိုးမလိုခြင်၍
လက်ရာကို သူ့အနားမှာ
ရှိစေခြင်မှန်းသိလိုက်တာနဲ့..မရရအောင်
ခေါ်ထားဖို့ဆုံးဖြတ်ချက်ချခဲ့သည်။
ဒါဟာ..လင်းလက်ရာကို။ ပြန်ချစ်မိသွား
လို့လားလို့မေးရင်။ မဆိုင်းမတွဘဲ
ပြန်ဖြေမိမှာက..ဟင့်အင်း လို့။
အာဏာ...ဒီကောင်ဆိုး..ကိုမချစ်ဘူး။
" ကျွန်...ကျွန်တော် ရွာထဲမဝင်ရဲဘူး ''?
" ဟမ်... '''
ဒီလောက်ဆိုး..ဒီလောက်မိုက်တဲ့ခွေးပေါက်က။
ရွာယာထဲမဝင်ရဲဘူး။ မဟုတ်ဘူးငါနားကြားများ
မှားသွားဒါလား။?
" ဘာလို့လည်း..ဘာလို့ရွာထဲမဝင်ရဲရတာလဲ''
" ဟာ...ကျွန်တော်က..ခိုးပြေးတာ
မခံဖူးဘူးလေ...အဲ့တော့ဘယ်မျက်နှာနဲ့
အိမ်ပြန်ရမလဲ မသိဘူးလေ ''
ဟိုက်...သူပြောပုံဆိုခိုးရာလိုက်ပြီး
ရွာထဲပြန်ဝင်လာတဲ့စုံတွဲတွေက
အရင်အစမ်းခိုးပြေးထားကြပြီးတဲ့။
" မင်းပြောပုံက ငါကဘဲခိုးပြေးဖူးတဲ့ပုံနဲ့''
'' မခိုးပြေးဖူးပေမဲ့ခများကမိန်းမရဖူး
တယ်လေ..ကျွန်တော်က..လူပျို.ရှက်တာ
ပေါ့ဗျ ''
အမယ့်...။
သူ့လိုလူကဘဲ ရှက်ရတယ်ရှိသေး။
ရွာထဲဝင်ဖို့အရေးတွန့်ဆုတ်တွန့်ဆုတ်
လုပ်နေတဲ့ ခွေးပေါက်ကိုအာဏာ
မျက်ထောက်နီကြီးနဲ့ ကြည့်ပြီး။
" ရှက်နေလို့ပြီးတဲ့ကိစ္စမဟုတ်ဘူးလင်းလက်ရာ..
လာ...သွားမယ်...''
" ..ဟာ..ခများ...''
" သောက်အပေါက်ပိတ်ပြီး...လိုက်ခဲ့လိုက်တော့''
လေသံမာမာနဲ့ဆွဲခေါ်ခဲ့မှာ
အနောက်ကနေ ယက်ကန်ကန်
နဲ့ပါလာခဲ့သည်။
ပြန်လှည့်မကြည်ဘဲသိတယ်။
လက်ရာဆိုတဲ့ကောင်နှုတ်ခမ်းထှော်ပြီး
သူနောက်ပါလာခဲ့မယ်။
အာဏာ တစ်ချက်ပြုံးပြီးရွာထဲကို
ခြေလှမ်းကြဲကြီးတွေနဲ့ ဝင်လိုက်ပြီး
လက်ရာအိမ်ကို ဝင်လိုက်သည်။
လက်ရာကို သူခိုးသွားတဲအကြောင်းပြော
ပြီးလူကြီးပီပီ အမဆီပြန်အပ်ရမည်။
" ရောက်လာကြပြီလား... ''?
" ဟင်... ဒါက... အမေ ''
အိမ်မှာဝတ်ကောင်းစားလှတွေနဲ့
ရွာထဲကလူကြီးတွေ။
အာဏာကိုတိုင်လည်းဒီအခြေအနေကို
နမလည်တော့ပေ။
" ထိုင်ကြ.. ''
ဒေါ်ဇင်မာခိုင်တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့
သားနဲ့ သမက်ဖြစ်တော့မဲ့သူကြီးကို
ထိုင်ခိုင်လိုက်ပေမဲ့ မျက်လုံးထဲတွင်
မနက်ကဟိုတဲပေါ်က ပုံစံကမထွက်နိုင်။
" အမ ဒါတွေက.. ''?
သူကြီးအမေးကို သူ..မဖြေဘဲ..
လူကြီးတွေဘက်ကြည့်ကာ။
" လက်မှတ်ထိုးခိုင်း လိုက်ပါတော့ ''
" ဟုတ်ကဲ့... သူကြီးနဲ့...ဒီက
မောင်လင်းလက်ရာ...ဒီနေရာမှာ
လက်မှတ်ထိုးပေးကြပါ''
အာဏာ...မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ
စာချုပ်ကိုကြည့်လိုက်စဥ်။
" လက်ထပ်စာချုပ်..''!
" ဗျာ... ''!!
" သူကြီး..ခများဘာပြောလိုက်တာလဲ ''
အာဏာနှုတ်ခမ်းတစ်ဖက်ကွေးလိုက်ပြီး
စာချုပ်ရဲ့ သတို့သားနေရာကို
မြန်မြန်လေးလက်မှတ်ထိုးလိုက်သည်။
" သူကြီးဘက်ကထိုးပြီးသွားပြီ..
မောင်လင်းလက်ရာ..ဒီဘက်မှာ
ထိုးပေးပါ..''
လက်ရာ..သူကြီးဘက်ကြည့်လိုက်တော့
ထိုးလေဆိုတဲ့ပုံစံမျိုးနဲ့မေးငေါ့
ပြနေသည်။
သူဘားမှနားမလည်လိုက်ပေမဲ့
သူကြီးဆီက..အကြည့်ကတစ်ဖြည်းဖြည်း
တင်းမာလာတာနဲ့ လက်မှတ်ထိုးလိုက်ရသည်။
လက်မှတ်ထိုးပြီးမှ သူကြည့်မိလိုက်သည်က
သူ့နေရာကသတို့သမီးနေရာ။
" ခများ... !! "
" သူကြီး...အော်...ငါ့သမက်ဖြစ်သွားပြီ
ဆိုတော့အာဏာခွန်းဆက်ဘဲခေါ်တော့မယ်''
" ဟုတ်ရပါတယ်အမ ''
လက်ရာ ရန်တွေ့မလို့ကို အမေ
စကားဝင်ပြောလိုက်၍ မကျေမနပ်နဲ့ဘဲ
ငြိမ်နေလိုက်ရသည်။
" ဟိုမှာ...လင်းလက်ရာရဲ့အဝတ်အိတ်''
အဝတ်အိတ်။အမေ...ဘာလုပ်တာလဲ။
" မင့်အိမ်ကိုတစ်ခါ ခေါ်သွားတော့
ငါထည့်လိုက်ပြီး..အဂ်လာဆွမ်းကပ်ဖို့ရက်ကို
ရက်ကောင်းရွှေးပြီး..ပြန်ပြောမယ်''
" ကျေးဇူ့ပါအမ..''
မြန်ဆန်လွန်းလှတဲ့အခြေအနေကြောင့်
လက်ရာလိုစွာတေးတောင်
အမေ့လုပ်ရပ်ကိုလိုက်မမှီတော့။
ဘာလို့မြန်မြန်ဆန်ဆန်ကြီးလက်ထပ်ခိုင်း
ရတာလဲ။ပြီးတော့..ငါအခု
ယောကျာ်းရသွားပြီလား...။
ဘာကြီးလဲ။
အဝတ်အိတ်တစ်အိတ်ကို အာဏာဆွဲယူပြီး
လက်တစ်ဖက်ကကြောင်တောင်တောင်
လုပ်နေတဲ့.လက်ရာကိုဆွဲကာ
အိမ်ထဲကထွက်ခဲ့လိုက်သည်။
လက်ရာမှာတော့..ဘားမှတောင်ပြောချိန်ရလိုက်။
သူကြီးဆွဲရာနောက်တာပါလာခဲ့ရပြန်သည်။
😍😍အဆင်ပြေရဲ့လား??
ပြောပြကြပါအုန်းနော်။လိုအပ်တာ
လေးတွေလည်းအကြံပေးလို့ရပါတယ်။
ဒါနဲ့ လက်ရာလိုအမေမျိုးလိုခြင်လို့😁😁
နောက်တစ်ပိုင်းကျရင်
နှင်းနွယ်နဲ့လက်ရာ..ရန်ပွဲလေးလာပြီ😁
Author...
အိမ့်ဂျူး....
**********
Zawgyi
သူႀကီး...လင္
Part-9
" ေဟ့လူ..ခမ်ား..! .ခမ်ားဘာလုပ္တာလဲ''?
" ဟက္...မင္းေလးဘဲ..
အေရာင္ေရာ့ေအာင္နမ္းဆို...''
" ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္တယ္ေလ..ဒါေပမဲ့
ခမ်ား...ခမ်ားဘာလို႔...လူကို
လာေပြ႕ေနတာလဲ''
အေရာင္ေရာ့ေအာင္ခမ်ားနမ္းေပးလို႔
ေျပာလိုက္မိတာနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းေဒါင့္တစ္ဖက္
ေကြးၫႊတ္ေအာင္ၿပဳံးၿပီး
ဘာမေျပာညာမေျပာလူကို
ဒူးေခါင္းဆစ္ကေန ေဆြ႕ကနဲ
ေပြ႕ထလိုက္တဲ့ သူႀကီး။
လက္ရာ..လန္႔လန္႔နဲ႔ ေမးလိုက္ေတာ့
သူႀကီး..ခနဲ႔ၿပဳံးႀကီးၿပဳံးလာျပန္ကာ။
" နမ္းမလို႔ေလ...တဲေအာက္မွာဆို
လူေတြျမင္လိုက္မယ္..တဲေပၚေပြ႕တင္
သြားမလို...ဒါမွအားရပါးရလူေတြ
မျမင္ေအာင္..ေနရာမလႊတ္နမ္းလို႔ရမွာ''
" ဟာ..ခမ်ား...ကြၽန္ေတာ္
အဲ့လိုနမ္းခိုင္းတာမဟုတ္ဘူး...ျပန္ခ်
အခုျပန္ခ်''
အာဏာ..႐ုန္းကန္ေနတဲ့လက္ရာကို
ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ တဲေပၚတက္တဲ့
ဝါးဆစ္ေလွကားေလးကို
အသုံးျပဳၿပီးတဲေပၚအထိ
ေပြ႕တက္သြားလိုက္သည္။
ပုဆိုးကို ဒူးေခါင္းဆစ္အထိသာ
ဝတ္တတ္တဲ့ေခြးေပါက္က..သူေပြ႕ထား
ဒါကိုအလိုမက်ဘဲ ႐ုန္းကန္ေနလိုက္တာမ်ား
ဘားမွမဖုံးမအုတ္ထားတဲ့..
ေျခသလုံးေဖြးေဖြးေလးႏွစ္ခု
ထိခိုက္မိၿပီး...အနီးေရာင္သန္းလာတဲ့အထိ။
ေနာက္တစ္ခါ...ဒီေကာင္ေလး..ပုဆိုးဒူးေခါင္း
ေလာက္ဝတ္တာကိုတားရမယ္။
ဒီေလာက္လွတဲ့ေျခေထာက္ ဒီေန႔ကစၿပီး
ကိုယ္ကလြဲလို႔ဘယ္တစ္ေယာက္မွမၾကည့္ေစရဘူး။
" ခမ်ား...!! ခ်ေပးလို့ ''
" ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ...ေခြးေပါက္ရယ္
ခ်ေပးမွာေပါ့..မေလာပါနဲ႔''
" ခမ်ား... !! "
လက္ရာမ်က္ႏွာႀကီးနီရဲသြားရသည္။
ဒီလူ..စကားကိုဘယ္လိုေတြေျပာေနလဲ
မသိဘူး။
ဘာလဲ...ဒီလူဆိုးလူမိုက္ေလးက
ရွက္တတ္ေသးတယ္ေပါ့။
ဟက္...!! ရွက္ေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးက
နဂိုမ်က္ႏွာေလးထက္ ပိုလွတယ္။
ေနာက္ဆိုဒီမ်က္ႏွာေတြ႕ရဖို႔အၿမဲစေနမွဘဲ။
အာဏာ..သူႀကီးပီပီ..တဲပိုင္ရွင္ကိုခြင့္မေတာင္းဘဲ
တဲပိုင္ရွင္ရဲ႕ခ်ထားတဲ့အိပ္ယာခင္းအနီ
ကြပ္ၾကားေလးေပၚ..အရွက္သည္းၿပီး
မ်က္ႏွာလြဲေနတဲ့ေခြးေပါက္ကို
ခ်ေပးလိုက္ကာ..အေပၚကအုပ္မိုးထား
လိုက္သည္။
အခုခ်ိန္ကေျမပဲေတြဥေနၿပီဆိုေတာ့
အခင္သမားေတြကသူ႔တဲကိုယ့္တဲ
သူခိုးဒဏ္က ကာကြယ္ႏိုင္ေအာင္
ညအိပ္ဝင္ၾကေလၿပီ။
အာဏာ..ေခြးေပါက္ကိုေခၚလာတဲ့
တဲက႐ြာထဲက.ကိုတင္ေဖရဲ႕တဲ။
မနက္ကိုတင္ေဖမိန္းမကေလးေမြးလို႔
တင္ေဖၿမိဳ႕တက္သြားဒါသိသည္။
ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ဒီတဲကိုမွ
အာဏာေ႐ႊးၿပီးဆြဲေခၚခဲ့ျခင္း။
".. ခမ်ား...ဖယ္.. ''!!
" မနမ္းရေသးဘူးေလ..ဘယ္လို
ဖယ္မွာလဲ..''
" ေတာ္ၿပီ..မနမ္းနဲ႔ေတာ့...အနာကမနမ္းလည္း
ေပ်ာက္တယ္တဲ့..''
" အနာကေျပာတာလား..''
" အင္... ''
အာဏာရယ္ပစ္လိုက္သည္။
ေခြးေပါက္။သူဘာ႐ြယ္ခ်က္နဲ႔
တဲေပၚေပြ႕တက္ခဲ့မွန္းသိလိုက္ေတာ့.
စကားကိုခ်က္ျခင္းေျပာင္းသြားတယ္။
အနာက..မနမ္းဘဲေပ်ာက္တယ္လို႔..
သူကိုေျပာတယ္တဲ့။..စကားကိုကတ္သတ္ၿပီး
မေျပာရင္..လင္းလက္ရာ..ဘယ္ပီသေတာ့မလဲ။
လက္ရာ..ဘယ္ေလာက္ဖယ္ခိုင္းဖယ္ခိုင္း
အာဏာလက္ရာအေပၚကနည္းနည္းေလးမွ
မဖယ္။မဖယ္တဲ့အျပင္ပိုလို႔ေတာင္
ဖိခ်လိုက္ေသးသည္။
" အ့..ခမ်ားဖယ္လို႔... ''!!
" မဖယ္ဘူးလို႔..ကိုယ္ေျပာၿပီးၿပီေလ..''
" ခမ်ားေျပာေတာ့ျပန္မယ္ဆို..''
" အဲ့ဒါခုဏက အခုမဟုတ္ေတာ့ဘူး''
" ခမ်ားစကားကိုအမ်ိဳးမ်ိဳး...''
" မင္းလည္းအမ်ိဳးမ်ိဴးေျပာတာဘဲေလ
ႏႈတ္ခမ္းပဲ့ျခင္းမီးလာမမႈတ္နဲ႔..''
" ခမ်ား..ကြၽန္ေတာ့္စကားကိုလိုက္ၿပီး
လက္စားေျခေနတာလား..''
" မဟုတ္ရပါဘူး..မေက်နပ္တဲ့စကား
တစ္ခြန္းကိုဘဲ..လက္စားေျခတာ''
သူႀကီးစကားေၾကာင့္လက္ရာရဲ႕ႏႈတ္ခမ္း
ေထွာ္ခ်လိုက္သည္။သူႀကီးဘယ္စကားကို
လက္စားေျခေနတာပါလိမ့္။
" ဘယ္စကားကို..ခမ်ားမေက်နပ္တာလည္း
ခမ်ားမေက်နပ္ေစမဲ့စကား..က်ဳပ္မေျပာခဲ့
ပါဘူး..ခမ်ားေက်နပ္မဲ့စကားက်ဳပ္ေျပာခဲ့တာ။
အပိုေဆာင္းအေနနဲ႔..ေတာင္းရမ္းတာဖ်က္သိမ္း
ဖို႔ပါ..ေျပာေပးခဲ့ေသး...''
" ကိုယ္မေက်နပ္တာလဲ..အဲ့အပိုေဆာင္းစကားဘဲ''
" ဟမ္....''!
လက္ရ ေၾကာင္အအေလး..သူႀကီးကို
မ်က္ေတာင္မခတ္ျပန္ၾကည့္မိလိုက္ေတာ့သည္။
မေတာင္းရမ္းနဲ႔ေတာ့လို႔သူေျပာခဲ့တာကို
သူႀကီးက..ဘာမေက်နပ္စရာရွိလို႔လဲ။
ေပ်ာ္ေတာင္ေပ်ာ္ရအုန္းမဲ့ကိစၥ။
အာဏာေၾကာင္ေတာင္ေတာင္လုပ္ေနတဲ့
ေခြးေပါက္ရဲ႕ႏွာဖ်ားနီနီေလးကို
မနာေအာင္အသာဆြဲညစ္ကာ။
" ကိုယ့္ကိုဒီလိုမ်ိဳးလုပ္လို႔ရမယ္ထင္ေနလားဟင္..
ေတာင္းခိုင္းတဲ့အခါ ေတာင္းခိုင္းၿပီး။
မလိုခ်င္ေတာ့မွေတာင္းရမ္းစရာမလိုဘူး
လို႔ေျပာရေအာင္..ကိုယ္က..မင္းေလးရဲ႕
အခိုင္းေစလား..အမိန္႔ေတြဘဲေပးေနတာ''
" အ့..ခမ်ားလႊတ္နာတယ္... ''
ဆြဲညႇစ္ထားဒါၾကာေန၍ လက္ရာ
႐ုန္းဖယ္ကာမ်က္ေစာင္းလွလွခဲပစ္
လိုက္သည္။
" ကြၽန္ေတာ္အဲ့လိုေျပာလိုက္တာခမ်ား
ႀကိဳက္တယ္မလား..ဘာအပိုေတြ
လာေျပာေနေသးလဲ''
" ကိုယ္ႀကိဳက္တယ္လို႔ဘယ္သူေျပာလဲ
ကိုယ္သာႀကိဳက္ရင္..မင္းေလးကို
တဲေအာက္ကေနတဲေပၚကို..ခိုးေျပးလာပါ့မလား''
" ငိ... ''
လက္ရာ..အံၾသသြားသည္။သူႀကီးက
သူ႔ကိုခိုးေျပးလာတာတဲ့။ခိုးေျပးလာတဲ့
ေနရာကလည္း..တဲေအာက္ကေန
တဲေပၚကို။ေတာ္ေတာ္ေဝးတဲ့အကြာအေဝး။
" ခိုး...ခိုးလာတာ..ဟုတ္လား''
" ဟက္...ဟုတ္တယ္ေလ...မင္းဘဲ
လူႀကီးေတြအေရွ႕မွာ ေတာင္းရမ္းစရာ
မလိုေတာ့ဘူးလို႔ေျပာခဲ့ေတာ့..ေနာက္တစ္ႀကိမ္
ျပန္လာေတာင္းဖို႔ကိုယ့္အတြက္ခက္ခဲသြားၿပီ
အဲ့ေတာ့..ေတာင္းစရာမလိုေတာ့ေအာင္
တစ္ခါထဲခိုးေျပးထားလိုက္တာ''
" ဘယ္...ဘယ္သူက..လက္ခံလို႔လည္း
ဖယ္...အခုအေပၚကဖယ္..အိမ္ျပန္မယ္''
" ေသျခာလား..အိမ္ျပန္မွာ''
အာဏာမ်က္ႏွာတည္ႀကီးနဲ႔
ေမးလိုက္ေတာ့..အိမ္ျပန္မယ္လုပ္ေနတဲ့
ေကာင္ေလးငူငိုင္ငိုင္ေလးျဖစ္သြားသည္။
အာဏာသိတယ္ေလ။ဒီကေလး..
သူ႔ကိုခ်စ္ေနမွေတာ့ဒီအခြင့္အေရးကို
လက္လႊတ္ခံမွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ။
အတန္ၾကာလက္ရာၿငိမ္ေနလိုက္ၿပီး
သူႀကီးကိုေမာ့ၾကည္ကာ..ေျပာလိုက္သည္က။
" ခမ်ားကိုယ္ေလးေလးႀကီးကို
ကြၽန္ေတာ္မႏိုင္ေတာ့ဘူး... '' ဟူ၍။
အာဏာသေဘာက်စြာၿပဳံးလိုက္ၿပီး
လက္ရာအေပၚကဖယ္ကာ..
နံေဘးကိုဝင္လဲလိုက္ၿပီး..
သူ႔သန္မာတဲ့လက္ေတြကို အသုံးျပဳကာ
လက္ရာကိုသူ႔ရင္ဘတ္ေပၚ
ဆြဲတင္လိုက္သည္။
" အင့္... !? ခမ်ား... ''
" မင္းဘဲ..ေညာင္းတယ္ဆို..ဒါေၾကာင့္
ကိုယ္အေပၚတင္ေပးဒါ.. ''
ပါးခ်ိဳင့္ခြက္ႀကီးေတြေပၚေအာင္
ၿပဳံးရယ္ရင္းေျပာလာေတာ့...လက္ရာ
ဘားမွဆက္မေျပာႏိုင္ေတာ့ေပ။
သူႀကီးရင္ဘတ္ေပၚေခါင္းမွီခ်ရင္း
ၿပဳံးလိုက္သည္။
ဘယ္လိုအေျခအေနေၾကာင့္ဘဲျဖစ္ျဖစ္
ကိုယ္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူရဲ႕ရင္ခြင္ေပၚထပ္ရက္
အိပ္ေနရတာကအိမ္မက္ႀကီးတစ္ခုလို။
ေပ်ာ္မိတယ္။ပိုလို႔ေပ်ာ္မိတာက။
သူႀကီးသူ႔ကိုခိုးလာတယ္ဆိုတဲ့ စကားဘဲ။
" ရင္ဘတ္ေပၚမွာလုပ္စိလုပ္စိလုပ္မေနနဲ႔
ေနာ္...ကိုယ့္စိတ္ထိန္းမႏိုင္ဘဲ မုဒိန္႔က်င့္မိ
လိုက္ရင္..ကိုယ့္အဆိုးမဆိုနဲ႔''
သူႀကီးအသံၾသၾသႀကီးေၾကာင့္
လက္ရာမ်က္လုံးျပဴးသြားကာ..
ထိုျပဴးေနတဲ့မ်က္လုံးကိုအတင္းျပန္ပိတ္ယူၿပီး
ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးအိပ္လိုက္သည္။
ဒီ႐ြာမွာသူေနခဲ့တဲ့တစ္ေလွ်ာက္လုံး။
သူသိတဲ့သူႀကီးက။ေျပာရင္ေျပာတဲ့
အတိုင္းလုပ္တတ္တဲ့လူမ်ိဳး။ မလုပ္ဘဲနဲ႔
အပိုေျပာတယ္ဆိုတာမ်ိဳးသူႀကီးဘဝမွာ
မရွိဘူး။
အခုခ်ိန္မ်ိဳးမွာ..သူႀကီးေျပာသလိုကိစၥမ်ိဳး
ျဖစ္လို႔မရဘူး။သူဘယ္ေလာက္ခ်စ္ခ်စ္
အဲ့ကိစၥႀကီးကေတာ့အဆင္သင့္မျဖစ္ေသးပါ။
သူႀကီးစိတ္ေပါက္လိုတစ္ကယ္လုပ္ခဲ့ရင္
သူ႔အတြက္ သူ႔ႀကီးလက္က႐ုန္းေျပးဖို႔
လမ္းစကမျမင္ဖူး။သူႀကီး မလုပ္ခ်င္လို႔
အေခ်ာ့ေပးေနတဲ့အခါဘဲသူႀကီးကို
သူႏုိင္မယ္။သူႀကီးစိတ္တိုေနတဲ့အခါဆိုရင္ေတာ့
သူႀကီးခႏၶာကိုယ္နဲ႔ဗလၾကားမွာ
ပိျပားေနမွာအမွန္။
ရင္ဘတ္ေပၚမွာလုပ္စိလုပ္စိ
လုပ္ေနတဲ့လက္ရာကိုအာဏာ
အသံမာမာနဲ႔ စလိုက္တာ။တစ္ကယ္ထင္
ၿပီးၿငိမ္က်သြား၍ ေခြးေပါက္မသိေအာင္
ႀကိတ္ခြီးရသည္။
ကိုယ္ကစဒါသူေလးကေတာ့..
အဟုတ္ထင္သြားတယ္။အာဏာကိုယ္တိုင္လဲ
ဘာလို႔ အဲ့စကားကိုမွေ႐ႊးၿပီး
စလိုက္မိမွန္းမသိ။သူသိသည္က
သူဒီေကာင္ဆိုးေလးကို..စဘဲစျခင္မိသည္။
တစ္ျဖဴးျဖဴးနဲ႔ တိုက္ခတ္လာတဲ့
ေလေျပေတြနဲ႔အတူ ညကလည္း
နက္သည္ထက္နက္လို႔လာၿပီ။
ေလနဲ႔အတူ ပါလာတဲ့ေ႐ႊမိုးမင္းကလည္း
သည္းသည္းမဲမဲ ႐ြာခ်လို႔။
႐ြာကလူေတြနဲ႔ေဒၚဇင္မာခိုင္ကေတာ့
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုဘယ္ေလာက္အထိ
စိတ္ပူၿပီးရွာေနမလဲမသိေပ။
ဒီႏွစ္ေယာက္ကေတာ့..မိုးဒဏ္ေၾကာင့္
တင္းၾကပ္စြာဖက္တြယ္ေနတဲ့ေကာင္ေလး
ကို ယုယစြာေပြ႕ဖက္ရင္း..ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္
အိပ္စက္လို႔။
တစ္ညလုံးျပန္မလာတဲ့..သားနဲ႔
သူႀကီးေၾကာင့္ေဒၚဇင္မာခိုင္
မိုးလင္းဒါနဲ႔႐ြာကလူေတြစုၿပီး
ရွာဖို႔ဆုံးျဖတ္ေတာ့သည္။
မူး႐ူးေနရင္ေတာင္အိမ္ျပန္လာတတ္တဲ့
ကေလးက.ဝမ္းနည္းစြာထြက္သြားၿပီး
ျပန္ေပၚမလာတဲ့အျပင္..သူႀကီးကပါ
ေပၚမလာေတာ့..သူႀကီးနဲ႔မ်ား
ဘယ္ေနရာမွာထိုႀကိတ္သတ္ျဖတ္ေနၾကၿပီ
လဲဟူသည့္အေတြးေၾကာင့္
ခႏၶာကိုယ္ထဲကေသြးေတြပင္
ေျပာင္းျပန္စီးဆင္းသြားသလို။
ပဲခင္းေတြဘက္ ဝင္သြားဒါေတြ႕တယ္ဆိုတဲ့
လူေတြေၾကာင့္.ေျမပဲခင္းေတြဘက္
လိုက္ရွာၾကသည္။
အရင္က႐ြာသားေတြေပ်ာက္လို႔
လိုက္ရွာခဲ့တဲ့သူႀကီးက.
အခုေတာ့..သူေပ်ာက္လို႐ြသားေတြ
လိုက္ရွာေနရၿပီ။
ပဲခင္းေတြ ။တဲေတြဘက္ဝင္ရင္း
တဲပိုင္ရွင္လူေတြကို
ေတြ႕မိလားေမးကာ တစ္တဲၿပီး
တစ္တဲသာေက်ာ္ခဲ့သည္။
သူႀကီးနဲ႔လက္ရာကိုေတာ့ဘယ္သူမွ
မေတြ႕ၾက။
" ႀကီးေတာ္... !! ဒါ သူႀကီးမေန႔က
ဝတ္တဲ့အက်ီ္ဘဲ... ''
"ဟုတ္တယ္..ဒါ..မေန႔က..
သားကိုလာေတာင္တဲ့အခါဝတ္ခဲ့တဲ့အက်ီ္''
အက်ီ္ေလးမွာအပန္းေရာင္ေလး။
အထိတ္တစ္ေနရာမွာစုလုံးထားပုံက
တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုအာေငြ႕ေပးၿပီး
ၾကတ္ထုတ္ထိုးထားတဲ့ပုံ။
ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္လိုက္ၾကည့္ရင္းမွ
ဝါးဆစ္ေလွကားေတြရဲ႕ေအာက္မွာ
ခြၽတ္ထားတဲ့ဖိနပ္ႏွစ္ရံကိုေတြ႕လိုက္ၾကေတာ့သည္။
တစ္ရံက..စီစီရီရီေလခြၽတ္ထားေပမဲ့
ေနာက္တစ္ရံကေတာ့..ဟိုတစ္ဖက္ဒီတစ္ဖက္။
" ဖိနပ္ေတြ... တဲေပၚမွာ..လူရွိေလာက္တယ္
ကြၽန္ေတာ္တက္ၾကည့္လိုက္မယ္ႀကီးေတာ္''
႐ြာထဲကေကာင္ေလးတစ္ေယာက္
ဖိနပ္ေတြ႕တာနဲ႔အေပၚတက္ဖို႔ျပင္လိုက္သည္။
" ေနအုန္း...''?
" ဘာလို႔လဲ..ႀကီးေတာ္.. ''
" ငါ့ဟာငါတက္ၾကည့္မယ္ ''
ေဒၚဇင္မာခိုင္ေက်ာသိပ္မလုံတာနဲ႔
သူကိုယ္တိုင္တက္ၾကည့္ဖို႔
ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။မေတာ္လို႔
ဒင္းတို႔ကမ႐ိုးမသားေနေနရင္ဒုကၡ။
တစ္ညလုံးႏွစ္ေယာက္ထဲရွိေနၾကေတာ့
ေျပာမရဘူးေလ။အက်ီ္ေတြကလည္း
ေအာက္မွာခြၽတ္လို႔။ဖိနပ္ေတြကလည္း
ဟိုတစ္ဖက္ဒီတစ္ဖက္နဲ႔။အခုသူေတာင္
သူႀကီးနဲ႔သူ႔သားဟုတ္မဟုတ္မေသျခာ
လို႔သာတက္ၾကည့္မွာ။မဟုတ္ရင္
ဒီအတိုင္းျပန္လွည့္မိေတာ့မည္။
ေဒၚဇင္မာခိုင္အေပၚတက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ဘုရားပါတမိသြားသည္။
သူႀကီးက ကိုယ္ေပၚမွာအဝတ္မဲ့လို႔။
သူ႔သားလည္း..အဝတ္မပါဘဲ
သူႀကီးရင္ခြင္ထဲမွာ။
အမေလးေလး...။
ေစာင္တစ္ပိုင္ၿခဳံထားလို႔ေတာ္ေသးတယ္။
ဟုေဒၚဇင္မာခိုင္ေရ႐ြတ္ကာရွက္ရွက္နဲ႔
တဲေပၚကေျပးဆင္းခဲ့လိုက္ရသည္။
" ႀကီးေတာ္...ဘာျဖစ္လာတာလဲ''
" ဘား.မွ..မ..မျဖစ္ဘူး...
ျပန္ၾကစို႔''
" ဗ်ာ...သူႀကီးတို႔ကေကာ...''
" လွ်ာမရွည္နဲ႔ငါျပန္ဆိုျပန္ေပါ့.. ''
အထြန္႔ရွည္ေနတဲ့ေကာင္ေတြကိုေဒၚဇင္မာခိုင္
ေငါက္လိုက္ေတာ့နားမလယ္သလိုေခါင္း
ကုတ္ကာလွည့္ျပန္သြားၾကတဲ့
႐ြားသားအခ်ိဳ႕။သူ ကေတာ့
မိုးမျမင္ေလမျမင္ျဖစ္ထားၾကတဲ့
သူႀကီးနဲ႔သားရွိရာတဲေပၚကို
တစ္ခ်က္ျပန္ငဲ့ၾကည့္ၿပီး ႐ြာသားေတြအေနာက္
အေျပးလိုက္ေတာ့သည္။
အားလုံးျပန္သြားဒါကို..တဲထန္းရံ ကေန
ေခ်ာင္းၾကည့္ေနတဲ့အာဏာ
မ်က္ႏွာထက္ေတာ့ပိီတိအၿပဳံးႀကီး
ေတြနဲ႔။
သူတို႔လာေနတာကိုဆူညံသံေတြေၾကာင့္
ထန္းရံေပါက္ကေန အာဏာအရွင္းသား
ျမင္လိုက္ရ၍ လူေတြအထင္လြဲေအာင္
တမင္အေပၚအက်ီ္ကို အျမန္ခြၽတ္လိုက္
ျခင္းျဖစ္သည္။သူ႔အက်ီ္တင္မဟုတ္ဘူး
အိပ္ပုတ္ႀကီးေနတဲ့ေကာင္ဆိုးရဲ႕
အက်ီ္ကိုပါ..မႏိုးေအာင္
အသာေလးခြၽတ္ထားလိုက္ျခင္း။
သူလုပ္တဲ့ရည္႐ြယ္ခ်က္က႐ြာသား
ေတြျမင္ၿပီးသတင္းဖြ..ေကာင္ဆိုးနဲ႔
ျမန္ျမန္လက္ထပ္ အဲ့သေဘာပါဘဲ။
ဒါေပမဲ့သူထင္တဲ့အတိုင္းေတာ့
႐ြာသားေတြမျမင္သြားဘူး။ဒါေပမဲ့
ေကာင္ဆိုးအေမျမင္သြားတယ္။ဒါက
ပိုေကာင္းပါတယ္။သူ႔သားနဲ႔ အိပ္ၿပီးၿပီ
ဆိုၿပီးအျမန္လက္ထပ္ခိုင္းေတာ့မွာ
အေသအျခာဘဲ။
သူ႔အႀကံနဲ႔သူမို႔ ေအာင္ႏိုင္သူႀကီးလို
ၿပဳံးေနေပမဲ့ သူအသုံးခ်ျခင္းခံလိုက္ရျပန္တဲ့
ေကာင္ဆိုးေလးကေတာ့..မ်က္ႏွာေလး
ရႈံ႕မဲ့ကာ..ျပန္အိပ္သြားျပန္သည္။
အစက ဒီေကာင္ဆိုးကို..သူၾကည့္မရခဲ့ဘူး။
အေၾကာင္းကသူ႔သမီးကိုပိုးပန္းေနလို႔။
သမီးကိုမႀကိဳက္ေတာ့ဘဲသူ႔ဆီ
ေျပာင္းလာျပန္ေတာ့မယ္
အမ်ိဳးမ်ိဳးႏိုင္တယ္ဆိုၿပီး
အျမင္ကပ္ျပန္ေရာ။
မေန႔က..ေကာင္ဆိုးေျပာတဲ့အဲ့စကား။
ခမ်ားလာေတာင္းရမ္းစရာမလိုေတာ့ဘူး။
ခမ်ားကိုဘယ္ေလာက္ခ်စ္ခ်စ္...
ကြၽန္ေတာ္လက္မထပ္ခ်င္ဘူး ဆိုတဲ့
စကားလုံးေတြက သူ႔ႏွလုံးသားကို
အရွိိမ္ျပင္းျပင္းနဲ႔ ထိုးေဖာက္လာတဲ့
ျမႇားလိုဘဲ။
ေခြးေပါက္.ဆီကအဲ့စကားလုံးမ်ိဳးကို
သူမႏွစ္သက္ဘူး။ခမ်ားကိုႀကိဳက္တယ္။
ခ်စ္တယ္။ဆိုတဲ့စကားလုံးမ်ိဳးကိုဘဲ
ၾကားျခင္ေတာ့တယ္။
ဒါေၾကာင့္ သူသိလိုက္တာက
လင္းလက္ရာဆိုတဲ့ဒီေခြးေပါက္ကို
သူအျမန္လက္ထပ္မွရေတာ့မယ္ဆိုတဲ့အသိ။
လင္းလက္ရာဆိုတဲ့ေကာင္က..
ေျပာရင္ေျပာတဲ့အတိုင္းလုပ္တတ္တဲ့
ေနရာမွာႏွစ္ေယာက္မရွိဘူး။
ေနာက္မွေနာင္တရတာမ်ိဳးမလိုျခင္၍
လက္ရာကို သူ႔အနားမွာ
ရွိေစျခင္မွန္းသိလိုက္တာနဲ႔..မရရေအာင္
ေခၚထားဖို႔ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ့သည္။
ဒါဟာ..လင္းလက္ရာကို။ ျပန္ခ်စ္မိသြား
လို႔လားလို႔ေမးရင္။ မဆိုင္းမတြဘဲ
ျပန္ေျဖမိမွာက..ဟင့္အင္း လို႔။
အာဏာ...ဒီေကာင္ဆိုး..ကိုမခ်စ္ဘူး။
" ကြၽန္...ကြၽန္ေတာ္ ႐ြာထဲမဝင္ရဲဘူး ''?
" ဟမ္... '''
ဒီေလာက္ဆိုး..ဒီေလာက္မိုက္တဲ့ေခြးေပါက္က။
႐ြာယာထဲမဝင္ရဲဘူး။ မဟုတ္ဘူးငါနားၾကားမ်ား
မွားသြားဒါလား။?
" ဘာလို႔လည္း..ဘာလို႔႐ြာထဲမဝင္ရဲရတာလဲ''
" ဟာ...ကြၽန္ေတာ္က..ခိုးေျပးတာ
မခံဖူးဘူးေလ...အဲ့ေတာ့ဘယ္မ်က္ႏွာနဲ႔
အိမ္ျပန္ရမလဲ မသိဘူးေလ ''
ဟိုက္...သူေျပာပုံဆိုခိုးရာလိုက္ၿပီး
႐ြာထဲျပန္ဝင္လာတဲ့စုံတြဲေတြက
အရင္အစမ္းခိုးေျပးထားၾကၿပီးတဲ့။
" မင္းေျပာပုံက ငါကဘဲခိုးေျပးဖူးတဲ့ပုံနဲ႔''
'' မခိုးေျပးဖူးေပမဲ့ခမ်ားကမိန္းမရဖူး
တယ္ေလ..ကြၽန္ေတာ္က..လူပ်ိဳ.ရွက္တာ
ေပါ့ဗ် ''
အမယ့္...။
သူ႔လိုလူကဘဲ ရွက္ရတယ္ရွိေသး။
႐ြာထဲဝင္ဖို႔အေရးတြန္႔ဆုတ္တြန္႔ဆုတ္
လုပ္ေနတဲ့ ေခြးေပါက္ကိုအာဏာ
မ်က္ေထာက္နီႀကီးနဲ႔ ၾကည့္ၿပီး။
" ရွက္ေနလို႔ၿပီးတဲ့ကိစၥမဟုတ္ဘူးလင္းလက္ရာ..
လာ...သြားမယ္...''
" ..ဟာ..ခမ်ား...''
" ေသာက္အေပါက္ပိတ္ၿပီး...လိုက္ခဲ့လိုက္ေတာ့''
ေလသံမာမာနဲ႔ဆြဲေခၚခဲ့မွာ
အေနာက္ကေန ယက္ကန္ကန္
နဲ႔ပါလာခဲ့သည္။
ျပန္လွည့္မၾကည္ဘဲသိတယ္။
လက္ရာဆိုတဲ့ေကာင္ႏႈတ္ခမ္းေထွာ္ၿပီး
သူေနာက္ပါလာခဲ့မယ္။
အာဏာ တစ္ခ်က္ၿပဳံးၿပီး႐ြာထဲကို
ေျခလွမ္းႀကဲႀကီးေတြနဲ႔ ဝင္လိုက္ၿပီး
လက္ရာအိမ္ကို ဝင္လိုက္သည္။
လက္ရာကို သူခိုးသြားတဲအေၾကာင္းေျပာ
ၿပီးလူႀကီးပီပီ အမဆီျပန္အပ္ရမည္။
" ေရာက္လာၾကၿပီလား... ''?
" ဟင္... ဒါက... အေမ ''
အိမ္မွာဝတ္ေကာင္းစားလွေတြနဲ႔
႐ြာထဲကလူႀကီးေတြ။
အာဏာကိုတိုင္လည္းဒီအေျခအေနကို
နမလည္ေတာ့ေပ။
" ထိုင္ၾက.. ''
ေဒၚဇင္မာခိုင္တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔
သားနဲ႔ သမက္ျဖစ္ေတာ့မဲ့သူႀကီးကို
ထိုင္ခိုင္လိုက္ေပမဲ့ မ်က္လုံးထဲတြင္
မနက္ကဟိုတဲေပၚက ပုံစံကမထြက္ႏိုင္။
" အမ ဒါေတြက.. ''?
သူႀကီးအေမးကို သူ..မေျဖဘဲ..
လူႀကီးေတြဘက္ၾကည့္ကာ။
" လက္မွတ္ထိုးခိုင္း လိုက္ပါေတာ့ ''
" ဟုတ္ကဲ့... သူႀကီးနဲ႔...ဒီက
ေမာင္လင္းလက္ရာ...ဒီေနရာမွာ
လက္မွတ္ထိုးေပးၾကပါ''
အာဏာ...မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာ
စာခ်ဳပ္ကိုၾကည့္လိုက္စဥ္။
" လက္ထပ္စာခ်ဳပ္..''!
" ဗ်ာ... ''!!
" သူႀကီး..ခမ်ားဘာေျပာလိုက္တာလဲ ''
အာဏာႏႈတ္ခမ္းတစ္ဖက္ေကြးလိုက္ၿပီး
စာခ်ဳပ္ရဲ႕ သတို႔သားေနရာကို
ျမန္ျမန္ေလးလက္မွတ္ထိုးလိုက္သည္။
" သူႀကီးဘက္ကထိုးၿပီးသြားၿပီ..
ေမာင္လင္းလက္ရာ..ဒီဘက္မွာ
ထိုးေပးပါ..''
လက္ရာ..သူႀကီးဘက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ထိုးေလဆိုတဲ့ပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ေမးေငါ့
ျပေနသည္။
သူဘားမွနားမလည္လိုက္ေပမဲ့
သူႀကီးဆီက..အၾကည့္ကတစ္ျဖည္းျဖည္း
တင္းမာလာတာနဲ႔ လက္မွတ္ထိုးလိုက္ရသည္။
လက္မွတ္ထိုးၿပီးမွ သူၾကည့္မိလိုက္သည္က
သူ႔ေနရာကသတို႔သမီးေနရာ။
" ခမ်ား... !! "
" သူႀကီး...ေအာ္...ငါ့သမက္ျဖစ္သြားၿပီ
ဆိုေတာ့အာဏာခြန္းဆက္ဘဲေခၚေတာ့မယ္''
" ဟုတ္ရပါတယ္အမ ''
လက္ရာ ရန္ေတြ႕မလို႔ကို အေမ
စကားဝင္ေျပာလိုက္၍ မေက်မနပ္နဲ႔ဘဲ
ၿငိမ္ေနလိုက္ရသည္။
" ဟိုမွာ...လင္းလက္ရာရဲ႕အဝတ္အိတ္''
အဝတ္အိတ္။အေမ...ဘာလုပ္တာလဲ။
" မင့္အိမ္ကိုတစ္ခါ ေခၚသြားေတာ့
ငါထည့္လိုက္ၿပီး..အဂ္လာဆြမ္းကပ္ဖို႔ရက္ကို
ရက္ေကာင္းေ႐ႊးၿပီး..ျပန္ေျပာမယ္''
" ေက်းဇူ႔ပါအမ..''
ျမန္ဆန္လြန္းလွတဲ့အေျခအေနေၾကာင့္
လက္ရာလိုစြာေတးေတာင္
အေမ့လုပ္ရပ္ကိုလိုက္မမွီေတာ့။
ဘာလို႔ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ႀကီးလက္ထပ္ခိုင္း
ရတာလဲ။ၿပီးေတာ့..ငါအခု
ေယာက်ာ္းရသြားၿပီလား...။
ဘာႀကီးလဲ။
အဝတ္အိတ္တစ္အိတ္ကို အာဏာဆြဲယူၿပီး
လက္တစ္ဖက္ကေၾကာင္ေတာင္ေတာင္
လုပ္ေနတဲ့.လက္ရာကိုဆြဲကာ
အိမ္ထဲကထြက္ခဲ့လိုက္သည္။
လက္ရာမွာေတာ့..ဘားမွေတာင္ေျပာခ်ိန္ရလိုက္။
သူႀကီးဆြဲရာေနာက္တာပါလာခဲ့ရျပန္သည္။
😍😍အဆင္ေျပရဲ႕လား??
ေျပာျပၾကပါအုန္းေနာ္။လိုအပ္တာ
ေလးေတြလည္းအႀကံေပးလို႔ရပါတယ္။
ဒါနဲ႔ လက္ရာလိုအေမမ်ိဳးလိုျခင္လို႔😁😁
ေနာက္တစ္ပိုင္းက်ရင္
ႏွင္းႏြယ္နဲ႔လက္ရာ..ရန္ပြဲေလးလာၿပီ😁
Author...
အိမ့္ဂ်ဴး....